โสด UID23297
ลงทะเบียน2011-7-29
ออนไลน์2491 ชั่วโมง
วันเกิด1967 ปี 11 เดือน 1 วัน
อายุพิจิก
ที่อยู่ปัจจุบันไทย ตราด
โสด
ศาสตราจารย์เอื้ออาทร
อาจารย์พิเศษ
|
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
2 F4 l& p& }9 _" C( Lความเดิมตอนที่แล้ว
+ j- @( _, Z4 P. _; I! D. Q
! l, h3 c; j0 h* q/ S6 }เราไม่ได้เป็นแฟนกันนะครับ เราเป็นเพื่อนกันเหมือนปกติไปเล่นบอลด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน เวลามันเงี่ยนผมก็ช่วยมันตามเคยแต่ผมก็ยังไม่ให้มันเปิดด้านหลังผม เราก็ยังอมกันอยู่ ไม่เคยจูบ หอมแก้มหรือทำอะไรใดๆ นอกจาก ผมอม k ของมันอย่างเดียว ผมไม่อึดอัดนะครับ ผมรู้สึกดีเลยที่เดียวที่มีเพื่อนหล่อๆ เข้มๆน่ารักๆแบบนี้แล้วยังอม kได้อีก9 L" s+ B! C0 }1 n& U1 E& r* l1 S" q; H
เรื่องคืนนั้น
) ]/ @* b) G# U+ e+ M‘นาย...เปรียบเสมือนกับกลางวันที่ไม่เคยได้มีโอกาสพบเจอกลางคืนอย่างฉัน…’
, i. t* B0 M! _5 u1 W( \๐๑.๐๐ น.4 G7 g) n1 J5 b/ e0 V
“เฮือก!” ผมตกใจพร้อมสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากความฝัน ฝันร้ายอันหน้ากลัว ผมฝันเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้วว่ามีคนคนหนึ่งพยายามวิ่งไล่ตามผมมาเรื่อยๆ โดยที่ในมือถือมีดอันแหลมคม แต่โบราณบอกเอาไว้ว่า ฝันร้ายจะกลายเป็นดี ผมก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ * K/ d; }* @6 |
ผมนั่งพักเหนื่อยสักครู่ คอแห้งมากเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาทั้งตัว จึงลุกเดินไปยังห้องน้ำแล้วล้างหน้าล้างตา พร้อมกับเดินลงไปข้างล่างเพื่อดื่มน้ำ จากนั้นผมก็นั่งลงบนโต๊ะเขียนหนังสือพร้อมกับเปิดหน้าต่างให้ลมพัดเข้ามาข้างใน ผมไม่อยากเปิดแอร์ให้เปลื้องเงินหรอก
/ f* c2 w8 T g* S6 q4 N5 }พระจันทร์วันนี้ช่างสวย มีกลุ่มดาวต่างๆ รายล้อมเต็มไปทั่วทั้งท้องฟ้ายามค่ำคืน แสงไฟบนท้องถนนเปิดส่องแสงสว่างเรียงรายไปตามถนนสายในหมู่บ้านที่ทอดยาวไปเรื่อยๆบ้านของผมอยู่ติดกับถนนเป็นบ้านสองชั้น หลังไม่ใหญ่โตอะไรมาก วันไหนที่ผมฝันร้าย ก็จะมานั่งมองพระจันทร์อย่างนี้แหละ ส่วนตอนนี้ผมก็เริ่มง่วงแล้ว เพราะไม่รู้จะทำอะไร และนี้ก็เป็นเวลาหลับนอนซะด้วย จะให้ทำกิจกรรมอะไรก็ใช่เรื่อง ผมขอตัวไปนอนก่อนล่ะกัน...6 _: t$ c) Q1 n0 i$ g' [ u! P
๐๖.๐๐ น.
