หวัดดีครับทุคน ขอโทษที่หายไปนาน ช่วงนี้ผมยุ่งอยู่กับงานนะครับ เลยไม่มีเวลามาเล่าต่อ แต่ผมก็ไม่อยากเล่าสักเท่าไรนะ เพราะเป็นเรื่องเศร้าสำหรับผมเลยอะดิ คิดแล้วก็อยากร้องให้อะ ครั้งนี้ผมขอเขียนสองเรื่องพร้อมกันเลยแล้วกันอะ งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ2 g$ M& p h1 s7 }1 x2 e2 l. P
- y3 D4 e+ ` M w4 N' [0 `---------------------------------------
2 {1 w' e/ a5 U7 K7 H! pเรื่องที่ 1 เป็นเรื่องต่อจากตอนรับน้องนะครับ
- w* W! }9 R5 M8 R" @0 z) x- t/ V' k8 z2 _2 H
ทุกคนคงจำได้นะว่าผมไปนอนเฝ้าพี่ซินที่ขาเจ็บใช่ไหมครับ และนั้นเป็นเหตุที่ทำให้ผมกับพี่ซิน ต้องจากกัน เพราะแม่พี่ซินดันมาเจอผมนอนกอดกับพี่ซินบนเตียงอะดิครับ ทำเอาท่านช็อคมากเลยอะ ผมก็เข้าใจนะ เพราะไม่มีพ่อแม่คนไหนรับได้อะ กว่าแม่ผมจะยอมรับผมที่เป็นแบบนี้ก็นานพอสมควรแหละ ที่แม่ผมยอมรับได้ก็เพราะผมไม่เคยทำให้ท่านต้องเป็นทุกข์ใจเลยสักครั้งนะสิ ท่านเลยเข้าใจ แต่สำหรับทางบ้านพี่ซินเขาตั้งความหวังไว้กับพี่ซินสูง ก็เลยรับไม่ได้ในเรื่องนี้นะ ผมยังโดนแม่พี่ซินเรียกไปคุย และขอร้องให้เลิกกับลูกเขา โดยที่เขาจะให้ผมทุกอยากเพื่ออนาคตลูกชายเขา ผมได้ฟังผมก็รู้สึกว่า ผมเป็นตัวถ่วงสินะ ผมเลยตัดสินใจที่จะเลิกกับพี่ซิน แต่ผมจะทำไงละ ต้องมาเรียน แล้วก็เจอกันทุกวันอีก ผมนั่งร้องให้อยู่ที่หลังตึกคณะ โดยที่ผมไม่รู้จะบอกเลิกกับพี่ซินแบบไหน แล้วเพื่อนผมที่ชื่อบูม เดินมาหาผม บูม..."จิน เป็นไรวะ ทำไมมานั่งคนเดียว"7 K& n% E; I! h" o/ S- E
ผม..."ไม่มีไรบูม นายมาหาเรามีไรรึเปล่า") S$ x" v% T! ~% g
บูม..."เราเห็นนายเดินหายมาหลังตึกนานแล้วเลยเดินมาดูนะ แล้วนิร้องให้หรอ มีปัญหาไรไหม"
9 {1 ^8 o! V x" x2 \' b9 jผมส่ายหน้า ผมกับบูมเป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กบูมรู้ว่าผมชอบผู้ชาย แล้วเขาไม่เคยรังเกียจผมเลย แถมยังเป็นที่ปรึกษาให้ผมด้วยเวลามีปัญหา เพราะบูมมีแม่และพ่อเป็นเพศเดี่ยวกันนะสิ ไม่แปลกที่เขาจะเข้าใจผมอะ ตอนผมรู้ผมยังตกใจเลยนะ เพราะแม่บูมสวยมากเลย ไม่คิดว่าจะเป็นกระเทยได้อะ
