อดีตกับใครคนหนึ่ง

mon-mon

     วันนั้นหลังจากผมเลิกงาน ผมไปงานแต่งงานของเพื่อนที่เรียนด้วยกันตอนอยู่มหาวิทยาลัย ผมไปถึงงานก็เป็นเวลาทุ่มครึ่งแล้วล่ะครับ
     "เฮ้ย...ว่าไงไอ้บุ้ง กูนึกว่ามึงจะไม่มาซะแล้ว" เพื่อนผมซึ่งวันนี้กลายเป็นเจ้าบ่าวไปแล้วทักผมอย่างสนิทกัน
     "ไม่มาได้ไงวะ กูอุส่าห์อดข้าวตั้งแต่เมื่อวานมากินงานมึงนะเนี้ย" ผมหยอกเพื่อนผมเล่น แต่ใจจริงจะไม่ให้ผมมาได้ไง ก็ตอนเรียนผมยังเคยชอบมันอยู่เลย ผมยืนคุยกับเจ้าบ่าวเจ้าสาวสักครู่ ก่อนที่จะเดินเข้างานไปเจอกับเพื่อน ๆ คนอื่นที่มาถึงงานก่อนผม มางานนี้ก็เหมือนกับสองงานควบแหละครับ เพราะนอกจากงานแต่งแล้วมันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่ามางานพบปะสังสรรค์ระหว่างเพื่อนยังไงยังงั้นเลย
     ผมคุยกับเพื่อนทุกคนที่เจอกันในงานวันนั้น แล้วสายตาผมก็บอกให้ผมรู้สึกว่าเจอเข้าแล้วกับคนที่อยากเจออยากให้มาอยู่เคียงข้างเวลาเหงา เมื่อได้เห็นชายคนหนึ่งนั่งอยู่โต๊ะข้างผมนี่เอง ความสลัวของแสงไฟทำให้ผมมองเขาได้ไม่ชัดนัก แต่พอจะเดาได้ว่า เขาเป็นคนขาวแน่นอน รูปร่างและหน้าตาดี ผมมองเขาอยู่นานเหมือนกัน
. o* x2 O' E' j, x: E     "มองใครวะบุ้ง" เสียงของเพื่อนทำให้ผมละสายตาจากชายคนนั้นได้
/ J" h6 p) `& T+ N3 f" C1 [# [     "เปล่า ๆ" ผมปฏิเสธเพื่อน แต่ผมยังแอบเหล่ ๆ มองเขาอยู่บ่อย ๆ จนผมหันไปเห็นเขากำลังจ้องหน้าผมอยู่ เขาก็ยิ้มให้ผม ตอนนั้นผมเองก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ว่าเขายิ้มให้ผมจริง ๆ  ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ ก็มีเสียงคนเดินตามมา ผมหันกลับไปมองใบหน้าของคนเดินตามมา
  N+ b7 ]: H# e; s/ z     "ดีใจด้วยนะที่ได้แต่งงานซักที" ผมบอกกับเจ้าบ่าวของงานก่อนที่จะบรรจงหอมแก้มเขาอย่างเบาบาง ผมบอกแค่นี้คงรู้นะครับว่าผมกับเจ้าบ่าวเคยเป็นอะไรกันมาก่อน
     "ขอบใจ ว่าแต่นายเหอะ มัวแต่บ้างานไม่คิดจะแต่งงานกับเขาบ้างเหรอ" คำถามนี้ทำให้ผมเงียบไปก่อนตอบคำถาม
