ลงทะเบียน2015-9-1
ล่าสุด2018-10-31
มาเฟียนักศึกษา
- กระทู้
- 40
- ตอบกลับ
- 894
- พลังน้ำใจ
- 3056
- Zenny
- 3470
- ออนไลน์
- 229 ชั่วโมง
|
บันทึกของนนท์24
* R; t: j2 o6 u- E( s4 Z4 F- R4 L. }ฟ้าใกล้สาง รุ่งเช้าของวันใหม่กำลังจะมาเยือน แต่ทำไมในใจของนนท์ยังมืดมิดขนาดนี้ วันนี้จะทำงานได้หรือป่าว วันนี้ชีวิตจะเป็นอย่างไร ต่อจากนี้ไปละ...ชีวิตจะเป็นอย่างไร 6 ปีที่อยู่ด้วยกันมา...มันกำลังพังทลายลงอย่างไม่เหลืออะไรอีกเลย...ชีวิตที่ไม่เหลืออะไรมาอยู่แล้ว...มีเขาคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้ลมหายใจของร่างนี้ยังคงมีอยู่....กล้าที่จะก้าวเดินออกมาจากครอบครัวที่อยู่กันมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก...กลับไม่รู้สึกเคว้งคว้างเดียวดายขนาดนี้....แต่ทำไมกับแค่คน ๆ เดียวถึงมีอิทธิพลกับชีวิตมากมายนักนะ...ไอ้นนท์...เขามีอะไรสำคัญขนาดนั้น...เขาทำกับเรามามากขนาดไหน....ทุ่มเทใจ...ความรู้สึกไปให้เขาแทบหมดใจ แต่เขาก็เคยทำร้ายจิตใจเรา เขาไม่เคยถนอมน้ำใจเรา...แล้วเราจะยังแคร์เขาทำไม...จริงซิ ฉันมันเป็นสิ่งปลอม ...แต่ฉันไม่ยอมปลอมใจ...เขาคงอยากได้ของจริง ๆ เขาถึงถวิลหา วิ่งเข้าไปหาครั้งแล้วครั้งเล่า...ไหนละคำมั่นสัญญาที่เคยให้...ขอโทษมา ก็ยกโทษให้ไปแล้ว...พยายามไม่คิดอะไรแล้วว่าเคยเกิดอะไรขึ้น...แต่ทำไมต้องทำกับเราขนาดนี้
, e; D; X6 F# Y- Wนับจากนี้ชีวิตเราไม่มีเขา ชีวิตเราคงต้องอยู่อ้างว้าง
! @1 b, ]2 K( s) D% k9 K( zฝันที่เคยฝันกลายเป็นฝันค้าง ชีวิตเคว้างคว้างอยู่เพียงเอกา
5 ?/ S/ [% B5 S9 q' x8 Eย้อนคืนย้อนหวนวันเวลา ที่กายาเราสองเดียงคู่กัน" e' N1 ~/ t, G5 |4 t: j) ^ D
ต้องหยุดหมดสิ้นเสียกลางครัน ชีวิตคู่พลันมลายจบสิ้นไป
3 J9 Y' L5 U2 I6 i+ E- A( Rโอ้อนาถคู่สองที่ต่างวัย มีไหมใครที่จะมาเข้าใจ/ ?, S4 A# \" i5 [4 B( e6 b
ต้องห่างต้องเหินกันแสนไกล จากกันไปคงไม่พบประสบกัน
2 k% _/ M/ n0 P* P* \8 \เช้าแล้ว นนท์ต้องขับรถไปทำงานที่ระยอง เขาแทบอยากจะขับรถชนให้ชีวิตตาย ๆ ไป นี่ถ้าขับรถบนทางบูรพาวิถี จะขับรถชนที่กั้นให้ตกลงไปตายเลย...แต่นนท์ก็ไม่ได้ขับรถขึ้นข้างบนกลับวิ่งเส้นข้างล่างแทน....ขณะที่กำลังจะข้ามสะพานแม่น้ำบางปะกง เขาจำได้ว่า..มีคนเคยบอกว่าให้กลั้นลมหายใจแล้วอธิษฐานขอ จากตีนสะพานหนึ่งไปถึงอีกตีนสะพานข้างหนึ่ง แล้วจะได้สมดังที่ปรารถนา แต่อะไรละที่นนท์อยากจะขอ .....นนท์คิดว่า...ถ้าขอให้เขากลับมารักนนท์เหมือนเดิมไม่มีคนอื่นอีก...จะเป็นอย่างนั้นจริงหรือป่าว....พอรถกำลังจะใกล้ถึงตีนสะพาน...นนท์ก็กลั้นหายใจแล้วอธิษฐานขอว่า * S) @. l7 ~$ n2 y) K( l
“ถ้าข้าฯกับ นนท์เป็นคู่รักกันที่แท้จริง ก็ขอให้อุปสรรคทุกอย่างคลี่คลายไป...และขอให้นับต่อจากนี้ชีวิตเขาเราอยู่คู่กันไปจวบจนวันตาย”: v# |1 d/ K5 Y0 h! X& b* I
