4 G5 j7 M" t' I7 m* }' K2 B
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
q! Q$ E+ M( K0 C: y8 D
' }! k% J: I" z1 ?7 Q8 o0 Z. S5 G
* q4 E- k- R; j% M( S/ [พักร้อน พักใจ (เรื่องยาว) P 9.
# y. t- i- r# @& ~* u“...พี่ปัน...”ผมไม่รู้จะพูดยังไงดีได้แต่เอ่ยชื่อพี่ปันออกมาอย่างเบาๆยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกจากใบหน้าที่หล่อเหลาของพี่ปันพี่ปันช้อนมือขึ้นประกบมือผมไว้อีกชั้นหนึ่ง แล้วซุกใบหน้าลงบนมือผมย่างโหยหา
( d/ l6 N0 Y( Y8 ]/ ~ “ไปป์...พี่ขอบคุณสำหรับความรักความห่วงใยที่มีให้พี่มาตลอดนะ...มันมากพอที่จะชดเชยกับสิ่งที่พี่ขาดหายไปตั้งแต่เด็ก...พี่เองก็ไม่ค่อยได้อยู่กับพ่อแม่พี่อยู่คนเดียวมาตลอดตั้งแต่จำความได้ พี่เคยทั้งเหงา ทั้งเปล่าเปลี่ยวถึงแม้อยู่โรงเรียนจะมีเพื่อนๆก็ตามแต่พอกลับมาที่ห้องพี่ก็ต้องอยู่คนเดียวมาตลอด...สัญญากับพี่ได้มั้ยว่าจะรักพี่ไปอย่างงี้ตลอดไป สัญญากับพี่ได้รึเปล่า...”พี่ปันพูดออกมาน้ำตาก็ไหลลงมาจนผมรู้สึกเปียกไปทั้งมือผมเลยที่นาบอยู่กับใบหน้าพี่ปัน เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นพี่ปันอ่อนแอมากมายขนาดนี้7 I) s0 h$ E. m7 y( @
“ไปป์สัญญา สัญญาว่าจะรักพี่ปันรักคนเดียวและคนสุดท้ายสำหรับชีวิตไปป์...ไปป์ไม่รู้ว่าอนาคตเราทั้งคู่จะเป็นอย่างไงแต่วันนี้ ตอนนี้ไปป์รักพี่ปัน รักมากๆด้วย”ผมพูดออกมาพลางดึงมือตัวเองออกแล้วเข้าไปกอดพี่ปันทันที ผมไม่เลือกที่จะร้องไห้อยากจะเข็มแข็งบ้างในยามที่พี่ปันอ่อนแอ และเศร้าใจ' Q2 J: i; D& F" p: f/ P0 A
“พี่รักไปป์นะ...รักมาก มาก มาก มาก “พี่ปันที่ซบใบหน้าลงบนไหล พร่ำบอกรักผม ผมก็ได้แต่ลูบหลังปลอบพี่ปันเบาๆ W: e! z9 I' C6 i" e9 l
“ไปป์ก็รักพี่ปันนะคับ...”ผมก็พูดออกมาบ้างจริงน้ำตาผมก็แทบจะทะลักออกมาอยู่แล้ว แต่ก็กั้นเอาไว้ เราต้องเข็มแข็ง
5 D' j( S7 g" [" h “พอแล้วๆ...เลิกร้องๆได้แล้วใครกันน้าที่ชอบว่าไปป์เป็นคนขี้แง”ผมก็แซวพี่ปันบ้างซึ่งก็เป็นผลพี่ปันผลักออกจากตัวผมทันที แล้วใช้หลังมือขยี้เช็ดน้ำตาออกผมรีบคว้ามือพี่ปันไว้ทันที# Q9 N& X/ D' ^9 S' q( ^
“เดี๋ยวตาก็แดงหรอก....”ผมก็ค่อยใช้นิ้วเกลี่ยน้ำตาออกจนหมดพี่ปันก็จับมือผมไว้ทั้งสองข้าง แล้วค่อยๆก้มหน้ามาประทับริมฝีปากผมทันทีไม่มีการรุกล้ำใดๆทั้งสิ้น แค่จุ๊บกันแค่นั้น
