หลังจากที่ได้ขึ้นแท่นเป็น "หมาใหญ่" ชีวิตเริ่มฟรุ้งหริ้งมากขึ้นคับ 555 ผมมีโอกาสได้คุยกับแบมมากขึ้นทางโทรศัพท์ และช่วงนั้นแบมก็ชอบส่งรูปเขามาให้ผมดู (อ่อยเราป่าววะ? 555 ) ผมก็จะคลั่งไคล้กับการนั่งจ้องรูปแบมเอามากๆ เลยคับ เด็กอะไรน่ารักเป็นบ้า จนผมก็อดคิดไม่ได้นะคับว่า เขาแหล้งเรารึป่าว? เพราะผมเองก็ไม่ได้หน้าตาดีมากนะ ธรรมดามากๆ ไม่ได้หุ่นดีด้วย อีกอย่างรูปโปรไฟล์ผมก็เป็นรูปผมจริงๆ ไม่ได้เอารูปคนอื่นมาใส่ ก็เนี่ยแหละคับเหตุผลที่ทำให้ผมไม่เคยมั่นใจในตัวเองเลยสักนิด แต่ก็มีความหวังอยู่เสมอคับ
วันหนึ่งขณะที่ผมออกไปทำงานพิเศษในช่วงวันเสาร์ เสร็จงานก็ประมาณบ่ายสองกว่าๆ อ่ะคับ ก็เป็นปกติที่ทำอะไรเสร็จผมก็นั่งรถกลับทันที ไม่แวะไหนทั้งนั้น เพราะเพลียมาก แดดก็ร้อน รถก็ติดขณะที่นั่งรถก็มีเรียกเข้า หยิบขึ้นมาดู ...หมาน้อย... หลาที่หน้าจอเลยคับ 555 ผมรีบกดรับเลยแต่ด้วยมารยาทคับผมไม่กล้าคุยอะไรมากบนรถ ก็บอกแบมไปว่า "เดี๋ยวถึงห้องหมาใหญ่โทรกลับนะคับ" แบมก็คับๆ แล้วก็วางสายไป ผมถึงห้องแล้วเพลียมาก สงสัยเพลียแดดกะว่าจะเอนสักหน่อย แต่นึกขึ้นได้ว่าต้องโทรหาแบม ก็รีบกดโทรศัพท์เลยคับ ตื๊ดดดดดดดด ตื๊ดดดดดดด แป๊บเดียวแบมรับล้ะ ผมก็แซวว่ารับเร็วจังเลยน้าาา แบมก็ตอบแบบเสียงน่ารักว่า "ก็รอหมาใหญ่โทรมาอยู่" ผมงี้ยิ้มเลย ^^ จากนั้นก็คุยกันเรื่อยเปื่อยคับ จากที่คยๆ กับแบมรู้สึกว่าแบมจะสุขสบายมากเลย 555 เนื่องจากแบมเข้าเรียนช้าเพราะพ่อย้ายที่ทำงาน ก็เลยต้องหยุดเรียนไปปีนึงเต็มๆ แต่โชคร้ายของแบมคับ คือ ต้องไปเรียนพิเศษอยู่เสมอ 555 ก็มีบ้างบางวันที่เราไม่ได้คุยกัน
เราเริ่มคุยกันมากขึ้น รู้ภูมิหลังของกันและกันมากขึ้น แบมเคยเล่าให้ผมฟังว่าทำไมเขาถึงมาคุยกับผม แบมเล่าว่า วันนั้นที่เผลอเข้ามาอ่านเรื่องของผมแล้วเพื่อนของเขาสนใจอยากรู้จักผมเลยให้แบมของไลน์ไอดีผมไป แต่พอได้ไปแล้วปรากฎว่าเพื่อนมีแฟนไปล้ะ แบมก็เลยคุยแทน งงมั๊ยคับ? 555 ผมก็งงนะคับ ไม่รู้แบมพูดจริงรึป่าว? ซึ่งถ้าจริงผมก็ว่าโชคดีของผมจังเลย ^^ เพื่อนแบมเคยแซวแบมว่า "มึงเคยคบใครเกิน 3 เดือนบ้าง?" แบมเล่าให้ผมฟังแบบขำๆ ก็ก็เริมลังเลล้ะ เพราะตอนนั้นผลคุยกับแบมได้เดือนเดียวเอง แต่ผมคิดไปคิดมาถ้าแบมไม่อยากคุยกับผมจริงๆ เขาควไปตั้งนานล้ะ 555 และแล้วเวลาก็ล่วงเลยมาถึง 3 เดือน ตามที่เพื่อนแบมบอก ^^ แต่ผมก็ยังคุยกับแบมเหมือนเดิมนะ...รักจังหมาน้อย