นนท์ไม่รู้ว่าจะสำเร็จได้ดังที่ขอหรือไม่...แต่ตอนนี้ นนท์ขอที่พึ่งทางใจเพื่อให้ใจสบายดีกว่า...จะได้ไม่ต้องมาทุกข์แสนสาหัสแบบนี้อีก...ความรักมันช่างเรียนรู้ยากเสียจริง ๆ เรียนหนังสือมาตั้งเยอะ...ทำงานยาก ๆ มาก็ตั้งเยอะ...แต่เรื่องนี้กลับแก้ปัญหาไม่ได้ เรียนรู้มันไม่ได้เสียที...วันนี้พรรคพวกของนนท์ที่ระยอง...เห็นหน้าตานนท์ดูไม่สบายใจ...แถมยังตาบวมอีก ...พวกเพื่อนพวกนี้รู้จักทั้งนนท์และนัท....ก็เลยถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือป่าว...มีอะไรไม่สบายใจ....วันนี้จะหยุดทำงานก่อนก็ได้...แต่นนท์ก็ไม่รู้ว่าหยุดแล้วจะไปไหน...ไปหาใคร...เพราะเขาคิดว่าไม่มีใครอีกแล้ว....จนเพื่อนคนหนึ่งพยายามคาดคั้นให้นนท์พูด....เพราะเขารู้เรื่องราวระหว่างนนท์กับนัทเป็นอย่างดี- e" P; q7 [5 s4 i0 p- {5 M0 p$ e
“ไหนมันมีอะไรเกิดขึ้นละนนท์”
; Y0 I! d! Z3 n“มันเอาอีกแล้วอะซิ...คราวนี้ผู้หญิงคนนั้นโทรมาหยามเลย”: U9 ~7 `/ w$ Z" a N" a! ^4 q9 b7 ?
“คงไม่มีอะไรหรอกน่า...ใจเย็น ๆ อาจจะไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้”
" H0 L9 T( e/ M- E9 r“มันจะไม่ใช่ได้ไง...มันแอบโทรไปหากันตอนกลางคืน..นอน ๆ กันอยู่ก็ลุกแอบลงไปโทรหากัน”3 {. x/ ^' n2 y' t$ @, N1 K
“เอาน่า...ไม่มีไรหรอกเรื่องนี้ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง” / @+ K- r; n. Q/ p
เพื่อนคนนี้พูดเสร็จ พอดีที่นนท์จะต้องทำงานซึ่งจะต้องแยกตัวออกไปทำงานอีกฝ่ายหนึ่ง
& E, X' H9 z7 a: d# U5 i1 {7 c% dประมาณ 11 โมงครึ่ง นนท์ทำงานเสร็จ กำลังลงมาเพื่อจะรอเพื่อน ๆ ไปทานข้าวด้วยกัน นนท์เห็นนัทนั่งอยู่ที่หน้าประตู...นนท์ชะงัก หยุดไม่ก้าวเดินต่อ เพราะเขาไม่อยากจะเจอแล้ว คนหลายใจ คนที่ไม่ได้รักเขาจริง ๆ คนที่ทำร้ายจิตใจเขาอย่างแสนสาหัสสากรรจ์ เยื่อใยที่นนท์เคยมีให้ตอนนี้มันหมดแล้ว...เขาคิดว่าเขาถือไพ่เหนือกว่ามั้ง...แต่นนท์คิด ณ เวลานี้ว่า เขาไม่ได้เล่นด้วย เขาไม่ได้ถือไพ่ด้วย แล้วทำไมเขาจะต้องคิดว่าตัวเองเสียเปรียบ...เขาไม่ได้ถือไพ่สักใบ...นัทไม่ทันเห็นนนท์ว่านนท์กำลังเดินมา นนท์จึงเดินเลี่ยงไปอีกทางหนึ่ง...ที่สามารถมองเห็นเขาได้...นนท์มองนัทตอนนี้เหมือนอะไรสักอย่างที่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้วิญญาณ...ไร้หัวใจ...เป็นซาตานที่มาฆ่าและทำร้ายเขาได้อย่างเลือดเย็น...พาลทำให้คิดต่อไปว่า...หลายปีมานี้เขามีจุดประสงค์อะไร..หรือแค่ต้องการที่เกาะและพักพิง ยามที่ชีวิตเขาเจอมรสุม....แต่ตอนนีชีวิตเขาดีขึ้นแล้วเขาก็กำลังคิดจะจากไป...แล้วมรสุมของนนท์ละ...ที่กำลังรุมเร้ามาทุกขณะ...เขายังมาสร้างปัญหาให้นนท์ยิ่งคิดยิ่งเครียดมากขึ้นไปอีก
# @. T. B. J0 [# |1 qใกล้เที่ยง...นนท์เห็นเพื่อนคนที่คุยกันนนท์เกี่ยวกับนัท เดินเข้าไปทักนัทแล้วพูดคุยกัน; R4 ^' M" j. [$ e: L
“มาแล้วเหรอนัท...แล้วเอาเงินที่ไหนนั่งรถมา ตอนที่คุยกับพี่บอกว่าไม่มีเงินไม่ใช่เหรอ”
9 u0 I( S0 Y* V9 R2 ^“ผมก็รื้อ ๆ ดูในห้อง เพราะรู้ว่าพี่นนท์เค้าชอบเก็บเงินไว้ ผมก็เก็บเศษ ๆ มาแล้วก็รวมกับที่ผมมีอยู่ มาซื้อตั๋วรถมานี่ละคับ”
3 |/ e+ ]6 G% l. g/ |“อืมมม...แล้วมันเกิดอะไรขึ้น...นัทคราวก่อนนัทก็ทำให้พี่เขาเสียใจไปทีนึงแล้ว”3 \5 d' a7 R _6 W H; J
“คราวนี้ผมไม่ได้ตั้งใจทำคับ...แต่พี่นนท์เขาก็เข้าใจผิดไปแล้ว” % E7 F2 Z$ t: F) f9 q) U! z8 n
นัทเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนนนท์ฟัง...
