อาศัยอยู่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร
ลงทะเบียน2014-9-29
ล่าสุด2016-1-17
วันเกิด2002 ปี 10 เดือน 30 วัน
รุ่นน้องจูเนียร์
- กระทู้
- 10
- พลังน้ำใจ
- 191
- Zenny
- 3103
- ออนไลน์
- 21 ชั่วโมง
|
หอพัก(รัก)ชาย(2) ครึ่งแรก
6 v8 M8 a; v& `( v" R# g5 H# O4 Q
/ i0 n5 E# E. v: O. _ F6 M ตอนนี้ผมกำลังนั่งเล่นอ่านหนังสืออยู่ในชมรมห้องสมุดของมหาวิทยาลัย เสียงเข็มนาฬิกาดังชัดเจนท่ามกลางความเงียบ ตรงข้ามผมเป็นรุ่นน้องชื่อเปอร์ซึ่งพวก 5 คนนั้นเหมารวมกันเอาเองว่าแอบชอบผม ทั้งๆที่กลับกลายเป็นว่ามันแอบเหล่เพื่อนมันที่ชื่อน๊อบต่างหาก น๊อบเป็นคนน่ารักดีอยู่ข้างๆห้องกับผม น้องเขาไม่ค่อยได้คุยกับผมเท่าไหร่พยายามเลี่ยงๆตลอด สงสัยคงกลัวจะโดนเจ้าเด็ก 5 คนนั่นจ้องด้วยสายตาอาฆาตแค้นอีก
8 l$ Y, R( h4 h0 b
0 H8 V2 z9 k+ K! Q q# _! n* ~ ผลเดือนของมหาวิทยาลัยปีนี้เป็นไปตามคาด เมื่อฝิ่นได้รับตำแหน่งไปครอง โดยมีเอิร์ธเข้ามาแสดงความยินดีในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ปีก่อน ส่วนเดือนรุ่นผมน่ะเหรอ? แน่นอนว่าไม่ใช่ผมล่ะ ผมผอมบางขนาดนี้เป็นเดือนสงสัยจะไม่รอดโดนเขี่ยทิ้งตั้งแต่แรกเห็น " V% Y+ }+ D# T. Q- `. F
* H/ O/ s& v# |' P ตั้งแต่วันที่ผมมีเซ็กซ์กับเด็ก 5 คนนั้นเป็นครั้งแรก ร่างกายของผมก็แทบจะพังอยู่เหมือนกัน เพราะความที่ชอบหมกตัวอยู่กับห้องสมุดไม่ชอบออกกำลังกาย ร่างกายจึงไม่แข็งแรงเท่าไหร่นัก พักหลังมานี้ผมเลยพยายามหลบหน้าเจ้าพวกนั้นแอบไปออกกำลังกายในฟิตเนสหลังเลิกชมรมทุกเย็น แต่พอกลับถึงหอพักก็โดนเจ้าพวกนั้นผลัดกันเข้ามาออดอ้อน ถึงไม่ได้มีเซ็กซ์กันอีกแต่ผมรู้ดีว่าเจ้าพวกนั้นต้องการมากแค่ไหน* u5 Y( _5 Q5 c9 d: a& `3 g
! M. s! D" f* `+ a- S ?9 L, t
ทุกครั้งที่พวกนั้นเข้าห้องน้ำไปผมมักจะรู้สึกได้ว่ามีเสียงครางลอดออกมา แอบช่วยตัวเองเวลาอาบน้ำกันโดยพยายามไม่ให้ผมรู้เพื่อที่ผมจะได้สบายใจ
/ j9 t2 _; {% _5 u1 t- \6 H7 G 6 d$ |" G8 N8 D' R
“เอ็กซ์ เป็นอะไรปวดหัวเหรอ?” ผมเงยหน้าไปมองกานต์ เดือนของมหาวิทยาลัยรุ่นเดียวกับผม หมอนั่นเองไม่ได้อยู่ชมรมห้องสมุดซะหน่อยนี่นา
+ I( N: o, i, R" T& t/ I/ I
