ก็คนมันรักทำไงได้ @@@8

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ก็กูขำมัน แต่กูไม่ได้ชอบนะ”ผมพูดจริงๆนะ แค่รู้สึกว่ามันไม่น่ารำคาญเหมือนคนอื่นๆแค่นั้นเอง
“เหรองั้นมึงก็แสดงให้เขารู้สิหรือไม่ก็หาใครที่มันดูดีกว่าเขาไปบอกว่าเป็นแฟนมึงก็จบอย่างพี่เจตน์ไงที่ดูเป็นผู้ใหญ่น่าเชื่อถือ โอมั๊ย”มันลอยหน้าใส่ก่อนจะเสนอวิธีที่ดูแล้วน่าจะได้ผลแต่ทุกครั้งไม่เห็นต้องใช้
“ไม่จำเป็น อีกอย่างกูไม่ได้ชอบพี่เจตน์ ไม่อยากดึงแกมาเกี่ยว”ผมบอกมันไปอีก คาดว่ามันต้องหัวเราะอีกแต่เปล่ามันจับมือผม
“งั้นมึงก็เลิกถามกูได้แล้ว เพราะมึงเอาเหตุผลของมึงมาแย้งกูทุกข้อ มึงคิดเอาเองแล้วกัน กูเป็นกำลังใจให้”มันไม่ได้พูดประชดผมรู้ว่ามันพูดจริงๆ มันเลิกสนใจก่อนจะเหล่มองหนุ่มต่างคณะอย่างสนใจ เป็นอีออยก็ดีมันเป็นคนไม่ค่อยคิดมาก แต่มันไม่ได้มีความสัมพันธ์ฉาบฉวยกับใครไปทั่วนอกจากตกลงว่าเป็นแฟนกันเท่านั้นไอ้แบบคืนเดียวตีจากมันไม่เอาหรอก อีโมนิคกับผมก็คิดเหมือนมันแหละ ผมบอกมันเรื่อยว่าให้หยุดพักซะบ้าง เดี๋ยวมันก็เข้ามาหาเองแหละ มันบอกว่าอย่างพวกเรานะหาไม่ยากหรอกแต่ไอ้ที่ยากคือใครจะมาจริงใจด้วยขนาดเป็นเกย์เหมือนกันยังอยู่ไม่ทนเลย โมนิคก็เหมือนกันถึงแม้มันจะสวยแปลงเป็นผู้หญิงทั้งหมดแต่ก็ไม่วายโดนหลอกโดนทิ้ง ถึงจะเผื่อใจแต่พอถึงเวลามันก็เศร้าทุกครั้งกว่าจะผ่านไปได้แต่ละทีก็ซดน้ำใบบัวบกไปหลายลิตร คิดซะว่าดื่มเพื่อสุขภาพที่ดีก็แล้วกัน
“แต่กูดูแล้วมันไม่ได้เป็นเกย์หรือว่าเป็นอย่างไอ้แฝดนะ กูสะดุดใจตรงนี้แหละว่ามันคิดยังไง”ผมยังอดพูดต่อไม่ได้
“เขาอาจจะเพิ่งเป็นตอนเจอมึงก็ได้”มันก็ตอบผมแบบชิวๆ
“มันเป็นได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ”ผมถามมันแบบอดขำไม่ได้
“เออสิ แล้วหายยากนะมึงถ้าติดใจน่ะ คริคริ”มันก็ตอบกลับแบบขำขำ ผมส่ายหน้าระอาเลย
“ฝิ่น บางครั้งใช้หัวใจตัดสินบ้างก็ได้นะอย่าใช้สมองให้มันมากนัก ครั้งนี้มึงอาจถูกรางวัลที่หนึ่งก็ได้ มึงคิดดูสิมีคนเพียบพร้อมมาจีบมึงแต่ไม่โดนใจแต่พี่ตาคมที่มึงคิดว่าเขาไม่มีอะไรเทียบคนอื่น มึงให้ความสนใจถึงกับปรึกษากูเลยนะ”มันพูดกับผมอีกครั้งอย่างที่ผมได้คำตอบที่จะไปบอกมันแล้วล่ะคราวหน้าถ้าเจออีก
