แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Recs เมื่อ 2025-9-15 11:26
คืนนั้นผมต้องกลับบ้านกับน้องเก้า หลังจากไปเยี่ยมน้องกายที่โรงพยาบาลเสร็จ เพราะน้ากิ่งอาสาเฝ้าไข้แทนหนึ่งคืน
บนรถเมล์ขากลับ ผมเผลอมองไปที่เบาะหลังสุด เห็นคนแก่หน้าตาแปลกๆ นั่งนิ่งเหมือนหุ่นอยู่พักใหญ่ ก็พยายามเบือนหน้าหนีในใจภาวนาว่า… ถ้าเราไม่สนใจ เขาก็คงไม่มายุ่งกับเราเอง คงใช้เวลาสักพักเดี๋ยวผมคงจะชินกับพลังใหม่ไปเองแหละ
พอกลับถึงบ้านผมรีบอาบน้ำแล้วทิ้งตัวลงนอนด้วยความเพลีย คิดไว้ว่าพรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้าอีก
"พี่มิก คืนนี้ให้ผมเข้าฝันมั้ยครับ จะได้ออกไปทำเควสเก็บแต้มต่อ" เก้านอนกลิ้งอยู่บนเตียงถามขึ้น
"ไว้ก่อนก็ได้เก้า วันนี้พี่เพลียจริงๆ" ผมตอบพลางดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเต็มที่
แต่เหมือนคืนแรกจะไม่ปล่อยให้ผมสงบง่ายๆ เสียงโหยหวน เสียงร้องไห้ เสียงแผ่วๆ เรียกให้ช่วยดังลอดเข้ามาจากนอกบ้าน ผมพลิกตัวไปมาด้วยความกระสับกระส่าย และยิ่งไม่ชินที่ปกติควรมีน้องกายนอนข้างกันให้ผมกอด
…จนเผลอขยับไปชนแขนน้องเก้าที่นอนอยู่ใกล้ๆ ทั้งผมและน้องหันมามองหน้ากันในความมืดโดยไม่ได้นัดหมาย ก่อนจะเงียบไปพักหนึ่ง
"เมื่อกี้… เหมือนพี่โดนตัวเก้าได้เหรอ?"
"น่าจะใช่นะครับ" เก้าตอบ แต่ก็ดูไม่มั่นใจนัก
ผมค่อยๆ ยื่นมือไปแตะแก้มของเก้าเบาๆ ...ไม่มีช็อต ไม่มีการรีเซ็ตเวลา มีแค่สัมผัสนิ่มๆ ของผิวจริงๆ ต่างแค่ยังเย็นเฉียบเหมือนตอนที่เคยสิงน้องกาย
"เห้ย!... ทำไมพี่ถึงแตะเก้าได้แล้วล่ะ… หรือว่านี่พี่กำลังฝันอยู่?" ผมพึมพำทั้งตื่นเต้นทั้งสับสน
"อาจเป็นเพราะพลังใหม่ของพี่ หรือไม่ก็เพราะพี่ส่งต่อพลังรีเซ็ตไปให้กายแล้วก็ได้ครับ" เก้าอธิบายเสียงเรียบๆ
"คงงั้นแหละ… งั้น ขอพี่กอดหน่อยได้มั้ย?"
"ได้ครับพี่..."
ผมดีใจแบบสุดๆ ไม่รอช้า สอดแขนโอบร่างเล็กๆ นั้นเข้ามาเป็นครั้งแรก ทั้งสูดทั้งดมหอมกลิ่นสบู่อ่อนๆ ชวนให้ใจสงบผ่อนคลาย จนเผลอหลับคาอ้อมกอดเย็นๆ ของเก้าไปแบบนั้นทั้งคืน…
...
เช้าวันจันทร์ผมไปเรียนด้วยความสดชื่น พอยิ่งโดนตัวน้องเก้าได้ยิ่งตัวติดกัน ชอบให้น้องมานั่งคลอเคลียใกล้ๆ ความเย็นของน้องช่วยให้ดับร้อนได้ดีเลย
ตอนนั่งเรียนถึงขนาดให้น้องมานั่งตักแบบเนียนๆ และดมผมหอมๆ ของน้องไปด้วยยิ่งทำเอาเคลิ้ม บางทีกางเกงนักเรียนเก้าก็มาเสียดสีแถวเป้าของผม ทำตรงนั้นผมเริ่มพองขยายขึ้นจนตุงไปทั้งคาบ
"ไปห้องน้ำตรงยิมกันมั้ยเก้า?" ผมกระซิบบอกน้องเบาๆ หลังจากพักกลางวัน น้องพยักหน้ายิ้มดีใจเหมือนรู้กันเพราะเป็นที่ประจำของเราสองคน
ผมเริ่มทนไม่ไหวเดินจูงมือเก้าเข้าไปห้องแรกและล็อคประตูทันที กดตัวน้องเข้ากับกำแพงจับดูดปากเลยเหมือนต่างคนต่างรอเวลานี้กันมานาน
เราแลกลิ้นสัมผัสรสชาติริมฝีปากกันและกันเป็นครั้งแรก ให้ความรู้สึกคุ้นเคยเหมือนตอนน้องสิงร่างน้องกาย ทำเอาผมเคลิ้มมือเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อนักเรียนน้องทีละเม็ด แหวกเสื้อออกจากไหล่และแขนเล็กๆ ยิ่งเห็นผิวเนียนขาวของน้องชัดๆ แล้วยิ่งทำเอาผมมีอารมณ์มากขึ้น
ผมเลยก้มดูดหัวนมเล็กๆ ผ่านเสื้อกล้ามสีขาวของน้องจนแฉะเป็นวง อีกมือพยายามรีบปลดเข็มขัดและกางเกงน้องออก จนน้องทนไม่ไหวยืนดิ้นไปมาด้วยความเสียว
"อื้ออ... ซี๊ดด... ปากพี่อุ่นจัง... อ่าาา..."