8 y( D5 T' ` A& b2 l" H- pผมตื่นขึ้นมาล้างหน้า อาบน้ำทำความสะอาดร่างกาย จากนั้นผมก็แต่งตัว แล้วลงมาข้างล่างไปยังห้องครัวเพื่อทำอาหารเช้ากินเอง ก็เพราะว่าผมอยู่บ้านคนเดียวน่ะสิ ส่วนครอบครัวของผมน่ะเหรอ พากันย้ายสำมะโนครัวไปอยู่ที่ฝรั่งเศสเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ผมอยากเรียนต่อม.๖ ที่ไทยให้มันจบๆ ไป แล้วค่อยย้ายตามไปเรียนต่อมหา’ลัยที่ฝรั่งเศส...& x# T* z% H7 f' \( W7 u0 T; g; d
๐๗.๐๐ น.- g% F2 |9 o8 J, U! c
ได้เวลาที่ผมจะต้องไปเรียนแล้ว ผมยืนรอรถประจำทางหน้าทางเข้าของหมู่บ้านผมไม่อยากขับรถส่วนตัวไปรู้สึกว่ามันดูเว่อร์เกินไปนะ ผมเลือกที่จะประหยัดดีกว่า สักพักรถก็มาถึงแล้วคนบนรถก็เยอะพอสมควรเลยทีเดียว
9 f4 N& N- g; U4 ?+ n6 wเวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงรถก็เดินทางมาถึงโรงเรียนของผม เป็นโรงเรียนเอกชนขนาดใหญ่และหรูหราดูดีพอสมควร ผมรู้สึกว่าทำไมวันนี้ผู้คนไปโรงเรียนดูพลุกพล่านเป็นพิเศษ ผมเดินลงจากรถแล้วก็เดินเข้าไปในโรงเรียน( c9 S- j, r: U7 E% y0 A% t0 i
“อ๊ะ” ผมอุทานออกมาเนื่องจากมีกลุ่มของเด็กสาวประมาณ ม.๕ แย่งกันวิ่งเข้ามา แล้วต่างพากันยืนดอกกุหลาบ ตุ๊กตา และขนมต่างๆ เยอะแยะเลย และอีกก็อีกหลายๆ คนที่เอาของมาให้ ผมนึกออกแล้วว่าวันนี้เป็นวันวาเลนไทน์นี่เอง ส่วนตัวผมยังไม่มีแฟนหรอกนะโสดสนิทเลย อยู่คนเดียวอย่างนี้ก็สบายดีนะ แต่มันก็เหงามากๆ เลยเหมือนกัน แต่ก็ดีที่มีพวกเพื่อนๆ ไว้แก้เซ็ง คิดดังนั้นผมเดินไปหาพวกมันดีกว่า ด้านหน้าของโรงเรียนคนเยอะเหลือเกินผมจะเป็นลม6 E p' p' J9 w5 ?2 @, Z1 x
นั่นไงพวกเพื่อนๆ ของผมพวกมันนั่งอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนข้างๆ อาคารเรียน บนโต๊ะมีของขวัญ ดอกไม้ อะไรอีกเยอะแยะเลย ป็อปปูล่าร์กันจริงๆ
6 O1 `! q( G. l“เฮ้! ว่าไงวะเพื่อนเลิฟโดนจัดหนักหรือเปล่า ฮ่าๆ” พุฒ หนุ่มหล่อขี้เล่น ทะเล้น ขี้หลี (ผมหล่อกว่ามันเยอะมากครับ) ทักผมก่อน
' U' ?3 I( W* l: G7 U% l# W9 b“จัดหนักอะไรวะพุฒ” ผมถามมันอย่างงงๆ อะไรกันว่ะ9 j r0 r& J3 Y$ c; j/ s) s# ^
“ดูไอ้ไทม์ดิว่ะ มันโดนรุมหอมแก้มรอยลิปสติกเต็มเสื้อเต็มหน้าเลยนะ” พุฒคล้ายความสงสัยแก่ผม/ ]+ k& a% u1 P( a5 p `( z
“โห! ของขวัญ ดอกไม้ ตุ๊กตาได้มาเพียบเลยอ่ะแบ่งๆ เพื่อนบาง” น้ำชาสาวน่ารักพูดขึ้น
- r- B+ b, v2 J+ l" d1 u' y# x“แหมๆ คุณเพื่อนครับ แล้วอะไรที่กองอยู่บนโต๊ะล่ะน่ะ ไหนจะของที่กองอยู่กับพื้นอีกจะเอาไปถมที่เพิ่มเหรอครับ” ผมค้อนใส่พวกนี้% k" a/ }. ]" J2 e. Y. ^
“นี่ก็ใกล้เวลาเข้าแถวแล้วนะไปกันเถอะ” เสียงของใบหม่อน สาวน้อยเด็กเรียนดังขึ้นมา$ E* J: t, e6 ~( M; b( y& {
“ใบหม่อน! เธอจะตรงเวลาไปถึงไหนกันฮะ” ไทม์หนุ่มหล่อเข้มแขวะใบหม่อน
% y% }( |# V# ~% Y“งั้นเอาเป็นว่าเราไปกันเลยดีกว่านะ ฉันอยากเอาของไปเก็บแล้วเริ่มรำคาญแล้วนะเนี่ย” ผมบอกทุกคนพร้อมตัดบทจะได้จบการสนทนานี้ซะ
( b( R$ E/ A- F: S7 k0 M๑๐.๐๐ น.( p' Q/ o$ S7 e# m$ s9 u
วิชาพละศึกษา (๒ ชั่วโมง)5 A# d8 D9 R1 w