. n: `9 y( D+ d. t( R “ไม่เป็นอะไรหรอก ว่าแต่กานต์มีอะไรหรือเปล่า?”( P3 A9 W. W- D! a! h
( l% J# v1 U' ~ }" a: @; [! r B" f
“เปล่า...ดูเอ็กซ์เครียดๆ เราเลยเข้ามาทักดู ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะนะ” รอยยิ้มหวานถูกส่งมาให้ผม ผมเองก็ยิ้มตอบกลับไปโดยไม่ได้คิดอะไร แต่สักพักมือใหญ่นั่นก็เข้ามาตบบ่าผมเบาๆ, Y8 w: `( H, n5 N2 o) E$ k' e' O
" p; z9 W' p( A6 V5 X8 t “อย่าเครียดให้มาก แค่นี้ก็เรียนเป็นที่หนึ่งของคณะแล้ว เกียรตินิยมอันดับหนึ่งไม่รอดมือนายหรอก”+ A } _) p+ O4 ?# W
& H" M) x" W! N( L
“เป็นอย่างนั้นก็ดีน่ะสิ ขอบใจมากนะ นายเองก็พยายามเข้าล่ะ จ้องแย่งเกียรตินิยมเราอยู่เรื่อย” ผมเอ่ยแซวไปตามประสาคนรู้จัก กานต์เองเป็นผู้ชายที่มีผู้หญิงมารุมไม่เว้นแม้วันหยุดราชการ แต่เจ้าตัวกลับยิ้มรับอยู่ตลอดไม่เคยมีท่าทีจะตกลงปลงใจคบกับใครเลยสักคน ไม่เจ้าชู้ อยู่ในกฎระเบียบ เป็นทั้งนักศึกษาและเดือนตัวอย่างของมหาวิทยาลัย
( O9 n) I6 `7 ~7 e% ^, E; R
3 ^3 |* _3 [0 b' T4 n “โธ่! ดูพูดเข้าสิ เราขอเกียรตินิยมอันดับสองแล้วกัน อย่าใจร้ายไปหน่อยเลย” ผมหลุดขำออกมาเมื่อเห็นกานต์ทำหน้ามุ่ย เจ้าชายที่หลายคนใฝ่ฝันมายืนทำหน้าตาตลกเห็นแล้วก็อดรู้สึกว่าน่ารักไม่ได้ O' d# j9 J: ?2 |, L) E$ e9 |
# h! P: ^9 ^0 Q7 A; L- g
“นายนี่น่ารักแฮะ ฮ่าๆๆ” ผมพยายามกลั้นเสียงหัวเราะให้เบาที่สุดเพราะตอนนี้คนรอบๆ เริ่มหันมามองผมสองคนกันแล้ว
: I1 a) h$ h+ n+ c
4 M0 W7 n' o! J/ y/ j “น่ารัก แต่เอ็กซ์ก็ไม่ได้รักเรานี่” คำพูดของกานต์ทำให้ผมหยุดหัวเราะทันที ใบหน้านั้นดูหมองลงจนผมอดใจหายไม่ได้ เพราะผมทำให้กานต์ต้องกลายเป็นคนเงียบขรึมไปพักใหญ่ L0 ~3 v3 `6 D
2 t! r4 \# `0 F, L
“ขอโทษนะ...เรา....”( Z8 c# b2 X9 d6 J9 R
7 t/ O6 R" O: p “เฮ้ย! เราล้อเล่น ไม่เป็นไรหรอกเราเข้าใจความรักบังคับกันไม่ได้” คงเพราะกานต์ยังคงเป็นกานต์คนเดิมอยู่เสมอ แม้ว่าผมจะเคยปฏิเสธไปแล้วว่าผมกับเขาคบกันอย่างคนรักไม่ได้ แต่กานต์เองก็ยังทำตัวเสมอต้นเสมอปลาย ดีกับผมยังไงก็ยังคงเป็นอย่างนั้นอยู่เสมอ แม้ว่าช่วงแรกจะพยายามหลบหน้าผม ซึ่งเหตุการณ์มันก็เกิดตั้งแต่ช่วงผมอยู่ปี 1 นั่นหมายความว่าเจ้าพวก 5 คนนั้นไม่ได้รับรู้เรื่องราวเหล่านี้4 q0 {/ t0 P' k% _( d/ S0 Y7 X: ]$ P
