แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Recs เมื่อ 2025-6-12 05:02
ย้อนหลังกลับไปอ่าน >> ตอน 1 - วันแรกก็น้ำแตก <<
ตอน 2 - เสียวกับมือปริศนา
ไปเรียนวันแรกก็เกือบได้เรื่องซะแล้ว... ผมยังโคตรใหม่กับชีวิตเด็กกรุงเทพ ต้องมาเรียนคอร์สซัมเมอร์วิชาภาษาอังกฤษระดับม.ต้น ใจกลางเมืองที่คนแม่งพลุกพล่านและหลากหลายจัด
แล้วไอ้เรื่องช็อกๆ เมื่อวานก็ยังวนอยู่ในหัวไม่เลิก... อยู่ดีๆ ก็มีใครไม่รู้โผล่มานั่งช่วยตัวเองในห้องน้ำห้องข้างๆ แถมยื่นจอไอแพดที่เปิดการ์ตูนโป๊มาให้ผมดูอีก เชี่ย... ใครวะ!?
มันทำให้ผมคาใจฉิบหาย ว่าอีกฝ่ายเป็นใครกันแน่ คนที่เรียนด้วยกัน? หรือแค่คนขี้เงี่ยนแวะมาปลดปล่อยในห้องน้ำเฉยๆ? เพราะที่ผมเรียนพิเศษมันก็เหมือนห้างใหญ่นั่นแหละ ใครจะเดินเข้าออกก็ได้ทั้งนั้น...
วันนี้เป็นครั้งแรกที่ผมต้องนั่งรถไฟฟ้าไปเรียนเอง เพราะแม่ลางานมาส่งได้แค่วันแรก ส่วนตอนเย็นแม่บอกจะมารับเหมือนเดิม
การขึ้นรถไฟฟ้าคนเดียวครั้งแรกของเด็กบ้านนอกวัย 13 อย่างผม แม่งโคตรตื่นเต้น กลัวไปหมด จะซื้อตั๋วยังไงวะ? จะลงถูกสถานีมั้ยวะ? แต่เอาวะ ต้องลองดูสักตั้ง ไม่น่ายากขนาดนั้นหรอก...มั้ง
ตอนซื้อตั๋วขึ้นรถไฟฟ้าแม่งชิลมาก อีซี่จัดๆ แต่พอตอนจะลงนี่ดิ ใจเริ่มไม่ดี ลุ้นชิบหาย ผมต้องลงสถานีที่ใกล้กับตึกที่เรียนพิเศษ แต่พอเดินออกจากสถานีเท่านั้นแหละ... งงแดก บันได ทางเดิน เหี้ยไรเยอะแยะเต็มไปหมด แล้วฝ้าก็ขึ้นแว่นกูอีก ต้องถอดแว่นเดินแบบเบลอๆ สายตากูก็ยิ่งจะดีๆ อยู่
ผมเดินมั่วๆ ไปทางที่เหมือนจะใช่ทางออก เอาบัตรมาแตะที่ประตูกั้น...
แต่เชี่ยยย! ประตูแม่งไม่เปิด!! ผมนี่ลนแดก ทำอะไรไม่ถูก พยายามแตะบัตรซ้ำๆ อยู่นั่น ข้างหลังก็มีคนยืนรอกันเพียบ ยิ่งทำให้กดดันเข้าไปอีกแม่งเอ้ย!
"อ้าว... ไอแว่น มึงทำเชี่ยไรอยู่วะ?"
มีเสียงเรียกดังมาจากข้างหลัง ผมรีบหันไปดู แล้วก็เจอคนที่โคตรไม่อยากเห็นหน้าที่สุดในตอนนี้ — ไอ้เด็กเซนที่ล้อผมจนหน้าแตกตั้งแต่วันแรก
"หะ?... เอ่ออ..."
