นักเรียนพาณิชย์ถูกนักกีฬาที่ใส่เสื้อวิ่งกางเกงบอลข่มขืน

travego

' q4 ?! N: h9 g. e) `" F6 V, w
นักเรียนพาณิชย์ถูกนักกีฬาที่ใส่เสื้อวิ่งกางเกงบอลข่มขืน

4 a5 v9 R, \  d  v% p$ L( Y. D2 Cชื่อเต็มๆคือ นักเรียนพาณิชย์ที่อยู่ใกล้พันธ์ทิพย์ ถนนเพชรบุรี ถูกนักกีฬาที่ใส่เสื้อกีฬา กางเกงบอลข่มขืนบนเรือคลองแสนแสบที่แน่นๆ
' H7 Y: B) q& i. \& O: l. n3 N
- r( h6 w5 o" Y8 V" Y. H; r: dก่อนอื่นผมขออธิบายนิดนึงนะครับ เป็นประสบการณ์ย่อยของการยืนเบียดบนเรือคลองแสนแสบที่แน่นๆ คราวนี้ลองเล่าในมุมมองของเด็กพาณิชย์คนนึ่งที่โดนผมเอาเป้ากางเกงบี้ก้นเขา ในเครื่องแบบนักศึกษา เสื้อแนยาวสีขาว กางเกงแสล็กสีกรมท่า ผูกไทด์สีน้ำเงินมีตราโรงเรียนของน้องๆเด็กพาณิชย์ที่ไทด์ด้วย
% o( F1 v( U/ M- u# M4 f
เรื่องราวที่เกิดขึ้นมานี้เป็นเรื่องราวที่ผมได้ลงเรือคลองแสนแสบที่แน่นๆ หลังจากนั้นมีเด็กพาณิชย์ ที่ตั้งอยู่ใกล้พันธ์ทิพย์ ถนนเพชรบุรีมาลงเรือแล้วเอาก้นมาบี้เป้ากางเกงผม ในขณะที่ผมนั้นได้ใส่เสื้อกีฬากางเกงบอลลงเรือคลองแสนแสบ คราวที่แล้วที่ผมได้เล่านั้นผมเล่ามาจากสมองผมที่ได้เกิดจากประสบการณ์ผมจริงๆ แต่คราวนี้ผมจะลองเล่า ในมุมมองของเด็กพาณิชย์คนหนึ่งที่ลงเรือแล้ว เอาก้นมาโดนเป้ากางเกงผมเล่นจนน้ำผมแตกบนเรือคลองแสนแสบแน่นๆ คราวนี้ขอเริ่มเรื่องเลยล่ะกันครับ

( y% g& a2 [! o2 g! \สวัสดีครับ ผมชื่อบี เป็นเด็กนักเรียนพาณิชย์แห่งหนึ่งย่านถนนเพชรบุรี ที่ตั้งอยู่ใกล้กับห้างพันธ์ทิพย์พลาซ่า ซึ่ง นักเรียนชาย ปวช ได้ใส่ชุดสีขาวทั้งตัว ผมเรียนปวส ได้แต่งกาย เสื้อเชิ๊ดแขนยาวสีขาว กางเกงแสล็กสีกรมท่า ผูกไทด์สีกรมท่า มีตราสถาบันที่ผมนั้นได้เรียนบนไทด์ครับ ตัวผมเองนั้นมีหุ่น อายุ สูง หนัก ราวๆ 19-175-60 หน้าตาผมนั้นจัดอยู่ในเกณฑ์ที่ดีมาก เพราะคุณพ่อคุณแม่ผมมีเชื้อสายจีน หน้าตาผมก็เลยดูขาวตี๋ น่ารัก มีทั้ง ญ แท้ กระเทยและเกย์มามองผมบ่อยๆ ในขณะที่ผมเดินทางไปเรียนและกลับบ้าน ซึ่งบ้านของครอบครัวผมนั้นพักอยู่หลังเดอะมอลล์บางกะปิ

