อาศัยอยู่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร
ลงทะเบียน2014-9-29
ล่าสุด2016-1-17
วันเกิด2002 ปี 10 เดือน 30 วัน
รุ่นน้องจูเนียร์
- กระทู้
- 10
- ตอบกลับ
- 9
- พลังน้ำใจ
- 191
- Zenny
- 3148
- ออนไลน์
- 21 ชั่วโมง
|
, v4 M0 X$ {- |$ X> มาแนววรรณกรรมนะครับ ฮ่าๆ <
+ X2 a" T4 j+ c4 q' x# A$ Z2 P7 n( W% h" G& Q, d' M
เรื่องสั้นที่ ร้ายเดียงสา
/ e, r' N8 i6 F$ C8 i4 }* E. \0 g) r1 U6 h7 `
พั่บๆๆๆๆๆ...........% M+ r, C( D' s$ O# Q
$ q0 {/ Q$ u7 Kเสียงนั้นอีกแล้ว?? ผี.....
6 o; }0 r }# U1 V" {$ K
8 Q h/ _2 a7 B“ติม.....ไอติม” เด็กชายวัย 10 ขวบค่อยๆโผล่หัวออกนอกผ้าห่มกระซิบเรียกเพื่อนที่นอนเตียงข้างๆ4 Z' U/ j7 z8 ^* m& I0 a
/ F# o' Y, c! Q2 C$ T8 p
“อะไร เค้ก”
9 Q u/ f3 k1 q/ {' U7 M( O' q* r* b, N% t& I) x
“ได้ยินไหม”
' {# Z: R$ `4 H0 A2 y/ f4 Q# ]& c& K+ }# t: B- O( l. t6 M
“เสียงนั้นเหรอ....”
7 n2 p2 R3 I5 J* V- n7 f9 m9 D6 w. L7 I# s \
“ผีหรือเปล่า”
- r3 [1 k w$ \0 Q! \- l( C& ~( [6 f. i/ ~
“บ้านเราไม่มีผีหรอก”/ u Z7 ~) |! z
3 h0 O4 n- w2 l' D1 h7 @“แล้วเสียงอะไรล่ะ เค้กมานอนบ้านไอติมทีไรได้ยินทุกที”6 l! B* E# i2 D! p3 T+ \0 C
3 S0 I7 C: Y( S2 W“ไม่รู้สิ.....นอนเถอะ”
0 Q: r) B3 ?* {1 f$ r
# H7 O$ W2 T. J* u+ O& R1 K0 E& G“เราปวดฉี่”น้ำเสียงเด็กชายสั่นจะร้องไห้แล้ว
0 D) T4 h6 c. P3 f
+ O b3 }* S# _& b( _3 e“งั้นเราไปเป็นเพื่อน” ไอติมกลัวน้อยกว่าคัพเค้ก เขาลุกขึ้นจูงมือเพื่อนสนิทบ้านข้างๆที่นอนค้างบ้านเขาบ่อยในระยะหลังนี้ ทั้งหมู่บ้านไม่มีใครไม่รู้จัก โชติ พ่อของไอติมเป็นพ่อม่ายเมียหย่า ส่วนอมรพ่อของคัพเค้กเป็นพ่อม่ายเมียหนี ที่บังเอิญมาซื้อบ้านอยู่ข้างๆกันและเมียจากไปในเวลาไล่เลี่ยกันด้วย ต่างฝ่ายต่างเป็นหนุ่มโสดลูกติดเลยสนิทกันทั้งพ่อทั้งลูก% \6 h: {/ T& I. c) }7 H9 z
( G4 s8 @! l% {* ]“โอ้ว....โอ้.....โอ้” ชั้นล่างมีเสียงน่ากลัวดังสั่น คัพเค้กกอดแขนเพื่อนแน่น& n ?; Y I: s: `% d% P1 i
; q9 G9 C0 y- o1 K. D& C
“ไอติม...”