: V$ t9 R: V$ s+ V$ T; I
“พี่เอ็กซ์ครับ เปอร์กลับก่อนนะครับวันนี้เปอร์มีนัดกับน๊อบ” เจ้าเปอร์พูดขึ้นมาผมถึงได้เหลือบมองดูนาฬิกาข้อมือ- F% C9 ?# |/ r1 U, \
; e8 P/ g8 I0 f! b$ x$ M5 x, m" K
“อ๊ะ! ขอโทษทีนะเปอร์ กลับได้เลยนี่มันก็ถึงเวลาเลิกแล้วด้วย”
8 q" B! v; V1 g9 P( q) R& y5 S. _5 x! _
“ไม่ต้องขอโทษผมหรอกพี่ ผมกลับนะพี่ อ่อ! สวัสดีครับพี่กานต์” เปอร์ยกมือไหว้ผมกับกานต์ก่อนจะวิ่งออกไป! C, N! S6 m6 o: z+ o9 t! X
“เปอร์น่ารักดีนะ” อยู่ๆ กานต์ก็พูดออกมา9 @: Z- d/ a6 w- U8 W( ^$ ]$ K
+ w7 t% f9 v; b& U
0 u' o. A5 {$ k/ n2 a% @7 H* \( j “เสียใจด้วย คนนั้นมีเจ้าของแล้ว กานต์เองก็น่าจะหาใครสักคนได้แล้วนะ” ผมลุกขึ้นเก็บหนังสือเข้าชั้นให้เรียบร้อยก่อนจะหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายเตรียมจะกลับหอพัก( J. {+ B1 P" J9 w8 @3 l
# B* m; `$ O( E3 v1 Z7 e( e2 i “ให้เราเดินไปส่งที่หอพักนะ” กานต์ไม่ตอบรับกับคำพูดของผม มีเพียงรอยยิ้มซึ่งผมรู้ดีว่ามันไม่เหมือนเดิม" N) Y" P) i6 J' }% Z
+ R9 J% v" T- _, U+ F0 Z: ?& c% o
“อืม...ได้สิ ไม่มีปัญหา” ผมยิ้มแล้วเดินนำกานต์ออกไปจากห้องสมุดของมหาวิทยาลัย
% _' r; d! U3 s9 ?$ Q2 m3 S1 K* `/ L5 E
6 ~+ K: j) u0 j: y5 ]7 f ระหว่างทางนั้นมีแต่พวกสาวๆ มากมายเข้ามารุมล้อมกานต์ แต่เขากลับทำหน้าตาเฉยเมยใส่ไปเสียทุกคน ทั้งที่ปกติจะยิ้มแย้มไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นแท้ๆ( Z, I4 G! d* E, Y# c! V, O
5 q( R+ `4 u2 Q. T
“กานต์...เรามีคนรักแล้วนะ” ผมพูดออกไปโดยหวังว่าคนข้างๆ ผมจะเข้าใจ และตัดใจจากผมได้เสียที( ~9 \# a9 R/ @3 {
; A& O+ \# K2 g0 D+ P5 d" m- `
“เรารู้เอ็กซ์...แต่เราอยากดูแล อยากเป็นห่วง แค่เพื่อนก็ได้” ผมเจ็บกับคำพูดของเขา ผมรู้สึกเหมือนตัวเองได้ลงมือทำร้ายผู้ชายแสนดีคนหนึ่งลงไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ
+ w! X+ i, y# L/ o, d2 Z" Y4 g, E6 D
“กานต์ เราถามอะไรหน่อยสิ เราเองก็ไม่ได้มีอะไรสะดุดตาแบบคนอื่น หุ่นเราเองก็ไม่ได้ดีแบบนาย ผิวเราก็ขาวซีดๆ แถมเรายังเป็นพวกชอบเก็บตัวอีก แม้หน้าตาเราพอไปวัดไปวากับเขาได้ก็เถอะ แต่ทำไมกานต์ถึง...”
