หนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ตอนที่ 7.2 [12/01/2017]

PP_Masaki

หนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ตอนที่ 7.2

4 z+ ~, g+ r% x( T* H) A: l
EP 7.2 What's done cannot be undone...

"เอส...เอส...เอส....เอส..." เสียงเรียกชื่อผมดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท พร้อมกับเสียงเคาะ ที่ประตู มีคนมาเรียกผม สำรวจตัวเองแป๊ปนึง แล้วเดินออกไปเปิดประตูหน้าบ้าน ดูเหมือน เค้าจะเรียกผมอยู่นานแล้วด้วยครับ
+ H% D; q$ u; x( y7 Oคุณโอม: "เอสเป็นอะไร ไม่สบายรึเปล่า ผมเรียกตั้งหลายทีก็ไม่มีเสียงตอบ นี่ยังคุยกับทอมว่า  ถ้าเรียกอีกสองครั้งไม่ตอบ จะให้คนพังประตูเข้าไปแล้วนะครับ"
% ~% e$ }9 [5 Y/ t
: ~1 H4 B# A9 }8 H. iผม: "ผม เอ่อ ผม..." ผมเรียงลำดับทุกอย่างที่อยู่ในหัว

ครับ ผมตื่นสาย

ตอนนี้สิบโมงกว่าแล้ว  คุณโอมเห็นผมยังไม่เข้าไปทำงาน เลยมาให้คนงานพามาเคาะประตูบ้าน แต่ภาพที่ผมเห็นในฝันเมื่อครู่ ทำให้ผมมองหน้าเจ้านาย กับคุณทอม ด้วยสายตาไม่เข้าใจ มองหน้าคุณทอมแล้วก็มองหน้าคุณโอม ได้แต่บอกตัวเองว่าไม่มีอะไร แค่ฝัน แค่ฝันไป ตั้งสตินะ ตอนนี้ผมต้องเอาตัวรอให้ได้ก่อนแล้ว ไม่งั้นแย่แน่ครับ
$ t5 f1 q& X3 D# o
7 V9 ]! }& h% {8 |: j" j) v) Hผม: "เอส เอ่อ ผมไม่ค่อยสบายครับ ปวดหัวนิดหน่อย นอนไม่ค่อยหลับมาสองสามวันแล้ว ผมเลยตั้งใจว่าจะไม่นอนแล้ว จะออกไปทำงานตอนแปดโมงเลย แต่มาหลับไปอีกทีจนไม่รู้ตัวมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่...เอ่อ ตอนที่คุณโอมมาเคาะประตูนี่แหละครับ ผมต้องขอโทษคุณโอมด้วยนะครับที่บกพร่อง ผมจะรีบเข้าไปออฟฟิศเดี๋ยวนี้แหละครับ เดี๋ยวผมขอตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าสักห้านาทีนะครับ"
( h& H' d/ P1 J$ B, D
& f" W1 g" A1 X$ j; b8 g+ X# wคุณโอม: "เอสเดี๋ยว..."
เป็นคุณโอมที่เอามือมาอังหน้าผากผม สายตาที่เขามองผม เหมือนว่าเป็นห่วงผมมาก แต่ผมจะเชื่อใจอะไรได้อีกครับ ผมสับสนไปหมดแล้ว ผมเบือนหน้าลงจากฝ่ามือใหญ่ของคุณโอมไม่อยากให้ใครเห็นว่าเขาปฏิบัติกับผมแบบนี้ เพราะตรงนี้มีคุณทอมยืนอยู่ด้วย
0 U1 H" V4 V5 N9 m  k+ U"เอส.......ปวดหัวอยู่ไม่ใช่เหรอ หยุดสักวันก็ได้ผมอนุญาต"

' H- p2 @( h6 U8 r9 R  M5 `ผม: "ผมไม่ปวดแล้วครับ เดี๋ยวผมขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะครับ ขอประทานโทษนะครับคุณโอม คุณทอม ผมขอตัวก่อนนะครับ"

