พักร้อน พักใจ (เรื่องยาว) P 12.

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ฟังให้จบก่อนซิ...”แม่ผมพูดขึ้นจนผมคลายกอดออก แล้วจ้องหน้าแม่
   “ครับ...”ผมก็งงๆ
* Q4 S, y$ @0 T" o$ b+ F   “ที่บอกว่า เกลียด คือเกลียดไม่ลงหรอกลูกตัวเองแท้ๆนะ...”แม่พูดออกมาอย่างยิ้มๆทำเอาผมถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งๆทันที
   “ขอบคุณนะครับพ่อแม่...ผมดีใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อแม่จริงๆ รักนะครับ”ผมกอดเอวแม่อีกรอบ โดยมีพ่อลูบหัวปลอบอย่างอ่อนโยน
   “เดี๋ยวก่อนซิ...แล้วแฟนเราใช่ พี่ปันรึเปล่า”แม่ผมแกะมือผมออก แล้วถามผม
   “เอ่อ...ครับ”ผมก็พยักหน้าตอบไปเบาๆ
$ S1 A; p. Y8 z4 L9 q" _/ h/ Y5 t   “งั้นก็โอเค...ว่าที่ลูกเขยคนนี้ แม่ชอบ...555”แม่พูดออกมา ก่อนจะหัวเราะกับพ่อจนผมหน้าแดงเลย
, G3 z" o8 L! V9 @   “แม่อ่า...”ผมก็ก้มหน้าด้วยความอาย
   “ ไปๆ ทั้งพ่อทั้งลูก ไปกินข้าวได้แล้วไปไปป์ไปล้างหน้าล้างตาก่อนนะลูก”แม่ผมสั่งก่อนจะเดินออกไปกับพ่อ ผมจึงเดินตามเข้าไปทีหลัง แล้วหน้าล้าง แล้วก็ออกมาเห็นพี่ปันนั่งเล่นเกมส์กับพี่ชายผมอยู่อย่างสนุกสนานแต่พอทุกคนได้ยินเสียงประกาศิตของแม่ผมก็รีบวิ่งเข้าไปนั่งที่โต๊ะทันที
   “ถ้าไปป์บอกแม่เร็วกว่านี้นะคงทำอาหารเลี้ยงให้เยอะกว่านี้อีก”แม่ผมพูดขึ้น บนโต๊ะอาหาร
. N0 _7 `  \5 d8 [; x! B8 ]5 @   “เลี้ยง...เนื่องในโอกาสอะไรครับแม่”พี่ชายผมที่เพิ่งกลืนอาหารลงคอไป หันมาถามแม่อย่างงงๆ
   “ก็ในโอกาสที่จะได้...ลูกปันมาเป็นลูกเขย...ไงหละ”แม่ผมพูดอย่างยิ้ม กับพ่อผมที่ดูขำกับท่าทางของแม่ผมส่วนพี่ปันก็ดูจะอึ้งๆ แต่สักพักก็เปลี่ยนมาเป็นรอยยิ้มแทน แถมดึงมือผมมากุมอีกอยู่ข้างใต้โต๊ะหลังจากทานอาหารเสร็จ พ่อกับพี่ชาย ก็ไปนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นส่วนผมกับพี่ปันก็ช่วยแม่เก็บโต๊ะ (ไอพี่เลว ขี้เกียจตลอด)
: }8 z8 x$ r0 {- ^' v  T- X   “ปัน...แม่ฝากไปป์ด้วยนะช่วงนี้พ่อกับแม่ไม่ค่อยได้อยู่ในไทยเท่าไหร่”แม่ผมหันไปบอกพี่ปันที่เพิ่งเก็บจานเสร็จ
* S6 b( A1 O6 f$ k: M, l& o   “ครับ...ไม่ต้องห่วงครับผมจะดูแล”ลูกของคุณแม่และแฟนของผม”เป็นอย่างดีครับ”พี่ปันตอบแม่ แม่ผมก็ยิ้มกว้างเลย ส่วนผมแทบจะอยากหายตัวไปเลยก็คนมาอายนี่นา
หลังจากนั้นพี่ชายก็เดินมาส่งผมกับพี่ปันที่หน้าบ้านโดยพี่ปันเดินไปที่รถก่อนแล้ว ผมจึงเดินอยู่กับพี่ชายของผม
% [. g' H* M% m' Q4 M   “ไม่นึกว่า จะบอกเร็วขนาดนี้...”พี่ชายผมเอ่ยขึ้น