6 c0 q! O7 K% k4 d/ C2 N5 Wบูม..."จิน นายไม่เป็นไรแน่นะ เราเห็นนายเดินมากับคุณป้าอีกคนนิ เขาเป็นใครหรอ"6 z1 F% l& s }9 t0 D& Y
ผม..."แม่พี่ซินนะ พี่รหัสเราไง คือเขาเห็นเรานอนกอดกับพี่ซินนะ"9 o' a# h. N' i; i9 V G( k6 i; i' p
บูม..."แล้วเขาต้องการไรจากนาย ถึงได้มาหานายละจิน"+ K* B* Q8 L- Y+ G! V
ผม..."คือ... "
$ \2 C I2 F2 l. u, Hบูม..."บอกมาเถอะ เพื่อเราจะช่วยอะไรได้บ้าง ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันนะ"
* q. o3 P9 h3 t0 V$ H ]# [ผม..."ก็ได้ แม่พี่ซินต้องการให้เราเลิกกับพี่เขานะ เราจะทำไงดี"# y/ A9 X0 _ @5 f! q, W
ผมร้องให้อีกครั้ง บูมเห็นเลยเข้ามากอดปลอบผม แต่ดันเป็นจังหวะที่พี่ซินมาหาผมพอดีอะดิ พี่ซินเดินมากระชากผมออกจากบูม แล้วถามว่านิมันอะไรกัน ผมกำลังจะบอกว่าบูมเป็นเพื่อนผม แต่บูมกับแย่งพูดขึ้นมาก่อน3 ^3 f1 P. e4 g4 d" I2 A2 ^6 ^
บูม..."ผมเป็นแฟนกับซิน ผิดด้วยหรอที่กอดกัน"8 b' b+ r% a. y/ N" n2 c4 t) v7 V& v
ผมมองหน้าบูม กับพี่ซินสลับกัน ผมรู้ว่าตอนนี้พี่ซินโกรธมาก แล้วหันมาตะคอกใส่ผม
4 l* Y; t8 D% Z/ pพี่ซิน..."นิ มันอะไรกัน จินบอกว่ายังไม่มีแฟนไม่ใช่หรอ"
9 L$ p" O9 A' d# ~7 l. q* T9 A$ oผม..."คือ..ผม..."
& `9 w9 u, W; N& j+ Dบูม..."เขาไม่กล้าบอกพี่มากกว่า เพราะพี่เป็นพี่รหัสเขานิ เขาก็เกรงใจพี่สิ ที่นี้รู้แล้วก็เลิกยุ่งกับแฟนผมได้แล้ว"- d+ l$ Q/ a7 V& _) ^
ผมพูดอะไรไม่ออกเลยครับที่นี้ พี่ซินไม่พูดอะไรแต่ต่อยเข้าที่หน้าบูมเต็ม ๆ ครับ ผมต้องรีบเข้าไปห้ามก่อนที่บูมเพื่อนผมจะเป็นอะไรไปมากกว่านี้ แต่ผิดถนัดครับ ผมโดนตบไปด้วยครับ/ t# o" U+ `" G2 R2 C E: i! ^
พี่ซิน..."แหมมม รักกันจริงนะ อีกคนโดนต่อยก็มีคนเข้ามาช่วยก็สมควรนะ ที่กล้ามากหลอกกูนะ จำไว้ ถึงกูจะเป็นพี่รหัสมึง กูก็ไม่คิดว่ามึงเป็นน้องรหัสกูอีกแล้ว เพราะมึงทำร้ายหัวใจกู ไอ้จิน"5 L' |2 H0 i; k
พี่ซินพูดเสร็จก็เดินจากไปเลยครับ ผมพยุงบูมลุกขึ้นแล้วขอโทษแทนพี่ซิน แต่บูมกับบอกว่า
# s( U& @4 w' e8 M: P# T0 a% Bบูม..."ไม่เป็นไรยังไงเราก็เพื่อนกัน มีไรก็ต้องช่วยเหลือกัน"3 a/ r h0 |) \, `8 {3 _2 S- _
ผม..."แล้วทำไมนายถึงพูดแบบนั้นละ" J& F/ E# O: w/ Q# S* P4 N9 i% S
