"แนวสะกดจิตเรื่องใหม่:แค้นวิปริต จิตสั่งกาม"% f! n/ C# p" a2 A9 k @+ S! _
* ~) y$ [7 O0 Zโดย โทรจิตคุง Palm-Plaza.com Forum
4 `% B0 X4 y* w, I; Fตอนที่ 7 นายแบบมือสมัครเล่น
7 m% V) p/ p+ i) G% M: P' c$ e+ S& m3 @+ @
ไม่มีการเปิดโอกาสแม้แต่ให้แจ็คใช้เวลาทำความเข้าใจคำพูดของผม ผมลุกโพล่งขึ้นปรบมือเรียกความสนใจจากคนในร้านทันที
' b& x- J6 `# \6 \1 u.- o! ~; {, Q2 {0 H9 ^! r6 k9 `8 b7 p
.
6 n- g# _# N6 A! V4 H+ z4 x& U“ต้อง ขอโทษที่เสียมารยาทครับทุกท่าน ขอความกรุณาทยอยกันไปรวมอยู่ด้านหลังก่อน วันนี้ร้านปิดแล้ว ส่วนมื้อนี้ผมขอเลี้ยงเอง ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือครับ”
7 g7 |( O* G# w/ B3 v# }.4 G r% [; N6 D
.
& e: T3 H0 `- G3 cประกาศิต จากผมทำให้เสียงครื้นเครงจากเหล่าลูกค้าที่กำลังกินดื่มสังสรรค์ดับวูบลงราว กับวิทยุถูกดึงปลั๊ก ไม่ถึง 5 วินาที พวกเขาค่อย ๆ ลุกขึ้นพร้อมกันด้วยใบหน้าอันเหม่อลอย เดินอุ้ยอ้ายเข้าไปหลังร้านทีละคน ๆ ยังกับหนังซอมบี้บุกเมือง ขณะที่แจ็คทำได้เพียงหันซ้ายหันขวาสลับไปมาเพราะจับต้นชนปลายไม่ถูก
) G( g( E& R* m- Z5 z7 u.) m4 g' G+ y; f. }( ?/ T7 ], {
.. z2 r& Z+ n: ?4 d' X+ L6 u' G( m( `
ผมไม่เว้นระยะให้แจ็คหายตะลึงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จัดการถ่ายทอดคำสั่งชุดต่อไปทันที0 `1 v8 s' C, D0 A( ? z
.
+ B' \, m' p5 z6 H.& t. f3 T- g" N* O5 n
“ส่วนคนของผมขอให้ประจำตำแหน่ง! เคลียร์พื้นที่ให้หมด!”2 L1 U( [/ h, f/ V8 b
พนักงาน ในร้านได้แก่ พนักงานต้อนรับ พนักงานเสิร์ฟ แม่บ้าน คนครัว บาร์เทนเดอร์ และเจ้าของร้าน รวมกว่า 10 คน เดินฉับ ๆ แยกย้ายกันไปตามจุดต่าง ๆ ที่ผมได้สั่งการไว้ ถูกต้องแล้วครับ ผมมาสำรวจที่นี่ก่อนเวลาจริงเพื่อดูสถานที่และสะกดจิตพวกพนักงานล่วงหน้า ก่อนหน้านี้แล้ว พวกเขาจะเข้าสู่ภาวะหุ่นเชิดพร้อมกันต่อเมื่อได้ยินคีย์เวิร์ดจากผมนั่นก็ คือคำสั่งปิดร้านนั่นเอง
- I1 w F2 q: Q" Uถ้า ทำได้แจ็คคงอยากเข้าไปตบหัวใครซักคนให้หน้าคะมำโทษฐานทำให้เขางุนงง แต่ไม่รู้จะเริ่มจากใครก่อนดีเพราะหุ่นเชิดของผมต่างกระจายตัวไปคนละทิศทาง ต่างคนต่างตรงไปปฏิบัติหน้าที่อย่างแข็งขันโดยไม่สนใจสิ่งรอบตัวใด ๆ ทั้งสิ้น
0 c- z! h9 K+ M8 @, Z5 U
“เล่น พิเรนทร์อะไรของมึง!?” แจ็คกวาดของบนโต๊ะลงพื้นเสียงดังโครมคราม แวบเดียวเขาพุ่งตัวปีนขึ้นเหยียบโต๊ะ คงหวังจะคว้าคอเสื้อผมเป็นหลักยึดแล้วอัดกำปั้นใส่หน้าไม่ยั้งจากมุมสูง แต่ขอโทษเถอะ ผมไม่ยอมให้ใครมาตั๊นหน้าได้ง่าย ๆ เหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว $ U3 p* E# e6 o+ t5 o
ชั่ว พริบตาที่เกือบจะเอื้อมถึงตัวผม แจ็คสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่พุ่งแหวกอากาศข้างกายผ่านไปด้วยความเร็วสูง และหยุดฝังตัวแน่นอยู่กับผนัง ' ~4 o1 _3 l5 K% v5 z$ ^# F2 W
“เฮ้ย! แม่งเล่นปืนเลยเหรอวะ!?” แจ็คเข่าอ่อนทรุดลงกับพื้น จิตของผมได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เมื่อกี้คงนึกว่าตัวเองตายไปแล้วกระมัง # m; x8 l: `4 C, S& P
กลิ่น และควันเขม่าปืนโชยกลืนไปกับอากาศ ชายอ้วนวัยกลางคนค่อย ๆ เผยตัวออกมาจากมุมมืด ในมือถือปืนเล็งตรงมาทางแจ็ค เขาคือเจ้าของร้านนั่นเอง ผมไม่ได้เตรียมอาวุธสังหารพวกนี้ไว้หรอกนะ เป็นคราวซวยของแจ็คเองที่เจ้าของร้านเป็นคนเล่นปืน และแน่นอน ผมย่อมต้องดึงศักยภาพของหุ่นเชิดแต่ละตัวออกมาใช้ให้คุ้มค่าที่สุดอยู่แล้ว มีของดีต้องรู้จักใช้
( i2 l+ ^) O+ T+ w5 v7 sแจ็ค ดีดตัวขึ้นเตรียมตัวหนีแต่ก็พบว่าประตูทางเข้ามีบาร์เทนเดอร์ถือขวดปากฉลาม ขวางทางยืนจังก้า ส่วนประตูหลังร้านพนักงานเสิร์ฟสาวสวยสองคนเดินถือมีดยืนกั้นเอาไว้ ขณะที่เจ้าของร้านผู้ใช้อาวุธปืนยังคงจับจ้องทุกกระทำของเขา นัยน์ตาของทุกคนว่างเปล่าเกินกว่าที่แจ็คจะคาดเดาได้ว่าพวกเขากำลังคิดอะไร มีเพียงสิ่งเดียวที่พออ่านสถานการณ์ได้ คือพวกเขาไม่เป็นมิตรกับแจ็คแน่นอน
$ d2 ^. `0 h1 `1 [1 S/ u
“ไม่ มีการเจรจายื่นหมูยื่นแมวใด ๆ แล้วละนะแจ็ค เงินนี่ผมใช้เป็นตัวล่อให้นายตายใจเท่านั้น และเดิมทีผมก็สามารถชิงรูปพวกนั้นมาได้เองอยู่แล้ว” ทั่ว ใบหน้าแจ็คเต็มไปด้วยเหงื่อกาฬซึ่งผุดขึ้นมาเม็ดแล้วเม็ดเล่า เห็นได้ชัดว่าเขากำลังหวาดกลัวกับปรากฏการณ์เหนือสามัญสำนึกที่เกิดขึ้นตรง หน้า เขาไร้หนทางแม้แต่จะเดาว่ามันเกิดขึ้นจากอะไร 5 ~8 s) q. f: Q8 n- u: R7 |
“นาย จะเข้าใจว่าผมมอมยาคน เล่นคุณไสย ใช้จิตวิทยา หรืออุปทานหมู่ก็เชิญ คิดตามที่นายอยากให้เป็นได้ตามสบาย ขอให้รู้แค่เพียงว่าตอนนี้ผมสามารถบังคับมนุษย์ได้ไม่ต่างจากกดปุ่มรีโมท และรวมถึงนายด้วย แต่ผมยังไม่ทำก็แค่นั้น” ผมค่อย ๆ ย่างเท้าก้าวหาแจ็คซึ่งกำลังถอยหลังจนมุมมุมหนึ่งของร้าน 9 v- X- w7 X( B* W% x6 D2 Y3 C: d
“ม. . .มึงอยากได้รูปนักใช่ไหม เอาไปเลย!” เขาขว้างซองบรรจุรูป ผมคว้าหมับไว้ได้อย่างแม่นยำ 1 z0 ]+ y, t7 [/ ]; B$ J' m* O0 N* F
“บอก แล้วไงแจ็ค เดิมทีผมสามารถชิงรูปแบล็คเมล์มาได้เองอยู่แล้ว แค่นี้ไม่ถือว่าหายกันหรอก” ทันทีที่ได้รับซองดังกล่าว ผมก็จัดการมันด้วยการใช้ไฟแช็คจุดเผาทำลายทันที " a: P6 X' f2 p
“ถึง แม้ผมลงทุนเปลี่ยนทั้งรูปร่างหน้าตาทั้งประวัติส่วนตัวแล้ว นายก็สามารถตามสืบจนรู้ว่าผมคือใคร ซ้ำยังแบล็คเมล์เรียกเงินครึ่งล้านด้วยข้อมูลชั้นสองที่เหลือใช้จากพวกจตุร เทพอีก ขอชื่นชมที่กล้าดีได้อย่างชนิดว่าไม่เคยมีหน้าไหนกำแหงกับผมถึงขนาดนี้” ดูเหมือนในที่สุดแจ็คก็ประเมินได้แล้วว่า ณ เวลานี้ เขาทำได้เพียงแค่ยอมจำนน และเดิมทีเขาก็มีหนี้ที่ต้องสะสางกับผมอยู่แล้ว ยิ่งมีเรื่องนี้เข้ามาพ่วงด้วยแล้วอย่านึกว่ามันจะปิดฉากลงง่าย ๆ เหมือนการ์ตูนสี่ช่องจบ& o3 X( G; T: P; Y% H v4 d. x
.+ \: a' M9 q2 D+ m- E" E7 y
.
