จีโฟกาย.คอม

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
 
ดู: 2454|ตอบกลับ: 61
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป
ซ่อนแถบด้านข้าง

เขามา(ถูก)ชักว่าวข้างๆหลุมผมครับ (ตอน 9)

  [คัดลอกลิงก์]

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
303
พลังน้ำใจ
11274
Zenny
14430
ออนไลน์
1939 ชั่วโมง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย wuna เมื่อ 2019-5-1 00:14

ใกล้จะจบแล้วนะครับ สำหรับเรื่องนี้ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ตอนหน้าจะเป้นตอนจบครับ
วันนี้เลยยาวหน่อยนะครับ เพราะพรุ่งนี้มีธุระ ขอหยุดหนึ่งวัน

ตอน 1
ตอน 2
ตอน 3
ตอน 4
ตอน 5
ตอน 6
ตอน 7
ตอน 8

ธันขับรถพาผมไปที่สยามซึ่งไม่ไกลจากหอพักที่เราอยู่ แค่ออกจากซอยแล้วเลี้ยวแยกราชเทวีก็เกือบจะถึงที่หมาย
เขาเลี้ยวรถเข้าทางด้านหลังห้างสยาม discovery ไปจอดรถในที่จอดของห้างสยามเซนเตอร์
ผมรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับรูปแบบห้างที่รีโนเวทใหม่ เจ้าหนุ่มตี๋พาผมไปลองชิมร้านอาหารและขนมหวานหลายอย่าง
ที่คนสมัยผมไม่เคยรู้จักว่ามันคืออะไร
“ขอชื่อขนมสามอย่างนี้อีกทีสิธัน” ผมถามเด็กหนุ่มพลางมองขนมรูปร่างสวยงามในร้านที่ตกแต่งราวกับอยู่ในสวนดอกไม้
“โรส เสฟียร์ ,ราสเบอรี่ มูส ซาเบ้ , ลินจี่ วิป กรานาช ชู ครับ“ เขาอ่านเมนูให้ผมฟัง
ผมยอมแพ้ที่จะทำความเข้าใจว่ามันคืออะไร พอเด็กหนุ่มจุดธูปไฟฟ้าผมก็หยิบขนมชื่อประหลาดมาลองกินทีละชิ้น
มันอร่อยจนตาผมเป็นประกาย “ขนมหยดน้ำนี่มีรสสัมผัสลื่นๆที่พอแตกในปากแล้วมีกลิ่นกุหลาบหอมฟุ้ง"
"อันนี้เป็นเหมือนคุ้กกี้ครีมราสเบอรี่ที่หวานจัดรสตัดกับอันแรก"
"อันสุดท้ายเหมือนเอแคลร์แต่เป็นไส้ครีมลิ้นจี่เปรี้ยวหวานกำลังดี กินแล้วสดชื่น”
“พี่นี่ถ้ายังไม่ตาย สงสัยได้ทำรายการชิมอาหารแน่ๆ วิจารณ์ละเอียดซะขนาดนี้”
เจ้าหนุ่มตี๋ยิ้มพลางมองผมกินขนมอย่างมีความสุข ก่อนที่สีหน้าจะเปลี่ยนเป็นตกใจอย่างกระทันหัน
“พี่เมษ พี่เป็นอะไรไป ทำไมตัวพี่เป็นแบบนี้” ผมก้มมองดูตัวเอง ผมรู้สึกว่าร่างของตัวเองจางลง