“มึงคิดว่ากูมองคนแค่นั้นไง”ผมถามมันหน้าเชิดๆแต่แบบเล่นๆมากกว่า
“หึ ดอก ทำไมกูจะไม่รู้ว่าเพื่อนกูแต่ละคนสันดานเป็นยังไง ใครจะมองพวกมึงเลวหรือเหลวแหลกยังไง กูก็รัก”มันพูดเหมือนจะดูดี
“มึงหลอกด่ากูเปล่านี่ เดี๋ยวกูจะบอกไอ้พวกนั้นด้วยว่ามึงด่าพวกมัน อีห่าก็คนประเภทเดียวกันนั่นแหละไม่งั้นจะคบกันได้ไง”ผมเอาถุงขนมตีมันก่อนจะพูดแขวะมันกลับบ้าง มันลอยหน้าลอยตาใส่ จนผมอดหัวเราะมันไม่ได้
“ระวังนะมึงเห็น`เสี้ยน` เอ๊ย เงียบๆ แต่จูบมึงปากเจ่อเลยอย่างอื่นจะเหลือเหรอวะ”มันพูดได้หื่นมาก จนผมอายเลยก่อนตีมันแก้เขิน ทำให้มันล้อผมไม่เลิก ก่อนจะหันไปเห็นมันอีกแล้วที่ยืนจ้องผมอยู่ตรงรถมอไซด์แต่มันทำหน้าเฉยๆก่อนจะใส่หมวกสตาร์ทออกไป หันมาก็เจออีออยที่ยิ้มล้อๆ ใส่คราวนี้เถียงไม่ออกครับเพราะผมมองมันจนลับตาเลยหมดข้อโต้แย้งทันที
“กูว่ามึงไม่ต้องคิดนานแล้วมั๊ง”มันย้ำอีกที ก่อนจะกินขนมด้วยหน้าตาที่แรดจริงๆ ผมลอยหน้าลอยตาแต่รู้ได้ว่าตัวเองอมยิ้มอยู่
หลังจากแยกกับอีออย ตอนแรกผมว่าจะกลับพร้อมมันแหละแต่แวะไปทำธุระให้ปู่ก่อน ก็เลยมาขึ้นรถไฟฟ้ากลับเอง กำลังนั่งรอก็มีคนมานั่งข้างๆ พร้อมกับส่งถุงหิ้วมีกล่องโฟมอยู่ในนั้น ผมเงยหน้ามองอย่างที่คิด วันนี้มึงจะเจอกูบ่อยไปมั้ย กะจะสิงร่างกูเลยเหรอไง
“=_=” ผมไม่รู้จะพูดอะไรเลยเงียบไว้ก่อน
“ให้”มันพูดสั้นๆ
“อะไร”ผมก็ถามมันห้วนๆ
“ขนม”
“ไม่กิน”
“ไมคิดตังค์หรอก”
“ไม่เอา” ผมบอกอีก
“กูเห็นเด็กมันวิ่งขายตรงชานชาลาเลยซื้อ”มันพูดอีก
“บ้านมึงสิ รถไฟฟ้ามีคนมาวิ่งขายของ”ผมว่ามัน เกือบจะหลุดขำอยู่แล้ว
“เหรอ สถานีรถไฟบ้านกูยังมีเลย”มันพูดอีก ก่อนจะวางไว้ ผมไม่พูดแม่งเลย
“ไม่ไปส่งหรอกนะ”อยู่ๆมันก็บอกผมขึ้นมา ทำเอากูหน้าเหวอเลย
“กูไม่ได้บอกมึงสักหน่อยว่าให้ไปส่ง”ผมเลยว่ามัน
“เห็นทำหน้าเหมือนอยากให้ไปส่ง”มันพูดต่ออีก
“เสือก”
“อยากสอดมากกว่า ไปล่ะ”มันพูดข้างหูก่อนจะเดินไปทันที
“ไอ้ แม่ง”ผมหันไปจะด่าอยู่แล้วแต่คนเยอะ เลยได้แต่ฮึดฮัด พอดีกับรถเทียบก็เลยลุกไปขึ้น แต่ต้องหันหลังกลับมาหยิบถุงไปด้วย ไม่ใช่อะไรเดี๋ยวเจ้าหน้าที่เขาจะหาว่าทิ้งขยะไม่เป็นที่จะถูกปรับ ว่าแต่มันเดินเข้ามาก็ต้องซื้อตั๋วสิ อย่าบอกนะว่ามันแค่เอาขนมมาให้แล้วก็กลับ