u; V" i5 _+ h- K9 M. ผม ปรบมืออีกครั้งเพื่อส่งสัญญาณเรียกคนที่เตรียมไว้อีกส่วนให้เผยตัวออกมา กลุ่มคนจำนวนหนึ่งแต่งตัวด้วยเสื้อยืดดำท่าทางทะมัดทะแมงก็วิ่งขนอุปกรณ์ สำหรับสตูดิโอออกมาติดตั้งอย่างกุลีกุจอ ยิ่งสร้างความมึนงงให้แจ็คหนักเข้าไปอีก แต่ในที่สุดก็มีสิ่งหนึ่งที่เรียกสติเขากลับคืนมาได้ เมื่อวีรวุฒิพาตัวผู้หญิงคนนึงที่อยู่ในสภาพถูกปิดตาปิดปากมัดมือตามออกมา เป็นลำดับท้ายสุด
$ ^! D" v ]& `# A) _ B* `“แอน!” แจ็คหน้าซีดเผือด แต่สิ่งที่ทำให้ตกใจยิ่งกว่าคือวีรวุฒิที่อยู่ข้างตัวเธอ
( j6 f% c6 K+ s9 h1 m7 ]
“ไอ้ วี!! นี่มึงขายกูเหรอ! กูนึกแล้วว่าทำไมอยู่ดี ๆ มึงถึงชวนกูคุยเรื่องขายตรง!” เขาตะคอกถามวีซึ่งได้แต่ก้มหน้ามองพื้นแสดงอาการไม่สู้หน้าแทนคำตอบ 6 k' Y9 q8 Z/ {' ?
“อย่าต่อว่าเขาเลยแจ็ค” ผมแทรกขึ้นฉับพลัน “นายเป็นคนพูดเองนะว่าคนเราพอจนตรอก เหี้ยแค่ไหนก็ต้องทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น ถูกไหม?”
% z9 I: I( L7 T& t5 d* ]5 x1 v/ r“วี เขาก็จนตรอกเช่นกัน ถ้าไม่ทำตามผมสั่ง เขาเองอาจเป็นฝ่ายเดือดร้อน อย่างที่นายกำลังเป็นอยู่นี่ไง” ผมเสริมต่ออีกเล็กน้อย เล่นเอาแจ็คทำอะไรไม่ถูกนอกจากกลืนน้ำลายอึกใหญ่เป็นการตั้งสติ
A' h! W: `, [3 z4 ^2 F
“มึงรู้ได้ยังไงว่าแอนเป็นแฟนกู” แจ็คเปลี่ยนเป้ายิงคำถามมาทางผมแทน
1 u2 F9 m/ D6 U“ผม ไม่รู้จักเธอหรอกแจ็ค เอาเป็นว่าหัวหน้าห้องของเราเก่งมากพอที่จะสืบมาได้แล้วกัน และที่สำคัญเหนือสิ่งใด ผมรู้ว่าเธอสมคบคิดกับนายแบล็คเมล์ผม นายให้เธอเป็นคนดูต้นทางว่าผมมาตามนัดรึเปล่าใช่ไหมละ แล้วยังให้เก็บรูปอีกสองใบเผื่อไว้ในกรณีผมเล่นตุกติกอีกด้วย” ผมอ่านใจเธอไปพลาง สาธยายความลับให้ทุกคนฟังไปพลางเหมือนล่ามแปลสด ไม่สินะ ต้องเปรียบว่าเหมือนผมนำเคล็ดลับมายากลที่ใครสักคนทุ่มเทกายใจบรรจงเขียน บันทึกไว้อย่างปราณีต ดึงออกมาฉีกเป็นริ้ว ๆ ใช้เท้าขยี้ให้ดูต่อหน้าต่อตา ว่าสิ่งที่เขานึกเอาเองว่าตรองไว้อย่างดีเลิศมันก็เป็นเพียงกลอ่อนหัดไร้ ชั้นเชิงเมื่อต้องเผชิญกับพลังของผม
5 [$ N* W8 }! B8 e2 v( ?
หลัง จากอ่านใจจนหมดเปลือกผมก็ใช้มือล้วงเข้าไปในซอกอกแฟนสาวของแจ็ค เธอขยับตัวขัดขืนพอเป็นพิธี ป่านนี้ทุกคนคงยอมรับชะตากรรมแล้วว่าไม่มีอะไรที่ปิดซ่อนได้แม้จะสบถด่าผม แค่ในใจคำเดียวก็ตาม
0 B) k M5 c3 C7 ^0 G“ไอ้เต๋อ! มึงหยุด!!!” แจ็คทำท่าจะพุ่งเข้าใส่ผม แต่ก็ชะงักไว้เพราะเสียงหมุนลูกโม่ปืนจากเจ้าของร้านที่ยังคงยืนคุมเชิงไว้
1 x4 Y+ V8 k) k# p“อุตริ ซ่อนไว้ตรงนี้เอง. . .ช่วยไม่ได้” ผมชักมือออกทางคอเสื้อของหญิงสาวพร้อมรูปถ่ายอีกสองใบที่เหลือ แล้วใช้ไฟแช็คฌาปนกิจรูปชุดหลังให้สิ้นซากตามกันติด ๆ แจ็ครู้ตัวดีว่าไม่หลงเหลือสิ่งใดที่จะใช้ต่อกรกับผมได้อีกต่อไป
- t1 g+ H1 n+ I; v: I. o“พร้อมจะใช้หนี้ผมหรือยังแจ็ค ทั้งเรื่องเก่าและใหม่” การเจรจาต่อรองกับแจ็คจบลงแล้วเมื่อครู่ บัดนี้ผมได้เปิดวาระใหม่ขึ้นมา
8 y- g F' T4 @: |. v
ทีมงานเสื้อยืดดำของผมมองตรงมายังแจ็คเป็นทางเดียวกัน 7 S$ k4 p/ Y6 W' o- R' h' I% E
“ลำบาก แค่ไหนรู้ไหมกว่าจะตามตัว บก. หนังสือใต้ดินกับทีมงานได้เนี่ย. . . ” ผมทิ้งช่วงให้แจ็คได้พักหายใจแล้วจึงพูดต่อ “. . .ยิ่งเป็นหนังสือเกย์ยิ่งยากเป็นร้อยเท่า”
@8 w2 P& M4 l4 W5 w6 T9 h“ม. . .หมายความว่าไงวะ”
7 d. O$ n5 Z* c# w* L" p
“ผมจะให้นายเป็นนายแบบหนังสือเกย์” ผมเข้าประเด็นอย่างรวดเร็ว
2 y2 b5 z4 t9 x% T% ?“มึง เสียสติไปแล้วเรอะ!!” แจ็คต้องยั้งเท้าไว้อีกครั้ง เมื่อเจ้าของร้านใช้เป้าหมายใหม่ เขาเล็งปากกระบอกปืนไปทางแฟนสาว แม้มีระยะห่างจากกันพอสมควรแต่ก็เห็นได้ว่าเล็งศีรษะไว้เป็นหลัก แม้ฝ่ายหญิงจะถูกปิดปากปิดตาก็ดูเหมือนว่าจะรับรู้ถึงสถานการณ์ตึงเครียดที่ อยู่รอบตัว ผมสังเกตได้ว่าเธอกำลังสะอื้นไห้ เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความกลัวตาย
; d2 w5 M/ \( f$ S“ปล่อยแอนไปเถอะ แฟนกูไม่รู้เรื่องอะไรด้วย!” ในที่สุด แจ็คก็เริ่มเป็นฝ่ายขอความเห็นใจผมจนได้ 2 @3 F" J" }+ _
“ไม่ต้องหว่านล้อมผมหรอก ผมทราบดีว่าเธอสมรู้ร่วมคิดกับนาย แต่เอาเถอะผมจะละเว้นเธอไว้คนนึง” ผม พอเข้าใจแนวคิดคำไทยโบราณคำหนึ่งคือ “เมียโจร” กล่าวคือผู้หญิงบางคนยอมถูกตราหน้าเป็นคนชั่วช้า ร่วมหัวจมท้ายไปกับผู้สามีมหาโจรก็เพราะเทิดทูนความรักความซื่อสัตย์ไว้ เหนือความถูกต้อง ก็นับว่าน่าเห็นใจ แต่ไม่ได้หมายความว่าเรื่องบาดหมางระหวางผมกับแจ็คจะหายกันได้ด้วยน้ำตานัง คนนี้ เธอเองก็เป็นฝ่ายผิดที่เลือกคนไม่ดี หลับหูหลับตาเอาไอ้ผีพนันอนาคตมืดนี่มาเป็นแฟน ยังไงถึงไม่ติดใจเอาความเธอก็ต้องให้ไอ้แจ็คชดใช้หนี้ให้ผม 4 [; o9 e; v- X R