* A' j5 K m& k3 M% E+ j' o+ ]“เอ้า...งั้นไปกินข้าวกันก่อน...พี่นัดไอ้นนท์มันไว้ด้วยเดี๋ยวมันก็คงลงมา..จะได้ไปทานข้าวกัน”
, A4 s; X$ _" V% b8 V“พี่เค้าคงไม่อยากเจอผมแล้วละ...เพราะเมื่อคืนเขาบอกไม่อยากเจอผมอีกแล้ว”
' p$ F* V% p! R/ w3 S- j, C“แล้วนัทละอยากเจอพี่เขาหรือป่าว”8 b, B: s6 Z; e* p. T0 u5 ^
“พี่...ผมยืนยันนะคับ...ชีวิตผมดีขึ้นมาเพราะพี่เขา...ผมได้เรียนก้เพราะพี่เขาส่งให้เรียน…ทำไมผมจะไม่อยากเจอพี่เขาละคับ...”
+ f( m. B; f1 E9 A" t“นัท...นัทขอโทษพี่เขา...พูดกับเขาดีดี พี่รู้จักนนท์มันดี...ถ้ามันโวยวายคือมันไม่ได้โกรธ...มันเงียบนั่นแหละมันโกรธ...นัทอยู่กันมาหลายปีนัทไม่รู้นิสัยมันเหรอ”# i( I" E, F* `1 ~
“ผมก้อรู้คับ...แต่เมื่อคืนพี่เขาไม่ฟังอะไรเลย”. i% H; E4 v _' v
“แล้วนัทก็ปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นเหรอ...งั้นพี่ถามจริง ๆ นะ ...นัทรักมันหรือป่าว...ที่นัทมาถึงระยองคงไม่ใช่เพราะพี่โทรไปหานัท ตามให้นัทมา นัทถึงมานะ...จริง ๆ นัทก็โตแล้ว..ไอ้นนท์อ่ะ ...ถ้าง้อ ถ้าตื้อมันหน่อยมันก็ไม่งอนไม่โกรธแล้ว...”
4 t% f/ G7 {; w4 H Z& i( l% j/ C7 K7 \“ครับ”! X: g! k& u+ h, V4 g; ]
“เอ็งก็รู้นี่ว่า ชีวิตมันกับครอบครัวเป็นยังไง...มันขาดความรักมาตั้งแต่เด็กแล้ว พอมันเจอนัท มันก็โทรมาเล่าให้พี่ฟังว่า ชีวิตนี้มันคงไม่ต้องเหงาอีก...ไม่คงไม่ต้องแก่ตายคนเดียว...ยิ่งตอนนี้มันถูกไล่ออกมาจากบ้านด้วย...พี่ว่ามันเครียดแล้วก็สับสนด้วยว่าทำไมชีวิตมันถึงต้องเป็นแบบนี้ ... มันโทรมาหาพี่บ่อย...ช่วงที่นัทเรียนอยู่...”9 A6 K' O) m6 K* R* a, M! T
“ผมก็เข้าใจพี่เขานะคับ...ผมรักพี่เขานะ...6ปีมานี่....ผมก็มีพี่เขาคนเดียว...ผมก็ไม่เคยอายใครนะคับเวลาที่ไปไหนกับพี่เขา ผมรู้ว่าคนมองเข้ามาดูก็รู้ว่าพี่นนท์เป็นเกย์...ผมก็ไม่แคร์ ถ้าผมอาย...ผมไปนานแล้วคับ”" t6 Z; A& o2 x2 Y! M3 |0 @" {* g
“ก็ดีแล้วนี่...ถ้ารักไอ้นนท์มันจริง...นัทก็ต้องไม่หลงทางไปทางอื่น...นนท์มันรักนัทมากนะ...ตั้งแต่มันออกจากบ้านมา....พี่รู้ว่ามันเหงา เพราะนัทก็ไปเรียน...แล้วมันก็ไม่เคยคิดจะมีคนอื่น...พี่กับมันใช้ชีวิตกันมาคุ้มค่าแล้วละ...พี่กับนนท์เลยหยุดไง...ตะก่อนตอนพี่อยู่กรุงเทพฯ พี่กับนนท์เที่ยวกันแทบทุกคืน ... มีผู้ชายมาชอบมาจีบก็ไป...พูดกันตรง ๆ นะนัท...พี่กับนนท์....มีผู้ชายผ่านเข้ามาในชีวิตก็เยอะนะ แต่เรากลับไม่ชอบใครเลย...จนวันนึงเรามานั่งคุยกันว่า เราจะเที่ยวกันแบบนี้ หรือเราจะใช้ชีวิตกันยังไง...ก็สรุปกันได้ว่า...เราน่าจะหาแฟน หาคนรักที่เขาจะอยู่กับเราใช้ชีวิตกินอยู่กับเกย์อย่างเราได้...แฟนพี่ก็รุ่น ๆ นัทนี่หละ”
