พี่ยักษ์ที่รัก [19] ตอนส่งท้าย

Vitamin25

8 R* ]3 n" a6 r
เราสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาแต่เช้ามืดเพราะได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่ที่ข้างล่างบ้าน
! q& G# l+ B8 c* A7 I, X...เป็นน้ำเสียงของคนที่เรารู้สึกคุ้นเคยมากที่สุด
  c' Q# r1 j) c1 p- [
( f, g3 q# s' P7 G0 {) ?; E& lพ่อกับแม่มาแล้วหรอ!เรารีบลืมตาตื่นแล้วกระโดดลงจากที่นอนแล้ววิ่งลงไปข้างล่าง
: \. T; D3 e, r" w5 D. [ก็เห็นพี่ยักษ์นั่งคุยกับพ่อแม่เราอยู่จริงๆ ด้วยเรารีบวิ่งไปกอดพ่อกับแม่ด้วยความคิดถึงทันที

+ f- \$ C, Z6 S& E
7 C9 \& n5 Y+ ~. a( xพ่อกับแม่แวะที่ตลาดในอำเภอซื้อข้าวของมาฝากเรากับพี่ยักษ์เยอะแยะเลย
' q3 K9 p3 }6 @แถมอีกสักพักพี่เมฆก็ขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาทำให้บรรยากาศช่วงเช้าที่นั่งคุยกันมีแต่ความสนุกและเสียงหัวเราะ...
8 g4 S3 ?% Y: A% i8 H
( J; U  v+ F9 eอยากให้พวกเราอยู่ด้วยกันแบบนี้จัง มีความสุขสุดๆ เลย
แต่นั่นมันก็เป็นเพียงความคิดไร้เดียงสาของเด็กเท่านั้นแหละ...
# s3 O3 k0 y# c1 y4 y

พอถึงช่วงสายหน่อยพวกเราก็ย้ายที่จากบ้านพี่ยักษ์ไปนั่งคุยที่บ้านป้าปูกัน ช่วงแรกก็ถามสารทุกข์สุขดิบกันทั่วๆ ไป

พอหลังจากที่ลุงสินเริ่มพูดประโยคที่ว่า ‘แล้วจะเอายังไงกับไอ้ตัวเล็กมันต่อจะให้อยู่ที่นี่ต่อ หรือเอาไปด้วย?’
$ J2 I& w) A# W& _4 a, S) C: D+ m( p
  Q; c; n; u# H0 R! bท่าทีและน้ำเสียงของพ่อเราก็เริ่มเปลี่ยนไป น้ำเสียงของพ่อดูสั่นเครือ
มันสั่นไม่ใช่แค่เหมือนคนที่กำลังจะร้องไห้ มันเหมือนคนที่ทั้งคับแค้นใจ เจ็บปวด
หลายๆ อารมณ์มันปนกันอยู่ในน้ำเสียงของพ่อ

“ก็คงเอาไปด้วยครับพี่...พอรู้ว่าลูกถูกทำร้าย จิตใจของคนเป็นพ่อเป็นแม่มันเจ็บซะยิ่งกว่า
: s7 J! e; X8 o! h5 w9 \- uที่ไม่ได้อยู่ปกป้องลูกตัวเอง ผมแทบอยากจะมาหาวันที่ลูกโทรไปเลยแต่เมียผมห้ามไว้ก่อน กลัวพอมาแล้วจะมีเรื่องกัน
ผมก็สงสารเมียเพราะทางนั้นก็แม่เขาบรรดาพี่เขา แต่ผมก็สงสารลูกแล้วเด็กตัวแค่นี้มันจะรู้สึกยังไง...
มันจะไปสู้อะไรใครเขาได้ ผมได้แต่นึกไปต่างๆนานาว่าลูกมันจะกลัว ร้องไห้หาพ่อแม่แค่ไหน
, o0 L6 o% p0 a& Wลูกผม...ก็หลานพวกเขาทำไมเขาต้องทำกับลูกผมขนาดนี้”

ระหว่างที่พ่อเราพูด แม่เราก็ร้องไห้ไปด้วย เรารู้สึกสงสารพ่อกับแม่มากเลยเข้าไปกอดทั้งสองคน
กลายเป็นว่าพวกเราสามคนพ่อแม่ลูกกอดกันร้องไห้มันเป็นความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจอย่างบอกไม่ถูก

ที่จริงตอนแรกพ่อเราน่ะโกรธมาก ชนิดที่ว่าจะไปเอาเรื่องยายกับพวกป้าๆให้ได้เลย
5 F; X& E: S8 z! F" mแต่ว่าแม่และพวกป้าปูก็ห้ามเอาไว้คอยกล่อมให้พ่อใจเย็นๆ
  u/ Q1 _$ q  p0 K  F$ c4 H# n
9 N, C& W& A" {4 u% bเพราะคนที่เสียใจที่สุดก็คือแม่เรา แม่ไม่สามารถเลือกเข้าข้างใครได้เลย
" g7 k2 O8 m5 G) b) dหากเข้าข้างแม่และพี่น้องตัวเองก็ดูไม่รักลูกไม่รักผัว ถ้าเข้าข้างผัวกับลูกก็จะดูเป็นคนอกตัญญูอีก

พอโตมาแล้วมองย้อนกลับไปเราถึงได้เข้าใจว่ามันเป็นสถานการณ์ที่ลำบากใจจริงๆ...

----------

- @/ s" ]5 X3 @7 L“อย่าหาว่าพี่อย่างนู้นอย่างนี้เลยนะอร...เจ้าดินน่ะมันรักไอ้เจ้าหนูมินมาก
& T/ ?5 i. Y# s9 p( y  t. ~พี่แทบจะไม่เคยเห็นดินมันดุหรือตวาดเสียงแข็งใส่น้องเลยยังไงให้ลูกพี่รับเลี้ยงเอาไว้ก่อนก็ได้
รอให้เรียนจบป.6ก่อนค่อยพากันย้ายไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ดีกว่า”
พอหลังจากเหตุการณ์สงบลง พ่อกับแม่เราเริ่มหยุดร้องไห้และมีสติมากขึ้นป้าปูก็เริ่มพูดเข้าเรื่องของเรา
9 G) C% P+ e' X6 F
% R1 w4 P4 H4 A- [“จริงๆ นะแม่... พี่ยักษ์ใจดีมากเลย กับข้าวหนูก็ได้กินดีๆทุกวัน แถมพี่เขายังให้เงินหนูไปโรงเรียนเพิ่มอีก หนูไม่เคยอดเลย” เรารีบพูดเสริมทันที

' T% b5 H. G: ~, `$ r“แล้ว...หนูอยากอยู่กับพี่เขารึเปล่าลูก?” แม่เราถามขึ้นพร้อมกับเอามือมาเช็ดคราบน้ำตาที่แก้มให้เราแล้วลูบไปมาเบาๆ

พอโดนถามกลับมาโดยที่ยังไม่ได้ตั้งหลักแบบนี้ ก็ทำเอาเรานิ่งไปเหมือนกัน
เพราะทีแรกที่พูดออกไป เพราะอยากจะช่วยพูดให้พ่อกับแม่เรามองว่าพี่ยักษ์เขาดีกับเราจริงๆเท่านั้นเอง...

: O' x5 \" ?- @3 u& Q5 }2 w& `3 |“เอาๆ ไม่เป็นไร ไอ้หนูลูก...เอ็งยังไม่ต้องตอบตอนนี้ก็ได้ คืนนี้ก็กลับไปคุยกันก่อน
คุยตกลงกันสามคนพ่อแม่ลูกน่าจะสะดวกกว่า พวกพี่ไม่ได้บังคับอะไรหรอกเอาที่เด็กมันสบายใจก็แล้วกัน...”
พอเรานิ่งเงียบไปลุงสินก็รีบพูดต่อทันทีคงเพราะพอเห็นเรานิ่งไป
กลัวว่าจะรีบตัดสินใจแล้วตอบว่าไปอยู่กับพ่อแม่แน่ๆ ...
9 X) }2 ^, M9 e# i
7 M5 A; f% S: eเพราะที่จริงลุงสินเองก็ไม่อยากให้เราไปอยู่กับพ่อแม่ที่กรุงเทพฯ สักเท่าไหร่
! V$ }1 Q3 d. j; ^8 b7 r  Dเหมือนลุงเขาก็กลัวว่าพี่ยักษ์ลูกชายเขาจะเป็นเหมือนทำนองว่าหมาหัวเน่าอะไรแบบนั้น
$ q( I0 c! ?" [2 M
แล้วที่บ้านเขาก็อาจจะตกเป็นขี้ปากชาวบ้านได้ จะโดนคนอื่นล้อเลียนเอาได้ว่าไปทะเลาะกับที่บ้านเขาแทบเป็นแทบตายเพื่อเอาเด็กมาเลี้ยง
สุดท้ายเด็กก็เลือกไปอยู่กับพ่อแม่มันอยู่ดี ประมาณนั้น...