1 W6 J$ D1 M6 Q0 \
' @3 Y- A Y5 v \- t“ชูว....เสียงดังมากจากห้องหนังสือ”
% \: { b; P. n4 J+ N
" b7 X# s+ `% E W4 c“อย่าไป ไอติม....เรากลัว” U$ K; m2 [( A; B
* V% q+ \* I$ e6 B
“ไม่ต้องกลัวน่า....” ไอติมใจกล้ากว่าค่อยๆย่องลงบันไดทีล่ะขั้น คัพเค้กยืนตัวสั่นมองข้างหลังเห็นแต่ความมืดจะถอยก็ไม่ได้ เดินหน้าก็กลัว แต่อย่างน้อยก็ยังมีเพื่อน เขาลนลานตามมาเกาะชายเสื้อนอนเพื่อน2 r, Y- w/ ]8 ^' T0 W5 B/ C; |
# Q L& Q, ?# ]5 O4 R
เด็กชายทั้งสองเดินย่องเบาเท้าไปยังแสงสว่างลอดประตูห้องทำงานของพ่อ ดวงตาน้อยๆมองลอดเข้าไปทั้งคู่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ: R1 X9 Z# E, `+ l$ A- |: D
9 Q* p. j$ b2 a" } c5 h6 R* U t8 n
“อ๊า.....อ๊า....”# U% v# O" Z) `3 w0 F
! Z6 ~1 e0 m0 j( l; n' Z* E“อืมมม....อ๊า.....อูยยยยย อ่า!!!”* D8 S, X- I+ i: w+ ?( j
5 q: c" E% u/ z ~* H, E" h
โชติกับอมรกำลังทำบางอย่างที่แปลกประหลาด ทั้งคู่ถอดเสื้อเปลือยอกเนื้อตัวเปียกโชก อมรคว่ำหน้ากับโต๊ะทำงานไม้สัก มีโชติพ่อของโน้ตคล่อมอยู่แผ่นหลัง เขาจับแขนเพื่อนหักไข้วหลังเอาตัวกระแทกเพื่อนอย่างแรงจนโต๊ะทำงานหนักอึ้งเขยื้อนดังกึกๆ สีหน้าของทั้งคู่เจ็บปวดทรมารแสนสาหัส
) g0 u. B2 `2 M2 d4 y4 L! S+ K# e; l2 c7 b0 F/ i4 [
“พ่อ....” ไอติมเปิดประตูเข้าไปพ่อของทั้งสองหยุดตัวแข็งค้างอยู่ในท่านั้น% o; A7 u2 t. h
2 c, G6 E4 k# s“ไอติม/คัพเค้ก”; h o# {# C# i$ l7 Q' t4 r z
& o } T1 Z" |$ V0 I“พ่อทำอะไร ตีคุณอาเขาทำไม”
% Y Z+ P+ @) U, `$ A, V6 t' ]& W3 g% b
“เปล๊า....พะพ่อไม่ได้ตี” โชติยิ้มแยกเขี้ยวส่ายหน้าดิก ดีที่มีโต๊ะคั้นทำให้มองไม่เห็นช่วงล่าง “เอ่อ.....อ่า.....”
