อาศัยอยู่ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร
ลงทะเบียน2011-3-17
ล่าสุด2018-12-12
มาเฟียนักศึกษา
- กระทู้
- 99
- ตอบกลับ
- 1578
- พลังน้ำใจ
- 3337
- Zenny
- 3609
- ออนไลน์
- 1076 ชั่วโมง
|
4 i3 F% V+ Q, X& |$ v
เกย์กบฏ2 I8 H* D4 Q9 I% {- ?; s
ตอนที่ 3 กบฎรักเชือดนิ่ม
' P; U/ u9 N6 i7 J5 N; u. t2 `
6 |) ^8 M( n, `0 Y, D. J4 c/ V เดือนนี้ฉันเข้ากะเช้าและนั่งเครื่องที่แผนกยีนส์
0 Z w% G+ F/ G) W “ดูพี่แคชเชียร์สิ แกดูซึมเศร้ามาก เหมือนเพิ่งจะอกหักมา” เสียงพนักงานขายซุบซิบกัน
, _9 Y+ a8 D! H# I( dซึ่งฉันก็ไม่ได้รู้สึกเคืองขุ่นพวกเขาแต่ประการใด ฉันเองก็รู้ตัวอยู่เหมือนกันว่า วันๆฉันพูดแทบจะนับคำได้ วันทั้งวัน เดือนทั้งเดือนแทบจะไม่มีรอยยิ้ม บนใบหน้าของฉัน
$ T* b- m* \) G) | “ทีมันอกหัก อย่าพูดอะไร ทิ่มแทงใจมันล่ะ” เพื่อนๆ พี่ๆ บอกกล่าวประโยคนี้กันเนืองๆ% j$ W+ x" O8 ^3 l
) X, k: l, W1 L; J2 P3 D5 w3 s( w
ซึ่งตัวฉันเองก็คอยระมัดระวังอารมณ์ตัวเองอยู่ค่อนข้างมากเหมือนกันกลัวจะฟุ้งซ่าน จน
* L+ K* Q' x( j' u; y, T2 t) P& _คิดสั้นเหมือนคราวแรกนั้น
G& n/ _: C3 p3 ?6 o4 e) W8 H6 \7 y ฉันพยายามทำตัวเองให้ว่างน้อยที่สุด ฉันพยายามอยู่คนเดียวลำพังให้น้อยที่สุด
. {. l* ~: g) P; S- Pฉันเลือกที่จะมานั่งดูทีวีที่ห้องรับแขกของอพาร์ทเมนท์ แทนที่จะนั่งดูอยู่บนห้องอย่างเดียวดาย6 _5 }7 q2 ]( q
หลังข่าวเที่ยงคืน ฉันถึงจะยอมขึ้นห้องนอน ประมาณว่า เมื่อหัวถึงหมอนก็ให้หลับเป็นตายกันเลย" t5 U1 f& _ n7 j- R4 \
ทีเดียว w) E' T8 o7 n a s
8 y; W/ G/ ]0 }' p. H) g" } ซึ่งการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของตัวเองก็พอช่วยฉันได้ค่อนข้างมาก คนที่พักอยู่ที่นี่ล้วนแต่เป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับฉัน
/ y% L; r0 R! }' z) l; Q. ?# ]) [, Z h# q! @4 |
ทุ่มครึ่งแล้วฉันเพิ่งจะถึงที่พัก หนุ่มๆเล่นฟุตซอลกันอยู่ที่หน้าอพาร์ทเมนท์ส่งเสียงเอะอะโวยวาย ก็แปลกดีนะตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ฉันเข้ากะบ่ายตลอด กลับถึงที่พักก็สี่ห้าทุ่ม ไม่เคยเจอกับหนุ่มๆที่เล่นฟุตซอลกันเลย จะมีก็วันนี้ซึ่งฉันเริ่มลงกะเช้า จึงเลิกงานและกลับถึงที่พักเร็วกว่าเดิมมาก+ K% e. Q: }1 k
“ส่งมานี่....................ไอ้กฤษส่งมานี่”
* b: K7 w; F; Z& t+ a0 K% U ฉันมองหาลูกบอล ด้วยกลัวจะโดนลูกหลง แล้วสายตาก็ได้ประสานกับสายตาของคนชื่อกฤษที่กำลังครองบอลอยู่) k1 ?- z4 V, v6 s, H6 {
“ให้ตายเถอะ ที่นี่มีคนน่ารักขนาดนี้พักอยู่ด้วยหรือ” ฉันบอกกับตัวเอง
5 g! m" e0 Z/ y& J! A3 q' n9 n กฤษเป็นคนผิวขาวมาก รูปร่างสันทัด จมูกโด่ง หน้าได้รูป ที่เด่นที่สุดเห็นจะเป็นริมฝีปากที่ แด๊ง แดงๆๆๆๆ4 }" b3 U [- l; C8 F y1 L9 y* h
7 {9 {7 @8 }& i+ t/ ]' N) Y+ z อายุของกฤษน่าจะพอๆกับฉัน เขาเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี มีเพื่อนรุ่นพี่ รุ่นน้องและรุ่นราวคราวเดียวกันเยอะแยะ ต่างกับฉันที่อยู่อย่างเดียวดาย ฉันไม่มีใครเลย ฉันแทบไม่รู้จักกับใครเลยในที่นี้% G& j* c* u. V b8 U# m- s
3 c) a) d2 b1 B4 g, y/ I2 X3 s