จากเดิมที่เพียงแค่โปร่งแสงตอนนี้บางส่วนกลับเริ่มจะโปร่งใส บางตำแหน่งก็กระพริบไปมาราวกับหลอดไฟที่ใกล้จะดับ
“พี่ก็ไม่รู้ หรือความอร่อยของขนมจะทำให้พี่ฟินจนไปสู่สุขคติ” ผมหน้าเสีย แต่ก็ยังพยายามพูดให้ธันหายเครียด
ซึ่งดูเหมือนจะไม่ได้ผล “พี่เมษ พี่จะหายไปแบบนี้ไม่ได้นะ ผมไม่ยอม เรารอคอยกันมาตั้งหลายปีกว่าจะมีวันนี้ไม่ใช่เหรอ"
เด็กหนุ่มฟูมฟายไม่สนใจสายตาคนอื่นๆในร้านที่หันมามอง
“ใจเย็นๆนะธัน ตั้งสติก่อน อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เราฝืนชะตาฟ้าลิขิตไม่ได้หรอก” ผมปลอบ
เอื้อมมือไปหวังจะกุมมือเขา แต่ร่างของผมกลับเป็นเหมือนอากาศธาตุที่ไม่อาจสัมผัสสิ่งใดได้
หนุ่มตี๋ใจเย็นลง มองดูมือของเราทั้งคู่ที่ตอนนี้แม้จะอยู่ข้างๆกันแต่ก็เหมือนห่างไกลคนละโลก
“ผมบอกแล้วว่าเราจะฝ่าฟันทุกอย่างไปด้วยกัน พี่เมษต้องสัญญากับผมว่าจะไม่ยอมแพ้ จนกว่าจะถึงที่สุด”
ผมรับรู้ได้ถึงสิ่งที่เด็กหนุ่มต้องการสื่อ ออกมาจากหัวใจจนต้องพยักหน้าช้าๆตอบเขาด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า “พี่สัญญา”
เจ้าหนุ่มตี๋พยามยามใช้ความคิดระหว่างรอจ่ายค่าอาหาร หลังจากได้บัตรเครดิตคืนดูเหมือนเขาจะนึกอะไรออกพอดี
“ถ้าเราไม่รู้วิธีก็ต้องหาคนช่วย” เด็กหนุ่มยื่นมือมาจูงมือผมด้วยความเคยชิน ทว่าครั้งนี้สิ่งที่เขาพบเป็นเพียงความว่างเปล่า
แต่เขาก็ยังไม่ปล่อยมัน ยังคงทำท่าค้างไว้แบบนั้นราวกับกลัวว่ามันจะหายไป
“ไปครับ พี่เมษ ผมนึกออกแล้วว่าจะทำยังไง” ผมวิ่งตามเขาไป ผ่านห้างที่ชื่อสยามพารากอน วัดปทุมฯ เซนทรัลเวิล์ด
ข้ามแยกราชประสงค์ มาหยุดที่ศาลพระพรหมเอราวัณ ผู้คนมากมายกำลังกราบไหว้บูชาและแก้บนจนดูวุ่นวายไปหมด
ธันมองหาอะไรสักอย่างอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะหยิบธูปขึ้นมาแล้วพาผมเข้าไปกราบชายคนนึงที่กำลังนั่งดูนางรำแก้บนอยู่ข้างๆศาล
ชายคนนั้นท่าทางตกใจ “พวกเอ็งเห็นข้าด้วยเหรอ” เขาอุทาน หนุ่มตี๋พนักหน้า ชายคนนั้นมองไปรอบๆ ก่อนจะบอกว่า
“คุยกันที่นี่ไม่สะดวก มาเถอะ ไปที่วิมานของข้า” เขาโบกมือ ทันใดนั้นก็มีลมพัดมาวูบนึง
ผมกับร่างวิญญาณของธันก็มาอยู่ภายในสิ่งก่อสร้างที่รูปร่างเหมือนกับศาลพระพรหมแต่สงบร่มเย็นกว่า