$ r0 T! O1 ^0 T! S O9 z
; F; W* i: `$ j6 D“งั้นพ่อกับอาทำอะไรกัน??”7 e9 W1 v6 N7 A7 Q
* @) I/ R: k$ \$ a$ L
“เอ่อ.....” ผู้เป็นพ่ออ้าปากค้างอย่างสรรหาคำพูดออกมาไม่ได้, V( l( Z M/ d% [& R
2 U) x% k) O2 }, S/ y0 Q
“เรากำลังเล่นมวยปล้ำน่ะ” อมรเงยหน้าเปียกชื้นเหงื่อขึ้นบอกเสียงหอบฮัก
) g( M) B% m% D% \9 |2 L" o* U) h+ a T. I* c* \- S
“มวยปล้ำ??” ไอติมกับคัพเค้กมองตาปริบๆ เล่นมวยปล้ำ.....3 W( q$ `& w; ]" O
) C. h" B# l. ~8 B, j
“อะ...ไอติมกับเค้กทำไมไม่นอนล่ะครับ ลงมาทำไม”1 B/ L( l0 n7 v5 D
2 r! b) }) @- s9 w) q# I5 m( M“ผมปวดฉี่แล้วได้ยินเสียงแปลกๆด้วย”
+ y! v2 H6 m3 c
+ n- _& `8 I9 x$ y“เสียงหมาข้างบ้านมั่งคับ” อมรยิ้มให้ลูกชาย+ X9 Q3 N) i0 Z6 K) t
0 C) [$ b- A$ [# j+ D$ T% c“พ่อฮะ ไปนอนด้วยกันนะ” เด็กชายถลาเข้ามาหา6 Q9 E3 }+ h# H& z: Q
* E+ d" |0 o {( j7 E3 F" ]7 k- v
“อ๊ะๆๆๆๆ” โชติชี้นิ้วห้ามเข้าใกล้ด้วย9 Y( [9 P8 g0 L7 y5 S
' {/ ]1 y; F5 y( d“เค้กๆๆ อย่าเลย หนูโตแล้วนะ ไอติมก็อยู่เป็นเพื่อนด้วย อย่าเพิ่งอ้อนเลยนะ” เป็นครั้งแรกที่พ่อปฏิเสธเขา คัพเค้กงงไปเลย
+ E2 D3 H3 Q* R6 V( A8 ^ I: q+ _- v+ s; @& J) L( P' j% I) S
“ทำไมพ่อเล่นมวยปล้ำกันอาอมรแค่สองคนเองล่ะ ไม่ชวนไอติมกับคัพเค้กด้วย”
! [- a: r. ~+ s# y9 Y& h/ x8 p3 g: F3 \) K& `
“เอ่อ...มวยปล้ำนี้ต้องเล่นสองคนถึงจะสนุก...” โชติว่าก่อนโดนเพื่อนกระทุ้งศอกใส่ซี่โครงแรงๆไปทีหนึ่ง อมรหันมายิ้มกว้างให้ลูกๆ
2 l1 @! S8 [% _1 l8 `: J3 c( n, I8 `
“อย่าไปฟังเลย เข้าห้องน้ำแล้วรีบเข้านอนได้แล้วนะครับ มันดึกมากแล้ว”
6 o' i* A7 k# m: A+ q0 u" {- g9 `! m1 P+ _; T* m
“ต้องเล่นสองคนถึงจะสนุกเหรอครับ” ไอติมยังสงสัยไม่เลิก, k7 Z/ H k. S$ Y) O
* n, H$ }% a$ m6 u. N' f
“ครับ ใช่ ต้องเล่นสองคนเท่านั้นแล้วห้ามบอกใครด้วยไม่งั้นไม่สนุกนะ”
8 n% Q# M& |( U
* W9 L1 g! X1 x" a“โชติ...” อมรปราม
1 Z# G1 ^ f3 o: [
- D+ m* c4 ~' r' E“งั้นวันหลังผมเล่นกับพ่อหรืออาอมรด้วยได้ไหมครับ”
/ R9 n- s0 M# N" F* Q% x* k
' _' A/ i# ?) w0 k* K' e6 j“ไม่ได้” สองหนุ่มตอบเสียงดังฟังชัดเลย
+ o' w% v7 _; g5 \
, E9 M+ S- S2 @' ?& e“ไอติม.....หนูต้องเล่นกันคนที่ชอบเท่านั้น” คำตอบนี้ทำให้เด็กชายทำหน้าไม่ชอบใจเลย ก่อนจะตอบว่า9 W; r8 `+ K+ X' R