"ควยพี่ก็อุ่นนะ สนใจมั้ย?..." ผมกระซิบข้างหูน้องเบาๆ
"อ่าา... ได้ครับพี่..." น้องตอบพร้อมดึงกางเกงตัวเองถอดออกให้จนหมด
ผมจับน้องนอนหงายถ่างขาขึ้นไปอยู่บนฝาโถส้วม งัดเอาควยที่แข็งเต็มที่ของผมออกมาถูไถไปตามร่องก้นเย็นๆ ของเก้า ทำเอาผมเสียววาบจนน้ำเงี่ยนใสๆ เยิ้มเต็มรอบรูสวรรค์ของน้อง
"อุ่นจังครับ... ซี้ดดด..." น้องเก้าครางเบาๆ พอได้ที่ผมเลยค่อยๆ ลองดันเข้าไปในตัวน้องทีละนิดจนมิดด้าม ในรูของเก้ามันทั้งลื่นและนุ่มมากๆ
"อูยย... ซี๊ดด... แน่นมาก... อ่าา..." ผมค่อยๆ โยกเอวกระแทกตูดน้องเข้าออกเบาๆ พลางเอามือช่วยประครองหัวน้องไม่ให้ไปโดนชักโครก
"อ่าา... อ่ะๆๆ... อืมม... เสียวจังครับพี่... ซี้ดด..." น้องเหมือนจะชินและรับควยผมได้แล้ว ผมเลยให้รางวัลโดยก้มลงไปดูดลิ้นนุ่มๆ ของน้อง และเร่งกระเด้าตูดน้องไวขึ้นจนก้นขาวๆ บดบี้ไปมาอยู่บนโถส้วม
กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม อยู่ๆ ก็มีเสียงเด็กผู้ชายคนนึงมาเคาะเรียกหน้าประตูห้องน้ำ "มีใครอยู่ในห้องน้ำมั้ยครับ? ขอเข้าหน่อยครับ..."
ผมสะดุ้งเฮือกรีบถอนควยออกจากตัวเก้าและใส่กางเกงกลับคืนทันที ตื่นตระหนกกันทั้งคู่ และรีบทำเป็นกดชักโครกให้มีเสียงออกไป
ผมแง้มประตูออกไป เห็นเด็กตัวเล็กๆ น่าจะ ม.1 ยืนอยู่หน้าห้อง สีหน้าเหมือนรออย่างใจจดใจจ่อ พอหันไปดูห้องข้างๆ ก็ยังว่างเปล่า
"ทำไมน้องไม่เข้าห้องอื่นล่ะ?" ผมถามไปด้วยความสงสัย
"ห้องนี้ห้องประจำผมครับ… ชินแล้ว" พูดจบเด็กคนนั้นก็รีบแทรกตัวเข้ามา ปิดประตูล็อกดัง แกร๊ก ทิ้งผมกับเก้าไว้ด้านนอกทันที
เรามองหน้ากันแบบงงๆ ตอนนั้นรู้สึกเหมือนปรับอารมณ์ไม่ทัน กำลังเอากันได้ที่แท้ๆ แต่กลับโดนเด็กนี่มาขัดจังหวะซะดื้อๆ เล่นเอาผมหัวร้อนหงุดหงิดสุดๆ …จนหายอยากไปเลย ไม่อยากเดินกลับเข้าห้องเรียนต่อด้วยซ้ำ
...
ช่วงบ่ายผมเลยตัดสินใจโดดเรียนไปเลย ชวนน้องเก้าไปเยี่ยมน้องกายที่โรงพยาบาลแทน ยังเซ็งๆ ค้างจากเรื่องในห้องน้ำอยู่ไม่หาย
"เดี๋ยวกลับบ้านแล้วค่อยทำกันต่อก็ได้นะครับพี่" เก้าหันมาพูดปลอบ คงดูออกแหละว่าผมอารมณ์เสีย
"ตอนนี้หมดอารมณ์แล้ว ไว้ค่อยว่ากันใหม่" ผมพยายามตอบด้วยน้ำเสียงสงบ ทั้งที่ในใจยังขุ่นอยู่
แต่พอเปิดประตูเข้าไปในห้องผู้ป่วยกลับเจอภาพที่ไม่คาดคิด มีเด็กผู้ชายคนนึงนั่งอยู่ข้างเตียงกาย ทำเอาผมชะงักไปเลย
"อ้าวพี่มิก... ดูดิว่าใครมาเยี่ยม" กายพูดพลางยิ้ม ชี้ไปทางเด็กคนนั้น
ผมเหลือบตามองแล้วแทบไม่เชื่อสายตา คือน้องตังค์ คนที่ผมไม่คิดว่าจะได้เจออีกครั้งในตอนนี้ แทบจำไม่ได้เพราะน้องแต่งตัวดี ดูโตขึ้นไม่เหมือนตังค์คนเดิมเลย
"อ้าว…ตังค์ มาได้ไงเนี่ย" ผมฝืนยิ้มทัก พยายามไม่ให้บรรยากาศมันอึดอัดเกินไป
"อ๋อ พอดีผมมากรุงเทพกับแฟนครับ เห็นกายโพสต์ว่าไม่สบายก็เลยแวะมาเยี่ยม" น้องตอบแบบเป็นกันเองยิ้มๆ ทำเอาความเกร็งในใจผมเบาลงหน่อย แต่พอได้ยินคำว่า 'แฟน' กลับทำผมหน้าชาไปเลย
"แล้วทำไมวันนี้พี่เลิกไวจัง?" กายหันมาถามต่อ
"ครูไม่อยู่อ่ะ เลยได้กลับเร็ว" ผมรีบแถไปสั้นๆ ไม่อยากอธิบายยาวเรื่องที่โดดเรียนมา
"เออ งั้นเดี๋ยวกูกลับก่อนละ แฟนกูมารับแล้ว" ตังค์ลุกขึ้นหยิบมือถือกดแชทไปด้วย น้ำเสียงปกติราวกับไม่เคยมีอะไรติดค้างระหว่างเรา
"พี่มิก ไปส่งไอตังค์มันหน่อยดิ กายอยู่ได้ ไม่เป็นไร" กายหันมามองผมแล้วพูดเหมือนอยากให้คุยกัน
ผมเลยต้องยอมพยักหน้าเบาๆ แล้วชำเลืองไปทางเก้าให้ตามไปเป็นเพื่อนด้วย ก่อนจะเดินไปส่งแฟนเก่าที่ชั้นล่างโรงพยาบาล
...
ระหว่างนั่งรอรถกับน้องตังค์ บรรยากาศมันเงียบจนรู้สึกตึงแปลกๆ ผมเลยแกล้งชวนคุยไปเรื่อย
"ตังค์มีแฟนนานยังอ่ะ?"
"ก็สักพักแล้วพี่… หกเดือนกว่าได้ละ" น้องตอบสบายๆ ก่อนหันมาถามกลับ "แล้วพี่อ่ะ มีแฟนยัง?"