“ถ้า นายอยากให้แฟนปลอดภัยล่ะก็. . .นายต้องยอมมีอะไรกับผู้ชายโดยถูกบันทึกภาพเผยแพร่” ผมดีดนิ้วเรียกนายแบบนู้ดชาวฟิลิปปินส์ผิวแทนที่เตรียมไว้ออกมา ตัวสูงถึงร้อยแปดสิบแปดเซนติเมตร หุ่นหนาใหญ่แบบคนเล่นเวท เขาคือดาวเด่นประจำหนังสือนู้ดเกย์ใต้ดิน ซึ่งก็ไม่แปลกที่แจ็คไม่เคยคุ้นหน้ามาก่อน
# [6 W1 l: N, q$ E H' k$ Y“เลือก เอาเองว่าจะรักษาศักดิ์ศรีหรือจะเก็บชีวิตแฟนไว้” แน่นอน ท่าทางจริงจังจนถึงขั้นกล้าลงมือฆ่านั้นเป็นแค่การใช้จิตวิทยาขู่เพื่อกดดัน ต่อให้เจ้าตัวแข็งขืนคิดหนีขึ้นมาก็ต้องถูกผมสะกดจิตอยู่ดี ที่ปล่อยให้เขามีสติจนถึงตอนนี้เป็นเพราะอยากเห็นต้องการให้รู้ซึ้งกับตัว ว่านรกที่ผมเคยสัมผัสมันเจ็บปวดแค่ไหน ไม่ใช่เรื่องที่น่าขุดคุ้ยเอารูปในอดีตมาตอกย้ำให้เจ็บช้ำน้ำใจกันได้เพียง เพราะเห็นแก่เงิน
“แค่นั้นเรอะ. . .ย่อมได้” เขากัดฟันตอบ น่าขำที่มันสะท้อนถึงคติพจน์ของเจ้าตัวที่ว่า คนเราพอจนตรอก เหี้ยแค่ไหนก็ต้องทำเพื่อตัวเอง อีกเป็นรอบที่สอง “อย่านึกว่าง่ายอย่างที่คิด นายต้องเป็นฝ่ายรับ” แจ็คแทบล้มทั้งยืนเมื่อได้ยินผมขยายความเพิ่มเติม- U: w9 R" B0 ]/ M7 U! R1 _$ h! h
.
8 c. W$ I! z- y./ ^0 q4 y! f! T( R k2 F" ~( ~$ }
.# t* y$ s1 ?$ H
.
# u1 p' d$ W* Kเสียง เข็มนาฬิกาเดินภายในร้านซึ่งเงียบสงัดช่วยสริมบรรยากาศแห่งการใช้ความคิด แจ็คต้องขอใช้เวลาทำใจอยู่พักใหญ่ เขานั่งซดเครื่องดื่มดีกรีร้อนแรงย้อมใจได้ประมาณยี่สิบนาทีแล้ว นอกจากนี้ยังขอร้องให้นำตัวแฟนของเขากักตัวไว้อีกที่หนึ่งเพราะไม่อยากให้ ได้ยินได้เห็นชะตากรรมข้างหน้าที่กำลังรอคอยเขาในอีกไม่ช้า
6 T' ~# Z$ m4 q% a* h, x“กู. . .พร้อมแล้ว” แจ็คขานขึ้นด้วยสภาพกรึ่มฤทธิ์น้ำเมา ผมรีบตอบสนองความตั้งใจด้วยการสั่งให้ทีมงานกรูกันเข้าไปจัดแต่งหน้า ทาแป้งปิดริ้วรอยให้ผิวขึ้นกล้อง และเซตผมให้ดูเป็นผู้เป็นคน
! V# M5 n: w; Y# a6 \
“ต๊าย คุณน้องเนี่ย จับแต่งตัวดี ๆ ก็นับว่าหล่อเหลาเอาการเลยนะคะ โครงหน้าก็ดีอยู่แล้ว โกนเคราโกนจอนออกหน่อยดีไหมคะจะได้ดูหน้าใสสมวัย” กะเทยช่างแต่งหน้าออกความเห็น ทีมงานส่วนใหญ่ถูกผมควบคุมสติสามในสี่ส่วนแบบเดียวกับที่เคยทำกับนักเรียน ทั้งห้อง เพื่อให้ยังเหลือความเป็นตัวเองสำหรับคิดเชิงสร้างสรรค์และทำงานได้ลุล่วง
+ ?' F0 B1 b( o8 v; r0 n“ไม่ละ อย่ายุ่งกับผมเกินกว่าที่ตกลงกันไว้” แจ็คยกมือปราม
0 j( G6 \7 }4 C* X: @8 b“ช่างเขาเถอะ” ผมบอกเป็นเชิงให้ช่างแต่งหน้าอย่าก้าวก่ายรสนิยมส่วนตัวเพื่อความสะดวกใจของนายแบบ
0 C% J5 j' r. W0 ]“แล้วไงต่อ?” แจ็คถอดเสื้อและกางเกงออก เหลือแต่กางเกงบ็อกเซอร์สีน้ำเงินเข้มตัวเดียว
# n" r: m2 Q" _. D“เปลี่ยนเป็นตัวนี้นะน้อง จะได้เข้าชุดกับนายแบบอีกคน” สไตลิสต์จอมจุ้นส่งบิกินี่สีดำตัวจิ๋วให้แจ็ค
- H4 E% J$ \( }9 m2 u' O( V
“จะ บ้าเรอะ! กางเกงในตุ๊ดชัด ๆ !!รัด ๆ เล็ก ๆ แบบนี้!!” แจ็คโวยวายเมื่อเห็นกางเกงในที่ต้องใส่ถ่ายแบบ แต่ผมพูดให้คิดว่าอีกเดี๋ยวก็ต้องล่อนจ้อน จะใส่ปิดมากปิดน้อยก็มีค่าไม่ต่างกัน * U3 z2 [% z. @9 ^) ?
การ เตรียมพร้อมเสร็จสิ้น หนังสือเล่มนี้จะได้คู่พิเศษคือ แจ็ค นายแบบหน้าใหม่ เด็กหนุ่มลุคนักร้องเพลงร็อค ไว้เคราและจอน ผิวขาวสไตล์เอเชีย หุ่นสันทัดเข้ารูปกับบิกินี่สีดำ กับนายแบบฟิลิปปินส์ผิวแทนหน้าคม คิ้วหนา รูปร่างสูงใหญ่ในชุดบิกินี่สีขาว กางเกงในและสีผิวของทั้งสองช่างตัดกันอย่างมีศิลปะ ส่วนฝ่ายแสงไฟและตากล้องสแตนด์บายไว้เรียบร้อยแล้ว นายแบบชาวฟิลิปินส์เดินเข้ามาแนะนำตัวกับแจ็ค เขาชื่อริคกี้ และตามธรรมเนียมก่อนเริ่มงาน เขาได้จับมือแบบเชคแฮนด์และยิ้มให้แจ็คเพื่อลดความเก้อเขินระหว่างกัน
/ b) ?. c9 Y0 K. x“ริ คกี้พูดไทยได้ คุยง่ายอะไรง่าย มีอะไรติดขัดก็บอกเขาได้นะน้อง” สไตลิสต์คนเดิมกระซิบราวกับเอาใจช่วยแจ็ค ไม่รู้ว่าจะเรียกเป็นโชคดีบนโชคร้ายได้รึเปล่า ขนาดอยู่ในสภาพถูกบังคับขืนใจจนตกต่ำก็ดูเหมือนว่าคนรอบข้างจะเป็นมิตรและ ต่างส่งกำลังใจให้กับการถ่ายนู้ดครั้งแรกของเขา ยกเว้นผมคนเดียวที่ไม่ขอแบ่งความรู้สึกนี้ให้ เดี๋ยวจะกลายเป็นใจอ่อนไปได้
N1 ?! }. X1 ^. e
“เอา ละ เชิญตามสบาย ผมจะยืนดูห่าง ๆ จะได้ไม่รบกวนการทำงาน” ผมสั่งให้ผู้ไม่เกี่ยวข้องกับการถ่ายทอดย้ายไปอีกบริเวณหนึ่งของร้าน ส่วนตัวผมเองยืนอยู่อีกมุมหนึ่งซึ่งไม่ใกล้ไม่ไกล เพื่อใช้โทรจิตอ่านความรู้สึกการเสียหนุ่มให้เพศเดียวกันครั้งแรกของแจ็ค
8 F% U. v( @6 d/ yริ คกี้เล้าโลมแจ็คแบบไม่ทันให้ตั้งตัวด้วยการระดมจูบทั่วเรือนร่าง แม้แต่ชายแท้อย่างแจ็คถึงกับต้องอ่อนระทวย จนเข่าอ่อน สีหน้าท่าทางพริ้วไปกับอรรถรสซาบซ่าน อาจเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ช่วยให้ใจกล้าหน้าด้านทำแบบนี้กับผู้ชายด้วยกัน แต่ก็ดีกับช่างกล้องเพราะสามารถบันทึกภาพสื่ออารมณ์เสียวได้อย่างไม่ยาก ลำบากนักกับมือใหม่อย่างแจ็ค
