แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Recs เมื่อ 2025-6-25 08:01
ในที่สุด… ก็ถึงวันที่ผมรอคอย วันที่จะได้เดินทางไปเที่ยวญี่ปุ่นพร้อมครอบครัวของเซน โดยมีแม่ผมขับรถมาส่งถึงสนามบิน หลังจากพาไปทำพาสปอร์ตเรียบร้อยแล้ว
"วันจะกลับ ก่อนขึ้นเครื่องทักบอกแม่หน่อยนะ แม่จะได้มารอรับทัน"
"ได้แม่ เดี๋ยวซื้อของมาฝากนะ" ผมบอกลาแม่ก่อนจะเดินเข้าเกตตามเซนกับพ่อของมันไป โคตรตื่นเต้น เพราะนี่จะเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้ขึ้นเครื่องบินจริงๆ
ใจจริงก็อยากชวนแม่ไปด้วยแหละ แต่แม่ติดงาน ลาหลายวันไม่ได้อยู่ดี แต่พ่อเซนบอกไว้ก่อนแล้วว่าไม่ต้องห่วงเรื่องขากลับ จะมีญาติของเซนชื่อว่าโช จะบินกลับไทยพร้อมผมพอดี ส่วนเซนจะอยู่เรียนต่อที่ญี่ปุ่นยาวๆ การมาของผมครั้งนี้…ก็เหมือนมาส่งแฟนเฉยๆ นั่นแหละ ...
บนเครื่องบินผมนั่งติดริมหน้าต่าง เอาแต่มองวิวเพลินๆ โคตรตื่นตาตื่นใจ มองบ้านเมืองที่ค่อยๆ เล็กลงแล้วหายลับไปกับกลีบเมฆ
ส่วนเซนแฟนผมนี่นั่งหลับได้ตลอดทาง สงสัยมันบินบ่อยจนชินแล้วแหละ ดูวิวได้ไม่ทันไร ก็เห็นพื้นอีกทีตอนใกล้จะลงจอดที่สนามบินคันไซ เมืองโอซาก้า ประเทศญี่ปุ่น เมืองที่พ่อเซนมาเปิดร้านออนเซ็นเมื่อนานมาแล้ว
หลังจากลงเครื่อง ผมก็สะพายเป้กับลากกระเป๋าเดินทางใบเล็กๆ เดินตามพ่อเซนแบบเงียบๆ ไปเจอกับพี่โช ญาติที่ทำงานอยู่ที่ร้านพ่อเซน ขับรถมารับถึงหน้าสนามบิน แถมยังรีบยกกระเป๋าขึ้นรถให้พ่อเซนแบบไม่ต้องรอให้สั่งเลย
"เป็นไงบ้างเซน ไม่เจอกันหลายปี ตัวโตขึ้นเยอะเลยนะ" พี่โช ญาติวัยประมาณยี่สิบกลางๆ เข้ามาโอบคอทักทายเซน หน้าตาดี สูง ขาว ถ้าไม่พูดไทยยังนึกว่าคนญี่ปุ่น
"ก็ไม่เป็นไงหรอกพี่ เรียนอยู่ดีๆ ก็โดนพ่อจับส่งมาที่นี่อะดิ..." เซนทำหน้าเซ็งนิดๆ ก่อนจะหันมาแนะนำผม "เออพี่ ผมชวนเพื่อนมาด้วยนะ เดี๋ยวฝากนำเที่ยวหน่อย"
"หวัดดีครับ ผมชื่อกายนะครับ" ผมแนะนำตัวแบบเขินๆ ตามมารยาท
"ดีครับ พี่ชื่อโชกุน เพิ่งรู้ว่าไอเซนมันจะมีเพื่อนกับเขาด้วย 555" พี่เขายิ้มขำแหย่เซนเล่น ดูเหมือนจะสนิทกันพอตัวเลย
"โห่...พูดงี้ เดี๋ยวไม่ให้นำเที่ยวละ จ้างไกด์ดีกว่ามั้ง"
"เห้ย ล้อเล่นน่าา... อย่าจริงจังดิไอน้อง เรื่องโอซาก้าไว้ใจพี่ได้ รับรองว่า..."
"...ว่าหลงอ่ะดิ 555" เซนรีบขัดญาติตัวเอง ผมเลยหลุดขำไปด้วยกับความกวนของสองคนนี้
"เห้อ...ไอนี่หนิ งั้นก็กลับแท็กซี่เองเลยเซน ถ้ากลัวหลง"
"อย่าเพิ่งกัดกัน รีบขึ้นรถเหอะ จะได้กลับไปพักซะที นั่งเครื่องมาก็เมื่อยมากพอละ..." พ่อเซนพูดแทรกขึ้น ก่อนเปิดประตูนั่งหน้ากับพี่โช ส่วนผมกับเซนนั่งเบาะหลัง
ผมนั่งมองนอกหน้าต่างตลอดทาง ตื่นเต้นจัด เหมือนฝันที่เป็นจริงที่ได้เห็นญี่ปุ่นแบบเต็มตา เคยเห็นแต่ในอนิเมะ ไม่คิดเลยว่าของจริงจะสวยขนาดนี้ เมืองดูเป็นระเบียบมาก ต่างกับกรุงเทพลิบลับเลย ...