เพราะยังไงคนที่นั่นก็ชอบทับถมและซ้ำเติมคนอยู่แล้วไม่มีใครเข้าข้างฝั่งไหนอย่างจริงใจหรอก...
8 I! J6 t8 O# b. Q  f

-----------

6 l% v" Y2 X5 g  U! p% S- k  yพอตกเย็นพ่อกับแม่ก็พาเรากลับมาที่บ้าน ก่อนที่จะเดินออกมาเราเห็นพี่ยักษ์ยิ้มให้
8 d  p  I( P  Y! ?พอเห็นพี่เขายิ้มมาแบบนั้นเราก็อดรู้สึกใจหายไม่ได้จริงๆ

* z- C0 i' x7 C3 P. z% Tวันนี้พอถึงช่วงที่คุยตกลงกันว่าจะเอายังไง เรื่องจะให้เราอยู่ที่นี่ต่อมั้ย...
พี่เขาก็นั่งฟังเงียบๆ ได้แต่โอบตัวเราไว้ แล้วลูบหัวเราเป็นระยะๆ

2 _/ H, y; f# v4 N8 Nพี่เขาไม่พูดอะไรที่เป็นการกดดันให้เราต้องเลือกอะไรแบบนั้นออกมาเลย
0 O) c4 B, I6 o* c* Yมีเพียงลุงสินกับป้าปูที่พูดกล่อม ให้พ่อกับแม่ยอมให้เราอยู่กับพี่ยักษ์ต่อ
5 T* L5 `& L0 c% r2 s, y" e
พอมาถึงบ้าน แม่เราตัดสินใจเดินไปหายายสักหน่อยก็คงตั้งใจจะไปไหว้ทักทายตามภาษาคนเป็นแม่ลูกกันนั่นแหละ
แต่ไม่วายที่เราจะได้ยินเสียงกระแนะกระแหนลอยมาจากทางบ้านยาย
ทำนองว่า ‘อ๋อ มาถึงไม่เห็นหัวกูเลยงั้นสิ ไม่ต้องมาไหว้กูเลยมั้ง’ คงจะประชดประชันเรื่องที่พ่อเราไม่เดินไปไหว้เขา
: h& L' G( a* }  U
: u" I3 ^+ {- T3 @1 ?0 a* hตอนนั้นที่พ่อเราระงับอารมณ์อยู่ ไม่ไปเอาเรื่องยายก็ถือว่าเก่งมากแล้วนะ
$ r5 E) |7 ~7 z$ c: n2 Z" ^ทำกับเราขนาดนี้ ยังจะมาหวังให้พ่อเรายกมือไหว้อีกหรอ...ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
" o9 ?/ p; m5 n0 w9 b2 n. V7 W" i
- y/ h1 `$ Y3 c8 bคืนนั้นพ่อกับแม่เราก็ชวนคุยเรื่องต่างๆ นานา ทั้งเรื่องเรียน เรื่องเพื่อนรวมถึงเรื่องพี่ยักษ์
เราก็เล่าให้พ่อกับแม่ฟังหมดเลยว่าอยู่กับพี่เขาสนุกมากพี่เขาพาไปเที่ยวบ่อยมาก
- b  M+ D& q/ {/ w; C  Aซื้อหนังการ์ตูนให้ดู ซื้อของกินให้ตลอดไม่มีอดเลยแถมไปรับ-ส่งเราที่โรงเรียนทุกเช้าเย็นด้วย
7 L" |3 S( G( P2 x1 i) eทำให้เราไม่ต้องเดินไปโรงเรียนเลยเรารู้สึกว่าพี่เขาดีกับเรามากจริงๆ ก็เลยคุยอวดพ่อกับแม่หมดเลย
- y9 c% `' M4 `  Z# @8 A  j2 N3 p
5 O% X1 S' h  }7 B& k4 k4 Pยกเว้น...เรื่องที่พวกเราเล่นอะไรแปลกๆ กันซึ่งตอนนั้นถึงเราจะไม่เข้าใจว่าที่เราเล่นกับแบบนั้นมันคืออะไร

แต่ถึงอย่างนั้นเราก็พอจะรู้ภาษาพอ ว่ามันน่าจะเป็นเรื่องที่ไม่ควรเอามาเล่าให้พ่อกับแม่ฟัง...
( R4 X2 d/ r4 p/ j  b+ U# W! {
' Y9 G( n- t. H/ R8 {- Z- o- Jเราอยากเล่าสิ่งดีๆ ของพี่เขาให้พ่อกับแม่ฟังมากกว่า
2 g8 T. g0 s, V

8 e3 @, _7 g7 H0 m3 S8 p5 i+ n

ตรงนี้หลายคนอาจจะเห็นภาพและเข้าใจมากขึ้น ว่าทำไมพี่ดินเขาถึงไม่ดันทุรังมีเซ็กส์กับเราอย่างจริงจัง
จะมีแค่เพียงที่เราเล่นกันเล็กๆ น้อยๆไม่ได้สอดใส่เข้ามาในก้นเรา
: S. k# x# R! u4 X  l5 _8 H, @6 U
; @, H9 Z8 t3 x# qเพราะหลังจากที่พี่เขาเคยทำแล้วเราเจ็บจนร้องไห้และรู้สึกกลัวจนขวัญกระเจิงถึงขนาดไข้จับกันเลยตอนนั้น
  U4 A# ?% o6 w6 K( ]ถ้าพี่เขายังทำมันอีกเราคงไม่อยากอยู่กับพี่เขา และอาจจะเอาเรื่องนั้นมาเล่าให้พ่อกับแม่ฟังก็ได้...
7 `7 `3 U8 f) J" d3 G: ?
0 l0 r( ]& {& j' oด้วยความที่เรายังเป็นเด็กมันยังไม่ได้มีอารมณ์ทางเพศอะไรเลยเวลาที่พี่เขาซุกไซร้แถวซอกคอ
' v6 E. a4 }6 X' Tหรือจับนม หรือดูดนมเราเล่น แค่รู้สึกเสียวท้องน้อยจั๊กจี้ หรือรู้สึกสยิวจนขนลุกแค่นั้นเอง
, ?4 @+ |$ r+ ]8 p3 O8 W1 N' C" \

% J4 c) Z; h% E0 I0 Iฉะนั้นเรื่องพวกนี้จะเอามาเป็นปัจจัยที่ทำให้เราอยากอยู่กับพี่เขาต่อไม่ได้เลย
/ y$ g- e5 J! J6 k# J+ R
! h% |; r2 X! X, j. g4 p3 W1 h% Zปล. ตรงนี้ขอวกกลับมาอธิบายเรื่องลามกสักหน่อย เราอาจจะยังไม่เคยบอกจริงจังว่าขนาดอวัยวะของพี่ดินเขาเป็นยังไง
ทำไมในตอนที่เรายังเด็กพี่เขาถึงไม่กล้าที่จะเอามันเข้าไปอีกหลังจากที่เคยทำตอนนั้นแล้วเราเจ็บมากจนร้องไห้ออกมา
4 g: w, C9 b9 Q& X4 H
# J9 C8 K9 k; M5 c" }; Pด้วยความที่ของพี่เขามีขนาดความยาวแปดนิ้วกว่าๆ
& n$ N- w" E( D+ A% s# C7 \* rแล้วขนาดรอบข้าง ก็คือเกือบเท่ากับขวดเครื่องดื่มชูกำลังที่ว่างขายตามท้องตลาดทั่วไปเลย
- N- f# S* |4 y( W4 d$ y# U0 p
อันนี้เป็นตอนที่เรากำลังโต แล้วเริ่มมีเซ็กส์กันแบบจริงจังเคยใช้ไม้บรรทัดวัดเล่นดู
+ N+ Q  }3 o4 \( q7 g! U1 tก็อยากรู้เหมือนกันว่าของพี่เขามันยาวขนาดไหน...

