หอพัก รักชาย (5ดุ้น) 2 /ครึ่งแรก

yaoicrazy

หอพัก(รัก)ชาย(2) ครึ่งแรก

+ \( h* N; ?5 N4 g) o
/ t4 m1 w5 e! N1 [! D3 e   ตอนนี้ผมกำลังนั่งเล่นอ่านหนังสืออยู่ในชมรมห้องสมุดของมหาวิทยาลัย  เสียงเข็มนาฬิกาดังชัดเจนท่ามกลางความเงียบ  ตรงข้ามผมเป็นรุ่นน้องชื่อเปอร์ซึ่งพวก 5 คนนั้นเหมารวมกันเอาเองว่าแอบชอบผม  ทั้งๆที่กลับกลายเป็นว่ามันแอบเหล่เพื่อนมันที่ชื่อน๊อบต่างหาก  น๊อบเป็นคนน่ารักดีอยู่ข้างๆห้องกับผม  น้องเขาไม่ค่อยได้คุยกับผมเท่าไหร่พยายามเลี่ยงๆตลอด  สงสัยคงกลัวจะโดนเจ้าเด็ก 5 คนนั่นจ้องด้วยสายตาอาฆาตแค้นอีก

9 Z* `6 A* L; c* r3 p   ผลเดือนของมหาวิทยาลัยปีนี้เป็นไปตามคาด  เมื่อฝิ่นได้รับตำแหน่งไปครอง  โดยมีเอิร์ธเข้ามาแสดงความยินดีในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ปีก่อน  ส่วนเดือนรุ่นผมน่ะเหรอ?  แน่นอนว่าไม่ใช่ผมล่ะ  ผมผอมบางขนาดนี้เป็นเดือนสงสัยจะไม่รอดโดนเขี่ยทิ้งตั้งแต่แรกเห็น  

   ตั้งแต่วันที่ผมมีเซ็กซ์กับเด็ก 5 คนนั้นเป็นครั้งแรก  ร่างกายของผมก็แทบจะพังอยู่เหมือนกัน  เพราะความที่ชอบหมกตัวอยู่กับห้องสมุดไม่ชอบออกกำลังกาย  ร่างกายจึงไม่แข็งแรงเท่าไหร่นัก  พักหลังมานี้ผมเลยพยายามหลบหน้าเจ้าพวกนั้นแอบไปออกกำลังกายในฟิตเนสหลังเลิกชมรมทุกเย็น  แต่พอกลับถึงหอพักก็โดนเจ้าพวกนั้นผลัดกันเข้ามาออดอ้อน  ถึงไม่ได้มีเซ็กซ์กันอีกแต่ผมรู้ดีว่าเจ้าพวกนั้นต้องการมากแค่ไหน
! f& P; r; d- p- |3 }
$ g$ E6 {! ]% ^! B9 R) X   ทุกครั้งที่พวกนั้นเข้าห้องน้ำไปผมมักจะรู้สึกได้ว่ามีเสียงครางลอดออกมา  แอบช่วยตัวเองเวลาอาบน้ำกันโดยพยายามไม่ให้ผมรู้เพื่อที่ผมจะได้สบายใจ
' u3 a, j0 b) l8 m
   “เอ็กซ์  เป็นอะไรปวดหัวเหรอ?”  ผมเงยหน้าไปมองกานต์  เดือนของมหาวิทยาลัยรุ่นเดียวกับผม  หมอนั่นเองไม่ได้อยู่ชมรมห้องสมุดซะหน่อยนี่นา
3 p, O( |5 b/ v5 ?+ @6 g6 c
   “ไม่เป็นอะไรหรอก  ว่าแต่กานต์มีอะไรหรือเปล่า?”
  x$ A( z3 p. `8 G: c* h6 \
4 L0 @2 {( x: R7 k   “เปล่า...ดูเอ็กซ์เครียดๆ เราเลยเข้ามาทักดู  ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะนะ”  รอยยิ้มหวานถูกส่งมาให้ผม  ผมเองก็ยิ้มตอบกลับไปโดยไม่ได้คิดอะไร  แต่สักพักมือใหญ่นั่นก็เข้ามาตบบ่าผมเบาๆ