บูม..."ก็เราคิดว่ายังไงนายก็ต้องเลิกกับพี่เขาอยู่แล้วไม่ช้าก็เร็ว แล้วมันก็เป็นเหตุผลพี่ดีที่จะเลิกกับพี่เขานิ เราก็เลยพูดแบบนั้นอะ": L. a% Y8 j* d( k& K
ผม..."แต่ยังไงเราก็ต้องขอบใจนายนะ ที่ช่วยเรานะ กับกันเถอะ"
* d3 a1 z7 g8 f9 eผมกับบูมก็กลับบ้าน หลังจากนั้นผมก็ถูกรุ่นพี่เรียกพบและถามว่าเกิดไรขึ้นทำไมพี่ซินขอเปลี่ยนน้องรหัส ผมไม่พูดอะไรนอกจากบอกว่าผมไม่สมควรเป็นน้องรหัสพี่ซิน และพี่ซินก็ไม่สมควรที่จะมีน้องรหัสอย่างผม เพราะผมไม่ดีพอ ทำให้รุ่นพี่บอกผมว่าผมจะไม่มีพี่รหัสแล้วนะ เพราะทุกคนมีน้องรหัสครบทุกคนแล้ว ส่วนพี่ซินอาจจะอยู่ที่นี้อีกไม่นาน แล้วเราจะเอาไง ผมก็ตอบไปว่า ไม่เป็นไรครับ ผมมันไม่ดีพอครับ ไม่สมควรมีพี่รหัสอยู่แล้วครับ ขอโทษรุ่นพี่ทุกคนครับ แล้วผมขอตัวนะครับ ผมเดินออกมาโดยไม่หันกับไปอีกเลย เพราะผมรู้ว่าถ้าอยู่นานกว่านี้ได้ร้องให้ให้ทุกคนเห็นแน่ ๆ เลย แต่ผมก็ยังสงสัยกับคำพูดที่พี่เขาพูดกันว่าพี่ซินจะอยู่อีกไม่นานหมายถึงอะไร เรื่อนผ่านมากราว 2 อาทิตย์ได้ แม่ของพี่ซินมาพบผมอีกครั้ง ผมตกใจว่าแม่พี่ซินมาหาผมทำไม เธอมาขอบคุณที่เลิกกับลุกเขา แล้วตอนนี้ลูกเขากำลังจะไปเรียนต่อเมืองนอก ทางนั้นตอบรับมากแล้ว แล้วเธอก็ยื่นซองให้ผม ผมงงแล้วรับมาดูมันคือเงินจำนวนหนึ่ง ผมกำลังจะส่งคืนแล้วปฏิเสท แต่พี่ซินดันเดินมาเห็นพอดี ทำให้ผมพูดอะไรไม่ออกเลยครับงานนี้
# H" |5 ?+ T F* gพี่ซิน..."เป็นเพราะเงินสินะ จิน ที่นายอยากได้ถึงกับลงทุนบอกเลิกกับฉันเนี่ย แม่เสนอให้เท่าไรละ"9 C+ C' E( d9 r" j
แม่พี่ซิน..."ไม่ใช่นะ นิ แม่ให้น้องเอง ไม่ได้เสนอ แล้วน้องก็ไม่ได้ร้องขอด้วย แต่น้องทำเพื่ออนาคตของลูกนะ". u8 Q9 o/ Z, c2 ^9 \3 P: I
พี่ซิน..."อนาคตผม เข้าใจแล้ว ฉันให้นายไม่ได้สินะ เลยต้องให้แม่ฉันสนองให้นะ แต่ช่างเถอะ ยังไงสะ ฉันก็จะได้ไปให้พ้นหน้านายอยู่แล้วละ จิน" n* \0 ^0 U3 D
ผม..."ครับ งั้นผมคืนให้นะครับ แล้วก็ขอให้พี่โชคดีครับ ผมลาละครับ"1 r; A G0 _) I$ T# y* F- f% p4 Y2 f