เพราะสังเกตุเวลาที่พี่เขาสอดเข้าไปเรารู้สึกว่ามันลึกมาก ทั้งเสียวทั้งเจ็บแล้วก็จุกหน่วงๆ แถวท้องน้อยไปหมด
พอดีตอนนั้นเห็นในห้องพี่เขามีขวดเครื่องดื่มพวกนี้อยู่ด้วย เลยเอามาเทียบ พอเห็นขนาดมันใกล้เคียงกันก็รู้สึกช็อคนะ...
, f2 J* V+ Y9 N* R; n
นี่ตลอดเวลาเราที่เรามีอะไรกัน ก็เหมือนเอาไอ้ขวดนี้ยัดเข้าไปในก้นงั้นหรอ...พอคิดภาพแบบนี้ทำไมดูสยองและน่ากลัวมาก 55555
! c( I0 y4 D' D% o8 v) v
: H. j: C0 G! ^แล้วคิดดูว่าถ้ายัดเข้าไปในตูดเด็ก ด้วยความที่เด็กมันไม่รู้และไม่เข้าใจว่าคืออะไร
มันก็จะมีแต่ความรู้สึกเจ็บปวด ตอนนั้นมันไม่มีเลยนะ ความฟิน หรือความรู้สึกดีชอบใจอยากโดนอีกอะไรแบบนั้น

: Q7 G7 p$ y: ^8 h, Nคือขนาดที่เราโตแล้ว ตอนมีอะไรกันครั้งแรกเรายังไม่รู้สึกดีเลย มีแต่ความรู้สึกเจ็บอย่างเดียวด้วยซ้ำ
6 P# {' J$ v! L7 V* m1 @จนตอนแรกยังไม่เข้าใจเลยว่าไอ้การสอดใส่แบบนี้มันดียังไง พอโดนครั้งที่สองที่สามและครั้งๆ ต่อไปนั่นแหละ ถึงได้เข้าใจ...แหะๆ
! d9 E4 I4 A5 O, [. x
* o3 x) K: {+ }. ~2 y2 X, y! |ตรงนี้เราแค่อยากจะบรรยายให้เห็นภาพ
+ a$ O1 W. |' x1 Eให้เพื่อนๆ หลายคนจะได้เข้าใจว่าเออ พี่เขาไม่สามารถมีเซ็กส์แบบจริงจังกับเราในวัยเด็กได้หรอก
เลยทำได้แค่ถูๆ ไถๆ ภายนอกเท่านั้น

ต่อให้เอาเข้าไปได้ ก็เจ็บมาก แล้วเด็กถ้าถูกกระทำให้เจ็บไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตามยังไงก็คงรู้สึกไม่อยากอยู่ใกล้กับคนนั้นอีกแล้ว...

$ w' A/ [  t, s; Kสุดท้ายพอเราคุยกันไปได้สักพักใหญ่แม่ก็ตัดเข้าคำถามที่ว่าแล้วเราจะเลือกอยู่ที่ไหน
0 W' }3 [+ o/ F. w  U& Y  N! [5 ~
# q8 H* \- \  D. A- _( dไปอยู่กับพ่อแม่ที่กรุงเทพฯ ก่อน แล้วเดี๋ยวพ่อกับแม่เขาจะพากลับมาทำธุระเรื่องย้ายที่เรียนให้อีกที
หรือจะอยู่ที่นี่ต่อกับพี่ยักษ์ อยู่เรียนให้จบป.6 ก่อน แล้วค่อยย้ายไปอยู่กรุงเทพฯค่อยหาที่สอบเข้าม.1 ทีเดียว

/ x# x& }+ ~. h5 d...

4 t: B$ F' w9 W- Rเฮ้อ...

สุดท้ายแล้ว...ไม่ว่ายังไง เราก็ต้องเลือกจริงๆ สินะ...

& w9 W* D1 H% I# N8 A

-----------

) x* j( H2 J: L% g. G
1 U/ J) G! U$ l4 M9 T$ hพอตื่นเช้ามาพ่อกับแม่เราก็รีบตื่นมาเตรียมตัวแล้วพาเราออกจากบ้านไปแต่เช้า
โดยที่มีเพียงแม่เราคนเดียวที่ไปไหว้ลายาย ส่วนเรากับพ่อเดินไปรอที่บ้านป้าปู
2 ?1 w; Q$ V* \1 t) @
ด้วยความที่ตอนนั้นพ่อกับแม่เราทำงานโรงงานและการจะลามาได้นั้นค่อนข้างลำบากแถมยังลาตรงกับเสาร์-อาทิตย์
ถือเป็นเรื่องยากมากอยู่แล้วเพราะปกติวันหยุดของคนทำโรงงานมักจะเป็นวันธรรมดาไม่ค่อยมีตรงกับเสาร์-อาทิตย์หรอก

! l4 d8 N+ I3 C, p* c8 Dการที่กลับมาหาเราก็เลยต้องรีบจัดการธุระให้เสร็จสรรพภายในวันเดียวพอเช้าอีกวันก็ต้องรีบเดินทางกลับแล้ว...
, h6 n2 |, n& f
5 v0 e1 V& I- c0 O% X; N$ kเราปล่อยให้พ่อนั่งคุยกับลุงสินและป้าปูไปก่อนส่วนตัวเราก็วิ่งไปหาพี่ยักษ์ที่บ้าน
; S- v# R  |0 f7 b$ o+ ]
7 F9 O% y5 _( _( i“อ้าวไอ้ตัวเล็ก ว่าไงเอ็ง… แต่งตัวซะหล่อเลยจะไปอยู่กรุงเทพฯ แล้วไง๊?” พี่เมฆทักขึ้นทันที่ที่เห็นเราวิ่งเข้าไป
* l" G- ~" [0 \9 \
* r/ A3 y& d: \  t“มานี่ซิคนเก่ง มาให้พี่ขอกอดหน่อย”พอพี่ยักษ์พูดจบเลยรีบวิ่งตรงไปทางพี่เขา แล้วพุ่งเข้ากอดเขาทันที

$ n6 d* C' `2 @“อ่า สรุปว่าหนูต้องไปจริงๆ สินะ”

...เราไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ได้แต่ยิ้มให้พี่เขาเฉยๆ
& F  x) O  v5 k6 e$ _# P
“ไม่เป็นไร... งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งขึ้นรถที่ บขส. แล้วกันแต่เช้านี้อยู่กินข้าวกับพี่ก่อนนะ”
" d7 o( p% ?3 B6 U, U
“ฮะ”

. u# n# S0 }) R9 o- b5 H; {0 b! G“แล้วหนูจะมาขนของไปเลยรึเปล่า? พวกเสื้อผ้าแล้วก็ตุ๊กตากระต่ายเน่าของหนูอ่ะ”
# a( [6 {9 M5 d. N. t7 U/ N
+ R7 I4 K/ E/ R: \/ ~% {' u" G3 ?" i“ไม่เป็นไรฮะ เอาไว้ที่นี่ก่อนก็ได้”

“เหรอ...อืมก็ดีเหมือนกัน พี่จะได้เอากอด ไว้หอม เวลาคิดถึงหนูนอนดมกลิ่นน้ำลายบูดของหนูที่ติดอยู่บนตุ๊กตาเนี่ยละ ฮ่า”
* j9 i; d' ~/ Q* Iพี่ยักษ์จบก็ยกมือขึ้นมาแล้วลูบลงบนหัวเราเบาๆ

1 c: o/ ?. z2 [4 h4 h4 n% s“ยี้! นอนน้ำลายยืดใส่ตุ๊กตาด้วย ยี้ๆเหม็นขี้ฟัน” พอได้ยินแบบนั้นพี่เมฆแกล้งล้อเราทันทีพร้อมกับทำหน้าหยีใส่

ก็ไม่ได้ให้พี่เมฆดมสักหน่อย!!
* ^: V' {( l& \
; G( b4 \" e7 F3 o- r+ Y3 y- [หลังจากที่เรากินข้าวกับพี่เขาเสร็จเรียบร้อย พี่ยักษ์ก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็เดินจูงมือเราพาไปที่บ้านป้าปู

มือหนาใหญ่ของพี่เขานี่ ไม่ว่าจะจับเมื่อไหร่ก็ยังรู้สึกอุ่นอยู่เสมอเลย...