: F' u' [7 E0 r2 L( @) B$ Cนัทนั่งนิ่งฟังเรื่องราวของเพื่อนนนท์ที่กำลังจะเล่าออกมาให้ฟัง พี่เขาต้องการอะไร พี่เขาอยากจะบอกอะไรเรานี่
! A& |# p+ y$ F& @+ g) H$ [“แฟนพี่ก็มาจากสภาพที่ไม่ต่างกับนัท...มันมีผู้หญิงพี่ก็รู้...แต่พี่ทำใจได้แต่ไอ้นนท์มันทำใจไม่ได้...แต่ลึก ๆ พี่ก็ทำใจไม่ได้อย่างมัน...จะมีคนไหนที่อยากให้คู่ของตัวเองไปยุ่งกับคนอื่น...นนท์มันบอกว่าพี่ใจแข็ง...แต่ป่าวหรอก...เพราะพี่รู้ว่าวันนึงแฟนพี่ก็คงจะไปจากพี่เหมือนกัน...แต่พี่เห็นนนท์มันรักนัทมากขนาดนี้...พี่นับถือมันเลยนะ ...มันเป็นคนบูชาความรัก...ถ้าครอบครัวมันอบอุ่นกว่านี้มันอาจจะไม่รักนัทอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ได้นะ...นี่พี่ไม่ได้พูดเข้าข้างไอ้นนท์มัน...แต่พี่อยากให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา...นัทมาเป็นนนท์ หรือเป็นแบบพี่ดู...แล้ววันหนึ่งนัทจะเข้าใจ...”
4 T# E& l) D% `1 i" Q4 z“ผมคงไม่ไปจากพี่เขาหรอกคับ...น้องผมได้เรียนก็เพราะพี่เขาส่งให้เรียน...ถึงตอนนี้พี่เขาไม่มีเงินเหมือนก่อน...เขาก็ยังส่งให้น้องผมเรียน...พี่นนท์เขามีพระคุณกับผมมาก...ผมเป็นคนนะพี่...ผมไม่ใช่สัตว์จะได้ไม่รู้จักบุญคุณคน”
5 d, [- o j+ f C& u( @# f“ทำไมเอ็ง..ไม่บอกไอ้นนท์มันแบบนี้ละ...แบบที่เอ็งพูดกับพี่เมื่อกี้”
! s& b/ | E6 C$ V“ตอนนี้พี่นนท์เขาไม่เชื่อผมอีกแล้วละคับ...ผมพูดไปพี่เขาก็คงไม่เชื่อหรอก”5 d) O) Q- P5 b8 Q
ระหว่างที่นนท์แอบฟังอยู่นั้น....เพื่อนคนอื่น ๆ กำลังเดินลงมาจากบันได เห็นนนท์เข้าก็ร้องทัก# u) L1 q- |% B+ g9 m( W2 x, J: O
“ไป..นนท์ ไปกินข้าวกัน นาน ๆ เมิงมาทีจะได้ไปกินอาหารทะเลกัน...ผู้จัดการบอกให้เราไปรอก่อนเดี๋ยวแกตามไป...”. o" P2 K1 Q. O8 c
“อ้าววว...นัทมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่..มากับพี่นนท์เหรอ...ทำไมเมื่อเช้าไม่เห็นละ”
4 q8 o6 Y7 L. [6 @นัทยกมือหวัดดีเพื่อนของนนท์อีก2 – 3 คนที่นนท์เดินมาด้วย นนท์รู้สึกว่ากำลังถูกเขามอง นนท์เหลือบตาไปมองตาของเขา...สายตาที่ฉายแววตาอ้อนวอน
" S: P) D2 b3 H6 m. E/ b“หวัดดีคับ...ผมเพิ่งมาได้สักพักคับ...มาหาพี่นนท์เขาคับ”5 }' U C, T$ {- n/ `& ]3 `
“ไปงั้นไปกินข้าวกัน...เดี๋ยวไปกินกันที่หาดแม่พิมพ์โน่น...”; _0 e8 C* i0 ]( Z1 a
นัทเดินไปหานนท์ * `% I" k D0 K5 g5 u* N0 J