* T7 U' v) H2 S/ O9 U5 G( a1 z" G8 o“โอย. . .เสียว” แจ็คห่อตัวด้วยความเขินอาย เขาถูกริคกี้โอบกอดจากด้านหลังและเลียใบหูเบา ๆ มันเป็นความอบอุ่นรูปแบบใหม่ที่ชายแท้อย่างเขาไม่เคยพบเจอมาก่อนในชีวิต
8 o4 M5 `& |: A# b" M
“มี คนบอกว่าเป็นครั้งแรกของคุณกับผู้ชายด้วยกัน ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากครับ จะทะนุถนอมคุณเป็นพิเศษเลย” ริคกี้พูดกล่อมให้แจ็คเคลิบเคลิ้ม ขณะที่มือของหนุ่มปินส์ได้ย้ายตำแหน่งมาสู่เป้ากางเกงในแจ็คที่ของข้างใน แข็งจนแทบจะทะลุออกมาแล้ว
) H& M f) l, jช่างภาพมือฉมังกดชัตเตอร์รัวบันทึกไว้ทุก อิริยาบถชวนเงี่ยน บัดนี้ริคกี้ได้ปลดเปลื้องปราการชิ้นสุดท้ายที่ห่อหุ้มควยของทั้งสองออกจาก กัน แต่แจ็คกุมมือปิดของสงวนไว้ด้วยความประหม่า
/ m1 _% m( s; A& k- h3 e# l“ไม่ ต้องอายครับ ทำใจให้สบาย นึกซะว่ามีเราอยู่กันแค่สองคน” ริคกี้พยายามสร้างบรรยากาศ พูดน่ะมันง่ายแต่กับนายแบบมือสมัครเล่นอย่างแจ็คคงจะยากไปหน่อยแม้จะได้ดื่ม เหล้าย้อมใจมาบ้างก็ตาม ผมจึงช่วยอีกแรงด้วยการสะกดจิตขั้นผิวเผิน ทำให้แจ็คไม่สนใจทีมงานรอบตัวและคิดว่ามีกันอยู่เพียงสองคนจริง ๆ
9 D+ Z* ^% f+ y# ?“จะ ทำอะไรน่ะ” แจ็คถามอย่างตื่นตระหนกขณะที่ถูกริคกี้จัประคองกายทอดลงกับโซฟายาว เขาถูกช้อนต้นขาขึ้นมุมสูง บั้นท้ายกระดกเหนือโต๊ะ “อย่านะเว้ย…ตรงนั้นมัน. . .!!” แจ็คร้องปราม แต่ช้าไปเสียแล้ว
@" N* m! l' I- C7 [# b+ j S/ ? W
“โอ๊ย!” เขาร้องราวกับถูกคมมีดกรีดลึก แต่ที่แท้จริงคือคมลิ้นของริคกี้ซึ่งตรงชอนไชเข้าใจกลางทวารหนัก ช่องทางที่แจ็คไม่เคยคิดว่าจะทำให้เขาเสียวได้ขนาดนี้มาก่อน
% Z) K8 o6 r$ j- w( V“มะ. . .มัน. . .ทะ. . .ทำกันได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ” แจ็คครางเสียงกระเส่า ริคกี้ยังคงปฏิบัติการล้างตู้เย็นต่อไปอย่างอร่อยนุ่มชุมลิ้น รูตูดแจ็คมีขนดำขึ้นแซมพอสมควร ตามปกติแล้วหนังสือพวกนี้อาจจะให้นายแบบโกนขนเสียก่อนเพื่อความสวยงาม แต่ด้วยคอนเซปต์ “ชายแท้เสียบอลขายตัวใช้หนี้” ก็คงไม่ต้องพิธีรีตองมากนัก เอากันดิบ ๆ ตามธรรมชาติน่าจะเข้ากับคอนเซปต์ที่วางไว้ได้ดีกว่า
* `' X3 P" v0 v: q. L) m
“ดูดควยให้ผมหน่อยสิครับ” ควยของริคกี้จ่ออยู่ตรงปากแจ็คแล้ว แต่เขาทำได้แค่เพียงกำไว้ในมือ ไม่กล้าใช้ปากทำออรัลให้ผู้ชายด้วยกัน
, ~4 H. I p1 _+ h+ ?( z U“เอา อย่างนี้ เริ่มด้วยท่า 69 ไหมครับ คุณจะได้ไม่อายมาก ต่างคนต่างช่วยกัน” พูดจบริคกี้ก็หันหางเสือกลับลำ ดูดควยหัวชมพูของแจ็คเข้าไปเต็มอิ่ม ดูเหมือนริคกี้จะโปรดปรานมากเพราะเขาเองก็อยู่ในวัยยี่สิบปลาย ๆ แล้ว การได้เติมเชื้อไฟด้วยควยเด็กหนุ่มชายแท้วัยยี่สิบจึงช่วยให้รู้สึกกระชุ่ม กระชวย เขาโม๊คให้แจ็คอย่างมืออาชีพ ส่วนแจ็คได้แต่อม ๆ ดูด ๆ ควยนายแบบฟิลิปปินส์อย่าเงอะงะ ถึงควยริคกี้จะคล้ำเพราะผ่านศึกเยอะไปนิดแต่เรื่องขนาดต้องยกนิ้วให้ ช่วงแรกแจ็ครู้สึกพะอืดพะอม แต่พอแลกเสียวให้กันได้สักพัก อารมณ์มันก็พาไปเอง แจ็แจ็คกล้าลองเสียวท่าใหม่ ๆ ยิ่งขึ้น เขากล้าจูบปากแลกลิ้น ดูดหัวนม ดูดถุงกระโปก หรือแม้แต่ให้ริคกี้นั่งคร่อมหน้าแล้วยอมเลียรูตูดผู้ชายเป็นครั้งแรก เขาหลับตาจินตนาการว่ารูตูดสีแทนของริคกี้คือแคมหีอันฉ่ำเยิ้มของแอนแฟนสาว เพื่อความสบายใจในการช่วยเร้าอารมณ์เงี่ยน ช่างภาพยังคงเก็บภาพเด็ดทุกช็อตต่อไปอย่างไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย
% v% u8 G3 T) b7 V2 @& P8 |2 sเมื่อโอ้โลมกันได้ระยะเวลาพอสมควร ก็ถึงส่วนที่เรียกได้ว่าเป็นไคลแม็กซ์ของหนังสือฉบับนี้เสียที
! V* q* {/ S* Y6 y N* e
“ขอผมเอาสดกับคุณนะครับ” ริคกี้พูดขึ้นขณะอยู่ในช่วงพักนอกเวลา เขาหยิบผลตรวจเลือดโชว์ให้แจ็คดูอย่างภาคภูมิใจ & H: {, m" c6 o$ i# R
“แต่. . .แต่ผม” แจ็คหน้าแดงก่ำ เวลานี้เขารู้สึกเหมือนตัวเองหดเล็กลงเข้าทุกทีเมื่อได้ลองเสียวกับชายหนุ่ม รูปงามกล้ามแกร่ง แม้เป็นความสุขที่วิเศษอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน แต่อีกด้านหนึ่งยิ่งเลยเถิดไปเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าศักดิ์ศรีความเป็น ชายของตนหร่อยหรอลงเรื่อย ๆ $ t& l; @! B5 O7 l+ X( q; ?" J
“ขอ ผมเถอะคุณแจ็ค เป็นบุญควยของผมจริง ๆ ที่จะได้เปิดซิงตูดชายแท้อย่างคุณ ผมสัญญาว่าจะปฏิบัติต่อคุณอย่างภรรยา ไม่ใช่เพียงคู่ขาข้ามคืน” คารมของริคกี้ฟังแล้วไม่ต่างกับตอนที่ผมขึ้นเวทีสร้างแรงบันดาลใจให้นักขาย แอนนาเบลล์ มีอำนาจโน้มน้าวคนให้คล้อยตามสูงจนน่ากลัว