, k7 l( q. r6 B3 J1 H* r6 u   “อย่าเครียดให้มาก  แค่นี้ก็เรียนเป็นที่หนึ่งของคณะแล้ว  เกียรตินิยมอันดับหนึ่งไม่รอดมือนายหรอก”
6 L( K1 H# M8 O+ t
) z1 }7 K0 }6 k- S0 I   “เป็นอย่างนั้นก็ดีน่ะสิ  ขอบใจมากนะ  นายเองก็พยายามเข้าล่ะ  จ้องแย่งเกียรตินิยมเราอยู่เรื่อย”  ผมเอ่ยแซวไปตามประสาคนรู้จัก  กานต์เองเป็นผู้ชายที่มีผู้หญิงมารุมไม่เว้นแม้วันหยุดราชการ  แต่เจ้าตัวกลับยิ้มรับอยู่ตลอดไม่เคยมีท่าทีจะตกลงปลงใจคบกับใครเลยสักคน  ไม่เจ้าชู้  อยู่ในกฎระเบียบ  เป็นทั้งนักศึกษาและเดือนตัวอย่างของมหาวิทยาลัย

   “โธ่! ดูพูดเข้าสิ  เราขอเกียรตินิยมอันดับสองแล้วกัน  อย่าใจร้ายไปหน่อยเลย”  ผมหลุดขำออกมาเมื่อเห็นกานต์ทำหน้ามุ่ย  เจ้าชายที่หลายคนใฝ่ฝันมายืนทำหน้าตาตลกเห็นแล้วก็อดรู้สึกว่าน่ารักไม่ได้
  X& K. B7 X! a0 B6 `7 B% G  U; S
   “นายนี่น่ารักแฮะ  ฮ่าๆๆ”  ผมพยายามกลั้นเสียงหัวเราะให้เบาที่สุดเพราะตอนนี้คนรอบๆ เริ่มหันมามองผมสองคนกันแล้ว

/ z- I: T# L3 ]" q   “น่ารัก  แต่เอ็กซ์ก็ไม่ได้รักเรานี่”  คำพูดของกานต์ทำให้ผมหยุดหัวเราะทันที  ใบหน้านั้นดูหมองลงจนผมอดใจหายไม่ได้  เพราะผมทำให้กานต์ต้องกลายเป็นคนเงียบขรึมไปพักใหญ่

   “ขอโทษนะ...เรา....”

  N( }9 A; P' v) w" G   “เฮ้ย!  เราล้อเล่น  ไม่เป็นไรหรอกเราเข้าใจความรักบังคับกันไม่ได้”  คงเพราะกานต์ยังคงเป็นกานต์คนเดิมอยู่เสมอ  แม้ว่าผมจะเคยปฏิเสธไปแล้วว่าผมกับเขาคบกันอย่างคนรักไม่ได้  แต่กานต์เองก็ยังทำตัวเสมอต้นเสมอปลาย  ดีกับผมยังไงก็ยังคงเป็นอย่างนั้นอยู่เสมอ  แม้ว่าช่วงแรกจะพยายามหลบหน้าผม  ซึ่งเหตุการณ์มันก็เกิดตั้งแต่ช่วงผมอยู่ปี 1 นั่นหมายความว่าเจ้าพวก 5 คนนั้นไม่ได้รับรู้เรื่องราวเหล่านี้

6 L. [4 e7 q. p, x+ x   “พี่เอ็กซ์ครับ  เปอร์กลับก่อนนะครับวันนี้เปอร์มีนัดกับน๊อบ”  เจ้าเปอร์พูดขึ้นมาผมถึงได้เหลือบมองดูนาฬิกาข้อมือ
! }! S4 k2 m3 P0 L0 M, l; i4 X8 g
' ~3 g3 R& _2 F' `) u- o/ ~   “อ๊ะ! ขอโทษทีนะเปอร์ กลับได้เลยนี่มันก็ถึงเวลาเลิกแล้วด้วย”
3 a+ {3 x# ~' i6 z
   “ไม่ต้องขอโทษผมหรอกพี่  ผมกลับนะพี่  อ่อ! สวัสดีครับพี่กานต์”  เปอร์ยกมือไหว้ผมกับกานต์ก่อนจะวิ่งออกไป
   “เปอร์น่ารักดีนะ”  อยู่ๆ กานต์ก็พูดออกมา
3 z* W; a% |* w3 W/ T" f0 }4 @
, M$ Z1 G2 ^6 c8 l* O8 m
- S& \! s. c$ {) P3 D5 W   “เสียใจด้วย  คนนั้นมีเจ้าของแล้ว  กานต์เองก็น่าจะหาใครสักคนได้แล้วนะ”  ผมลุกขึ้นเก็บหนังสือเข้าชั้นให้เรียบร้อยก่อนจะหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายเตรียมจะกลับหอพัก
# `) S4 W1 i1 E" |9 d  S; b( ^) K
& y5 {1 L9 I& U) S  T" J. L6 b) J   “ให้เราเดินไปส่งที่หอพักนะ”  กานต์ไม่ตอบรับกับคำพูดของผม  มีเพียงรอยยิ้มซึ่งผมรู้ดีว่ามันไม่เหมือนเดิม
1 e5 O( H! V2 m- t+ ~0 p
   “อืม...ได้สิ  ไม่มีปัญหา”  ผมยิ้มแล้วเดินนำกานต์ออกไปจากห้องสมุดของมหาวิทยาลัย