"ยังเลย ยังไม่ได้คิดเรื่องแฟนช่วงนี้" ผมตอบพลางเกาศีรษะ แอบโล่งใจที่น้องดูมูฟออนจากผมได้จริงๆ
"แต่พี่มีไอกายอยู่แล้วนี่ คงไม่เหงาหรอก" ตังค์พูดยิ้มบางๆ เหมือนรู้ทัน เพราะเขาคือคนเดียวที่เคยรู้ความลับของผมกับกาย
"กายมันก็มีแฟนมันแล้วแหละ มันไม่เคยเล่าเหรอ?"
"เคยเล่า… แต่ยังไงก็เถอะ พี่ก็หาแฟนบ้างได้แล้วนะ" ตังค์พูดพลางลุกขึ้นเดินไปยังจุดรับผู้ป่วย
"งั้นผมไปละ รถแฟนมาแล้ว"
ผมพยักหน้าตอบ "อืม เจอกัน…"
ไม่นานรถหรูสีดำก็มาจอดด้านหน้า ตังค์เปิดประตูขึ้นไป ก่อนที่ผมจะได้เห็นคนขับแล้วแทบไม่อยากเชื่อสายตา ชายสูงวัย หน้าตารุ่นพ่อ แต่งตัวเนี้ยบดูดีมีฐานะ ยิ้มอ่อนโยนให้ตังค์… อยู่ดีๆ ผมก็รู้สึกเลือดขึ้นหน้าขึ้นมาทันที
หัวใจมันตีกันยุ่งไปหมด ทั้งหึง ทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะสุดท้ายแล้วผมเองที่เป็นคนปล่อยน้องไป
รถคันนั้นแล่นออกไปท่ามกลางบรรยากาศครึ้มๆ เหมือนฝนจะตก ผมยังยืนนิ่งเหมือนภาพนั้นมันฝังใจอยู่
"เมื่อกี้ใครเหรอครับ? เห็นดูสนิทกับพี่ดีครับ" เก้าเงยหน้าขึ้นถามเสียงเรียบ หลังจากที่เงียบไปนาน
"…แฟนเก่าพี่เอง สมัยอยู่ต่างจังหวัด" ผมถอนหายใจตอบ รู้สึกเหมือนคำพูดมันหนักอยู่ในอก
"อ๋อครับ ว่าแล้ว ดูสายตาพี่มองเขาแปลกๆ" เก้าพูดเหมือนหยอก แต่กลับฟังดูจริงจังแบบรู้สึกได้
ผมไม่อยากพูดอะไรต่อ ได้แต่บอกเลี่ยงๆ "ช่างเขาเหอะ เขาเจอคนที่ดีละ... เราไปหาอะไรกินเถอะ เดี๋ยวค่อยขึ้นไปหากาย"
วันนั้นผมเลยได้หงุดหงิดเพิ่มขึ้นมา จากที่คิดว่าทำใจได้แล้ว กลับเหมือนโดนตอกย้ำเข้าไปอีก จนต้องแวะซื้อขนมติดไม้ติดมือมาเผื่อจะอารมณ์ดีขึ้นหน่อย
...
พอผมกลับเข้าไปในห้องของน้องกาย เห็นเจ้าตัวนั่งอยู่ตรงขอบเตียง ข้างๆ กันมีหมอหน้าคุ้นนั่งตรวจอยู่ แต่พอเดินเข้าไปใกล้ๆ ถึงจำได้ว่าเป็นหมอกวิน อาเจ่กของเก้าเอง
"อ้าว เจอเราบ่อยเลยนะ ทำไมช่วงนี้มีแต่ญาติเราเข้าโรงพยาบาลตลอด?" หมอกวินแซวผมเหมือนเล่นๆ
ผมยกมือเกาหัว ตอบไปแบบเก้อๆ "อ่อ… คนนี้น้องผมเองครับ"
"งั้นเดี๋ยวรอข้างนอกก่อนนะ จะเก็บตัวอย่างปัสสาวะคนไข้" หมอยิ้มบางๆ ก่อนหันมาบอกผม
"ว่าไงนะครับ?" ผมหันขวับทันที
แต่ยังไม่ทันได้ค้าน น้องกายก็รีบพูดขึ้น "ไม่เป็นไรหรอกหมอ ให้พี่เขาอยู่ด้วยได้ครับ… เขาเป็นพี่ชายผมเอง" น้ำเสียงน้องเหมือนขอร้อง จนหมอต้องยอมพยักหน้ารับ
ผมเดินไปใกล้ๆ มองเห็นหมอหยิบถุงมือกับถ้วยเก็บตัวอย่างขึ้นมา แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น... หมอกวินถกขอบกางเกงน้องกายลงอย่างง่ายดาย ก่อนจะจับเจี๊ยวขาวๆ ที่ยังอ่อนตัวรูดหัวลงให้น้องฉี่ใส่ถ้วย เสร็จแล้วจับหัวสะบัดเบาๆ ปิดฝาเรียบร้อยเหมือนเป็นเรื่องปกติ ทำเอาผมกับน้องเก้ายืนอึ้งอยู่ข้างๆ
"ต้อง… ต้องขนาดนี้ด้วยเหรอครับ?" เสียงผมสั่นถามอย่างไม่เข้าใจ
"ใช่ จะได้แน่ใจว่าไม่มีปนเปื้อน ผลตรวจจะได้ละเอียดขึ้น" หมอตอบนิ่งๆ แล้วก็ลุกเก็บของออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "งั้นหมอขอตัวไปดูผลก่อนนะ"
ในห้องเหลือแค่ผมกับน้องกาย ความเงียบกดดันจนแทบจะอึดอัด
น้องหันมายิ้มบางๆ "ไม่เป็นไรหรอกพี่ หมอเขามาทำแบบนี้บ่อยแล้ว"
"ว่าไงนะ!" ผมเผลอขึ้นเสียง "บ่อยคือกี่ครั้งแล้ว?"
"ก็… สามสี่รอบเอง แต่หมอไม่ได้ทำอะไรกายหรอก แค่ตรวจเก็บตัวอย่างเฉยๆ"
คำตอบนั้นทำเอาผมทั้งตกใจ ทั้งโกรธจนรู้สึกเลือดสูบฉีดในอก ยิ่งไม่ไว้ใจหมอคนนี้เข้าไปอีก พยายามข่มไม่ให้ระเบิดออกมา และยิ่งรู้สึกแปลกๆ ที่ทุกอย่างวันนี้ดูบังเอิญไปหมด เหมือนไม่ใช่เรื่องจริงเลย...