& o( u! t4 ?9 q3 p1 qและ ในที่สุด แจ็คก็ต้องพ่ายแพ้แก่ลมปากคาสโนว่าตัวพ่อ เขายอมยกขาเปิดทางให้ริคกี้ทำตามปรารถนา นายแบบฟิลิปปินส์ค่อย ๆ สอดลำควยเข้ารูตูดของแจ็คโดยมีเจลหล่อลื่นช่วยอำนวยความสะดวก แต่เมื่อเข้าไปได้เพียงครึ่งทาง
\7 q+ Z U% l“โอ๊ย เจ็บ! เอาออกเลย!” แจ็คร้องโอดครวญขึ้นเสียงดัง นี่แหละคือความรู้สึกที่ผมอยากให้เขารับรู้เช่นเดียวกับตอนที่ผมถูกทารุณ เพราะฉะนั้นจึงไม่สมควรเอารูปพวกนั้นมาฟื้นฟอยหาตะเข็บกับผม ความจริงยังถือว่าแจ็คยังโชคดีที่ได้เจอกับคนใจดีอย่างริคกี้ ส่วนคราวผมนั้นไม่ต่างอะไรกับนรกบนดิน บริบทมันห่างกันเยอะ
& w6 J: D* E; sริ คกี้โน้มตัวลงดูดหัวนมแจ็ค และแช่ควยไว้อย่างนั้นชั่วคราวเพื่อให้ผ่อนคลาย เขากุมมือสับหว่างนิ้วกับแจ็คเพื่อให้เจ้าตัวรู้สึกว่าเขากำลังปรนเปรอความ เป็นผัวให้อย่างทะนุถนอมตามคำสัญญา
# q/ v# A# l F$ X
“แจ็ค ครับ เป็นเมียผมเถอะ” ริคกี้ดันควยต่อเข้าไปหลังจากที่พักให้ปรับตัวกันชั่วคราว คราวนี้มันเข้าง่ายกว่าเดิม เกิดสัมผัสคล้ายกับจะส่งเสียงผลุบ เมื่อเงี่ยงควยเข้าไปถึงจุด ๆ หนึ่ง และฝังตัวเข้ากับผนังลำไส้ใหญ่ของหนุ่มแจ็คลงล็อคพอดิบพอดี แจ็คเกิดความรู้สึกที่ลึกซึ้งยากแก่การอธิบาย เหมือนกับว่าร่างกายของเขาถูกจับถ่างออกเป็นการเสียสละเพื่อปรนเปรอความสุข ให้ผู้ชายด้วยกัน ใช่แล้ว สำหรับริคกี้นั้นมองว่าแจ็คยอมเสียเกียรติพรหมจรรย์แห่งลูกผู้ชาย เพื่อเสียสละให้เขาได้เริงรมย์รสชาติบั้นท้ายชายแท้ ดังนั้นเขาจะบรรเลงรสรักอ่อนเร่าร้อนแฝงรสหวานละมุนคืนให้แจ็คเป็นการตอบแทน อย่างสมเกียรติ 7 r( i+ L% k3 l
ริคกี้ค่อย ๆ บรรจงเย็ดตูดแจ็คอย่างเบามือ ขณะที่แจ็คทำได้เพียงหลับตากัดฟันคราง คงจะเสียว ๆ เจ็บ ๆ ตามธรรมชาติคนเพิ่งเปิดซิงตูด
0 J `6 B; }' e9 C, ^ H" F# B“เจ็บไหมครับที่รัก” ริคกี้โน้มตัวลงจูบแจ็คอย่างละเมียดละไม
2 X6 C( Q) X7 h2 a! v% s3 P& a! U' W“ช่างเถอะ. . .ทนไหว” แจ็คขบฟันตอบ คงจะฝืนอารมณ์อยู่บ้าง
2 Z* k: _/ s7 F5 K. h+ t# e“กอด หลังผมสิ จะได้อบอุ่น อย่าคิดว่าผมเป็นเซ็กส์พาร์ทเนอร์สิ เรารู้สึกต่อกันลึกซึ้งกว่านั้นนะ ผมเป็นเกย์คนแรกของคุณ และคุณก็เป็นชายแท้คนแรกของผม” เหลือเชื่อจริง ๆ ไม่รู้ไปสรรหาแต่ละประโยคมาจากไหน เห็นทีผมต้องอ่านใจริคกี้สลับไปมากับแจ็คให้ถี่กว่าเดิม เผื่อจะได้เรียนรู้เคล็บลับโน้มน้าวใจเด็ด ๆ ติดหัวมาบ้าง จะได้พึ่งพาพลังจิตน้อยลง
/ y! B- w6 C8 j d9 Z" t. ?
แจ็ค ยอมกอดหลังริคกี้ บัดนี้เขายอมรับบทบาทความเป็นสามีของริคกี้อย่างเต็มใจแล้ว ทั้งสองปลดปล่อยอารมณ์ดิบเต็มที่ ริคกี้ซอยตูดแจ็คแบบเน้น ๆ รัว ๆ หลังจากแจ็คเริ่มปรับสภาพได้ แจ็คควยแข็งขึ้นโดยอัตโนมัติทันทีที่ความเจ็บปวดมลายหายสิ้น ทั้งคู่พากันลองท่าใหม่ ๆ แจ็คถูกกระหน่ำรักในท่านั่ง ลิงอุ้มแตง และท่าหมาจนเมื่อถึงแก่เวลาอันสมควรทั้งสองก็กลับมาใช้ท่านอนหงายมาตรฐานอีก ครั้งเพื่อเตรียมปิดกล้องรูปเซตสำคัญ 4 U+ ^9 {5 L" f
“แจ็คครับ ทนอีกนิดนะครับ ผมจะแตกแล้ว” ริคกี้ประสานสายตากับแจ็ค มือก็ชักว่าวให้แจ็คไปด้วย ทั้งสองต่างให้กำลังใจกันและกัน $ N7 v4 w2 n' C" Z
“เซต นี้เริ่ดจริงอะไรจริง พี่ขอแตกในเลยนะริคกี้ รับรองยอดขายถล่มทลายเป็นประวัติการณ์แน่แม่คุณเอ๊ย”สไตลิสต์ผู้คุมงานบอก เตือนก่อนริคกี้จะถึงจุดสุดยอด
5 [2 |5 M2 C8 j2 [. I, I: y“แจ็ค ครับ แจ็คเป็นเมียผมแล้วนะ!” สิ้นเสียงกู่ร้อง ริคกี้ก็เกร็งร่างกระตุก อัดพลังเฮือกสุดท้ายอัดลงตูดแจ็คเต็มแรงเกิด ปลดปล่อยน้ำกามเข้าทวารสุดแรงฉีด ปรี๊ด ๆ ๆ แจ็คเองก็ถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ น้ำพุ่งกระจายถึงต้นคอตามไปติดกัน ริคกี้นอนกอดจูบแจ็คอยู่พักนึงเป็นการแสดงให้เห็นว่าแจ็คมีคุณค่าสำหรับเขา แม้จะเป็นเพียงเวลาไม่นานนักก็ตาม
3 ^# \) a/ n8 K+ G3 L: k3 t“คุณ คือคนพิเศษที่สุดของผมเลยนะแจ็ค ผมไม่เคยรู้สึกดีขณะทำงานแบบนี้กับคนอื่นได้เท่าคุณเลย” เขาถอนลำควยชุ่มโชกออกจากรูตูดแจ็คดังพล๊อบ น้ำว่าวหนุ่มฟิลิปปินส์ไหลเยิ้มออกจากรูตูดแจ็คที่ถูกขยายจนกว้าง เป็นภาพที่งดงามยิ่งนัก ช่างภาพไม่รอช้า เก็บภาพเด็ดปิดท้ายรายการไว้อย่างทันท่วงที ตั้งแต่มันเริ่มปริ่ม ย้อยลงมา จนกระทั่งน้ำว่าวทั้งหมดไหลออกมาหมดตัวกองแฉะอยู่เต็มหว่างขา แจ็คนอนเงียบไม่พูดอะไร เขาหอบหายใจแรง มือป่ายหน้าผาก ตาแหงนมองเพดานอย่างไร้จุดหมาย ศักดิ์ศรีความเป็นลูกผู้ชายของเขาจบสิ้นลงแล้ว เพื่อแลกกับการสนองตัณหาส่วนตัวและหนี้ที่ติดค้างกับผม
* M3 l* X* g0 e.5 Z/ ^8 ~3 V+ B
.
# N! k, E) p4 b1 r/ ~, S9 W* B5 [0 H- T.
. }0 e! [6 _. c* H“แอน. . . .พี่ขอโทษ”% c& c2 w4 X) y( H8 |; {
.0 P# |( C0 F0 A6 y3 L4 I
.
8 |1 Z; U: w4 c.