; y. H( n, t: F! X7 Q. C “ครับผม...คุณแม่”พี่ปันถอนจุ๊บออกมาแล้วหันมายิ้มให้ผม รอยยิ้มของพี่ปันคนเดิมกลับมาแล้ว) H9 h( u/ m4 E4 x( D# z: X Z
“ไปล้างหน้าก่อนไป...”ผมหลักพี่ปันให้ลุกไปล้างหน้าซึ่งพี่ปันก็ลุกไปเข้าห้องน้ำอย่างว่าง่าย แล้วก็ออกมานั่งข้างๆผมเหมือนเดิม
, G8 i {; B( \4 v. w" F “ไปป์...ไปขับรถเล่นกันมั้ย...แล้วตอนเย็นๆเราก็ขับรถกลับกรุงเทพเลย”พี่ปันพูดกลับผม- `1 o! d% |" X4 k+ y4 F0 D
“พี่จะขับรถไหวรึเปล่า...”ผมหันไปถามพี่ปันทันทีกลัวพี่ปันพักผ่อนไม่เพียงพอ
& w0 Y! U. P/ V. b8 [8 O “ไหวซิครับ...พี่ไม่มีทางที่จะขับรถพา(คนที่พี่รัก)ไปเจออันตรายหรอกนะไม่ต้องห่วงครับ”พี่ปันพูดแค่นั้นก็จะหอมแก้มผม แล้วเดินไปช่วยผมหยิบกระเป๋าใส่สัมภาระไปไว้ท้ายรถ จนหมด แล้วจึงกลับมานั่งที่โซฟาข้างนอกที่น้องปิ่นนั่งเล่นอยู่คนเดียวตอนนี้บ้านที่เคยมีข้าวของเครื่องใช้ถูกจัดเก็บไปจนหมดเกลี้ยง...เหมือนที่มาครั้งแรกเป็นบ้านที่ดูโล่งๆ
6 P; G2 g0 O# g0 q; D H7 c1 h “เดี๋ยวก็มีแม่บ้านมาทำความสะอาดนะไปป์ ไม่ต้องห่วง”พี่ปันที่พึ่งเก็บกระเป๋าใบสุดท้ายมานั่งข้างผมอีกที
1 f; h. ~+ T8 s3 D “อ่าครับๆ...”ผมก็พยักหน้ากลับไป
2 K G; U; S6 O “น้องปิ่น...เรากลับกันดีกว่าเนอะไปขับรถเล่นกันนะครับ”พี่ปันอุ้มน้องปิ่นมาไว้ที่ตัก พลางบอกตอนแรกดูเหมือนพอได้ยินว่าจะต้องกลับแล้ว ก็เบะปากเหมือนจะร้องไห้แต่ก็กลายมาเป็นนั่งยิ้มแป้นเหมือนเดิม
& O5 k- ~+ T2 V “ไปกันเถอะไปป์”พี่ปันอุ้มน้องปิ่นขึ้นแล้วหันมาเรียกผมอีกที
3 l: i; f3 |6 ^& t “ครับๆ...”แล้วจึงเดินตามพี่ปันไปติดๆพอมาถึงรถผมก็อุ้มน้องปิ่นมาจากพี่ปัน เพราะพี่ปันต้องขับรถ ผมก็เช็คความเรียบร้อยก่อนจะหันไปบอกให้พี่ปันออกรถไปได้แล้ว พี่ปันก็ขับรถลัดเลาะไปตามชายหาดวันนี้ถึงจะตอนบ่ายแล้ว แต่ก็ไม่มีแดดเลย เหมือนจะมีพายุเข้าพี่ปันก็ขับรถเปิดกระจกไปเรื่อยๆผมก็พยายามสูดลมอากาศที่สดชื่นเอาไว้ให้ได้มากที่สุด จนพี่ปันเลี้ยวรถอกจากชายหาดพี่ปันปิดกระจกรถแล้ว ผมหันไปมองชายหาดที่ดุจะห่างไกลออกไป จนรู้สึกว่ามีมือมากุมมือผม
+ y! D: C- c' m0 ^ l “ไว้เรา...ค่อยมาใหม่ก็ได้”พี่ปันพูดเหมือนที่ผมคิดเลย
* u3 J& q \; O “อื้ม....”ผมตอบไปแต่ก็มองออกไปทางกระจกอยู่เหมือนเดิม พี่ปันก็ขับรถไปเรื่อยๆน้องปิ่นตอนนี้จะเจอแอร์เย็นๆสบายก็ผล็อยหลับไปแล้ว ผมเลยจัดให้เป็นนอนเบาะหลังรถจะได้หลับสบาย0 O# A5 p# b4 ?8 |