ผมยกมือไหว้ขอโทษเจ้านาย กับคุณทอม ก่อนจะเปิดประตูเดินเข้าบ้าน แล้วปิดมันลงเบาๆ ต่อหน้าพวกเขาทั้งคู่ น้ำตาผมไหลลงมาอาบแก้มอีกแล้วครับ ทั้งๆที่ผมไม่มีเสียงร้องสักนิด สภาพของผม คนจนๆ ปอนๆ หน้าตา ฐานะ การงาน การเงิน ไม่ได้มีอะไรดีหรือเทียบเท่า กันกับคุณทอมได้สักอย่าง ภาพที่เห็นคุณทอมยืนอยู่กับคุณโอมเมื่อกี้ ผมเอง ไม่มีอะไรจะ แข่งกับเขาได้เลย ถ้าคุณโอมจะเลือกคุณทอม ผมว่าผมคงต้องไปจากที่นี่เหมือนกัน

0 }' O$ K" r$ S5 Y9 z: R8 p7 Iผมตั้งสติอีกครั้งแล้วเดินไปล้างหน้าล้างตาอย่างลวกๆ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วตรงดิ่งไปยัง ออฟฟิศทันที สายมากๆแล้ววันนี้ ทำงานก็บกพร่องในหน้าที่ ถ้าเขาจะไล่เราออกก็ไม่แปลก ใจหรอกนะครับ ผมเปิดคอม เตรียมทำงานที่ค้างเอาไว้ทันที ไม่นานพี่สุก็เดินเข้ามา พร้อม กับขนมปังแซนด์วิซสองคู่ ผมสงสัยจังว่านายก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้ พี่สุเอามาให้ผมเหรอ

พี่สุ : "น้องเอส เป็นยังไงบ้างคะ คุณโอมบอกพี่ว่าน้องเอสไม่ค่อยสบาย ดูสิตาแดงๆด้วย ไปหาหมอดีมั้ยคะ เดี๋ยวพี่สุให้พี่ชาติพาไป"
/ C$ H, Q# [8 q( e
5 `' o8 y6 m$ s7 q3 E( a1 `/ Pผม: "ผมไม่เป็นไรแล้วครับ กินยาแล้วเดี๋ยวก็คงหาย แล้วนี่พี่สุเอาของว่างมาให้นาย แต่นายไม่อยู่หรอกนะครับพี่สุ ไม่รู้ว่าออกไปไหน ไม่ได้สั่งไว้น่ะครับ"
' |6 ^6 T; O2 C" Z" z2 z; q
) e; D: h5 Z8 @' {- d8 Gพี่สุ: "เปล่าเลยค่ะ พี่เอาแซนด์วิซมาให้น้องเอส เดาว่ายังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า แล้วก็ไม่ค่อยสบายด้วย กินอะไรรองท้องสักหน่อยค่ะ เดี๋ยวพี่สุให้พี่ชาติพาไปหาหมอ"
! a" N  g6 {) D; p5 a8 R
7 P  W% G1 L! C5 Z+ _8 ~ผม: "ขอบคุณพี่สุมากครับ ผมกำลังหิวอยู่พอดีเลย แต่ผมไม่ไปหาหมอนะครับ เพราะว่าแค่ปวดหัวเองกินยาก็หายแล้ว ผมไม่ได้เป็นอะไรมากมาย แค่ปวดหัวเล็กๆ น้อยๆเองครับ"

* v  @" h( X. w* q  h6 Bพี่สุ: "โอเคค่ะ ถ้าไม่ไปก็ไม่ไป พี่รู้น้องเอสไม่ชอบให้ใครมาบังคับ นายสั่งให้พี่สุมาอยู่เป็นเพื่อนน้องเอส เพราะว่านายออกไปส่งคุณทอมกลับกรุงเทพฯแล้วค่ะ"
) \8 [( U5 F% h6 s4 ^1 }  M
ผม: "อ้าว กลับแล้วเหรอครับ ผมไม่ได้มาส่งคุณทอมเลยครับพี่สุ"
+ x, D* ^/ I8 s' ~  T7 n( J6 p
พี่สุ: "ค่ะ ที่น้องเอสเจอคุณทอมกับคุณโอมเมื่อเช้านั่น คุณทอมเขาขอตัวตามคุณโอมไปที่บ้านพักน้องเอสด้วย ก็เห็นบอกว่าจะกลับแล้ว แต่ไม่เจอน้องเอส ก็เลยจะขอตามไปร่ำลาน้องเอสที่หน้าบ้านเลย จะไม่ได้ต้องเทียวไปเทียวมาไงคะ"
3 N2 Q# \+ L) z+ [" B! Q
/ n3 Y- s4 k  g" R6 s4 ]ผม: "เหรอครับ ผมไม่ทราบเลย ไม่เห็นคุณทอมพูดอะไร" อ๋อ ที่ผมเห็นคุณทอมมากับคุณโอมเมื่อเช้านี่จะมาลาผมเหรอ ผมไม่ได้มีความสลักสำคัญอะไรเลยนะครับ ถึงจะต้องลำบากมาหาผมถึงที่แบบนั้น