" H3 a/ Y( T- q @นี่เป็นความคิดสุดท้ายที่ผมอ่านใจแจ็คได้ก่อนที่เขาอ่อนแรงจนพล็อยหลับไป: U- o) d5 A9 M% m3 i( U) k2 F6 \
9 H6 \6 T# N& C% O/ A9 t6 k# x
ทีมงานหนังสือเกย์ใต้ ดินทยอยกันขนย้ายของออกไปจากบาร์ ส่วนลูกค้าคนอื่นผมสั่งให้กลับไปตั้งแต่ก่อนถ่ายทำแล้ว คงเหลือแต่พวกพนักงานร้าน วี แจ็ค แฟนสาวที่ถูกจับเป็นตัวประกัน และผมซึ่งกำลังซดบะหมี่ถ้วยรสต้มยำรองท้องกลางดึก0 L$ X% {" k6 w }5 }0 D
“ถามอะไรอย่างนึงสิไอ้เต๋อ” วีรวุฒิเอ่ยขึ้นมาเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ ! `; B- l n8 Q* D, R f
“ว่า มาก่อน ตอบได้หรือไม่ได้ไม่รับปากนะ ขึ้นอยู่กับคำถาม” ผมพูดเผื่อไว้ก่อน ใจจริงก็ไม่อยากตอบอะไรทั้งนั้นเพราะกำลังอร่อยกับบะหมี่ถ้วยรสโอชา 7 ]/ g& S5 L- f2 e8 j+ y
“กูลองถามน้องกู. . .เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา แต่ไม่มีใครจำอะไรได้เลย” , L {+ X }0 N3 n1 [& ^
“แล้วไงต่อ” ให้ตายเถอะ พูดไปกินไปจนน้ำซุปลวกลิ้นซะได้ พักเรื่องกินแล้วตอบคำถามตัดความรำคาญก่อนแล้วกัน
: Y" q. T$ e$ g+ U“มึงลบความทรงจำคนได้ด้วยใช่ไหม” คำถามของวีเล่นเอาผมเกือบสำลักเส้นออกรูจมูก
+ X/ ~- p8 t' ` m# I
“นายจะรู้ไปทำไม?” 6 M" Q4 q- h" Q) U" P/ u
“กู ทำงานให้มึงเกินกว่าที่ตกลงไว้นะ แล้วยังมีเรื่องตัวประกงตัวประกันอะไรนี่อีก ยอมเสี่ยงตะรางกับมึงขนาดนี้แล้วยังไม่ไว้ใจกูอีกเหรอ” วีทำหน้าจริงจังยิ่งขึ้น & T% Y7 {9 O3 M3 }/ r2 {/ m/ z
“ไม่มีความเสี่ยงอะไรหรอก ต่อให้มีตำรวจเห็นขั้นตอนการถ่ายทำกันทั้งโรงพักผมก็รับมือไหว มั่นใจได้” ผมพยายามทำให้เขาสบายใจ " c) ?* d; Z% B) {6 W
“ก็นั่นคือการลบความทรงจำใช่ไหมละ” วีรวุฒิย้อนผม
4 b2 \! o* o1 n7 r: u4 r“และพอกูหมดประโยชน์แล้วมึงก็จะทำกับกูด้วย กูรู้”
1 P0 R& v0 A8 u# y" M6 ^9 e$ E& _3 d# d+ H“วี. . .” ผมเอ่ยชื่อเขาขึ้นมาก่อนลอย ๆ เพราะยังไม่รู้จะตอบยังไง ความคิดมันแล่นไม่ไวเท่าปัญหาตรงหน้า
k; |1 j7 W7 V) L q2 u/ _ x4 V.5 c) l; @$ y/ Y- s- m0 L9 f3 s
." _) J a8 j& A# Y
.
$ A- f( E# e9 g) a1 [“บางเรื่องลืมไปก็อาจจะดีกว่าจำได้นะ” ผมจ้องไปยังดวงตาของวี สงสัยคงต้องจัดการล้างสมองเร็วกว่ากำหนด. . .แต่แล้ว. . .
9 n3 ~3 a& |: b% J: X# s+ V* ~“โอย. . .กี่โมงแล้ววะ” แจ็คปัดผ้าห่มคลุมตัวออกจากโซฟาที่ใช้นอน เขาใส่บ็อกเซอร์ของตัวเองดังเดิม ผมเป็นคนนุ่งคืนให้เองแหละ
6 b. b6 ?4 b: h6 F: I" A“ตีสองยี่สิบ” ผมตอบ
" t% M9 U4 W! J' D
“เดี๋ยวกูมานะ ไปเยี่ยวก่อน” วีรวุฒิขอตัวเข้าห้องน้ำ ช่างมันก่อนแล้วกัน คุยกับแจ็คให้เรียบร้อยดีกว่า
$ F Y3 E8 m# I$ S2 j/ k/ X; K5 T. f“แอนอยู่ไหน!?” เขาดีดตัวลุกขึ้นจากโซฟาทันทีที่นึกออก
& a7 ~' g1 o0 \4 X2 [3 K, e0 l“เธออยู่หลังร้าน ทานข้าวแล้วเรียบร้อย ปลอดภัยดี กำลังให้รอกลับกับนายนี่ไง”
+ a, O9 Z' ~. K M5 D! |8 Y9 m8 M“เป็น คนรักแฟนดีนะนายน่ะ ตอนหลับอยู่ก็ละเมอแต่ชื่อแฟน” ผมแกล้งหยอกเล่น แม้รู้ว่าอีกฝ่ายอาจจะไม่มีอารมณ์เล่นด้วยก็ตามเพราะเพิ่งได้รับประสบการณ์ เลวร้ายจากผมไปหมาด ๆ
# f! y6 k* f* i) j; O1 ?. {
“กูหายติดค้างกับมึงแล้วใช่ไหมไอ้เต๋อ” . D& y+ Z c) D/ u* h# a
ผมพยักหน้าแทน ขี้เกียจพูดจะกินบะหมี่ต่อ
+ [& L; A7 v* {0 z" O/ S" C) T$ ?“กูขอโทษนะไอ้เต๋อ”
# c- ~, x B' ^3 t* X$ T' a“เรื่องอะไร”
; T w K, A+ W" J7 e F) e2 R0 [.
0 O8 N! [' y1 X7 b6 z% Z, H, N7 m.
2 z8 G8 |' @% ]/ K: ].
“ทุกอย่าง. . . .”. M8 Q8 B' R' S2 z _8 k
.# W5 O9 ~9 s h) a$ [, P- H
.
3 A) m6 {; |6 P3 b( z# J.
: z: o+ u, E9 _, t6 c“. . . . . . . .” ผมรู้สึกจุกที่ลำคอ2 D! ?# y/ o7 S
.) z6 ]5 y ]; G
.
“จริงอย่างที่มึงบอก กูควรรับผิดชอบปัญหาที่ก่อขึ้นเอง มึงก็หลบไปตั้งตัวสร้างฐานะเงียบ ๆ แล้ว กูยังตามไปหาเรื่องมึงอีก”
( ^5 B$ A0 `1 j: r) l0 T1 D.
% s, ?3 [7 F" T# k9 c+ P." W n! u8 g k: R; d1 T
“. . . . . . . . .” ผมยังคงเงียบ. q/ ^6 o1 l l" a
.% F( ~& K1 M& b
.
/ r7 K: T# n: J* x9 l1 P“ กูไม่รู้หรอกนะว่ามึงไปทำอะไรมาถึงได้ควบคุมจิตใจคนรอบตัวได้ แต่ตอนนั้นกูกลัวมาก กูเป็นห่วงแฟนกูกว่าตัวกูอีก เค้าไม่ควรเอาตัวมาเสี่ยงกับกูเลย กูมานั่งนึกดู ถ้าไม่ใช่แบล็คเมล์มึงแต่เป็นผู้อิทธิพลคนอื่น แล้วหากเกิดพลาดขึ้นมาก็คงตายทั้งคู่แล้ว ยังดีที่รอดมาได้ กูจะไปหาเงินมาใช้หนี้โต๊ะบอลเอง . . . . . . . มีเรื่องจะพูดเท่านี้แหละ” พูดจบเขาก็คว้ากางเกงยีนส์ของตัวเองนุ่งกลับ และจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย
/ ?( \$ w, x+ }“มีอะไรอยากถามนายสักอย่าง” ผมลองถามขึ้นมาเล่น ๆ ฆ่าเวลาขณะแจ็คกำลังแต่งตัว
- s: d3 A7 M) g; i# f“นายเคยสนิทกับไม้อยู่พักหนึ่งใช่ไหม?”
1 @. q& v+ k5 b- x8 G“หมาย ถึงโพดำรุ่นเราน่ะเรอะ” เขาตอบพลางออกแรงโน้มตัวลงสวมเสื้อยืดเข้ารูปอย่างลำบากเล็กน้อย ตามด้วยเสื้อคลุมทับเป็นอันเสร็จสิ้น แจ็คลุกหันมาประสานสายตากับผม ช่างเป็นแววตาที่แน่วแน่ชวนท้าทายความรู้สึกยิ่งนัก
3 U; L! I1 ]! M4 b& ]6 a- M“กูรู้นะไอ้เต๋อว่ามึงคิดอะไรอยู่ จะตามหามันเพื่อจัดการอย่างที่ทำกับกูใช่รึเปล่า” เขาชิงพูดขึ้นมาก่อนเหมือนเป็นฝ่ายอ่านใจผมแทน
0 \3 Z' ], o, |% N2 ^; _, u0 z“กูไม่ใช่คนขายเพื่อนเหมือนไอ้วีหรอกนะเว้ย”
. o0 o* H* l% E; h; b+ w, Jแจ็คจ้องตาผมนิ่งเงียบรอดูท่าที ก็ยังคงเกรงอยู่บ้างว่าผมอาจสำแดงเดชอะไรออกมาอีก
6 S" p f f+ q. P* `: N2 `
“เป็น คำตอบที่ไม่เลว ถึงผมไม่ชอบ แต่ก็ยอมรับ” ผมยิ้มให้แจ็ค และให้เกียรติความแน่วแน่ของเขาด้วยการไม่ล้วงความลับโดยใช้อำนาจจิต จะยอมหลับตาข้างเดียวแล้วค่อยหาเบาะแสจากแหล่งอื่นสักครั้งก็ได้1 ]2 h0 ?/ Q; I" y/ y# T: a
.- F" x( F5 G& J( t8 ?; n: `% _7 P
.
; F: f" k0 H# Z! ^.
- F# U- [8 g. Y. k/ o/ Q9 b. m.