วันแรกก็พากันตรงมาที่ร้านออนเซ็นของพ่อเซนก่อน เป็นร้านไม่ใหญ่มาก ตกแต่งสไตล์ทันสมัยผสมกลิ่นญี่ปุ่นนิดๆ บรรยากาศคล้ายๆ รีสอร์ทที่ผมเคยไปรับงานพี่น้องด้วยกันเลย
พี่โชพาขึ้นไปชั้นบน เป็นห้องพักเล็กๆ ห้องนึงที่เตรียมไว้ให้ผมอยู่ตลอด 7 วันนี้ เสียดายนิดหน่อยตรงที่พ่อเซนให้ผมกับเซนนอนแยกกันก่อนในคืนแรก แต่ก็ไม่กล้าขัด เดี๋ยวเขาจะสงสัยเอา
ช่วงเย็นวันนั้นผมก็ไปช่วยมันจัดของ จัดห้องใหม่ให้แฟนผมด้วย ห้องที่จะต้องใช้อาศัยในช่วงเรียนอยู่ญี่ปุ่น
“กาย เดี๋ยวดึกๆ รอพ่อกูหลับก่อน แอบมานอนห้องกูได้ป่ะ กูไม่อยากนอนคนเดียวเลย” เซนพูดขึ้นตอนที่เรากำลังจัดของอยู่
“จะดีเหรอวะ เดี๋ยวพ่อมึงมาเห็นเข้าจะทำไง”
“ไม่มาหรอก พ่อกูนอนเร็วจะตาย ไว้เช้าๆ ค่อยย่องกลับห้องมึงก็ได้ กูอยากนอนกอดมึง นะๆ” เซนอ้อนใหญ่เลย ทำเอาผมเขินจนหูแดง
“…ก็ได้ แต่ถ้าพ่อมึงจับได้ เคลียร์กันเองนะเว้ย”
“เออๆ งั้นเดี๋ยวเก็บของเสร็จ ไปลองแช่บ่อน้ำร้อนกันป่ะ” เซนถามอย่างตื่นเต้น
“คนเยอะป่ะ ต้องแก้ผ้าด้วยดิ กูอายอะ” ผมตอบแบบลังเล เพราะไม่เคยแก้ผ้าต่อหน้าคนเยอะๆ แบบนี้เลย
“ไม่ต้องอายหรอก ลงกับกู รับรองมึงจะติดใจ 555” เซนขายของร้านพ่อตัวเองสุดๆ แบบไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ...
พอจัดของกันเสร็จ เซนก็คว้าผ้าเช็ดตัวผืนเล็กๆ เดินนำผมออกจากห้องแบบไม่สนอะไรทั้งนั้น
“เฮ้ย เดี๋ยวดิ กูยังไม่ได้เตรียมใจเลยนะเว้ย” ผมรีบคว้าผ้าเช็ดตัวตามมันไปแบบลังเลสุดๆ
บ่อออนเซนอยู่ฝั่งด้านหลังของร้าน แยกโซนผู้ชายชัดเจน แต่ผมก็ยังประหม่าอยู่ดี เพราะต้องแก้ผ้าหมดเพื่อเข้าบ่อ ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เพราะยังอายมากถึงจะเคยแก้ผ้ากันสองคนกับแฟนแล้วก็ตาม
“เร็วๆ กาย ตอนนี้คนกำลังน้อยด้วย รีบๆ เดี๋ยวมีลุงมาเห็นหุ่นมึงก่อนแล้วจะไม่กล้าลงนะเว้ย 555” เซนพูดพร้อมถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เหลือแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กปิดตรงนั้นไว้ โคตรหวงมันเลยไม่อยากให้ใครมาเห็นมันในสภาพเปลือยแบบนี้
“ไอสัส… กูก็อายเป็นนะเว้ย ขอทำใจแปป” ผมด่าไปหนึ่งทีแต่ก็รีบถอดกองเสื้อผ้าไว้แบบเกร็งๆ อยู่ดี
เราล้างตัวที่ฝักบัวกันก่อนจะลง เห็นลูกค้าก็เยอะพอสมควรมีทุกวัยตั้งแต่เด็กเล็กจนถึงคุณลุงสูงวัย ต่างคนต่างเดินแบบไม่สนใจกัน เลยทำให้ผมลดความอายลงไปได้บ้าง พยายามทำตัวให้กลมกลืนกับคนอื่นไว้
พอลงบ่อไปเท่านั้นแหละ… โคตรฟิน น้ำร้อนๆ ผ่อนคลายฉิบหาย ผมนั่งพิงหินข้างๆ หายใจโล่งแบบไม่คิดว่ามันจะดีขนาดนี้
“กูบอกแล้วมึงจะติดใจ” เซนยิ้มกวนๆ แล้วค่อยๆ ขยับมานั่งใกล้ผมจนแขนมันมาชิดติดกัน
“เห้ยเว้นระยะบ้างดิ๊ คนเค้าเห็นจะคิดว่าเราเป็นไรกันหรอก”
“ช่างแม่งดิ ใครจะมองก็เรื่องของเขา กูอยากนั่งใกล้แฟนกูไม่เห็นผิดตรงไหน” เซนกระซิบเบาๆ แต่โคตรจะทำผมใจเต้นเลย
“เว้ย… เดี๋ยวคนเอาไปฟ้องพ่อมึงละตายกันหมดอะคอยดู” ผมบ่นแก้เขิน แล้วแอบหันหน้าหนีไปนิดนึง หน้าแดงไม่รู้เพราะน้ำร้อนหรืออายกันแน่
เรานั่งแช่น้ำกันไปพักนึง มีแอบสบตากันบ้าง หัวเราะเบาๆ เป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่รู้สึกว่าแม่งดีชะมัด เหมือนได้หยุดโลกไว้แค่ตรงนั้น เหมือนเหลือแค่เราสองคน จนทำเอาลืมความอายคนรอบข้างไปหมดแล้ว ...