“พี่นนท์ เอากุญแจรถมาคับ เดี๋ยวผมขับรถให้”) s% h0 Z2 |+ M o2 }
ไอ้เพื่อนตัวแสบที่โทรเรียกนัทให้มาก็ไล่เพื่อนคนอื่นไปนั่งรถคันอื่น...แต่มันมานั่งคู่กับนัทข้างหน้า...ให้นนท์นั่งเบาะหลัง..." @$ L0 q5 T6 Z P/ V8 T" Y
“เฮ้ย...นนท์ นัทมันตั้งใจมาจะมาขอโทษเมิง นี่เมิงจะงอนอะไรนักหนา”) L% K, X' Z% I* D
“ก็เมิงดูเขาทำกรูดิ”4 B! M( l6 Q% R N$ M( A1 ^
“เมิงก็รู้ เรื่องแฟนกรู...ของกรูอะหนักกว่าเมิงอีก...ก็ไอ้นัทมันก็ยืนยันว่าแค่เล่น ๆ ทำตามที่เพื่อนยุ”# e3 X" d% o/ F( S
“แล้วทำไปทำไมละ”
0 o, d/ r" r/ E1 A“อ้าว..มึงนี่...หรือว่าเมิงอยากให้มันมาเป็นเกย์แล้วให้คนอื่นรู้อย่างเราว่ะ...เมิงก็ไม่ชอบอีกไม่ใช่เหรอ...เมิงจำไม่ได้เหรอ..ตอนนั้นที่มีคนมาจีบเมิง...เมิงไม่ชอบเพราะเมิงไม่ชอบคนที่ดูออกว่าเป็นเกย์…แต่ไอ้นัทมันดูไม่ออกตรงไหนเลยนะ...มันก็บอกแล้วว่ามันถูกเพื่อนยุ...มันก็ไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่ามันเป็นเกย์คิงที่อยู่กับเมิง”
i* V" o4 ^9 P& D+ s7 X/ [“เมิงพูดมาได้ไงว่ะ...ว่ามันเป็นเกย์คิง..”
P( z, a( I+ ?, J$ A8 g# m“ก้อมันอยู่กับเมิงมากี่ปีแล้ว...กรูไม่อยากยุ่งเรื่องบนเตียงของเมิง...แต่ว่ามันก็เอาเมิงไม่ใช่เหรอ...ถ้าเป็นชายจริง ๆ มันคงไม่เอาตูดอย่างเรามานานขนาดนี้หรอกน่ะกรูว่า”% X7 `" r' z1 K0 I) B. [% p, s
“แล้วเมิงจะให้กรูทำไง”! ]* D# H' A' \: e' i* [0 t0 e
“นัท จอดรถ” 2 m* q. N$ I/ p* \2 h4 N
ไอ้เพื่อนคนนี้สั่งให้นัทจอดรถข้างทาง2 r* @$ q- `2 R3 d) d w4 j
“ลงไปเปิดประตูด้านพี่เขา...แล้วเมิงก็กราบขอโทษพี่เขาซะ”
) H: [% o- W' w0 d. c4 u& A: Eนัทเปิดประตูเดินอ้อมมาทางด้านหลังฝั่งที่นนท์นั่งแล้วเปิดประตูออก...นัทย่อตัวลงมาเหมือนคุกเข่ากับพื้น แต่ก็ยังยืนอยู่ในตัวรถ แล้วก็กราบไปที่หน้าตักของนนท์
" P. @3 M8 \% | Z' v9 @5 P“พี่นนท์...ผมสัญญาครั้งสุดท้าย...ผมจะไม่ทำอีกแล้ว...ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม..ผมบอกพี่ตรงนี้เลยนะ...ว่าผมรักพี่คนเดียว” " G" l0 C4 P- E3 w2 W& b
นนท์น้ำตาไหล เขาไม่รู้ว่าจะเชื่อดีมั้ย
) S9 M d3 u; w2 b; j7 p, l
9 ^; s' K- }1 O/ k( C' e" n4 @0 W8 E" M: f2 T
1 S1 x: d( ?$ Z z) vต่อ244 j0 {- b' f- i( y8 g% \
หรือจะปลื้มกับคำพูดที่เขาพูดออกมา. Y. @& [2 z. j. e0 H+ |
“ไอ้นัทมันก็ขอโทษเมิงแล้ว...ผู้ชายนะเมิง..มันกราบเมิงขนาดนี้...มันลดศักดิ์ศรีตัวมันให้เมิงแล้ว...เมิงจะต้องการอะไรจากมันอีก...เมิงบอกมันตอนนี้ซะเลย”9 i+ }& U+ f4 ~3 Z/ S$ ~