0 T6 l9 F0 @3 F( @. b) O   ระหว่างทางนั้นมีแต่พวกสาวๆ มากมายเข้ามารุมล้อมกานต์  แต่เขากลับทำหน้าตาเฉยเมยใส่ไปเสียทุกคน  ทั้งที่ปกติจะยิ้มแย้มไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นแท้ๆ
) e! M+ M7 A5 T- t
   “กานต์...เรามีคนรักแล้วนะ”  ผมพูดออกไปโดยหวังว่าคนข้างๆ ผมจะเข้าใจ  และตัดใจจากผมได้เสียที
  z+ R) m, `% G) u
   “เรารู้เอ็กซ์...แต่เราอยากดูแล อยากเป็นห่วง  แค่เพื่อนก็ได้”  ผมเจ็บกับคำพูดของเขา  ผมรู้สึกเหมือนตัวเองได้ลงมือทำร้ายผู้ชายแสนดีคนหนึ่งลงไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ
* c: n0 d( ]# `0 _/ M" a# i
5 T. d. \% X1 R. Q; f. W   “กานต์  เราถามอะไรหน่อยสิ  เราเองก็ไม่ได้มีอะไรสะดุดตาแบบคนอื่น  หุ่นเราเองก็ไม่ได้ดีแบบนาย  ผิวเราก็ขาวซีดๆ  แถมเรายังเป็นพวกชอบเก็บตัวอีก  แม้หน้าตาเราพอไปวัดไปวากับเขาได้ก็เถอะ  แต่ทำไมกานต์ถึง...”
$ V9 k& K( _9 j0 @/ b( n
   “รักเอ็กซ์...”  ผมนิ่งไปกับคำพูดซึ่งผมพูดไม่จบแล้วกานต์เติมมันให้สมบูรณ์

   “ใช่...ทำไมต้องเป็นเราด้วยล่ะ”

0 w8 O+ }  ?4 D1 M   “เอ็กซ์ไม่เคยรู้ตัวเลยเหรอว่าตัวเองเป็นคนใจดีน่ะ  ถึงเอ็กซ์จะไม่ค่อยพูดกับคนอื่นมากนักแต่เอ็กซ์ก็จริงใจเสมอเวลาที่จะคบกับใครสักคนไม่ว่าฐานะไหน  เวลาใครไม่สบายใจเอ็กซ์เป็นคนแรกที่รู้แล้วเข้าไปปลอบใจ  เวลาใครมีปัญหาเอ็กซ์ก็ยินดีจะรับฟังและช่วยแบ่งเบาเรื่องเหล่านั้น  เวลาที่เอ็กซ์ยิ้มนั่นก็ทำให้เราตกหลุมรักอย่างห้ามใจตัวเองไม่ได้  เอ็กซ์ถ่อมตัวไม่เคยชมตัวเอง  แต่รู้หรือเปล่าว่าเอ็กซ์เป็นผู้ชายที่หน้าสวยมาก  แต่นั่นไม่ใช่ที่เรารักเอ็กซ์  เราแค่รักที่เอ็กซ์เป็นเอ็กซ์ไม่ใช่คนอื่น...”
( P# L& m0 R7 {4 d' v- S% b
7 F! n2 z+ \1 G) R# K4 v4 [, h8 N   กานต์เงียบไปสักพัก  ผมหันไปมองหน้าก็เห็นรอยยิ้มที่สดใสนั่นกลับคืนมาเหมือนเดิมอีกครั้ง  หัวใจผมไม่ได้เต้นแรงไปกับคำพูดของเขา  มันเพียงแค่อิ่มเอิบที่รู้ว่ายังมีใครอีกคนคอยเฝ้ามองดูผมอยู่ไม่ไกลนัก  และผมเชื่อว่าต่อจากนี้ผมกับเขาจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้
  Y; J  @7 H4 P/ d$ c; o
2 p% J  O! @2 U/ C  ?7 C2 U   “ขอบคุณนะกานต์”
. {: G) Q- g$ S. L+ M, ]2 e1 k
+ ]- O! j& D* O% D' R   “ไม่ต้องหรอก...เราต่างหากต้องขอบคุณเอ็กซ์ที่ให้โอกาสเราได้พูดสิ่งที่เราอยากพูดมานานออกมา  ตอนนี้เรามั่นใจขึ้นแล้วว่าเราจะเป็นเพื่อนกับเอ็กซ์ได้อย่างแน่นอน”  กานต์ยิ้ม  ผมเองก็ยิ้มให้กับเขา  รู้สึกเหมือนเรื่องราวต่างๆกำลังดำเนินไปทิศทางที่ดี  และวันนี้ผมเองก็ตัดสินใจจะทำบางอย่าง  ผมจะไม่เห็นแก่ตัวอีกต่อไป
2 Y: e" }2 A. d
; [4 y( I% R' `  ^& `$ d   “ถึงแล้วล่ะ  ขอบคุณที่เดินมาส่งเรานะกานต์”