คาบนี้ว่างเพราะปิดคอร์สไปตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว และวันนี้อาจารย์ก็ไม่ได้มาสอนห้องผม ผมจึงปิ๊งไอเดียโดยการให้เพื่อนๆ รวบรวมลูกโป่งจากงานวันวาเลนไทน์นี้แล้วนำมาใส่น้ำและแป้ง และจากนั้นก็ให้เพื่อนๆ ในห้องจับคู่กันแบบชายหญิง และให้แต่ละคู่พากันประคองลูกโป่งวิ่งแข่งกัน โดยมีอุปสรรค คือ มีเพื่อนๆ กลุ่มหนึ่งคอยขัดขวางไม่ให้ไปถึงเส้นชัยได้ง่ายๆ ถ้าคู่ไหนไปถึงเส้นชัยได้ ก็จะได้รับ ตุ๊กตา ช็อกโกแลต เป็นรางวัล
4 r/ Q$ K6 B' P, _: Y B7 E" m“เอาล่ะทุกคนพร้อมหรือยัง!!!” ผมถามเพื่อนผู้ร่วมสนุกทั้งหมดห้าคู่พร้อมยกมือขึ้น ทุกคนดูพร้อมและครึกครื้นกันมากเลย1 L% e8 u) y$ V0 N$ R4 X
“พร้อมแล้ว!” รวมพลังกันตอบ
5 K/ {* E2 Z) T! B/ L3 t& z; E1 S) v“เริ่มได้!” ผมพูดพร้อมกับเอามือลงอย่างรวดเร็ว; l% n9 T. L6 v6 \, H
ทุกคู่ต่างพากันวิ่งไปหยิบลูกโป่งแล้วพากันวิ่งประครองกันอย่างเอาเป็นเอาตาย บางคู่ก็พยายามหลบกันอย่างเต็มที่ จนทำลูกโป่งหล่นแตกกระจายจนน้ำกระเด็น บางคู่ก็วิ่งขาพันกันพากันสะดุดล้มใส่ลูกโป่งจนมันแตกเลอะหน้าเลอะเสื้อผ้ากันให้วุ่น ส่วนกองเชียร์ก็พากันหัวเราะเฮฮาและเชียร์แต่ละคู่กันอย่างสนุกสนาน
9 W2 M0 }) @; R& R0 x4 T6 F7 H5 d๑๒.๐๐ น.0 Y# j' S. h1 w7 e
นี่ก็เที่ยงแล้วได้เวลาที่พวกเราต้องพักกินข้าว ผมหิวมากๆ เลย โอย...อยากกินมัสมั่นจังเลย เป็นอาหารที่ผมชอบที่สุด ผมและเพื่อนๆ แวะเอาของมาเก็บที่ล็อกเกอร์ของตัวเองก่อน6 N' {8 m g# @$ G
พรึ่บ!/ h' A" ~: W; q- C
พอเปิดล็อกเกอร์ออกมา จดหมายพร้อมกับดอกกุหลาบดอกเล็กแห้งๆ หนึ่งดอก ของใครก็ไม่รู้ตกลงมา สงสัยจะสอดไว้ตรงช่องด้านบน ผมก็ไม่ทันได้สังเกตซะด้วย ลองเปิดจดหมายอ่านดูดีกว่า
, s% E# u4 `! r( ^7 p‘เดย์...ฉันชอบนาย ฉันรักนายมาก ฉันอยากมีเวลาอยู่กับนายบ้าง ขอเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น ให้ฉันได้มีความสุขอยู่กับนาย ขอร้องนะ ถ้านายตกลง ฉันขอให้นายไปรอฉันที่...’
/ C8 n$ V' F& ^“...” ผมไม่รู้จะพูดอะไร ผมรู้สึกชินกับการถูกบอกรักอย่างนี้แล้ว วาเลนไทน์ของทุกปีก็เป็นอย่างนี้แหละ จดหมายบอกรัก ของขวัญ ดอกไม้ ตุ๊กตาและอีกมากมาย แต่ผมรู้สึกว่าคนคนนี้จะจริงจังกับผมมากๆ เลย สงสัยจะรักผมมากถึงได้ต้องการขนาดนี้
0 E. N, \) h1 S“เดย์ ไปกินข้าวกันเถอะ ยืนทำอะไรอยู่วะ” ไทม์เรียกผม สงสัยคงเห็นผมยืนอยู่นานสองนาน
% ^2 P0 `6 v/ {, K+ w- h“เออๆ” ผมตอบรับและเก็บของใส่ล็อกเกอร์ แล้วเดินไปกินข้าว ลืมไปเลยว่าตัวเองหิวข้าวมาก
( [( c+ G9 G- \$ o1 w9 a# n๑๔.๐๐ น.
0 O( ]7 |# k6 n% x$ d3 D( I rผมว่างทั้งคาบบ่าย พวกเพื่อนๆ มันชวนกันไปว่ายน้ำและดูหนังสามมิติกันที่บ้านของพุฒ แต่ผมไม่ไปหรอกรู้สึกเหนื่อยๆ และขี้เกียจ เลยบอกพวกมันว่าจะกลับบ้านเลยดีกว่า ผมจึงแวะไปเก็บของที่ล็อกเกอร์แต่ไม่ลืมที่หยิบซองจดหมายกับกุหลาบมาด้วย ก่อนจะออกไปรอขึ้นรถประจำทางกลับบ้าน
B; i m* P4 }) T4 b9 `: T๑๕.๐๐ น.$ b1 L: d* W+ z
ผมกลับถึงบ้าน รีบตรงขึ้นมายังห้องนอน พอเปิดประตูเข้ามาผมก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง ทำไมผมรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน รู้สึกไม่สบายใจเลย ผมเป็นอะไรเหรอเนี่ย?4 }- C8 q+ _" E4 Z8 h
ฝันร้าย...0 w2 k w$ F3 N9 P4 e7 [5 t
มันกลับมาทำร้ายผมอีกแล้ว..., e s) s- q) d0 x$ p
ผู้ชายคนนั้นกำลังถือมีดวิ่งไล่ฆ่าผม...1 h. {) t- Q7 d; [- B3 E
ผมวิ่งสุดชีวิต ยังไงผมก็ต้องรอด ยังไงก็ต้องรอด...