“ไปป์...ไม่ง่วงเหรอ”พี่ปันถามผมเพราะตอนนี้ท้องฟ้าก็มืดแล้ว ก็เดินทางมาได้ครึ่งทางแล้ว
# ~# @ {" S. w/ _* v “ไม่อ่า...ไปป์นอนมาทั้งแล้ววันนี้”ผมก็หันกับตอบ1 a- l- X8 Y$ [, A _6 o
“วันนี้...ที่พี่พูดไปตอนบ่าย พี่พูดจริงๆนะไปป์”พี่ปันพูดขึ้น ผมก็จำได้อยู่แล้ว
# ?4 C+ R" N, m) r6 r* \8 [: Y, w “อืม...ไปป์ก็พูดจริงๆนะ”ผมก็ตอบไปพี่ปันกุมมือผมไว้ แต่ตาก็มองถนนอยู่เพราะต้องขับรถผมก็ชวนพี่ปันคุยนู้นคุยนี่ไปเรื่อย แก้เบื่อพี่ปันก็เข้าแวะเข้าปั้มบ้างเพื่อพักเหนื่อย จนในที่สุดก็เข้าสู่กรุงเทพสักทีตอนนี้เวลา 2 ทุ่มแล้วประมาณ 2 ทุ่มครึ่งก็ถึงคอนโดพี่ปันแล้วผมก็อุ้มน้องปิ่นที่หลับยาวเลย เดินขึ้นไปบนห้อง พี่ปันก็ถือเป้ให้ผมอีก 2- 3 ใบ แล้วจึงเดินตามผมขึ้นไปบนห้องไปแบบติดๆ
( x! Z0 b. `+ `. X6 u พี่ปันบอกให้ผมพาน้องปิ่นไปนอนในห้องนอน อีกห้องนึงผมก็อุ้มพาจัดแจงให้อยู่ในท่านอนที่สบาย สงสัยจะเล่นเหนื่อยมาทั้งวันแล้วไม่งอแงเลย ผมก็นั่งผมน้องปิ่นนอนอยู่สักพัก รู้สึกดีมากๆเลยที่พาน้องปิ่นไปเที่ยวด้วยเหมือนคอยเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตของผมกับพี่ปันมากๆ มีความสุขจริงๆผมหอมแก้มน้องปิ่นก็แล้วจึงออกจากห้องไป
7 e7 p% o& W5 T' Z “พี่ปัน...ไปป์หิวจังเลย...”ผมพูดพลางลูบท้องตัวเองเบาๆจนพี่ปันหัวเราะ3 M. B7 |, S4 u. }$ A( D. }
“555...งั้นไปสั่งข้างล่างขึ้นมากินดีกว่านะ...”พี่ปันเสนอขึ้น
4 v& r6 x' O6 C& b) l: i, T5 \, ~ “งั้นไปไปป์ดีกว่า...พี่ปันขับรถมาทั้งวันแล้ว...”ผมก็บอกไป$ D) [: s' b- R9 x
“พี่ไปให้ก็ได้...”พี่ปันทำท่าจะลุกขึ้นแต่ผมก็ค้านจะไปเองอยู่ดี จนสำเร็จพี่ปันยอมให้ผมไปเอง
$ C9 a7 H$ F0 G D; Y, Y “แล้วพี่ปันจะกินอะไร...”ผมก็เดินไปหาพี่ปันอีกทีเพื่อถาม2 r% N- V! Q3 g7 k4 n. Y' x
“กินไปป์ 555....อะไรก็ได้แล้วแต่ครับ”พี่ปันแซวผมจนผมต้องเดินไปฟาดแขนพี่ปันทีนึง ทะลึ่งนักผมก็ออกจากห้องไปทันที เพราะพี่ปันบอกจะให้เงินไปซื้อแต่ผมก็รีบวิ่งออกไปไม่ฟังเสียงไล่หลังมาเลย แล้วก็ไปลงลิฟต์แล้วก็คิดว่าจะกินอะไรดีน้า คิดจนผมเดินเข้าไปในร้านอาหารที่อยู่ในคอนโด ผมหยิบเมนูมาดูแล้วก็ตัดสินใจสั่งกับข้าว 2 - 3 อย่างแล้วก็ข้าวเปล่าแยกและก็ไม่ลืมที่จะซื้อน้ำไปด้วย ผมใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง ก็กลับขึ้นห้องไปพลางเดินไปจัดอาหารใส่จาน โดยมีพี่ปันเป็นลูกมืออีกแรง แล้วก้ทานกันจนพุงกางเลยผมกับพี่ปันก็อาบน้ำ เตรียมเข้านอนกันแล้ว7 j+ Y3 I7 v$ d