"อย่าบอกนะว่ามึงทำไม่เป็นอะ? มานี่ กูทำให้ดู..." ไอ้เซนเดินมาหยิบบัตรจากมือผม เสียบเข้าช่องเล็กๆ ข้างประตู พอไฟเขียวขึ้น ประตูกั้นก็เปิดออกทันที
ผมนี่รีบเผ่นออกไปแบบเงียบๆ ไม่พูดไรสักคำ รีบเดินหนีให้ไกลที่สุด มุ่งตรงไปทางบันไดลงสถานี
"เห้ย! ไปไหนวะ? ตึกเรียนพิเศษมันอยู่อีกฝั่งโว้ย!" ไอ้เซนรีบวิ่งตามมา ตะโกนบอกผมอย่างดัง ยิ่งทำให้ผมอายหนักเข้าไปอีกสัส
"มึงไหวปะเนี่ย... สรุปมึงไม่รู้ทางไปตึกใช่มั้ย? งั้นตามกูมา..." ไอ้เซนพูดจบก็เดินนำไป กวักมือเรียกผมอย่างกับเรียกหมา
ผมได้แต่เดินตามมันไปห่างๆ เงียบๆ ใจนี่โคตรหมดแรง อยากมุดแผ่นดินหนีชิบหาย เดินผ่านซอยร้านค้าตึกแถวใหญ่ๆ เรียงรายเต็มสองข้างทาง มีแต่เด็กวัยรุ่นแต่งตัวดี เดินเล่นกันให้เพียบ อีกใจนึงก็แอบดีใจเบาๆ ที่มีคนเดินไปด้วย เพราะถ้ามาคนเดียวคงหลงแน่นอน
"นี่น้าไม่ใช่คนกรุงเทพเหรอวะ?" ไอเซนถาม ทำหน้าสงสัย
"อืม..." ผมตอบเซ็งๆ ไม่อยากคุยด้วย ยิ่งเซ็งที่มันยังเรียกผมว่า 'น้า' ไม่เลิก ตั้งแต่เมื่อวานละ ที่ผมแนะนำตัวผิดจาก Thirteen เป็น Thirty
ในใจนี่คิด... จะล้อก็เอาให้พอใจเลย ว่าบ้านนอก เตี้ย แว่น ตี๋เหี้ยไรก็มา กูพร้อมโดนอยู่ละสัส...
"อ้าว... แล้วทำไมไม่บอกวะ มาๆ เดี๋ยวเด็กกรุงเทพพาทัวร์เองค้าบน้าาา~" ไอเซนลากเสียงกวนส้นตีน ทำผมอยากเล่นหน้าแม่ง
"มึงจะเรียกกูแบบนี้อีกนานมั้ยวะ?!" ผมขึ้นเสียง
"โหยย... กูแค่แซวมึงเอง ทำไมต้องซีเรียสวะ?" ไอเซนทำหน้าเหมือนสำนึกผิด แต่กวนตีนชัดๆ
"แล้วจะให้เรียกไรอะ? สกายเหรอ?"
เออๆ ทีงี้จำแม่นนะ ไอสัด! เมื่อวานแม่งยังจำกูผิด ผมคิดในใจ
"เรียกแค่ 'กาย' ก็พอ..."
"เคค้าบบบ น้องกายยย~" มันยิ้มแป้น
"กายเฉยๆ ไอสัด! ไม่ต้องน้อง"
"เออๆๆ กายเฉยๆ โว้ย เกรี้ยวกราดจังวะ? มึงไม่มีอารมณ์ขันบ้างเลยว่ะ..."
ผมนี่กลอกตาแรง เหนื่อยใจกับมัน ปนสะใจนิดๆ
"งั้นเรียกเราว่าเซนนะ เผื่อนายจะจำไม่ได้ อิอิ" ไอเซนกลับมาโหมดร่าเริงอย่างไว
"เซนที่ย่อมาจาก เซนติเมตร สั้นๆ เหมือนของมึงอะนะ?"
"พ่อมึงดิ! มาจากออนเซนโว้ย!" ไอเซนหน้ามุ่ย ที่โดนผมเอาคืนบ้าง
"หะ?... ออนเซนเนี่ยนะ?"
"เออดิ... พ่อกูเปิดร้านออนเซนมาตั้งแต่ก่อนกูเกิดแล้ว หรือมึงไม่รู้จักอีก?"
"รู้จักเว้ย... กูไม่ได้บ้านนอกขนาดนั้นไอสัส..."