"เขาคงไม่ได้คิดอะไรหรอกครับพี่ แค่ทำตามหน้าที่เอง ใจเย็นนะครับ" เก้าเดินเข้ามากุมมือผมเหมือนจะปลอบ
"ใช่พี่ กายก็รู้ว่าพี่หวง... แต่กายไม่ยอมให้ใครทำอะไรหรอกน่า" น้องกายพูดเสียงอ่อน ก่อนค่อยๆ เอนตัวกลับไปนอน สายน้ำเกลือยังเสียบคาอยู่ที่มือขวา ดูแล้วทั้งน่าสงสารทั้งน่าเอ็นดู
ผมเลยรีบช่วยพยุง จัดผ้าให้น้องนอนสบายๆ แล้วห่มผ้าให้ "พี่ขอโทษนะกาย… ก็เพราะกายน่ารักพี่เลยหวงไง"
"ไม่เป็นไรพี่ ว่าแต่… เมื่อกี้พี่โดนตัวเก้าได้แล้วเหรอ?" น้องกายหันมายิ้มจางๆ ทั้งที่ปากยังดูซีดอยู่
ผมขำเบาๆ "ใช่ กำลังจะเล่าให้ฟังอยู่พอดี แล้วกายล่ะ แตะโดนเก้ายังย้อนเวลาได้เหมือนเดิมมั้ย?"
"ได้อยู่ครับ ก่อนพี่ถาม เพิ่งลองแตะตัวไปทีนึงแล้วย้อนเหมือนเดิม" เก้าพูดเสริมพลางยืนพิงข้างเตียง แต่ผมไม่เห็นตอนแตะกันเพราะกายกับเก้าแตะกันเองแค่สองคน
คงจะเป็นอย่างที่เก้าเคยบอก คำสาบที่ห้ามโดนตัวกันอาจจะถูกส่งไปให้กายแทน ทำให้ผมจับตัวเก้าได้เหมือนคนปกติแล้ว
"อ๋อ… ก็ดีดิ งี้พี่ก็จะได้เอากับเก้าได้บ่อยๆ ฮ่าๆ... แค่กๆๆ..." น้องกายหัวเราะเบาๆ ทั้งที่ยังไอแทรกออกมา สีปากยังซีดจนผมอดเป็นห่วงไม่ได้
"อย่าเพิ่งหื่นเลยเราอ่ะ พักผ่อนเยอะๆ ก่อน จะได้หายไวๆ" ผมพูดพลางลูบหัวน้องอย่างอ่อนโยน
"พี่มิก... อมให้กายหน่อยได้มั้ย?" น้องกายถามเสียงเบา
"หาา... อมตอนนี้อ่ะเหรอ?"
"ใช่พี่ กายเงี่ยนแต่ชักเองไม่ถนัดอ่ะ มันติดสายน้ำเกลือ" น้องทำเสียงอ้อนแถมกอดแขนผมแน่น ทำเอาผมใจสั่นต้องยอมทำตามน้องชายสุดหื่นคนนี้อีกครั้ง คิดในใจว่า... อย่างน้อยก็ยังดีกว่าน้องไปขอให้คนอื่นทำให้
...
"อื้มม... อ่าาา... อมเสียวจังครับ... ซี๊ดด..." น้องกายครางเบาๆ นอนดิ้นอยู่บนเตียง โดยมีผมก้มลงไปดูดอมควยอุ่นๆ ที่แข็งเต็มที่ของน้อง แบบคาชุดผู้ป่วยและสายน้ำเกลือ
ผมถอนปากพักหันไปบอกกับเก้า ที่ยืนจัดแว่นดูอย่างใจจดใจจ่อ "เก้าไปเฝ้าหน้าประตูหน่อย ถ้ามีคนมาให้รีบมาบอกพี่"
"ไม่ต้องหรอกพี่มิก ให้เก้ามาเสียวด้วยเลย ถ้ามีคนมาเดี๋ยวกายแตะตัวเก้าเอง" น้องกายรีบเบรคก่อนเก้าจะตอบ
"ผมเล่นด้วยได้เหรอครับ?" น้องเก้ายืนตัวบิด คงจะเงี่ยนเหมือนกันตอนเห็นผมอมให้กาย
"มาดิ... งั้นถอดกางเกงออกเลยเก้า"
น้องเก้าไม่รอช้ารีบรูดซิบกางเกงนักเรียนลงและถอดกองกับพื้น ควักเอาจู๋ที่เริ่มแข็งตั้งออกมาชี้จ่อหน้า ผมเลยยื่นปากไปตวัดลิ้นดูดชิมรสชาติท่อนเอ็นเย็นๆ ของน้องเก้าแบบจริงๆ เป็นครั้งแรก
"อืมมม... เสียวครับพี่... อ่าาา..." เก้าครางเสียงหลง ตัวงอจนต้องกอดหัวผมไปด้วย อีกมือนึงผมก็เอื้อมไปชักแท่งอุ่นๆ ของน้องกายไปด้วย จนน้ำเงี่ยนน้องกายไหลเยิ้มเต็มมือผมไปหมด
ผมสลับดูดอมควยน้องทั้งสองไปมา จากแท่งเย็นๆ ของน้องเก้าที่ยืนอยู่ข้างเตียงแอ่นมาทางผม กับแท่งอุ่นๆ จากไข้ของน้องกายที่นอนดิ้นอยู่บนเตียงผู้ป่วย ดูดจนควยทั้งสองมันแผล่บเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายของผม
"ซี๊ดด... อ่าา... จะแตก... จะแตกครับบ... อ้ะ..." น้องเก้ากระตุกควยในปากผมเสร็จก่อนเป็นคนแรกแบบไม่มีน้ำว่าวเหมือนเดิม ผมเลยเร่งมือชักแท่งน้องกายจนน้องก็เริ่มทนไม่ไหวเหมือนกัน
"กายก็จะแตก... อ้าา... จะแตก... แตกแล้วว... อื้มมม..." พอผมได้ยินเลยรีบถอนปากจากของเก้า ไปอ้าปากรอรับน้ำควยน้องกายที่พ่นออกมาเต็มปากผมแบบทันเวลาพอดี
ผมอมน้ำอุ่นๆ ของน้องกายลุกขึ้นไปประกบปากน้องเก้าแบ่งให้ชิมน้ำเพื่อเพิ่มแต้ม น้องก็เลียดูดตามลิ้นและริมฝีปากผม รับน้ำกามกลืนลงคอไปจนหมดแบบไม่เหลือสักหยด
"เป็นไงเก้า น้ำเราอร่อยป่ะ?" น้องกายถามเสียงเบา ขณะนอนเหนื่อยหอบบนเตียง
"อร่อยมากครับ ของกายหวานดีด้วย" เก้ายิ้มตอบอย่างชอบใจ ก่อนจะดึงกางเกงขึ้นมาใส่กลับคืนเหมือนเดิม
ผมก้มลงไปจูบปากและหน้าผากน้องกายเบาๆ อย่างเอ็นดู หวังแต่ว่าการรีดพิษของผมครั้งนี้ จะช่วยให้น้องหายไข้ไวขึ้น...