: S- _, U8 U, i4 X3 i.# Y" N3 b2 F- a& B- {
แจ็ค ประคองไหล่แฟนสาวที่ร้องห่มร้องไห้อย่างเสียขวัญออกมาจากหลังร้าน น่าสงสารฝ่ายหญิงที่กลัวผมจนขวัญหนีดีฝ่อ ห้ามแม้แต่ไม่ให้สมองตัวเองคิดคำพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว เพราะเกรงจะสร้างความไม่พอใจให้กับผม พวกเขาขอตัวลาทันทีแม้จะดึกถึงตีสามแล้ว
! {5 Q* D4 | {0 V+ l“กูจะไปหาเงินใช้หนี้บอล จะไม่รบกวนมึงอีกแล้ว ขอให้หายกัน ทั้งเรื่องวัยเด็กและเรื่องแบล็คเมล์”
]: k5 k% j; W“คนเราพอจนตรอก เหี้ยแค่ไหนก็ต้องทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น” ผมทวนคำพูดแจ็คขึ้นมาอีกรอบ
% d$ i3 H9 }; D' [5 T+ }$ g“ประชดอะไรกูอีกวะ! ยังไม่จบอีกเหรอ!” แจ็คเขม็งผม
.* g9 d. I4 K# n. i1 }
.
1 p/ A* ^' Z2 x- c.0 q5 f: P T4 T, l& y
“เปล่า”' m3 a) L: D/ Q# X5 w7 R
., ^6 }% _) I+ D; [) ^9 B
.; F0 L- S" j& w" c
. “อย่าพูดแบบนั้นกับตัวเองอีก เพราะนายไม่ใช่คนประเภทนั้น นายไม่ขายคนรัก นายไม่ขายเพื่อน”. T3 t! m1 e/ C( i* g+ z9 x
.# v) U! N4 I* F
.: H" G9 n! D1 ^$ g
.
- O& k2 i# y6 h% W.+ Q9 N9 i- r" m7 `
ผมยื่นกระเป๋าบรรจุเงินห้าแสนส่งให้แจ็ค/ a& \# ^& _" m. n! s8 \; E
.
. l* l$ M$ {" p.* a0 p7 @# v. a
.
/ u. D$ K0 j7 A8 ]" j1 n4 I.4 x2 a- q. L+ y# d8 L
“คิดเสียว่าเป็นค่าตัวนายแบบที่แพงที่สุดครั้งนึงในวงการหนังสือใต้ดินก็แล้วกัน แต่คงห้ามไม่ให้ตีพิมพ์ไม่ได้5 W; A& h, }8 N4 f) n7 r
ทางนั้นเองเขาก็เสียค่าใช้จ่ายเยอะ เอาเป็นว่าถ้ามีคนทักถึงเรื่องนั้นก็บอกเขาไปว่าแค่หน้าคล้ายกัน” h5 j* I, L$ B3 W
.
+ A& ^9 N. h7 q# [, O* h9 B5 Z.
z/ _2 l* `4 m.
x7 b8 A1 x. [1 ].1 [) G) B2 i9 Q" F6 h
เดิมที ผมตั้งใจจะเอารูปพวกนั้นไปประจานเพิ่มอีกรอบในวงการให้แจ็คต้องออกจากธุรกิจ แอนนาเบลล์ด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่แจ็คแสดงออกมาทำให้ผมตัดสินใจเปลี่ยนวิธีกะทันหัน7 l9 Q2 T3 v" `$ t) c! N( @
.
: h- O" O! c! Z; `+ }5 k.
2 v' ]! e) T: [.
- \$ y, m# ]+ P, F8 T“ไอ้ เต๋อ!!” แจ็คโผเข้ากอดผมแล้วร้องไห้น้ำตานองหน้า ไม่รู้เพราะซึ้งใจหรือโล่งใจที่ได้เงินก้อนใหญ่ไปล้างหนี้ ถ้าคิดอย่างมนุษย์ทั่วไปก็น่าจะมีความรู้สึกทั้งสองด้านผสมกันไป ผมลูบหลังให้เขาแทนคำพูด มันยังเกินเร็วไปสำหรับผมที่จะรับเอาความรู้สึกดีงามซึมซับเข้ากมลสันดาน เพราะผมยังต้องการความแค้นเป็นพลังงานขับเคลื่อนต่อไปให้ถึงจุดหมายที่วาง ไว้ .
. X9 E: v( k# F. m" m+ Z* u+ d.' B* _7 J3 X6 P; s3 `+ h
ขณะ ที่แจ็คสวมกอดผม ผมกระซิบถ่ายทอดคำสั่งให้เขาลืมเรื่องของผมทั้งหมด รวมถึงสั่งให้แอนลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเช่นกัน และยังให้แจ็คลาออกจากธุรกิจแอนนาเบลล์เพราะเราไม่สมควรมีโอกาสพบเจอกันอีก ไม่ว่าจะในฐานะใดก็ตาม& m8 \2 X9 ~7 I5 N- ~" Z9 L
และสุดท้าย& u0 B4 k* R! y" t, C
.
9 I3 \) h$ {+ @( C6 G.
* O+ E8 d+ H1 e7 O9 U2 e.
) k2 G- k6 z; i1 G& {- q. i“ขอให้นายเลิกการพนันทุกชนิดตลอดชีวิตนะ”
1 O; O" T/ J u6 I* v) D# a.$ D1 h2 m4 S1 U6 y7 B+ o, y
., @! f3 K' } t# G
. นี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมมอบให้เขาได้ ในฐานะเพื่. . . . .ลูกหนี้ชั้นดีซึ่งต่างจากคนอื่นกระมัง
( l+ G, s5 c; f" G, l+ A% J. Z" N6 i) b3 ~1 _
เกือบตีสี่วันเดียว กัน ผมขับรถมาส่งวีถึงบ้านหลังเดิม ไอ้หลังที่ผมเคยบุกเข้าไปก่อเรื่องนั่นแหละ ระหว่างทางผมรู้สึกว่าวันนี้วีรวุฒิมีอะไรต่างจากทุกที เขาคิดในใจน้อยลงจนผิดธรรมชาติของมนุษย์ทั่วไป แต่ก็อาจเป็นเพราะระแวงว่าผมจะล้วงความลับอีกก็ได้ ซึ่งก็คงไม่แปลกหากใครคนหนึ่งรู้ตัวว่าอีกฝ่ายใช้โทรจิตอ่านใจคนได้
6 X! U) H" ]; Y$ O, Vก่อนจากกัน วีถามผมเป็นการทิ้งทวนว่า
; e, L1 w0 ~0 j' N5 R
“ไอ้เต๋อ ขอถามอีกแค่อย่างเดียว แม้กูจะรู้ว่าเดี๋ยวมึงจะลบความจำกูก็ตาม ขอให้มึงตอบตามตรง”
z+ u2 { i9 a1 C- e& V“. . . . . . .” ผมเงียบ ไม่รู้จะถามให้มันได้อะไรขึ้นมาในเมื่ออีกชั่วครู่ก็ต้องลืมหมดแล้ว
5 W0 |* J) o5 S' s- `; Y1 M
“เรื่องปรียาน่ะ ต้นเหตุมาจากมึงใช่ไหม”
4 C7 _# y1 @3 b1 R7 W8 {.
' _4 q- P2 t* ]1 i, O' E.0 Z! o; z) J* I n
. ผมแสยะยิ้มแทนคำตอบให้เขาตีความเอาเอง( |0 ?# H- U; O( ^5 c0 u) y% z
.3 t. k2 p! R# S5 X3 z4 f2 m
., I& O4 `5 a8 y% u
.7 N1 r% R: R2 ~- e+ ?$ t
.9 r7 O6 R" Z+ w/ z, ~5 w' ]
จากนั้นความทรงจำเกี่ยวกับผมทั้งหมดในหัวของวีรวุฒิได้ถูกลบล้างออกไป เขามีอาการสะลึมสลือ เดินโงนเงนจนลับตาหายเข้าไปในบ้าน
* U3 B; M7 b6 k' a1 b" I- y' Y.) v8 S4 o L9 i3 N4 r& i
.- S* v n: U7 C/ {0 s& G
.