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันชอบแอบมองดูกฤษ โดยเฉพาะริมฝีปากแดงจัดนั้น ทำเอาฉันเก็บมาฝันอย่างช่วยไม่ได้ เขาเองก็เหมือนจะรู้ตัว เวลาที่ฉันมองก็ชอบจะเอาลิ้นเลียปากซะงั้น% G& }3 k+ z v7 y1 ^% I
แต่ฉันไม่กล้าคิดอะไรไปไกลกว่านั้น0 M9 B0 j- ~! l, |8 U6 @
3 y4 r4 U/ P: L/ _6 O1 G: x3 W
ด้วยพิษรักปักทรวง ถึงสองครั้งสองหนยังสำแดงฤทธิ์เดชไม่หาย บุคลิกฉันมันก็คนป่วยใจดีๆนี่เอง 0 M+ w" b( H. c0 E) `1 [
. o _0 m c5 I# J8 F! h แล้วก็ยังมีเหตุผลหลายอย่างประกอบกัน ฉันค่อนข้างจะเจียมเนื้อเจียมตัว คนอื่นๆพ่อแม่เขาส่งเรียน มีเงินทองใช้ไม่ขาดมือได้ไปเรียนอย่างสม่ำเสมอ ต่างกับฉันที่ต้องทำงานหาเงินส่งเสียตัวเอง ถ้าเดือนไหนเป็นช่วงลงทะเบียน ซื้อหนังสือ หรือมีรายจ่ายอื่นที่อยู่นอกเหนือจากรายจ่ายประจำ เดือนนั้นฉันเป็นอันต้องไส้แห้งอย่างช่วยไม่ได้
; H8 Y7 O" w z. p : b7 e: c$ z! G. Z1 j& V+ _1 r1 {
- O* e1 p+ v# c4 D
“ไง..ไปทำงานวันแรกเวิร์คไหม”เสียงคนทักทายกันที่ประตูทางเข้าตึก ขณะที่ฉันนั่งดูทีวีที่อยู่ข้างใน$ w, u% ]; _& v" S( i
“ก็ดีว่ะ.................” เสียงกฤษตอบได้ยินชัดเจน% i+ m: |+ Z" J% G' K" R; x
. m! X" _$ B3 S- D+ B( ^9 Y- W ฉันไม่ได้เจตนาจะแอบฟังใครเขาพูดคุยกัน แต่เขามานั่งคุยกันอยู่ข้างหลังฉันเลยทำให้รู้ว่า) Z9 h# d4 v( E
กฤษเป็นคนที่เรียนเก่ง และจบเร็ว กว่าเพื่อนๆรุ่นเดียวกันถึงเกือบปี เกรดเฉลี่ยสวย ถึงขั้นไปสมัครงานธนาคาร สำนักงานใหญ่ เขาก็รับเข้าทำงานทันที
& Q- m& J. b8 c: `) g$ S2 | “นี่แหละนะ คนหน้าตาดี บุคลิกภาพดี สมองดี ฐานะทางบ้านดี เมื่อทุกอย่างพร้อม ทุกอย่างก็ย่อมเกื้อหนุน เสริมส่งให้ไปได้ดีเสมอ ถ้าคนรักดีอีกอย่างด้วยน่ะนะ ” ฉันคิดบอกกับตัวเองลำพัง เมื่อยิ่งได้รู้ความจริงอย่างนั้น มันยิ่งทำให้ช่องว่างระหว่างฉันกับกฤษ เพิ่มมากขึ้น ตัวฉันนะเหรอ
( G7 _% b: n c) l9 D “ไม่มีใครสนใจใยดี ห้องเรียนไม่เคยได้เข้ากับคนอื่นเขา อ่านหนังสือสอบเอง ลาสอบได้บ้างไม่ได้บ้าง..................” ฉันอดเปรียบเทียบ และน้อยใจในชะตาชีวิตของตนเองอย่างช่วยไม่ได้ _3 F% W3 u# }' ~4 D
, ?# F: [9 v0 m3 u. H" S& d
: G( p5 {% j- Q% F- D! B
' N1 P' H; X4 `8 M5 i4 k ยิ่งนับวันกฤษยิ่งดูดีขึ้นในสายตาฉัน นั่นมันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกว่า ตัวเองต่ำต้อยลงทุกทีๆ
+ h4 g& @% v5 j- g8 E$ {% fฉันพยายามเก็บความรู้สึก และไม้กล้ามองกฤษตรงๆอีกเลย แต่ยังห้ามใจตัวเองไม่ได้ที่จะ.....................ไม่ให้แอบมอง$ i% }5 U" R ^$ G, f+ y
/ @9 ~# ~* J! x# u นี่ก็ห้าทุ่มกว่าแล้ว ฉันนั่งดูทีวีอยู่เพียงลำพัง ดูรายการต่างๆไปเรื่อยเปื่อย ประสาทไม่ได้รับรู้อะไร ฉันยังไม่อยากขึ้นห้องนอน ฉันกลัวความเหงา ฉันกลัวความอ้างว้าง ฉันกลัวความเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย ที่สำคัญ ฉันกลัวใจตัวเอง.........' j) X( ?& G6 `# O: |
8 S0 d) U5 w" t( J' M# s กฤษเดินมาโน่นแล้ว เขาเดินผ่านไป....................... แล้วเดินกลับมา เดินย้อนกลับไปด้านหน้า เดินกลับมาแล้วก็เดินย้อนกลับไปด้านหน้า.............