พอตกกลางคืน ต่างคนต่างแยกกันเข้าห้องนอนพักผ่อน เพราะพรุ่งนี้พี่โชจะพาเที่ยวแต่เช้า ผมใส่ชุดยูกาตะนอนเล่นมือถือใต้ผ้าห่มอยู่บนเตียงเล็กๆ อยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงเคาะที่หน้าต่างห้อง พอเดินไปเปิดประตูระเบียง ก็เห็นไอเซนยืนอยู่ตรงนั้น โคตรตกใจ
"เห้ย... มึงมาทำไรตรงนี้วะ ไหนบอกดึกๆ ให้กูไปหาที่ห้องไง" ผมกระซิบถามกลัวคนอื่นได้ยิน
"กูรอไม่ไหวแล้วว่ะ เลยปีนข้ามมาห้องมึงแทน ไม่มีคนเห็นด้วย สบายใจได้" มันพูดจบก็รีบเข้ามากอดผมแน่นทันที
เรานอนกอดกันบนเตียงเล็กๆ ด้วยความโหยหาที่เก็บกดมาทั้งวัน ต้องแกล้งทำเป็นแค่เพื่อนจนเหนื่อย ตอนนี้เลยปลดปล่อยกันเต็มที่
"กูขอนะ... เงี่ยนตั้งแต่เห็นมึงแก้ผ้าในบ่อละ" เซนกระซิบข้างหู ทำผมขนลุกวาบ
ผมไม่ตอบอะไร แต่ดึงมันมาดูดปากแทน มือเราก็ช่วยกันแกะเชือกผ้าคลุมออก แล้วนอนทับกัน จนเนื้ออุ่นๆ แนบชิดกันไปทั้งตัว อากาศหนาวเย็นในกลางคืนของญี่ปุ่นแทบไม่มีผลอะไรเลยตอนนี้
"แล้วไม่ฝึกแล้วเหรอ ความอดทนไรของมึงอะ?" ผมผละจูบออก แกล้งถามมันขำๆ
"ไม่ฝึกละ กูขอจัดเต็มไปก่อนละกันช่วงนี้ พอมึงไม่อยู่ กูค่อยฝึกได้มั้ย?"
"ได้ดิ เอาที่มึงสบายใจเลย"
"น่ารักจังวะ..." มันพูดพลางก้มลงมาจูบอีกครั้ง แลกลิ้นกันแน่น มือก็ลูบไล้ไปทั่วร่าง
เราจูบกันนานมาก จนน้ำใสๆ เริ่มเยิ้มเปื้อนไปทั่ว พอจังหวะได้ที่ เซนจับแท่งตัวเองมาถูวนแถวร่องผม ก่อนจะกดเข้ามาช้าๆ เพราะมีน้ำหล่อลื่นอยู่เต็ม มันเลยเข้าได้ง่ายมาก
ผมกอดมันแน่นขณะโดนกระเด้าขึ้นลง ขาก็พาดเกี่ยวเอวไว้เหมือนยกทั้งตัวให้มันไปเลยตอนนั้น จังหวะของเซนไม่รุนแรง แต่นุ่มนวลมาก อบอุ่นจนพูดไม่ถูก เหมือนมันพยายามถนอมผมไว้ทั้งตัว
ไม่นานนัก เซนก็ปล่อยน้ำอุ่นๆ แตกคารูเหมือนเคย แต่ทุกการขยับของมันเบามือไปหมด เหมือนกลัวผมจะเจ็บ คงเพราะผมเล่าเรื่องพี่มิกให้มันฟังด้วยแหละ
"ขอนอนกอดมึงแบบนี้ไปก่อนนะ เดี๋ยวเช้ากูปีนกลับห้องเอง" เซนกระซิบพร้อมลูบหัวผมเบาๆ ด้วย
ผมพยักหน้า แล้วหลับไปในอ้อมกอดมันเลยเพราะเพลียยังไม่ชินกับเวลานอนเท่าไหร่ ตื่นมาก็ไม่เจอเซนบนเตียงแล้ว มันคงปีนกลับห้องไปเรียบร้อย ยังใจดีใส่เสื้อคลุมกลับให้ผมเหมือนเดิมอีกด้วย ...