. L* ?/ r- l& l7 Z! X2 o, nแต่ความโชคร้ายก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเผชิญ...
5 U: G& C% m8 mผมสะดุดล้มกับพื้นหญ้า ล้มกลิ้งลงกับพื้น...
! w7 {! n2 s9 ` E* q" z/ Fผู้ชายคนนั้นเข้ามาถึงตัวของผมแล้ว.../ [, @# A6 l8 P2 v: ?
ความตาย ผมกำลังจะตาย ผมกำลังจะตาย...& W9 Y! g( V. m* K
“เฮือก” ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา ผมหลับไปได้ไงหลับไปตอนไหนกัน ฝันร้ายมันกลับมาอีกแล้ว ฝันถึงมันอีกแล้ว ผมเหนื่อยเหลือเกิน อยากจะวิ่งหนีให้มันพ้นๆ จนความชั่วร้ายนั่นซะ ผมอยากจะรอดพ้นจากเงื้อมมือของชายคนนั้น
( K* N2 _4 Y: A0 kผมอยากจะรอด!. q+ J7 r6 x. h& D3 b6 F
ผมลงมาด้านล่างมายังห้องครัว หาอะไรกินรองท้องก่อนสักนิดหน่อย ในตู้เย็นเหลืออะไรบ้าง...เหลือผักพวกกะหล่ำปลี หน่อไม้ฝรั่ง กับผลไม้พวกฝรั่ง องุ่นเล็กน้อยกับไข่ไก่ เอาเป็นว่าผมทำผัดหน่อไม้ฝรั่งผสมกะหล่ำปลีใส่ไข่แล้วกัน ดีที่ข้าวยังเหลือจากมื้อเช้าเลยต้องอุ่นข้าวกิน# K% e5 t- X Y2 ~9 k5 A; ?$ S
ผมกินเสร็จเรียบร้อยแล้ว เลยไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะได้ออกไปข้างนอก อยู่ที่บ้านมันก็น่าเบื่อมากเหมือนกัน ผมหยิบจดหมายฉบับนั้นขึ้นมาอ่านมันอีกครั้ง
8 N7 p6 ]) P4 r4 Z+ F‘เดย์...ฉันชอบนาย ฉันรักนายมาก ฉันอยากมีเวลาอยู่กับนายบ้าง ขอเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น ให้ฉันได้มีความสุขอยู่กับนาย ขอร้องนะ ถ้านายตกลง ฉันขอให้นายไปรอฉันที่สวนสาธารณะใกล้ๆ กับหมู่บ้านของนายนะ เดี๋ยวฉันไปนั่งรอนายที่นั่นหกโมงเย็น ฉันจะใส่เชิ้ตสีแดงกับกางเกงขายาวสีดำ ฉันจะรอนายนะ เดย์...’& ]- O; ]. P- V5 C
ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะพบคนนั้น คงไม่มีอะไรเสียหายหรอกมั้งแค่การนัดพบกันเอง และผมก็เป็นผู้ชายด้วย ผมเลือกที่จะใส่เชิ้ตสีแดง กับกางเกงสีขาวพร้อมผ้าพันคอสีดำเพราะข้างนอกเริ่มหนาวแล้วนี่ก็ใกล้หกโมงเย็นแล้ว ผมคงต้องออกไปแล้วสินะ งั้นใส่รองเท้าบู้ทสั้นไปกันหนาวดีกว่า9 i( F! p3 g: i3 j
๑๘.๐๐ น.9 H+ Z4 i* X& U) X+ j
สวนสาธารณะแห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านของผมเท่าไหร่เอง อากาศเริ่มมืดแล้ว ผมเดินตามทางฟุตบาทเข้ามา ตอนนี้เสาไฟภายในเริ่มเปิดทีละดวงไล่ๆ กันไปตามทาง วันนี้ที่นี่สวยงามมากจัดบรรยากาศได้เข้ากับเทศกาล เอาลูกโป่งสีขาวแดงมาติดไล่ตามต้นไม้ ม้านั่ง รูปปั้นและเสาไฟ เหมือนกับว่าเรากำลังจะเดินทางเข้าสู่ดินแดนแห่งความรักอย่างไรอย่างงั้น