; l7 B- w- k+ eพอมาถึง ก็ดูเหมือนว่าพวกผู้ใหญ่เขาจะนั่งคุยกันจนพอประมาณแล้วแล้ว
พอพ่อกับแม่เห็นเราเดินมาก็ขอตัวลาลุงสินกับป้าปูทันทีเพราะถ้าหากออกสายกว่านี้กลัวจะถึงกรุงเทพฯ ค่ำมืด
แล้วจะหารถต่อเข้าไปที่พักยาก
8 s; x& B, y% P3 |/ e3 A
# p5 ]0 f* }0 p( `- k; O2 U; h0 pเรารู้สึกใจหายเหมือนกัน เหมือนเวลาตอนนั้นทุกมันผ่านพ้นไปไวมากๆ ...
5 b5 s; Z% h, {3 i

-----------

พอมาถึงที่ตัวอำเภอ พ่อกับแม่ก็รีบไปซื้อตั๋วรอรถเที่ยวต่อไปทันทีคือสมัยก่อนเวลาเดินรถของสมัยนั้นมันไม่ได้เข้า-ออกตรงเป๊ะตามเวลาหรอกนะ
" a. K* \1 x! xอาจจะมาช้ากว่าเวลาที่กำหนดสามถึงสี่ชั่วโมงก็มี หรือบางทีรถมาถึงแล้วก็ยังไม่ออกจอดรอคนอีกเป็นชั่วโมง...

2 s+ \+ [1 N; e: g/ `; r4 ~7 bพ่อกับแม่เราก็เลยมีเวลาพาเราไปเดินเล่นแล้วก็พาซื้อของในตลาด
เนื่องจากเราไม่รู้ว่ารถมันจะมาเทียบท่าที่ชานชาลาเวลาไหน
$ K3 a* ^' f, n3 q- n5 x9 R1 nก็เลยทำให้พ่อกับแม่พาเราไปไกลจากบริเวณนั้นมากไม่ได้
3 @* i  u) \# t- H/ ^/ e+ M* k- a
หลังจากพากันเดินเที่ยวเล่นสักพักใหญ่พวกเราก็มานั่งรถกันที่ชานชาลา
. [# b: W5 U! q7 G  y/ w8 Sถึงแม้ในช่วงเวลานั้นที่พี่ยักษ์กับพ่อและแม่ของเรานั่งคุยกันดูสนุกสนาน
2 n0 b, Q1 u3 z3 t% }แต่เรารู้สึกใจสั่นๆ ใจหายอยู่ตลอดเวลา เพราะอีกไม่นานก็ต้องจากกันแล้วอยากอยู่ด้วยกันให้มากกว่านี้จัง...
, {* r5 T3 ]0 k
“ดิน...ยังไงน้าสองคนก็ฝากดูแลน้องด้วยนะผิดถูกยังไงก็ดุด่าได้เลย น้ารู้สึกเกรงใจจริงๆ”
! a# X. i& _! X* z1 X
“ตัวลูกน้าเองก็ยืนยันว่าจะขออยู่กับดินต่อ เมื่อคืน...พอมินเล่าให้น้าฟังว่าดินดูแลน้องดีมากเลย...
  O) |' D! G( Q6 c; B2 r* yน้าเองก็รู้สึกวางใจ ยังไง...น้ารบกวนด้วยนะส่วนค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมน้าฝากไว้ที่พี่ปูแล้วละ
3 m+ X3 X* ~9 X! H" `7 ]ขาดเหลือตรงไหนโทรไปหาน้าได้เลยหรือถ้ามินดื้อมากๆ ก็บอกน้า เดี๋ยวน้าจัดการเอง”
  {0 G( k1 c7 L1 x0 sแม่เราพูดฝากฝังเรากับพี่ยักษ์อีกครั้งหลังจากที่ได้ยินประกาศเสียงตามสายว่ารถกำลังจะมาถึงในอีกครึ่งชั่วโมง
- N) A, W- L- r: F8 K& f" b; Y
อ้าว แม่! ทำรีบบอกพี่เขาแบบนั้นล่ะ!!

$ j1 Z: \6 T2 S5 m- `$ ^เราว่าจะแกล้งพี่เขาจนถึงตอนที่รถมาสักหน่อย ว่าจะแกล้งวิ่งขึ้นรถแล้วค่อยวิ่งลงมาหาพี่เขา
) G* o; c/ c$ t$ u
" y% Y- J# X' d5 L; Vโธ่ อดเลย!! เราได้แต่นั่งหน้ามุ่ยคิดในใจแม่อ่ะทำเสียแผนหมด...

* l1 B+ a  h& |& L9 w6 L& {“สบายใจได้เลยครับน้าอร มินเป็นเด็กดีมากเลยครับเลี้ยงไม่ยากเลย เนอะ...ไอ้ตัวแสบ”
พอพี่ยักษ์ตอบแม่เราเสร็จก็เอามือมาวางบนหัวเราพร้อมกับกางนิ้วออกแล้วนวดคลึงไปมา

$ }0 X1 j- a( rท่าทีแบบนี้...แปลว่าพี่เขารู้ตัวแล้วสินะ...ว่าโดนเราแกล้ง

  l2 G$ S( E7 k+ F8 uหลังจากนั้นไม่นานรถทัวร์ปรับอากาศก็วิ่งเข้ามาเทียบชานชาลา
2 {1 G7 Q1 C* E4 l* V! }ครั้งนี้มีประกาศเสียงตามสายอีกครั้งว่ารถจะออกในอีกสิบนาทีให้คนที่ตีตั๋วรีบขึ้นรถได้เลย

พอได้ยินแบบนั้นเรารู้สึกใจหายพอสมควรเพราะตอนแรกคิดว่าต่อให้รถมาถึงแล้ว
5 ]+ f8 y+ X  b" H; ~เราก็น่าจะมีเวลาอยู่กับพ่อแม่ต่ออีกสักหน่อยก็ยังดี ...

“อยู่กับพี่เขาอย่าดื้อนะลูก ตั้งใจเรียนเรียนหนังสือให้เก่งๆ เป็นเด็กดีนะคนดีของแม่ ไว้แม่จะโทรมาหาบ่อยๆ นะ”
แม่เราบอกพร้อมกับดึงเราเข้าไปกอด จากนั้นพ่อเราก็อุ้มเราขึ้นแล้วก็หอมแก้มเราทั้งสองข้าง แม่เราเองก็เดินมาหอมแก้มเราด้วยเช่นกัน

7 W# x  A# }2 ]: |  a! Y5 j4 E; v" N4 Yจังหวะนั้นมันทำให้เราพาลน้ำตาจะไหลออกมา ...อยากอยู่ด้วยกันจัง
อยากอยู่ด้วยกันหมดทุกคนแบบที่มีทั้งพ่อแม่แล้วก็พี่ยักษ์ด้วย
, e, E* X5 h, d- n1 m$ F
, _0 h& C0 u/ N: K- Fแต่ความเป็นจริงนั้นมันเป็นไปไม่ได้

- c% q4 G6 w2 g/ }เราได้แต่พยักหน้ารับ ไม่ได้พูดอะไรตอบกลับไปเพราะวินาทีนั้นรู้ดีว่าถ้าเผลอพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียวเราจะต้องร้องไห้แน่ๆ
ซึ่งเราไม่อยากร้องไห้ เราไม่อยากให้พ่อกับแม่ไม่สบายใจอีกแล้ว
: n: H1 T1 E( O+ C% J
2 D2 t$ O! t6 a% mหลังจากที่กอดหอมกันจนพอใจ พ่อกับแม่ก็วางตัวเราลง แล้วเดินขึ้นรถไปตอนนั้นมันเหมือนใจเราหายตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม...
เราได้แต่วิ่งไปตรงฝั่งที่พ่อกับแม่นั่งอยู่พ่อกับแม่ก็มองลงมาแล้วโบกมือพร้อมกับยิ้มให้
: O1 _; a7 j4 _9 U9 y
ตอนนั้นเราเห็นแม่น้ำตาไหลด้วย ยิ่งเห็นอย่างนั้นเราก็ยิ่งอยากจะร้องไห้ออกมาแต่ก็ต้องฝืนยิ้มเอาไว้

