หนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ตอนที่ 7.2 [12/01/2017]

PP_Masaki

$ p( \. A; X% Q6 y! D
หนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ตอนที่ 7.2


EP 7.2 What's done cannot be undone...

"เอส...เอส...เอส....เอส..." เสียงเรียกชื่อผมดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท พร้อมกับเสียงเคาะ ที่ประตู มีคนมาเรียกผม สำรวจตัวเองแป๊ปนึง แล้วเดินออกไปเปิดประตูหน้าบ้าน ดูเหมือน เค้าจะเรียกผมอยู่นานแล้วด้วยครับ
- k: w) d  x" ^6 J2 d+ ?คุณโอม: "เอสเป็นอะไร ไม่สบายรึเปล่า ผมเรียกตั้งหลายทีก็ไม่มีเสียงตอบ นี่ยังคุยกับทอมว่า  ถ้าเรียกอีกสองครั้งไม่ตอบ จะให้คนพังประตูเข้าไปแล้วนะครับ"
: f( M% o  c' l% K
5 u2 _- b: p3 |! y  K9 H2 |0 h, Cผม: "ผม เอ่อ ผม..." ผมเรียงลำดับทุกอย่างที่อยู่ในหัว

, e4 g" Y4 C4 {( b0 M0 Q* G7 eครับ ผมตื่นสาย
7 P0 A4 F' n2 u* V& d( S
ตอนนี้สิบโมงกว่าแล้ว  คุณโอมเห็นผมยังไม่เข้าไปทำงาน เลยมาให้คนงานพามาเคาะประตูบ้าน แต่ภาพที่ผมเห็นในฝันเมื่อครู่ ทำให้ผมมองหน้าเจ้านาย กับคุณทอม ด้วยสายตาไม่เข้าใจ มองหน้าคุณทอมแล้วก็มองหน้าคุณโอม ได้แต่บอกตัวเองว่าไม่มีอะไร แค่ฝัน แค่ฝันไป ตั้งสตินะ ตอนนี้ผมต้องเอาตัวรอให้ได้ก่อนแล้ว ไม่งั้นแย่แน่ครับ

ผม: "เอส เอ่อ ผมไม่ค่อยสบายครับ ปวดหัวนิดหน่อย นอนไม่ค่อยหลับมาสองสามวันแล้ว ผมเลยตั้งใจว่าจะไม่นอนแล้ว จะออกไปทำงานตอนแปดโมงเลย แต่มาหลับไปอีกทีจนไม่รู้ตัวมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่...เอ่อ ตอนที่คุณโอมมาเคาะประตูนี่แหละครับ ผมต้องขอโทษคุณโอมด้วยนะครับที่บกพร่อง ผมจะรีบเข้าไปออฟฟิศเดี๋ยวนี้แหละครับ เดี๋ยวผมขอตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าสักห้านาทีนะครับ"

6 {& N/ M7 L6 {) B1 ^& f. kคุณโอม: "เอสเดี๋ยว..."
0 s; D  o6 ~0 n6 N5 g( M( Bเป็นคุณโอมที่เอามือมาอังหน้าผากผม สายตาที่เขามองผม เหมือนว่าเป็นห่วงผมมาก แต่ผมจะเชื่อใจอะไรได้อีกครับ ผมสับสนไปหมดแล้ว ผมเบือนหน้าลงจากฝ่ามือใหญ่ของคุณโอมไม่อยากให้ใครเห็นว่าเขาปฏิบัติกับผมแบบนี้ เพราะตรงนี้มีคุณทอมยืนอยู่ด้วย
"เอส.......ปวดหัวอยู่ไม่ใช่เหรอ หยุดสักวันก็ได้ผมอนุญาต"