   “ไม่เป็นไรๆ  ไว้เจอกันพรุ่งนี้”  กานต์โบกมือลาผมก่อนเดินกลับไปทางมหาวิทยาลัย  เพราะรถของกานต์จอดเอาไว้ที่นั่น  แต่หอพักของผมไม่ได้ไกลจากมหาวิทยาลัยนัก  ผมเองชอบที่จะเดินกานต์จึงเลือกจะเดินมาเป็นเพื่อนผม
( y6 y/ l" B9 p( w
0 g2 a8 K8 I% B& A+ ?# C   ผมมองดูกานต์เดินหายไปจนลับสายตาก่อนจะเดินขึ้นหอพักตามปกติ  พอเปิดประตูห้องเข้าไปผมก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นฝิ่นนั่งอยู่ตรงโต๊ะเขียนหนังสือมีสีหน้าเคร่งเครียดผิดปกติ  เวฟเองก็นั่งเงียบอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง  สองฝาแฝดโฟมกับฟิวส์นั่งอยู่บนเตียง  ใบหน้านั้นมีร่องรอยของคราบน้ำตาอยู่  ส่วนมิกซ์ที่ปกติต้องวิ่งเข้ามากอดผมเป็นคนแรกกลับนั่งร้องไห้ฟูมฟายอยู่ข้างๆกับสองฝาแฝด

" s1 t) t+ a) d7 g   “เกิดอะไรขึ้น  ทำไมทำท่าทางกันแบบนั้น”  ผมตรงเข้าไปดึงมิกซ์เข้ามากอดก่อนจะลูบหัวโอ๋อย่างเคย  แต่กลับถูกเจ้าตัวสะบัดตัวออกไม่ยอมให้ผมกอด
% B7 I# k- B" Q) ^8 P" l
   “พี่เอ็กซ์เลิกทำดีกับพวกเราซะที  ทั้งๆที่รังเกียจพวกเราแล้วจะมาทนทำไม!”  อยู่ๆมิกซ์ก็ตะโกนใส่หน้าผมแบบนั้นทำให้ผมถึงกับผงะไม่รู้ว่าตัวเองไปทำอะไรให้ไม่พอใจเข้า
! _- Z( ?% x9 e
   “อะไรกัน  อยู่ๆก็ทำท่าทางแบบนั้น  ใครอธิบายให้พี่เข้าใจที”  ผมถามอย่างใจเย็นพลางหันไปมองใบหน้าของฝิ่นซึ่งแม้จะดูเครียดก็ยังพอจะมีสติมากที่สุดในหมู่เจ้าเด็กทั้ง 5 คน

   “พี่เดินกลับมากับพี่กานต์ใช่ไหม?”  ฝิ่นไม่ยอมเงยหน้าแต่กลับย้อนถามผมด้วยคำถามที่ผมไม่คิดว่าจะเป็นปัญหาตรงไหน

   “ใช่...มีอะไรหรือเปล่า?”  ผมเดินเข้าไปหาฝิ่นจับหน้าของเขาให้หันมามองสบตากับผม แต่เจ้าตัวกลับพยายามก้มหน้าหลบสายตาของผมไม่ยอมจ้องหน้ากันตรงๆ