ไม่นานรถทัวร์คันนั้นก็เคลื่อนตัวออกไปจากตรงนั้นช้าๆ เราวิ่งตามโบกมือบ๊ายบายให้พ่อกับแม่
- W, C7 K6 W) rจนรถทัวร์วิ่งออกไปจากบริเวณนั้นและลับสายตาไปในที่สุด...
! b' u% p/ l$ Y3 a" X" c1 ^
6 z' _6 s; g9 N% Uสุดท้ายไม่ว่าเราจะอยู่กับใครมันก็เจ็บปวดใจเหมือนกัน...ความรู้สึกมันไม่ต่างกันเลย

เมื่อคืนที่เราตัดสินใจเลือกอยู่กับพี่เขา ที่จริงตอนนั้นเราเองก็กลัวเหมือนกัน...
" D7 Q" f& V# n& w. [4 U; qเราไม่รู้เลยว่าวันข้างหน้าต่อจากนี้ที่เราอยู่กับพี่เขามันจะดีเหมือนที่ผ่านมามั้ย...

แต่เพราะว่าเราเองก็ยังอยากเรียนต่อ พอคิดถึงเรื่องที่ครูประจำชั้นเรา
% J; F7 N3 @4 D( F) J% g" wบอกว่าการย้ายไปกระทันหันมันจะทำให้มีผลต่อการเข้าเรียนเราก็เลยขอเลือกอยู่ที่นี่ต่อดีกว่า...

ไหนจะเรื่องเพื่อนอีก กลัวเหมือนกันว่าถ้าย้ายไป แล้วเราจะหาเพื่อนที่วิ่งเล่นด้วยกันแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว
/ k0 }/ i( U0 ^9 {' s7 Z0 R  K
: T2 M$ c+ N' C  qด้วยความที่ระยะเวลาที่พ่อกับแม่มาหาเรามันค่อนข้างจะจำกัด
พวกเขาก็เลยตกลงตามนั้นอย่างเสียไม่ได้
4 _% @0 s' L* Y; C6 X7 T; O* Z+ w
เพราะด้วยสภาพด้านการเงินของบ้านเราด้วยไม่ได้มีพร้อมพอที่จะย้ายเราไปเรียนที่ใหม่ขนาดนั้น
ยิ่งเป็นโรงเรียนในกรุงเทพฯ ก็ยิ่งเข้ายากกว่าเดิมซะอีก

8 U. e( {- _0 y" P8 f8 ^& uการที่จู่ๆ ย้ายไปกระทันแบบนี้ยังไงก็ใช้เงินจำนวนมากอยู่ดี
หรือไม่ก็ต้องมีเส้นสายพอสมควรที่จะไปขอเข้ากลางเทอมแบบนี้ได้...
5 [/ u3 I; p4 C( N- j: m0 J
) [" r. T  j- i' P5 o3 t7 k...
% g6 n5 _/ N" I
9 G2 x4 f' B$ Hทันทีที่รู้สึกได้ถึงฝ่ามือของพี่ยักษ์ที่สัมผัสลงบนหัวเรา พร้อมกับลูบไปมา
4 t( y, c/ x, r+ W: }  x/ @  hน้ำตาที่เราฝืนกลั้นเอาไว้มันก็ไหลออกมาทันทีเราได้แต่หันไปกอดพี่เขาพร้อมกับปล่อยโฮออกมา

พี่ยักษ์ยกตัวเราขึ้นพร้อมกับอุ้มและกอดเราไว้ พร้อมกับลูบหลังเบาๆ
% |; p- |1 t& W! c+ g, Mอย่างน้อย...เวลาแบบนี้ เราก็ยังมีพี่เขาเนี่ยแหละ ที่คอยอยู่ข้างๆ

, P# |' Q! ^+ A5 Eเราเองก็อยากลองเชื่อใจและไว้ใจพี่เขาดูได้แต่หวังว่าพี่เขาจะไม่ทำร้ายเราเหมือนคนพวกนั้น...

ขอให้การที่เราตัดสินใจเลือกอยู่กับพี่เขาต่อในครั้งนี้ เป็นการตัดสินใจเลือกที่ถูกด้วยเราได้แต่คิดอยู่ในใจแล้วก็กอดพี่เขาเอาไว้
( T! g& _$ y: J) o& S
% J6 {( R8 b  z6 I9 q

-----------

1 _0 E# k7 y9 O( |. W1 ^
พอเราหยุดร้องไห้แล้วพี่ยักษ์ก็พาเราไปยังร้านที่ขายเครื่องใช้ไฟฟ้า

" F/ p2 g7 R8 K( M( j2 o$ c* u“เอาอะไรดีฮะ อาเฮีย” คุณลุงเจ้าของร้านที่เป็นเถ้าแก่ดูทรงแล้วเหมือนจะเป็นคนไทยที่มีเชื้อสายจีนหน่อยๆ ทักขึ้นทันทีที่พวกเราก้าวเข้าไปในร้าน

+ s. \& ^2 A# g' D3 R8 z“ผมอยากได้หม้อหุงข้าวไฟฟ้าน่ะครับ” คำตอบของพี่ยักษ์ทำให้เรารู้สึกแปลกใจนิดหน่อย
$ x' h5 U' n. n1 j, Y9 mปกติในแถบที่เราอาศัยอยู่ไม่ค่อยมีบ้านหลังไหนนิยมใช้หม้อหุงข้าวไฟฟ้ากันนักหรอก
เพราะเขาบอกว่าเปลืองไฟ และหุงได้น้อยกว่าตั้งหม้อหุงกับเตาฟืน

/ ?. Q. N( V2 {คนสมัยนั้นบ้านหลังหนึ่งจะมีลูกหลานอยู่รวมกันสี่ห้าคนขึ้นไปถ้าหากจะใช้หม้อหุงข้าวไฟฟ้าให้พอกินก็จะต้องมีขนาดที่ใหญ่พอสมควร
และเมื่อมันมีขนาดใหญ่ก็กินไฟมาก คนก็เลยมักจะไม่นิยมหม้อหุงข้าวไฟฟ้ากันเท่าไหร่นัก
! ]; Y4 M6 V& }% C
“ซื้อหม้อหุงข้าวทำไมหรอฮะพี่ยักษ์”
* m' I; c. f  S2 A- F% e
3 ^% ?4 w7 |$ ~8 N“ก็หนูมาอยู่กับพี่แล้ว พี่ไม่อยากให้หนูตื่นมาหุงข้าวแต่เช้ามืดไงเราซื้อหม้อแบบนี้ไปใช้กันดีกว่า สะดวกดี”

“อาเฮียอยู่กับลูกชายสองคนงั้นเอาเบอร์นี้ไปก็พอฮะ” คุณลุงหยิบหม้อหุงข้าวไฟฟ้าขนาดเล็กมาให้
6 w! M/ Z$ s+ c' D! o3 {, a
! r5 {$ T, V- C" y) R“มันเล็กไปฮะ พี่ยักษ์กินไม่อิ่มแน่ๆ” เรารีบบอกปัดทันทีเพราะพี่เขาเป็นคนที่กินข้าวเยอะมากๆ
/ o% O! U2 M! }; n; ^# hก็นะ... ไม่งั้นตัวพี่เขาจะใหญ่ขนาดนี้ได้ไง55555

0 I5 I6 d% N$ ^' ^$ w“ลูกผมบอกว่ามันเล็กไปอ่ะครับ ฮ่า... งั้นขอเบอร์ใหญ่กว่านี้หน่อยละกัน”พี่ยักษ์เอามือมาวางบนหัวเราพร้อมกับขยี้หัวไปมาแล้วก็หัวเราะชอบใจใหญ่เลย

เอ้า ถ้าเอาหม้อใบเล็กไป กินไม่อิ่มขึ้นมาเดี๋ยวจะมาแย่งของเค้าอีก!