“พี่ปัน...”ผมสะกิดรีบพี่ปันที่นอนกอดผมอยู่
$ K9 G& O5 Y- H# D" d “หืม...ว่าไง”พี่ปันตอบกลับมา
7 X, k( H( ~; a “ขอบคุณนะที่พาไปเที่ยว...รักที่สุดเลย...”ผมก็บอกไปพลางหอมแก้มพี่ปันทันที/ V; k {0 v s4 b7 ^: U
“เดี๋ยวก็ไม่ให้นอนเลย...พี่ก็รักไปป์ครับ...ไปป์ถ้าอายุครบ25 ปี...ไปป์แต่งงานกับพี่นะ“พี่ลุกขึ้นมานั่งคร่อมผมทันที “...แต่งงาน...บ้ารึเปล่า”ผมร้องด้วยเสียงตกใจมือไม้ผมอ่อนปวกเปียกไปหมด
& ~. {( H% O! Q' ^ “ทำไมหละ...ไปป์ไม่อยากแต่งกับพี่หรอ...ไปป์ไม่ได้รักพี่หรอ”พี่ปันพูดด้วยความน้อยใจ ดูท่าทางหงอยๆลงไปเลย$ c0 w1 B1 n/ Y- S( l' r' q& ]
“เปล่าๆนะ...แต่ไปป์ไม่เคยคิดเรื่องนี้เลย”ผมก็พยายามควบคุมสติ แล้วบอกออกไป
" t0 _* I4 ]! H4 T T “พี่จะรอจนกว่าไปป์อายุ 25 ปีถ้าถึงตอนนั้นไปป์กับพี่ยังเป็นแฟนกัน พี่จะขอไปป์แต่งงาน แต่ถ้า...”ผมรีบเอามือปิดปากพี่ปันทันที ไม่อยากได้ยินคำๆนั้น คำบอกลาแบบนั้นผมไม่อยากได้ยินคำบอก...เลิก...จากปากพี่ปันจริงๆนะ มันคงจะรู้สึกแย่มากๆ
, A, U4 G# `9 u' z; V( V9 K “ไม่เอา...ไม่พูดเรื่องแบบนี้นะครับ...ไปป์ขอร้อง”ผมก็พูดพลางซุกลงที่ไหล่พี่ปัน" { ~! R: r# J" V
“ไม่ว่าจะยังไงพี่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุดรักไปป์ให้มากขึ้นทุกวันๆเลยโอเคมั้ย”พี่ปันพูดก่อนจะจุ๊บที่ปากผมเบาๆผมก็ได้แต่พยักหน้าตอบเขิน พี่ปันจึงฉวยโอกาสจุ๊บผมอีกหนึ่งที
! b3 t( _1 t' E1 s “อ่า...นอนๆดีกว่าไปป์ง่วงแล้วฝันดีครับ.......คุณพ่อ......”ผมก็บอกฝันดีไปแต่คำสุดท้ายเน้นให้ดังหน่อย แล้วล้มตัวนอนทันทีพี่ปันก็ดึงผมให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดอย่างเช่นเคย อบอุ่นจังเลยแล้วผมกับพี่ปันก็เข้าสู้ห้วงนิทราไปจนผมตื่นขึ้นมา หันไปดูคนนอนข้างๆก็ไม่อยู่แล้วในห้องน้ำก็ไม่มี แต่ผมได้ยินเสียงน้องปิ่นร้องงอแง เลยเดินไปดูก็เห็นพี่ปันกำลังอุ้มโอ๋น้องปิ่นอยู่ พอผมส่งขวดนมไปให้น้องปิ่นก็ดูดอย่างอร่อย
$ A0 C7 A7 l3 a4 } “สงสัยจะหิว...เมื่อคืนก็ไม่ได้กินอะไร หลับทั้งวัน”ผมก็หันไปบอกพี่ปันที่อุ้มน้องปิ่นอยู่$ E) B6 d8 y( k1 q2 w j% N
