เวลา 9.45 ฮอลทักมาบอกว่า "เพิ่งตื่น กำลังออกจากห้องแล้ว เดี๋ยวใกล้ๆ จะโทรหา กินอะไรไปก่อนเลย" ผมก็อืมๆ ไป เพราะถ้ามันพูดจริง มันต้องมาถึงภายใน 3 ชม. คับ (มันอยู่ไกลจากผมมาก) ผมนั่งมองเวลาผ่านไปจนบ่ายตรง หิวก็เลยลงไปกินข้าว แล้วมานั่งทำงานต่อ ในใจก็คิด มึงจะมาเมื่อไหร่เนี่ยยยยยยย กูจะไปทำงานกะเพื่อนนนนนน ผมรอจนเกือบ 19.00 อ่ะคับ มันก็อ้างรถติดของมันไป แต่ผมมีรึจะเชื่อ 555 มันมาถึงก็ประมาณ 1 ทุ่มแหละคับ(ลองคิดดูนะผมรอมันกี่ชั่วโมง TT) พอมาถึงเดินเข้าหอผมมันก็คุยเลยคับ ลั่นบันไดเลยระหว่างที่เดินขึ้นห้องผมซึ่งอยู่ชั้น 4 มาถึงมันเดินๆ รอบห้องนิดนึงเพราะมันเพิ่งเคยมาห้องใหม่ผม แล้วก็กระโดดขึ้นเตียง(แบบเดิมเป๊ะ 555) ไม่พูดพร่ำทำเพลง ฮอลหยิบหนังสือออกมา 1 เล่ม ไปค้นกระดาษ A4 มา เดินหยิบปากกา แล้วก็หยิบไอแพดผมไป ส่งรูปโจทย์เข้ามาในแชทผม(งงมั๊ยคับว่าทำไมมันไม่เปิดดูในมือถือมันเลย 555 ผมก็งง) ส่วนผมก็ลีลาเหมือนเดิมกว่าจะสอนมันได้ ผมชอบยั่วโมโหมัน ทำท่าเหมือนไม่อยากสอน 555 ตอนนั้นผมนอนดูทีวีอยู่ด้วยแหละ The Voice ใครดูบ้างงงง 555 มันก็หันหน้ามามองผม "พี่ก๊อต มากอดหน่อย ไม่เจอตั้งนาน" แต่แปลกคับ ครั้งนี้ผมเฉยๆ ไม่ได้รังเกียจฮอล แล้วก็ไม่ได้อยากกอดขนาดนั้น ก็เฉไฉไป "อารายยยยยย ไม่ต้องเลยยยยย" แต่พอมันดึงไปโอบก็ตัวเอนไปซะงั้น 555 ก็มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนิคับ ถ้าเป็นเมื่อก่อนกอดกันแนบแน่นและนานด้วย เดี๋ยวนี้โอบๆ แล้วปล่อยแค่นั้น 555 มันเอาโจทย์ขึ้นมาถามทำยังงัย ผมอ่ะมองโจทย์ก็รู้อยู่แล้วคับ เพราะมันไม่ยาก อีกอย่างเรื่องนี้ผมเคยสอนมันไปแล้วตอนที่ยังอยู่ด้วยกัน ผมก็ "อะไรวะ แค่นี้ทำเป็นจำไม่ได้ สอนไปแล้วนะ" แล้วก็ดูทีวีต่อ ฮอลพูดว่า "เนี่ยๆ พี่เป็นซะอย่างงี้อ่ะ มันเสียเวลามั๊ยคับ สมมติสอน 30 นาที พี่ลีลากว่าจะได้สอนก็ปาไปชั่วโมงนึงล้ะ" ผมก็ "อ่ะๆ มาๆ จะได้ไม่เสียเวลา" (ในใจคือ...ถ้ามาเจอกันเพื่อจุดประสงค์นี้ แค่นี้ ไม่ต้องมาก็ได้นะ โทรเอาก็ได้ ถ้าจะกลัวเสียเวลามากนักก็) ผมรู้สึกเสียใจนะคับที่ฮอลพูดแบบนั้นคราวนี้เลยตั้งหน้าตั้งตาสอนเลยคับ อยากรีบกลับนักก็นะ หึหึ!!

          ความจริงแล้วผมก็ไม่ได้สอนรัยมากนะคับ แค่บอกๆ ให้มันทำอย่างนู้นอย่างนี้ มันก็เขียนๆ นั่งคิดไป ผ่านไป 1 ชม. เสร็จพอดีมันบอกว่าออกไปหารัยกินกัน ผมก็เตรียมปิดห้อง มันหยิบกระเป๋าเงินออกมาบอก "นี่ๆ พี่ดูรัยนี่... พี่จำได้มั๊ย?" ฮอลหยิบเศษกระดาษออกมาจากกระเป๋าคับ แต่เอ๊ะ!!! นั่นมันลายมือผม อ๋อ...ผมเคยเขียนอวยพรให้กำลังใจมันก่อนสอบ หรืออะไรสักอย่าง(ไม่ใช่บอกรักนะ 555) แล้วแนบสมุดที่มันลืมไว้ที่ห้องผมไป มันบอกว่า "พี่เชื่อมั๊ย ฮอลไม่เคยเปิดอ่านเลยนะ" สลัดผักเอ้ย...แล้วมึงจะบอกเพื่อ??? ฮอลจะเก็บไว้งี้แหละ ผมนึกในใจว่า คนอย่างฮอลมันมีโมเมนท์นี้ด้วยเหรอ ที่จะเก็บของที่เราให้ไว้ อีกอย่างมีการบอกด้วยนะว่าเราไม่เจอกันตั้ง 8 เดือน ผมถามกลับทันที "รู้ได้งัยว่าแปดเดือน" ฮอลบอก "ก็นับอยู่" แต่ผมอ่ะจำได้คับ เจอหน้ามันครั้งสุดท้าย 11 พ.ย. 2556 อ่ะ ใครแม่นกว่ากัน แต่ผมก็ไม่ได้พูดไปหรอก ปล่อยๆ มันไป 555 จากนั้นก็พามันไปกินก๋วยเตี๋ยวแล้วก็ส่งมันกลับ อ้อลืมบอกไปว่า ที่มันมาช้าไม่ใช่รถติดนะคับ มันตั้งใจ มันบอกว่าไม่อยากเจอคนที่รู้จักที่นี่ แล้วตอนมาก็แวะไปบ้านมาด้วย ...ผมนึกในใจ ใช่เรื่องมั๊ย? เลยว่ามันไปตอนกินเตี๋ยว บอกว่า ทีหลังถ้าผิดนัดแบบนี้อีก ไม่ต้องมาหาแล้ว คนมีธุระต้องทำ จบ!!!

ปล.มันคุ้มค่ากับการรอคอยมั๊ยเนี่ยยยย...สรุปแล้วในใจผมยังงัยกันแน่ ไม่รู้ตัวเองเล้ยยยย TT