เสียงโทรศัพท์ออฟฟิศดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาของผมกับพี่สุครับ

7 V2 b0 L( |( B3 M# sผม: "สวัสดีครับ ฟาร์มม้าคุณภาณุครับ"

ปลายสาย: "เอส ผมเองนะ เอสช่วยขึ้นไปที่ห้องผมทีนะครับ ที่ลิ้นชักข้างหัวเตียงจะมีสมุดบันทึกเล่มสีดำอยู่ ในสมุดบันทึกจะมีกระดาษการ์ดสีขาวแนบอยู่ ข้างในเป็นรายละเอียดของม้ารุ่นที่ผมต้องการ ในนั้นจะมีอีเมลติดต่ออยู่ เดี๋ยวเอสไปเอาลงมาไว้ข้างล่างในห้องทำงานผมทีนะครับ ผมกลัวผมจะลืมอีกแล้วจะติดต่อไม่ทันนะครับ"
3 i, e, g9 b( O" N- ~) S
ผม: "ได้ครับ แค่อย่างเดียวนะครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมไว้ให้ครับคุณโอม"

คุณโอม: "แล้วไม่สบายดีขึ้นแล้วเหรอครับเอส"

ผม: "... ครับ ถ้าคุณโอมไม่มีธุระแล้ว ผมขอตัวทำงานต่อนะครับ สวัสดีครับ"

2 |0 [- p% B3 h; s9 iผมตัดสินใจตัดบทเพราะไม่อยากให้มีการสนทนาอื่นที่ไม่ใช่เรื่องงานครับ ผมควรโฟกัสแค่เรื่องงานอย่างเดียว ผมบอกกับพี่สุว่าไม่ต้องห่วงผม ผมไม่ได้เป็นอะไร ขอให้พี่สุไปพักทานข้าวได้แล้ว ผมขอตัวไปเอาของให้นายก่อน ทันทีที่ฝ่าเท้าผมสัมผัสกับบันไดบ้านของนายภาพของฝันร้ายเมื่อคืนก็แล่นเข้ามาในหัวสมองของผมอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมบอกกับตัวเองว่าผมไม่เป็นไร ผมต้องเข้มแข็ง ไม่ว่าจะเห็นอะไร ห้ามร้องไห้อีก

วินาทีที่ผมบิดประตูลูกบิด ร่างกายสั่งให้ผมกลั้นหายใจและหลับตาลงอัตโนมัติ ไม่รู้ว่าทำไมผมสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเปิดเข้าไปในห้อง

# ^6 `, g, A% K7 x
ทุกอย่างเรียบร้อย สะอาดสะอ้าน เป็นระเบียบ ผมมองผ่านไปทางห้องน้ำก็รู้ว่าพี่สุยังไม่ได้ เข้ามาทำความสะอาด เพราะพื้นยังเปียกอยู่เลย ผมมองไปที่ผ้าห่ม กับ หมอน ก็พบว่ามันยังอยู่ดีที่เดิมของมัน จากนั้นจึงเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักเอาสมุดบันทึกสีดำออกมา ผมมองไป หมอนสองใบนั้นอีกครั้ง เอาวะ อย่างน้อยก็จะได้รู้ไปเลย จึงวางสมุดบันทึกเล่มนั้นลงกับตู้หัวเตียงก่อน

' T, [5 D4 w  q. ^$ ?" H. Kผมสูดหายใจลึกๆ แล้วคว้าหมอนใบแรกขึ้นมากอดเอาไว้ ก่อนจะซุกหน้าลงไปสูดดมันอย่างเต็มปอด
+ K7 E/ g8 B9 E5 J* }
7 Q; |3 Y5 r% V& H: w7 A( ~7 z... เป็นกลิ่นจากยาสระผมของคุณโอม...  ผมจำได้
; @+ }2 k- q, d) J. I: L4 U  b- Z
มือผมเอื้อมคว้าหมอนอีกใบที่อยู่ข้างกันขึ้นมา กลั้นใจ บอกกับตัวเองว่าถ้าใช่ ก็แปลว่าเขานอนด้วยกันที่นี่จริงๆ ตรงนี้ ที่ๆครั้งหนึ่ง เคยเป็นของผม...เป็นของผมมาก่อนปลายจมูกสูดดมลงกับหมอนอีกใบเช่นเดียวกับที่ผมทำกับใบแรก