9 a" @$ H5 A3 K! `9 |* Q; [  sผม: "ผมไม่ปวดแล้วครับ เดี๋ยวผมขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะครับ ขอประทานโทษนะครับคุณโอม คุณทอม ผมขอตัวก่อนนะครับ"
1 o! {9 O" h+ K
. c/ g' ^- |  s7 _, `  Y4 Sผมยกมือไหว้ขอโทษเจ้านาย กับคุณทอม ก่อนจะเปิดประตูเดินเข้าบ้าน แล้วปิดมันลงเบาๆ ต่อหน้าพวกเขาทั้งคู่ น้ำตาผมไหลลงมาอาบแก้มอีกแล้วครับ ทั้งๆที่ผมไม่มีเสียงร้องสักนิด สภาพของผม คนจนๆ ปอนๆ หน้าตา ฐานะ การงาน การเงิน ไม่ได้มีอะไรดีหรือเทียบเท่า กันกับคุณทอมได้สักอย่าง ภาพที่เห็นคุณทอมยืนอยู่กับคุณโอมเมื่อกี้ ผมเอง ไม่มีอะไรจะ แข่งกับเขาได้เลย ถ้าคุณโอมจะเลือกคุณทอม ผมว่าผมคงต้องไปจากที่นี่เหมือนกัน
/ t, O. S' h6 a2 t8 D( t$ G
9 q  ^7 i7 K+ r: a) T% `ผมตั้งสติอีกครั้งแล้วเดินไปล้างหน้าล้างตาอย่างลวกๆ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วตรงดิ่งไปยัง ออฟฟิศทันที สายมากๆแล้ววันนี้ ทำงานก็บกพร่องในหน้าที่ ถ้าเขาจะไล่เราออกก็ไม่แปลก ใจหรอกนะครับ ผมเปิดคอม เตรียมทำงานที่ค้างเอาไว้ทันที ไม่นานพี่สุก็เดินเข้ามา พร้อม กับขนมปังแซนด์วิซสองคู่ ผมสงสัยจังว่านายก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้ พี่สุเอามาให้ผมเหรอ
) S' g3 @  o  i- f9 b
2 N9 ?$ j7 y! {พี่สุ : "น้องเอส เป็นยังไงบ้างคะ คุณโอมบอกพี่ว่าน้องเอสไม่ค่อยสบาย ดูสิตาแดงๆด้วย ไปหาหมอดีมั้ยคะ เดี๋ยวพี่สุให้พี่ชาติพาไป"
% b6 s) e/ e  l5 M3 a, l& T
$ @) p$ z4 q  i: Z# D  _ผม: "ผมไม่เป็นไรแล้วครับ กินยาแล้วเดี๋ยวก็คงหาย แล้วนี่พี่สุเอาของว่างมาให้นาย แต่นายไม่อยู่หรอกนะครับพี่สุ ไม่รู้ว่าออกไปไหน ไม่ได้สั่งไว้น่ะครับ"
2 E3 Y7 D: p6 X8 [  b3 O9 \
5 v7 M, u* C: d; cพี่สุ: "เปล่าเลยค่ะ พี่เอาแซนด์วิซมาให้น้องเอส เดาว่ายังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า แล้วก็ไม่ค่อยสบายด้วย กินอะไรรองท้องสักหน่อยค่ะ เดี๋ยวพี่สุให้พี่ชาติพาไปหาหมอ"
6 s: j6 w, v! D# }2 p
ผม: "ขอบคุณพี่สุมากครับ ผมกำลังหิวอยู่พอดีเลย แต่ผมไม่ไปหาหมอนะครับ เพราะว่าแค่ปวดหัวเองกินยาก็หายแล้ว ผมไม่ได้เป็นอะไรมากมาย แค่ปวดหัวเล็กๆ น้อยๆเองครับ"
" U" [! x+ K  h. d8 a0 _( K
8 b5 ]1 h8 C  @" u! t1 I: Vพี่สุ: "โอเคค่ะ ถ้าไม่ไปก็ไม่ไป พี่รู้น้องเอสไม่ชอบให้ใครมาบังคับ นายสั่งให้พี่สุมาอยู่เป็นเพื่อนน้องเอส เพราะว่านายออกไปส่งคุณทอมกลับกรุงเทพฯแล้วค่ะ"
4 i' ^$ I. _5 `' |7 s
* g8 \2 O# @4 z4 F# @ผม: "อ้าว กลับแล้วเหรอครับ ผมไม่ได้มาส่งคุณทอมเลยครับพี่สุ"
) A2 _) J9 G, o- ]& w
& m- x! M% W+ `; U5 Wพี่สุ: "ค่ะ ที่น้องเอสเจอคุณทอมกับคุณโอมเมื่อเช้านั่น คุณทอมเขาขอตัวตามคุณโอมไปที่บ้านพักน้องเอสด้วย ก็เห็นบอกว่าจะกลับแล้ว แต่ไม่เจอน้องเอส ก็เลยจะขอตามไปร่ำลาน้องเอสที่หน้าบ้านเลย จะไม่ได้ต้องเทียวไปเทียวมาไงคะ"