?3 _9 ^; @% q
“งั้นไอติมเล่นกับคัพเค้กก็ได้ใช่ไหม”4 z! B% ^9 R1 s ^3 |, D% R7 w
: _9 c' x* ~4 O0 {6 b* r
“ไม่เอา...เค้กไม่ชอบเล่นมวยปล้ำ”0 I, u; S; E B' o9 h: Z6 V; K! x# I
) l' K$ Q. ?- M, \. N2 N: `: b
“ดีแล้วลูก....ไปนอนได้แล้วนะ” อมรไล่ลูกๆด้วยรอยยิ้ม คัพเค้กลากแขนเพื่อนออกไปอย่างเร็วเพราะปวดฉี่มากกว่า สองหนุ่มถึงถอนหายใจเฮือกใหญ่7 g i& d7 `8 c6 O3 C# Q3 f
7 j( D" E# C: ^+ I3 \7 T
“ทำไมถึงไม่อยากเล่นล่ะ”ไอติมถามเพื่อนหน้าประตูห้องน้ำ+ B; I! d5 \$ L2 `
X" Q+ A A% Y5 H$ o2 |
“เค้กไม่ชอบมวยปล้ำนี่”เด็กชายทำธุระเสร็จก็รีบกลับขึ้นห้องโดยไม่ลืมจูงมือเพื่อนไปด้วย “น่ากลัวออก”
. ~( s V% u8 V0 I* Z: v$ u& g* _4 @
“ไม่เห็นน่ากลัวเลย พวกพ่อๆดูสนุกออก”
* Y Q- w$ A6 _& y( u
+ u z. N0 ~8 U& A' W+ Q& y! H. _+ [“สนุกเหรอ....พ่อเค้กร้องเสียงดังขนาดนั้นต้องเจ็บอยู่แล้ว ไม่เอาหรอก”
E. B. B& Y1 H& I. P7 E$ s: n/ E8 i# B3 U% |
“เหรอ....งั้นถ้าไม่ทำให้เจ็บจะเล่นไหม”
, _4 X, R$ M! x1 Z: Q, p; W' ^( ~ K8 G+ j9 }8 g! t
คัพเค้กหันมามองเพื่อนอย่างไม่แน่ใจ เขาเพิ่งรู้ว่าเสียงประหลาดนั้นคือพ่อกับคุณลุงเล่นมวยปล้ำถ้าเจ็บแล้วน่ากลัวก็คงไม่ทำกันบ่อยหรอก “ไม่เจ็บเหรอ...”* n9 n' [6 E% {' \4 @5 |' N
8 w7 d! _* l7 p# K
“น่า....ลองดูนะ”& H+ L% N Y8 M
1 e; R* h( G( V/ ?1 h. _“สัญญานะ...ถ้าเจ็บแล้วเลิกนะ”
# l& w( ?/ _' H# { x
; m& \6 w/ U% r: _% D9 j. o“สัญญา” ไอติมยกนิ้วเกี่ยวก้อยสัญญา เด็กชายสองคนตกลงกันด้วยความตื่นเต้นก่อนคัพเค้กจะนึกขึ้นได้
5 ]* i' Z6 i& U& X6 I" M3 Y7 H8 k, ~' j, z9 S4 x
“แล้ว....เล่นยังไงล่ะ”: y% L! k( f1 i
. y/ A3 i1 Q% W9 @( ~ `9 h
ไอติมเองก็ไม่รู้ว่าเล่นยังไงถึงจะสนุกก่อนจะได้ยินเสียงกุกกักข้างล่าง เด็กชายวัยอยากรู้อยากเห็นมองหน้ากันก่อนค่อยๆจูงมือกันลงชั้นล่างอีกครั้ง ที่หมายคือห้องทำงานเดิมที่ยังมีเสียงลอดมาให้ได้ยิน; ]- l& U0 T' s5 ^* B: A+ e
: d4 d: T/ d8 H _; H“ฮ่า...โชติ....โชติจ๋า” ในห้องพ่อคัพเค้กนอนหงายบนโต๊ะทำงานมีพ่อของไอติมจับข้อเท้าแยกออกกว้าง แล้วขยับบนตัวไปมาอย่างแรง# B& { V4 T- W
5 G- m: d; F7 P) i/ W+ l3 u6 f, a
“อืม...อื้อ.....ดีจัง....อีย์”! b; l5 d3 F. H3 T% d