“ถ้ามีอีกละ”% w' y) H d5 V7 e8 ~- P
“ถ้ามีอีก...วันนั้นพี่ไม่ต้องไล่ผม ๆ ไปเอง”
7 m" ?: ~/ D6 V- q“เมิงดูนะ .... อย่างนี้กรูจะเชื่อได้ไงว่ามันจะไม่มีใคร...ถ้ามันอยากมี...มันไปมีแล้วมันก็ไปจากกรูอีกนั่นแหละ...แล้วมันจะต่างกันตรงไหนว่ะ ....ที่เลิกกันซะวันนี้ วันหน้าจะได้ไม่มีอย่างนี้อีก”! P4 \) W2 m* l
“เมิงคิดมากไปหรือป่าว....นัทมาขับรถได้แล้ว...เออ...เดี๋ยว เมิงสัญญากับพี่กับไอ้นนท์มันได้หรือป่าวว่าเมิงจะไม่ทำอย่างนี้อีก”$ Z/ C$ I0 l8 v0 G& {* E
“คับ..ผมสัญญา ผมจะไม่ทำอย่างนี้อีก”
) I, K+ l4 x' }* M7 R9 S$ G0 J นัทลุกขึ้นปิดประตูแล้วเดินอ้อมกลับไปขึ้นรถเพื่อขับรถต่อ
& U( R/ G7 H4 Q8 z3 K9 k% t5 h“นี่ไง...มันสัญญาแล้วนะ..เมิงก็ให้อภัยมัน...แล้วก็ไม่ต้องคอยไปจับผิดมัน...คนเรานะโว้ย...อยู่ด้วยกันก็เชื่อใจกัน ให้อภัยกัน...คนนึงแข็ง...คนนึงก็ต้องอ่อน...มันถึงจะมีความสุข...กรูถึงอยู่ได้อย่างไม่ต้องคิดอะไรมาก...แค่นี้กรูก็มีความสุขแล้ว”
2 K2 E5 B3 j" U# o nยังไม่ทันที่นนท์จะตอบอะไรก็มาถึงหาดแม่พิมพ์ซึ่งต้องลงไปทานข้าว เพื่อนที่มารถอีกคันก็มายืนรอ จึงเหมือนกับว่า นนท์ต้องรับคำสัญญานั้นไปโดยปริยาย อาหารมื้อนั้น นนท์กลับกินไม่ค่อยลง นัทพยายามเอาใจนนท์ แต่นนท์ก็ยังหวั่น ๆ อยู่ ว่าถ้ามันเกิดขึ้นมาอีกละ นี่รอบสองแล้ว....ครั้งที่สามก็คงทนไม่ได้แล้ว....นนท์สรุปในใจตัวเองว่า ถึงเวลานั้นถ้ามีครั้งที่สาม ตัวเขาจะตัดสินใจเดินออกไปเอง...ถ้าคราวนี้ให้อภัยก็ต้องทำใจและลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ได้...แต่มันเพิ่งผ่านมานี่เอง...เมื่อคืนนี้เอง...จะให้ทำใจได้รวดเร็วได้ยังไง...& h# T: U. o9 v( v# q3 @
ขากลับ...นัทขับรถกลับเข้ากรุงเทพฯ8 A+ ]5 ]3 X. o: i( r& k
“พี่..ให้ผมแก้ตัวอีกครั้งนะ ผมจะไม่ทำอีกแล้วจริง ๆ ไม่ว่ายังไงผมก็จะไม่ทำ...พี่จำไม่ได้เหรอ ผมเคยสัญญากับพ่อแม่ผมว่าผมจะไม่มีคนอื่นนอกจากพี่...แล้วที่บ้านผมเขาก็ไม่ยอมรับใครที่ผมจะเอาเข้ามาแทนที่พี่...”( Y3 {- h1 r4 \4 u& @
“แล้วนัท...ทำกับพี่แบบนี้ได้ยังไง...ตอนหัวค่ำเรายังมความสุขกัน ไปทานข้าวกัน...กลับมานอนกัน...เพิ่งเสร็จไปไม่ถึงชั่วโมง...นัทก็ลุกไปโทรหาผู้หญิงคนนั้น...พี่อยากรู้จังว่า ตอนที่นัทกำลังเอาพี่...นัทคิดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่หรือป่าว”( ?3 O& r I& n% e* V4 }
“พี่คิดมากไปแล้ว...ผมไม่เคยไปเอากะใครอีกเลยนะ”9 [1 x* \! k( e* f6 p% g7 \
“ก็จะไม่ให้พี่คิดได้ไงละ...เหตุการณ์มันทำให้คิดแบบนั้น”* \8 v0 l. v9 n; @