วันนี้ (17 มกราคม 2554) ผมได้มีนัดกับพี่สาวแท้ๆของผมชื่อเบ๊นซ์ ซึ่งทำงานอยู่ที่ตึกอิตัลไทย เวลาประมาณ 17.30 น.ผมแต่งตัวในเครื่องแบบนักเรียนพาณิชย์ พี่สาวผมจะพาผมไปเลี้ยงข้าวที่ห้างเดอะมอลล์บางกะปิ โดยปกติแล้วผมมักจะขึ้นรถเมล์สาย 60 113 มาเรียนที่โรงเรียนพาณิชย์ที่ผมได้เรียนอยู่ คราวนี้พี่สาวก็ได้บอกผมว่า ให้ลองลงเรือคลองแสนแสบไปกินข้าวที่เดอะมอลล์บางกะปิ หลังจากนั้นผมก็ได้เดินไปกับพี่สาวผม จากที่ทำงานที่ตึกอิตัลไทยลงมาถึงท่าเรืออิตัลไทยเวลาประมาณ 17.50 น. ผมกับพี่สาวก็ได้นั่งรอเรือโดยสารที่วิ่งในคลองแสนแสบชั่วอึกใจเดียวประมาณ 5 นาที เรือลำดังกล่าวก้ได้มาเทียบท่าเรืออิตัลไทย ที่มีผู้โดยสารบนเรือแน่นขนัด ผมกับพี่สาวก็เลยต้องแยกกันลงคนละฝั่ง ในที่สุดก็ลงเรือได้ทั้งสองคน ผมได้ยืนอยู่ตรงบริเวณห้องเครื่องยนต์เรือเบี่ยงไปทางด้านหลังเล็กน้อยโดยที่ข้อเท้าด้านซ้ายผมไปสัมผัสกับกราบเรือ ส่วนพี่สาวนั้นได้มายืนตรงด้านหน้าของห้องเครื่อง ก็ทำไงได้ มันไม่มีที่ว่างสำหรับยืนบนเรือที่จะได้ยืน 2 คนคู่กันกับพี่สาว ก็อย่างนี้หละในใจผมคิดว่าต่างคนต่างเลิกงานเรือมันก็ต้องแน่นล่ะดิ หลังจากนั้นพี่สาวได้เสียค่าโดยสารที่จะไปเดอะมอลล์บางกะปิ ให้ 2 ที่ คนละ 17 บาท รวมเป็น 34 บาท ตอนที่ผมเองนั้นกำลังลงเรือ ผมได้เห็นหนุ่มคนหนึ่งหน้าตาก็ธรรมดาๆทั่วไป สมมติว่าเขาชื่อพีชล่ะกัน พี่พีชใส่เสื้อกีฬาออกสีเทา-ส้ม-ขาว กางเกงบอลสีเหลืองคาดข้างๆสีเขียว หุ่นก็ราวๆ 30-175-69  ซึ่งพี่พีชกำลังยืนบนเรืออยู่บริเวณด้านหน้าเขานั้น ที่ยืนพอยืนได้สัก 1 ที่ยืน ด้วยความที่ผมนั้นได้ลงเรือแน่นๆเป็นครั้งแรก ก็เลยไม่ค่อยรู้ประสีประสาสักเท่าไร พอลงไปยืนบนเรือเสร็จเรือก็ได้เคลื่อนตัวไปจากท่าเรืออิตัลไทยออกไป ในขณะที่ผมกำลังยืนนั้นผมก็ได้เอาก้นไปถูกเป้ากางเกงพี่พีชอยู่ ทีแรกดุ้นๆในกางเกงบอลพี่พีชนั้นยังไม่แข็งตัวสักเท่าไร แต่พอผมแกล้งเอาก้นผมไปเสียดสีกับเป้ากางเกงบอลของพี่พีชเรื่อย ๆ จนเป้ากางเกงพี่พีชนั้นแข็งตัวเป็นลำในกางเกงบอลเลยด้วย ในขณะที่มีเรือสวนมานั้นก็เกิดคลื่นซัดเรือที่กำลังวิ่งอยู่ในคลองแสนแสบ ซึ่งทำให้เรือนั้นได้โยกเยก โยกเยกไปประมาณ 10 