+ G8 T0 H: j" ]0 s7 h8 ?+ Y9 h4 Zพอตกลงเลือกขนาดหม้อหุงข้าวไฟฟ้ากันได้ หลังจากที่ซื้อเสร็จเรียบร้อยพี่ยักษ์ก็พาเราไปซื้อพวกของใช้ต่างๆในร้านขายปลีก-ส่ง
3 [# _" p: c. W" d  h; z/ j3 d(พูดให้เห็นภาพก็กึ่งๆ ร้านสะดวกซื้อสมัยนี้แหละ มีของขายเยอะแยะไปหมดแค่เขาไม่ได้ติดแอร์ และมีพื้นที่ใหญ่กว่าพอสมควร)

พี่ยักษ์ให้เราเลือกซื้อขนมที่เป็นห่อแบบแพ็คเป็นโหล ให้เอาไปฝากพวกเพื่อนๆ ด้วย ใจดีชะมัดเลย!
! u5 I- i0 B) s( b& t% S
หลังจากนั้นเราก็เดินมาหยุดที่ชั้นวางของตรงนั้นมันจะมีพวกกระป๋องนมข้นวางอยู่ด้วย
1 |! L' Y2 r+ Z+ }เราหยิบขึ้นมาแล้วก็เงยหน้ามองพี่เขาพร้อมกับยิ้มให้...

“หือออ จะเอาไปกินกับขนมปังตอนเช้าเหรอ? เอาสิ เอาไปเผื่อสักสามสี่กระป๋องก็ได้น่ะเผื่อมันหมดแถวบ้านเราหาซื้อยาก ฮ่า”
9 w9 v1 N& C" \
2 ]5 s3 x3 h0 q, C' b2 @: V“ไม่ใช่ฮะ...คือ...”
4 [" ?- ?% X, }+ g" Z* x
“นมข้นอันนี้...ใช่อันเดียวกันกับของพี่ยักษ์รึเปล่าฮะ?…” พอเราพูดจบพี่ยักษ์ก็ยกมือมาทุบหัวเราเบาๆ ทันที พร้อมกับบอกว่า

“ทะลึ่งแล้วไอ้ตัวแสบ! ไปๆ จะเอาไปกินก็หยิบใส่ตะกร้ามาเดี๋ยวโดนๆ” พี่เขายิ้มเหมือนเขินๆ ก็จะรีบเดินนำหน้าเราไปยังชั้นวางสินค้าชั้นถัดไป

เอ้า! ถามก็ไม่ได้...

หลังจากซื้อข้าวของจนพี่เขาหอบพะรุงพะรัง ระหว่างทางที่เราจะพากันไปขึ้นรถโดยสารเพื่อกลับบ้านจังหวะนั้นผ่านร้านซีดีพอดี

5 ~9 ]9 Q9 {( [) g+ F8 Q...เด็กอ่ะเนอะ พอมันเห็นแผ่นหนังการ์ตูน เหมือนโดนมนต์สะกดทำให้หยุดชะงักไปแปปนึง55555

0 {  `$ W1 Z8 u( u% U8 t7 [“อยากได้การ์ตูนเหรอครับ? ไอ้ตัวแสบ...”
1 m$ t; B; ?5 r9 }. T
0 n) o2 U& f& t: ~“ฮะ...แหะๆ” พอเจอพี่เข้าถามจี้ตรงจุดแบบนี้เราก็ได้แต่ตอบกลับไปแล้วยิ้มแบบอายๆ
* e' L! d) O; i7 Y6 E
9 W$ X+ _1 i: n/ O! G" @5 R& R7 S“งั้น...เรียกพี่ว่า ‘พ่อดิน’ ก่อน เดี๋ยวซื้อให้”

4 z) j( `4 C% q1 |9 j4 ]1 \: w“พ่อดิน...” เรารีบเรียกพี่เขาว่า ‘พ่อดิน’ ทันทีแบบไม่ลังเลเลย
9 p) K; {4 c  i/ K
1 A. W3 ?& V# a4 i& d“เอ้...เวลาอยากได้ของ เขาต้องพูดว่ายังไงน้า?”
; j7 ]3 J, q; k! x1 n; |
- C" k) }6 m  |  h& ^“ผมอยากได้การ์ตูนฮะพ่อดิน!” พอเราพูดจบพี่เขาก็หัวเราะทันทีพร้อมกับดันหลังเราให้เข้าไปเลือกหนังการ์ตูนได้ตามใจชอบ
* M2 K; h6 \/ M
“ต่อจากนี้หนูต้องเรียกพี่ว่า ‘พ่อดิน’ นะครับ ไม่ต้องเรียกพี่ยักษ์แล้ว มันดูห่างเหินยังไงก็ไม่รู้ ฮ่า”
( M% D2 o5 ?& f* z$ X4 T! r; T' fพี่ยักษ์พูดขณะที่เรากำลังเดินยิ้มถือถุงใส่หนังการ์ตูนและหนังของพี่เขาอีกสองสามเรื่องออกมาจากร้าน

! ?: u% ^1 ?! ]: P- B“ฮะ...” เราเงยหน้าขึ้นไปมองพี่เขาแบบงุนงงนิดหน่อย

“ฮะเฉยๆ เหรอ? มันต้องมีคำลงท้ายด้วยซี่” พี่เขายิ้มให้ ทำให้เรารู้ได้ทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร ก็เพราะว่าพี่เขาพึ่งพูดไปเมื่อตะกี้เองยังไงล่ะ

“ฮะ พ่อดิน”

9 L" ~8 l8 `* F5 _4 Y4 }# y, Q$ w“ดีมาก… อยากได้อะไรอีกมั้ยครับ?”
, Z, {; j) q5 r# R
5 _7 j* t8 p1 \“ไม่เอาแล้วฮะ แค่นี้ก็เยอะมากแล้ว” เราทำท่าจับๆบรรดาถุงใส่ของที่พี่เขาหิ้วจนมันเต็มมือทั้งสองข้างไปหมด

1 `5 Z  P/ Q$ j( O“งั้น ป่ะ! กลับบ้านเรากันดีกว่า”

หลังจากนั้นพวกเราก็พากันไปนั่งรอบนรถโดยสาร ซึ่งกว่าจะถึงคิวรถออกก็นานมาก
ก็คือจากที่เราไปถึงช่วง บขส. สายๆ กว่าจะได้กลับบ้านก็เล่นเอาเย็นเลย ไม่ได้นานอะไรหรอกนะนานตรงรอรถเข้า-ออกอย่างเดียวเนี่ยแหละ
1 n1 y( d4 {# P
% ~2 t) b& {# b5 J2 Z

-----------

! H1 N' F& }6 r7 U: s* q* m  y9 o+ i
“ไอ้ลูกหมาตื่นได้แล้ว...ถึงบ้านเราแล้วครับ”
% c* ~. C% ~& }/ |
เราค่อยๆ งัวเงียลืมตาตื่นขึ้น ก็เห็นว่ารถโดยสารมันมาจอดอยู่ที่หน้าบ้านของพี่ยักษ์แล้ว
, U8 T* T7 ^/ [3 mนี่เราเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ตอนเด็กนี่หลับง่ายหลับดายจริงๆ

สักพักก็เห็นร่างของพี่เมฆและพี่จอมเดินออกมาจากในบ้าน

“อ้าวเฮ้ย ยังอยู่วุ้ย!นึกว่ากลับไปเป็นเด็กกรุงเทพฯ แล้วซะอีกเอ็ง” พี่เมฆรีบแซวทันทีที่เห็นหน้าเรา


หลังจากนั้นพวกพี่เขาก็ช่วยกันขนของเข้ามาในบ้าน

& [+ Z+ g+ f& o4 x& hจับใจความได้ประมาณว่าพี่เมฆชวนพี่จอมมากินเบียร์รอที่บ้านพี่ยักษ์ กะว่าพอพี่ยักษ์กลับมาจะได้นั่งกินเบียร์กันยาวๆ
เพราะพี่เขาคิดว่าเราจะไปอยู่กรุงเทพฯ แล้ว กลัวว่าพี่ยักษ์จะเหงา งี้มั้ง...