# d! ]) |5 X; C9 s. r# Q% O) I! ]4 b& D* f- `9 ]& H* m& `
“รักเอ็กซ์...” ผมนิ่งไปกับคำพูดซึ่งผมพูดไม่จบแล้วกานต์เติมมันให้สมบูรณ์ h; t/ e: p3 r( U5 `$ [ T
3 ^1 }7 P; ?) s( _( t
“ใช่...ทำไมต้องเป็นเราด้วยล่ะ”: d' |3 M: E9 e& N- F; ] S1 `+ V8 G
+ G+ _' m) v2 `+ C6 Q
“เอ็กซ์ไม่เคยรู้ตัวเลยเหรอว่าตัวเองเป็นคนใจดีน่ะ ถึงเอ็กซ์จะไม่ค่อยพูดกับคนอื่นมากนักแต่เอ็กซ์ก็จริงใจเสมอเวลาที่จะคบกับใครสักคนไม่ว่าฐานะไหน เวลาใครไม่สบายใจเอ็กซ์เป็นคนแรกที่รู้แล้วเข้าไปปลอบใจ เวลาใครมีปัญหาเอ็กซ์ก็ยินดีจะรับฟังและช่วยแบ่งเบาเรื่องเหล่านั้น เวลาที่เอ็กซ์ยิ้มนั่นก็ทำให้เราตกหลุมรักอย่างห้ามใจตัวเองไม่ได้ เอ็กซ์ถ่อมตัวไม่เคยชมตัวเอง แต่รู้หรือเปล่าว่าเอ็กซ์เป็นผู้ชายที่หน้าสวยมาก แต่นั่นไม่ใช่ที่เรารักเอ็กซ์ เราแค่รักที่เอ็กซ์เป็นเอ็กซ์ไม่ใช่คนอื่น...”& K5 b" y. Q6 \2 u) T
' Q3 z% S- l- E9 D; \
กานต์เงียบไปสักพัก ผมหันไปมองหน้าก็เห็นรอยยิ้มที่สดใสนั่นกลับคืนมาเหมือนเดิมอีกครั้ง หัวใจผมไม่ได้เต้นแรงไปกับคำพูดของเขา มันเพียงแค่อิ่มเอิบที่รู้ว่ายังมีใครอีกคนคอยเฝ้ามองดูผมอยู่ไม่ไกลนัก และผมเชื่อว่าต่อจากนี้ผมกับเขาจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้
. v, Y! s& U9 v6 r) y- Y: H2 u% X8 a
“ขอบคุณนะกานต์”
8 `4 {6 [2 k S! b' a' @) a# G O5 N) H* d4 c
“ไม่ต้องหรอก...เราต่างหากต้องขอบคุณเอ็กซ์ที่ให้โอกาสเราได้พูดสิ่งที่เราอยากพูดมานานออกมา ตอนนี้เรามั่นใจขึ้นแล้วว่าเราจะเป็นเพื่อนกับเอ็กซ์ได้อย่างแน่นอน” กานต์ยิ้ม ผมเองก็ยิ้มให้กับเขา รู้สึกเหมือนเรื่องราวต่างๆกำลังดำเนินไปทิศทางที่ดี และวันนี้ผมเองก็ตัดสินใจจะทำบางอย่าง ผมจะไม่เห็นแก่ตัวอีกต่อไป2 T4 ~. y! \% }5 s
2 \$ a. B$ I/ y: ], b “ถึงแล้วล่ะ ขอบคุณที่เดินมาส่งเรานะกานต์”6 }- N B5 B6 D0 Q. x
5 d6 b& \' D: V; k* i
“ไม่เป็นไรๆ ไว้เจอกันพรุ่งนี้” กานต์โบกมือลาผมก่อนเดินกลับไปทางมหาวิทยาลัย เพราะรถของกานต์จอดเอาไว้ที่นั่น แต่หอพักของผมไม่ได้ไกลจากมหาวิทยาลัยนัก ผมเองชอบที่จะเดินกานต์จึงเลือกจะเดินมาเป็นเพื่อนผม' G$ T6 r4 K* _; Y
+ h2 ] b, f. f! I% l4 `