วันต่อๆ มา เราก็ได้เที่ยวด้วยกันแบบโคตรสนุก โดยมีพี่โชคอยเป็นไกด์ส่วนตัว แกพูดญี่ปุ่นคล่องจัด แบบไม่มีใครรู้เลยว่าเป็นคนไทย
ผมตื่นตาตื่นใจไปกับบ้านเมืองและผู้คนที่นี่สุดๆ พี่โชพาไปกินอาหารญี่ปุ่นแบบต้นตำรับ ทั้งทาโกะยากิร้อนๆ กับซูชิปลาดิบสดๆ ที่ไม่เคยกินที่ไหนอร่อยเท่านี้มาก่อนเลย
เรายังได้ไปสวนสนุกกันด้วย แต่คนแม่งเยอะฉิบหาย กว่าจะได้เล่นแต่ละอย่างต่อแถวกันเป็นชั่วโมง แต่เพราะมีเซนอยู่ด้วย คุยกันไปเรื่อยๆ เพลินจนเหมือนเวลาผ่านไปไวจัด แต่พอได้เล่นจริงก็คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไปมาก รถไฟเหาะก็โคตรมันส์สะใจผมสุดๆ
เราถ่ายรูปคู่กันไว้เยอะมาก ทั้งในสวนสนุก ตามร้านอาหาร หรือแม้แต่หน้าป้ายกูลิโกะ แลนด์มาร์กดังของโอซาก้า ผมอยากเก็บช่วงเวลาดีๆ แบบนี้ไว้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ...
ช่วงวันท้ายๆ เราพากันไปเช่าจักรยาน ปั่นเล่นกันบนถนนเลียบแม่น้ำในเมืองโอซาก้า แต่ดูท่าแฟนผมเหมือนจะปั่นไม่ค่อยแข็งเท่าไหร่ แต่ผมนี่เซียนละ เพราะปั่นเล่นที่ต่างจังหวัดมาตั้งแต่เด็กๆ
เราเลยปั่นกันแบบชิลๆ โดยมีพี่โชนำหน้า ตามด้วยผม แล้วก็เซนอยู่ท้ายสุด ปั่นไปชมวิวแม่น้ำกับตึกสูงในเมืองยามเย็น บรรยากาศคือดีจัดๆ
ขณะกำลังปั่นลงเนินกันเพลินๆ ผมก็ได้ยินเสียง... โคร้ม!! ดังลั่นจากด้านหลัง หันไปปุ๊บเห็นจักรยานเซนชนเข้ากับเสาไฟ ตัวมันกระเด็นตกลงไปนอนกองบนฟุตบาทเลย
"เซน!" ผมตกใจสุดๆ รีบโดดลงจากจักรยานแล้ววิ่งไปหาแฟนผมทันที
"เซน... เซน มึงเป็นไงบ้างวะ... ตอบกูดิ..." ผมพยายามเขย่าตัวเรียกมัน แต่มันเหมือนสลบไปแล้ว มีเลือดซึมออกตรงหน้าผากนิดๆ ด้วย
"เห้ย! เซนรถล้มเหรอน้อง!? ...มันเป็นไงบ้าง!" พี่โชรีบปั่นจักรยานกลับมาหาแบบหน้าตาตื่น
"มันสลบพี่... หัวแตกด้วย รีบพามันไปโรงพยาบาลได้มั้ย?" ผมหันไปพูดลนๆ มือก็ยังจับตัวมันแน่นด้วยความกลัว
พี่โชไม่พูดอะไรต่อ รีบอุ้มมันขึ้นรถแล้วขับไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ผมนั่งข้างๆ จับมือตลอดทาง ใจเต้นโคตรแรง เป็นห่วงสุดๆ ไม่อยากให้มันเป็นอะไรมากเลยตอนนั้น ...
พ่อเซนรีบมาดูอาการลูกทันทีที่โรงพยาบาล พอหมอบอกว่าอาการปลอดภัย ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง มีแค่แผลถลอกกับข้อมือหักนิดหน่อย ทุกคนเลยโล่งใจกันหมด ผมเลยอาสานอนเฝ้าแทน ให้พ่อเซนไปจัดการธุระเรื่องค่ารักษากับประกันที่ทำไว้ให้ลูก
พอผมเข้าไปเฝ้ามัน เห็นมันยังนอนไม่รู้สึกตัวอยู่เลย หมอใส่เฝือกแขนขวาให้เรียบร้อยกับพันผ้าไว้รอบหัว ผมเลยไปนั่งกุมมือซ้ายมันไว้เบาๆ ภาวนาในใจ... ขอให้มันปลอดภัย กลับมาหัวเราะได้เหมือนเดิมเร็วๆ
ผ่านไปราวๆ สองชั่วโมง ผมรู้สึกเหมือนมือมันขยับนิดๆ
“เซน... ตื่นแล้วเหรอ? เป็นไงบ้างวะมึง...” ผมรีบลุกไปดูหน้าแฟน เห็นมันค่อยๆ ลืมตามองมาทางผมแบบสลึมสลือ
“น...นายเป็นใคร... นี่เราอยู่ที่ไหนอะ?”