! T* q, }1 ^- K t0 n: U: tผมเดินหาคนคนนั้นอยู่เรื่อยๆ เขาอยู่ไหนของเขากันนะ เดินเข้ามาถึงด้านในแล้ว ภาพตรงหน้าปรากฏบ่อน้ำพุขนาดกลาง แสงไฟจากเสาไฟส่องแสงสีเหลืองนวลส้มๆ สวยงามมาก 8 k; w, b9 e8 X( V8 j u! L. y
ในใจผมคิดว่าคนคนนั้นคงไม่มาแล้วล่ะมั้ง ทำไมไม่เจอกันสักทีล่ะ ผมนั่งรอตรงบ่อน้ำพุสักพักก็เริ่มถอดใจและถามตัวเองว่า ผมหวังอะไรอยู่เหรอ? ผมเลยลุกเดินอ้อมบ่อน้ำเพื่อชมอีกนิดก่อนกลับ และผมก็พบกับผู้ชายคนหนึ่งนั่งเหม่อมองออกไปยังความมืดมิด ดูเหมือนกับหมดความหวัง ชายคนนี้สวมชุดตรงกับข้อความที่อยู่ในจดหมายทุกประการ เพียงแต่เขาใส่ผ้าพันคอสีขาวมาด้วย1 i# E- ?, {) j: s. {0 V5 |0 i- f
ตึก ตึก ตึก...7 T7 x* D2 r0 f9 g/ u2 L3 i, L
เสียงหัวใจของผมเริ่มเต้นเร็วขึ้น และผมได้จ้องมองเขา ผมรู้สึกว่าตัวเองถูกมนต์สะกดให้หลงใหลเมื่อเขาหันหน้ามา หน้าตาดูดีมากเหมือนผู้หญิงเหลือเกินผิวขาวพอๆ กับผมเลย ผมทรงรากไทรยาวประบ่าดูยังไงก็เหมือนผู้หญิงมากๆ 6 R! I6 Z3 ^2 t( P; T
“ในที่สุดเดย์ก็มาจนได้” ยิ้มหวานให้ผมด้วยดูแล้วน่ารักจัง อา...ผมคิดอะไรอยู่เหรอเนี่ย9 z! z0 q8 b R8 d; i1 b5 {4 E
“เอ่อ...” ผมพูดอะไรไม่ออกเลย+ G7 C+ C& P& W0 Z2 r+ t: i1 H
“ฉันชื่อว่า ‘ไนท์’ นายเป็นอะไรหรือเปล่า” ไนท์ถามผมสงสัยเป็นเพราะผมกำลังตกหลุมระ..เอ่อ สงสัยเป็นเพราะผมนิ่งเงียบไป" X8 W: X% H, @ W
“...” ผมไม่ตอบอะไรแต่.... }$ b2 @- c2 E4 f: ?
หมับ!
6 W! P$ l6 k3 N5 \, q# M8 `! @ไนท์เข้าสวมกอดผมอย่างรวดเร็ว เหมือนกับว่าเราจะจากกันไปไกล ไนท์ร้องไห้ด้วย ผมได้ยินเสียงสะอื้นของเขา คงรอวันนี้มานานแสนนานเลยสินะ ผมเริ่มเข้าใจความรู้สึกแล้วล่ะ / O2 C" k$ k, Z. G0 y2 x3 I! `
“เดย์ ฉันรักนายมากนะ ฉันรักนายมากเลย!” ไนท์บอกกับผม
0 V8 d, {. V% b0 C' M$ O+ k“เดย์รู้แล้ว” ผมรู้แล้ว หัวใจของผมรับรู้แล้ว...ไนท์ ผมตอบพร้อมกับเอื้อมมือไปลูบหัวของไนท์ ผมรู้สึกดีจังไม่เคยทำอย่างนี้ให้กับใครเลย ผมไม่เคยเจออะไรอย่างนี้ จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งมาบอกรัก ผมจะทำอย่างไรดีเหรอ... ผมควรจะตัดสินใจอย่างไรดี...8 P, l, T3 W, K
๑๙.๐๐ น.. d1 G/ w4 V, h# a, h% h5 u& D& \7 d
ไนท์ตัดสินใจพาผมมาเลี้ยงไอศกรีมกัน แถวย่านในเมือง ร้านที่ว่านี้ตั้งอยู่ตรงหัวมุมของบริเวณสี่แยกไฟแดง ซึ่งผู้คนพลุกพล่านมากเพราะวันนี้เป็นวันเทศกาลแห่งความรัก พอเราเข้ามาด้านในภายในร้านตกแต่งเรียบแต่เข้ากับเทศกาล เรานั่งโต๊ะริมในสุดของร้าน และพนักงานก็เดินมารับออเดอร์
. |2 D9 g) K% L6 Z“รับอะไรดีค่ะ” พนักงานถามพร้อมยิ้มเป็นมิตร
) `( O) z6 @4 y. H“มีโปรโมชั่นอะไรบ้างเหรอครับช่วงนี้” ไนท์ถาม