...
คืนวันนั้นผมอาสานอนเฝ้าน้องกายที่โรงพยาบาลกับเก้า เพราะด้วยความเป็นห่วงและยังไม่ไว้ใจหมอกวินอยู่ดี
ระหว่างกำลังนอนกอดเก้าอยู่บนโซฟาห้องผู้ป่วย ผมก็ได้ยินเสียงเรียกเบาๆ จากน้องเก้า "พี่ครับ... แบตผมใกล้จะหมดอีกแล้วครับ คงเพราะไม่ได้อยู่ที่บ้านด้วย"
"จะพอถึงเช้ามั้ย? เผื่อพี่ตื่นไปตักบาตรให้"
"ไม่แน่ใจครับ อาจจะไม่พอ"
ผมเลยได้ความคิดดีๆ ที่จะเติมแบตให้เก้าแบบทันควัน "งั้นเราไปหาที่เอากันป่ะ พี่ยังไม่แตกเลยที่โรงเรียนวันนี้"
"ได้นะครับ... ไปที่ไหนดีครับ?" น้องเก้าเงยหน้าถามผม
"ไปลองเอ้าดอร์กันมั้ยเก้า?" พอเจอหน้าแฟนเก่าอย่างน้องตังค์ ทำให้ผมนึกถึงภาพในอดีตแล้วอยากลองอีก คือช่วงที่ผมได้ไปลองเอ้าดอร์กับน้องในบ่อน้ำแถวบ้านเมื่อนานมากแล้ว... อยากได้ความรู้สึกตื่นเต้นแบบนั้นกลับมาอีกครั้ง
"คืออะไรเหรอครับ?"
"ก็แบบ... เล่นเสียวกันนอกสถานที่อ่ะ"
"ได้นะครับ... แต่พี่ไม่กลัวคนมาเห็นเหรอครับ? เราย้อนเวลาไม่ได้แล้วนะครับ" น้องเก้าถามแบบเป็นห่วง กลัวผมโดนจับได้
"ไม่กลัวหรอก พี่อยากลองกับเก้าแบบนี้มากกว่า" ผมพูดจบ ก่อนลุกเดินไปกระซิบข้างหูน้องกาย ที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง "พี่ไปเซเว่น เดี๋ยวมานะกาย..."
"อืมม... " น้องตอบลากเสียงงัวเงียในลำคอ เหมือนกึ่งรู้สึกตัว
ผมเดินออกจากห้องไปพร้อมน้องเก้า พลางคิดไปเองว่าตอนนี้น่าจะฝันอยู่ เหมือนรู้สึกแปลกๆ มาทั้งวันแล้ว เลยทำให้ผมมีความกล้ามากขึ้น... ถ้านี่เป็นฝันจริงๆ พอเอากับเก้าเสร็จผมก็คงตื่นแล้วล่ะ...
...
ผมเดินจูงมือเก้าหาที่เหมาะๆ จนเราเดินมาถึงสวนหย่อมใกล้โรงพยาบาล ดูเงียบสงบ มืดสลัวและเปลี่ยว ไม่น่ามีคนผ่านมาในเวลากลางคืนแน่
"ตรงนี้เป็นไงเก้า พอได้ป่ะ?"
"ได้ครับพี่ ไม่น่ามีใครมาเห็นมั้งครับ..." เก้าหันซ้ายขวาดูรอบๆ เหมือนยังคงกลัวๆ
ผมดึงมือน้องเข้ามาให้ตัวเราแนบติดกัน จับหัวแล้วประกบปากจูบน้องแบบทันทีไม่ให้ตั้งตัว จากตัวสั่นๆ ของเก้าดูเริ่มสงบและเคลิบเคลิ้มไปกับลีลาการจูบของผม
เราผลัดกันถอดชุดนักเรียนให้กันและกัน เริ่มจากปลดกระชากกระดุมเสื้อน้องออกแบบรวดเร็ว จนบางเม็ดกระเด็นหล่นหายไป อีกมือถอดเข็ดขัดและดึงกางออกกองไว้ทั้งอย่างนั้น จับน้องอุ้มพลางดูดปาก พาน้องไปนอนพาดอยู่บนหินเรียบๆ ที่ประดับอยู่ในสวน มือผมกำท่อนเอ็นเล็กๆ และรูดเล่นเพิ่มอารมณ์ให้น้องเก้าไปด้วย
"ถ้าไม่แตกห้ามหยุดนะเก้า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น..." ผมกระซิบข้างหูบอกน้องแบบเสียงสั่น ทนไม่ไหวอยากเย็ดกับน้องมากๆ ตอนนี้ เหมือนยังค้างคามาจากที่โรงเรียน
"ซี้ดด... ครับพี่... อื้มม..." น้องสูดปากเสียวอย่างเย้ายวน ทำเอาผมอดใจไม่ไหวต้องก้มลงไปดูดปากซีดๆ ของน้องอีกครั้ง พร้อมเอาหัวควยของผมถูวนๆ แถวรูน้องพยายามจะยัดเข้าไปในรูเล็กๆ ของเก้า
น้องขมิบช่วยเริ่มเป็นแล้ว เลยทำให้ผมจับยัดเข้าไปได้ทั้งหัว โดยมีน้ำหล่อลื่นไหลมาช่วยให้ยัดเข้าไปง่ายขึ้น จับน้องยกขาข้างนึงแล้วเริ่มซอยเข้าออกอย่างช้าๆ จนเผลอยกขาน้องสูงจนเหมือนเสียงกระดูกดัง 'กร๊อก'
"เจ็บมั้ยเก้า?" ผมตกใจที่ดัดขาน้องสูงไป
"ไม่เจ็บครับ ทำต่อเรื่อยๆ เลยครับพี่... อ่าา..." น้องพูดแบบไม่มีอาการเจ็บเลย ผมเลยลืมไปว่าในร่างนี้น้องเคยดัดงอตัวแล้วดูดควยตัวให้ดูครั้งนึง
เมื่อน้องไม่ว่าอะไร ผมเลยได้ใจเร่งกระแทกตูดน้องให้ไวขึ้น มือลูบไล้ขาเล็กๆ ขาวๆ ของเก้าเพิ่มอารมณ์ไปด้วย
ระหว่างกำลังก้มจูบดมต้นขาน้องเก้าอยู่นั้น สายตาผมเหมือนเหลือบไปเห็นเงาลางๆ เหมือนมีคนกำลังจ้องมองอยู่ไกลๆ
"เหมือนมีคนมองอยู่เลยเก้า ใช่คนมั้ยอ่ะ?"
