หนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ตอนที่ 7.2 [12/01/2017]

PP_Masaki

) ~4 q' [: b; a. r( J4 d2 X7 Xหนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ตอนที่ 7.2


& m  W. \) F! S7 zEP 7.2 What's done cannot be undone...

! L: t" T7 Y: A% E1 b! n- G"เอส...เอส...เอส....เอส..." เสียงเรียกชื่อผมดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท พร้อมกับเสียงเคาะ ที่ประตู มีคนมาเรียกผม สำรวจตัวเองแป๊ปนึง แล้วเดินออกไปเปิดประตูหน้าบ้าน ดูเหมือน เค้าจะเรียกผมอยู่นานแล้วด้วยครับ
6 ]4 F- d: G9 i8 P0 q, c% Tคุณโอม: "เอสเป็นอะไร ไม่สบายรึเปล่า ผมเรียกตั้งหลายทีก็ไม่มีเสียงตอบ นี่ยังคุยกับทอมว่า  ถ้าเรียกอีกสองครั้งไม่ตอบ จะให้คนพังประตูเข้าไปแล้วนะครับ"
3 e- m1 B: k6 a, V
ผม: "ผม เอ่อ ผม..." ผมเรียงลำดับทุกอย่างที่อยู่ในหัว
$ C) v( s: V+ ~( l3 [; y
1 N7 x3 `& Y5 k) iครับ ผมตื่นสาย

ตอนนี้สิบโมงกว่าแล้ว  คุณโอมเห็นผมยังไม่เข้าไปทำงาน เลยมาให้คนงานพามาเคาะประตูบ้าน แต่ภาพที่ผมเห็นในฝันเมื่อครู่ ทำให้ผมมองหน้าเจ้านาย กับคุณทอม ด้วยสายตาไม่เข้าใจ มองหน้าคุณทอมแล้วก็มองหน้าคุณโอม ได้แต่บอกตัวเองว่าไม่มีอะไร แค่ฝัน แค่ฝันไป ตั้งสตินะ ตอนนี้ผมต้องเอาตัวรอให้ได้ก่อนแล้ว ไม่งั้นแย่แน่ครับ

ผม: "เอส เอ่อ ผมไม่ค่อยสบายครับ ปวดหัวนิดหน่อย นอนไม่ค่อยหลับมาสองสามวันแล้ว ผมเลยตั้งใจว่าจะไม่นอนแล้ว จะออกไปทำงานตอนแปดโมงเลย แต่มาหลับไปอีกทีจนไม่รู้ตัวมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่...เอ่อ ตอนที่คุณโอมมาเคาะประตูนี่แหละครับ ผมต้องขอโทษคุณโอมด้วยนะครับที่บกพร่อง ผมจะรีบเข้าไปออฟฟิศเดี๋ยวนี้แหละครับ เดี๋ยวผมขอตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าสักห้านาทีนะครับ"
2 x5 o+ t! }7 g3 M5 E; v2 G
/ I0 Z$ L3 `9 }  u) u+ ~คุณโอม: "เอสเดี๋ยว..."
เป็นคุณโอมที่เอามือมาอังหน้าผากผม สายตาที่เขามองผม เหมือนว่าเป็นห่วงผมมาก แต่ผมจะเชื่อใจอะไรได้อีกครับ ผมสับสนไปหมดแล้ว ผมเบือนหน้าลงจากฝ่ามือใหญ่ของคุณโอมไม่อยากให้ใครเห็นว่าเขาปฏิบัติกับผมแบบนี้ เพราะตรงนี้มีคุณทอมยืนอยู่ด้วย
"เอส.......ปวดหัวอยู่ไม่ใช่เหรอ หยุดสักวันก็ได้ผมอนุญาต"
: u% e" [9 A4 v# R. u: [. }' d
$ e+ s7 B7 ]+ T, u: p+ b% \ผม: "ผมไม่ปวดแล้วครับ เดี๋ยวผมขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะครับ ขอประทานโทษนะครับคุณโอม คุณทอม ผมขอตัวก่อนนะครับ"
, v0 v; W% o% g) t" _/ z& j
3 F) J% G. p% T' }' Bผมยกมือไหว้ขอโทษเจ้านาย กับคุณทอม ก่อนจะเปิดประตูเดินเข้าบ้าน แล้วปิดมันลงเบาๆ ต่อหน้าพวกเขาทั้งคู่ น้ำตาผมไหลลงมาอาบแก้มอีกแล้วครับ ทั้งๆที่ผมไม่มีเสียงร้องสักนิด สภาพของผม คนจนๆ ปอนๆ หน้าตา ฐานะ การงาน การเงิน ไม่ได้มีอะไรดีหรือเทียบเท่า กันกับคุณทอมได้สักอย่าง ภาพที่เห็นคุณทอมยืนอยู่กับคุณโอมเมื่อกี้ ผมเอง ไม่มีอะไรจะ แข่งกับเขาได้เลย ถ้าคุณโอมจะเลือกคุณทอม ผมว่าผมคงต้องไปจากที่นี่เหมือนกัน
4 i% {& I( [) _7 ]# J9 Z: D
% Z( |* r: K2 a' l5 Vผมตั้งสติอีกครั้งแล้วเดินไปล้างหน้าล้างตาอย่างลวกๆ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วตรงดิ่งไปยัง ออฟฟิศทันที สายมากๆแล้ววันนี้ ทำงานก็บกพร่องในหน้าที่ ถ้าเขาจะไล่เราออกก็ไม่แปลก ใจหรอกนะครับ ผมเปิดคอม เตรียมทำงานที่ค้างเอาไว้ทันที ไม่นานพี่สุก็เดินเข้ามา พร้อม กับขนมปังแซนด์วิซสองคู่ ผมสงสัยจังว่านายก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้ พี่สุเอามาให้ผมเหรอ

