วันนึงมันมาสายมากมาประมาณบ่าย 3 โมง ซึ่งคนอื่นเค้าเทรนด์กันหมดแล้ว เหลือคนสุดท้ายที่กำลังเทรนด์อยู่ พอดีผมเห็นมันทำลับๆ ล่อๆ อยู่หน้าห้องเลยออกไปหามัน ฮอลมันจะวิ่งหนีผมคับ555 ผมพูดแบบเฉยๆ ว่า "หยุดเดี๋ยวนี้เลยฮอล" มันหยุดชะงักเลยคับ วันนั้นจำได้ว่ามันใส่ชุดบาสมาดูน่ารักมาคับ555 ก็เสื้อมัแขนกุด แล้วเป็นตาข่ายด้วยอ่ะ^^ ผมถามว่า "ทำไมมาป่านนี้ แล้วทำไมใส่ชุดแบบนี้มา?" มันพูดประมาณว่าไม่อยากเป็นแล้ว กลับตอนเทรนด์ ไม่อยากเทรนด์เลย สุดท้ายมันก็ต้องยอมผมคับ555 ผมสั่งให้มันเข้าไปเทรนด์เดี๋ยวนี้ พอเสร็จก็ตามเคยคับมันค่อนข้างแถเก่ง ซึ่งก่อนหน้านี้มันก็โดนผมสยบมาแล้วทีนึง คือวันเทรนด์แรกๆ เลย ผมสั่งให้ทุกคนเขียนแผนการสอนแล้วเอามาเสนอให้ฟังในห้อง มันไม่เขียนมาแล้วแถ ผมโกรธมากยิงคำถามซะมันรวมถึงคนในห้องเงียบกริ๊บเลยคับ555

   วันหลังๆ ของการเตรียมค่ายรู้สึกว่าผมจะเริ่มจะเลาะกบมันมากขึ้นนะคับ ด้วยอะไรน่ะหรอ? ผมก็บอกไม่ถูกนะคับ คือวันนั้นมันเทรนด์แล้วโดนว่าซึ่งวันนั้ผมไม่ได้เข้าไปในห้องหรอกคับ มันบอกให้ผมรออยู่ด้านนอก แต่ผมก็ยืนดูมันอยู่ที่หน้าห้องซึ่งเป็นห้องกระจก ก็เห็นล่ะคับว่าเกิดรัยขึ้นบ้าง มันโดนยับเลย 555 ฮอลเดินออกมาหน้าเซ็งๆ พูดอารมณ์เสียใส่ผม "พี่เห็นแล้วใช่ป่ะ?" ผมก็ "อืมๆ พอเข้าใจ" แล้วมันก็ลากผมไปนั่งหน้าอาคารคับ เรานั่งตรงข้ามกัน มันอารมณ์แบบเด็กมากเลย รับไม่ได้ๆ ผมก็บอกมันว่า "ที่พี่ๆ เค้าพูดอ่ะไม่ใช่เค้าจะด่าหรือว่า เค้าแค่เห็นจุดด้อยของเราเค้าก็วิจารณ์ตามหน้าที่เค้า" ผมโกรธใหญ่เลยคับ "พี่ไม่ใช้ฮอล พี่ไม่เข้าใจหรอก ทำไมอ่ะ ทำไมเค้าต้องว่าฮอลด้วย" ผมตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักขึ้นว่า "นี่ หัดแยกแยะให้เป็นซะบ้างนะฮอล เค้าด่าเรารึ? เค้าใช้คำหยาบคายรึ?" มันตอบด้วยอารมณ์เหวี่ยงๆ "ไม่เป็นแม่งแล้วติวเตอร์เนี่ย" ผมก็พยายามดึงอารมณ์มันลงคับ "ใจเย็นก่อนฮอล อย่าเพิ่งโวยวายไป ปัญหามันแก้ได้อยู่แล้ว" แล้วเราก็คุยกันวกไปวนมาเรื่องนี้ล่ะคับ จนทะเลาะกัน มันจะลุกหนีผม ผมเลยบอกว่า "ถ้าไป ก็ไม่ต้องมาเรียนพี่ว่าพี่" มันเลยนั่งลง แล้วมันก็โวยวายเหมือนเดิมคับ ผมก็เลยพูดแบบเดิม มันคงรำคาญเลยลุกขึ้นเดินออกไป เดินออกไปห่างจากโต๊ะเล็กน้อยพร้อมหันมาพูดกะผมว่า "มึงไม่ต้องตามกูมานะ รำคาญโว้ยยยยย" ผมหน้าชาเลยสิคับ เพราะปกติเวลาเราคุยกันไม่เคยขึ้น มึง กู เลยสักครั้ง ผมจะเรียกชื่อมัน ส่วนมันก็จะเรียกผม "พี่น๊อต" ไม่ก็ "พี่ชาย"