1 T0 r9 ~, S7 j. P2 ~& S “ป๊าบ..............” เขาแกล้งแกว่งแขนมาโดนฉันอย่างแรง
( R5 M. j: `, { “.....................” ; B( v% X3 n8 y7 V% C
“.....................” เงียบสนิท ไม่มีคำขอโทษจากเขา .................................... ไม่มีเสียงของฉัน ไม่แม้กระทั่ง...........ฉันจะหันไปมอง
" R: \8 l1 D" l; [5 S) H เสียงกฤษนั่งลงที่นั่งแถวหลังฉัน เงียบๆ2 A$ Z* ]" A. K" x0 {' {; `+ r' n% y
ทุกอย่างยังคงเงียบสนิท........... เงียบสนิท ไม่มีคำขอโทษจากเขา ........................... ไม่มีเสียงของฉัน ไม่แม้กระทั่ง...........ฉันจะหันไปมอง 8 ^: C3 |$ J, d9 k
ฉันรับรู้ได้ว่า กฤษเจตนาที่จะทำความรู้จัก............... แต่ ฉันยังไม่พร้อม ฉันต่างหากที่ยังไม่พร้อม ฉันขอเวลา ฉันยังต้องการเวลา เยียวยา รักษาแผลใจ7 j6 r% }; f' s; M0 c
- R5 z2 ]5 G& {" e* G& b
สักพัก กฤษลุกขึ้นเดินขึ้นชั้นบน มองฉันอย่างงงๆ มองฉันอย่างไม่เข้าใจ ฉันมองกลับไปที่เขาด้วยสายตาที่อ้างว้าง......................และว่างเปล่า6 q0 `# R: z! k/ M
, ~0 L X& [/ l" i4 ]* O! c# _7 F
หลายเดือนผ่านไป ฉันยังคงอยู่กะเช้า ฉันกลับถึงที่พักตรงเวลาเสมอ เหมือนกฤษจะรออยู่เมื่อฉันไปถึง เราต่างมองสบสายตา............แล้ว เขาจะเดินตาม หรือบางวันก็เดินนำหน้าฉันขึ้นข้างบนเสมอ อย่างเงียบๆ..............
