ชีวิตรักเด็กมัธยม

MOOHUN

สวัสดีคราบ ผมชื่อ นัท เรียนอยู่ ม.3 โรงเรียนแห่งหนึ่งแถวชานเมืองกรุงเทพอ่าคราบ สิ่งที่ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปก็คือเพื่อนร่วมห้องของผมเอง มันมีชื่อว่า บี  บีเป็นคนที่หล่อ  หล่อที่สุดในห้องเลยก็ว่าได้คราบ เพราะว่าในห้องผมจะไม่ค่อยมีคนหล่อซักเท่าไร เพราะว่าส่วนใหญ่จะมาบ้านใกล้โรงเรียนจึงไม่ค่อยมีความน่าสนใจเท่าไรแต่กับ  บี มันไม่ใช่ บี เป็นลูกนายตำรวจแม่ของเขาก็มีหน้ามีตาทางสังคม จึงทำให้ บีเป็นจุดสนใจของใครต่อใครในโรงเรียน รวมทั้งตัวของผมเองด้วย^^ ขอเข้าเรื่องเลยล่ะกานนะคราบ

เช้าวันจันทร์ที่แสนจะสดชื่นหลังจากที่ฝนตกเมื่อคืน  มองไปทางไหนก็จะชุ่ม ฉ่ำไปด้วยน้ำ ขณะที่ผมกำลังชื่นชมกับความงามของธรรมชาติภายในโรงเรียน ผมก็ต้องได้ยินเสียงเรียกจากเพื่อนสนิทของผม
ทัน:  ไอ้เหรี้ยนัท  ไอ้เหรี้ยนัท
นัท: มุงจะตะโกนทำเหรี้ยอะไรกูอายคนอื่นเขา
ทัน: มาแต่เช้าเลยนะมุง กูไม่เคยเห็นมุงมาเช้าเลยนี่หว่า
นัท: เมื่อคืนกูนอนเร็วเลยตื่นมาแต่เช้าว่ะ กุว่าไปแดกข้าวที่โรงอาหารกันเหอะกูเริ่มหิวแหละ
(ไอ้ทันมันเป็นเพื่อนกะผมมาตั้งแต่ม.1 เราเรียนมาห้องเดียวกานมาตลอดจึงทำให้ผมกับมันสนิทกัน และอีกอย่างพ่อแม่เราก็เป็นเพื่อนกันด้วย)
ทัน: ไปกูก็เริ่มหิวแล้ว เมื่อวานกูไม่ได้กินข้าวเย็นด้วยหิวโคตรๆๆว่ะ
เรา สองคนเดินไปโรงอาหารพร้อมกัน แล้วก็แยกกันไปซื้อข้าวกิน แล้วก็มาเจอกานที่โต๊ะที่เราจองเอาไว้ระหว่างกินข้าวผมก็จะขอการบ้านของไอ้ ทันมาลอกด้วย เพราะว่ามันเป็นวิชาคณิตผมเรียนไม่รู้เรื่องเลยต้องลอกจากมันแทน
ทัน: ไอ้เหรี้ยนัทมุงคิดจะทามการบ้านเองบ้างมั้ยว่ะ กุเหงมุงมาลอกกุทุกวัน
นัท: มุงก้รู้ว่ากูเรียนไม่เก่ง แล้วอีกอย่างกูก็ลอกมุงทุกวันอยู่แล้วจะบ่น ทำสนเท้าไรว่ะ
หลังจากที่ผมด่ามันเสร็จผมก็ตั้งหน้าตั้งตาลอกการบ้านอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะว่ามันเยอะอ่าคราบ จนผมลืมไปเลยว่าผมซื้อข้าว จนมาด้วยจนมันพูดขึ้นมาว่า
ทัน: ไอ้เหรี้ยนัท มุงซื้อข้าวมามุงไม่คิดจะแดกบ้างรึไงเย็นหมดแล้ว
นัท: ก็กุรีบเดียวไม่เสร็จเดียวกูโดนหักคะแนน