     "ห้าสิบ ๆ ว่ะ เอาอะไรกับชีวิตไม่ได้หรอก" ความเงียบเข้ามาแทนที่การสนทนา ก่อนที่จะเดินออกจากห้องน้ำพร้อม ๆ กัน ผมเดินกลับมาผมก็มองชายคนที่นั่งข้างโต๊ะผม ดูเหมือนกับว่าเขาจะรู้ว่าผมเดินมาเลยหันหน้ามองผม แล้วยิ้มให้ผม ผมถึงรู้ว่าเขายิ้มให้ผมจริง ๆ ผมก็เลยยิ้มกลับไปให้เหมือนกัน
* j6 O! x2 |- Q- c     จนงานมงคลวันนี้เลิก ระหว่างที่เดินออกมาผมก็เจอกับคนในงานเมื่อกี้ล่ะครับ ผมถึงกับทำตัวไม่ถูกไปเลย เขาหันกลับมามองผมแล้วก็หยุดเดิน เหมือนกับว่ารอผมเดินไปถึงเขา พอผมเดินไปถึงผมก็มองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า หล่อมากครับ แถมดูแล้วเคน่าจะใหญ่น่าดูเพราะว่าเขาเป็นคนตัวสูงใหญ่
- ]2 j. U2 m" ^+ M) V/ j+ k: l     "โทษนะครับ เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า หน้าคุ้น ๆ" ตอนแรกผมก็นึกว่าเขาฟอร์มจะมาจีบก็เลยบอกว่าจำไม่ได้
     "งั้นคุณชื่อบุ้งใช่มั้ยครับ" ผมได้ยินก็เลยงงว่าเขารู้จักผมได้ไง
. P. p: x4 T4 n1 N, t8 r! C( ^     "คุณคงจำผมไม่ได้หรอกครับ ผมชื่อวินครับ ทำงานอยู่ที่เดียวกับพี่นัท (เจ้าบ่าว) นะครับ" ผมก็เลยนึกออกเลยว่าเคยคุยกันมาก่อน เพราะเมื่อก่อนผมจะไปติดต่องานที่บริษัทของนัทอยู่บ่อย ๆ ผมก็เลยถือโอกาสคุยกับเขาไปเลย จริง ๆ มันก็ไม่เชิงหรอกครับ ก็เขาชวนผมคุยก่อน เราเดินคุยกันไปเรื่อย ๆ และแล้วเขาก็อาสาพาไปส่งที่บ้าน ผมเองก็ไม่รู้เป็นไงไปกับนายคนนี้เฉยเลย ทั้งที่ปกติแล้วผมจะไม่ไปกับคนที่ไม่สนิท คงจะเป็นเพราะว่าผมเองชอบเขาอยู่ก็ได้มั้ง
7 v, X7 @# V  ~; H# }9 W3 z     "คืนนี้นอนหลับฝันดีนะครับ" วินบอกกับผมเมื่อเขาขับรถมาถึงหน้าบ้านผม
     "เช่นกันครับ" ผมตอบเขากลับไปก่อนที่จะเดินเข้าบ้าน คืนนั้นทั้งคืนในห้องผมมีแต่หน้าวินลอยมาอยู่ตลอดเวลา จนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ เช้าวันรุ่งขึ้นผมถูกปลุกด้วยเสียงโทรศัพท์ ผมบ่นงึมงึมพร้อม ๆ กับเอื้อมมือไปรับโทรศัพท์ บนหัวเตียง

