ดีคับบบบ หายไปนานเลยคับ ที่หายไปก็หลายๆ เหตุผลนะคับ ทั้งงานที่เยอะมากมายและคิดว่าคงไม่มีคนเขาอ่านแล้วเลยกะว่าจะค้างไว้อย่างนั้น แต่พอมีคนมาคอมเมนท์ก็ถือว่าเป็นกำลังใจนะคับ เลยตัดสินใจเล่าต่อคับ...ไม่มีคนอ่านไม่เป็นไรคับ 555 อย่างน้องเรื่องที่ผมเขียนก็คงจะเป็นความทรงจำดีๆ ของผมเองคับ ^^ มาต่อกันเลยดีกว่าเนาะ...
         หลังจากที่แบมต้องไปอยู่จีน ช่วงแรกๆ ก็ไม่ได้ติดต่อกันหรอกคับ เนื่องจากว่าอะไรหน่ะเหรอ? ผมก็ลืมๆ แล้ว 555 ล้อเล่นนนนน... ก็แบมเขาเรียนนี่นา เรียนพิเศษอะไรของเขาก็ไม่รู้ ว่างเป็นเที่ยวตัลลอดดด สัปดาห์นึงเราจะได้คุยกันประมาณ 2 ครั้งคับ มันก็น้อยนะเวลาที่เราไเ้คุยกัน แต่ผมก็ไม่อยากไปต่อรองอะไรแบม เพราะกลัวเขารำคาญและไม่คุยกับผม 555 ผมว่าแบมเล่นไลน์บ่อยนะคับ เพราะผมเช็คไลน์ทุกวันเลย วันละหลายๆ เวลาด้วย 555 ไม่ได้อะไรขนาดนั้นนะ แค่ดูความเคลื่อนไหวเขาเท่านั้นแหละคับ ว่าเขาเปลี่ยนรูปรึยัง แคปชั่นเปลี่ยนไปมั๊ย? วันนึงแบมเปลี่ยนรูป ...ผมดีใจที่แบมเปลี่ยนรูปเพราะนั่นจะทำให้ผมเห็นความเคลื่อนไหวของแบม แต่รูปที่แบมเปลี่ยนล่ะสิมันกลายเป็นรูปที่แบมกำลังโกรกผมให้ผู้ชายคนนึงอยู่ ท่าทางดูดีมากด้วยนะ TT แต่ผมต้องไม่วู่วามพอแบมคุยก็ค่อยๆ คุย คุยเรื่อยเปื่อยจนแบมพูดเองว่านั่นคือลูกพี่ลูกน้อง เขาให้แบบโกรกสีผมให้ ในใจจริงๆ ผมก็ไม่ค่อยเชื่อหรอกคับ แต่ก็เอาเถอะ คิดมากก็ไม่ดี
          หลังจากวันนั้นผมก็ยังคงปฏิบัติภารกิจเช่นเดิมคือดูไลน์แบมทุกวัน 555 ก็เห็นว่าแบมเปลี่ยนรูปอีกแล้ว คราวนี้เห็นเต็มตัว กำลังโอบกอดตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ ใส่เสื้อสีขาวตัวโคร่งๆ เหมือนไม่ใส่กางเกง พอได้คุยผมก็ถามว่าใครเขาให้ตุ๊กตาตัวนั้นมา แบมก็บอกว่าตุ๊กตาตัวนั้นได้จากจากคนที่แบมโกรกสีผมให้ เอาจริงๆ ในใจผมก็คิดนะ "โกรกสีผมต้องให้ตุ๊กตาตัวขนาดนั้นเล้ย?" 555 แต่ก็ไม่ได้พูดหรอกคับ เฉยๆ ไป ผมได้ถามอีกว่าใครถ่ายรูปให้ ทำไมไม่ใส่กางเกง? แบมก็บอกว่าอยู่กันเยอะ และในภาพก็ใส่แค่ กกน. กับเสื้อยืดตัวใหญ่โคร่ง ด้วยนิสัยผมก็พิมพ์ไปว่า ""ทุเรจจจจ" 555 เท่านั้นแหละคับ แบมไม่คุยกับผมเลย ตอนนั้นผมไม่ได้จงใจว่าแบมนะ แต่แซวเล่นๆ แต่คำพูดคงแรงไปแบมรับไม่ได้ งอลผมไปเลยคับตอนนั้น ไม่คุยกับผมเป็นเดือนเลย ห้ามผมง้อด้วย หายงอลแล้วจะมาคุยเอง ผมก็นะ...ทำอะไรไม่ได้นี่นาก็ได้แต่รอๆๆๆๆๆ ส่งรูปแบมที่ผมเซฟไว้ไปง้อก็แล้ว พูดหวานๆ ก็แล้ว อัดเสียงขอโทดก็แล้ว ทำวิดีภาพแบมก็แล้ว แต่แบมก็เป็นนักอ่านที่ดี 555 ไม่ตอบอะไรทั้งนั้น ผมก็เริ่มถอดใจแล้วคับตอนนั้น เพราะคิดว่าแบมคงรำคาญผมจริงๆ
          แบมหายไปนานจนผมคิดว่าไม่มีอีกแล้ว แต่วันนึงแบมทักมาคุยปกติ ผมเปิดอ่านด้วยความลุ้นระทึก ไม่รู้จะคุยยังงัยดี? ควรพูดยังงัย? ใช้คำไหนดี? คิดเยอะมาคับตอนนั้น แต่แบมสิคุยปกติเลย ผมก็เลยเออออตามแบมไป พอได้จังหวะว่าเริ่มคุยกันแล้วสักพักผมก็เริ่มขอโทดแบม ขอโทดที่วันนั้นพูดไปแบบนั้น แบมบอกว่าเสียความรู้สึกมาก เพราะไม่เคยมีใครพูดกับแบบอย่างนั้นมาก่อน (เฮ้ยนี่ผมเป็นแรกเลยนะเนี่ย ^^ #ใช่เรื่องน่าดีใจมั๊ย? 555) ผมขอให้แบมให้อภัยผม...แทบจะกราบแล้วคับตอนนั้น 555 แต่สำหรับแบมมันคงจะฝังใจมาก แบมไม่ยกโทดให้ผม บอกให้ผมทำตัวดีๆ เดี๋ยวหายโกรธแล้วจะบอก ผมก็เริ่มตามเกมส์ไปล้ะกัน "ค้าบบบบบบบ TT" จากนั้นเราก็คุยกันปกติคับ คนอะไร๊...งอลแล้วน่ารักชะมัด <3