"เออ รู้ก็ดีละ... แล้วมึงจะใส่อารมณ์ทำไมวะ?" เซนเริ่มทำหน้างงๆ ปนหงุดหงิด
"กูก็เป็นของกูแบบนี้แหละ รับไม่ได้ก็เรื่องของมึง"
"เออๆ มึงก็แปลกดีว่ะ อุตส่าห์พาเดินเป็นเพื่อนแท้ๆ ยังจะมาเหวี่ยงใส่อีก เห้ออ..." เซนบ่นแล้วเดินหนีแยกเข้าตึกเรียนทันที ไม่หันกลับมา
ไรของมันวะไอนี่ อยู่ดีๆ ก็เหมือนจะน้อยใจเฉย... ผมหงุดหงิดจนต้องแวะเข้าห้องน้ำก่อน ถอดแว่นนั่งพักสายตาเงียบๆ คนเดียว งงชีวิตชิบหาย ต้องมาเจอคนประสาทแดกแบบไอ้เซนตั้งแต่ก่อนเริ่มเรียน
ผมนั่งปรับอารมณ์ตัวเองสักพัก ก็เหมือนมีเสียงปลดเข็มขัดและถอดกางเกงลงกองกับพื้น คิดในใจ... จะเป็นแบบที่คิดเหรอวะ จะมีคนเข้ามาชักแบบเมื่อวานอีกเหรอ?
เงาบนพื้นเริ่มขยับเป็นจังหวะขึ้นลง นั่นไงเป็นแบบที่คิดจริงด้วยว่ะ คนกรุงเทพนี่แม่งเงี่ยนได้ทุกเวลาจริงๆ ขนาดตอนนี้เพิ่งเที่ยงกว่าๆ ยังมีคนมานั่งว่าวในห้องน้ำอีก แถมเป็นห้องน้ำที่อยู่คนละชั้นกับเมื่อวานด้วย... ในตอนนี้ผมยังไม่ค่อยมีอารมณ์อยากทำด้วยเท่าไหร่นัก แต่คนข้างห้องกลับทำอะไรบางอย่างที่ผมไม่คาดคิด...
เห้ย! ไรวะ!... ผมโคตรตกใจเพราะดันมีมือปริศนาของผู้ชายผิวออกคล้ำๆ ดูจากสภาพผิวหนังน่าจะเป็นคนมีอายุหน่อย ยื่นมาทางช่องด้านล่างห้องน้ำห้องข้างๆ ทำท่ากวักเหมือนเรียกอะไรสักอย่าง
ผมทำไรไม่ถูก ได้แต่ลุกยืนหนีเพราะไม่เคยเจอใครจู่โจมอะไรแบบนี้มาก่อน ได้แต่สงสัยว่า ทำไมคนที่นี่มันกล้าจังวะ เสี่ยงทำไรแบบนี้กับคนแปลกหน้าอย่างงี้เลยเหรอ? หรือมันคือเรื่องปกติของที่นี่วะ?
มือของชายคนนั้นยังทำท่ากวักไม่หยุด มีทำท่าเหมือนกำชักขึ้นลงเบาๆ สลับกับกวักเรียก หรือมันจะหมายถึงให้ผมชักว่าวเป็นเพื่อนกับเขาเหรอวะ?
ผมยังไม่กล้าเสี่ยงยังกลัวอยู่นิดๆ เพราะอีกเดี๋ยวก็ต้องถึงเวลาเข้าเรียนแล้ว เลยหยิบกระเป๋าเตรียมจะชิ่งออกจากห้องน้ำนี้ แต่แล้วจู่ๆ ชายคนนั้นก็หยุดกวักมือ เปลี่ยนเป็นนั่งคุกเข่าหันมาทางห้องผมแทน ทำเอาผมสต้้นไปแปปนึงเลย
เขาเริ่มก้มต่ำลงจนเผยเห็นหัวควยคล้ำๆ ที่เปิดจนสุดขนาดประมาณ 5 นิ้วโผล่มาทางช่องกำแพง ทำเอาผมยิ่งใจเต้น งงไปหมดว่านี่มันคือยังไง อะไรจะเงี่ยนได้ถึงขนาดนั้น สักพักชายข้างห้องรูดควยโชว์ให้ผมดูเบาๆ ช้าๆ ฝั่งจากห้องตัวเอง และกวักมือเรียกเหมือนจะบอกให้ผมทำแบบเขาบ้าง ทั้งที่นอกห้องน้ำยังมีคนเดินไปมาอยู่เลย