   “อืม...ตอนแรกกะว่าจะบอกพ่อก่อนแต่แม่ก็ดันมาได้ยินซะงั้น”ผมก็ตอบออกไปยอมรับว่าโล่งอกที่บอกความจริงไป แต่ใจลึกๆก็แอบเสียใจที่ทำให้พ่อแม่เสียใจและผิดหวังในตัวเรา ถึงจะยิ้ม แต่แววตาคนเรามันปิดไม่ได้หรอก
* ^$ Q1 c- t5 F. |2 w/ f   “อืม...แกก็ทำตัวดีๆหน่อยแล้วกันอย่าทำอะไรที่มันเกินงามนัก”พี่ชายผมกล่าวแบบเตือนๆ
   “อืม...รู้แล้ว”ผมก้มหน้าตอบไป
   ผมก็ขึ้นไปรอที่รถระหว่างที่พี่ชายยืนคุยอะไรก็ไม่รู้กับพี่ปันอยู่ ผมก็ไม่ได้อยากสนใจเท่าไหร่เพราะกำลังนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย  แต่สติก็กลับมาเพราะเสียงปิดประตูรถหันไปข้างๆก็เห็นพี่ปันอยู่บนรถแล้ว
7 @) s1 U; [  J, n8 @% p" Z   “ไปป์เราจะไปไหนกันต่อ...รึเปล่า”พี่ปันหันมาถามผม
2 E. \! Z. }# ~# r% c; E! X   “อืม...เดี๋ยวเราต้องหาพ่อแม่พี่ปันวันไหนที่ไหนนะ...”ผมหันไปถามพี่ปัน
3 Z# B& u) [. B0 g' \2 Q   “อ่อ...พ่อแม่พี่เครื่องลงวันศุกร์แต่ท่านบอกไม่ต้องไปรับ...ให้เราไปรอที่โรงแรมที่หัวหินเลย”พี่ปันพูดร่ายยาวออกมาผมก็ได้แต่พยักหน้ารับ และใช้ความคิดแปปนึงก่อนจะนึกได้
7 m9 N' }5 s' B# J3 F( O: G   “งั้นเราไปซื้อของกันนะพี่ปัน”ผมหันไปถามความเห็นพี่ปัน
- S2 I. ~# h; \& B+ }& t: h   “ไปซิไป...”พี่ปันพูดแบบยิ้มๆก่อนจะเคลื่อนตัวรถออกไป
   ระหว่างที่อยู่บนรถผมกับพี่ปันไม่ได้มีการพูดคุยกันเลยมีเพียงเสียงเพลงเปิดคลอๆอยู่ในรถ ผมเองก็กำลังนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจ ดีที่บอกความจริงกับพ่อแม่ไป
/ X; _, F* Z- a   “ไปป์...ไปป์”พี่ปันสะกิดผมจนผมสติกลับมา หันไปมองพี่ปัน
' p$ J+ n! ?+ r" ?3 O0 m   “อะไรหรอพี่ปัน...”ผมหันไปถามพี่ปันอย่างงงๆ
) [$ Y9 G9 D- x1 ^0 h; o( l   “ถึงแล้ว...พี่เรียกเราตั้งนาน ไม่ยอมตอบเป็นอะไรไปไม่สบายรึเปล่า”พี่ปันพูดออกมาอย่างเป็นห่วงพลางจับผมไปทั้งตัว จนผมขำกับท่าทางแบบนั้นของพี่ปัน
   “ไม่เป็นไรคับ...ไปป์ก็แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”ผมก็ตอบตามความจริงไป
3 F$ U, Q1 X0 _   “ช่วงนี้ไปป์เหม่อๆบ่อยนะ”พี่ปันยังคงถามผมไม่เลิก
   “อืม...พี่ปันคิดว่าไปป์ทำถูกรึเปล่า”ผมหันไปถามพี่ปัน
: M6 \( D( `7 m/ r6 n   “ทำอะไรหละคับ”พี่ปันถามกลับ
1 U/ l. a3 G* Q8 X8 M5 o2 o   “ก็ที่ไปป์บอกเรื่องของเราสองคนกับพ่อแม่อ่าคับ”ผมบอกต่อ จนพี่ปันทำท่าร้องอ๋อออกมา