พี่สุ : "น้องเอส เป็นยังไงบ้างคะ คุณโอมบอกพี่ว่าน้องเอสไม่ค่อยสบาย ดูสิตาแดงๆด้วย ไปหาหมอดีมั้ยคะ เดี๋ยวพี่สุให้พี่ชาติพาไป"

ผม: "ผมไม่เป็นไรแล้วครับ กินยาแล้วเดี๋ยวก็คงหาย แล้วนี่พี่สุเอาของว่างมาให้นาย แต่นายไม่อยู่หรอกนะครับพี่สุ ไม่รู้ว่าออกไปไหน ไม่ได้สั่งไว้น่ะครับ"

พี่สุ: "เปล่าเลยค่ะ พี่เอาแซนด์วิซมาให้น้องเอส เดาว่ายังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า แล้วก็ไม่ค่อยสบายด้วย กินอะไรรองท้องสักหน่อยค่ะ เดี๋ยวพี่สุให้พี่ชาติพาไปหาหมอ"

$ y* B( {  u2 e0 K& Uผม: "ขอบคุณพี่สุมากครับ ผมกำลังหิวอยู่พอดีเลย แต่ผมไม่ไปหาหมอนะครับ เพราะว่าแค่ปวดหัวเองกินยาก็หายแล้ว ผมไม่ได้เป็นอะไรมากมาย แค่ปวดหัวเล็กๆ น้อยๆเองครับ"
1 G& [, H$ P% B2 w6 v
, f+ u0 _, k$ f9 K9 q; Cพี่สุ: "โอเคค่ะ ถ้าไม่ไปก็ไม่ไป พี่รู้น้องเอสไม่ชอบให้ใครมาบังคับ นายสั่งให้พี่สุมาอยู่เป็นเพื่อนน้องเอส เพราะว่านายออกไปส่งคุณทอมกลับกรุงเทพฯแล้วค่ะ"
3 z3 W9 _1 A6 {; J. p- U* _
ผม: "อ้าว กลับแล้วเหรอครับ ผมไม่ได้มาส่งคุณทอมเลยครับพี่สุ"
9 I, b/ `; a, ^5 s0 h
พี่สุ: "ค่ะ ที่น้องเอสเจอคุณทอมกับคุณโอมเมื่อเช้านั่น คุณทอมเขาขอตัวตามคุณโอมไปที่บ้านพักน้องเอสด้วย ก็เห็นบอกว่าจะกลับแล้ว แต่ไม่เจอน้องเอส ก็เลยจะขอตามไปร่ำลาน้องเอสที่หน้าบ้านเลย จะไม่ได้ต้องเทียวไปเทียวมาไงคะ"
9 N% T  [' H# d1 l0 N
/ N: d: K- v$ K# oผม: "เหรอครับ ผมไม่ทราบเลย ไม่เห็นคุณทอมพูดอะไร" อ๋อ ที่ผมเห็นคุณทอมมากับคุณโอมเมื่อเช้านี่จะมาลาผมเหรอ ผมไม่ได้มีความสลักสำคัญอะไรเลยนะครับ ถึงจะต้องลำบากมาหาผมถึงที่แบบนั้น