* U1 a- T9 L# G* m0 p เป็นอยู่อย่างนั้น..................อย่างเงียบๆ
- I1 \- P9 C9 W/ a+ U" j1 `) D& I ไม่มีรอยยิ้มให้กัน...........................ไม่มีแม้คำพูดจาสักคำเดียว 6 n0 @( Q( n+ Q$ w) Z; D a# ]
2 N$ V* ^9 P( d# _$ h1 X: ~% w8 h
แต่ ฉันก็รู้สึกเป็นสุขและอบอุ่นใจ อย่างประหลาด/ P! L! l! B9 O* E
- u3 ^! r0 E7 Z5 E ผ่านไปครึ่งปี ถึงคิวฉันต้องลงกะบ่ายบ้างแล้ว! e, k4 [: s% L* w3 }5 _
ฉันกลับถึงที่พัก ประมาณห้าทุ่มครึ่ง................. กฤษ ไม่รอแล้ว เขาคงเข้านอนแล้ว เขาต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำงานฉันเข้าใจดี' d& S; n+ i; R! S+ ]2 g1 ]
: Q0 C5 `+ R% s วันนี้เป็นวันเสาร์ คนทำงานห้างอย่างฉันยิ่งหยุดไม่ได้เลย ลูกค้าเยอะมากทั้งวันเพราะมีการจัดรายการพิเศษด้วย ฉันถึงที่พักเที่ยงคืนได้ กฤษรออยู่เช่นเคย เขามองมา เขาจ้องมองมาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม ด้วยสายตาที่ขุ่นข้องหมองใจ
a' @0 {+ e' J& D7 }0 i* p “ผมไม่ได้เกเร ผมไม่ได้หนีเที่ยว ผมเพิ่งกลับจากที่ทำงาน.................” ฉันส่งสายตา และกระแสใจไปบอกเขาอย่างเงียบๆ& A5 e" }- A: q& p/ D5 l2 Y
............แล้ว เขาก็เดินตาม ฉันขึ้นข้างบน อย่างเงียบๆ.............. โดยไม่มีรอยยิ้มให้กัน...........................ไม่มีแม้คำพูดจาสักคำเดียว
1 q) T6 f/ z" E! z2 D8 H2 Y/ d5 J; `2 q' i
7 W; K$ o. N) m! ~9 v0 h เราเดินตามกัน เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อยู่อย่างเงียบๆ................... แต่ฉันก็รู้สึกอบอุ่นใจดี ; s8 X6 U, O6 {) `9 m
/ k! ]% l/ u n& S d' m& F; h
บางวันที่ฉันเหนื่อยอ่อน.................... บางครั้งฉันก็อยากจะให้มันเป็นมากกว่านี้ แต่ ฉันยังไม่พร้อม ฉันต่างหากที่ยังไม่พร้อม ฉันขอเวลา ฉันยังต้องการเวลา เยียวยา รักษาแผลใจ6 ^6 a. |; _0 c& C
" W& G& g! S! s. l" Q
เวลาพ้นผ่านไปเป็นปี ความสัมพันธ์สองเรายังคงเดิม
3 O$ n0 t3 |. ~+ f4 _ O2 [5 W! K3 ~ กฤษเองก็ไม่กล้า ทำอะไรไปมากกว่านั้น ด้วยฉันเคย....................* ^5 t9 }/ ~3 z: b
ฉันเองก็ไม่กล้าเพราะตีค่าตนเองต่ำไป.....................................และฉัน ยังเจ็บ แผลเก่าที่หัวใจ' _. M$ z7 x# a# I$ l) H& x Y
ยังไม่หาย.................มันเจ็บ ปลาบแปลบทุกครั้ง เมื่อคิดถึงเรื่อง ความรัก) U& o0 H5 C, D" b
; A1 ~; Y8 i$ H. k# t& `: | / a' |* q. g; S* X% `/ G4 Q
“ไอ้กฤษมันได้งานใหม่ที่ ไฟแนนซ์..........................”7 j1 d! \8 [+ ?+ ]9 D Q
“เหรอวะ โอ้โฮ้ เงินเดือนเพิ่มกว่าสองเท่าเลยนะแก.......”: n2 y$ u' Z: Q5 ~; c' b [, d
“นั่นน่ะสิ โบนัสนะเกือบยี่สิบเดือนเชียวนะโว๊ย”
, [' s3 R7 B: R1 B เสียงเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ร่วมที่พักต่างพูดคุยแสดงความยินดีกับกฤษ ที่ได้งานดี เงินดีกว่าเดิม นั่นมันยิ่งเป็นการเพิ่มช่องว่างระหว่าง ฉันกับเขาให้ห่างไกลเกินกว่าที่ ฉันจะไข่วคว้า..............เอื้อมมือไปถึง ฉันครุ่นคิดด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
. ~; x2 O9 D3 x3 J4 I8 Y 0 w4 f J0 A% `+ N7 A
แต่กฤษก็ยังทำตัวเป็นปกติเช่นเคยๆ เดินนำฉันขึ้นที่พักไปนั่นแล้ว แต่วันนี้แปลกไป& {9 R9 o) z5 y4 Y