ผม: "เหรอครับ ผมไม่ทราบเลย ไม่เห็นคุณทอมพูดอะไร" อ๋อ ที่ผมเห็นคุณทอมมากับคุณโอมเมื่อเช้านี่จะมาลาผมเหรอ ผมไม่ได้มีความสลักสำคัญอะไรเลยนะครับ ถึงจะต้องลำบากมาหาผมถึงที่แบบนั้น
; a3 V& |" Z# @8 M! z3 m4 N+ E
- J2 t) V$ V/ uเสียงโทรศัพท์ออฟฟิศดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาของผมกับพี่สุครับ

ผม: "สวัสดีครับ ฟาร์มม้าคุณภาณุครับ"

ปลายสาย: "เอส ผมเองนะ เอสช่วยขึ้นไปที่ห้องผมทีนะครับ ที่ลิ้นชักข้างหัวเตียงจะมีสมุดบันทึกเล่มสีดำอยู่ ในสมุดบันทึกจะมีกระดาษการ์ดสีขาวแนบอยู่ ข้างในเป็นรายละเอียดของม้ารุ่นที่ผมต้องการ ในนั้นจะมีอีเมลติดต่ออยู่ เดี๋ยวเอสไปเอาลงมาไว้ข้างล่างในห้องทำงานผมทีนะครับ ผมกลัวผมจะลืมอีกแล้วจะติดต่อไม่ทันนะครับ"

( [! a8 I9 ], c% |' G; Q7 x2 @ผม: "ได้ครับ แค่อย่างเดียวนะครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมไว้ให้ครับคุณโอม"
) W' z, j$ w( U+ c+ A; |6 c
คุณโอม: "แล้วไม่สบายดีขึ้นแล้วเหรอครับเอส"
  a- f4 @. f. j$ z; a; I
$ D9 n- T! |# x1 xผม: "... ครับ ถ้าคุณโอมไม่มีธุระแล้ว ผมขอตัวทำงานต่อนะครับ สวัสดีครับ"
: S. y+ w" q6 e: S" W# S- V
ผมตัดสินใจตัดบทเพราะไม่อยากให้มีการสนทนาอื่นที่ไม่ใช่เรื่องงานครับ ผมควรโฟกัสแค่เรื่องงานอย่างเดียว ผมบอกกับพี่สุว่าไม่ต้องห่วงผม ผมไม่ได้เป็นอะไร ขอให้พี่สุไปพักทานข้าวได้แล้ว ผมขอตัวไปเอาของให้นายก่อน ทันทีที่ฝ่าเท้าผมสัมผัสกับบันไดบ้านของนายภาพของฝันร้ายเมื่อคืนก็แล่นเข้ามาในหัวสมองของผมอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมบอกกับตัวเองว่าผมไม่เป็นไร ผมต้องเข้มแข็ง ไม่ว่าจะเห็นอะไร ห้ามร้องไห้อีก

วินาทีที่ผมบิดประตูลูกบิด ร่างกายสั่งให้ผมกลั้นหายใจและหลับตาลงอัตโนมัติ ไม่รู้ว่าทำไมผมสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเปิดเข้าไปในห้อง

/ s, W+ C# |3 y7 Z1 g/ U
& T  w. h2 A2 k; Q9 O' C, wทุกอย่างเรียบร้อย สะอาดสะอ้าน เป็นระเบียบ ผมมองผ่านไปทางห้องน้ำก็รู้ว่าพี่สุยังไม่ได้ เข้ามาทำความสะอาด เพราะพื้นยังเปียกอยู่เลย ผมมองไปที่ผ้าห่ม กับ หมอน ก็พบว่ามันยังอยู่ดีที่เดิมของมัน จากนั้นจึงเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักเอาสมุดบันทึกสีดำออกมา ผมมองไป หมอนสองใบนั้นอีกครั้ง เอาวะ อย่างน้อยก็จะได้รู้ไปเลย จึงวางสมุดบันทึกเล่มนั้นลงกับตู้หัวเตียงก่อน
2 J9 x* ~6 C  L% h# J3 y9 C& y* T
ผมสูดหายใจลึกๆ แล้วคว้าหมอนใบแรกขึ้นมากอดเอาไว้ ก่อนจะซุกหน้าลงไปสูดดมันอย่างเต็มปอด