เสียงโทรศัพท์ออฟฟิศดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาของผมกับพี่สุครับ

ผม: "สวัสดีครับ ฟาร์มม้าคุณภาณุครับ"
9 u/ @3 e* U+ L0 b4 u* N. O- t
ปลายสาย: "เอส ผมเองนะ เอสช่วยขึ้นไปที่ห้องผมทีนะครับ ที่ลิ้นชักข้างหัวเตียงจะมีสมุดบันทึกเล่มสีดำอยู่ ในสมุดบันทึกจะมีกระดาษการ์ดสีขาวแนบอยู่ ข้างในเป็นรายละเอียดของม้ารุ่นที่ผมต้องการ ในนั้นจะมีอีเมลติดต่ออยู่ เดี๋ยวเอสไปเอาลงมาไว้ข้างล่างในห้องทำงานผมทีนะครับ ผมกลัวผมจะลืมอีกแล้วจะติดต่อไม่ทันนะครับ"
# l' c! _# Q2 j3 w" E& K6 v. R  i$ F
ผม: "ได้ครับ แค่อย่างเดียวนะครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมไว้ให้ครับคุณโอม"
+ `8 X' L, [  ]" U. ^5 c) O* O8 u5 v( r
8 K+ l% F( ]2 |' K, y7 ?7 aคุณโอม: "แล้วไม่สบายดีขึ้นแล้วเหรอครับเอส"

ผม: "... ครับ ถ้าคุณโอมไม่มีธุระแล้ว ผมขอตัวทำงานต่อนะครับ สวัสดีครับ"

9 R  f! b9 \6 I9 k& |7 ]ผมตัดสินใจตัดบทเพราะไม่อยากให้มีการสนทนาอื่นที่ไม่ใช่เรื่องงานครับ ผมควรโฟกัสแค่เรื่องงานอย่างเดียว ผมบอกกับพี่สุว่าไม่ต้องห่วงผม ผมไม่ได้เป็นอะไร ขอให้พี่สุไปพักทานข้าวได้แล้ว ผมขอตัวไปเอาของให้นายก่อน ทันทีที่ฝ่าเท้าผมสัมผัสกับบันไดบ้านของนายภาพของฝันร้ายเมื่อคืนก็แล่นเข้ามาในหัวสมองของผมอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมบอกกับตัวเองว่าผมไม่เป็นไร ผมต้องเข้มแข็ง ไม่ว่าจะเห็นอะไร ห้ามร้องไห้อีก

วินาทีที่ผมบิดประตูลูกบิด ร่างกายสั่งให้ผมกลั้นหายใจและหลับตาลงอัตโนมัติ ไม่รู้ว่าทำไมผมสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเปิดเข้าไปในห้อง

, o: j8 ^+ U  m
( t) P( I7 e. O: i) ~/ n2 Vทุกอย่างเรียบร้อย สะอาดสะอ้าน เป็นระเบียบ ผมมองผ่านไปทางห้องน้ำก็รู้ว่าพี่สุยังไม่ได้ เข้ามาทำความสะอาด เพราะพื้นยังเปียกอยู่เลย ผมมองไปที่ผ้าห่ม กับ หมอน ก็พบว่ามันยังอยู่ดีที่เดิมของมัน จากนั้นจึงเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักเอาสมุดบันทึกสีดำออกมา ผมมองไป หมอนสองใบนั้นอีกครั้ง เอาวะ อย่างน้อยก็จะได้รู้ไปเลย จึงวางสมุดบันทึกเล่มนั้นลงกับตู้หัวเตียงก่อน
- i% v! k8 U  d6 p
ผมสูดหายใจลึกๆ แล้วคว้าหมอนใบแรกขึ้นมากอดเอาไว้ ก่อนจะซุกหน้าลงไปสูดดมันอย่างเต็มปอด
& G' x, a, ?- M; J5 E
... เป็นกลิ่นจากยาสระผมของคุณโอม...  ผมจำได้

