แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Recs เมื่อ 2025-6-7 02:52
ย้อนหลังกลับไปอ่าน >> ตอน 1 - วันแรกก็น้ำแตก << >> ตอน 2 - เสียวกับมือปริศนา << >> ตอน 3 - ทายคำจนเสียว << >> ตอน 4 - แอบดูจนได้เรื่อง <<
ตอน 5 - คิดมากจนหมกมุ่น
หลังเลิกเรียนพิเศษเย็นวันศุกร์ที่ผ่านมา ผมก็เจอภาพสุดช็อคของเพื่อนชายวัย 14 เข้าเต็มตา แบบที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นจากไอเซน เด็กกรุงเทพที่ดูร่าเริงกวนๆ เฟรนลี่จัดแบบนั้น… ดันมีมุมลับด้านมืดซ่อนอยู่ด้วย
แถมยังเพิ่งรู้ว่า มินนี่ เพื่อนผู้หญิงคนเดียวในห้อง ไม่ได้แอบชอบไอเซนแบบที่ผมเคยเข้าใจ แต่กลายเป็นว่าเป็นสายจิ้นตัวแม่ จิ้นผมกับไอเซนซะงั้น... เด็กกรุงเทพนี่มีแต่เรื่องให้ประหลาดใจได้จริงๆ ถือเป็นการเปิดโลกให้เด็กต่างจังหวัดอย่างผมแบบสุดๆ
วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ที่ไม่มีเรียนซัมเมอร์ มันกลายเป็นสองวันที่โคตรเปื่อยสำหรับผม ได้แต่นอนกลิ้งอยู่บนที่นอน พยายามหาอะไรทำเพื่อเบี่ยงความคิด…ไม่ให้ย้อนกลับไปนึกถึงภาพนั้น ภาพที่ไอเซนกำลังใช้ปากกับผู้ชายแปลกหน้า — ที่ยังติดตาแบบลบไม่ออก มันวนกลับมาในหัวอยู่เรื่อยๆ…
มันควรรู้สึกแย่ไม่ใช่เหรอวะ? ทำไมถึงรู้สึกดีได้วะเนี่ย? ทุกครั้งที่ยิ่งคิด ยิ่งทำข้างในกางเกงผมพองขยายขึ้นทุกที
“เดี๋ยวแม่ออกไปธุระ กลับเย็นๆ นะลูก ข้าวซื้อไว้ให้แล้ว หิวก็เวฟกินเองนะ...” เสียงแม่พูดขณะหยิบกระเป๋า กุญแจ แล้วเดินไปใส่รองเท้าที่หน้าประตู
“ครับ...” ผมตอบไปเรียบๆ ทั้งที่ในใจกลับรู้สึกเหมือนกำลังจะได้เป็นอิสระจากโลกภายนอกซักพัก
อิสระที่จะได้ปล่อยให้ความคิดฟุ้งซ่าน ที่อัดอั้นมาตั้งแต่เมื่อวาน… ในตอนที่ไม่มีใครอยู่ในห้องเช่าเล็กๆ ที่แม่เช่าไว้อยู่กันสองคน
ทันทีที่มีเสียงปิดและล็อคประตูจบลง อยู่ๆ ใจผมก็เต้นแรงโดยอัตโนมัติ มองดูที่เป้าเห็นรอยเปื้อนน้ำเงี่ยนเป็นดวง ที่ข้างในตุงแข็งเต็มที่ อึดอัดทรมานอย่างสุดๆ
ผมรอให้แน่ใจว่าแม่เดินออกไปไกลจากประตูห้อง รีบไปหยิบทิชชู่มาเตรียม ดึงกางเกงบอลขาสั้นถอดออกกองไว้กับพื้นอย่างเร่งรีบ เหลือเพียงเสื้อกล้ามสีขาว ปลดปล่อยน้องชายที่น้ำเยิ้มเต็มหัวให้ออกมาสูดอากาศ ขึ้นไปนอนบนที่นอน มือขวารีบรัวชักท่อนเอ็นตัวเองอย่างบัาคลั่ง ด้วยความเงี่ยนที่สะสมมาตั้งแต่เมื่อวาน ที่ในห้องน้ำก็ยังไม่แตก มัวแต่แอบดูหนังสดสุดเสียวของเพื่อนตัวเองกับชายคนนั้น