   “ถ...ถ้าพี่รักพี่กานต์  พ...พวกผมจะยอมถอยให้ ข...ขอ...ค...แค่ให้พี่มีความสุขก็...ด...ดีใจ”  ฝิ่นพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก  แต่หยดน้ำอุ่นๆที่ไหลเปียกมือของผมซึ่งจับใบหน้าของฝิ่นเอาไว้ทำให้รู้ว่าคนตรงหน้าของผมกำลังร้องไห้  ไหล่กว้างที่สั่นน้อยๆ ดูก็รู้ว่ากำลังพยายามฝืนกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้
4 E: C! g. _' Y6 u& |1 L5 g7 V, I
- `- N9 C: G) _5 |3 t. ?+ C   “ใช่...พี่รักกานต์”  ผมพูดเพียงเท่านั้นน้ำตาของฝิ่นก็ยิ่งไหลออกมามากขึ้น  

   ผมพยายามดันหน้าของฝิ่นให้เงยขึ้นมาสบสายตาของผม  ใบหน้าคมนั่นกำลังร้องไห้ออกมาอย่างหมดท่า  ความคิดและคำพูดที่ว่าจะฆ่าทุกคนที่มายุ่งกับผมมันหายไปไหนกัน  เด็กดื้อที่เอาแต่ใจตัวเองทำไมถึงได้ยอมผมได้ขนาดนี้  ผมจะเข้าข้างตัวเองได้หรือเปล่าว่าเพราะเขารักผมมากจริงๆ
, N0 i$ M% Q, q( h% x: `
: A' U6 j# F7 Y1 S2 S   ผมยิ้มออกมาเล็กน้อย  เหมือนผมจะได้รับรู้ถึงความรักความห่วงใยจากเด็กพวกนี้มามากแล้ว  บางทีคงถึงคราวที่ผมต้องพยายามแสดงออกว่ารักเด็กพวกนี้มากกว่าคนอื่นๆ  ผมดูเป็นคนที่จะดีไปกับทุกคน  ทั้งที่จริงผมแค่อยากให้ทุกอย่างสงบสุขไม่อยากมีปัญหาทะเลาะวิวาทกับใครๆ  แต่กลายเป็นว่าทำให้คนที่รักผมต้องไม่สบายใจแบบนี้

. V, K' n  o( h1 G1 p   ผมก้มลงไปประคองหน้าของฝิ่นก่อนจะกดจูบเบาๆ บนริมฝีปากนั่น  ฝิ่นจ้องมองผมด้วยแววตาที่ไม่เข้าใจในการกระทำของผม  ไม่ใช่แค่ฝิ่นแต่รวมถึงเด็กดื้ออีก 4 คนนั่นด้วย

   “วันนี้จะยอมให้เป็นพิเศษ  แต่ขอร้องให้เข้าทีละคนนะ”  ผมซึ่งกึ่งนั่งกึ่งยืนอยู่ตรงตักของฝิ่นก้มหน้าพูดประโยคแปลกๆ ด้วยความเขินอาย

/ L+ g+ D# u4 D: ^- P   “หมายความว่ายังไง ก็พี่รักพี่กานต์ไม่ใช่เหรอ?  อย่ามาล้อเล่นกับพวกผมนะ!”  โฟมตะโกนออกมาทั้งน้ำตาซึ่งดูเหมือนจะไหลตอนผมบอกว่ารักกานต์

* ~6 Y" x1 R/ m$ u   “ล้อเล่นแบบนี้ไม่เห็นใจพวกผมหรือไงกัน”  เวฟพูดด้วยน้ำเสียงแฝงความเจ็บปวดเอาไว้

- G" i! @/ ?4 P   “ก็รักกานต์....แบบเพื่อน  แต่ว่าคนแถวนี้ไม่ใช่เพื่อนนี่”  ผมพูดขนาดนี้ถ้ายังไม่เข้าใจผมเองก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน  แต่ผมเห็นแล้วว่าฝิ่นน่ะหยุดร้องไห้กลับมายิ้มเจ้าเล่ห์แทน