มือผมเอื้อมคว้าหมอนอีกใบที่อยู่ข้างกันขึ้นมา กลั้นใจ บอกกับตัวเองว่าถ้าใช่ ก็แปลว่าเขานอนด้วยกันที่นี่จริงๆ ตรงนี้ ที่ๆครั้งหนึ่ง เคยเป็นของผม...เป็นของผมมาก่อนปลายจมูกสูดดมลงกับหมอนอีกใบเช่นเดียวกับที่ผมทำกับใบแรก
  M/ {) N7 |# p7 @
... ทำไมล่ะ ทำไมยังเป็นกลิ่นของคุณโอม ไหนพี่สุบอกว่าคุณทอมมานอนที่นี่ ในห้องๆนี้ ผมดมลงไปที่ผ้าห่ม ทั้งผ้าปูที่นอน เป็นกลิ่นตัวของคุณโอมเท่านั้น ไม่ใช่ของใครอื่น แล้วไหนพี่สุบอกว่าคุณทอมมานอนกับคุณโอมที่นี่

/ J9 P. q9 V9 Z, gเพื่อให้หายข้องใจ ผมเดินไปยังห้องนอนแขกใกล้กัน เปิดประตูเข้าไปก็พบว่าห้องมีการใช้งานแล้วเดินไปดูที่พื้นห้องน้ำ

... พื้นเปียก ...
% _! W$ ~0 E9 z* r. _7 y% I
แสดงว่า ผมเข้าใจผิด คุณทอม กับคุณโอม ไม่ได้นอนด้วยกัน

' {+ |+ ?. e3 ~/ @อ้าว
4 r9 U5 H( c' I/ S
ไม่ได้นอนด้วยกันหรอกเหรอ นี่ผมเครียดจนเก็บทั้งหมดไปฝันเป็นตุเป็นตะเลยนะ

* D* F- E8 F) y; Yผมเดินกลับเข้ามาในออฟฟิศอีกครั้ง เอาสมุดบันทึกไปวางไว้บนโต๊ะคุณโอม ไม่ลืมที่จะเอากระดาษการ์ดสีขาวออกมาวาง แล้วเอาที่ทับกระดาษทับไว้ให้เห็นชัดเจน ถ้าผมไปถามพี่สุ พี่สุจะสงสัยหรือเปล่าว่า เค้าจะนอนหรือไม่นอนด้วยกัน มันเกี่ยวอะไรกับผม ไม่เอาอะ พี่สุจับ ผิดเก่งจะตาย ยังไงก็ถามไม่ได้ ผมไม่อยากให้ใครรู้อะไรไปมากกว่านี้ครับ ผมรับมือไม่ถูกหรอกนะ

  v5 _- `5 e) E1 H0 t2 o14.10 เสียงรถของคุณโอมเข้ามาจอดหน้าออฟฟิศ ผมชะเง้อมองดู นายเดินตรงมาทางประตูด้านหน้า ผมพยายามปั้นหน้าให้โอเคที่สุด ทำงานในหน้าที่รับผิดชอบของผมไป ทำท่าทางประหนึ่งโปรแกรมเอ็กเซลตรงหน้า ทำให้ผมละความสนใจไม่ได้ ต้องทำตัวเองให้ยุ่งๆเข้าไป ยังไงดี ยังไงดี เอาไงดีอะ ฮือออออ

( E5 F% U% ]" x4 }" `& _0 Sคุณโอม: "เอส เข้ามาในห้องทำงานผมด้วยครับ เรามีเรื่องต้องคุยกัน"

3 F7 k) }$ ^) \. C0 [" [' bEnd EP 7.2 To be continued...

PP มาแล้วครับ เป็นไงครับ อิอิอิ โดนหลอกกันถ้วนหน้า
1 K7 }# Q/ x8 oผมพยายามอย่างยิ่งที่จะฝึกปรือฝีมือในการเขียน นี่เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกในชีวิตเลย
( I3 n/ R& f$ C5 P" d8 |พอจะทำให้ผู้อ่านเพลิดเพลิน เสียว สนุก เศร้า ไปกับเรื่องราวของตัวละครได้บ้างมั้ยครับ
มีคนเม้นท์บอกผมว่า อ่านไป 4 ตอน น้ำแทบพุ่ง 5555 นี่จะบอกว่า ขนาดเขียนเอง น้ำยังซึมๆเลยครับ ทุกครั้งที่เขียนหนุ่มฟาร์มม้าพาเสียว ต้องใช้พลังในการเขียนเยอะมาก ต้องบรรยายให้เหมาะสมขนาดไหน ผู้อ่านของผมถึงจะอินไปกับเรื่องราว อินไปกับตัวละคร แต่ก็ยังย้ำนะครับว่านี่ไม่ใช้นิยาย ยังสโคปให้เป็นเรื่องเสียวอยู่
+ u; c% D: W4 u
& }5 A0 N7 T% B9 Xดีใจที่ทุกท่านชอบ อีก 2 ep ก็จะจบแล้วครับเรื่องหนุ่มฟาร์มม้า ยังไงก็ฝากติดตามกันต่อด้วยนะครับ