"โอยย...ซี้ดด... อ่าาา" ผมครางออกมาระบายความอึดอัด ตัวนี่ดิ้นพร่านไปทั่วที่นอนเล็กๆ จนไม่นานนัก ก็มีน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาเต็มท้องของผม... เป็นครั้งแรกที่ผมได้น้ำแตกไวขนาดนี้
แต่ไม่รู้ทำไม... มันรู้สึกเหมือนมันไม่เสร็จ ความเงี่ยนมันยังคงคับคั่งอยู่ในท่อนลำแข็งชี้โด่อยู่ ผมดึงทิชชู่มาเช็ดน้ำบนหน้าท้อง และพร้อมจะเริ่มชักต่อเลยโดยไม่พัก
ผมเปลี่ยนท่าเป็นนั่งพิงกำแพงโดยมีหมอนนิ่มๆ รองหลังอยู่ ใช้มือค่อยๆ รูดควยขนาด 4 นิ้วที่ตอนนี้หัวเริ่มแดงแล้ว หลับตาจินตนาการภาพในหัว ที่เห็นไอเซนกำลังดูดควยไปด้วยยิ่งโคตรเสียว นึกภาพตามว่า ถ้าในห้องน้ำนั้นเป็นตัวเอง จะเป็นยังไง?...
...ไอเซนค่อยๆ ใช้ลิ้นเลียรอบๆ หัวแดงๆ ของผม ก่อนจะอ้าปากครอบ กลืนกินควยที่ยังไม่ใหญ่มากจนมิด... ...ผมกดหัวไอเซนขึ้นลงตามจังหวะมือตัวเอง เป็นภาพที่ทำผมเงี่ยนแบบสุดๆ... ภาพหนุ่มน้อยวัย 14 หน้าตาออกลูกครึ่ง หลับตาเคลิ้ม กำลังใช้ปากอมชมพูของผม ดูดอมท่อนเอ็นของเพื่อนตัวเองอยู่... ...อ่าา... เซน... กูจะแตก...แล้ว... ไอเซนเร่งผงกหัวขึ้นลงเร็วขึ้น จนผมทนไม่ไหว กระตุกควยปล่อยน้ำเงี่ยนใส่เต็มปากเพื่อนตัวเอง เป็นความเสียวที่สุดยอดมาก...
ผมค่อยลืมตา... มองน้ำว่าวที่เยิ้มอยู่เต็มมือขวาตัวเอง นั่งหายใจหอบหัวพิงกำแพง ในที่สุดก็รู้สึกโล่งที่ได้ปลดปล่อยมันออกมา...
จากนั้นก็เดินเข้าห้องน้ำ เอาน้ำมาล้างทั้งมือและหนอนน้อยของผม ที่เริ่มอ่อนตัวลงละ ได้แต่คิดในใจว่า เชี่ยย... ถ้าเป็นจริงแม่งโคตรเสียวเลย...
พอนึกเท่านั้นแหละ ควยผมกลับมาแข็งตั้งอีกครั้ง เหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้ ปล่อยให้ความเงี่ยนยังครอบงำต่อไป
ผมคุกเข่าลงบนพื้นห้องน้ำ เตรียมจัดการความเงี่ยนที่กลับมาเพิ่มสูงขึ้นอีกรอบ หยิบมือถือหารูปที่เคยถ่ายหน้าไอเซนเปิดค้างเอาไว้
"ซี้ดดด.... อ่าา... โคตรเสียว...." ผมครางลั่นห้องน้ำด้วยความเสียวแบบสุดขีด มือซ้ายยันพื้น ก้มดูรูปเพื่อนตัวเองขณะที่อีกมือกำลังชักไปด้วย ทั้งๆ ที่เพิ่งแตกไปสองน้ำ เหมือนไม่มีอะไรหยุดผมได้แล้วตอนนี้...