4 P' U! a- ]2 g7 f7 V0 q( L“โปรโมชั่นสำหรับช่วงนี้นะคะมี สตรอเบอร์รี่ พิงค์กี้ ฮาร์ท, ช็อกโกแล็ต สวีท ดีพ และสุดท้ายบราวน์นี่ สต็อป เลิฟ จะรับแบบไหนดีคะ”
8 k- s# ~2 J7 @5 |+ x' r2 ~“เดย์อยากกินแบบไหนสั่งเลยนะ” ไนท์ถามผม
3 N+ J2 q! h6 f2 `5 F“งั้นตามใจไนท์ดีว่านะ”
0 K( z( Q+ Z" w [9 Y“เดย์...งั้นขอทั้งหมดนี่เลยละกันครับ” ไนท์หันมองผม และก็หันไปบอกกับพนักงาน w0 T+ v3 o2 w! S" ~! C1 v* s
“รอสักครู่นะคะ” ; B T4 ^3 _% c# c; R1 Q( t8 n
ไนท์หันมามองหน้าผม เหมือนต้องการจะถามอะไรบางอย่างกับผมเลย แต่ไนท์ก็ไม่ถาม เราต่างคนต่างเงียบกันสักพัก ไนท์หันหน้าจ้องมาที่ผมรู้สึกว่าบรรยากาศจะอึดอัดเกินไปแหละ ผมเลยชวนคุยเรื่องอื่นๆ ไปพรางๆ ระหว่างรอไอศกรีม
9 N3 |, O& [; ]; e5 Y“ได้แล้วค่ะ” สักพักพนักงานก็นำมาเสิร์ฟ u" h7 q6 D( u* a6 A/ W$ O3 `
“โห! ทำไมเยอะอย่างนี้ล่ะ!” ผมถามด้วยความตกใจ ผมว่าถ้วยมันใหญ่เกินไปนะสำหรับคนสองคน แต่นี่สั่งมากันตั้งสามถ้วย! เยอะมั้ยล่ะ!
) H6 _- Q$ ]6 Q7 _* H% \$ C# h“ไนท์ เดย์คิดว่าเราสองคนกินไม่หมดแน่ๆ เลย” ผมถามไป รู้สึกเหนื่อยใจเลยแหะ" f+ u7 E4 k1 G+ n7 E5 o
“กินไม่หมดก็ไม่เป็นไรหรอกเดย์ เดี๋ยวไนท์เลี้ยงเดย์เองนะ” D4 r4 ]0 U% Y; V" K. R
“เอางั้นเหรอให้เดย์ช่วยมั้ยล่ะ”
: L5 a" U; Q, ]9 b5 O! }“เดย์แค่ช่วยทำให้ไนท์มีความสุขก็พอแล้วล่ะ”
$ e+ O7 d( b! ^, p( dหลังจากสนทนากันเสร็จเราก็พลัดกันป้อนไอศกรีมกันไปมา พร้อมกับคุยเรื่องสนุกๆ กัน ดูแล้วก็รู้สึกมีความสุขไปอีกแบบเหมือนกัน
6 y! y7 W) Y) b. `9 [๒๑.๐๐ น.3 J* n* ^5 Y8 }# r1 ~' u# `% a) C
สามทุ่มแล้ว เรานั่งกินการนานมากกว่าจะหมดได้ไม่ใช่ง่ายๆ จากนั้นไนท์ชวนผมไปเดินถนนคนเดินเพื่อเดินยิ่งดึกคนก็ยิ่งเยอะ เรากะว่าแค่จะมาเดินดูของกันเล่นๆ ผ่านไปหลายๆ ร้านในที่สุดก็แวะจนได้
2 H/ H* v( Z2 U, }& \“เดย์ครับ! มาดูกำไลข้อมือนี่สิอยากได้หรือเปล่า” ไนท์ทำหน้าตาตื่นเต้นทำอย่างกับว่าไม่เคยเห็น น่ารักดี
4 f N' S' A$ O' l7 K2 `“ถ้าอยากซื้อให้เดย์ก็จะรับไว้...งั้นเอางี้นะเดี๋ยวเดย์จะซื้อให้ไนท์ด้วย แลกกันใส่”
. p( l( w E. L; D3 X7 ]/ ?; Q“งั้นไนท์เลือกสีขาวให้เดย์ดีกว่า...นี่ครับ” เลือกแล้วก็หยิบให้คนขาย
/ O5 h4 L/ c L4 @) r# _( w“ส่วนเดย์ก็คงต้องให้สีดำกับไนท์แล้วล่ะ มันจะได้แตกต่างกัน...นี่ด้วยครับ” ผมยื่นไปให้คนขายคิดเงิน
2 V6 @9 F9 N* M% W7 L& o& Q1 _7 Gไนท์ก็เลยซื้อกำไลข้อมื้อให้ผมหนึ่งอัน ส่วนผมก็ซื้อให้เหมือนกันหนึ่งอัน ผมเห็นไนท์ยิ้มผมมีความสุขมากเลย...ผมเผลอใจอีกแล้วเหรอ...