ชายคนเมื่อครู่ตอนนี้นั่งบนอาสนะบัลลังก์ เปลี่ยนเป็นสวมชุดเหมือนกับถอดแบบมาจากหนังจักรๆวงศ์ๆ
“ท่านพระพรหมขอรับได้โปรดช่วยพวกเราด้วย” ธันพนมมือกราบขอร้อง
ชายคนนั้นส่ายหน้าตอบว่า “ข้าเป็นแค่อารักขเทวดาประจำที่นี่ ชื่อว่า พรหมบุตร ไม่ได้เป็นท่านท้าวมหาพรหมหรอก"
"มีอะไรให้ช่วยก็ว่ามา“
ธันเล่าเรื่องทั้งหมดให้ท่านพรหมบุตรฟัง อารักขเทวดาพยักหน้าเข้าใจก่อนจะบอกว่า
“ที่วิญญาณคงสภาพในโลกอยู่ได้ก็เพราะมีพลังวิญญาณ ซึ่งก็คล้ายกับเป็นตบะที่สะสมไว้"
"การที่เจ้าสัมผัสสิ่งของได้ก็เพราะได้บำเพ็ญตบะมานานสิบกว่าปี แต่พลังที่สะสมเองมันน้อยนิดมาก ถ้าใช้เยอะๆไม่นานก็หมด"
"วิญญาณที่สูญเสียพลังทั้งหมดจะอยู่บนโลกมนุษย์ต่อไปไม่ได้ ต้องจากไปตามบุญตามกรรมของตน”
“มีทางอื่นไหมครับ ที่จะฟื้นฟูพลังวิญญาณได้” ธันสอบถาม
ท่านพรหมบุตรตอบว่า “พวกวิญญาณชั่วร้ายอาจจะใช้วิธีสูบอายุขัยจากมนุษย์ แต่มันบาปกรรมมาก ข้าไม่แนะนำหรอก”
“วิญญาณดีหรือเทพต่างๆจะอยู่ด้วยพลังศรัทธาของคน วิธีนี้ปลอดภัยที่สุด แต่ก็สะสมพลังได้ทีละเล็กน้อยเท่านั้น"
"ต้องมีผู้ศรัทธาเยอะๆอย่างข้าถึงจะไหว วิธีสุดท้ายคือการดูดพลังชีวิตซึ่งหมดไปแล้วสร้างใหม่ได้"
"ต่างจากพลังวิญญาณที่ใช้แล้วหมดไป แต่จำเป็นต้องมีร่างทรง เพราะการดูดพลังชีวิตต้องทำผ่านการเสพสังวาสเท่านั้น"
"ได้โปรดสอนวิธีนี้ให้เราเถอะครับท่าน" เด็กหนุ่มขอร้อง
อารักขเทวดาหลับตาทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลืมตาแล้วตอบตกลง
"เห็นแก่ที่เราเคยมีบุพกรรมร่วมกันมาแต่ปางก่อน ข้าจะช่วยพวกเจ้าสักครั้ง"
จากนั้นท่านพรหมบุตรก็สอนวิชาเข้าร่างทรงให้ผม วิชานี้จะใช้ได้ก็ต่อเมื่อเจ้าของร่างยินยอมเท่านั้น
จึงสูญเสียพลังวิญญาณไม่มากนัก ส่วนวิชาดูดพลังชีวิตนั้นก็จะทำได้เมื่อมีการร่วมเพศจนถึงจุดสุดยอด
พลังชีวิตบางส่นของอีกฝ่ายจะถูกถ่ายเทมาเป็นพลังวิญญาณของผม
เมื่อทบทวนวิชาจนขึ้นใจแล้ว เราก็ขอบคุณและกล่าวลาท่านพรหมบุตร
อารักขเทวดาโบกมืออีกครั้งเราก็กลับมาอยู่ที่หน้าศาลพระพรหมเอราวัณเหมือนเดิม
เราสองคนหันมามองตาแล้วพูดขึ้นพร้อมกัน
"ผมนึกออกแล้ว..." "พี่มีแผน..."
เราทั้งคู่หัวเราะ เหมือนกับจะรู้กันว่าแผนการของอีกฝ่ายคืออะไร     