ผมเดินออกจากตรงนั้นทั้งน้ำตา แล้วไม่คิดจะหันกับไปด้วย ผมเข้าใจแล้วละที่ผมทำไปมันผิดมากเลย แต่ยังไงสะคนเราก็ต้องก้าวเดินต่อไปสินะ ส่วนผมกับบูม ก็ยังคงเป็นเพื่อนกันต่อไป แต่ผมอิจฉาบูมนะ ที่ครอบครัวของแฟนเขารับเขาได้ แถมแฟนบูมยังหล่อด้วยอะ ผมละโครตอิจฉาเพื่อนคนนี้จัง แต่ก็ดีใจกับเขาด้วยนะ ที่เจอเนื้อคู่อะ เรื่องนี้ก็จบเท่านี้แหละครับ# i/ x; r2 d/ H0 Y3 u
-------------------------------------------------------
+ j' q& Q5 e/ [/ V! [' J' g2 K" v
9 W3 b+ T2 E- `$ p4 W: N! C1 c/ Aเรื่องที่ 2 เป็นเรื่องต่อของผมกับต้าครับ
5 ^7 b+ \, ]' J4 x; {
& W. e! e, g5 S: s+ v+ x, X0 J; i/ Bมาต่อเรื่องที่สองกันเลยดิกว่าครับ ผมกับต้าทำงานและคบกันมานานพอสมครวนะครับ แต่ก็มีเหตุจำเป็นที่ทำให้ต้าต้องกลับไปบ้านเกิด เพราะพ่อกับแม่ของต้าต้องการให้ต้าไปช่วยกิจการของเครือญาติ เลยทำให้ต้าต้องย้ายไปอยู่บ้าน และพ่อแม่ต้าก็ดันหมั่นหมายต้ากับลูกสาวของเพื่อนเพื่อผลประโยคทางธุรกิจ ตอนแรกต้าก็ไม่ยอม แต่พอรู้เหตุจำเป็นเลยทำให้ต้องยอม ผมก็เข้าใจและถอยหางออกมา เพราะไม่อยากทำให้ต้าต้องลำบากใจ แต่ผมกับต้าก็ยังคงเป็นเพื่อนรวมโลกกันต่อไปนะครับ เลยทำให้ผมกับต้าจากกันด้วยดีอะ 7 w' W# U- I" i$ @ _
-----------------------------------------------------------
$ k" S T1 u w1 g; J& {( `. Y K$ d* X/ ^
จบแล้วครับทั้งสองตอน ยังไงก็ฝากผลงานไว้ด้วยนะครับ
6 V! U, Z, l+ x3 i3 z1 q เรื่องที่ลงไว้แล้ว
. I, t1 V$ V) p8 w: o9 ?) r9 q. j& i7 g7 }
% b: r% ]" m7 S' h+ z! T
2 V! b. N: v/ o& p8 T s& B
! Z8 L" i( ]& H# N* H- z
( _7 h+ `# V0 f8 b/ X3 L; E3 j8 V8 B! E8 `
/ @# `7 [& U3 K* `
! K7 l' v4 u- ` ?& K, U: k) L- e$ w5 E! H T6 {! j/ m5 |
& l( K7 C6 I1 m9 V! ?, Q. x, u# b' _% J, ^
2 @2 h/ b9 g. h! q7 c3 W# f; L9 d$ T& q
4 p" o; }" E( T
& f- Y# Y, A4 ?1 B: n' H! `
3 M1 i7 p! \' Xแล้วจะเอาประสบการณ์ ต่อ ๆ ไปมาให้เล่าให้ฟังอีกนะครับ โปรดติดตามด้วยครับ ( U3 ]$ B2 x- G6 i4 B, h7 D( X* ?0 o
; L, L/ U/ U* g6 V+ X8 e( f
{:4_112:} {:4_112:} ขอคำ "ขอบคุณ" ด้วยนะครับ {:4_112:} {:4_112:}
Y: l6 m! O; A( v# B$ k
* m9 J$ z; W6 @) Q
6 i+ q6 q4 |, `0 i |