“ผมก็แค่อยากหยอกคนนั้นเล่น...ผมก็แกล้งไปยังงั้น เมื่อคืนมันวาเลนไทน์ ก็เลยอยากแกล้งดู”) g, Q7 w _2 _, o u
“แกล้งไป ไม่คิดว่าไปสร้างความหวังให้เขาเหรอ...เขาจะคิดยังไงที่มีผู้ชายโทรมาวันแบบนี้...เป็นใคร ๆ ก็ปลื้มทั้งนั้น”
! V% P( X/ _$ k2 L' b# W“ผมก็ไม่รู้นี่พี่ ไม่รู้จริงๆ”
$ S2 M5 v" E, a# c4 I5 t# c+ I- K“คิดซิ...ต้องคิดได้แล้ว...ทำไปเล่น ๆ แล้วผู้หญิงมันเอาจริงขึ้นมาจะทำไง”
) A ^: V: c4 r. n8 K( }0 Iสิ่งที่นนท์พูดมันก็กลับเกิดขึ้นมาจริง ๆ* e e+ P" k: z: d
“ถ้าพี่เองได้รับโทรศัพท์แบบนี้จากคนที่แอบปลื้มอยู่ในวันอย่างนี้ พี่ก็คิดเข้าข้างตัวเองเหมือนกัน”6 a0 y) x& X( K
นนท์ไม่พูดอะไรต่อเพราะไม่ต้องการจะพูดอะไรอีก เย็นนั้นเมื่อกลับถึงคอนโดที่ทั้งสองคนอยู่...นัทก็เข้ามากอดนนท์...ตอนนี้นนท์รู้ได้ว่า เขาแกล้งเพื่อที่จะทำให้นนท์หายโกรธเขา...เพราะไม่กอดอย่างเดียว...เอามือมาปลดกระดุมเสื้อของนนท์ออก แล้วเอานิ้วเขี่ยหัวนมอย่างที่นนท์ชอบให้เขาทำ...แล้วเขาก็ปลดกางเกงรูดซิปกางเกงของนนท์ลง....ส่วนตัวเขาเหลือแต่กางเกงในตั้งแต่เมื่อไหร่นนท์ก็ไม่รู้...
7 b* d$ T8 p! M5 R) k0 t2 k“ที่รักเข้าไปอาบน้ำกันนะ”
, r) \) F3 M) b" Y8 o! ?เหมือนมนต์สะกด นนท์เดินเข้าห้องน้ำอย่างตัวลอย และแล้วเกมรักของทั้งสองคนก็เริ่มขึ้นและกลับมาจบลงที่เตียงใหญ่หนานุ่ม...วันนั้น..นัทคงจะทำเพื่อเป็นการขอโทษนนท์...2 รอบแล้วเขาก็ยังไม่พอ...หลังจากที่นนท์เหนื่อยอ่อนเคลิ้ม ๆ จะหลับ...นัทเปิดตู้เย็นหยิบกระป๋องเบียร์...เดินมาหานนท์ที่เตียงจับนนท์พลิกให้นอนหงาย...เขาเอาเบียร์มาราดตรงหน้าอกและนมของนนท์ แล้วเขาก็ใช้ลิ้นเลียฟองเบียร์นั้นจากร่างของนนท์...นนท์เสียวสะท้านเพราะความเย็นของเบียร์และลิ้นสาก ๆ ของนัท...ไม่เท่านั้นยังจับนนท์พลิกคว่ำ...แล้วราดเบียร์ไปที่รูที่เขาเพิ่งจะเอาไป...แล้วเอาลิ้นลากเลียเบียร์จากตรงนั้น...นาทีนั้น...นนท์คิดถึงภาพช้างที่ทำให้นนท์แบบนี้...เพราะมันสร้างความเสียวสันต์ให้กับนนท์เป็นอย่างมาก....แต่คราวนี้คนที่เขารักที่สุดทำให้เขาแบบนี้...มันกลับยิ่งเพิ่มความเสียวกระสัน ความปลื้มปิติมากยิ่งเป็นทวีคูณ...ฟันที่ขบกัดเบาๆ ที่ก้นของนนท์ยิ่งไปกระตุ้นความต้องการให้กับนนท์มากขึ้น...นัทเอานิ้วจับรูของนนท์ออกเบา ๆ แล้วเทเบียร์ลงไปในรู...นนท์ต้องขมิบไว้เพื่อไม่ให้เบียร์ไหลย้อยออกมา...ทันใดนั้น นัทก็จับท่อนลำ 8 นิ้วของเขาสวนเข้าไป.., {9 D3 ]9 L% H! V0 A# B) r
“โอ้ยยยย....เจ็บอ่ะ เบา ๆ หน่อยซิ...”