ผมนี่ช็อคไปสามวิ ไม่คิดว่ามันจะเป็นหนักขนาดนี้...
“มึงแกล้งใช่มั้ย... เอาดีๆ ดิ”
“แกล้งอะไร?... แล้วนี่เกิดอะไรขึ้นกับเราอะ?”
“มึงจำไม่ได้จริงดิ? แต่มึงใจเย็นๆ ก่อนนะ อย่าเพิ่งช็อคถ้าได้ฟังที่กูจะเล่า... คือเมื่อเย็นนี้น่ะ...”
“หะ?” เซนดูงงๆ แต่ทำหน้าตั้งใจฟังแบบจริงจังสุดๆ
“...ตอนที่มึงไปแช่ออนเซ็นไง มึงโดนแก๊งลุงๆ รุมเย็ดจนสลบไปเลย หมอบอกตูดมึงแหกขับถ่ายไม่ได้ แถมติดเอดส์จากคนนึงมาด้วย”
“เชี่ยไรของมึงเนี่ยยย ความคิดมึงแม่งโคตรจังไรเลย ไอกาย!”
“555 ก็มึงแม่งไม่เนียน นายเป็นใครอะไรของมึงวะ กลั้นขำแทบตาย”
“555 กูเห็นหน้ามึงเหวอ คิดว่าจะหลอกได้ละเว้ยสัส” เซนหัวเราะลั่น แต่พอยกแขนขวาขึ้นมาก็หยุดขำทันที “เหี้ย... แขนขวากูหักอีก ข้างถนัดกูเลยนะนั่น”
“โห่ น่าสงสารว่ะ คงชักว่าวไม่ได้ไปหลายวัน 555”
“งั้นมึงต้องชักให้กูแล้วล่ะ ไอแฟนเหี้ย”
“เอ้า! แต่กูบอกเลยนะ ถ้ากลับไทยแล้วห้ามให้ใครชักให้เด็ดขาด กูหวง!”
“ฮึ่มมม เดี๋ยวนี้มีหวงด้วยว่ะ” เซนขำเบาๆ แบบแอบเขิน
“ก็แฟนกูน่ารัก จะไม่หวงได้ไงวะ” ผมพูดจบก็พุ่งไปกอดมันแน่น ซบไปที่อกมันแบบโคตรโล่งใจ “ดีใจที่มึงไม่เป็นไรมากนะ...” ผมพูดเบาๆ เปลี่ยนอารมณ์ตามฟีลตอนนั้นเลย
“อื้ม... ขอบใจที่เป็นห่วงกูนะ...” เซนใช้แขนอีกข้างโอบกลับมากอดแน่นๆ เหมือนกัน
คืนนั้นผมก็นั่งฟุบหลับข้างเตียงมันไปเลย หลับคาแขนแฟนผมแบบนั้นไปทั้งคืน ...
วันรุ่งขึ้น หมอเข้ามาตรวจอาการเซนนิดหน่อย ก่อนจะอนุญาตให้กลับบ้านได้ ทั้งพ่อกับพี่โชก็มารับถึงโรงพยาบาลกันเลย
“นี่เอ็งอายุสิบสี่จริงปะวะไอเซน ปั่นจักรยานยังไงให้เสยเสาไฟได้ 555” พี่โชแซวขึ้นระหว่างขับรถ ทำเอาแฟนผมที่นั่งเบาะหลังด้วยกันหน้างอเป็นตูดลิง
“อะแฮ่มม… แกก็อย่าไปว่าน้องมันดิ ไม่ตายก็บุญละ ปั่นยังไม่แข็งดีก็ยังจะชวนมันปั่นอีก” พ่อเซนแทรกเสียงนิ่งๆ แต่ฟังแล้วเหมือนอารมณ์ห่วงลูกชาย
“โหยป๋า ผมก็แค่แซวมันเล่นเฉยๆ เอง... แต่อยู่ญี่ปุ่นนะ จะหนีจักรยานไม่พ้นแน่นอน ต้องฝึกไว้ตั้งแต่ตอนนี้อะป๋าก็รู้”
“พอหนูหายดี เดี๋ยวให้พี่โชสอนก็ได้ ไม่ต้องห่วงหรอกน่า เซนไม่ตายง่ายๆ หรอก” เซนพูดเสริมขึ้นมาเหมือนไม่อยากให้พ่อเครียดเกินไป
“งั้นก็ตามใจ แต่ถ้าแขนอีกข้างหักเมื่อไหร่ อย่ามาร้องให้ได้ยินละกันนะ” พ่อมันบ่นอ้อมๆ แต่ฟังแล้วก็ยังแอบอมยิ้ม
“ไม่ต้องห่วงครับป๋า เดี๋ยวผมเทรนให้เองอย่างดีเลย” พี่โชพูดพร้อมยักคิ้วให้เซนทีนึงผ่านกระจกหลัง จนผมนี่แอบกลั้นขำแทบไม่ไหว
“ป๊า คืนนี้ให้กายมานอนห้องหนูได้ป่ะ เผื่อเรียกใช้หยิบของอะไรให้บ้าง” ไอเซนหันไปถามพ่อหน้าตาเฉย ทำเอาผมหันไปมองว่ามันกล้าจังวะ
“จะไปใช้เพื่อนทำไม มืออีกข้างก็มี เขาก็มาเป็นแขกบ้านเรานะ” พ่อเซนหันมาพูดแบบอ่อนๆ คล้ายจะเตือน
“ไม่เป็นไรครับพ่อเซน เดี๋ยวผมช่วยดูมันเอง ไม่ต้องเกรงใจนะครับ” ผมรีบตอบไปทันที เพราะจริงๆ ใจก็อยากนอนกับมันด้วยอยู่แล้วในคืนสุดท้ายก่อนกลับไทย
“งั้นก็ขอบใจนะลูก ที่คอยดูแลมันมาตลอดเลย” พ่อเซนหันมายิ้มให้ผมแบบเอ็นดู พูดคำว่าลูก...นั่นทำผมใจฟูจัดจนแทบอยากเรียกเขาว่าป๊าบ้างเลย ...