# \; {) O& g8 K+ U“เร็วหน่อย...จะถึงแล้วๆ......โอ้ออออออ” ผู้ใหญ่สองคนเอาตัวกระแทกกันสนุกกันตรงไหนนะ ไอติมกับคัพเค้กมองอย่างไม่เข้าใจ แต่ยิ่งทำก็มีแต่เสียงบอกให้ทำแรงๆอยู่นั้นแหละ2 w) j/ d: h4 H
' k& A3 p' Y4 C$ [$ V+ X( V“ อ้า!!!” อมรร้องลั่นห้องเสียงดังน่ากลัวก่อนมีน้ำพุพุ่งออกมาเปรอะถึงหน้าอก โชติไม่รอช้ารีบเร่งกระแทกรัวกระหน่ำแบบไม่ยั้งเสียงกระทบดัง พั่บๆๆๆๆ8 G* ^# Y: y6 h- O) A9 _6 w8 R
! F! |6 h, U$ _8 G
“โอ้ออออออ.....” เขาขยับโจนเข้าหาแรงแล้วแช่อยู่อย่างนั้นอึดใจใหญ่ๆกว่าจะผ่อนลมหายใจเฮือกแล้วถอยออกมา “เฮ่อ....สุดยอด”
. v6 ?0 b4 p* D( e' P/ o! `! r' _" u% M; I L6 K4 r* Y1 R8 F, L5 u
“พอเถอะ จะตี1 แล้ว” อมรดึงข้อเท้าเบาๆ แต่มือที่จับอยูไม่ยอมปล่อยง่ายๆ โชติมองตาวิ้งๆอีกแล้ว “ไม่เอาน่า.....สองรอบพอแล้ว”
$ t9 `& E6 K" ^: K8 k! a; g
1 t5 K* D( ~; X9 a- H“อีกรอบนะครับ นะ....”
, c, k, O6 `+ n0 @& F% _+ S9 x7 S3 N" H- ^# i3 Q# D! B) ~9 {6 b
“ไม่เอา” ถึงปากจะว่าไม่เอา แต่พอโดนกอดโอ้โลมจูบดูดดื่ม อมรก็อ่อนเป็นขี้ผึ้งยอมให้โชติอุ้มนั่งบนเอวพามาที่เก้าอี้ สองเด็กชายมองตาโตเลย ที่เห็นพวกพ่อแก้ผ้าเดินโทงๆอย่างนี้ พ่อไอติมนั่งลงมือจับไอ้นั้นตั้งรอ พ่อคัพเค้กค่อยๆหน่อยตัวลงทับช้าๆจนมันหายเข้าไปในก้นเกือบหมด6 q1 R {0 M e- N
: @" g( p( {; R7 o- M
“ฮ่า.....” คัพเค้กเห็นพ่อแหงนหน้าขึ้น สีหน้าพอใจและมีความสุขมาก แต่พ่อของไอติมกลับนิ่วหน้าเหมือนเจ็บนิดๆก่อนดึงตัวอมรมาดูดหน้าอกแรงๆ “อ๊า....อูยยยย...โชติ”! c' n# b. |) r$ W# { G3 Z8 l8 x8 T
1 D* m* t* m1 B& M. ^+ I$ w1 F
“ชอบไหม....อมรชอบของโชติหรือเปล่า”
" B2 y( L" a; M7 G1 \& f+ H# V; {$ u, t+ B" A `. a
“ชอบสิ.....ชอบที่สุดเลย” พ่อคัพเค้กขยันตัวขึ้นลงทำให้เห็นสิ่งนั้นไหลลื่นเป็นมันวาว จังหวะขยับเร็วขึ้นๆจนเกือบจะเป็นการทารุณ น่ากลัวว่าจะเจ็บแต่ทั้งคู่มีสีหน้าเมามัน ไอติมรู้สึกร้อนไปทั้งหน้า โดยเฉพาะในกางเกงนอน เขาหันมามองเพื่อนซึ่งมีหน้าแดง ลมหายใจกระเส่า เขาดึงแขนเพื่อนกลับไปห้องนอน ความรู้สึกตอนนี้มีแตกต่างกว่าครั้งก่อนๆมาก อึดอัดอย่างน่าประหลาดที่พ่อพวกเขาทำเรื่องนั้นด้วยกัน ไอติมนั่งลงบนเตียงมองหน้าเพื่อนเป็นพักๆ. ?+ T- u0 F/ u" t8 w& C