ผมมองดูกานต์เดินหายไปจนลับสายตาก่อนจะเดินขึ้นหอพักตามปกติ พอเปิดประตูห้องเข้าไปผมก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นฝิ่นนั่งอยู่ตรงโต๊ะเขียนหนังสือมีสีหน้าเคร่งเครียดผิดปกติ เวฟเองก็นั่งเงียบอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง สองฝาแฝดโฟมกับฟิวส์นั่งอยู่บนเตียง ใบหน้านั้นมีร่องรอยของคราบน้ำตาอยู่ ส่วนมิกซ์ที่ปกติต้องวิ่งเข้ามากอดผมเป็นคนแรกกลับนั่งร้องไห้ฟูมฟายอยู่ข้างๆกับสองฝาแฝด j y5 z# d3 h, B
0 B2 W* M( f$ L \4 J
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมทำท่าทางกันแบบนั้น” ผมตรงเข้าไปดึงมิกซ์เข้ามากอดก่อนจะลูบหัวโอ๋อย่างเคย แต่กลับถูกเจ้าตัวสะบัดตัวออกไม่ยอมให้ผมกอด' d% S, E2 z) ^( b0 P
?& m l" e' x) D* t! K6 I/ j5 R
“พี่เอ็กซ์เลิกทำดีกับพวกเราซะที ทั้งๆที่รังเกียจพวกเราแล้วจะมาทนทำไม!” อยู่ๆมิกซ์ก็ตะโกนใส่หน้าผมแบบนั้นทำให้ผมถึงกับผงะไม่รู้ว่าตัวเองไปทำอะไรให้ไม่พอใจเข้า
' B$ f2 J) Z" B2 W7 X+ G) G* u ]4 I* r) Y+ x& v9 P) n1 v' N
“อะไรกัน อยู่ๆก็ทำท่าทางแบบนั้น ใครอธิบายให้พี่เข้าใจที” ผมถามอย่างใจเย็นพลางหันไปมองใบหน้าของฝิ่นซึ่งแม้จะดูเครียดก็ยังพอจะมีสติมากที่สุดในหมู่เจ้าเด็กทั้ง 5 คน
$ r6 G1 U! B( z) D: P/ h2 s5 f1 O
“พี่เดินกลับมากับพี่กานต์ใช่ไหม?” ฝิ่นไม่ยอมเงยหน้าแต่กลับย้อนถามผมด้วยคำถามที่ผมไม่คิดว่าจะเป็นปัญหาตรงไหน L: l& _9 V$ G
' r* m4 _/ w* N% E, _
“ใช่...มีอะไรหรือเปล่า?” ผมเดินเข้าไปหาฝิ่นจับหน้าของเขาให้หันมามองสบตากับผม แต่เจ้าตัวกลับพยายามก้มหน้าหลบสายตาของผมไม่ยอมจ้องหน้ากันตรงๆ5 t a5 t% H w! E% z ~7 Q6 w$ Z
9 U2 h: b1 y/ [- r7 G+ z
“ถ...ถ้าพี่รักพี่กานต์ พ...พวกผมจะยอมถอยให้ ข...ขอ...ค...แค่ให้พี่มีความสุขก็...ด...ดีใจ” ฝิ่นพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก แต่หยดน้ำอุ่นๆที่ไหลเปียกมือของผมซึ่งจับใบหน้าของฝิ่นเอาไว้ทำให้รู้ว่าคนตรงหน้าของผมกำลังร้องไห้ ไหล่กว้างที่สั่นน้อยๆ ดูก็รู้ว่ากำลังพยายามฝืนกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้. ^. Q9 c' T1 K% H; S& P