พอกลับถึงบ้าน ผมก็ย้ายกระเป๋าเอาเสื้อผ้าเข้าไปในห้องแฟนตามที่มันขอไว้ แล้วก็ต้องคอยช่วยมันถอดเปลี่ยนชุดด้วย เพราะแขนขวาใส่เฝือกอยู่ จะขยับอะไรก็ลำบากไปหมด
ระหว่างนั้นผมก็เปิดคลิปสอนวิธีเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยมือเดียวให้มันดูไปด้วย เพราะพรุ่งนี้ผมก็ต้องกลับแล้ว จะให้ใครมาทำแทนผมเหรอ… ไม่มีทางงง!
“กาย วันนี้ไปแช่ออนเซ็นกันอีกได้ป่ะ?” เซนถามตอนที่กำลังพยายามฝึกใส่ยูกาตะด้วยตัวเองอยู่
“มึงแขนหักแล้วยังจะอยากแช่อีกเหรอวะ?”
“ก็เค้าว่ามันช่วยให้หายไวไง… แช่บ่อส่วนตัวก็ได้ นะมึง~” เซนอ้อนเสียงนิ่ม ยิ่งสภาพมันบาดเจ็บยิ่งทำให้สกิลอ้อนพุ่งขึ้นไปอีก 30%
“เออๆ ก็ได้ๆ” ผมพยักหน้ารับ เพราะเอาจริงๆ ผมก็อยากแช่กับมันอีกสักครั้งก่อนกลับเหมือนกันแหละ ...
ผมกับเซนใส่ชุดคลุมยูกาตะลงไปขอพี่โชจองบ่อส่วนตัว พอห้องว่างก็พากันถือผ้าขนหนูเข้าไปในห้องสองคน ปิดประตูล็อกมิดชิดแบบไม่ให้ใครมารบกวนได้
ในห้องมีบ่อน้ำร้อนเล็กๆ ขนาดพอดีสำหรับแค่ 1–3 คน พร้อมฝักบัวล้างตัวข้างๆ ตกแต่งแบบเรียบๆ ธรรมชาติสุดๆ
เราถอดชุดคลุมออก วางไว้ แล้วแก้ผ้ากันแบบไม่ต้องอายใคร จากนั้นก็ล้างตัวให้สะอาด ก่อนจะค่อยๆ จุ่มเท้าลงบ่อน้ำร้อนกันทีละคน
เซนลงไปก่อนแบบพยายามยกแขนไม่ให้เฝือกเปียกน้ำ ส่วนผมก็ค่อยๆ แช่ตามลงไปทีหลัง ปรับตัวให้เข้ากับอุณหภูมิที่ร้อนจนไข่แทบสุก
ยังไม่ทันได้เตรียมใจอะไร เซนก็คว้ามือผมเข้ามาแล้วจับจูบปากกันในน้ำแบบไม่ทันให้ตั้งตัว ทำเอาผมเคลิ้มหนักมาก ทั้งเพราะความอุ่นของน้ำ กับความอุ่นจากลมหายใจของมัน
"นี่คือเหตุผลจริงๆ ที่อยากแช่น้ำใช่ป่ะ..." ผมหยุดจูบถามมันเบาๆ พร้อมยิ้มแซว
"มีคนรู้ทันแฮะ... แฟนใครวะโคตรฉลาด" เซนตอบแล้วยื่นหน้ามาประกบปากจูบต่อ ตัวชิดกันแบบแนบเนื้อ ทำเอาผมรู้สึกดีสุดๆ กับคำพูดนั้นเลย
ผมค่อยๆ ลูบไล้ไปตามลำตัวแฟน ไล่ลงไปถึงท่อนเอ็นที่แข็งเต็มที่ใต้น้ำ ก่อนจะใช้มือลูบรูดช้าๆ เล่นเอาเซนตัวเกร็ง ขามันพันเกี่ยวขาผมไว้แน่น
“ทำตามสัญญาแล้วนะ... ที่คุยกันในโรงบาล” ผมบอกมันเบาๆ
“แต่ยังมีอีกอย่างนึง… จำได้มั้ยว่าแฟนมึงอยากทำอะไร?” เซนกระซิบข้างหูผมเสียงนุ่ม
“ได้ดิ… แฟนกูเคยบอกว่า อยากลองเอากันในน้ำซักครั้งถูกป่ะ?”