“ไอ้มึน”ผมพึมพำว่า`คุณ`มึนเจ้าของขนม ก่อนจะเห็นว่าตัวเองอมยิ้มใส่กระจกตรงประตูที่สะท้อนให้เห็นตัวเอง
ตอนที่ 8
“เหนื่อยมั้ยคะคุณน้อง ป้าบอกให้ตาชิตไปรับก็ไม่เอา”ป้านวลทักผมที่กำลังถอดรองเท้าเข้าบ้าน
“นิดหน่อยเอง ไม่เป็นไรหรอก”ผมบอกแกก่อนจะล้มตัวเหยียดยาวตรงเก้าอี้หวายแบบนอนเล่น พี่น้อยเอาน้ำมาวางให้
“จัดใส่จานมั้ยคะ”พี่น้อยถามผมที่ส่งถุงขนมให้ แต่ตายังหลับอยู่ ผมส่ายหน้า แต่เหมือนนึกขึ้นได้
“เดี๋ยวก่อน”ผมเรียกก่อนจะลุกขึ้นมานั่ง ยื่นไปขอคืน แกะออกดูก็เห็นสาคูไส้หมูและข้าวเกรียบปากหม้อ นอนเรียงกันเงียบๆไม่ปริปาก ดูน่ากินมาก
“อืม แบ่งให้น้องอย่างละสามชิ้นพอ”ผมบอกก่อนจะนอนต่อ ป้านวลเดินมาปรับแอร์ให้
“ไม่ทานข้าวก่อนเหรอคะ”ป้านวลเดินมานั่งข้างๆ
“กินขนมก่อนนะ”ผมบอกแกอ้อนๆ สักพักโทรศัพท์ผมดัง กดรับทันทีไม่ต้องดู
“เรียบร้อยครับ”ผมบอกยิ้มๆ แต่คนปลายสายไม่เห็นหรอกแต่จับได้ทางน้ำเสียง
“เก่งมาก แล้วน้องทำไรอยู่ อย่าบอกนะว่าคุยกับปู่น่ะ”ปู่ชมผมก่อนจะหยอดมุก
“รู้ทันอ่ะ แต่รักนะ จุ๊บๆๆ”ผมก็หยอดท่านบ้าง
“เออ ไอ้ขี้อ้อน กินข้าวหรือยัง”ปู่รับคำขำๆ ก่อนจะถาม
“กำลังจะกิน  แต่กินขนมก่อน”ผมบอกตรงๆ ป้านวลอมยิ้มก่อนจะเดินเข้าครัว สวนพี่น้อยที่ยกขนมมาพอดี ผมเลยหยิบใส่ปาก อืม อร่อยดีเหมือนกัน ตายห่าแม่งใส่อะไรลงไปเปล่าวะเผื่อมันแก้แค้น แต่คงไม่ทันแล้วล่ะกระเดือกลงไปแล้ว
“นวลทำขนมอะไรให้น้องกินล่ะ”ปู่ผมถาม ที่ตอนนี้กำลังจะสวบชิ้นที่สองแต่ต้องจอดก่อน
“เปล่า เอ้อ มีคนให้น้องมา”ผมปฏิเสธก่อนจะอ้ำอึ้ง ผมไม่เคยโกหกปู่จะบอกเพื่อนก็ไม่ได้เพราะเพื่อนผมปู่รู้จักอยู่แล้ว แต่จะบอกว่าใครล่ะเป็นคนให้มา
“ปู่ก็ไม่คิดว่าแมวที่ไหนจะซื้อให้น้องหรอก”ปู่ผมเล่นซะอีกดอก
“ปู่ก็ เล่นซะน้องอึ้งไปเลย”ผมครวญเลยครับ คนเดียวครับที่รักและเคารพไม่เคยเถียง อุ้ย ลืมนายแม่อีกคน ช่วงนี้คุณนายไม่ค่อยโทรหาเลยโทรไปก็รีบคุยและก็วาง แต่ของส่งให้ไม่เคยขาด ไม่ได้เดี๋ยวต้องโทรหาซักหน่อย ติดเด็กหรือเปล่าก็ไม่รู้ หุหุ
“อร่อยล่ะสิ เคี้ยวซะดังเชียว”ปู่แซวอีก นี่ผมมูมมามขนาดนั้นเลยเหรอ