แต่ด้านมืดในใจกลับปลุกความเงี่ยนของเด็กหนุ่มวัยอยากรู้อยากลอง เอาวะ.... ลองดูสักแปปก็ได้มั้ง อยู่ในห้องน้ำไม่มีใครมาเห็นหรอก ละห้องนั้นคือใครก็ไม่รู้ ไม่ต้องเห็นหน้ากัน เดี๋ยวแยกย้ายกัน และก็ไม่ได้เจอกันอีกละ ผมเลยช่างแม่งนึกซนอยากลองทำตามเขาดูบ้าง รูดซิบกางเกงขาสั้นถกลงมาถึงเข่า ควักควยผมออกมาที่ตอนนั้นยังไม่ทันแข็งมากเพราะไม่ได้เงี่ยนขนาดนั้น เมื่อวานก็เพิ่งแตกมาเองในห้องน้ำ
ชายคนนั้นเอาควยกลับไปฝั่งตัวเอง แต่ยื่นแขนเข้ามาลึกขึ้นเหมือนรู้ว่าผมอยากจะลองเล่นด้วย ผมก็ลองดูเล่นตามน้ำ ถอดท่อนล่างออกหมดรวมถึงรองเท้าวางไว้บนฝาโถส้วม พยายามลองนั่งคุกเข่าลงบนพื้น จนท่อนเอ็นผมพาดไปสัมผัสโดนบนนิ้วของชายแปลกหน้านิดๆ
เขาพยายามเอามือควานหาควยผม รู้สึกได้ถึงมือสากๆ เหมือนที่เพิ่งทำงานหนักมาบีบคลำๆ เล่นรอบๆ เบาๆ จนทำเอาผมเริ่มเงี่ยนแปลกๆ ควยค่อยๆ ตั้งขึ้นจนหัวควยถูชนกับกำแพงห้องน้ำแล้ว ผมพยายามขยับจัดท่าให้ควยผมอยู่พอดีกับมือเขา แต่มันต่ำเกินไป ต่ำจนตัวผมแทบจะแนบชิดติดกับกำแพงแล้ว
มือปริศนายังคงสนุกกับการลูบคลำควยเล็กๆ ของเด็กประมาณ 4 นิ้วกว่าที่ตอนนี้แข็งเต็มที่ ซึ่งเขาก็อาจจะไม่รู้ว่าคนที่เขาจับควยเล่นอยู่เป็นแค่เด็กขี้เงี่ยนวัย 13 ที่อยากรู้อยากลองอะไรแปลกๆ แบบนี้ จนสักพักเขาเอามือออกหยุดจากการลูบคลำควยผม เปลี่ยนมาสะกิดที่ต้นขาผม เหมือนบอกให้ผมสอดขาเข้าไปในห้องเขาเลยจะได้ถนัดกว่า
ด้วยความเงี่ยนแบบไม่สนอะไรแล้วในตอนนั้น เป็นจังหวะเดียวกับเสียงนอกห้องน้ำเงียบสนิทไม่มีคนอื่นแล้ว เหลือเพียงสองคนผมกับเขาในห้องข้างๆ
ไม่รอช้าผมเลยนั่งลงเต็มๆ บนพื้นสอดขาเข้าไปสองข้างทั้งที่ยังใส่ถุงเท้าอยู่ ข้ามไปห้องติดกัน จนผมคิดฟุ้งซ่านด้วยความตื่นเต้นแบบสุดขีด อยากรู้เขาจะทำอะไรกับควยของผมต่อ
มือสากๆ ค่อยๆ ลูบไล้ตามหน้าท้อง ไล่ลงมาถูเบาๆ แถวโคนขนอ่อน เขาคงจะแปลกใจทำไมควยผมขนถึงยังขึ้นน้อยแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาเปลี่ยนใจ เลื่อนเอามือกำควยผมแน่นเริ่มบรรเลงเพลงเสียวจนผมรู้สึกร้อนผ่าว อุ่นไปหมดทั้งควยเลย
เชี่ยย โครตดี โคตรเสียว ชักเก่งจังวะ... ผมได้แต่นึกในใจไม่กล้าเผลอออกเสียง แปลกใจทำไมเขารู้จุดเสียว รู้จังหวะรู้ใจผมขนาดนี้ เหมือนมือนี้ได้ผ่านควยมาหลายคนจนชำนาญด้านการชัก ผมไม่เคยชักเองได้แบบเสียวเท่านี้มาก่อน มีการใช้นิ้วถูบนปลายหัว มีสลับมาลูบไข่เล็กๆ สองข้างกระตุ้นความเสียว ทำเอาผมนั่งเกร็งท้องสุดขีด ไม่คิดว่าการมีคนมาชักให้จะเสียวได้ขนาดนี้มาก่อน