“ใช่เลย... ทำฝันกูให้เป็นจริงหน่อยดิ”
“ได้เลยครับ ที่รัก…” ผมพูดไปเขินไป ก่อนจะจับตัวมันให้นั่งพิงริมบ่อ น้ำไม่ลึกมาก เฝือกมันก็วางพาดไว้บนขอบไม่โดนน้ำ
ผมนั่งคร่อมลงบนตักมัน มือควานคว้าท่อนลำอุ่นๆ ของเซน แล้วจับมันดันเข้ามาในตัวอย่างช้าๆ รู้สึกอุ่นวาบแปลกๆ เพราะไม่เคยลองอะไรแบบนี้ในบ่อน้ำร้อนมาก่อนเลย
ผมเริ่มโยกเบาๆ ช้าๆ เห็นหน้าแฟนตอนหลับตาพริ้มแล้วแม่งโคตรฟิน เหมือนกำลังละลายไปพร้อมๆ กับน้ำร้อน
“อ่าาา… ชอบจัง… รู้สึกดีมากเลยกาย… ซี้ดดด…” เซนครางเบาๆ เสียงมันทำผมยิ่งเคลิ้ม ผมเลยก้มลงไปจูบปากมัน จูบจนได้ชิมรสลิ้นหวานๆ ของมันอีกครั้ง
“อืมมม… งืมมม…” ผมครางในลำคอ ฟังเสียงแลกน้ำลายสลับกับเสียงน้ำกระเพื่อมตามแรงโยกแล้วโคตรเพลิน ผมเลยเริ่มเร่งจังหวะ ขย่มเร็วขึ้น
เซนเอามือซ้ายโอบคอผมแน่น กระดกเอวรับจังหวะขึ้นลงใต้น้ำจนกระเพื่อมแรง น้ำกระฉอกไปโดนเฝือกมันนิดๆ ยังไม่ทันบ่นอะไร เสียงมันก็เริ่มเปลี่ยนเป็นครางหนักขึ้น
“อืมม… อ่าา… ไม่ไหวแล้ว... เสียวมากเลยกาย… ซี้ดดด… อ้าาา…” มันใช้มือเดียวอุ้มผมขึ้นวางบนขอบบ่อ หงายท้องอยู่บนหินประดับขอบสระ แล้วเอวยังกระแทกไม่หยุด
“อ๊ะ… อ่ะ… อื้มม… เซนน…” ผมครางชื่อมันเสียงสั่น มือหนึ่งชักรัวของตัวเองตามไปด้วย อยากเสร็จพร้อมกันให้ได้
“กายย… กูจะแตกแล้ว… อืมมม… อ่าาา…” เซนกระแทกถี่ยิบ ก่อนจะดึงออกมาปล่อยน้ำอุ่นข้นๆ พุ่งใส่หน้าท้องผมเต็มๆ ผมเห็นแล้วแม่งทนไม่ไหว ผมแตกตามทันที น้ำพุ่งออกมาแรงจนเลอะปนกันไปหมดบนหน้าท้องขาวๆ เยิ้มจนแทบจะเกือบไหลลงบ่อน้ำร้อนแล้ว
แฟนผมรีบโน้มหน้าลงมาเลียน้ำที่เลอะอยู่บนตัวผมเหมือนกลัวเปลือง ลิ้นมันแตะปลายของผมแล้วดูดเบาๆ ก่อนจะก้มมาป้อนใส่ปากผมให้ชิมน้ำหวานของเราสองคน โคตรฟินจนขนลุก แต่ไม่รู้สึกรังเกียจเลย กลับรู้สึกหวานและอร่อยมากๆ
เรานอนจูบกันต่ออยู่แบบนั้นสักพัก ก่อนจะพากันล้างเนื้อล้างตัว กลัวลูกค้าที่มาแช่ต่อจะงงว่าน้ำอะไรขาวๆ เปื้อนอยู่ในบ่อ เสร็จแล้วก็มาแช่ผ่อนคลายในบ่อน้ำร้อนกันอีกรอบ เหมือนไม่อยากลุกออกไปไหนเลยจริงๆ อยากนั่งแช่พิงไหล่แฟนแบบนี้ไปทั้งวันเลย ...