mon-mon

     "ดีครับ" เสียงทักทายตอนเช้าฟังดูก็รู้ว่ายังไม่ตื่นแน่ ๆ
     "ยังไม่ตื่นอีกหรือครับ มันจะเที่ยงแล้วนะครับ" เสียงคนที่โทรมาไม่คุ้นหูผมเท่าไรเลยต้องเอ่ยถามขึ้น
4 J% W$ t: a& A8 R" W4 A, M* P     "ใครอ่ะครับ" เขาเงียบไปก่อนที่บอกผมว่าเป็นใคร
     "วินเองครับ วินเอง จำได้หรือเปล่า" เขาบอกผม ผมถึงกับตาสว่างขึ้นมาเลยเพราะว่าไม่นึกว่าเขาจะโทรมาหา
1 f+ M) R! u& H2 W( o5 N: `) ?8 B     "เดี๋ยวอีก 30 นาทีผมไปรับไปทำงานนะครับ" อีกแล้วครับ  ผมก็เออ ๆ ออ ๆ ไปกับเขาอีกแล้ว ผมก็เพิ่งจะรู้จริง ๆ ว่าตัวเองชอบเขาเข้าแล้ว เลยรู้สึกดีใจนิดหน่อยที่จะได้เจอเขา ผมก็เลยตรงไปที่อาบน้ำเพื่อไม่ให้เสียเวลาเพราะเดี๋ยวจะไปทำงานสาย ตรงเวลามากครับ พอนาฬิกาผ่านไป 30 นาทีเขาก็มาจอดรถหน้าบ้านรอผมแล้ว ผมรีบจัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยแล้วกระโดดขึ้นรถเขาไปทำงาน
9 o! s: Z4 F5 g9 \/ [+ N9 u     "ทำกับอย่างผมเป็นแฟนคุณเลยนะครับ มารับมาส่ง" ผมล้อเขาเล่นเป็นการสลัดความเงียบออกไปจากบริเวณนั้น แต่คำตอบที่ผมได้กลับมาทำเอาผมอึ้งไปเลย
6 z/ U; k- A) L! S     "อ้าว แล้วเราสองคนไม่ได้เป็นแฟนกันเหรอครับเนี้ย ผมนึกว่าใช่" วินพูดไปก็ยิ้มไปพร้อม ๆ กับส่งสายตาแบบว่ารู้กันมาให้ผม ผมก็ทำได้แต่ยิ้มแบบแหยะ ๆ ให้เขาก็ผมตกใจนิครับ จนถึงที่ทำงาน
     "เจอกันตอนเย็นนะครับ เดี๋ยวมารับ" วินบอกผมก่อนขับรถออกไปจากบริษัทของผม ทั้งวันผมเห็นแต่หน้าวินลอยมาจนงานไม่ค่อยคืบหน้าเท่าไหร่ ลองนึก ๆ ดู ผู้ชายขาว ๆ หน้าตี๋นิด ๆ ดูแล้วก็หล่อดีแถมยังเป็นคนสุภาพและก็เทคแคร์เก่งอีกตรงกับที่ผมต้องการอยู่เลยครับ ก็เลยกลายเป็นว่าผมชอบเขาแบบเต็มร้อยไปแล้ว พอถึงตอนเย็น เขาก็มารับผมจริง ๆ
     "ว่าไงวันนี้เหนื่อยหรือป่าวคนดี" เขาถามผมขณะที่เขาขับรถอยู่
0 y1 b1 l* r2 G0 V     "ก็นิดหน่อยครับ" ผมบอกเขาแล้วก็ยิ้ม ๆ ด้วยความอาย มันกลับกลายว่าเราเป็นแฟนกันแบบต่างคนต่างรู้กัน หลังจากกินข้าวกันเสร็จแล้ว วินก็ขอไปนอนที่บ้านผมซึ่งผมก็ไม่ว่าอะไร เราเลยขับรถกลับบ้านด้วยกัน พอกลับมาถึงบ้านก็ดึกมากแล้ว ผมเลยขอตัวไปอาบน้ำก่อนแล้ววินจึงอาบบ้าง พออาบเสร็จเราก็ปิดไฟเข้านอน เวลาผ่านไปเท่าไรผมไม่รู้ ผมรู้สึกว่าเสียวขึ้นมาเลยลืมตาขึ้นมาดู ผมเห็นวินกำลังเลียท่อนลำของผมอยู่
     ตอนนั้นผมตกใจมากแต่ความเสียวทำให้ผมเคลิบเคลิ้มไปด้วย กลายเป็นว่าผมก็ให้เขาทำต่อไป จนผมเสียวมาก ๆ เลยหลุดเสียงออกมา วินหยุดจากการกระทำของเขาด้วยความตกใจ
     "ทำต่อสิวิน ดีจังเลย" ผมบอกวิน พอวินได้ยินก็ไม่รอช้า รีบทำต่อทันที