   “แล้วรักพวกเราแบบไหนกันล่ะครับ”
  l' k1 P. o, p; G
( W7 u3 Y) e# b  l/ k   “อ๊า....ฝิ่น...อ...อย่าแกล้งกันสิ”  ผมครางอย่างลืมตัวเมื่อถูกฝิ่นรวบตัวเข้าไปนั่งบนตักแล้วซุกไซ้ซอกคอของผมอย่างหื่นกระหาย
  @5 R( @( B) W  f) B7 {
) o$ R; S$ P2 ]% _5 P  a# C   “ทีละคน...งั้นผมขอก่อนแบบจัดเต็มแล้วกันนะครับ”  ฝิ่นถอดเสื้อของผมและของตัวเองออก  เพียงแป๊บเดียวร่างเปลือยเปล่าของผมก็นั่งอยู่บนเก้าอี้ซึ่งมีฝิ่นซึ่งเปลือยอยู่นั่งเป็นเบาะให้กับผม
5 a! X' s: s( N& e  q- Z! d
   สายตาของฝิ่นที่จ้องมองมาทำเอาผมแทบละลาย  ผมเองไม่เก่งเกมรักเท่าไหร่นัก  แต่ช่วงเวลาที่ขาดหายไปนั้นผมเองก็แอบไปศึกษาจากพวกอินเตอร์เน็ตมาบ้างเป็นครั้งคราว  รวมถึงศึกษาเรื่องสรีระร่างกายกับจุดรวมของปลายประสาทบนร่างกายมา

   ฝิ่นยังคงนั่งนิ่งไม่ทำอะไรคล้ายกับรอให้ผมเป็นฝ่ายเริ่ม  ผมจับมือของฝิ่นขึ้นมาก่อนจะเริ่มดูดเลียบริเวณปลายนิ้วทีละนิ้วจนชุ่มไปด้วยน้ำลายของผม  เห็นสีหน้าของฝิ่นเองก็เริ่มดูจะมีอารมณ์ซ้ำแท่งร้อนด้านล่างซึ่งแนบชิดอยู่กับรูสวาทของผมเองก็เริ่มจะแข็งตัวขึ้นมา  ผมยิ้มอย่างเขินๆก่อนจะเริ่มกดน้ำหนักให้ส่วนนั้นของฝิ่นแนบชิดกับผมมากขึ้น  มือของผมเอื้อมไปลูบไล้หน้าอกของฝิ่นลงไปจนถึงหน้าท้องแกร่งซึ่งเกร็งทันทีที่มือของผมไปสัมผัส

5 t1 y, m: @# ^+ C( V   “อา...อือ....เลียหน่อยนะครับเอ็กซ์...”  ฝิ่นครางออกมา

   ผมเหลือบไปมองเด็กอีก 4 คนซึ่งนั่งหนีบข่มอารมณ์แล้วก็นึกขำ  คงเพราะคำพูดของผมว่าขอแค่ทีละคนถึงได้นั่งอดทนกันอยู่แบบนั้น  พอเห็นแบบนั้นนิสัยเสียๆของผมก็เริ่มออกลายจนได้  ผมก้มหน้าลงไปเลียเม็ดสีชมพูข้างหนึ่งของฝิ่นอย่างแผ่วเบา  เพียงแค่ลากลิ้นผ่านเบาๆ  แต่ทุกครั้งที่ลิ้นของผมไปสัมผัสร่างกายของฝิ่นก็จะสะดุ้งน้อยๆ  ผมเงยหน้าขึ้นมองฝิ่นที่พยายามสะกดกลั้นอารมณ์ของตัวเองอย่างเต็มที่  แต่ท่อนเนื้อด้านล่างลำตัวของเขามันขยายใหญ่จนผมสัมผัสได้ชัดเจน

" w& v5 E8 }2 c3 P% e0 H
: F4 }; a+ Q4 i& `0 m
ติดตามต่อ ครึ่งหลัง ครับ ***
; ?) T2 ]0 d4 X9 K4 b- [0 }

misstiki

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนคับ

minone

ขอบคุนคับ

phitchapat

ขอบคุณนะครับ

jumboa

ขอบคุณครับ{:4_82:}

vpn14

ขอบคุณนะครับ

nolop

ขอบคุณครับ

mg45

ขอบคุณครับ

Intra

ขอบคุณครับ

treziz

thanks

Ootou

ชอบมากครับ

bird0211

ขอบคุณครับ

tarot2526

ขอบคุณครับ

uglymen

กําลังจะเสียวทีเดียวเชียวครับ

kyjell

ขอบคุนคับ

lizzard1

ขอบคุนคับ

odethanoi

ขอบคุณครับบ

napatara

ขอบคุณครับ

liketoshowagain

ขอบคุณครับ