"ไม่น่าใช่นะครับ... อย่าไปสนใจเขาเลยครับ สนใจผมดีกว่า" น้องพูดพร้อมกับดึงผมไปจูบปากต่อ เหมือนไม่อยากให้ขาดตอน
"อื้มมม... อ่าา... อูยย..." ผมเลยไม่สนใจอะไรแล้ว จับน้องกระแทกต่อ รีบเย็ดกับน้องให้แตก กลัวคนจะมาเห็น และจะได้ตื่นจากฝันนี่ไวๆ สักที
ในขณะที่กำลังเคลิ้มและเสียวไปกับรสจูบและรูเย็นๆ ของน้องเก้า ผมเงยหน้าลืมตาขึ้นมาก็ต้องถึงกับชะงัก เมื่อเห็นชายสูงวัยใส่ชุดคนไข้ยืนดูอยู่แบบใกล้ชิดเลย แถมมีอีกร่างมายืนดูอยู่ข้างหลังด้วย
"ไม่ต้องสนใจพวกเขาครับพี่มิก... ทำต่อเรื่อยๆ... เลยครับพี่... กำลังเสียวเลย... ซี้ดด...." น้องเก้าดึงคอผมมากอดไว้แน่น เหมือนไม่อยากให้ผมหยุด
"พวกเขาเป็นผีเหรอเก้า แล้วมายืนดูเราทำไม?"
"เขาน่าจะอยากเห็นใกล้ๆ มั้งครับ คงไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้ให้เขาดู... อืมม...อ่าา... แรงๆ เลยพี่" น้องพูดแถวเอามือชักควยตัวเองไปด้วย คงเสี้ยนจัดแล้วจริงๆ
ผมเลยทำตามน้องขอ จับขากระเด้าตูดน้องเรื่อยๆ แบบไม่หยุดต่อหน้าผีในโรงพยาบาลที่มายืนดู จนเริ่มมีมามุงเยอะขึ้นเป็น 5 ร่างแล้ว จนผมรู้สึกตื่นเต้นและเสียววาบแบบแปลกๆ เวลามีใครมามุงดูแบบนี้
"อูยย... ตัวแค่นี้เย็ดกันเก่งมาก" "ผีเด็กนี่น่าเย็ดว่ะ.." "เห็นแล้วเสียวแทน... โคตรกล้าเลยเด็กพวกนี้" มีเสียงกระซิบพึมพำเบาๆ จากพวกผีที่ยืนดูอยู่ และมีบางตัวควักควยออกมาว่าวตามไปด้วย ยิ่งทำเอาผมได้ใจ รู้สึกดีแปลกๆ ที่ได้เอากันโชว์ให้ผีอิจฉาเล่นๆ ผมเสียวปบบสุดขีดจนเร่งกระแทกตูดเก้ารัวๆ ยิ่งขึ้น
"อ้ะๆๆๆ... ดีมากครับ... อืมมม... แบบนั้นครับพี่ ..อ้าา..." น้องเก้าเริ่มครางดังขึ้น เหมือนยิ่งไปกระตุ้นให้ผีรอบข้างเสียวตามจนร้องครางต่อกัน ผมเลยประครองหัวน้องจับดูดปากจนเสียงครางอู้อี้ไปมา จนเริ่มฟังไม่รู้เรื่องแล้ว อีกมือเกี่ยวยกขาน้องไว้ กระเด้าจนร่างบางๆ ของน้องถูไถเสียดสีไปกับโขดหินอยู่แบบนั้น
"โอยย... พี่จะแตกแล้ว... อื้มม... จะแตกแล้วเก้า... เก้า... อ้ะ... อืมมม... อ้าาา... อ่าาา..." ผมครางขณะลิ้นน้องยังชอนไชคาอยู่ในปาก ทนไม่ไหวจนกระแทกสุดแรงจนต้องกอดน้องไว้แน่น เสียวจนทำเอาผมถึงจุดสุดยอดกระตุกควยสั่นน้ำแตกต่อหน้าผีที่มายืนดูอยู่รอบๆ จนเหมือนพวกเขาแตกไปพร้อมผมด้วยเหมือนกัน หลังน้ำแตกแล้วต่างแยกย้ายหายไปกันหมดอย่างรวดเร็ว
ข้างในตัวน้องเก้าที่เย็นวาบเริ่มกลับมาอุ่นจากน้ำควยที่ผมเก็บสะสมมาทั้งวัน ผมเลยดึงท่อนลำออกพร้อมกับน้ำที่ไหลเยิ้มมาจากรู เห็นของน้องขยายกว้างกลายเป็นสีแดงอ่อนๆ ผมเลยเอามือไปรองรับน้ำว่าวที่น้องเบ่งออกมา เอาไปป้อนใส่ปากให้น้องชิมต่อ
"ชอบมั้ย? กินเยอะๆ เลยนะ"
"ชอบมากเลยครับ ของพี่อร่อยดีจัง" น้องพูดพลางเลียมือผมไปด้วย ลิ้นเล็กๆ มันน่ารักจนผมติดใจต้องก้มไปดูดเลียลิ้นน้องเล่นอีกรอบด้วยความเพลิดเพลิน พร้อมกับลูบหัวน้องเบาๆ
...
เรานอนกอดจูบกันอยู่สักพัก จนผมเริ่มได้สติและนึกอะไรบางอย่างได้ขึ้นมา
"พี่ไม่ได้ฝันจริงด้วยเก้า เอากันเสร็จแล้วทำไมยังไม่ตื่นเลย" ผมพูดทั้งอายและงง เพราะปกติถ้าเป็นแค่ฝันเปียก พอถึงจุดสุดยอดผมก็มักจะตื่นเองตลอด
"ครับพี่มิก… เราเอากันจริงๆ ดูสิแบตผมเต็มแล้วครับ" เก้ายื่นมือถือมาให้ดูพร้อมยิ้มตาเป็นประกาย
ผมยิ้มให้น้องก่อนจะหันไปกวาดตามองรอบๆ "เออ… แล้วเสื้อผ้าเราหายไปไหนแล้วล่ะ?"
"ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมก็เห็นวางอยู่เมื่อกี้เอง" เก้าเดินวนหาตามมุม แต่ก็ไม่เจออะไรสักชิ้น
"แล้วพี่จะกลับห้องยังไงเนี่ย? เดินแก้ผ้าโป๊ๆ ไปมีหวังซวยโดนใครเห็นแน่" ยิ่งคิดยิ่งใจสั่น ไม่ใช่กลัวเรื่องผีแล้ว แต่กลัวโดนคนจริงจับได้มากกว่า
"งั้นเดี๋ยวผมไปหามาให้พี่เอง รอแป๊บ!" เก้าพูดจบก็รีบวิ่งหายเข้าไปในตัวอาคาร ทิ้งผมให้นั่งหลบในพุ่มไม้ มือตัวเองยังพยายามปิดบังตรงเป้าอยู่ ขยับตัวทีนี่มีแต่เสียงใบไม้กรอบแกรบ ทำให้ใจมันยิ่งเต้นรัว พอรู้ว่านี่คือเรื่องจริงไม่ใช่ฝันอย่างที่คิด
จนกระทั่งเก้าวิ่งกลับมา พร้อมชุดคนไข้ในมือ "ได้แล้วครับพี่มิก! ผมใช้แต้มแลกเพื่อจับของได้มาให้ครับ"
"ขอบใจมากเก้า" ผมรีบคว้ามาใส่แทบจะทันที ถึงจะโคร่งๆ แต่ก็ดีกว่าเดินแก้ผ้าแน่นอน จากนั้นเลยไปล้างหน้าล้างตัวในห้องน้ำให้ดูปกติขึ้น ก่อนจะพากันกลับไปทางห้องกาย
ยังไม่ทันถึงประตูลิฟต์ เสียงทุ้มของใครบางคนก็ดังขึ้นจากด้านหลัง "อ้าวคนไข้… ออกมาทำไมดึกๆ แบบนี้?"
ผมหันขวับ หัวใจแทบหยุดเต้น เป็นยามเดินตรวจพร้อมไฟฉายในมือ ดีที่เขาไม่มาเห็นตอนผมยังโป๊อยู่ ไม่งั้นคงจบเห่ไปแล้ว
"อ่อ… มาห้องน้ำน่ะครับ กำลังจะกลับห้องแล้วครับ" ผมยิ้มตอบแบบเกร็งๆ
"ไปถูกมั้ย ให้ไปส่งหรือเปล่า?" เขาส่องไฟมาที่หน้าผม ทำผมเหงื่อแตกซิก
"ไม่เป็นไรครับๆ ไปถูกครับ" ผมรีบโบกมือปฏิเสธ ก่อนเดินปลีกตัวเข้าลิฟต์แทบจะทันที หัวใจยังเต้นแรงไม่หยุดเหมือนเพิ่งรอดตายมา
...
พอเปิดประตูเข้าไปในห้องกาย ก็เห็นน้องนอนดิ้นพลิกไปมา เหงื่อชุ่มเต็มหน้าเหมือนกำลังต่อสู้กับอะไรบางอย่าง
"กายย… กายเป็นอะไรเนี่ย?" ผมรีบพุ่งไปจับตัวน้อง ใจเต้นสุดๆ
"พี่มิก… ฮึก… กายยังไม่อยากตาย… ฮืออๆ…" เสียงร้องไห้โฮของน้องดังสะท้อนในห้อง ทั้งน้ำตา ทั้งเสียงคราง เป็นภาพที่ผมไม่อยากเห็นที่สุด
"ไม่เป็นไรแล้วกาย พี่อยู่นี่นะ… พี่ขอโทษ" ผมกอดร่างกายไว้แน่น แต่ทันใดนั้นก็สะดุ้ง เพราะตัวน้องร้อนจี๋ไข้สูงขึ้นมาก
"กายเป็นไรเนี่ยเก้า!?" ผมโวยเสียงสั่น มองไปทางเก้าที่ก็ยืนอึ้ง
"ผม… ผมก็ไม่รู้ครับพี่… ตัวเขากระตุกแรงขึ้นเรื่อยๆ เลย!" เก้าหน้าเหวอตาโต เพราะกายเริ่มดิ้นเกร็งแรงขึ้น แขนขาบิดเบี้ยว ตาเหลือกเหมือนคนกำลังจะขาดใจ
"กาย!! ตื่นสิ! คุยกับพี่ก่อนนะ กายย!!" ผมกอดร่างนั้นแน่น น้ำตาไหลพรากจนเริ่มพร่ามัว ภาพตรงหน้าก็เริ่มเบลอ แสงไฟในห้องกระพริบวูบๆ เหมือนจะดับ
ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก หมอกวินเดินเข้ามาพร้อมเสียงฝีเท้าก้องกังวาน "ให้น้องกินยานี่ จะดีขึ้น…" เขาเดินเข้ามาใกล้ ก่อนจะยัดอะไรบางอย่างใส่ปากน้องกาย
"กินน้ำตามเยอะๆ นะ เบสท์" ได้ยินหมอเรียกชื่อนี้แล้วทำให้ผมแทบหยุดหายใจ ตามมาด้วยภาพหมอจับกายอ้าปาก ควักอะไรบางอย่างจากกางเกงออกมาป้อนให้น้อง
ผมช็อคจนพูดไม่ออก หัวเริ่มหมุน เสียงหัวใจผมเต้นดังตึ้บๆ จนปวดหู แล้วทุกอย่างก็ดับวูบ…
...
เหมือนรู้ตัวว่าที่เห็นมันคือฝันไปแน่ๆ ผมถึงกับสะดุ้งตื่น เหงื่อแตกพลั่กเหนียวเต็มตัว หายใจหอบถี่ พอลุกขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนโซฟาห้องคนไข้
ผมรีบพุ่งไปหากายที่นอนอยู่บนเตียงก่อนเลย "กาย... กายเป็นไงบ้าง ได้ยินพี่มั้ย?" ผมเขย่าตัวน้องแรงจนใจสั่น เอามือแตะหน้าผากก็ไม่ร้อนเลย เป็นอุณหภูมิปกติด้วยซ้ำ
"หืม... มีไรพี่มิก? กำลังหลับสบายเลย..." น้องกายลืมตาขึ้น หาวฟอดใหญ่แบบไม่รู้เรื่องอะไรด้วยซ้ำ
ผมถึงกับหลุดปากออกมา "กายไม่ชักเหรอ?"