เมื่อถึงชั้นสาม แทนที่เขาจะเลี้ยวขวาเข้าห้องพักตนเอง เขากลับเดินไปอีกฝั่งแล้วรีบเดินกลับมา& {: H/ M7 R2 P8 i9 z) P
ขณะที่ฉันยังอยู่กึ่งกลางบันได
& g2 ~7 B8 i+ L! C- p. R& ~ R+ O “โอ้โฮ............ แผลถลอกเป็นรอยยาว ตั้งแต่เข่าไปถึงโคนขา” กฤษหยุดยืนอยู่ต่อหน้าฉันสักครู่ เหมือนต้องการให้ฉันได้รับรู้
4 k% Z1 i* x. {' W' d, n “กฤษ คุณ..............” เสียงของฉันแผ่วเบา คอแห้งผาก............. แต่เขาเปิดประตูเดินเข้าห้องไปแล้ว ]+ F5 U" B0 D$ c/ C
% W) [1 d4 ^. ?6 Y
“กฤษ.............คุณคง เจ็บแสบที่แผลมากสินะ” ฉันรำพึงกับตนเอง6 [% V6 T& S0 J K" c; e! _5 f' O
“ผมอยากจะคอยดูแลคุณเหลือเกิน..............” ฉันได้แต่คิด 9 K9 }7 X/ }6 n; Z7 u
ในความเป็นจริง เราต่างกันเหลือเกิน ฉันจึงทำได้แค่เพียงรับรู้...............ฉันรับรู้ถึงเจตนา และความเจ็บปวดของเขาได้, M9 H& i. I. `6 m0 j
2 E( K. z7 s1 {+ ]% u
( A- d9 W9 S' y! F" v2 F% L เรายังคงเดินตามกัน เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อยู่อย่างเงียบๆ................... แต่ฉันเริ่มรู้สึก ว้าวุ่นใจ 2 e+ Z1 H; N4 s( u- e# X
2 k- }. ~. u8 Y
! Z& W2 s; v4 P8 U" r ฉันต้องลาออกจากงาน ฉันต้องไปฝึกงาน ห่างจากที่พักไปไกลถึงสองชั่วโมง ถ้ารถไม่ติด* Z+ S4 E& d& T/ s- D0 j
มันเป็นเรื่องจำเป็น ที่คณะถ้าไม่ลงฝึกงานจะขอจบปริญญาไม่ได้ แล้วถ้าฉันไม่ย้ายที่พักฉันคงต้องเสียงาน เสียการเรียนแน่ๆ ด้วยคงต้องเสียเวลาอยู่บนรถประจำทางไปกลับ วันละสี่ถึงห้าชั่วโมงได้ ไหนจะต้องเผื่อเวลาไปยืนคอยรถอีก ข้าวของที่หิ้วไปฝึกงานก็คงพะรุงพะรังน่าดู ฉันปรึกษากับเพื่อนๆ เราตกลงกันที่จะไปเช่าห้อง ย่านที่ฝึกงาน เพื่อจะได้ให้ความช่วยเหลือ ดูแลกันได้และตัดปัญหาจิปาถะ ข้างต้น ) O9 B# q4 ^* n2 X+ R
7 \( Y( m* K; t% i, {
! ^+ K) @8 @, }6 ` ฉันเก็บข้าวของ สัมภาระขึ้นรถเช่า เที่ยวแล้ว...............เที่ยวเล่า4 w ], Y0 [ {6 y
……………………………………………………………………………………………………….
7 A. F. v! V/ G" {1 q" @2 e B “เฮ้อ..........เที่ยวสุดท้ายแล้วสินะ ขอขอบคุณทุกสิ่งอย่างที่ให้ฉันอาศัยอยู่ที่นี่ด้วยดี เสมอมา”
) S9 Z- I+ d' uฉันบอกลา ห้องพักและสะพายกระเป๋าลูกสุดท้าย เดินออกมาหน้าตึกอพาร์ทเมนท์
, G" @% [$ J2 p& J& p/ a' l" ?5 R( ? I
% ^, X1 r$ G* r1 H) ]) Z
“กฤษ............ คุณดูเศร้าจังเลย” กฤษยืนอยู่ที่ใต้ต้นกระถินณรงค์หน้าตึก
# ?, `" r T& s; b \: D; Q9 _ฉันเดินผ่านเขาช้าๆ
6 q; @ w3 g5 V3 j/ F2 L
( E/ E3 ]# C$ C0 h$ P; y8 T เรามองสบตากัน เราส่งความรู้สึกเข้าหากัน...........................เราปล่อยให้หัวใจมันคุยกัน อย่างเงียบๆ
2 z5 \7 Z! z$ ?- v6 [# o, {
. o& O! X" e: ^2 @- r( C7 `! c ฉันรู้สึกร้อนผะผ่าว ........... แสบเคือง ที่ดวงตา ฉันเดินช้าๆ มาที่รถ ตายังคงมองอยู่ที่กฤษ
& Q' M/ h( B, a$ ` “ไปแล้วนะครับ..............ลาก่อน” ฉันส่งความรู้สึกถึงกฤษ+ H8 E5 H) N1 _: |6 u
, d. o- B# z" T. n
ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด หล่นโปรยปรายท่ามกลางสายลมที่พัด กระชั้น ........................
9 H$ N. [0 V& c: U
4 ]9 W& {) w! U; f8 j" x4 Z! F ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด หล่นโปรยปรายลงบนศีรษะของกฤษ...................