เสื้อกล้ามเริ่มห้อยไปมาเกะกะ เลยจับถอดออกกองบนพื้นไว้อย่างนั้น... กลายเป็นตอนนี้ผมเปลือยเปล่าไม่เหลือเสื้อผ้าสักชิ้น กำลังรัวข้อมือปลดปล่อยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน ที่ตอนนี้ร้อนผ่าวไปทั่วทั้งตัว
"เชี่ยเซน... กูจะแตก... อ่าา..." ผมจ้องไปในรูปมันที่เปิดไว้ ใช้มือขยายภาพมองที่สายตาของมัน และรอยยิ้มบางๆ ทำเอาผมใจสั่นสุดๆ
เสียงหายใจดังรัวเร็วขึ้น ทั้งตัวร้อนไปหมดจนเหงื่อไหลออกมาเป็นเม็ดๆ โดยเฉพาะตรงส่วนหัวควยที่ร้อนจนแทบจะละลาย ทำให้ผมต้องปลดปล่อยน้ำควยอุ่นๆ พุ่งออกมา หยดเป็นสายเต็มบนพื้นห้องน้ำ...
ผมทิ้งตัวลงนอนหมดแรงสุดๆ จมกองเหงื่ออยู่บนพื้นเปียกๆ มีเพียงเสียงหอบหายใจที่ค่อยๆ เบาและช้าลงเรื่อยๆ...
นี่กูเป็นไรของกูวะเนี่ย?... ทำไมมาคิดแบบนี้กับไอเซนได้วะ?... เมื่อได้สติ ผมลุกไปเปิดฝักบัวอาบน้ำดับร้อนและไฟเงี่ยนของตัวเอง พยายามทำใจให้เย็นลง และไม่คิดถึงเรื่องนั้น...
สรุปวันนั้นกว่าแม่จะกลับมา ผมชักเสร็จไป 7-8 รอบได้ จนรอบหลังๆ เสร็จแบบทั้งไม่มีน้ำออกมา โคตรหมดแรง โคตรง่วงและเผลอหลับไปเลย นั่นถึงจะหยุดความเงี่ยนของเด็กคนนี้ได้...
เช้าวันจันทร์ตื่นมารู้สึกมึนแปลกๆ นั่งคิดกับตัวเอง ...เห้ย กูเป็นอะไรของกูวะ?... นี่กูหนักขนาดนี้เลยเหรอ? หรือกูจะกลายเป็นโรคจิตไปแล้ว?...
ผมเดินลงจาก BTS มาก็ใจลอยจนมาถึงห้องเรียน ใจเริ่มเต้นแรง ในหัวคิดแต่ว่า ถ้าเจอหน้าไอเซน กูจะทำตัวยังไงวะ? แบบ...โคตรรู้สึกผิด ที่เพิ่งชักว่าวกับรูปเพื่อนตัวเองไป...
“หวัดดีกาย~ เป็นไรปะ ดูเหม่อๆ นะ?” เสียงมินนี่ทำผมสะดุ้งนิดนึง ก่อนที่เธอจะเดินมานั่งโต๊ะข้างๆ แบบสดใสตามเคย
“อ๋อ หวัดดีมินนี่… เปล่าๆ ไม่ได้เป็นไรหรอก” ผมยิ้มตอบไปแบบฝืนๆ พยายามไม่ให้ผิดสังเกตุ
“กายว่างปะ เดี๋ยวมีไรอยากให้ช่วยอ่านหน่อย~” เธอวางไอแพดสีชมพูพาสเทลบนโต๊ะ แล้วก็จิ้มๆ เปิดไฟล์อะไรบางอย่างขึ้นมา
“เรากำลังจะแต่งฟิคนิยายลงเว็บอะ อยากให้กายลองอ่านดูแล้วบอกทีว่ามันโอเคมั้ย~”
“ได้ๆ งี้เราก็ได้อ่านคนแรกเลยดิ 555” ผมหัวเราะเบาๆ เริ่มกลับมาเป็นตัวเองอีกครั้ง พยายามทำให้เนียนๆ ทำตัวปกติที่สุด
“เย่~ ใช่เลย!” มินนี่ขำ คิคิ แล้วก็ยื่นไอแพดมาให้ผมอ่านตอนแรก
ตอนที่ 1: ยางลบของนัท...