“คุณสหรัฐครับ น้องจะจุกเสียดแล้วนะแซวอยู่ได้เอาไว้ให้ขึ้นมาก่อนเถอะจะอ้อนให้ตังค์หมดเป๋าเลย”ผมเลยแซวกลับไปบ้าง
“ก็เอาสิ เงินในส่วนน้องทั้งนั้นแหละ เรื่องอะไรจะให้ของปู่ล่ะ”ปู่ก็ไม่ยอมผม
“จริงอ่ะ ถึงว่าใจปล้ำซื้อโน่นซื้อนี่ให้ ทำเนียนนะ อย่าให้รู้ว่าเอาไปแจกกิ๊กนะ จะไปวีนให้”ผมก็เลยแกล้งว่าเสียงงอนๆ
“วีนใครวะ”ปู่ถามกลับขำๆ
“กิ๊กปู่สิ เรื่องอะไรจะวีนปู่ มันไม่หนุก”ผมก็ตอบทันที ทำเอาปู่ขำ ก่อนจะคุยกันอีกนิดหน่อย
“ครับ คิดถึงม๊วกๆ”ผมแกล้งทำเสียง แต่เวลาเขียนผมเขียนถูกนะ ก่อนปู่จะวางสายไป ผมก็เดินไปในครัวที่ป้านวลกำลังตักกับข้าวอยู่
“รอที่โต๊ะอาหารเลยคะ”ป้านวลบอก ก่อนจะพยักหน้าให้พี่น้อยยกไป
“เอ้อ ขนมน้องหมดยัง”ผมถามป้านวลที่เลิกคิ้วแปลกใจ
“จะทานต่อเหรอคะ”แกถาม ผมพยักหน้าหงึกๆๆ
“ทานข้าวก่อนคะ เสร็จแล้วป้าจะให้น้อยเอาไปให้”ป้านวลบอกผมที่ทำคิ้วขมวด
“ขอกินอีกหน่อยสิ นะๆๆ”ผมอ้อนแกต่อ
“ไม่ได้คะ อย่าดื้อ”ป้านวลยืนยัน
“ก็ได้ ใจร้ายอ่ะ “ผมต้องยอมแก ก่อนจะเดินออกไปรีบกินข้าวให้หมดเพื่อจะได้กินขนมต่อ คิดล่ะสิว่าผมอร่อย เปล่าเล๊ย แค่เสียดายของ จริงๆนะ
หลังจากท้องอิ่มทุกอย่าง ผมก็ขึ้นมาอาบน้ำพลางคิดอะไรไปเรื่อยๆ ที่ผ่านมา ผมเป็นคนมั่นใจในตัวเองนะและค่อนข้างโลกส่วนตัวสูงแต่ขณะนี้กลับคิดไม่ตกแค่เรื่องมีคนมาขอเป็นแฟน ไม่เคยหนักใจเลยสักครั้งไปด้วยกันไม่ได้ก็เลิก เบื่อก็ถอยห่าง แต่ไอ้คนนี้มันแปลกผมไม่เคยเจอคนเข้ามาจีบแบบนี้ ใครได้มันไปผมว่าคงรับมือกับมันยากนะ ดูมันเอาแต่ใจ เผด็จการ กวนตีนไม่ใช่เล่น ทำเป็นเงียบแต่แม่งดูหื่นฉิบวันนี้มันจู่โจมผมแบบประชิดตัวเลย อดตื่นเต้นไม่ได้ไม่ใช่ว่าไม่เคยจูบแต่มันจูบเรียกว่าครบรสเลยทั้งรุนแรง บทจะหวานก็เรียกร้องซะจนต้องสนองตอบไปแบบกลัวน้อยหน้า หุหุ ยิ่งตามันมองทีแทบระทวยผมก็เกือบนะแต่ดีว่าตั้งสติได้ มันยังบอกอีกให้เป็นแฟนมัน ๆ ไม่ได้ขอแต่ประมาณว่าคบกับมันซะ ฟังดูง่ายแต่ตัดสินใจยาก จนออกอาการให้อีอีอยจับได้เลยต้องคายให้มันฟังจนหมด มันทั้งล้อทั้งจิกกัดคาดว่าอีกไม่นานต้องรู้ถึงหูไอ้พวกนั้นแน่สักพักโทรศัพท์ดังขึ้นพอดูก็เป็นเบอร์อีโมนิคอย่าบอกนะว่ามึงรู้แล้วและประชุมสายเพื่อจะล้อเลียนกูเอาไงดีวะ ไม่อยากคุยเลย แต่ถ้าไม่รับเกิดมันมีเรื่องล่ะ เอาวะ