วินาที ก้นผมนั้นได้ไปกระทบกับเป้ากางเกงบอลของพี่พีชไปเรื่อยๆ มันทำให้รู้สึกว่าเป้ากางเกงพี่พีชได้เด้าใส่ก้นผมโดยอัติโนมัติตามจังหวะที่เรือกำลังโยกเยกอยู่ มีทั้งโยกซ้ายขึ้น-ขวาลงและหน้าขึ้น-หลังลงด้วย พอคลื่นบนเรือหายไป พี่พีชแกเริ่มเอาดุ้นๆ มาสีร่องก้นผมแรงขึ้นเล็กน้อยพร้อมทั้งเอาหัวเข่าพี่เขาไปชนกับขาผมตรงบริเวณข้อพับ ในใจผมคิดว่าแกเริ่มมีอารมณ์มากขึ้น ก็ทำไงได้ตัวผมเองนั้นในใจคิดว่า จะขยับไปข้างหน้าก็ไม่ได้ด้านหน้าผมมันติดกับสาว office อยู่ กลัวเขาจะโวยวายได้ เมื่อเป้าผมได้ไปบี้กะก้นสาว office ผมก็เลยยอมฝึนใจให้พี่พีชในเครื่องแบบเสื้อกีฬากางเกงบอลเอาดุ้นๆเขามาสีร่องก้นผม ในขณะที่เรือนั้นได้เทียบท่าทองหล่อ เด็กเรือนั้นก็ได้จัดให้ผมขยับไปด้านหน้าเพื่อที่จะให้ผู้โดยสารที่อยู่ริมท่าทองหล่อได้ลงเรือด้วยกันได้ พร้อมทั้งจับตัวพี่พีชให้มายืนเอาเป้ากางเกงเขามาถูกกับร่องก้นผม ตัวผมเองนั้นก็เริ่มมีอารมณ์อยู่เหมือนกัน พี่พีชเริ่มเอาดุ้นๆมากระเด้าใส่ร่องก้นผมแรงขึ้น แรงขึ้น สลับกับคลายการบีบ กดของเป้ากางเกงพี่พีช เมื่อเรือมาถึงท่าเรือชาญอิสระก็มีคนมาลงเรือ มีผู้หญิงลงมายืนตรงบริเวณหน้าผม ผมต้องขยับตัวผมถอยออกมาด้านหลัง ผมก็ได้เอาร่องก้นผมบี้เป้ากางเกงบอลของพี่พีชแรงขึ้น นิ่งๆ พี่พีชก็มัวแต่เอาดุ้นๆมาบด มาบี้ร่องก้นผมอยู่เรื่อยๆ จนกระทั่งเรือนั้นได้จอดที่ท่าสะพานคลองตัน พี่พีชก็ได้หยุดเอาดุ้นๆ มาบดมาบี้ตรงแก้มก้นผมสักพัก หลังจากนั้นเรือได้แล่นออกไปสักพัก ผมมีความรู้สึกว่าพี่พีชแกหายใจแรงขึ้น แรงขึ้นเหมือนไปทำอะไรเหนื่อยมาซะงั้น หายใจยาวๆและแรงขึ้น ลมหายใจพี่พีชนั้นหอมสะอาดไปด้วยน้ำยาบ้วนปากลิสเตอรีน ลมหายใจพี่พีช แกพ่นใส่คอผมบ้าง ใบหูผมบ้าง เมื่อเรือได้ออกจากท่าเรือสะพานคลองตันได้ราวๆ 1 นาที ตรงบริเวณใต้สะพานลอยของถนนพระราม 9  ที่ผมเห็นรถเมล์ยูโรสีส้มสาย 168 กำลังวิ่งคร่อมเรือที่ผม พี่สาว พี่พีชโดยสารอยู่  ทันใดนั้นเองดุ้นๆของพี่พีชนั้น ก็ได้เต้น ตุบๆ ตุบๆ ตุบๆ เหมือนชีพจรเต้น และมีความรู้สึกว่า ดุ้นๆเขา อบอุ่นอย่างที่สุด พร้อมทั้งร่องก้นผมนั้นมีความรู้สึกเปียกเล็กน้อย ดุ้นๆของพี่พีชที่อยู่ในกางเกงบอลนั้นได้เต้นใส่ร่องก้นผม