นิยายที่มินนี่แต่งเป็นเรื่องของ “นัท” เด็กแว่นเงียบๆ มาเจอ “บาส” ที่ร่าเริง เฟรนลี่ ในห้องเรียน บาสทำทีมายืมยางลบนัท จนทั้งคู่เริ่มสนิทกันแบบเพื่อน แต่เรื่องราวกลับมีโมเมนต์ชวนใจเต้น จนนัทเริ่มสับสนว่าตัวเองคิดอะไรกับเพื่อนเกินไปหรือเปล่า...
ยิ่งอ่านถึงตรงนี้ ผมยิ่งรู้สึกว่าแปลกๆ ละ... ทำไมตัวละครมันเหมือนกูจังวะ...
"เดี๋ยวนะมินนี่... ทำไมมันคุ้นๆ 555" ผมขำแห้งๆ ไม่ได้โกรธอะไรนะ ออกจะตลกด้วยซ้ำ ไม่คิดว่ามินนี่จะจิ้นอะไรจริงจังเบอร์นี้
"ก็... เราแอบใส่ความเป็นกายไปด้วย...นิดนึง แหะๆ" มินนี่ตอบเบาๆ หน้าแดงนิดๆ แบบคนโดนจับโป๊ะ
"ว่าละ... ดีนะไม่เอาชื่อกายไปใช้ด้วยเลย 555 แต่เนื้อเรื่องก็น่าสนใจดีนะ อ่านแล้วอยากรู้ตอนต่อไปเลยอะ"
"ดีจังที่กายชอบ... งั้นเราขอลงตอนแรกในเว็บได้ป้ะ?" มินนี่ทำหน้าลุ้นๆ เหมือนกลัวผมจะไม่โอเค
"ได้ดิ เอาจริงไม่ต้องขอก็ได้ 555 ลงไปเลย ถ้ามีคนคอมเมนต์อะไรก็มาบอกด้วยนะ 555" ผมพูดไปขำไป ไม่ได้ซีเรียสอะไรหรอก เพราะยังไงชีวิตจริงก็ไม่ได้สดใสแบบในนิยายอยู่ละ…
มิ่นนี่ยิ้มกว้างแบบดีใจสุดๆ จังหวะเดียวกันกับที่ คนนั้น... เปิดประตูเข้าห้องเรียนมาพอดี… ไอเซนเดินตรงมาทางผม ทำเอาผมหัวใจเต้นตุบๆ มือเย็นเฉียบ เก็บอาการไม่อยู่จนหน้าซีด...