, t/ u" a3 v5 d% X9 b4 ? “ใช่...พี่รักกานต์” ผมพูดเพียงเท่านั้นน้ำตาของฝิ่นก็ยิ่งไหลออกมามากขึ้น N1 @: I& w0 C) M% @
/ N, n! ?* V [
ผมพยายามดันหน้าของฝิ่นให้เงยขึ้นมาสบสายตาของผม ใบหน้าคมนั่นกำลังร้องไห้ออกมาอย่างหมดท่า ความคิดและคำพูดที่ว่าจะฆ่าทุกคนที่มายุ่งกับผมมันหายไปไหนกัน เด็กดื้อที่เอาแต่ใจตัวเองทำไมถึงได้ยอมผมได้ขนาดนี้ ผมจะเข้าข้างตัวเองได้หรือเปล่าว่าเพราะเขารักผมมากจริงๆ
6 _6 s2 Q1 D b7 M& C) K# G6 q* ?& B& `
ผมยิ้มออกมาเล็กน้อย เหมือนผมจะได้รับรู้ถึงความรักความห่วงใยจากเด็กพวกนี้มามากแล้ว บางทีคงถึงคราวที่ผมต้องพยายามแสดงออกว่ารักเด็กพวกนี้มากกว่าคนอื่นๆ ผมดูเป็นคนที่จะดีไปกับทุกคน ทั้งที่จริงผมแค่อยากให้ทุกอย่างสงบสุขไม่อยากมีปัญหาทะเลาะวิวาทกับใครๆ แต่กลายเป็นว่าทำให้คนที่รักผมต้องไม่สบายใจแบบนี้ V$ q! `0 q, z9 C8 p1 e4 v
( ~6 a, {' p7 U; e6 M1 p
ผมก้มลงไปประคองหน้าของฝิ่นก่อนจะกดจูบเบาๆ บนริมฝีปากนั่น ฝิ่นจ้องมองผมด้วยแววตาที่ไม่เข้าใจในการกระทำของผม ไม่ใช่แค่ฝิ่นแต่รวมถึงเด็กดื้ออีก 4 คนนั่นด้วย: d( J4 _, k: Y/ u0 Y0 z) o0 q" j3 Z
' z' [( ?1 H& J. M* a/ v “วันนี้จะยอมให้เป็นพิเศษ แต่ขอร้องให้เข้าทีละคนนะ” ผมซึ่งกึ่งนั่งกึ่งยืนอยู่ตรงตักของฝิ่นก้มหน้าพูดประโยคแปลกๆ ด้วยความเขินอาย& U7 J- b5 J, a; |) G
; S6 c: S5 \- N" }8 [ “หมายความว่ายังไง ก็พี่รักพี่กานต์ไม่ใช่เหรอ? อย่ามาล้อเล่นกับพวกผมนะ!” โฟมตะโกนออกมาทั้งน้ำตาซึ่งดูเหมือนจะไหลตอนผมบอกว่ารักกานต์
7 [) e6 K& Q% e q L( q9 a
0 L" y* q" G; L) v; k8 r “ล้อเล่นแบบนี้ไม่เห็นใจพวกผมหรือไงกัน” เวฟพูดด้วยน้ำเสียงแฝงความเจ็บปวดเอาไว้8 G1 a& J) x4 H) B( J# r& G
+ c' d4 ?' I& r% @) R, A, E+ w “ก็รักกานต์....แบบเพื่อน แต่ว่าคนแถวนี้ไม่ใช่เพื่อนนี่” ผมพูดขนาดนี้ถ้ายังไม่เข้าใจผมเองก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน แต่ผมเห็นแล้วว่าฝิ่นน่ะหยุดร้องไห้กลับมายิ้มเจ้าเล่ห์แทน
& f$ V# F$ t; p* i: W1 ^8 P! K0 R
. x+ x5 F2 [! R. u( f; B( m) p' N “แล้วรักพวกเราแบบไหนกันล่ะครับ”
5 A" L* c2 V' ^; G