ตุบๆ ตุบๆ ตุบๆ นานประมาณ 2 นาที จนกระทั่งผมไม่ได้รับรู้ดุ้นๆของพี่พีชเต้นใส่ร่องก้นผมอีก ในขณะดุ้นๆของพี่พีชเต้นใส่ร่องก้นผมนั้น พี่พีชหายใจแรงที่สุดก็ว่าได้ ผมอยากบอกเลยว่าตั้งแต่ที่พี่พีชนั้นได้เอาดุ้นๆมาสีก้นผมเรื่อยๆ ของผมเองก็ดันแข็ง มีอารมณ์ร่วมอย่างดีที่สุด มีความสุขที่ได้เจอดุ้นๆมาแนบกับร่องก้นผมนานๆ ผมอยากเจอเหตุการณ์แบบนี้ไปตลอดเลยด้วยที่มี หน้าอกผู้ชายแนบหลังผม ดุ้นๆแนบร่องก้นผม หัวเข่าผู้ชายแนบกับขาหนีบของผม ผมรู้สึกเคลิ้มไปชั่วขณะ พอร่องก้นผมนั้นไม่ได้รับรู้ดุ้นๆของพี่พีช เต้นใส่ร่องก้นผมอีก
3 W- W# B: }  H; ~- }) I5 T
ถัดมาเรือกำลังเทียบท่าราม 29 สักพัก ดุ้นๆ ของพี่พีชก็ได้อ่อนตัวลง แต่ก้นผมก็ยังได้เสียดสีกับเป้ากางเกงบอลของพี่พีชอยู่ เพียงแต่ว่าพี่พีชไม่เด้าร่องก้นผมอีกแล้ว คงพักนิ่งๆไว้อย่างนั้น เมื่อเรือเทียบท่ารามคำแหง พี่พีชแกคงเห็นว่า มีคนขึ้นฝั่งไปเยอะพอสมควร พี่พีชก็เลยหยุดเอาดุ้นๆ มาสีร่องก้นผมแล้ว เอาเป้ากางเกงพี่พีชถอยห่างจากร่องก้นผมอีกไม่มีการเสียดสีกันอีกแล้ว พอเรือเทียบท่ามหาดไทย ผมก็เลยเอามือมาคลำร่องก้นผม ทั้งๆที่พี่พีชยังยืนอยู่ด้านหลังผม และแกก็ไม่ได้เอาดุ้นๆมาสีก้นผมอีกเลย พอเอามือมาคลำปุ๊บ ผมถึงรู้เลยว่า ร่องก้นผมที่ใส่กางเกงแสล็กสีกรมท่านั้น มีน้ำแฉะๆ เมือกๆ ติดอยู่บริเวณที่แก้มก้นผม ผมเลยสังหรณ์ใจเลยว่าแสดงว่าเขาต้องไปแตกใส่ร่องก้นผมแล้วแน่ๆเลย พี่พีชดูเหมือนจะรับรู้ว่าเขาได้ทำน้ำว่าวเลอะกางเกงผมบริเวณร่องก้นผมแล้ว เมื่อเรือได้มาเทียบท่าวัดกลาง  ทันใดนั้นผมได้เห็นพี่พีชนั้นขึ้นฝั่งหนีไปแล้ว เดินด้วยเท้าไปทางเดอะมอลล์บางกะปิ พอสักพักเรือได้แล่นออกไปจากท่าเรือวัดกลาง ผมก็มองเห็นพี่พีชเดินไปทางเดอะมอลล์บางกะปิ แล้วก็จ้องหน้าพี่พีชแบบกวนๆ จ้องหน้าเขาไปจนกระทั่งเรือนั้นแล่นไปไกลจากตัวพี่พีชลับตา เมื่อเรือได้เทียบท่าเดอะมอลล์บางกะปิแล้วผมกับพี่สาวก็ได้ขึ้นฝั่งไป เวลาขณะนั้นเป็นเวลา 18.30 น. หลังจากนั้นก็เดินไปกินข้าวที่ชั้น G ของห้างเดอะมอลล์บางกะปิ เป็นอันว่าก็หมดประสบการณ์ผมที่ได้เบียดดุ้นๆหนุ่มใส่เสื้อนักกีฬา กางเกงบอลเพียงเท่านี้ครับ