* g2 D; ?3 c3 X4 Q, s6 A, J# @“เค้กจะไม่บอกใครใช่ไหม”9 v6 z9 y4 H: g+ ~9 y
; L2 T. A: W6 Y5 T2 h
“เรื่องนั้นเหรอ...ไม่หรอก ไม่บอก” พวกเขาเงียบไปเมื่อไม่มีอะไรจะพูดกันอีก คัพเค้กนอนไม่หลับอีกแล้วความรู้สึกบอกได้ว่าทุกอนูในร่างกายตื่นตัวเต็มที่และ.....มีบางอย่างที่รออยู่ เขาเหลือบมองไอติมที่มองมา% U. y% A, K( `# R+ B
! Q/ j# }% |4 t& n% _- ^
“เค้กสัญญาแล้วนะ”
9 @& C* X6 Y2 Y- r3 x- |4 `5 t3 N2 Z" R, [; w* ~- R0 v
“หา??”' w1 i8 H& s5 J4 @7 n
. _. B$ `$ p5 v! u( Y9 k7 m b“สัญญาว่าเราจะทำด้วยกัน”
4 W" L9 d& @: n0 u1 C7 Q
, E$ \9 V( p s [' J7 K8 [“ไอติม...” เพื่อนสนิทลุกมานั่งข้างๆ มือกุมมือเขาไว้ มันอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก แต่..... “ไม่เอา....เค้กกลัว”
8 |5 u1 }: n. B9 {" x( w) {! ^
) O: H( r9 j: e2 G1 L) U' L“ไม่ต้องกลัวนะ ไอติมจะทำเบาๆกับเค้ก”% ~) Z; y; F- [
2 F* o; t! T' a! v7 @
“มันไม่ดีไม่ใช่เหรอ เรื่องแบบนี้มีแต่คนที่แต่งงานกันแล้วทำด้วยกันได้เท่านั้น” W% a! M$ t1 }+ Q# m" v5 ^
8 D' [0 h: a/ V0 e" X5 Y9 L
“ไม่จริงเสียหน่อย เมื่อกี้พ่อเค้กกับพ่อไอติมยังทำด้วยกันเลย แล้วบอกด้วยว่าต้องทำกับคนที่ชอบเท่านั้น เพราะงั้นเราทำด้วยกันได้”# A: `5 O$ D n% n
% }! n1 Z3 K) Y* p9 `! n# E
# O. U- C7 o, U4 g* `“ไอติมชอบเค้กเหรอ”6 D- }" R x( Z4 J# [5 M, U' i& c" ^
7 [1 l8 N1 g4 y/ @" z- Z7 _8 l! s( W“ชอบสิ”6 o, ?3 \/ \3 j. Y' N
7 m: L2 q' N7 k7 {7 `“เหมือนที่พ่อไอติมชอบพ่อเค้กเหรอ”$ ^- G; x6 Q B: X& |- y* G
2 l+ |- {* \: ]9 t# J0 W! s5 e“ใช่...”
/ D1 A9 i# P, s, W8 ~6 C3 O9 R
7 ]* Q: {- K- `4 K$ w; ?“งั้นก็ได้ แต่ไอติมสัญญาก่อนนะ”: b9 ^# {( c+ n0 m0 R
: l& G P& { U- i- h4 B/ e, C% G“ว่า.....??”4 V$ m7 A, m* R. y( g/ w
. R- K1 |* N; D6 {. o“ห้ามทำกับคนอื่นนะ นอกจากเค้ก ไม่งั้นเค้กไม่ยอมด้วย”2 X) @ d) _& r
7 ^7 Z4 v9 X9 X& a
“ตกลง” เด็กชายเกี่ยวก้อยกันอีกครั้ง* ~9 W; o% j8 c n' k
* z3 | J# N: M& J, i; U* b. s
“แล้วเริ่มกันยังไง??” ทั้งคู่มองตากันปริบๆอย่างไร้เดียงสา" i3 o& ~* A; _; {3 Y [, i; I4 ~
; b: D* z; _! V [& |6 Z% i
*************** L3 u+ R" Z+ X# i
y; \$ ~5 D; l
the end% `3 P6 b' e5 a2 w: a+ n
# c. m6 L( O+ E4 T |
|