' e! C( ^5 j) ] |! Sฉันเห็นน้ำตาเขาไหลเป็นทาง
1 w* R; Z/ ~2 i* b 0 @2 q3 [2 W. g0 ?- S
ดอกกระถินณรงค์สีเหลืองสด น้ำตากฤษ........................................ไหลเป็นทาง 5 B( e$ |+ {% M
" V @0 X7 M1 o
น้ำตาฉันเริ่มเอ่อล้นเช่นกัน; N7 `( [1 ^$ H3 ^. I
“ลาก่อน........ลาก่อนครับ” $ Y0 ^$ U7 `% d$ }& R( S0 N/ c
ฉันส่งความรู้สึกถึงกฤษเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ฉันจะควบคุมตัวเองไม่ได้มากกว่านี้7 b# F# N8 m' q; x' |1 V
/ }3 p5 U9 C8 V
6 k2 r! W( G/ u5 O
พอรถเริ่มเคลื่อน ฝนก็เริ่มโปรยปราย .....................ฉันมองกฤษผ่านกระจกมองหลัง
6 A ~5 z/ i( G4 X% k: V, Sเขายืนอยู่ที่เดิม................. ฉันเห็นเขายังยืนอยู่ที่เดิม.............................น้ำตาเขารินไหลเป็นทาง 1 U& Y8 R3 R( V h8 K" m4 b* K
$ D. ?( ?$ ]! o+ Z- B
ฉันมองเห็น กฤษยืนนิ่ง......................น้ำตารินไหล....................................อยู่ที่เดิม
( V5 c' @8 ]4 g3 `0 r# O5 {1 S% A" O1 S- Z7 O9 o
- w$ c0 K9 t0 D, } V
“ผมขอโทษๆ................ เราต่างกันเหลือเกิน” ฉันพร่ำบอกกับหัวใจของตัวเอง ขณะรถเลี้ยวเข้าสู่ถนนเส้นหลัก ฉันนั่งหันหลังให้คนขับ.............................น้ำตาฉันรินไหล ไปตลอดทาง
! K# q% E- r9 Q5 w Lฉันเริ่มเจ็บที่หัวใจ................ฉันเจ็บปวดที่หัวใจอย่างเคยๆ
: R/ ]3 S+ O/ P8 h. S2 d0 G
+ v `) N* c- C2 f+ g4 M
6 V" r9 V! h8 f- f ฉันตั้งใจฝึกงาน ทำงานอย่างเต็มความสามารถ ฉันทำงานหนักมากทั้งเวลางานและหอบกลับมาทำที่ที่พัก ไม่เว้นแม้เสาร์อาทิตย์+ v8 l; c0 D* T1 T" X& y
แต่ทุกครั้งที่ฉันพอจะมีเวลาว่าง ใจฉันจะล่องลอยไป.....................และที่หนังสือตรงหน้าจะปรากฏ ภาพของกฤษเสมอๆ ฉันคิดถึงเขาทุกลมหายใจเข้าออก ก็ว่าได้- B+ W9 w- x3 i8 @/ X' b
, v. D7 r+ _. ?0 J9 X3 |" ^+ A
ทุกเช้าวันพฤหัสบดี อาจารย์จะเรียกนักศึกษาทุกคนมาประชุม เพื่อติดตามเรื่องการฝึกงานเสมอ กว่าครึ่งเทอม งานถึงเข้าที่เข้าทาง..................................... F" [9 o; R$ g& I7 H( K
ฉันคิดถึงกฤษแทบใจจะขาด ................................. ตอนนี้ฉันพอจะปลีกตัวได้บ้าง วันนี้ฉันต้องไปเจอเขาให้ได้ ฉันออกจากที่พักตั้งแต่เช้ามืด ฉันไปยืนดักรอดูเขาอยู่บนสะพานลอยที่ปากซอยเข้าที่พักของเขา ยังคงตรงเวลาเสมอ กฤษเดินมาโน่นแล้ว......................... เขายังดูดีอย่างเคยๆ หล่อเหลา สูงสง่า แต่ดูเขาผอมลงและดูเงียบเหงาซึมเซาไปมาก1 P0 a* B" l. }- O* {' e5 J
ที่แปลกตามากๆก็ตรงที่ทรงผม .....................................ปกติกฤษจะไว้ผมทรงสั้นตั้งๆคล้ายทหาร แต่ตอนนี้เขาไว้ผมยาวแล้วทาเจล หวีเสยเปิดหน้าผากไปทางด้านหลัง ซึ่งเป็นทรงผมของฉันเอง เขาดูดีมากในสายตาฉัน...................................ฉันมองเขาอย่างชื่นชมและมีความสุข
& E U1 z$ {" G4 U4 Q) ?8 Q7 V7 j3 V) q% K2 G2 J& h3 N4 x
“กฤษครับ ผมมารอคุณสักพักแล้ว...........ผมคิดถึงคุณมากครับ” ฉันได้แต่ส่งใจไปบอกเขา เราช่างแตกต่างกันเหลือเกิน.................ความรู้สึกนั้น ฉุดรั้งฉันเอาไว้ไม่ให้เดินไปหาเขา5 T0 M- F% V- V- C( Q4 \
; y# B/ H) w8 y9 T, a9 J เขาเดินใกล้เข้ามา เขามองเห็นฉันแล้ว ........................ เขาชะงักนิดหนึ่ง
+ V* u) s# y8 X& J3 \1 F( h. @เขามองมาที่ฉัน เขาจ้องมองมาด้วยสายตาที่แสดงความเจ็บปวด..................................................แล้วเปลี่ยนเป็นสายตาที่แสดงความเย็นชา................. เขาแสดงอาการเฉยเมยและเดินไปโน่นแล้ว- k- F6 u' P% ]0 J! S) w