   “แล้วไปป์คิดว่ามันถูกต้องรึเปล่าหละ...ในความคิดของพี่ก็คิดว่าถูกต้องแล้วเพราะเราบอกความจริงกับพวกท่าน เราไม่ได้โกหกพวกท่านช่วงแรกท่านอาจจะยังรับไม่ค่อยได้แต่ของอย่างนี้มันก็ต้องใช้เวลานะ...และต่อให้เราไม่บอกตอนนี้สักวันอาจจะรู้เรื่องด้วยตัวเอง พี่ว่าถ้าเป็นแบบนั้นท่านคงจะเสียใจมากกว่านะไปป์”พี่ปันพูดร่ายยาวออกมา ผมก็ได้แต่คิดตามคำพูดของพี่ปันไปแต่ก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย
   “อย่าคิดมากนะครับไปป์...ยิ้มให้พี่ดูหน่อยเร็ว”พี่ปันจับหน้าผมให้หันมามองหน้าพี่เค้า จนผมอายหน้าแดงเลยแต่ก็ส่งยิ้มเจื่อนๆไปให้ พี่ปันก็ดูจะพอใจจึงปล่อยผมออก ผมจึงลงจากรถไปโดยทีพี่ปันที่วิ่งตามมาติดๆ
   ผมกับพี่ปันก็เดินดูของกันไปเรื่อยๆตัวผมเองก็กำลังคิดว่าจะซื้ออะไรไปให้พ่อแม่พี่ปันดี ยิ่งคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกพี่ปันเองก็เดินดูของนู้นนี่ไปเรื่อยๆ
   “พี่ปัน...”ผมกระตุกชายเสื้อพี่ปันให้หยุดเดิน
   “ว่าไงครับ...”พี่ปันหันมาหาผมอย่างงงๆ
   “ไปป์จะซื้ออะไร ไปให้พ่อแม่พี่ดีอ่า”ผมถามพี่ปันไป
   “จะซื้อให้พ่อแม่พี่เหรอ...ไม่ต้องหรอก”พี่ปันพูดแบบยิ้มๆ
3 i' e0 C3 R# ~7 B5 W" y! q   “ทำไมหละ...”ผมถามอย่างสงสัย
   “ไม่มีอะไร...ก็แค่ไม่อยากให้ไปป์เสียตังค์เท่านั้นเองครับ”พี่ปันตอบกลับมา
. y& o3 s9 [) g4 i0 t# {   “แต่ไปป์ก็อยากซื้อให้นะ...”ผมก็บอกออกไปใช่เราอยากซื้อของขวัญต้อนรับให้ เจอกันครั้งแรกต้องสร้างความประทับใจกันหน่อยซิ
   “อืม...”พี่ปันดูจะใช้ความคิด
   “อ้อ...พี่รู้แล้วว่าไปป์ควรจะซื้ออะไรให้พ่อแม่พี่...”พี่ปันทำท่านึกออก พร้อมกันดีดนิ้ว ก่อนฉุดแขนผมให้เดินตามพี่ปันไปผมเองก็เดินตามไปอย่างว่าง่าย จนมาหยุดอยู่ที่ร้านขายของพื้นบ้านอยู่ร้านนึง
   “มาร้านนี้ทำไมหละพี่ปัน”ผมเอ่ยถามพี่ปันอย่างสงสัย
   “ก็ไปป์อยากซื้อของฝากให้พ่อแม่พี่ไม่ใช่เหรอ...นี่ไงไปป์ลองไปเลือกดู”พี่ปันเอ่ยก่อนจะพาผมเข้ามาดูของในร้านที่ถูกจัดอย่างดูดีมีสไตล์ดูแล้วเหมือนของแบรนด์เนมก็ไม่ผิดเลยทีเดียว
   “เดี๋ยวไปป์ดูของไปก่อนนะ...พี่ไปเข้าห้องน้ำก่อน”พี่ปันพูดจบก็เดินออกจากร้านไป ให้ผมอยู่คนเดียวในร้านกับพนักงานขายอีก 3- 4 คน
     “แล้วเค้าจะชอบของที่ไปป์ซื้อให้มั้ยเนี่ย”ผมก็พึมพำอยู่คนเดียว อุตส่าขอความเห็นจากพี่ปันก็ไม่ได้คำตอบอีกแถมในร้านยังมีของให้เลือกเยอะมากๆ ผมจึงเดินไปดูส่วนของเครื่องความงามตาผมก็หันไปเห็นสบู่ 4 - 5 ก้อนซึ่งถูกจัดอยู่ในแพคเกตสวยมากๆพนักงานที่เห็นผมสนใจจึงเดินมาให้ข้อมูล
" ?+ H4 g/ W5 T6 z) K8 j   “นี่เป็นสบู่ทำจากสารสกัดธรรมชาติ ค่าในนี้ก็จะมีสบู่ทำจากถ่าน นี่ก็ทำมาจากแตงโม...”แล้วพนักงานก็พูดร่ายยาวเหยียดผมก็ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ
/ W9 Q; w$ ?- W$ A# F   “แล้วใช้ได้กับทุกผิวรึเปล่า...”ผมถามพนักงานหลังจากที่อวดสรรพคุณจบ
   “ค่า...ใช้ได้ทุกผิวเพราะเป็นสารจากธรรมชาติจึงอ่อนโยนต่อผิว ให้ความชุ่มชื่นกับผิวไม่ให้ผิวแห้งค่า...”พนักงานหันมาตอบยิ้มๆ
8 M% l* T8 M) v1 u0 t. ?1 U   “งั้นเอาอันนี้กล่องหนึ่งแล้วกันครับ...ห่อเป็นของขวัญให้ด้วยนะครับ”ผมหันไปบอกพนักงาน ก่อนพนักงานจะขอตัวออกไป ผมจึงเดินดูของต่อไปเรื่อยๆพี่ปันก็เดินเข้ามาในร้านพอดี
   “เป็นไงบ้างไปป์...ได้ของบ้างยัง”พี่ปันถามผม
* \# d' |# X& x3 ]   “อื้ม...ไปป์ซื้อของให้คุณแม่พี่ได้แล้ว...เหลือของคุณพ่ออ่า”ผมหันไปตอบ เพราะคุณพ่อเป็นผู้ชาย แถมเป็นคนต่างประเทศอีกยิ่งคิดไม่ออกใหญ่เลย ว่าจะซื้ออะไรไปให้ดี
( D$ A3 k( [6 x   “พี่ว่าของที่ไปป์ซื้อให้...จะอะไรก็เหอะพ่อแม่พี่คงดีใจแหละ อย่าคิดมาก”พี่ปันพูดก่อนจะลูบหัวผมเบาๆ
   ผมก็เดินดูของอีกรอบนึง ห่อนจะเห็นเข็มขัดหนังเส้นหนึ่งสีน้ำตาลเข้มหัวเข็มขัดก็ทำมาจากเครื่องถมโลหะ ดูคลาสสิคดี ผมก็หยิบมาดูอย่างสนใจเพราะมันก็สามารถเอาไปใช้ได้ด้วย ผมจึงเรียกพี่ปันให้มาหาก่อนจะเอาเข็มขัดมาลองทาบที่ตัวพี่ปันดู มันก็ดูเหมาะดีกับผู้ชายผมจึงหยิบไปให้พนักงานอีกคน สักพักพนักงานก็ยื่นถุงมาให้ พี่ปันหยิบมาถือไว้เองผมก็จ่ายเงินไป แล้วออกจากร้านมา
4 g% {, f/ m2 V: J. I4 B; V, A   “ได้ของฝากจนได้ โล่งอกไปที...”ผมพูดอย่างยิ้มๆพี่ปันก็ขำกับท่าทางของผม
2 E+ u; K  ]8 K- k+ d. v   “แล้วซื้อของอะไรให้แม่พี่หละ...”พี่หันมาถามผม
   “ไม่บอก...เอาไว้รู้พร้อมกันแม่พี่แล้วกัน”ผมเอ่ยออกไปอย่างขำๆ
   “พี่หิวแล้วอ่าไปป์...เราไปหาอะไรกินกันนะครับ...”พี่ปันเอ่ยขึ้น ผมดูนาฬิกานี่ก็เย็นมากแล้ว
   “อื้ม...งั้นวันนี้ก็กินข้าวเย็นนอกบ้านเลยแล้วกันเนอะ...”ผมหันไปบอกพี่ปัน ซึ่งพี่ปันก็พยักหน้าเป็นคำตอบ
" U- _9 z4 ?  j2 g   “แล้วพี่ปันอยากกินหละวันนี้...”ผมหันไปถามพี่ปันเพราะปกติพี่ปันจะถามผม ตามใจผมเสมอ เรื่องหาร้านอาหารทานกัน
5 `% X! Z2 T4 o: v   “อืม...พี่อยากกิน...”ไปป์”...อะ”พี่ปันก้มมากระซิบข้างหูผมทำเอาผมดีดตัวออกห่างจากพี่ปันทันที
# z0 |6 H/ s2 T4 _3 M; A+ J( q   “ทำไมต้อง เดินห่างจากพี่ขนาดนั้นหละไปป์...”พี่ปันถามอย่างแซวๆ ปนเสียงหัวเราะ
/ Z9 A" ]. S4 M   “ไม่อยากเดินกับคนโรคจิต...หื่นกามด้วย...”ผมก็เอ่ยออกไป ก่อนจะเดินหนีพี่ปันไป โดยมีพี่ปันเดินมาอยู่ไม่ห่างตัวนัก