"เชี่ยกายย... กูทักไปไม่ตอบเลยนะมึง?" เซนถามเสียงจริงจัง ทำหน้าสงสัยแบบกวนๆ
"เอ่อ... กูไม่ว่างว่ะ ไม่ได้อยู่บ้าน..." ผมตอบไปแบบเลี่ยงๆ ไม่กล้าสบตาด้วยซ้ำ
"งั้นเย็นนี้ว่างป่ะ? กูว่างละ ไปกินชานมกัน" เซนพูดจบก็ยิ้มกว้าง หน้าตาดูตื่นเต้นตามสไตล์มัน
"เอ่ออ... มินนี่ไปด้วยกันป่ะ?" ผมหันไปถามมินนี่แบบส่งซิกในใจ จะได้มีเพื่อนกลบความตึงเครียด ถ้าไปกันสองคนผมคงนั่งตัวแข็งตายก่อนแน่
"อ๋ออ~ วันนี้แม่เรามารับไวอะ กายไปเหอะๆ" มินนี่ตอบแบบเสียงสูง ยิ้มประหลาดๆ แถมทำหน้าทำตาแบบ... อยากเชียร์ให้ไปอย่างสุดๆ
สุดท้ายผมก็พยักหน้าไปแบบฝืนๆ ไม่อยากให้ใครจับพิรุธได้ เซนเลยยิ้มกว้าง ก่อนเดินกลับไปนั่งที่ตัวเอง เตรียมเริ่มเรียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่สำหรับผม... วันนี้แม่งไม่มีอะไรเข้าหัวเลย เหมือนห้องเรียนมันเป็นฉากเบลอๆ นั่งเหม่อทั้งคาบ สลับกับแอบเหล่มองเซนเป็นพักๆ เหมือนสมองมันเอาแต่คิดวนอยู่เรื่องเดียว... . .
"ไปยังมึง... เอาคูปองมาป่ะ อย่าบอกนะลืมอะ?" ไอเซนเดินมาหาผมถึงโต๊ะ ตอนผมยังใจลอยอยู่ ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเลิกเรียนแล้ว
"เอามาดิสัส กูรอวันนี้มานานละ" ผมหยิบคูปองจากกระเป๋า ยื่นให้มันดู
"เออ แบบนี้ค่อยเหมือนมึงหน่อย ซึมเป็นหมาอยู่ตั้งนาน 555" เซนขำ ก่อนเดินนำออกจากห้อง
"กินให้อร่อย~ เจอกันพรุ่งนี้น้า" มินนี่โบกมือยิ้มแป้น เหมือนเชียร์อยู่เงียบๆ . . ผมกับเซนมายืนแลกชานมไข่มุกฟรีกันที่ชั้นล่าง แล้วก็เดินวนกินไปเรื่อยรอบๆ ตึกเรียน บรรยากาศแม่งเงียบแปลกๆ กดดันชะมัด แต่ผมก็พยายามเก็บอาการไว้
เซนดูดชานมตุ้ยๆ อย่างเอร็ดอร่อย จนภาพวันนั้นแม่งผุดขึ้นมาในหัวอีกรอบ ผมเลยรีบหันหน้าหนี ไม่อยากฟุ้งซ่านตอนนี้
"เป็นไรของมึงวะ วันนี้ดูแปลกๆ" เซนโพล่งถามมาเฉย ทำเอาผมสะอึก
"หะ? แปลกไงวะ?"
"ก็แบบ... หน้านี่เหมือนปวดขี้ตลอดเวลาอะ"
"เว่อร์ไปละ ไม่ได้เป็นไร..." ผมรีบหลบตาอีก
"หรือเครียดอะไร? บอกกูได้นะเว้ย..." มันว่าเสียงจริงจัง แต่ผมก็ยังไม่กล้าเล่า ใจร้อนเป็นไฟ แต่ปากดันพูดไม่ออก
"เครียดเรื่องเรียน? หรือว่า... เรื่องมินนี่วะ? ใช่ดิ๊ กูว่าใช่"
"เพ้อเจ้อแล้วไอเซน..."
"กูดูออกนะเว้ย มึงอ่ะชอบมินนี่ แต่ไม่กล้าบอกใช่ป่ะ? เดี๋ยวกูช่วยก็ได้ 555" มันขำใหญ่ เคี้ยวไข่มุกไปด้วย พูดไปด้วยแบบกวนตีนสุด
ผมนิ่ง ไม่ตอบอะไร ยังคงหลบหน้ามันอยู่ ยิ่งเห็นมันยิ้มร่าแบบนั้น ใจแม่งยิ่งรู้สึกผิดแปลกๆ
"กูถามจริงนะ... ตกลงมึงเป็นอะไรวะ?... ระบายกับกูได้เพื่อน" เซนพูดพลางตบไหล่เบาๆ
ตอนนั้นผมลังเลสุดๆ ถ้าบอกไปก็กลัวเสียเพื่อน... แต่ถ้าผมไม่บอกตอนนี้ ผมคงไม่มีวันได้มองหน้ามันได้อีกแล้ว คงอึดอัดแบบนี้ไปตลอดแน่...