4 V+ R- e' F- J* A( z# c) t๒๒.๐๐ น.. Z* J! {7 z$ g
ผมกับไนท์พากันเดินผ่าฝูงชนออกมา เราเดินตามถนนมาเรื่อยๆ ไนท์เดินจับมือไม่ปล่อยจากผมเลย ผมก็ไม่คิดจะปล่อยเช่นกัน จนมาถึงสวนหย่อมแห่งหนึ่งที่นี่สวยกว่าสวนสาธารณะที่เราได้เจอซะอีก
/ T; w& }' `7 f- A( B l“มันสวยมากเลยเดย์”. n+ M. i. a7 N9 P
“ใช่...สวยมาก”
* U E, d/ d0 H7 s5 K) tซุ้มประตู้ทางเขาตกแต่งด้วยโคมไฟสีส้มนวล ประดับประดาด้วยดอกกุหลาบและลูกโป่ง มีเส้นทางตรงเข้าไปเหมือนกับว่ากำลังเข้าไปในพระราชวังเลย สองข้างทางถูกตัดแต่งอย่างสวยงาม เสาไฟส่องสว่างเรียงรายเป็นแถวตรงยาวเข้าไปข้างใน เราสองคนเดินเข้าไป ข้างในมีทางเป็นเขาวงกตด้วย แต่เราก็สามารถเดินผ่านมันไปได้ จนมาถึงศาลาที่รายล้อมไปด้วยสวนดอกกุหลาบขาวที่บานสะพรั่ง เราเดินเข้าไปข้างในศาลา จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเพลงลอยออกมาจากลำโพงกระจายเสียงรอบๆ ศาลา มันเหมาะแก่การเต้นรำมาก ผมคิดไอเดียออกละ( v! Y8 }8 W# \2 [" }! _4 k) g
“เต้นรำกับผมนะไนท์” ผมถามอย่างสุภาพ รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเป็นเจ้าชายเลย ส่วนไนท์เป็นเจ้าหญิงแสนสวยของผม คิดแล้วก็เขินอยู่เหมือนกัน ฮ่ะๆ6 M9 @2 t. F# D1 O9 w, U
“ได้ครับเดย์” ไนท์ตอบรับอย่างยินดี
* {6 p- c2 m7 s8 T3 F* sเราสนทนาพร้อมกับเต้นรำไปเรื่อยๆ ท่ามกลางเสียงเพลงกับบรรยากาศอันเงียบสงบและสวยงาม& z; f$ R5 \& D2 P0 c
“ไนท์รักเดย์มากนะครับ”4 ?% a9 a8 R0 ^3 d/ G
“เดย์...รู้”( R9 ?9 U+ d q, d2 z0 u4 K1 n
“แต่...เดย์ไม่จำเป็นต้องตอบก็ได้นะ ว่าเดย์รักไนท์หรือเปล่า นี่มันยังเป็นแค่ความสุขช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น เดย์อาจจะยังไม่รู้สึกอะไรหรอก”
2 _7 R ~" T; {, D- b“ไนท์...” ผมไม่พูดไม่ตอบอะไรจะดีกว่า ผมอยากให้ไนท์บอกความรู้สึกของตัวเองออกมา...% r. X; l! d6 k+ C2 i/ u
“ไนท์หลงรักเดย์มานานมากแล้วตั้งแต่ ม. ต้น ได้แล้วมั้ง ไนท์ก็ไม่เคยรู้สึกรักใครเลย ไม่เคยรักใครเท่ากับเดย์มาก่อน เดย์คงไม่รู้หรอกว่าเราเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน อยู่ห้องข้างๆ กันมาตลอด เดย์คงไม่รู้ ไม่สนใจ...” ผมสังเกตได้ว่าน้ำตาของไนท์ค่อยๆ ไหลรินออกมา มันไม่ใช่ความอ่อนแอแต่เป็นความสุข ความสุขจริงๆ...
4 d; z- P( {( a) P7 @3 P/ K“...”# d( g7 B* N2 y/ L
“ไนท์เคยพยายามจะตัดใจจากเดย์แล้ว ชายรักชายน่ะมันไม่สมควรหรอก มันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องเลย แต่ไนท์ก็ทำไม่ได้...”( Y4 Y4 f3 ~$ A: I" ]0 ^) K1 n- {0 m" F
“...” น้ำตาของผมเริ่มคลอแล้ว ผมรู้สึกว่าความรู้สึกนี้มันลำบากใจมาก
& M! F5 ?8 f7 t X3 D! n( N7 `' ~ I“ไนท์ต้องการนัดเจอกับเดย์ ก็เพราะอีกไม่ถึงเดือนเราก็จะปิดเทอมกันแล้ว ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปหาที่เรียนมหา’ลัยเรียนกัน เราก็คงไม่ได้เจอกันอีก”$ m5 D& U' K9 K4 a' h8 R
“...”