"ซี้ดดด... อ่าาห์...." ผมพยายามกลั้นแต่ก็มีเผลอหลุดครางเบาๆ แต่ชายห้องข้างๆ เงียบกริบไม่มีเสียงพูดอะไรสักคำ ยังคงสนุกอยู่กับการรูดควยเด็กเล่นบนพื้น อีกมือคงกำลังชักของตัวเองไปด้วย จนเมื่อเขาเริ่มเร่งจังหวะรัวชักเร็วขึ้นจนทำเอาผมตัวงอ มือสองข้างยันพื้นไว้สุดเหยียด ขาชี้ตรงเก็รงจนปลายเท้าจิกไปข้างหน้า
โอยย...ไม่ไหวแล้ว... จะแตกแล้วว... ผมได้แต่นึกในใจตอนนี้เหมือนไม่มีสติ สมองสั่งการอะไรไม่ได้ มืออุ่นๆ กำรอบพอดีลำชักรัวสุดแรงทำเอาควยผมแทบละลาย จนผมทนไม่ไหวหลับตาปี๋ใช้มือขวากำจับขอบกำแพงแน่น ขาเกร็งสุดขีด ก่อนควยจะกระตุก 2-3 ที ปล่อยน้ำว่าวพุ่งแตกคามือปริศนาจนไหลย้อยเต็มท้องน้อย แต่ชายคนนั้นก็ยังไม่หยุดยังคงชักเรื่อยๆ จนผมดิ้นเพราะไม่ไหวจากความเสียวสุดขีด ได้แต่คิดว่า อยากให้เขาปล่อยมือจากควยผมเลยได้มั้ย พอแตกแล้วมันเสียวจนทรมาน
อย่างกับเขาอ่านใจผมได้ มือนั้นค่อยๆ ผ่อนจังหวะช้าลงเรื่อยๆ และปล่อยควยผมออกเป็นอิสระ ที่ตอนนี้ยังกระตุกกระดกกึกเบาๆ ตอนนี้ผมหมดแรงแทบจะลุกไม่ขึ้น ถือเป็นการน้ำแตกที่ฟินที่สุดในชีวิตผมเลยก็ว่าได้ และเป็นการปลดปล่อยที่โคตรผ่อนคลาย ทำเอาลืมเรื่องหงุดหงิดที่ผ่านมาเลย
มีเสียงลุกขึ้นยืนรูดซิบตัวเอง เหมือนรีบๆ และเปิดประตูออกจากห้องน้ำไปทันที ปล่อยผมยังนั่งควยโด่เปื้อนน้ำว่าวตัวเองอยู่
เห้ย! ทิ้งไปแบบนี้เลยเหรอวะ? นึกว่าจะเช็ดให้หน่อยก็ไม่ได้... ผมรีบลุกพยายามเอาขากลับมาห้องตัวเอง เช็ดคราบน้ำให้เกลี้ยงไม่ให้เหลือกลิ่น ใส่กางเกงแต่งตัวไปเข้าเรียน ซึ่งไม่รู้จะมีแรงเรียนต่อไหวอยู่มั้ย
ผมค่อยๆ แง้มประตูห้องน้ำดูว่าจะมีใครดักรออยู่มั้ย เปิดไปก็ไม่มีคนเลยโล่งใจหน่อย ออกไปล้างมือแล้วเอาน้ำถูๆ ที่ท้องและรีบเช็ดให้แห้งก่อนจะมีใครเดินมาเห็นเข้า
พอจัดการทุกอย่างเรียบร้อย เริ่มกลับมามีสติคิดได้แล้วก็โคตรงงกับตัวเอง กล้าทำแบบนั้นไปได้ไงวะ ถ้ามีคนรู้เรื่องนี้คงล้อจนผมไม่กล้าเรียนต่อแน่... รีบเดินออกจากห้องน้ำเพื่อไปให้ทันคลาสเรียนในอีก 10 นาที พยายามมองรอบๆ แถวนั้นก็ไม่เห็นมีใครเลยสักคน เริ่มแอบสงสัยละใครชักว่าวให้กูวะมะกี้? ใช่คนป่ะวะ?!... ...
.
.
อ่านตอนต่อไป >> ตอน 3 - ทายคำจนเสียว << | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2025-4-27 22:38:02
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-4-27 23:21:29
โพสต์ 2025-4-28 03:56:10
โพสต์ 2025-4-28 03:56:34