     "บุ้ง เราขอข้างหลังได้มั้ย" วินพูด ตอนนั้นผมเสียวมาก ๆ จนพูดไม่ออกได้แต่พยักหน้า วินก็เลยเดินไปหยิบถุงยางและก็เจลหล่อลื่นมาใส่ แล้วเขาก็ก้มมาดูดหัวนมสีชมพูของผมเล่นอีกครั้งและให้ผมยกขาทั้งสองข้างขึ้น พร้อม ๆ กับยัดท่อนลำอันใหญ่เข้าไป ผมรู้สึกแน่นและเจ็บมาก ๆ แต่ก็ทนจนมันเข้าไปได้ทั้งหมด เขาแช่มันไว้สักพักก่อนที่จะเริ่มเอาเข้า ๆ ออก ๆ ผมเองก็เริ่มเสียวแล้วด้วย
     "อ้า... อ้า..." เสียงของวินครางออกมาอย่างเซ็กซี่ทีเดียว มันยิ่่งทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้นเท่าตัว
6 D8 N7 p- H7 r- x0 o# n     "โอ้ย.. อืม... อ้า" เสียงครางของผมดูจะดังกว่าเสียงของไข่สองใบที่มันกระทบกับเนื้อของผมซะอีก
     "ฟิตจังเลยบุ้ง" วินบอกผมด้วยเสียงที่แหบ ๆ และก่อนเปลี่ยนมาให้ผมอยู่ข้างบนบ้าง พอทุกอย่างเริ่มเข้าที่ผมก็เริ่มการโยกพร้อมกับจูบปากกันไปด้วย ลิ้นของเรานัวเนียกันอย่างคนกระหายในกาม ส่วนบั้นท้ายของผมก็ยังโยกอยู่เป็นจังหวะ ๆ เรื่อย ๆ
     "อืม...อ้า...ซู้ด.." เสียงของผมกับเสียงของวินที่ครางออกมาประสานกันจนไม่รู้ว่าเป็นเสียงของใคร แล้ววินก็จับผมนอนคว่ำและยกก้นขึ้นอีกทีและก็เริ่มซอยอย่างเมามัน ซึ่่งผมเองก็ใช้มือชักไปด้วยก็ยิ่งเสียวเข้าไปอีก
     "เสียวมากเลยครับบุ้ง จะออกแล้วครับ" วินบอกผมด้วยเสียงที่สั่นสะเทือน
  U4 x% J  Z7 f2 }9 r     "ออกพร้อมกันนะครับวิน" ผมพูดออกมา
: I0 A2 Z6 {3 [( [' m     "ได้เลยครับ อย่างงั้นเร่งมือแล้วนะ" วินบอกผมอีกครั้งก่อนที่จะเร่งเครื่่องซอยแบบไม่ยั้ง ผมเองก็ชักแบบเมามันเหมือนกัน
     "โอ้ย ออกแล้วครับ โอ้ย ๆ ๆ" เสียงของวินบอกผมพร้อม ๆ กับกระแทกเข้ามาเป็นจังหวะ ๆ
     "ซู้ด...ออกเหมือนกันครับ โอ้ย..." น้ำแห่งกามารมย์ของผมก็ออกมาอย่างมากมายเลอะเต็มไปหมดทั้งเตียง ผมนั่งลงหายใจก่อนเล็กน้อยและเริ่มทำความสะอาดสนามรบของเรา และอาบน้ำเข้านอน
     ตื่นขึ้นมาเป็นวันหยุดเราสองคน เราเลยต่อกันอีกรอบและเป็นท่าที่ไม่ได้ใช้เมื่อคืนนี้ เราต่างมีความสุขด้วยกันเรื่อยมา จนวันเวลาผ่านไปเราสองคนก็เลิกรากันไป แต่ความรู้สึกดี ๆ ของผมก็ยังคงอยู่เรื่อยมา

คุณหญิงอบเชย

เอามาครบหรือเปล่าวคะ เหมือนมันขาดหาย

potatos

อ่านแล้วคิดถึงใครบางคนในอดีตเหมือนกันคับ

ggg21

% C4 b: B6 [* t+ X1 ]ขอบคุณครับ

persephone

ขอบคุณครับ

nutlovejs45

ขอบคุณครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับ

signal

ขอบคุณมากครับ

man.ry

ขอบคุณครับ

thine

ขอบคุณ​มาก​ครับ​

สมพร

ขอบคุณมากๆครับ

uglymen

ช่วงเวลาแห่งการทบทวนความทรงจำ

Gangz

_ขอบคุณครับ

minkza

ขอบคุณครับ

poloman

ขอบคุณครับ

wiput

ขอบคุณมากครับ

utain1234

win2win

ขอบคุณครับ

newwatt

ขอบคุณมากครับ