# [5 b \ N1 u5 q- i' ]
5 S; M3 G1 j# P& ^* a
ฉันได้แต่ ยืนตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก เหมือนโดนไฟช็อต กฤษไม่เคยแสดงอาการอย่างนี้กับฉัน เรื่องราวต่างๆผ่านเข้ามาในห้วงคิดของฉัน. ~( Y2 g. v( j+ F
“ขอโทษครับกฤษ..............ผมผิดเอง ผมไม่ดีเอง สมควรแล้วที่คุณจะโกรธจะเกลียดผม”6 n# r' K4 k- } U0 p
วันนั้นฉันเข้าประชุมอย่างไร้หัวจิตหัวใจ และกลับไปทำงานด้วยความสลดหดหู่ใจ , M1 \/ X& k$ y
............................................................................................................................................................, P* i# q3 Y. C, {0 h8 K
5 B$ S2 g1 c" T, n1 _* C
ฉันฝึกงานอย่างไม่มีความสุขแต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุด สุดท้ายฉันได้คะแนนดีที่สุดในรุ่นทั้งในรายวิชาฝึกงานและการสัมมนาการฝึกงาน& a" u( C% e/ ~
ฉันได้งานเป็นซูปเปอร์ไวเซอร์ในบริษัทผลิตชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์ ซึ่งเป็นบริษัทฝรั่งที่มีชื่อเสียงมาก และที่สำคัญมาก รายได้ของฉันมากกว่าตอนทำงานห้างถึงสามเท่า
& K9 c; X% @& N; e / b* }# x {, M* N7 ]) Z1 u6 i: l
ฉันมีความสุขกับงาน กับเพื่อนร่วมงาน.........................แต่ฉันลืมกฤษไม่ลง ฉันตัดสินใจย้ายกลับเข้าไปที่พักเดิมเพื่อจะได้ใกล้ชิดกับกฤษ
1 g \& K7 W9 M$ N H 3 ?. E9 [7 H6 R: a4 }( {3 d. B
รุ่นพี่ต่างแสดงความยินดีที่ฉันได้งานดี ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าที่นี่คัดคนมาก.............แต่กฤษสิ เขาแปลกไป เขาเปลี่ยนไป เขาพยายาม หลบหน้า ไม่มองสบตาฉันอย่างเคยๆ8 i# L, [9 S" Q% k5 j/ B+ F
7 G/ U+ H6 @; z9 A5 S% K/ l0 o, \! P' r “ที่รัก ผมกลับมาแล้ว ผมกลับมาตามเสียงหัวใจที่เรียกร้อง.........................................”
6 ^+ X. B% D r3 ? ! q" |2 f2 y1 x! O1 w5 t: S" W
ฉันพยายามส่งใจไปถึงเขา แต่เปล่าเลยกฤษไม่เคยรับรู้........................เขาดูเฉยเมย. f6 X5 a: W P1 `3 ]+ }
เขาเย็นชาทุกครั้งที่เจอ
. g7 u2 o6 K; G( H แต่ที่ทำให้ฉันใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง...................... เขาใช้ผ้าเช็ดตัว สีขาว และสีบานเย็น4 G4 }) \% g# B3 p" @8 j- M7 J
เช่นเดียวกับฉัน ซึ่งก่อนที่ฉันจะย้ายออกไปเห็นเขาใช้สีเหลือง....................โธ่ที่รักคุณคงต้องการระลึกถึงผมสินะ ฉันรำพึงเข้าข้างตัวเอง5 B g, n# q( _) r. G' e
- L. f, L' \# ~' o “พี่พลๆ ............................” เสียงกฤษเรียกหาใครคนหนึ่งซึ่งฉันคุ้นหน้าดี4 T( ^ u7 T) `$ {
ฉันแอบดูที่ระเบียงด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าเขาจะไปไหนกัน เขาทั้งคู่หิ้วกระเป๋าใบใหญ่คนละข้าง มีด้ามไม้เทนนิสโผล่ออกมา ดูเขาสนิทสนมกันมาก ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีทีท่าว่าสองคนนี้จะชอบพอกัน7 Z2 O, B. r8 @; q8 r& T
" Z7 E, q3 M4 H: P5 x
วันต่อๆมา ฉันคอยสังเกต ความสัมพันธ์ของทั้งคู่
; o) T% L9 g. Q6 n เขาดูสนิทชิดเชื้อกันมากกว่าที่ฉันคิด ไปไหนมาไหนด้วนกันตลอด ไปเที่ยวกลางคืนด้วยกัน ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน และดูเหมือนกฤษจะปล่อยเนื้อปล่อยตัวไม่เจ้าสำอางค์เหมือนเมื่อก่อน……………………….ผมเผ้าไม่เข้ารูปเข้าทรง ทั้งๆที่ตัดสั้นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว และดูเหมือนเขาจงใจจะทำตัวเองให้อ้วนขึ้นให้ทัน พี่พล ของเขาคนนั้น8 v0 ?+ Q0 Z: A7 S
, V5 {2 b9 q$ {( g ^8 j
“ดูนัยกฤษสิเธออ้วนขึ้นมากเลย....................................”