"มึง... ถ้ากูบอกไป มึงสัญญาว่าจะไม่โกรธได้มั้ย?"
"ได้ดิ... มีอะไรวะ?" เซนดูตื่นๆ ตาโต จนผมกดดัน คำในหัวแม่งตีกันวุ่นไปหมด
"คือวันนั้น... วันศุกร์... กู..."
"มึงทำไม?"
"กู... กูแอบเห็นมึงอ่ะ..." ผมสบตาเซน มันเริ่มหน้าถอดสีทันที คิ้วขมวดแน่น
"หะ? มึงพูดอะไรเนี่ย..."
"ในห้องน้ำนั่น... กูเห็นหมดทุกอย่าง..."
มันชะงักไปเลย ไม่เดินต่อ หน้าแม่งดูช็อกแบบสุดๆ รอบตัวเงียบกริบ เหมือนเวลาหยุดไปชั่วคราว...
"กูขอโทษนะ เซน..."
"...ไอกาย..." มันหันมามองผม สีหน้าคล้ายจะร้องไห้
"...มึงสัญญาได้มั้ยว่าจะไม่บอกใคร?"
"ได้ดิ... แล้ว... แล้วตกลงมึงชอบผู้ชายเหรอวะ?" ผมถามออกไป เพราะอยากรู้จริงๆ
"ไม่ใช่แบบนั้น... กูแค่... กูต้องการเงิน มันก็ง่ายดี... แต่แม่ง... ช่างแม่งเถอะ กูว่าจะเลิกละ"
คำพูดของมันทำผมอึ้งอยู่พักนึง ถ้ามันไม่ชอบผู้ชายจริง ที่จินตนาการมาทั้งหมดคงไม่มีวันเป็นไปได้แล้ว...
"เลิกทำไมวะ? มันไม่ดีเหรอ?"
"ก็ไม่รู้ดิ... หรือมึงอยากลองด้วย?"
"พากูไปดิ" ผมเผลอพูดออกไปโดยไม่ทันคิด... หรือจริงๆ ในใจผมมันอยากอยู่แล้ววะ
"เฮ้ยๆๆ กูพูดเล่น!" เซนหน้าตกใจจนตาแทบหลุด
"แต่กูพูดจริง... ถ้ามึงไม่อยากให้กูพูดเรื่องนี้... ก็พากูไปด้วย"
เหมือนตัวตนอีกด้านมันค่อยๆ ครอบงำผม จนพูดอะไรออกมาแบบไม่รู้ตัว
"เห้ออ... " เซนถอนหายใจยาว หน้าตาเคร่งเครียดขึ้น
"ไว้ใจกูได้เซน... ความลับของมึงอยู่กับกู ส่วนของกูก็ไว้กับมึง... พากูไปด้วยนะ..."
ผมพูดพลางยิ้มให้ มันมองผมนิ่งๆ แล้วพยักหน้าเบาๆ
"เออๆ เดี๋ยวกูลองดูให้ละกัน ถ้ามึงจะลองจริง..."
เซนยอมตกลงแบบไม่มีทางเลือก ก่อนแยกย้ายกันกลับบ้านกันเงียบๆ... ใจผมแม่งโล่ง แต่ก็เต้นแรงชิบหาย เหมือนเพิ่งก้าวข้ามเส้นบางๆ ไปอีกขั้น
คงไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ ถ้าไม่ทำแบบนี้... ก็คงไม่มีวันได้เข้าใกล้ไอเซน ได้ลองสัมผัสในแบบที่ผมเคยจินตนาการไว้...
-- . . อ่านตอนต่อไป >> ตอน 6 - รับงานคู่ครั้งแรก <<
|