ธันพาผมกลับมาที่หอ แล้วก็ไม่รอช้าตามเพื่อนรักทั้งคู่มาแล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
"มึงไปโดนตัวไหนมาวะธัน เสพมานานแค่ไหนแล้วเพี้ยนได้ขนาดนี้" เขียวเข้มถาม
ส่วนหนุ่มปรินซ์ก็บอกว่า "ถ้ามึงแค่เงี่ยนจนอยากเย็ด ก็บอกกันตรงๆ ไม่ต้องกุเรื่องมากมายก็ได้"
ผมกับธันปรึกษาแผนการมาแล้วตลอดทาง ตอนนี้ธันเลยเล่าเรื่องที่เกิดระหว่างสองหนุ่มเมื่อคืนให้พวกเขาฟัง
รูมเมททั้งคู่หน้าแดง แต่ยังไม่ถึงกับเชื่อ "มึงอาจจะแค่แอบดูพวกกูอยู่ก็ได้" คนผิวเข้มแย้ง
ส่วนคนหน้าใสก็ช่วยเสริม "มึงแอบดูจนเงี่ยนเลยแต่งเรื่องบ้าๆนี่ใช่ไหม"
ผมเลยให้ธันเล่าเรื่องตอนเช้าไปอีก
ซึ่งพอทั้งคู่ถามกันเองจนได้ความว่าอีกฝ่ายไม่ได้รูดซิปหรือถกกางเกงของเพื่อนร่วมห้องแต่อย่างใด
สองหนุ่มถึงได้เชื่อสนิทใจ
"ถ้าตอนนี้พี่เมษไม่ได้จะหมดพลังกูจะให้พี่เขายกของโชว์ให้พวกมึงดูแล้ว" ธันสำทับ
"พวกกูจะไม่ตายแน่นะ" หนุ่มล่ำถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
"อื้อ ท่านเทพบอกว่าพลังชีวิตก็เหมือนน้ำว่าวแหล่ะ เสียไปก็สร้างใหม่ได้"
"แต่ถ้าพวกมึงไม่ยอมกูจะให้พี่เมษดูดวิญญาณพวกมึง" หนุ่มตี๋ขู่เพื่อนจนทั้งคู่ไม่กล้ามีปัญหาอีก