- V: v3 w5 C; p H.1 \) U- Z3 ^( o: m; m
.* P7 l7 M/ C$ C E% v
ผม ขับรถจากบ้านของวีกินเวลาจนถึงตอนนี้ก็ปาไปจะตีสี่ครึ่งแล้ว ถนนเส้นนี้เปลี่ยววังเวงแต่ก็จำเป็นต้องผ่านเพราะเป็นทางลัด สองข้างทางมีแต่กอหญ้าสูงท่วมศีรษะ ไม่อย่างนั้นก็เป็นพุ่มไม้รกร้าง มีรายงานพบศพเด็กสาวถูกฆ่าข่มขืนโผล่ปรากฏในละแวกนี้เป็นเครื่องเตือนสติปี ละครั้งสองครั้ง ส่วนผมคงไม่เดือดร้อนใจเท่าไหร่นัก พวกอาชญากรต่างหากที่น่าเป็นห่วงถ้าได้เจอกับผม
1 D% @9 e: C6 X# u.: {2 c- l: t# k' Y+ y4 _6 X
./ ]1 t! ?/ z9 I* h# O- X$ B9 w
.2 o& T1 {4 Z1 @5 P7 t9 v- M
ขณะที่ผม ป้องปากเก็บอาการหาวนั้นเอง รถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งแล่นสวนมาอย่างไม่ให้ซุ้มเสียง ทั้งคนขี่และคนซ้อนสวมหมวกกันน็อคอำพรางใบหน้า ในมือคนซ้อนถือก้อนหินขนาดเหมาะมือ ผมไม่สามารถครองจิตพวกมันได้ทันเนื่องจากมันเกิดขึ้นเร็วมากจนแทบไม่ต่างจาก ใช้มือเปล่าจับปลาไหล
' S3 ]1 t; k1 t; n1 i5 o5 mพริบ ตานั้น เจ้าคนซ้อนชูนิ้วกลางให้ผมก่อนจะเขวี้ยงก้อนหินนั้นตรงมายังตำแหน่งคนขับ ทุกอย่างเกิดขึ้นชั่วอึดใจแต่รู้สึกนานเหมือนผ่านไปหลายนาที ผมหักพวงมาลัยหลบจนล้อส่งเสียงครูดลากยาวไปกับแรงเสียดสีพื้นถนน วัดดวงกันว่าจะอยู่หรือตายกันไปเลย
0 ~% G5 V- U' S7 @5 ^: V4 S.5 I: l' i ]6 @7 u0 m: n
.- t1 o! T+ T: P2 {" j X
.
น่าประหลาดใจ เมื่อผมตั้งสติได้และเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ก็มีแต่ความว่างเปล่า ว่างเปล่าจริง ๆ 8 v) M2 s+ r* I
ผม มองผ่านกระจกรถสำรวจทั้งด้านหน้า ด้านข้าง ด้านหลัง ต่างไร้วี่แววของก้อนหินที่ใช้เป็นอาวุธและแก๊งค์ปาหินกับมอเตอร์ไซค์ กระจกรถทุกบานก็ยังอยู่ในสภาพดี ราวกับว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมาเป็นภาพลวงตา
C, R* l) F; f9 [( k2 M7 Uบางทีผมอาจจะคิดมากไปเอง หรือไม่ก็ละแวกนี้เคยมีเหตุการณ์ไม่ดีเกี่ยวกับคนขับมอเตอร์ไซค์มาก่อน
แต่จะอย่างไรก็ตามมันคงไม่ใช่เรื่องน่าอภิรมย์สักเท่าไหร่นัก ผมควรจะออกจากบริเวณนี้โดยเร็วที่สุด
9 u" L. Y* W5 k" ~! U.: H3 Z% R* Z( D: `5 O" q
.- \2 G: }- w, D) c
.1 `$ L7 d. i' Z% {& \% Z
.$ X& m# I8 B% {' U
.
% L; |# ~: T0 i8 `, _9 y5 z: _.
( `0 Z$ M: W3 u7 P# P% N“โอยยยยยยย ช่วยด้วย” * _2 I- k2 J; D& l* q
“ยังมีชีวิตอยู่อีกเรอะ” ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมาจากหลังพุ่มไม้อย่างสุขุม $ z3 \3 w' Q0 ]8 b, S T0 J
“พี่ ครับ ช่วยผมด้วย พวกผมรถคว่ำ” เด็กหนุ่มตัวผอมโย่ง คนซ้อนในแก๊งค์ปาหินถอดหมวกกันน็อคออกเพื่อส่งเสียงขอความช่วยเหลือได้สะดวก ยิ่งขึ้น แต่อีกฝ่ายกลับตอบสนองด้วยแววตาเย็นชา
" {+ U/ D2 z w# }0 p% P"หึ หึ หึ รถไม่ได้คว่ำหรอก ฉันเป็นคนลากพวกแกมาเชือดที่นี่ต่างหาก" เขากระแอมหัวเราะอย่างสมเพช
# E) A6 \. i. @0 j“หินก้อนไหนที่แกใช้ปาใส่รถคันเมื่อกี้” ชายหนุ่มถามต่อทันทีด้วยเสียงอันดุดัน
( ?* Y# } q. J) y( ^“ผม ไม่รู้ ช่วยผมด้วย” เด็กผอมโย่งยังคงนอนกุมบาดแผลด้วยความเจ็บปวด ดูท่าเขาคงไม่อยากพูดถึงเรื่องอื่นนอกจากได้รับความช่วยเหลือ ขณะที่เพื่อนผมทองอีกคนหมวกกระเด็นออก นอนหายใจรวยรินอยู่ห่างกันไม่กี่เมตร
! l1 d- b) {% x3 R1 e“ฉันเฉลยให้ก็ได้ ก้อนที่อยู่บนหัวแกตอนนี้ไง”
" R. P+ n0 K8 X3 ]9 l
เด็กโย่งรู้สึกได้ว่ามีวัตถุบางอย่างลอยเหนือศีรษะ มันคือก้อนหินที่เขาใช้ปาใส่รถบีเอ็มดับบลิวของเต๋อนั่นเอง
) S! [8 f# X" h' I& d+ d# V: c“บึ๊ก!” หินก้อนนั้นทิ้งตัวลงเต็มหน้าเด็กโย่ง เขาถึงกับชักกระตุกด้วยแรงกระแทก แต่หินก้อนนั้นยังไม่จบหน้าที่เพียงเท่านั้น มันลอยขึ้นกลางอากาศแล้วพุ่งเข้าโจมตีศีรษะเด็กโย่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า
4 W4 |* i9 T! g2 \3 p5 p1 E" C“บึ๊ก! บึ๊ก! บึ๊ก!” หินดังกล่าวอาบเลือดแดงฉานเกือบทั่วทั้งก้อน เห็นแค่นั้นก็คงไม่ต้องบรรยายว่าตอนนี้เด็กโย่งจะอยู่ในสภาพเช่นไร
( X7 Y8 y+ k/ K: ~
“โอย ยยย” เด็กผมทองคนขี่รถบาดเจ็บที่ขาทำให้ลุกขึ้นเดินไม่ได้ กระนั้นก็พยายามคลานตัวหนีตายเมื่อเห็นว่าเพื่อนตัวเองแน่นิ่งไปแล้ว และชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าคงไม่ยอมให้มีการผ่อนปรนใด ๆ เป็นแน่
8 u* s( y! D" @$ M2 P: [; ~“กร๊อบ!” เสียงกระดูกหักดังขึ้นมาหน้าหวาดเสียวจากอำนาจบางอย่างที่มองไม่เห็นด้วยตา เปล่า เด็กผมทองขาหักจนบิดได้รอบด้านทั้งสองข้าง แม้แต่จะคลานยังกลายเป็นเรื่องลำบากแล้ว
6 F5 b* {. _+ o+ t( }$ F
“รู้ ตัวหรือเปล่าว่าเมื่อกี้พวกแกกำลังจะทำลายสายเลือดแห่งอนาคต ชีวิตของเขามีค่ามากกว่าเอาแกสองคนพ่วงญาติย้อนหลังเจ็ดชั่วโคตรเสียอีก” ชายหนุ่มใช้เท้าเหยียบกลางหลังเด็กผมทองเป็นการตรึงให้อยู่กับที่
/ [7 p: F3 o& r) y& x“อย่า! พี่! ผมกลัวแล้ว!” เขาร้องขอชีวิต และชายหนุ่มก็ได้ตอบสนองทันที ด้วยการทำให้เด็กผมทองหลุดพ้นจากความกลัวชั่วนิรันดร์& h1 ]' o; r, W/ o$ Z" T. Z3 e
.
4 y. q* G% U% f$ j. O% ? d! y.3 K4 Q0 K# D+ Z7 ?7 T3 Z
.
# y* M# q: J, e( _: ^8 P.
8 R% y6 P2 D, s: M. `9 @$ _( |.
K! _7 _& d" c' ^.7 O! u' M. d$ `6 |4 h! _+ @6 F1 ~
วันรุ่งขึ้น ชาวบ้านพบศพเด็กทั้งสองในสภาพน่าสยดสยอง คนหนึ่งถูกหินทุบจนใบหน้าเลือดอาบเละเทะ กะโหลกยุบ สมองไหลนองพื้น
$ i! q9 |$ K; M- p.
5 V& _5 I$ O0 y7 q4 o0 W3 r4 P W.3 L6 g8 Y) Z8 Z: ^
.
2 r8 \( b& m1 Z) y; z3 }ส่วนอีกคนหนึ่งแขน ขา และคอหมุนได้รอบ หักมุมไปคนละทิศทางคล้ายเครื่องหมายสวัสดิกะ เป็นภาพชวนขนลุกที่พิสดารยากเกินบรรยาย
2 _/ e& q7 Y2 ~ r6 h: N3 a./ A1 W; Q- @+ x( \4 C( s1 E
./ ~9 p; |: q7 R5 B$ n0 O8 l
.: t- F1 y% T `7 l; v
จบตอนที่ 7 นายแบบมือสมัครเล่น/ O0 c ?) T0 a9 e* X
เรื่องอื่นๆ http://www.g4guys.com/home.php?m ... w=me&from=space( [/ n4 F y9 p8 {1 D
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2015-12-26 17:11:22
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2015-12-27 00:41:38
โพสต์ 2016-1-5 09:53:40
โพสต์ 2016-1-9 19:39:06
โพสต์ 2017-1-7 05:23:37