"ชัก?… ชักอะไรอ่ะพี่?" กายยกแขนขวาที่มีสายน้ำเกลือขึ้นมาโชว์หน้าตาเฉย "สายโยงแบบนี้จะชักถนัดได้ไง"
"ไม่ได้หมายถึงชักว่าว …" ผมรีบแก้แบบเขินๆ "หมายถึงแบบตัวเกร็งจนกระตุกอะ…"
"บ้าแล้วพี่! จะชักได้ไง ฮ่าๆ" กายหัวเราะ ทำหน้างุนงงแบบสุดๆ
ผมหันไปทางเก้าที่ทำหน้าเจื่อน เหมือนมีอะไนซ่อนอยู่ "เมื่อกี๊พี่ฝันไปเหรอเก้า?"
"เอ่อ… คืออ…" เก้าเลิ่กลั่กหลบตา ดูยังไงก็มีพิรุธ
ก่อนผมจะถามต่อ พยาบาลก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมหมออีกคน และใช่เลย หมอกวิน! คนที่ผมเพิ่งเจอในฝันนั่นเอง
หัวใจผมเต้นรัวจนแทบทะลุอก รีบจ้องหน้าเขาไม่วางตา แต่สิ่งที่เจอกลับทำให้ผมยิ่งสับสนหนัก เพราะหมอทำเหมือนไม่เคยรู้จักผมมาก่อนเลย ไม่แม้แต่จะมองหน้าด้วยซ้ำ
"ขอวัดไข้หน่อยนะจ๊ะ" พยาบาลเข้ามาวัดไข้กับความดันให้น้องกาย ผลออกมาก็ปกติทุกอย่าง
หมอกวินเหลือบตามามองกายแป๊บเดียว ก่อนพูดเสียงนิ่ง "อาการดีขึ้นมากแล้วนะ ถ้าไม่มีอะไร วันนี้น่าจะกลับบ้านได้"
ผมยังคงระแวงสุดๆ แต่ก็ลองถามให้แน่ใจ "หมอครับ… แล้วอาการน้องไอซ์เป็นยังไงบ้างครับ?"
"น้องไอซ์ไหนเหรอ?" หมอตอบด้วยสีหน้างงๆ ทำเอาผมถึงกับหน้าชา
หันไปหาเก้า น้องก็ได้แต่พยักหน้าเบาๆ "อันนั้นฝันหมดเลยครับพี่มิก…"
ผมแทบช็อค ในหัวเหมือนความคิดตีกันมั่วไปหมด… เรื่องตังค์ เรื่องเอ้าดอร์ เรื่องผี เรื่องน้องไอซ์ ทุกอย่าง… ฝันหมดเหรอ?
"อ่อ… ไม่มีอะไรครับ ผมคงจำผิดเอง" ผมตอบเจื่อนๆ แล้วทำเป็นหัวเราะ ทั้งที่ใจยังตื่นเต้นอยู่
...
หลังจากหมอและพยาบาลออกไป บรรยากาศในห้องเงียบสนิท เหลือแค่ผม กาย และเก้าเท่านั้น
"พี่พูดถึงใครเหรอ?" กายถามเสียงดูงงสุดๆ
"วันนี้วันอะไรอ่ะกาย?"
"เช้าวันจันทร์ไงพี่… พี่ไม่ไปโรงเรียนเหรอ?"
ผมหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลา เห็นเป็นจริงอย่างที่น้องว่า ทุกอย่างเหมือนย้อนกลับมาเริ่มต้นใหม่หมด… เรื่องทั้งหมดเป็นแค่ฝันจริงๆ "คงไม่ได้ไปแล้วล่ะวันนี้ เดี๋ยวพี่อยู่รอพากายกลับบ้านแหละ"
เก้าเลยเล่าความจริงออกมา ว่าหลังที่เจอคุณย่าฟิวและฟิวมาเยี่ยมกาย พอตกกลางคืนเก้าลองเข้าฝันตามที่ผมชวนให้ลอง และผมก็ติดอยู่ในนั้นยาวมาตลอดจนกระทั่งตื่น และเหมือนจับเอาความทรงจำของผมและของเก้ามาปนกันเองจนฝันมั่วไปหมด
ฟังจบกายหัวเราะจนท้องแข็ง ล้อผมใหญ่เลยที่ไปเชื่อว่าตัวเองมองเห็นผีได้จริง แถมยังอินจนเกือบร้องไห้ไปหลายรอบ
ผมเองก็หัวเราะแห้งๆ ไปกับน้อง แต่ในใจยังสับสนอยู่เต็มไปหมด อย่างน้อยก็โล่งที่เรื่องตังค์ไม่ได้มาจริง เรื่องผีก็ไม่เห็นจริง ผมยังคงโดนตัวเก้าไม่ได้เหมือนเดิม แต่บางอย่าง… กลับรู้สึกสมจริงเกินกว่าจะเป็นแค่ฝันเฉยๆ อย่างเรื่องน้องไอซ์กับหมอกวินต้องเป็นเศษความทรงจำของเก้าก่อนตายแน่ๆ
สุดท้ายผมเลยสั่งกำชับเก้าเสียงแข็ง "ต่อไปนี้ไม่ต้องเข้าฝันพี่อีกแล้วนะ… แค่ครั้งเดียวก็เกินพอละ เสียวจริงแต่โคตรหลอนเลยเก้า..."
"ครับผม... ขอโทษที่ทำพี่ฝันร้ายด้วยนะครับ..."
ผมไม่โกรธน้องเลยด้วยซ้ำ เพราะคงจะคุมอะไรไม่ได้หรอกในฝันแบบนั้น ทำเอาผมเข็ดไปเลยกับการลองอะไรแบบนี้ ค่อยหาวิธีอื่นเอากับเก้าต่อแล้วกัน... ตัดวิธีเข้าสิง กับเข้าฝันออกไปก่อนละ...
... . . อ่านตอนต่อไป... >>ตอน 10 - กินยาปริศนาจนได้เสียว<<
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2025-9-7 16:16:16
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-9-7 18:16:28
โพสต์ 2025-9-7 21:13:50
โพสต์ 
โพสต์ 