“อืม...แล้วนี่ตื่นนานยังเนี่ย”พี่ปันหอมแก้มผม+ J5 a* m/ n5 U( G5 @
“สักพักแล้วหละ”ผมก็ตอบแบบยิ้มไปให้แล้วก็เดินไปอาบน้ำแต่งตัว จนเสร็จจึงเดินไปตามพี่ปันไปอาบน้ำ
- f& z( N! V$ ~$ K! P8 w; k “พี่ปัน...ไปอาบน้ำได้แล้วนะ”ผมบอกพลางอุ้มน้องปิ่นเอาไว้พี่ปันก็เดินไปอย่างว่าง่าย จริงก็แอบใจหายเหมือนกันเพราะวันนี้แม่น้องปิ่นจะมารับไปแล้วเห็นพี่ชายผมบอกจะพาไปอยู่ต่างประเทศด้วย คงจะไม่ได้เจอกันนานมากๆเลย
# S7 i7 C& X$ O6 v- S3 }( s& x สักพักพี่ปันที่เพิ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินมานั่งสมทบกับผมที่โซฟาพลางเล่นกับน้องปันผมก็นั่งเล่นอยู่สักพักผมกับพี่ปันก็เดินลงมาจากคอนโดด้วยมีผมคอยอุ้มน้องปิ่นอยู่แล้วพี่ปันหิ้วข้าวของเครื่องใช้ของน้องปันพี่ปันก็สอดส่องดูความเรียบร้อยก่อนจะออกรถไปสักพักก็ถึงหน้าบ้านเพราะพ่อแม่และพี่ชายผมยังไม่กลับ บ้านจึงเงียบๆไม่ค่อยมีใครแต่ผมมีกุญแจจึงเปิดประตูเข้าไปได้ ดูท่าพ่อแม่น้องปิ่นยังไม่มาพวกผมจึงไปนั่งรอกันในบ้าน
9 j+ q$ g" Y4 w+ x “แล้วนี่ที่บ้านไปป์กับกันมาวันไหนเนี่ย...”พี่ปันถามผม
: Z# V' f9 x, k. j" l' x “ก็คงจะอีก 2 - 3 วันแหละครับ...”ผมก็หันมาตอบ เพราะกำลังเปิดทีวีให้น้องปิ่นดูการ์ตูนอยู่
5 H% q3 x* X9 ]8 l2 F “อืมๆ...”พี่ปันตอบพลางเดินดูรอบๆบ้านผมนี่ก็ประมาณ 10 โมงแล้วก้มีรถมาจอดหน้าบ้านผมจึงออกไปดูก็เห็นลูกพี่ลูกน้องผมเดินมา ผมจึงเชิญเข้าบ้านมา
* S% D/ J/ S; _2 J7 f “ขอบคุณมากนะไปป์...ที่ช่วยดูแลลูกให้พี่ตั้งนาน...”แม่น้องปิ่นก็กล่าวกับผม ซึ่งตอนนี่พี่ปันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
- O* p/ I/ T& C2 I/ y “จริงๆไปป์กับพี่ปันก็ช่วยกันดูแหละครับ 555”ผมก็บอกออกไป พี่สาวผมคนนี้ก็รู้จักพี่ปันดีอยู่แล้ว เพราะเคยเจอกัน 3- 4 ครั้งได้9 |- e1 Q! z$ t
“อ่า...แล้วนี่ปันไปไหนหละ...ไม่เห็นเลย”พี่สาวถามผม ผมเองก็ได้แต่ส่ายหน้าหาไม่เจอเหมือนกัน2 J# B. a" q+ n' K" K5 ^
ผมกับพี่สาวแล้วแฟนของพี่เค้าก็คุยกันอยู่สักพักซึ่งตอนนี้น้องปิ่นก็อยู่ในอ้อมกอดของพี่สาวไปแล้วทำท่างอแงจะให้ผมกับพี่ปันอุ้มน้องให้ได้ ซึ่งพี่ปันก็รับมาอุ้มอย่างว่าง่าย(จะรักเด็กอะไรขนาดนั้นนะ...พี่ปัน)
0 f5 `. h' L3 _8 {6 O( e/ Z. I “เป็นเด็กดีนะครับน้องปิ่น...”ผมบอกกับน้องปิ่นทำหน้าจะร้องไห้อยู่แล้วเพราะคงรู้ว่าจะต้องจากลากันไปแล้ว จากไปไกลด้วย