... ทำไมล่ะ ทำไมยังเป็นกลิ่นของคุณโอม ไหนพี่สุบอกว่าคุณทอมมานอนที่นี่ ในห้องๆนี้ ผมดมลงไปที่ผ้าห่ม ทั้งผ้าปูที่นอน เป็นกลิ่นตัวของคุณโอมเท่านั้น ไม่ใช่ของใครอื่น แล้วไหนพี่สุบอกว่าคุณทอมมานอนกับคุณโอมที่นี่

* S# b/ H6 ~+ y% l4 Dเพื่อให้หายข้องใจ ผมเดินไปยังห้องนอนแขกใกล้กัน เปิดประตูเข้าไปก็พบว่าห้องมีการใช้งานแล้วเดินไปดูที่พื้นห้องน้ำ
, ~/ I6 j  L5 L; W+ [1 ]
3 s5 c" `- k5 X! R... พื้นเปียก ...

/ C, D& m/ o2 b& gแสดงว่า ผมเข้าใจผิด คุณทอม กับคุณโอม ไม่ได้นอนด้วยกัน
- ]/ w* R  L1 p
อ้าว

* C$ `1 w& `& L* s( {ไม่ได้นอนด้วยกันหรอกเหรอ นี่ผมเครียดจนเก็บทั้งหมดไปฝันเป็นตุเป็นตะเลยนะ
! e. q$ G! Q3 ]$ n3 H* K
ผมเดินกลับเข้ามาในออฟฟิศอีกครั้ง เอาสมุดบันทึกไปวางไว้บนโต๊ะคุณโอม ไม่ลืมที่จะเอากระดาษการ์ดสีขาวออกมาวาง แล้วเอาที่ทับกระดาษทับไว้ให้เห็นชัดเจน ถ้าผมไปถามพี่สุ พี่สุจะสงสัยหรือเปล่าว่า เค้าจะนอนหรือไม่นอนด้วยกัน มันเกี่ยวอะไรกับผม ไม่เอาอะ พี่สุจับ ผิดเก่งจะตาย ยังไงก็ถามไม่ได้ ผมไม่อยากให้ใครรู้อะไรไปมากกว่านี้ครับ ผมรับมือไม่ถูกหรอกนะ

0 d  E1 X% b2 ~+ L% U0 x14.10 เสียงรถของคุณโอมเข้ามาจอดหน้าออฟฟิศ ผมชะเง้อมองดู นายเดินตรงมาทางประตูด้านหน้า ผมพยายามปั้นหน้าให้โอเคที่สุด ทำงานในหน้าที่รับผิดชอบของผมไป ทำท่าทางประหนึ่งโปรแกรมเอ็กเซลตรงหน้า ทำให้ผมละความสนใจไม่ได้ ต้องทำตัวเองให้ยุ่งๆเข้าไป ยังไงดี ยังไงดี เอาไงดีอะ ฮือออออ

คุณโอม: "เอส เข้ามาในห้องทำงานผมด้วยครับ เรามีเรื่องต้องคุยกัน"