ทัน: เรื่องของมุงแล้วอย่ามาบ่นกะกูว่าปวดท้องนะมุง กุจะไม่โดดเรียนมาแดกข้าวเป็นเพื่อนมุงด้วย
ระหว่างที่ผมนั่งทำการบ้านส่วนไอ้ทันก็นั่งกินข้าว ก็ได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “ขอนั่งด้วยคนนะ”  ผมถึงเงยหน้าขึ้น แล้วก็พูดออกมาเบาๆ ว่า “บี”  แล้วก็พูดต่อว่านั่งดิ ส่วนไอ้ทันที่นั่งแดกข้าวอยู่ก็ทำน่างง เพราะว่าไม่เคยเห็นผมเป็นแบบนี้มาก่อน
บี: ขอบใจนะ เออนัทเราขอลอกการบ้านด้วยดิเรายังไม่ได้ทามเหมือนกาน
นัท: เอาดิ อ่ะเราลอกไปได้เยอะแล้ว บีก็รีบๆหน่อยล่ะกานใกล้จะต้องไปเข้าแถวแล้ว
เราสองคนก็ตั้งหน้าตั้งตาลอกกันอย่างไวจนเสร็จหรือเวลาประมาณอี5 นาที่ก็จะต้องไปเข้าแถว
บี: นัทกะทันกินน้ำป่าวเดียวเราเลี้ยงเอง
ผมกะทันหันมามองน่ากันอย่าง งงๆ เพราะว่าเท่าที่รู้มา บี ไม่เคยซื้อของให้ใครกินเลยนอกจากแฟนของเขาเอง(ผมลืมบอกไปว่า บี เขามีแฟนอยู่แล้วชื่อว่าพลอยเป็นเด็กห้องคิงอ่าครับ)
นัท: ไม่เปงไรเราอิ่มแล้ว (ผมปฏิเสธไปก็เพราะว่าผมอิ่มแล้วจิงๆ  รีบกินด้วยทามงานด้วยจนจุกไปหมดแล้วอ่าคราบตอนนั้น)
ทัน: เราก็อิ่มแล้วเหมือนกาน ขอบใจนะ บี
บี:  ในเมื่อไม่มีใครกินงั้นเราไปเข้าแถวกันเถอะ
หลังจากที่บีพูดจบเพลงมาร์ชโรงเรียนก็ดังขึ้นเพื่อให้นักเรียนทุกคนไปเข้า แถวพร้อมกันที่หน้าเสาธง พวกผมสามคนก็เดินระหว่างที่เราเดินอยู่นั้นต้องผ่านห้องของพลอย ผมเห็นพลอยโบกไม้โบกมือให้บีใหญ่เลย ผมก็เลยพูดกับทันว่า
นัท: มุงดูโน้นดิแมร่งโบกมือยังกะไม่เคยเจอกานมาก่อน
ทัน: แล้วมุงเป็นเหรี้ยไรอ่าเขาเป็นแฟนกันโบกมือให้กันมันผิดตรงไหนว่ะ
พอทันมันพูดจบผมก็รีบเดินมันมีความรู้สึกว่าไม่อยากเห็นภาพเหล่านั้นที่เกิดขึ้น
ทัน: ไอ้เหรี้ยนัทมุงจะรีบไหนของมุงว่ะเดินช้าๆๆก็ได้กูตามไม่ทัน
ผมไม่ฟังที่ไอ้ทันพูดหรอกคราบผมเดินจ้ำเอาจ้ำเอาจนมาถึงที่แถวของห้องผม ผมอยู่ห้อง10อ่าคราบเลยเดินไกลหน่อย พอมาถึงที่แถวผมก็เดินไปที่หัวแถวเพราะว่าผมตัวสูงอ่าคราบรองลงมาก็จะเป็นบี แล้วก็ไอ้ทัน เรายืนเข้าแถวตอนเช้ากันประมาณครึ่งชั่วโมงอ่าคราบแล้วค่อยก็ปล่อยนักเรียน ขึ้นชั้นเรียน เราก็เรียนกันไปเรื่อยๆจนได้ได้เวลาพักเที่ยงผมกับทันแล้วก็เพื่อนในห้อง ต่างทยอยกันลงไปกินข้าวที่โรงอาหารจึงเต็มไปด้วยเด็กนักเรียนเพราะว่า โรงเรียนของผมจะปล่อยพัก