หลังแช่น้ำร้อนเสร็จ เราก็แต่งตัวออกไปกินข้าวร้านใกล้ๆ โดยมีพี่โชเป็นคนพาไปลองชิมราเม็งที่โคตรอร่อย แต่รสชาติน้ำของแฟนยังติดอยู่ในปากไม่หายเลย... ทำผมเผลอยิ้มในใจอยู่คนเดียว
พอกลับถึงบ้าน เราก็เข้านอนห้องเดียวกันแบบไม่ต้องแอบอีกต่อไป เปลี่ยนชุดนอนแล้วมากอดกันใต้ผ้าห่มอย่างฟิน แต่ก็แอบรู้สึกใจหาย เพราะพรุ่งนี้ผมต้องบินกลับไทยแล้ว ไม่รู้ว่าเพราะเริ่มชอบที่นี่ หรือเพราะติดแฟนเกินไปกันแน่ จนอยากอยู่ต่อไม่อยากกลับบ้านเลย
"เซน ถ้ากูกลับแล้ว มึงแช่น้ำเฉพาะบ่อส่วนตัวได้ป่ะ?" ผมถามมันเบาๆ ขณะซุกตัวกอดอยู่ด้านซ้ายของมัน
"ทำไมอะ หวงกูขนาดนั้นเลยเหรอ?”
"ก็ใช่อะดิ... เป็นมึงจะไม่หวงเหรอวะ?" ผมถามกลับพลางซุกแก้มเข้ากับไหล่มันแน่นขึ้นอีก
"หวงดิ หวงมากด้วย" เซนพูดแล้วเอามือซ้ายโอบผมไว้แน่น ทำเอาผมยิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัว
"กาย... ถ้ามึงอยู่นู่น มึงจะทนได้จริงๆ ใช่มั้ย?"
"หมายถึงทนไม่เอากับใครอะเหรอ?"
"อืม... กูกลัวจริงนะ มึงยิ่งขี้เงี่ยนอยู่"
"555 ไม่ต้องกลัวน่า กูสัญญาว่าจะรอแฟนคนเดียว" ผมหอมแก้มมันเบาๆ เหมือนให้คำมั่นสัญญา
"แต่ถ้ามึงทนไม่ไหว ต้องบอกกูนะ ห้ามปิดบัง" เซนยังพูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ไม่มีอะไรให้ต้องปิดหรอกค้าบ เดี๋ยวถ้าเงี่ยนมากๆ กูก็วิดีโอคอลมาชักกับมึงไงล่ะ"
"หึ่ย... พูดแล้วต้องทำจริงนะ" เซนยิ้มตอบแต่มันก็ยังแอบกังวล "แต่ไม่รู้ดิ เดี๋ยวมึงไปเรียนเจอเพื่อนใหม่ แล้วดันไปติดใจเขาขึ้นมา จะทำไง"
"ก็ไม่ทำไงอะ เพราะกูเลือกแล้วว่าจะมีมึงคนเดียว มึงอยากเป็นแฟนกูต่อใช่ป่ะ งั้นก็เชื่อใจกูสิ อย่าคิดมากเลย เครียดเปล่าๆ" ผมลูบหัวมันเบาๆ ให้สบายใจ
"เห้อ... งั้นกูจะลองเชื่อใจแฟนดูละกัน" เซนถอนหายใจเบาๆ แต่ก็ยังยิ้มบางๆ อยู่
"ถ้ามีอะไรไม่สบายใจก็โทรหากูได้ตลอดเลยนะ"
"อือ... โอเค"
เซนตอบเบาๆ น้ำเสียงยังมีความกังวลซ่อนอยู่ แต่ก็พยายามเก็บไว้
"แต่ถ้ามึงจะไปหาพี่พีก็ได้นะ กูไม่ว่าอะไร... แค่ต้องบอกกูทุกครั้ง ตกลงมั้ย?"
"ตกลงค้าบ จะบอกทุกครั้งเลยงับ" ผมตอบแบบอ้อนๆ จนมันขำเบาๆ
"แต่กับพี่พี... กูอนุญาตให้แค่เท้านะ ห้ามให้เขาแตะอย่างอื่นเลย เข้าใจมั้ย?"
"เข้าใจแล้วค้าบ จะไม่ดื้อไม่ซนแน่นอนงับคุณแฟน~"
"ดีมาก เพราะแฟนกูน่ารักแบบนี้ไง กูเลยหวงมากๆ" เซนทำเสียงอ่อยๆ พูดจบก็ก้มลงมาหอมที่หัวผมเบาๆ อบอุ่นจนใจแทบละลาย
คืนนั้นเราแทบไม่ได้นอนเลย นอนคุยกันเบาๆ ใต้ผ้าห่ม ใช้เวลาทุกนาทีให้คุ้มที่สุด ก่อนพรุ่งนี้จะถึงวันที่ต้องลากันจริงๆ แล้ว
และผมก็ให้สัญญากับตัวเองไว้ในใจ... ว่าพรุ่งนี้... ผมจะไม่ร้องไห้ให้มันเห็นเด็ดขาด จะเข้มแข็งให้ได้ ไม่ว่าจะต้องคิดถึงมันมากแค่ไหนก็ตาม... ... . . อ่านตอนต่อไป >> ตอน 19 - เงี่ยนจนอดใจไม่ไหว[ตอนจบ] <<
|