0 W/ G- p/ ]5 p mไม่เจ็บได้ไงเพราะนนท์ขมิบปากทางไว้แต่นัทสวนเข้ามาทีเดียว
/ k9 `1 l/ E3 e* H* C: H; D“เจ็บแล้วมันส์หรือป่าวละที่รัก..”
+ ~/ G, k2 `: x8 c! Q8 }นนท์ไม่ตอบได้แต่พยักหน้า...เกมรักเกมนี้เนิ่นนานเสียจริง ๆ เพราะรอบที่ 3 ของนัทแล้ว...กว่าจะเสร็จได้เกือบชั่วโมง...เขาพุ่งน้ำรักเข้าไปในรูสวาทของนนท์ ก่อนที่จะถอนท่อนลำออก แล้วเขาก้ก้มลงไปเลียไซร้ก้นของนนท์อย่างทะนุถนอม....นนท์นอนฟุบไปด้วยความเพลีย...แล้วหลับไป รู้สึกตัวอีกทีนัทเอาผ้าห่มมาห่มให้พร้อมทั้งดึงตัวเข้าไปกอดกันกับร่างที่ปราศจาคเสื้อผ้าด้วยกันทั้งคู่( K- [% y0 E8 v U: l' U6 m
นนท์ไม่คิดหรอกว่า...เหตุการณ์ในคืนนี้...ที่สุดนัทก็ยังติดต่อกับผู้หญิงที่โรงเรียนเดียวกันมา...จนกระทั่งผู้หญิงโทรมาหานนท์....ที่ยิ่งทำให้นนท์รู้สึกถึงความทุกข์แสนสาหัส การโดดหักหลัง จากที่เขาแอบลักลอบคบกัน...เพราะเราวางใจเชื่อใจเขา เราถึงต้องเจ็บขนาดนี้ เพราะเรามั่นใจในคำมั่นสัญญาของเขา เราถึงต้องทุกข์มากมายขนาดนี้ .....% \! `1 K$ V2 S& W9 O8 k7 U& F
เคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา
+ G" A2 X$ R2 tว่าเวลาใครมาทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ0 @1 B6 ^+ o& f( r
ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน
( j% @0 q6 Z& q: c7 m8 Zถือมันอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้
$ Z- C% j$ L! Z2 ]: o8 ^1 K" z$ w4 T1 A
บีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือมันเริ่มสั่น: {8 {$ J9 W! S+ g
ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม$ n& {( H; d2 m! z5 f2 Y
7 i0 B# G/ U" e8 X( p
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
, M: X8 ?& f* l. O, Qให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
! a8 k7 q+ N6 H6 i8 \# F! o% X' oไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ$ K* d g2 O+ e6 ?, H& ~8 b
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง; ]$ S) u* g, \" f
; u/ p* g, G& eใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ& g/ X: y3 V5 m4 v+ ], }7 g
ก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นให้เธอรับมา
8 t) k# F" y* A3 H' Oเพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา
4 S3 H* v% ] O+ J. aหรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้9 w9 L" z; k& v% Q( e2 m- {: k
9 z" ~8 V+ M6 B. L4 gหากยิ่งยอมยิ่งแบกไป หัวใจของเธอก็ต้องสั่น
+ f! X: t, D! H! X- @+ V1 r6 Uหากยังทำตัวแบบนั้น ถามว่าปวดใจใช่ไหม" p: \- a: p7 X, V! }7 x. v
1 u# _2 O7 v. J5 ?7 e: y# X
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง3 I- X3 R4 T: o, W6 n
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
8 K# e m- |- }1 i! H& [ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ' m: M) y6 U8 K: u) o
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง5 n1 G l% J/ U) f/ ~
- s1 M5 S, g6 W# D
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง- h" \' t9 }# b: \* `
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร* W5 N6 t, P3 ]6 {
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
% q# G8 h. a3 d, mถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง7 p9 q, k" x- I. J( o: J3 _! H
: y' G+ l8 j- Z5 [9 J$ O; O
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอรับไว้เอง# W) q9 k6 s- t( |, [) U6 z' e' I
(Rose)
1 m, R1 }5 J2 h" k" a* pแม้เพลงนี้จะมีขึ้นหลังเหตุการณ์ของนนท์ นนท์ก็ชอบเพลงนี้ เพื่อเอาไว้เตือนสติของตัวเองสติที่เขาไม่อาจจะควบคุมได้ในบางครั้ง...ความหมายของเพลงยิ่งทำให้นนท์เข้าใจเรื่องราวของชีวิตที่ผ่านมามากขึ้น....* W9 S) D0 i1 R0 I3 o- N
จบตอนที่ 24
# S( Z/ K. C7 R* l8 h7 j |
|
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2016-9-2 05:39:47
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2016-9-2 06:59:53
โพสต์ 2016-9-2 11:05:25
โพสต์ 2016-9-2 20:54:54