socool

ขออ่านหน่อยน้า

MOOHUN

กลางวันพร้อมกันที่เดียวถึง 3 ระดับชั้นคือม.ต้นจะพักก่อนม.ปลาย หนึ่งชั่วโมงอ่าคราบ เมื่อผมเดินไปถึงโรงอาหารก็รีบหาโต๊ะนั่งเพราะว่าโรงอาหารของโรงเรียนผมจะมี ที่นั่งน้อยอ่าคราบ ผมกับไอ้ทันเลยต้องยืนรอสักพักอ่าคราบเพื่อที่จะรอคนที่นั่งก่อนกินเสร็จ ระหว่างที่ผมยืนรออยู่นั้นสายตาของผมก็หันไปเห็นไอ้บีมันนั่งกินข้าวอยู่กับ พลอย ผมก็พยายามหันหน้าหลบเพื่อที่จะไม่มองมันแต่แล้วก็เหมือนกับสวรรค์กลั้น แกล้ง บีมันเห็นเราสองคนยื่นอยู่ไม่มีที่นั่งมันเลยตะโกนเรียกเราสองคนลั่นโรง อาหารเลยคราบ
บี: นัท ทัน ทางนี้มานั่งด้วยกานดิ
ทัน: ดีเหมือนกันกรูส์ยืนรอจนเมื่อยไปหมดแล้ว ไปนั่งกันเถอะไอ้นัท
นัท: ไม่เป็นไรกรูส์ยังไม่ค่อยหิวเท่าไรกรูส์ยืนรอได้ มุงหิวมุงก้ไปนั่งกับมันเหอะ
ไอ้ทันมันทำท่าสงสัยในตัวผมอยู่ซักพักแล้วมันก็เดินไปนั่งกับบี
บี: อ้าวแล้วนัทไปไหนอ่า ทำไมไม่มานั่งด้วยกัน
ทัน: มันบอกว่ามันยังไม่ค่อยหิวมันเลยขอที่จะยืนรอ
แล้วหลังจากนั้นไอ้ทันมันก็เดินไปซื้อข้าวแล้วก็กลับมานั่งกินที่โต๊ะของไอ้ บี ส่วนผมอ่าหรอยืนรอไปเหอะเพราะว่าส่วนมากคนที่ทานข้าวเสร็จแล้วก็มักยังจะไม่ รุกหรอกคราบต้องนั่งคุยกับเพื่อนกันก่อน ผมเห็นดังนั้นแล้วนึกในใจว่าเดียวก็ค่อยมากินกับม.ปลายก็ได้ว่ะ ในขณะที่ผมกำลังจะเดินกลับเพื่อขึ้นห้องนั้น มีมือที่แข็งแรงมาจับที่ข้อมือของผม ผมจึงหันไปมองจึงรู้ว่าเป็นบีนี้เองที่มาจับมือผม
บี: ทำไมไม่มานั่งด้วยกันว่ะ
แล้วมันก็ลากผมไปนั่งโต๊ะเดียวกับมัน ผมก็ต้องจำใจไปนั่งกับมัน ถึงแม้ว่าผมจะไม่อยากเห็นหน้าพลอยแฟนของมันก็เหอะ
ผมยังสงสัยตัวเองอยู่เลยทำไมผมถึงไม่อยากเห็น สอง คนนั้นเขาอยู่ด้วยกัน เมื่อผมได้ที่นั่งที่ไม่ได้อยากจะนั่งแล้วผมก็จะลุกไปซื้อข้าวกินแต่บังเอิญ เสียงอ๊อดหมดเวลาดังขึ้นมาซะก่อน ผมจึงเดินกลับไปที่โต๊ะเพื่อไปหาไอ้ทันเพื่อจะได้ไปเรียนวิชาต่อไป
ทัน: แดกไม่ทันดิมุงมัวแต่ลีลาไม่มานั่งตั้งแต่แรก
นัท: เออไม่เป็นไรเดียวมุงลงมาแดกกะกรุส์ก็แล้วกัน
ทัน: เออ เดียวกรุส์ลงมาเป็นเพื่อน
แล้วเวลาก็ผ่านไปครึ่งชั่วโมงผมก็ทำเป็นขออนุญาตอาจารย์เพื่อที่จะลงมาเข้า ห้องน้ำแต่ทีจริงผมจะลงมาทานข้าวเพราะว่าผมหิวจนแสบท้องแล้วอ่าคราบผมก็ซะ กิดไอ้ทันเพื่อให้มันลงมากินเป็นเพื่อนโดยที่ผมออกมาก่อนแล้วเดียวมันจะตาม

sis

แต้งกิ้วคับ

biggaga

ขอบคุนค้าบ บ

earthpat

ขอบขุนครับบบ

biggay1991

ขอบคุณครับ

tud230769

ขอบคุนน๊าาา

Treephet1

ขอบคุณคับบ

arzugima

ชอบๆ หนุกดี

iaun

fhfhghfdgkhty

ninja299

น่าอ่านมาก ชอบ

inok

ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆคับ

PPk

ขอบคุณคับผม

lovemadmee

ขอบคุณมากครับบ

domeno140

ขอบคุณครับ

asdfg

เรื่องสนุกดีนะ

zee

ดี555555555555544444444444444444

art101

ขอบบบบบบบบบบบบบบคุงงงงงงงงงงงคับบบบบบบบบบบ