& W* N$ ~2 L, o8 S/ l “แล้วพี่ปันกับพี่ไปป์จะไปเยี่ยมนะครับ”พี่ปันพูดก่อนจะหอมแก้มน้องปิ่นที่สะอื้นอยู่0 k) p0 K, X; W$ \' ~' J
“แง แง...ม่าม้า...ป่าป๊า...แง”นั้นเป็นเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินน้องปิ่นร้องออกมาซึ่งพ่อแม่ของน้องเค้าคงคิดว่ากำลังเรียกพวกเค้าอยู่จึงได้แต่โอ๋กันอยู่ในรถแล้วพวกผมก็กล่าวลาก่อนรถจะเคลื่อนตัวออกไป ผมรีบวิ่งเข้าบ้านไปทันทีจริงๆผมก็กลั้นน้ำตาแทบแย่ แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว กลั้นไม่ไหวแล้วพอมาถึงตัวบ้านผมก็ร้องไห้สะอื้นตัวสั่นเลยถึงแม้จะอยู่กันไม่กี่วันแต่ก็มีความทรงจำที่ดีไว้มากมาย ผมคงจะคิดถึงน้องปิ่นลูกสาวผมคนนี้อีกนานสองนานเลยทีเดียว2 W; t/ r8 I! a/ U8 O' t
พี่ปันที่เดินตามหลังผมมา ก็ดึงผมมากอดปลอบไม่มีการพูดคุย ปลอบใจอะไรทั้งนั้น ไออุ่นสัมผัสที่ส่งมา มันช่วยทำให้ผมอุ่นใจขึ้นผมก็ปิดบ้านแล้วนั่งรถกลับไปที่คอนโดพี่ปันอีกครั้งระหว่างพี่ปันก็ดูเงียบๆลงไปมาก ผมก็พอจะรู้พี่ปันคงเสียใจเรื่องน้องปิ่นเหมือนกันตลอดทางต่างคนก็ต่างเงียบ จนถึงที่ห้อง
7 v/ f- x) n, T: f “พี่ปันไปป์หิวจังเลย...”ผมก็อ้อนถามพี่ปันที่ยืนท้าวคางอยู่ที่โต๊ะห้องครัว1 d( w2 W! F6 g2 p
“อืม...ไปป์จะกินอะไรหละ...จะทำกินหรือไปกินข้างนอกดี”พี่ปันถามผมหน้าเฉยๆ4 B, u) E. }: U. l
“แล้วแต่พี่ปันดีกว่า...”ผมก็ยังบอกออกไป4 R4 B: Y3 D# b( u6 y
“แล้วแต่ไปป์ซิ...พี่กินอะไรก็ได้”พี่ปันก็ดูจะไม่ยอมเหมือนกัน
2 D, ?% H5 j/ U+ i “เราก็อุตส่าห์ตามใจบ้างนะ”ผมก็บ่นพึมพำอยู่คนเดียว) i) k c1 q; h/ x( |
“เมื่อกี้ไปป์ พูดว่าอะไรนะ...”พี่ปันพูดพลางเดินมาทางผม ดูน่ากลัวเหมือนโรคจิตเลย
. q+ N9 | E& ]; F9 c- F “ปะ เปล่านะ...”ผมก็ปฏิเสธออกไป
4 ?2 G4 \0 t% N$ d- \6 `7 D. D, @ “ถ้าตามใจพี่หละก็...พี่กิน...ไปป์...แล้วกัน”พี่ปันอุ้มผมไว้แนบอก ผมที่ตกใจจึงรีบคว้าคอพี่ปันเอาไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว
0 F8 Q6 E- g c* `+ ?% D# Q( G. N1 _5 f# h0 J
% c) n+ M1 U0 l4 {) A* G/ z& p! [
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2014-2-23 07:48:11
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2014-2-23 08:27:05
โพสต์ 2016-6-7 21:43:54
โพสต์ 2016-10-20 07:57:09