& O$ I; b) _" ]2 d0 k" ^' Fหลังจากที่พี่เขาหาข้าวหาปลาให้เรากินเสร็จเรียบร้อยพี่เขาก็พากินนั่งกินเบียร์ข้างนอกห้อง สักพักก็ย้ายเข้ามากินข้างในกัน
4 R2 O9 c: i0 \" o7 M' s. Yพร้อมกับเปิดหนังที่พึ่งซื้อมาใหม่ดูไปด้วย
: F- C- S1 _& [1 Q$ h7 I% _. z5 ~) ^
0 @' E( T1 y' W6 c; W4 i. Uเราได้แต่แอบมองหน้าพี่เขาแล้วก็ยิ้มๆ นึกถึงตอนที่พี่เขาให้เรียกเขาว่า 'พ่อดิน' ก็รู้สึกแปลกดีเหมือนกันแหะ

& w8 c3 p$ M0 h! S/ c1 z/ g5 C“หือ มีอะไรรึเปล่าครับตัวแสบ? ทำไมมองหน้าพี่แบบนั้น” พอพี่เขารู้สึกตัวเห็นว่าเรากำลังมองอยู่ก็เลยหันมาถาม
- c$ @, h- z" L& |
6 t0 W( Q. q* s% g# K! }: Q“ปะ...เปล่าฮะ...”

“เปล่าฮะอะไร? หือออ ไอ้ดื้อ”พี่ยักษ์เดินลงมานั่งบนที่นอนพร้อมกับดึงแก้มเราไปมา
+ M* P3 I4 O8 U$ V  Fน้ำเสียงพี่เขาเริ่มยานหน่อยๆด้วยดูทรงแล้วน่าจะเมานิดๆ แล้วละ...
: N. S4 d  ~. f8 x* c1 v
“เปล่าฮะ พ่อดิน” เราตอบกลับพร้อมกับยิ้มพี่เขาก็เลยเอามือมาลูบหัวเราเบาๆ
1 Z4 u) }9 Z, K
“ว้ายยยย ไอ้จอมมึงดูดิ เขาเรียกกันพ่อดินด้วยวะ ว้ายๆ”
; K* _% f) U9 }: K4 r; p! o3 Qพอเราพูดจบพี่เมฆก็รีบแซวทันที พร้อมกับพี่จอมที่นั่งยิ้มหวานอยู่ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่เขายิ้มอะไรยิ้มที่เราเรียกพี่ยักษ์ว่า ‘พ่อดิน’
6 n2 N4 t. r2 \0 I' S/ s& Kหรือยิ้มเพราะเริ่มเมาแล้วกันแน่555555
: s" y7 k2 L: ~0 {& y
เราเลยหันไปทางพี่เมฆพร้อมกับทำหน้าบูดใส่พี่เขาเล็กๆ ก็พี่เมฆอ่ะชอบแซวเราตลอดเลย!

พอพี่ยักษ์เห็นอย่างนั้น ก็เลยหัวเราะชอบใจใหญ่

“อ่ะๆ เข้านอนได้แล้วหนูอ่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสายแล้วจะโดนทุบ” พี่ยักษ์จัดแจงให้เราเตรียมตัวเข้านอน
พร้อมกับเอานาฬิกาปลุกที่พึ่งซื้อมามาตั้งเวลาแล้วตั้งบนหัวนอน
/ B+ f  h+ ^- v! q- m
เพราะพี่เขาบอกว่า กลัวว่าถ้าวันไหนพี่เขาทำงานมาเหนื่อยๆ กลัวจะนอนเพลินจนไม่รู้เวลา
+ U* ~3 Z2 Y. t( Jเลยต้องซื้อนาฬิกาปลุกมาเราจะได้ไม่ต้องกลัวไปโรงเรียนสาย

% i6 C9 P! y) X  Q9 C% T“พ่อดิน...พ่อดินหอมหน้าผากส่งผมเข้านอนหน่อยได้มั้ยฮะ?” เรารู้สึกว่าอยากอ้อนพี่เขานิดหน่อย เพราะรู้ดีว่าพี่เขายังไม่ได้นอนพร้อมเราหรอก
เดี๋ยวเขาก็ลุกไปกินเบียร์กับพวกพี่เมฆต่อ

“ขี้อ้อนจริงๆเลยน้าไอ้หมาน้อย...ได้สิครับ” พูดจบพี่เขาก็ลูบหน้าผากเราไปมาเบาๆก่อนจะก้มลงมาหอม
8 O8 a0 l' y5 A* p! d; h% d' m2 I
“ผม...รัก...พ่อดินนะฮะ...” เราพูดกระซิบเบาๆในจังหวะที่พี่เขาโน้มตัวลงมา ไม่กล้าพูดดังเดี๋ยวพี่เมฆจะแซวอีก

ที่จริงอยากจะคุยกันกับพี่เขามากกว่านี้ แต่ติดที่ว่ามีพี่เมฆพี่จอมอยู่ด้วย...
แต่ไม่เป็นไร ไว้คุยกันวันหลังก็ได้ ก็เรายังอยู่ด้วยกันนี่หน่า

8 h# ^  {8 x. p5 X* T“พ่อก็รักหนูเหมือนกันจ้ะ... นอนได้แล้ว...เดี๋ยวพ่อกินเบียร์เสร็จแล้วมานอนกอดนะ”

เราพยักหน้าแล้วยิ้มให้พี่เขา ก่อนจะค่อยๆหลับตาลง
/ [, \' n( k, x* F5 m( P: O! B
- F3 z6 l$ T8 t' N6 ]# gทำไมก็ไม่รู้เหมือนกัน พอพี่เขาแทนตัวเองว่าพ่อ เรารู้สึกดีมากๆ เลย

ถึงจะรู้สึกแปลกนิดหน่อยเพราะเราคงยังไม่ค่อยชินมั้ง เพราะปกติเรียกเขาว่าพี่ยักษ์ตลอด
1 G6 a  X/ d9 i) ~% f2 Q& |1 O
ตอนนั้นเราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความรักที่เรามีให้กับพี่เขามันคืออะไรรู้แค่ว่าอยากให้เขาเป็นพี่ยักษ์หรือ ‘พ่อดิน’ ของเราคนเดียวแบบนี้ตลอดไป

: S$ Y* J  K. l- r1 W# R...ขอบคุณนะฮะพี่ยักษ์ที่รักผม...

ผมก็จะรักพี่ยักษ์เหมือนกัน จะรักตลอดไปเลยยยย

koth2

ขอบคุณเจ้าของกระทุ้มากครับที่มาแชร์เรื่องพวกนี้ให้เราฟังทั้งสองเรื่อง หรือหลายๆเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น เราอยากจะบอกว่าเจ้าของกระทู้ช่วยเราได้เยอะมากๆเลยนะครับ เราทำงานมาเหนื่อยๆทั้งอาทิตย์ แล้วพอมาเจอเรื่องที่เจ้าของกระทู้เล้าทุกครั้งมันทำให้เราผ่อนคลายพร้อมที่จะออกไปรบกับงานได้ ทุกครั้งที่เราเครียดจมกับปัญหาที่เกิดขึ้นเราก็จะใช้เรื่องที่เราได้อ่านพาเราออกจากปัญหานั้นมาตั้งสติแล้วค่อยกลับเข้าไปแก้ใหม่ ขอบคุณมากๆเลยครับและเป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนเสมอนะครับ

รูปว่างๆๆค่อยทำก็ได้ ไม่ว่ากัน ขอแค่ไม่ลืมกัน 5555555
  |$ r% `7 d+ D3 U) m/ q  v
ตอนแรกเห็นชื่อกระทุ้แล้วรู้สึกใจหวิวๆๆ นี้มันจะจบแล้วใช่มัย กำลังคิดคำพูดดราม่ามาพิมพิ์ให้เจ้าของกระทุ้กลับมาต่อ บอกเลยสมองส่วนนึงอ่าน อีกส่วนคิดหาคำพูที่จะพิมพ์ให้กลับมา แต่พอมาอ่านตอนท้ายอ๋ออ อาจจะเปลี่ยนชื่อเรื่องใหม่เฉยๆๆ ค่อยดีใจหน่อย จะได้มีกิจกรรมเข้าเฝ้าเจ้าของกระทู้ทุกวันเหมือนเดิม 5555555 ส่วนเรื่องค่อยๆเล่าไปเรื่อยๆๆ ก็ได้ครับตอนนี้มันเหมือนอ่านไดอารี่ของเพื่อนมากกว่า

. c; m4 D; K, Qปล. เราอยากอ่านเรื่องที่พี่เค้าแต่งานแล้วก่อนเลยอันดับแรก นะนะนะนะนะนะ(ล้าน ล้าน ตัว)