เมื่อทุกอย่างพร้อมผมก็ใช้วิชาเข้าร่างทรงที่เรียนมา ก่อนจะประทับร่างวิญญาณซ้อนไปบนร่างของธันที่นั่งสมาธิรออยู่
วินาทีนั้นวิญญาณและร่างของเราก็เชื่อมโยงกัน จนสามารถรับรู้ทั้งความรู้สึกนึกคิดของอีกฝ่ายได้ทั้งหมด
ในฐานะคนรักแล้วมันเป็นความรู้สึกพิเศษที่สุด เพราะผมและธันต่างก็รับรู้ได้ถึงความรักที่เรามีให้แก่กัน
มันซาบซึ้งจนแทบจะน้ำตาไหล แต่เราก็ต้องละทิ้งความรู้สึกอิ่มเอมนั้นไปก่อน เพื่อทำสิ่งที่จำเป็นมากกว่า
ผมขอให้วิญญาณของธันออกจากร่างของเขาชั่วคราว เพราะถ้าเรายังอยู่ในร่างเดียวกันผมคงไม่มีสมาธิจะทำอะไร
ร่างวิญญาณของหนุ่มตี๋ลุกไปอย่างว่าง่าย เขาไปนั่งที่โซฟาอย่างสบายอารมณ์
การเชื่อมโยงวิญญาณเมื่อครู่ทำให้เราเข้าใจกันและไม่รู้สึกว่าจะต้องหึงหวงอะไรกับเซ็กส์หมู่ครั้งนี้
เพราะจริงๆก็ไม่รู้ว่าใครควรจะหึงใครดีในเมื่อร่างที่ไปเย็ดคนอื่นคือร่างของธันแต่วิญญาณในนั้นเป็นตัวผมเอง
ผมสูดหายใจลึกเป็นครั้งแรกในรอบสิบกว่าปี สัมผัสได้ถึงเสียงเต้นของหัวใจตนเอง
ก่อนจะลืมตาขึ้นดูสองหนุ่มที่มองผมอย่างกลัวเกรง "พะ พี่เมษเหรอครับ" นายเขียวเข้มถามด้วยเสียงสั่น
ผมพยักหน้าตอบ "ครับ อย่าเกร็งสิ พี่ไม่ใช่วิญญาณร้าย" ผมเดินเข้าไปหาพวกเขาราวกับนายพรานที่กำลังจะล่าเหยื่อ
"ไม่เกร็งก็บ้าแล้วพี่ อุ๊" ผมเปิดฉากประกบปากหนุ่มหน้าใสโดยไม่ให้เขาทันตั้งตัว สอดลิ้นเข้าไปโลมเลียลิ้มรสชาติของเขา
มือข้างหนึ่งปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออกจนเปลือยเปล่า
มืออีกข้างก็ลูบไล้ไปตามลำคอและแผงอกก่อนจะใช้สองนิ้วบดคลึงหัวนมสีชมพูที่เริ่มตั้งชันเบาๆ
ผมรู้ได้จากประสบการณ์ว่าหนุ่มหน้าเกาหลียังไม่เคยลิ้มรสจูบแบบผู้ใหญ่มาก่อน
เมื่อผมถอนปากเขาจึงยังแลบลิ้นตามออกมาอย่างอาวรณ์
ผมเลยดึงเอาเจ้าเขียวเข้มที่กำลังยื่นหน้ามาดูใกล้ๆให้เข้าไปประกบปากกับเพื่อนร่วมห้องตัวเองแทน
ผมดูทั้งคู่แลกลิ้นกันอย่างพอใจ นายปรินซ์ถือเป็นนักเรียนตัวอย่างที่เรียนรู้เทคนิคต่างๆอย่างรวดเร็วแล้วยังเอาไปสอนเพื่อนได้
ระหว่างนั้นผมจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองและหนุ่มผิวเข้ม
ควยของเขาสีคล้ำกว่า แต่ก็อวบใหญ่กว่าใครเช่นกัน ต่างจากควยของรูมเมทที่ขาวอมชมพูและยาวกว่าคนอื่นๆ
ส่วนควยของธันนั้นมีสีขนาดและรูปร่างกำลังดี
ตอนนี้สองหนุ่มร่วมห้องกำลังอารมณ์กระเจิดกระเจิงเพราะรสสัมผัสของการจุมพิต
ผมถือโอกาสเข้าไปช่วยปลุกอารมณ์ให้ร้อนระอุเข้าไปอีกด้วยการจับควยของพวกเขาถอกเข้าออกเบาๆ จนมันแข็งเต็มที่
ก่อนจะใช้ปากสลับกันปรนเปรอความเสียวให้กับทั้งคู่
ผมเหลือบมองร่างวิญญาณของธันที่ตอนนี้ทนไม่ไหวที่เห็นร่างของตัวเองนัวเนียกับเพื่อนรัก