   ตอนนั้นเริ่มเย็นแล้วคับ มันเดินไปได้ซักพักผมก็ยังนั่งอยู่ตรงนั้นเหมือนเดิม มองมันทั้งๆ ที่รู้ว่ายังงัยมันก็ไม่เดินกลับมา ในใจคิดอะไรเยอะแยะมากมาย เพราะไม่เคยได้ยินแบบนี้ สักพักมีผู้หญิงคนนึงเดินออกมาจากอาคาร นั่นคือเพื่อนฮอลที่นอนห้องเพื่อนตุ๊ดผมนั่นแหละ ถามผมว่า "เห็นฮอลมั๊ย?" ผมก็ชี้ให้เค้าดู "นู่นๆ เหวี่ยงใส่พี่แล้วเดินไปนู่นแระ" น้องเค้าก็ "เคๆ เดี๋ยวไปดูมันเองพี่" คือฮอลแหละคับโทรเรียกเพื่อนมันให้เอากุญแจห้องของเพื่อนตุ๊ดผมมาให้ แล้วเค้าก็ไปห้องนั้นกันสองคน ดีนะที่วันนั้นมีเพื่อนน้องเค้าอีกคนที่เป็นติวเตอร์แมทมานั่งคุยกะผมพอดี เลยได้ระบายเล็กน้อย มันก็โอเคจะค่อยๆ พูดกะเพื่อนมันให้

   คืนนั้นในห้องประชุมเม้าส์เรื่องฮอลกันคับ(ทุกคนในนั้นไม่รู้หรอกคับว่าผมกะฮอลสนิทกันขนาดไหน) ผมนั่งฟังเงียบๆ เพราะว่าเพื่อนตุ๊ดของผมมันกำลังเฮิร์ธเลยคับ ก็ที่น้องผู้หญิงคนนั้นเอากุญแจห้องมันไปอยู่กับฮอลนั่นแหละคับ555 ผมก็นั่งฟัง พร้อมทั้งพยายามพูดกะมันจนสุดท้ายมันก็ยอมรับว่าแอบชอบฮอลอยู่ ตอนนั้นใจผมมันรู้สึกเหมือนเราแพ้แล้วอะไรแบบนี้TT แต่ใจนึงก็สงสารเพื่อนผมนะคับเค้าก็รักของเค้า ตอนนั้นสามทุ่มกว่าแล้วด้วยเพื่อนสนิทของเพื่อนตุ๊ดก็ชวนผมไปเดินเล่น ผมก็รู้แหละคับว่าจุดประสงค์คืออะไร ก็เลยเดินไปด้วย เราไปที่ห้องเพื่อนตุ๊ดกัน 3 คน ระหว่างทางผมก็ฟังเพื่อนตุ๊ดผมพร่ำเพ้อถึงฮอล ผมก็ได้แต่เงียบแล้วปลอบใจมัน(ทำไงได้ล่ะ เราไม่เคยบอกเรื่องนี้กะใครนี่นา) พอถึงหอผมไม่เข้าไปหรอกคับ เพราะเมื่อเย็นจะเลาะกะมันอยู่เลยไม่กล้าเจอมัน 555 มันเล่าให้ฟังว่าในห้องปิดไฟเล่นกันสนุกสนาน คือเพื่อนตุ๊ดผมทำทีว่าลืมโทรศัพท์ไว้ห้องเลยมาเอา...แต่ความจริงคือ แค่จะมาดูว่าเป็นอย่างที่คิดมั๊ย? มันเล่าให้ฟังว่าเข้าไปเจอผู้หญิงนั่งคร่อมฮอลอยู่ แต่เอาหมอนรองนะคับ เล่นๆ กัน ในห้องก็มีเพื่อนมันอีก 2 คนคับซึ่งเป็นผู้ชาย ผมก็คิดในใจ...มันคงไม่มีรัยเกินเลยกันหรอกมั้งงงง

***ติดตามเรื่องราวในค่ายกันตอนต่อไปนะคับ บอกได้เลยว่าเหตุการณ์นี้ผมไม่เคยลืม^^