ผมอาจจะหายไปพักนึงใหญ่ๆ ไม่ต้องรอกันนะครับ ติดตามความสนุกจากผู้เขียนเรื่องอื่นๆ กันไปก่อน
เดี๋ยวกลับมาแล้วจะมารายงานตัวครับ

Love you all my readers...

% K/ ?. [- S. L; K$ n- [

pipi1

มาต่อเร็วๆน่ะครับเพราะเป็นเรื่องที่หน้าติดตามมีทั้งความเสียวมีทั้งอารมณ์เศร้าคลาวน้ำตามีหลายรสชาติในเรื่องเดียวกัน และจะติดตามถึงตอนจบเลยน่ะครับ

tttmk

สนุกน่าติดตามมากครับ

minone

ขอบคุณครับผม

uglymen

บททดสอบอารมณ์และความรู้สึก มันเจ็บนะ

takeshi

ขอบคุณครับผม

natthaphat.sam

ขอบคุนครับ

7788BB

จริงๆถ้ามันยาวกว่านี้หน่อยก็จะเท่ากับมาตรฐานนิยายที่ตีพิมพ์แล้วครับ
1 D& K3 V5 {* ~) u/ v* ~
+ m  r* h1 |. a- Y) o

: c4 _! u( U3 g) y" S) L' c#โดนหลอกเต็มเปาเลยแทรกแผ่นดินหนีแป๊บ

tom10

งอลๆๆ

PP_Masaki

7788BB ตอบกลับเมื่อ 2017-1-13 05:24
- R  s  }6 w$ j* [* r. G! nจริงๆถ้ามันยาวกว่านี้หน่อยก็จะเท่ากับมาตรฐานนิยายท ...

$ B, f4 }) n0 \2 x8 C  {ชอบคอมเม้นท์จังครับ เหมือนมีปฏิกิริยาตอบรับจากผู้อ่านบ้าง
" w# v/ K- F& c+ t
ผมเบื่อคำว่าขอบคุณ ขอบคุณ มากเลยครับ เพระาผมไม่รู้อะไรเลย

เดี๋ยวกลับมาลุ้นกันว่า เค้าจะงอนกันได้นานแค่ไหน

sugarxxx

เป็นเรื่องที่ชวนให้น่าติดตามครับ  อย่าทิ้งช่วงนานนะครับ  ขอให้มีตอนจบนะครับ ไม่อยากอ่านเรื่องแบบค้างคานะครับ ให้กำลังใจครับ

nongbasz

ขอบคุณนะครับ

kangped

ขอบคุณครับ

prince_devil

ไม่เอานะ คุณโอมอย่าว่าเอสนะะ

bird0211

ขอบคุณครับ

freezz

โดนอ้างอิง เอ๊ะหรือโดนแซวก็ไม่รุ้ นะคับ 55
! J/ S; A$ \# `8 e8 N+ Fที่บอกว่าน้ำพุ่ง ก็เกือบพุ่งจริงๆนะคับ ฮาาา
" P+ n3 p+ B& n, X% D
. E1 j) g% L5 F4 L+ a: cผมชอบอ่านแนวนี้ มันต้องลุ้นต้องติดตามตลอด
อยากให้ นักเขียน เขียนต่อไป ถึงจะนานก็รอคับ แล้ว มาบอกผมด้วยว่ากลับมาเขียนเรื่องใหม่แล้ว ---》》 เหมือนสั่ง 555  ขอบคุณคับ

kaki

เยี่ยมเรยครับ ชอบผลงานนะครับ

teaser

ขอบคุณมากครับ อยากให้มีพลัดกันรุก-รับบ้างอ่ะครับ

616161

ขอบคุณมากครับ

gaybin

สนุกมากครับ