) A* h; ]6 N6 c2 {# J* W- C( \... เป็นกลิ่นจากยาสระผมของคุณโอม...  ผมจำได้
9 i) C5 P; `$ ?: a5 V
มือผมเอื้อมคว้าหมอนอีกใบที่อยู่ข้างกันขึ้นมา กลั้นใจ บอกกับตัวเองว่าถ้าใช่ ก็แปลว่าเขานอนด้วยกันที่นี่จริงๆ ตรงนี้ ที่ๆครั้งหนึ่ง เคยเป็นของผม...เป็นของผมมาก่อนปลายจมูกสูดดมลงกับหมอนอีกใบเช่นเดียวกับที่ผมทำกับใบแรก

... ทำไมล่ะ ทำไมยังเป็นกลิ่นของคุณโอม ไหนพี่สุบอกว่าคุณทอมมานอนที่นี่ ในห้องๆนี้ ผมดมลงไปที่ผ้าห่ม ทั้งผ้าปูที่นอน เป็นกลิ่นตัวของคุณโอมเท่านั้น ไม่ใช่ของใครอื่น แล้วไหนพี่สุบอกว่าคุณทอมมานอนกับคุณโอมที่นี่

เพื่อให้หายข้องใจ ผมเดินไปยังห้องนอนแขกใกล้กัน เปิดประตูเข้าไปก็พบว่าห้องมีการใช้งานแล้วเดินไปดูที่พื้นห้องน้ำ

... พื้นเปียก ...
) C  ~: |! l1 T# s) b
แสดงว่า ผมเข้าใจผิด คุณทอม กับคุณโอม ไม่ได้นอนด้วยกัน
0 G$ }0 [4 y5 a" P
8 `- z: b+ F: wอ้าว

2 L0 L: |) j: A# k& `# `ไม่ได้นอนด้วยกันหรอกเหรอ นี่ผมเครียดจนเก็บทั้งหมดไปฝันเป็นตุเป็นตะเลยนะ
5 S! _$ e* m# ?; F" a1 Z$ M$ S
ผมเดินกลับเข้ามาในออฟฟิศอีกครั้ง เอาสมุดบันทึกไปวางไว้บนโต๊ะคุณโอม ไม่ลืมที่จะเอากระดาษการ์ดสีขาวออกมาวาง แล้วเอาที่ทับกระดาษทับไว้ให้เห็นชัดเจน ถ้าผมไปถามพี่สุ พี่สุจะสงสัยหรือเปล่าว่า เค้าจะนอนหรือไม่นอนด้วยกัน มันเกี่ยวอะไรกับผม ไม่เอาอะ พี่สุจับ ผิดเก่งจะตาย ยังไงก็ถามไม่ได้ ผมไม่อยากให้ใครรู้อะไรไปมากกว่านี้ครับ ผมรับมือไม่ถูกหรอกนะ
' T" J# V; L" G
14.10 เสียงรถของคุณโอมเข้ามาจอดหน้าออฟฟิศ ผมชะเง้อมองดู นายเดินตรงมาทางประตูด้านหน้า ผมพยายามปั้นหน้าให้โอเคที่สุด ทำงานในหน้าที่รับผิดชอบของผมไป ทำท่าทางประหนึ่งโปรแกรมเอ็กเซลตรงหน้า ทำให้ผมละความสนใจไม่ได้ ต้องทำตัวเองให้ยุ่งๆเข้าไป ยังไงดี ยังไงดี เอาไงดีอะ ฮือออออ
2 i$ ?8 X; v* c6 L: ~, F0 h6 ^; @
2 H( C1 U  J1 {; D& w+ iคุณโอม: "เอส เข้ามาในห้องทำงานผมด้วยครับ เรามีเรื่องต้องคุยกัน"