* G6 U7 P9 a7 g0 j( c7 R' @$ j0 C “อ๊า....ฝิ่น...อ...อย่าแกล้งกันสิ” ผมครางอย่างลืมตัวเมื่อถูกฝิ่นรวบตัวเข้าไปนั่งบนตักแล้วซุกไซ้ซอกคอของผมอย่างหื่นกระหาย
! V) D! k% I1 ]& Z2 B* z4 q/ ~2 J
3 ~9 c( i6 L- f0 \5 g$ f& i “ทีละคน...งั้นผมขอก่อนแบบจัดเต็มแล้วกันนะครับ” ฝิ่นถอดเสื้อของผมและของตัวเองออก เพียงแป๊บเดียวร่างเปลือยเปล่าของผมก็นั่งอยู่บนเก้าอี้ซึ่งมีฝิ่นซึ่งเปลือยอยู่นั่งเป็นเบาะให้กับผม$ u G# Z! j5 j- T' t; m. h8 h
. t4 O. W, n$ p! x3 u: S0 ?, E& W
สายตาของฝิ่นที่จ้องมองมาทำเอาผมแทบละลาย ผมเองไม่เก่งเกมรักเท่าไหร่นัก แต่ช่วงเวลาที่ขาดหายไปนั้นผมเองก็แอบไปศึกษาจากพวกอินเตอร์เน็ตมาบ้างเป็นครั้งคราว รวมถึงศึกษาเรื่องสรีระร่างกายกับจุดรวมของปลายประสาทบนร่างกายมา
m# }( k2 a6 j5 k+ w" }$ v4 j" {( [: d! G' [5 V; {4 L
ฝิ่นยังคงนั่งนิ่งไม่ทำอะไรคล้ายกับรอให้ผมเป็นฝ่ายเริ่ม ผมจับมือของฝิ่นขึ้นมาก่อนจะเริ่มดูดเลียบริเวณปลายนิ้วทีละนิ้วจนชุ่มไปด้วยน้ำลายของผม เห็นสีหน้าของฝิ่นเองก็เริ่มดูจะมีอารมณ์ซ้ำแท่งร้อนด้านล่างซึ่งแนบชิดอยู่กับรูสวาทของผมเองก็เริ่มจะแข็งตัวขึ้นมา ผมยิ้มอย่างเขินๆก่อนจะเริ่มกดน้ำหนักให้ส่วนนั้นของฝิ่นแนบชิดกับผมมากขึ้น มือของผมเอื้อมไปลูบไล้หน้าอกของฝิ่นลงไปจนถึงหน้าท้องแกร่งซึ่งเกร็งทันทีที่มือของผมไปสัมผัส1 A/ m# U* M. `+ n, s ^2 ]
, m5 v8 i% g/ s/ F0 W" s( T1 v3 r “อา...อือ....เลียหน่อยนะครับเอ็กซ์...” ฝิ่นครางออกมา. i2 u0 G$ a7 X6 @. [, G: I
- ]) G/ A; y$ v ผมเหลือบไปมองเด็กอีก 4 คนซึ่งนั่งหนีบข่มอารมณ์แล้วก็นึกขำ คงเพราะคำพูดของผมว่าขอแค่ทีละคนถึงได้นั่งอดทนกันอยู่แบบนั้น พอเห็นแบบนั้นนิสัยเสียๆของผมก็เริ่มออกลายจนได้ ผมก้มหน้าลงไปเลียเม็ดสีชมพูข้างหนึ่งของฝิ่นอย่างแผ่วเบา เพียงแค่ลากลิ้นผ่านเบาๆ แต่ทุกครั้งที่ลิ้นของผมไปสัมผัสร่างกายของฝิ่นก็จะสะดุ้งน้อยๆ ผมเงยหน้าขึ้นมองฝิ่นที่พยายามสะกดกลั้นอารมณ์ของตัวเองอย่างเต็มที่ แต่ท่อนเนื้อด้านล่างลำตัวของเขามันขยายใหญ่จนผมสัมผัสได้ชัดเจน
/ F4 D$ }3 [" i! P+ E1 J: W8 J8 J
8 Q9 g6 W8 Q0 `# V; `
. ]* ?7 h! e4 ], g4 kติดตามต่อ ครึ่งหลัง ครับ ***, b' Y$ E/ z: a: i/ ?" _7 G
|
|