0 S4 _. D/ N7 s- QEnd EP 7.2 To be continued...
# e% ^7 r4 u" _& l) N. d7 l
8 V1 r+ k# Y+ ^/ Y+ dPP มาแล้วครับ เป็นไงครับ อิอิอิ โดนหลอกกันถ้วนหน้า
ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะฝึกปรือฝีมือในการเขียน นี่เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกในชีวิตเลย
พอจะทำให้ผู้อ่านเพลิดเพลิน เสียว สนุก เศร้า ไปกับเรื่องราวของตัวละครได้บ้างมั้ยครับ
มีคนเม้นท์บอกผมว่า อ่านไป 4 ตอน น้ำแทบพุ่ง 5555 นี่จะบอกว่า ขนาดเขียนเอง น้ำยังซึมๆเลยครับ ทุกครั้งที่เขียนหนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ต้องใช้พลังในการเขียนเยอะมาก ต้องบรรยายให้เหมาะสมขนาดไหน ผู้อ่านของผมถึงจะอินไปกับเรื่องราว อินไปกับตัวละคร แต่ก็ยังย้ำนะครับว่านี่ไม่ใช้นิยาย ยังสโคปให้เป็นเรื่องเสียวอยู่
/ Y7 p# H; P1 G  x1 U) r
' P4 @7 R3 G" I7 B  ^, K: {ดีใจที่ทุกท่านชอบ อีก 2 ep ก็จะจบแล้วครับเรื่องหนุ่มฟาร์มม้า ยังไงก็ฝากติดตามกันต่อด้วยนะครับ
0 o3 `8 @1 D$ K; u2 C8 u" ~
+ @: Z4 t8 y5 a7 j) s; nผมอาจจะหายไปพักนึงใหญ่ๆ ไม่ต้องรอกันนะครับ ติดตามความสนุกจากผู้เขียนเรื่องอื่นๆ กันไปก่อน
$ @* r' U+ a0 ~& vเดี๋ยวกลับมาแล้วจะมารายงานตัวครับ
0 R1 g5 |& ^  i; h7 U7 s
Love you all my readers...

8 n: S+ a/ N3 _7 y& E

pipi1

มาต่อเร็วๆน่ะครับเพราะเป็นเรื่องที่หน้าติดตามมีทั้งความเสียวมีทั้งอารมณ์เศร้าคลาวน้ำตามีหลายรสชาติในเรื่องเดียวกัน และจะติดตามถึงตอนจบเลยน่ะครับ

tttmk

สนุกน่าติดตามมากครับ

minone

ขอบคุณครับผม

uglymen

บททดสอบอารมณ์และความรู้สึก มันเจ็บนะ

takeshi

ขอบคุณครับผม

natthaphat.sam

ขอบคุนครับ

7788BB

จริงๆถ้ามันยาวกว่านี้หน่อยก็จะเท่ากับมาตรฐานนิยายที่ตีพิมพ์แล้วครับ

! }2 c1 s, p3 C; ^! j
$ y4 F  Y& ^, U; d5 x1 J4 l
$ v4 {* Q; {  [. K2 s" z#โดนหลอกเต็มเปาเลยแทรกแผ่นดินหนีแป๊บ

tom10

งอลๆๆ

PP_Masaki

7788BB ตอบกลับเมื่อ 2017-1-13 05:24
จริงๆถ้ามันยาวกว่านี้หน่อยก็จะเท่ากับมาตรฐานนิยายท ...

ชอบคอมเม้นท์จังครับ เหมือนมีปฏิกิริยาตอบรับจากผู้อ่านบ้าง

ผมเบื่อคำว่าขอบคุณ ขอบคุณ มากเลยครับ เพระาผมไม่รู้อะไรเลย
0 `( S8 f% y  B% O' K% D
เดี๋ยวกลับมาลุ้นกันว่า เค้าจะงอนกันได้นานแค่ไหน

sugarxxx

เป็นเรื่องที่ชวนให้น่าติดตามครับ  อย่าทิ้งช่วงนานนะครับ  ขอให้มีตอนจบนะครับ ไม่อยากอ่านเรื่องแบบค้างคานะครับ ให้กำลังใจครับ

nongbasz

ขอบคุณนะครับ

kangped

ขอบคุณครับ

prince_devil

ไม่เอานะ คุณโอมอย่าว่าเอสนะะ

bird0211

ขอบคุณครับ

freezz

โดนอ้างอิง เอ๊ะหรือโดนแซวก็ไม่รุ้ นะคับ 55
ที่บอกว่าน้ำพุ่ง ก็เกือบพุ่งจริงๆนะคับ ฮาาา

2 I% J0 H. N- Uผมชอบอ่านแนวนี้ มันต้องลุ้นต้องติดตามตลอด
1 U7 }3 L' d+ A) v% Oอยากให้ นักเขียน เขียนต่อไป ถึงจะนานก็รอคับ แล้ว มาบอกผมด้วยว่ากลับมาเขียนเรื่องใหม่แล้ว ---》》 เหมือนสั่ง 555  ขอบคุณคับ

kaki

เยี่ยมเรยครับ ชอบผลงานนะครับ

teaser

ขอบคุณมากครับ อยากให้มีพลัดกันรุก-รับบ้างอ่ะครับ

616161

ขอบคุณมากครับ

gaybin

สนุกมากครับ