- C2 m# |. W: H “ก็เป็นธรรมดาคนมัน อินเลิฟ อะไรๆ ก็คงอร่อยไปหมดน่ะนะ”+ ?% u7 b+ y4 u/ j2 h$ J* Q- a
“นั่นนะสิ คอยพะเน้าพะนอเอาใจกันซะ........................ ”7 R) Q% l0 G# Y: n0 N
“เออนะ...............ไม่เหมือนใครบางคน เขารักแทบจะเป็นจะตายทำเป็นเล่นตัวอยู่ได้ สุดท้ายเป็นไงหล่ะ”! v8 U/ `3 F: G3 q
“กินแห้วสิคะ............ฮ้า ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
7 ?% M7 L4 c8 j! c; |6 q% } เกย์สาวเม้าแตกกันกระจายเหมือนจงใจให้ฉันได้รับรู้
* D: L3 j j; Q3 Y* y: T4 I& I
/ f5 e u0 I* q8 U
ฉันคอแห้งผาก...............รู้สึกเหมือนโดนไฟช๊อต พยายามฝืนก้าวเดินจนถึงห้อง. S8 A; B' g- _. t0 R% J& F
เหมือนมีมีดสักร้อยเล่มพันเล่ม มาปักอยู่ที่อกฉัน...........................ฉันจุกแน่นที่หน้าอกจนแทบหายใจออก........................หัวใจร้อนรุ่ม เ[อย่าโพสคำหยาบ]่ยวแห้ง ฉันรู้สึกอ่อนระโหยโรยแรง ไม่มีแม้แต่น้ำตาสักหยด หัวสมองฉันมึนตึงเหมือนประสาทไม่สั่งการ
, |0 W& N+ r$ W9 p! o* q7 `8 ?+ C j: J
ฉันตกอยู่ในภวังค์นั้น นานเท่าไหร่ไม่ทราบได้ ................................5 {, q/ }! Q" v( L8 n
) x0 c+ n; I4 f; T1 W: \
มารู้ตัวอีกที น้ำตาก็เปียกปอนหมอนหนุนไปทั่ว..............................ฉันไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะขยับตัว ! E% L7 t# T( F! q8 @7 j$ H) ]
( E y# \' s' X$ s1 S' T" s “กฤษครับ ผมขอโทษ ทุกสิ่งอย่างมันเป็นเพราะผม.......................ผิดที่ผมคนเดียวเท่านั้น”; S# B7 W9 P: ` u
, P, F0 ]9 y+ |- J$ m. ]1 z# m) a6 l$ E
.............................................................................................................................................................
8 E( X% `% Z' Q# ]1 p0 l.............................................................................................................................................................
6 s7 W( X4 Q& e" a( s" ~
7 {3 b u: J W ฉันหิ้วกระเป๋าใบสุดท้ายเดินออกจากตึก สายลมพัดเอื่อย กิ่งก้านกระถินณรงค์เอนไหว ดอกสีเหลืองสดร่วงหล่น สายฝนโปรยปราย.............................แต่ไม่มีใครยืนอยู่ที่ใต้ต้นไม้ที่ตรงนั้น หัวใจฉันยังคงร้าวราน น้ำตาเอ่อนอง แล้วเริ่มรินไหลเป็นทาง6 y6 G; U. g2 h( l
. D9 `# H; u! S/ T$ y. { ดอกกระถินณรงค์ร่วงหล่น สายฝนโปรยปราย น้ำตาฉันรินไหลเป็นทาง4 q6 `2 h: k5 c0 N! H7 ?
* [. c- f4 f1 [6 [4 \
ฉันก้าวเดินต่อไปไม่ไหว จึงได้แต่หยุดยืนนิ่ง.................น้ำตารินไหลเป็นทาง
# U0 I; q8 s( a2 A9 g/ [7 B |
|
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2011-3-17 15:23:25
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2011-3-19 13:00:31
โพสต์ 2011-4-21 08:29:00
โพสต์ 2012-5-14 17:32:57
โพสต์ 2016-11-5 05:55:05