9 G1 G0 z, Z0 ?+ I5 e1 u5 c2 R3 fEnd EP 7.2 To be continued...

PP มาแล้วครับ เป็นไงครับ อิอิอิ โดนหลอกกันถ้วนหน้า
ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะฝึกปรือฝีมือในการเขียน นี่เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกในชีวิตเลย
8 L7 y3 o( A7 E' ~พอจะทำให้ผู้อ่านเพลิดเพลิน เสียว สนุก เศร้า ไปกับเรื่องราวของตัวละครได้บ้างมั้ยครับ
มีคนเม้นท์บอกผมว่า อ่านไป 4 ตอน น้ำแทบพุ่ง 5555 นี่จะบอกว่า ขนาดเขียนเอง น้ำยังซึมๆเลยครับ ทุกครั้งที่เขียนหนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ต้องใช้พลังในการเขียนเยอะมาก ต้องบรรยายให้เหมาะสมขนาดไหน ผู้อ่านของผมถึงจะอินไปกับเรื่องราว อินไปกับตัวละคร แต่ก็ยังย้ำนะครับว่านี่ไม่ใช้นิยาย ยังสโคปให้เป็นเรื่องเสียวอยู่
) w! u: }3 M& c! m
ดีใจที่ทุกท่านชอบ อีก 2 ep ก็จะจบแล้วครับเรื่องหนุ่มฟาร์มม้า ยังไงก็ฝากติดตามกันต่อด้วยนะครับ
4 X( i- l5 |# f8 t/ t, V
; G; Q6 `( x# \) @ผมอาจจะหายไปพักนึงใหญ่ๆ ไม่ต้องรอกันนะครับ ติดตามความสนุกจากผู้เขียนเรื่องอื่นๆ กันไปก่อน
เดี๋ยวกลับมาแล้วจะมารายงานตัวครับ
! w0 i. Q9 z" e" l
Love you all my readers...
9 w, e5 X7 P* Z8 j8 l
& m8 o. S* h( p' q, H1 _$ `9 g+ W

2 s& l1 x2 b( N# t+ N

pipi1

มาต่อเร็วๆน่ะครับเพราะเป็นเรื่องที่หน้าติดตามมีทั้งความเสียวมีทั้งอารมณ์เศร้าคลาวน้ำตามีหลายรสชาติในเรื่องเดียวกัน และจะติดตามถึงตอนจบเลยน่ะครับ

tttmk

สนุกน่าติดตามมากครับ

minone

ขอบคุณครับผม

uglymen

บททดสอบอารมณ์และความรู้สึก มันเจ็บนะ

takeshi

ขอบคุณครับผม

natthaphat.sam

ขอบคุนครับ

7788BB

จริงๆถ้ามันยาวกว่านี้หน่อยก็จะเท่ากับมาตรฐานนิยายที่ตีพิมพ์แล้วครับ
. j6 k% S; [3 U; {


. a; u; `; w! Y0 `#โดนหลอกเต็มเปาเลยแทรกแผ่นดินหนีแป๊บ

tom10

งอลๆๆ

PP_Masaki

7788BB ตอบกลับเมื่อ 2017-1-13 05:24
8 \! [- T" Z1 p- g' ^. }8 N+ \จริงๆถ้ามันยาวกว่านี้หน่อยก็จะเท่ากับมาตรฐานนิยายท ...

. N  _5 L# X( R! Rชอบคอมเม้นท์จังครับ เหมือนมีปฏิกิริยาตอบรับจากผู้อ่านบ้าง
/ I1 I, e3 E/ r5 O5 \
ผมเบื่อคำว่าขอบคุณ ขอบคุณ มากเลยครับ เพระาผมไม่รู้อะไรเลย

เดี๋ยวกลับมาลุ้นกันว่า เค้าจะงอนกันได้นานแค่ไหน

sugarxxx

เป็นเรื่องที่ชวนให้น่าติดตามครับ  อย่าทิ้งช่วงนานนะครับ  ขอให้มีตอนจบนะครับ ไม่อยากอ่านเรื่องแบบค้างคานะครับ ให้กำลังใจครับ

nongbasz

ขอบคุณนะครับ

kangped

ขอบคุณครับ

prince_devil

ไม่เอานะ คุณโอมอย่าว่าเอสนะะ

bird0211

ขอบคุณครับ

freezz

โดนอ้างอิง เอ๊ะหรือโดนแซวก็ไม่รุ้ นะคับ 55
  |- q& O9 `/ a6 w+ y2 gที่บอกว่าน้ำพุ่ง ก็เกือบพุ่งจริงๆนะคับ ฮาาา

7 W9 _9 I2 ]. h  h. H& eผมชอบอ่านแนวนี้ มันต้องลุ้นต้องติดตามตลอด
อยากให้ นักเขียน เขียนต่อไป ถึงจะนานก็รอคับ แล้ว มาบอกผมด้วยว่ากลับมาเขียนเรื่องใหม่แล้ว ---》》 เหมือนสั่ง 555  ขอบคุณคับ

kaki

เยี่ยมเรยครับ ชอบผลงานนะครับ

teaser

ขอบคุณมากครับ อยากให้มีพลัดกันรุก-รับบ้างอ่ะครับ

616161

ขอบคุณมากครับ

gaybin

สนุกมากครับ