2 ~2 t# b3 ~- b0 Cเป็นไงบ้างครับเรื่องราวที่ผมนั้น ได้แต่งในมุมมองของเด็กพาณิชย์ที่ถูกกระทำชำเราบนเรือคลองแสนแสบแน่นๆ เป็นอย่างไรบ้าง ยังไงว่างๆ จะมาเล่าประสบการณ์ วิ่งในสนามราชมังคลากีฬาสถานด้วยกางเกงนักเรียน ได้เสียวจนแตก 2 รอบ คอยติดตามดูนะครับว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง
5 {; D; f  ~+ u( w4 B& y
. L. y7 t7 R$ r! Q4 z7 Ntravego_ac112(แอท)hotmail(ดอด)com

krunant

ขอบคุนมากมาย

sappayasut

ขอบคุณครับ

aomaomaom

ขอบคุณครับ

ธรรม

ขอบคุณครับ

dd001234

ขอบคุณครับ

karnny

สนุกมากมายเลยคับ
อยากเจอนะเเบบนี้น่าลอง
เเเต่กลัวอายคน
! H# S' J  l! O. o

plskm

ขอบคุณครับ

plskm

ขอบคุณครับ

aki

ขอบคุัณครับ

mario401

ขอบคุณครับที่แบ่งปัน

travego

ทำไมผมถึงสนใจเบียดบนเรือคลองแสนแสบ มากกว่ารถเมล์ธรรมดา BTS MRT
1. ข้อเสียของ BTS คือ ต้องจองที่เฉพาะโบกี้สุดท้าย ประตูหลังสุดเท่านั้นถึงจะได้เบียด ถัดมาก็คือ เบียดบน BTS จะเบียดได้แค่ช่วงหมอชิต - สยามแค่ไม่เกิน 15 นาทีเองที่ผมรู้สึกว่ายาวนานที่สุด ผู้โดยสารกระจุกตรงประตู และว่างตรงระหว่างประตูทั้ง 2 ด้านครับ ผู้โดยสารถ่ายออกมาระหว่างสถานี หมอชิต - สยามพอควร
2. ข้อเสียของ MRT คือ ต้องจองที่เฉพาะโบกี้สุดท้าย ประตูหลังสุดเท่านั้นถึงจะได้เบียดเหมือนกับ BTS ถัดมาก็คือ เบียดบน MRT จะเบียดได้แค่ช่วงห้วยขวาง - สุขุมวิทแค่ไม่เกิน 10 นาทีเอง ผู้โดยสารกระจุกตรงประตู และว่างตรงระหว่างประตูทั้ง 2 ด้านครับ ผู้โดยสารถ่ายออกมาระหว่างสถานี ห้วยขวาง - สุขุมวิทพอควร
. {5 @0 A5 n& y0 y" R
- d4 k) {' ~) y3. ข้อเสียของรถเมล์คือ ถ้าไม่ใช่รถเมล์ที่ใช้ทางด่วนในการเดินทางต่างๆ อย่าหวังว่าจะได้ยืนเบียดๆกัน รถเมล์ก็เหมือนกัน ผู้โยสารอัดแน่นตรงประตูรถ และว่างด้านหลัง ตรงที่บริเวรไกลจากประตูรถ ต่อให้กระเป๋าจัดมาดีๆก็ตาม ผู้โดยสารบางคนเห็นแก่ตัว ไม่ยอมเดิน คงคิดว่า ไปไม่ได้ยูก็รอคันหลังดิ คู่แข่งของรถเมล์ ก็มีทั้งรถตู้ป้ายดำ ป้ายเหลืองที่ใช้ทางด่วนด้วย แน่นนอน ผู้โดยสารสนใจจะเลือกทางเลือกที่สะดวกและรวดเร็วมากกว่า รถตู้ในบ้านเมืองเรา มีมากขึ้น แย่งผู้โดยสารรถเมล์ทำให้รถเมล์แน่นน้อยลง

ผมถึงเลือกทางเลือก เรือคลองแสนแสบไงครับที่ได้ยืนเบียดกัน เวลาลงเรือแล้ว ท่าเรือจะมีทั้งปีกซ้ายและปีกขวาของเรือ ยืนบนเรือ ต้องหันตัว ไปหาหน้าเรือครับ เหมือนการนั่งบนเรือนี่หละ ถ้าใครเอาตูดไปชนกับห้องเครื่อง หน้าอกไปชนกะเชือกบนเรือได้ เด็กเรือจะให้หันตัวไปหาหน้าเรือเลย ทำให้เกิดการ เป้าชนตูด นมชนหลัง [จู๋]ชนก้นได้

2 d8 G/ J8 z3 i6 k& W8 t* I# Q

evilC_boy

ขอบคุณครับ

nut_7_eleven

ขอบคุณนะคับ

jyj

ขอบคูนกาป...

barszaza

ขอบคุณครับ

mini1

ขอบคุณครับ

endless

ขอบคุณมาก

travego

ความกดดันระหว่าง กฏ ระเบียบของบริษัทที่ทำงาน ต้องมาทันเวลา บวกกับ ความที่อยากได้กำไรงามๆ ของครอบครัวขนส่ง ก้จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ซึ่งนั่นคือ เป้า บี้ก้นอีกฝ่าย จนน้ำว่าวแตก รดกางเกงสแลคเลย

travego

ความกดดันระหว่าง กฏ ระเบียบของบริษัทที่ทำงาน ต้องมาทันเวลา บวกกับ ความที่อยากได้กำไรงามๆ ของครอบครัวขนส่ง ก้จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ซึ่งนั่นคือ เป้า บี้ก้นอีกฝ่าย จนน้ำว่าวแตก รดกางเกงสแลคเลย