Vitamin25

ก่อนอื่นเลยขอขอบคุณทุกคนมากๆ เลยจ้าที่มาติดตามและให้กำลังใจ
เราอ่านทุกคอมเม้นท์เลยน้าทั้งเพื่อนๆ ที่เข้ามาขอบคุณเราด้วย แต่ไม่รู้จะตอบกลับว่ายังไงดี ก็เลยไม่ได้ตอบ {:6_172:}
( ?3 Y7 ~3 a* c- B5 ^- a
0 c! ~+ f: r  w# f' a! hในส่วนของตอนนี้จะตอนส่งท้ายของบทบาทพี่ยักษ์แล้ว หลังจากนี้ที่พี่เขาให้เราเรียกว่าพ่อมันก็จะมีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย
ซึ่งในส่วนหลังจากนี้เรื่องเซ็กส์จะน้อย แบบน้อยมาก พี่เขาแทบไม่ทำอะไรในเชิง 18+ กับเราอีกแล้ว
& K; y" U% X' \/ o1 x- o6 b
มีแต่เรานั่นแหละที่สงสัยและได้แต่แอบจับ แอบดู แอบสังเกตุพี่เขาอยู่ฝ่ายเดียว 5555
. H, }9 l7 e' f' Q, s, {. Y
เอาตรงๆ พอมันเล่ามาถึงตรงนี้คือเล่ายากนะอยู่นะ ด้วยความสัมพันธ์ของเรามันก็ไม่นับว่าเป็นคนรักกันซะทีเดียว
5 o+ B: f! ^  Pมันมีสถานะความสัมพันธ์แบบอื่นแฝงอยู่ด้วย

8 y! k1 o, E& h9 J6 `2 ?& ?$ f0 Yถ้าใครได้อ่านที่เราเล่าในเหตุการณ์ปัจจุบัน ที่เราเรียกพี่เขาว่า 'ป๊า' ก็มาจากเหตุนี้ด้วยเนี่ยแหละ
เพราะหลังจากนี้คือเราจะเรียกพี่เขาว่า 'พ่อดิน' ตลอดเลย จนพอโตแล้วคบกันเป็นแฟนเนี่ยแหละ แล้วจะมาเรียกพ่อๆ ก็ยังไงอยู่

คนอื่นเขาก็จะมองว่า เอ๊ อีนี่ได้กับพ่อตัวเองหรอ หรือยังไง กลัวคนจะมองมุมนั้นไปอีก...
# L- n6 M" c, E( C, S' B. U

แล้วตอนนี้คือก็คิดอยู่ว่าจะเล่ายังไงดี จะข้ามไปตอนม.ต้นเลยมั้ย หรือเล่าต่อ
* j% r0 s+ X. x) M+ \. V1 lเพราะถ้าเล่าต่อฉากเซ็กส์มันจะน้อยมาก จะกลายเป็นเรื่องเล่าวิถีชีวิตและปัญหาของเรากับพี่เขาต่อจากนั้นมากกว่า
7 O% U$ K8 N% O0 Z% b" M9 b& g
คือส่วนตัวไม่คิดว่าจะเล่ามาได้ไกลขนาดนี้ แต่ต้องยอมรับว่าเป็นงานอดิเรกที่ดีนะ
3 ]  n" j  P, [ถ้ามีอารมณ์เขียนและนึกถึงเรื่องเก่าๆ ก็จะเขียนได้ยืดยาวเลย
" o6 ~- e6 ~3 E7 M
แต่ถ้าช่วงไหนเหนื่อยๆ จะขี้เกียจมาก 55555
5 ^# c  Z2 ^3 T/ a9 U+ j1 V; |
/ }9 Z' L4 x1 ^( ^! }แต่มันดีตรงที่ว่า พอเราเอาเรื่องในอดีตมาเล่ามันทำให้เรากับพี่เขามีเรื่องคุยกันมากขึ้น

$ l; Y& I3 D5 Z$ ?& A1 ~ช่วยกันไล่เรียงลำดับเหตุการณ์ว่าอะไรเกิดขึ้นก่อนหลัง พอมาคุยตอนที่โตแล้วแบบนี้ก็ได้ความรู้สึกไปอีกแบบ สนุกดี


# L* U/ r6 m7 z# F5 n+ D
3 r& T' r; i5 O% U8 m; _ส่วนเรื่องพี่ยักษ์ที่รักยังไม่จบนะ เดี๋ยวตอนหน้าจะเล่าเรื่องก่อนหน้าที่พี่เขาจะรับเรามาเลี้ยง มันก็มีที่มาที่ไปอยู่
# p! t8 _" n. K  M" P; c
เอาตรงๆ ขนาดว่าเป็นเรื่องของตัวเองยังเล่ายากอ่ะ
; D: u6 |2 G1 @! iตอนแรกยังคิดอยู่เอ้ เราจะเล่ายังไงดีน้า เริ่มเล่าตั้งแต่ตอนไหนดี กว่าจะหาจุดที่ลงตัวได้ก็นานอยู่

. V2 k/ |3 K) I+ a+ Y- e8 w6 rยังไงเดี๋ยวรอดูทิศทางละกันว่าเพื่อนๆ ที่ตามอ่านอยากจะอ่านจุดไหนต่อ จะเอาเรื่องต่อจากนี้ หรือตัดข้ามไปตอนม.1 เลย
. h# A& g* H( s/ r. y% Wจะกลับมาอ่านและตอบคอมเม้นท์อีกทีตอนเย็นวันจันทร์น้า
$ e- [6 S" W0 \2 g
เสาร์-อาทิตย์นี้ขอตัวหนีไปเที่ยว อีกแล้วจ้า {:6_162:}

/รูปภาพพี่ดินตอนตัดสกินเฮดที่คุณ koth2 ขอมาเดี๋ยวหลังจากนี้จะกลับมาวาดให้เน้อ พอดีอาทิตย์นี้ไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ เพราะพอว่างก็ต้องมาพิมพ์เรื่องเล่าเก็บไว้นี่แหละถึงได้เอามาลงวันศุกร์ได้ 55555
# Y1 o5 q, W+ ?) w. v3 c
3 ~: F$ x- n5 Y% `# d
( n: p) L) e* A

nuangnut1996

สนุกมากครับ

mojimaru

ขอบคุณครับ

kookkoo

ขอบคุณครับ/อยากให้เล่าต่อไปเรื่อยๆจนเป็นแฟนกันครับ เหมือนได้ติดตามชีวิตแบบเรียลลิตี้ดี

わたし...。

ขอบคุณครับ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจมากๆเลย

sirsar

ยาว 8 นิ้ว ขนาดขวดลิโพ เข้าใจเลยว่าทำไมตอนเด็กไม่กล้าใส่ ถ้าใส่เข้าไปนี่เป็นปลาเผาเอาไม้เสียบแล้วไปปิ้งแน่ๆ

up2me

พอเห็นว่าเป็นตอนส่งท้ายแล้วใจหายเลย
แต่ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากเลยนะครับ สนุกทุกตอนเลย แล้วก็จะรอติดตามต่อๆไปนะครับ

Oscarbkk

ขอบคุณครับผม

guide01

ขอบคุณมากนะครับ

aries0

ขอบคุนครับ

4554

ขอบคุณครับ

Darmmek

ขอบคุณครับ

lekthai

ขอบคุณ จะจบแล้วเหรอ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

kangped

ดีครับ ขอบคุณครับ

yaibua

  b0 }5 P+ X" z/ y" Pขอบคุณครับ

nymphia

จริงๆพี่ค่อยเล่าตอนเสียวๆกับน้าดินก็ได้นะคะแบบตอนพี่โตพอแล้วอะค่ะ
ส่วนเรื่องชีวิตที่พี่เล่าแบบก็ชีวิตจริงอะเนอะไม่ใช่คนจะเจอคนแบบน้าดินแต่ถ้าใครเจอแล้วก็รักษาเขาไว้ดีๆ

dorap27

ขอบคุณครับ อยากให้มีต่อหลังจากนั้นากนั้นต่อๆไปจนถึงปัจจุบันเลย ยิ่งอยากรู้จุดเปลี่ยนว่า รักแบบแฟนได้ยังงัยอ่ะ