“ทำไมต้อง เดินห่างจากพี่ขนาดนั้นหละไปป์...”พี่ปันถามอย่างแซวๆ ปนเสียงหัวเราะ
   “ไม่อยากเดินกับคนโรคจิต...หื่นกามด้วย...”ผมก็เอ่ยออกไป ก่อนจะเดินหนีพี่ปันไป โดยมีพี่ปันเดินมาอยู่ไม่ห่างตัวนัก
" x3 W# e3 O7 p1 j  H) j7 {   “แหม...แล้วคนโรคจิต เป็นแฟนใครกันหละครับ...”พี่ปันถามผมอย่างยียวน
$ @7 A7 D3 F, g   “ไม่รู้ซิ...แฟนไปป์เค้าไม่ลามกหื่นกามหรอก ”ผมก็หันไปตอบแบบกวนๆ ซึ่งสุดท้ายก็หลุดหัวเราะกันออกมาทั้งคู่
   “แล้วนี่สรุปเราจะกินอะไรกันดีนะ...”พี่ปันหันมาถามผม หลังจากที่เดินผ่านร้านอาหารมาหลายร้านแล้ว
   “อืม...กินอาหารญี่ปุ่นดีมั้ย...”ผมเสนอไอเดียขึ้น
   “แล้วแต่ไปป์อ่า...”พี่ปันก็ตอบคำถามผมแบบเดิมๆซึ่งพี่ปันมักตามใจผมอยู่เสมอๆ
   “ไม่เอาซิ...แล้วพี่ปันอยากกินรึเปล่า...พี่ตามใจไปป์มากเกินไปแล้วนะหัดตามใจตัวเองบ้างซิ...”ผมหันไปบอกพี่ปันยาวเหยียดซึ่งพี่ปันก็ได้แต่ยิ้มออกมา
# [/ v0 o* Z" v: J' Q, s/ d" Z" Y   “ก็พี่รักไปป์มากๆไง ถึงตามใจ พี่กินได้หมดแหละ.”พี่ปันพูดออกมาอย่างแผ่วเบาแต่ผมกลับได้ยินอย่างชัดเจน
& e% L( M0 i3 {' e   “ง่า...”ผมก็ค้างไปเลยไหนมาบอกรักกันตรงๆแบบนี้หละ อายเป็นนะ
8 ~" E3 {( v5 h; f6 A& M   “ปะๆ...กินอาหารญี่ปุ่นดีกว่า...พี่ก็ไม่ได้กินนานและ...”พี่ปันดูจะขำๆกับท่าทางของผม ก่อนจะกอดคอผมเดินเข้าร้านอาหารไปผมกับพี่ปันก็สั่งอาหารกันมาคนละชุด และก็ของว่างมา 2 - 3 อย่างผมกับพี่ปันก็นั่งทานอาหารกันไปเรื่อยๆ จนหมด ผมนี่จุกเลยปกติผมเป็นคนทานน้อยแต่นี่พี่ปันบังคับให้ผมกินเยอะมากๆ
   “จะเดินดูอะไรอีกรึเปล่า...ไปป์”พี่ปันถามผมหลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ
   “ไม่แล้วอ่า...อยากกลับบ้านไปอาบน้ำ”ผมบอกออกไป รู้สึกเหนื่อยแล้ววันนี้
   “โอเคงั้นกลับบ้านเลยแล้วกัน...”พี่ปันพูดก่อนจะรีบพนักงานมาเก็บเงิน
   “มื้อนี้พี่เลี้ยงเอง โอเคปะ...”พี่ปันพูดแบบยิ้มๆ
   “หลายครั้งแล้วนะ...ให้ไปป์เลี้ยงพี่บ้างเถอะ...”ผมบอกออกไปอย่างหน่ายๆ
" o+ e* D. Q- H4 ]7 g+ `   “คราวหน้าๆ ตกลงมั้ย...”พี่ปันพูดปนขำๆก่อนจะช่วยผมถือของแล้วพากันออกจากร้านอาหาร แล้วเดินตรงไปที่รถทันที
   “เฮ้อ...อิ่มจังเลย พี่ปันแหละคะยั้นคะยอให้ไปป์กินอยู่นานแหละอิ่มจะตาย”ผมแหวใส่พี่ปันขณะอยู่ในรถ
   “ก็ต้องบำรุงหน่อยซิ...เดี๋ยวพ่อแม่พี่จะว่าได้ว่าไม่ดูแลเราให้ดี”พี่ปันพูด แต่ก็ขับรถอยู่
/ x: e& S1 v1 m9 F% C' P   “อ่า...พี่ดูแลไปป์ดีจะตาย...”ผมก็พูดแล้วหันไปมองข้างนอกรถ

bomb2534

ขอบคุณครับ

Eakkadoor

น่ารักมากๆเลย