ต้องจับควยของตัวเองออกมาชักว่าวตามไปด้วย ผมรูดปากเข้าออกและรัวลิ้นที่หัวบานของทั้งคู่จนรู้สึกว่าได้ที่แล้ว
ก็ละปากออกมาเพื่อหยิบถุงยางและเจลหล่อลื่นที่เตรียมไว้มาใช้ แต่สองหนุ่มใจร้อนรอไม่ไหว
เอื้อมมือมาชักรูดท่อนควยให้กันและกัน จนหนุ่มหน้าใสทนไม่ไหวกระฉูดน้ำออกมาเสียก่อน
คนร่างผอมบางเลยต้องลงไปนอนแผ่อย่างหมดแรง ผมใส่ถุงยางให้เขียวเข้มแล้วชโลมเจลหล่อลื่นที่ร่องรูของนายปรินซ์
หนุ่มล่ำที่เงี่ยนเต็มที่ไม่รอช้า พอจัดท่าได้ก็เริ่มเย็ดรูของเพื่อนร่วมห้องทันที
เสียงครวญครางของทั้งคู่ทำให้ผมเองก็เริ่มทนไม่ไหว
ต้องชโลมเจลหล่อลื่นที่นิ้วตัวเองแล้วค่อยๆสอดใส่เข้าไปในร่องรูของหนุ่มผิวคล้ำ
ผมล้วงควานจนเจอจุดเสียวภายในแล้วเพิ่มจำนวนนิ้วจากหนึ่งเป็นสองและจากสองเป็นสาม
เมื่อเห็นว่าได้ที่แล้วผมก็ใส่ถุงยางให้กับตัวเอง แล้วค่อยๆสอดใส่ท่อนควยของธันเข้าไปภายในร่องรูของหนุ่มล่ำ
ตอนนี้นายเขียวเข้มเลยเสียวเป็นสองเท่า จากการที่เย็ดคนอื่นและโดนคนอื่นเย็ดพร้อมๆกัน
ความเสียวทำให้เขากระหน่ำเย็ดแรงขึ้น จนหนุ่มเกาหลีต้องร้องครางด้วยความเสียวที่เพิ่มขึ้นไปด้วยอีกคน
ผมเองก็เร่งจังหวะเย็ดอย่างเน้นๆไปที่จุดเสียวของหนุ่มล่ำจนในที่สุดนายเขียวเข้มก็ทนไม่ไหว
"อ๊าสสส์" เด็กหนุ่มร้องเสียงกระเส่า ร่างเขากระตุกสองสามครั้งก่อนที่จะฟุบสลบลงบนหลังของเพื่อน
ผมรู้สึกได้ถึงพลังชีวิตที่ถูกส่งผ่านมาไม่บอกก็รู้ว่าเขาถึงสวรรค์ไปแล้วเรียบร้อย  
ผมมองดูหนุ่มเกาหลีที่พยายามร่อนเอวเข้าออกเพราะรูมเมทไม่ยอมขยับอย่างสงสาร
เลยจัดการพลิกร่างหนุ่มล่ำไปข้างๆ ก่อนจะจ่อควยของธันที่ยังแข็งอยู่เย็ดไปที่ร่องรูของหนุ่มหน้าใสที่กำลังอารมณ์ค้าง
ทันใดนั้นผมก็รู้สึกได้ถึงวิญญาณของธันที่เข้ามาในร่างตัวเอง
"ไม่ไหวอ่ะพี่เมษ พวกพี่เย็ดกันมันส์ขนาดนี้ ให้ผมชักว่าวเฉยๆมันไม่ยุติธรรมเลย" กระแสความคิดของหนุ่มตี๋เชื่อมโยงกับผม
พร้อมกับความเสียวซ่านที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เสียงร้องครวญครางดังระงมจนไม่รู้ว่าเป็นของใครบ้าง
ในที่สุดทั้งผม ธัน และ ปรินซ์ก็ทนไม่ไหว ต้องหลั่งน้ำแห่งความสุขออกมาพร้อมๆกัน
ผมได้รับพลังชีวิตจากร่างของหนุ่มหน้าใสจนทำให้ตอนนี้ร่างวิญญาณของผมกลับมาชัดเจนเหมือนเดิมแล้ว
ผมดึงวิญญาณของตัวเองออกจากร่างของธัน ภาพความทรงจำบางอย่างแวบเข้ามาในหัว
"ธัน" ผมเรียกเจ้าหนุ่มตี๋ ที่นอนแผ่หลาอย่างหมดแรง
"พี่นึกชื่อ นามสกุลของตัวเองออกแล้ว พี่ชื่อ เมษา ธนรุ่งกิจ"
เด็กหนุ่มฟังแล้วถึงกับต้องลุกขึ้นมาทำหน้าตกใจเหมือนเห็นผีก่อนจะพูดว่า
"นั่นมันชื่อสวนผลไม้ของที่บ้านผมนะพี่"




เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
34422
พลังน้ำใจ
158441
Zenny
289780
ออนไลน์
46333 ชั่วโมง

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
11600
พลังน้ำใจ
65637
Zenny
10142
ออนไลน์
14193 ชั่วโมง
ขอบคุณมากเลยครับ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
18432
พลังน้ำใจ
84982
Zenny
37917
ออนไลน์
5465 ชั่วโมง
ขอบคุณมากครับผม
  หวาดดีคราบบ หวัดดีปี 2017

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3578
พลังน้ำใจ
39288
Zenny
15463
ออนไลน์
18087 ชั่วโมง
รักๆๆ​ น่ารักครับ

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
25934
พลังน้ำใจ
135760
Zenny
627788
ออนไลน์
16825 ชั่วโมง

สมาชิกจีโฟกาย 100%สมาชิกระดับแพลตตินั่มสมาชิกระดับทับทิมสมาชิกระดับไพลินสมาชิกระดับมรกตสมาชิกระดับเพชรสมาชิกระดับเพชรบริหารสมาชิกระดับเพชรคู่สมาชิกระดับตรีเพชรสมาชิกระดับมงกุฎ

มีวิธีเติมพลังอย่างนี้ เต็มถังทุกวันแน่ ว่าแต่เย็ดญาติตัวเองเหรอ

ประธานนักศึกษา

โพสต์
479
พลังน้ำใจ
6269
Zenny
12497
ออนไลน์
583 ชั่วโมง

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
16305
พลังน้ำใจ
95073
Zenny
80194
ออนไลน์
26042 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3647
พลังน้ำใจ
23155
Zenny
970
ออนไลน์
2252 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3815
พลังน้ำใจ
22044
Zenny
13100
ออนไลน์
1270 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
8744
พลังน้ำใจ
41193
Zenny
11867
ออนไลน์
12179 ชั่วโมง
ไงหละนี่

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4744
พลังน้ำใจ
33669
Zenny
2086
ออนไลน์
1230 ชั่วโมง
ขอบคุณ​

ประธานนักศึกษา

โพสต์
845
พลังน้ำใจ
7612
Zenny
3338
ออนไลน์
852 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3648
พลังน้ำใจ
41401
Zenny
22192
ออนไลน์
12155 ชั่วโมง
แบบนี้ก็เติมพลังได้เรื่อยๆเลยดิ
--ตี๋อ้วน--

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3815
พลังน้ำใจ
22044
Zenny
13100
ออนไลน์
1270 ชั่วโมง
เติมพลังแบบนี้ เติมได้ไม่จำกัดเลยนะครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
5084
พลังน้ำใจ
37683
Zenny
33752
ออนไลน์
3149 ชั่วโมง
เติมพลังแบบนี้ ก้อแจ่มไปเลยอ่าสิ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
6911
พลังน้ำใจ
35638
Zenny
28246
ออนไลน์
1902 ชั่วโมง
สนุกดี รอตอนต่อไปครับ

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
26287
พลังน้ำใจ
111465
Zenny
58377
ออนไลน์
12037 ชั่วโมง
ขอบคุณ​ครับ.

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
42004
พลังน้ำใจ
213346
Zenny
84085
ออนไลน์
15281 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
6387
พลังน้ำใจ
31350
Zenny
57481
ออนไลน์
6883 ชั่วโมง
ดีคร๊าฟ กลับมาแว้ว คิดถึงทุกคนคร๊าฟ
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-4-29 06:10 , Processed in 0.116201 second(s), 25 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้