% W; l1 _/ f+ ]' d2 R “ไนท์นัดเจอเดย์ที่สวนสาธารณะวันนี้ ก็เพราะว่าบ้านของไนท์อยู่แถวนั้นไง อยู่ไกลแถวๆ กับบ้านของเดย์”
8 y1 c) K4 s. m2 H. g “...”
- r$ L' d9 b: l& U+ \) r “ไนท์...ไม่กลัวว่าเดย์จะรังเกียจหรอก ดีเสียอีก เพราะถ้าเดย์เกียจไนท์ก็ยังรู้สึกเจ็บ อย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้สึกว่าเรายังมีชีวิตอยู่...” 3 H3 l$ A- S; g, T5 k4 o O
“...” ไนท์...เดย์ไม่รังเกลียดไนท์หรอกครับ...
: {; ] c9 X1 M+ S& k ?8 Y“เดย์...นายเปรียบเสมือนกับกลางวันที่ไม่เคย ได้มีโอกาสจะได้พบเจอกลางคืนอย่างไนท์หรอกนะ…”
+ F4 B1 B0 t; R: k' E“...” น้ำตาผมไหลออกมาแล้วผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว3 B* M9 U* @' I! U5 h
ตึง! ตึง!
7 ^: g+ w; P0 I) s" xเสียงนาฬิกาดังบอกเวลาว่า ‘เที่ยงคืน’ แล้ว เวลาหมดแล้วเหรอ ทำไมมันเร็วขนาดนี้ล่ะ ทำไมความสุขมันช่างมีเวลาน้อยนิดอย่างนี้ล่ะ...1 W# k. C" o: n6 {
“หมดเวลาแห่งความสุขแล้วล่ะเดย์...”
/ B3 P7 f0 L/ c$ q! `ผมหยุดการเต้นรำแล้วปล่อยพันธนาการให้แก่ไนท์ ในใจของผมมันสับสนไปหมดเลย ผมควรจะทำยังไงดี!
! |% Z( I( ^3 E& _' H! G& a9 E“สุดท้ายแล้วเรื่องนี้มันอยู่ที่การตัดสินใจของเดย์คนเดียว อยู่ที่ว่าจะคว้ามันเอาไว้ หรือจะปล่อยให้หลุดลอยไป เลือกเอานะเดย์...” ไนท์พูดเสร็จก็ปล่อยมือผมไว้ที่เดิม แล้วเข้ามาสวมกอดผม จากนั้นไนท์ก็ค่อยๆ เดินหันหลังจากผมไปทีละก้าว ทีละก้าว..., ?6 Z% z$ d' k6 w1 d: o7 z
ผมตัดสินใจหยุดคิดทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา เพราะหัวใจของผมมันคิดถึงเพียงแค่ช่วงเวลาแห่งความสุขนี้เท่านั้น. [: t% r# m; O& E. f! F
“ไนท์!” ผมเรียกไนท์ เขาหันกลับมามองที่ดวงตาของผม ผมจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น ผมรีบเดินตรงไปหาไนท์ แล้วใช้ฝ่ามือประครองใบหน้าขึ้นมา ผมจ้องเข้าไปในดวงตาของไนท์ ไนท์ก็เช่นกัน ผมสัมผัสถึงความรู้สึกนี้ได้...รัก จากนั้นผมก็ประทับริมฝีปากของตัวเองลงไป ความรู้สึกหอมหวานนุ่มละมุน มันคือรสชาติแห่งความสุขที่ผมไม่เคยได้พบเจอ...) p- W# D: o5 F7 w- R
ฝันร้าย...
* U0 ~% o) P, m8 A9 e, uฝันร้ายที่ผมสัมผัสมันมาตลอด
: c& B1 a" `( o: a8 [ฝันร้ายที่ผมอยากจะวิ่งหนีไปให้พ้นๆ, s c" }9 F/ N
ฝันร้ายที่ชายคนนั้นพยายามเข้ามาฆ่าผม) T5 h1 z! t- y0 t1 r, ?/ e
แท้จริงแล้ว...
1 S2 ^+ c3 d% O$ Jมันคือความสุขที่ผมกำลังได้สัมผัส
! v- b7 s$ a( m; r1 {, Mมันคือสิ่งที่ผมต้องวิ่งเข้าหา
8 p6 f" g/ y0 N rมันคือคนรักที่พยายามนำความรักมามอบให้/ ^4 A! J0 w. Z+ y8 [ r0 F
ต่อไปนี้ผมคงไม่ต้องวิ่งหนีมันอีกแล้ว...
6 U! A, y, P5 Z& C6 G0 J# B “ผมเลือกแล้ว...”3 a9 ^, F( U' A5 X* v
5 d3 v, ^) R4 _2 j
8 U: I7 C( E5 A0 n6 f* M j* C
6 v0 W1 {0 {- H- _ |
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2013-3-31 11:14:02
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2013-3-31 11:34:31
โพสต์ 2013-3-31 15:43:00
โพสต์ 2013-3-31 19:10:12
โพสต์ 2013-4-1 02:06:56
โพสต์ 2013-4-1 02:24:06