“ฮือๆๆ อีฝิ่น มันทิ้งกูแล้วอ่ะ ฮือๆๆ”แทนที่จะได้ยินเสียงมันล้อผม กลายเป็นเสียงคร่ำครวญแทน
“ใจเย็น ค่อยๆเล่าเกิดอะไรขึ้น ใครทำอะไรมึง”ผมอดตกใจไม่ได้ถึงแม้จะเป็นปัญหาเดิมๆของมัน แต่มันเป็นเพื่อนจะเอาหูหนีหรือเบื่อไม่ได้มันต้องการกำลังใจ
“ฮึก ๆๆ กู ฮึก ละ เล่าไม่ออก อีออย เคลียร์”มันร้องไห้สะอึกสะอื้นก่อนจะบอกอีออยคู่เกยมัน คาดว่าน่าจะมีชะนีสองตัวด้วยเพราะได้ยินเสียงปลอบใจมันข้างๆ
“มันเป็นไรวะ”ผมถามอีออยทันทีที่มันส่งให้ แต่ยังได้ยินเสียงมันร้องไห้อยู่ข้างๆ
“พี่กานต์ อะไรนะ”อีออยยังไม่ได้เริ่มเลย ถูกสกัดดาวรุ่งด้วยเสียงแหลมปรี๊ด
“ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`กานต์ มึงไม่ต้องเรียกมันพี่ ฮือๆๆ”ยังไม่วายมาสั่ง ตอนรักกันอะไรก็ดีไปหมดตอนนี้รักมากเลยเติมยศให้เลย
“เออๆๆ ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`กานต์ยอดดวงใจมันเลิกเป็นนายทวารประตูหลังหันไปยิงประตูหน้าเหมือนเดิมแล้ว”อีออยรีบเออออก่อนจะเล่า
“อ้าว มันก็มีนิ ยังไม่พอเหรอ”ผมถามมันไปอีกไม่ได้คิดกวนตีนเลยพูดจากใจจริง
“มันบอกไม่ธรรมชาติ ตอนมันเอาล่าสุดใช้`สวย`ใส่เข้าไปมั้งถึงได้คิดได้ แม่งเอามาได้เป็นปี ไอ้`ตัวเงินตัวทอง` หนนี้หนักกว่าเดิม โมนิคมันลงทุนคุกเข่าขอไม่ให้มันไปเลยนะมึง มึงรู้มั้ยนอกจากมันไม่ใจอ่อนมันยังซ้อมด้วยเพราะมันไปตบอีชะนีที่ยืนรอหน้าห้องเข้าให้ มึงมาดูเองเถอะ กูรับไม่ได้จะเลิกก็เลิกแต่แม่ง ไอ้สัด”อีออยพูดซะผมเห็นภาพ จนตอนนี้ตัดเรื่องไอ้นั่นไปก่อนยังไงเพื่อนผมก็สำคัญที่สุดตอนนี้
“ซ้อมเลยเหรอ พวกมึงอยู่ไหนเดี๋ยวกูออกไป”ผมถามมันทันทีพอรู้ที่ก็แต่งตัวก่อนจะให้ลุงชิตไปส่งเพราะตอนนี้ผมอารมณ์ร้อนถ้าขับรถเองอาจตายก่อนไปถึงที่ได้เพราะจิตใจตอนนี้ห่วงอีโมนิคมาก สักพักก็มาถึงที่หมาย
“กลับเลยลุง วันนี้น้องคงนอนกับเพื่อน”ผมบอกลุงชิตอีกครั้ง แกก็พยักหน้า
“ดูแลตัวเองนะครับคุณน้อง มีอะไรก็โทรไปบ้านนะครับ”แกบอกอีกครั้งอย่างเป็นห่วง ผมยิ้มรับก่อนจะเดินไปหาพวกมันที่โต๊ะ พอไปถึงก็เห็นอีโมนิคนั่งหมดสภาพหัวยุ่ง หน้าตาดูไม่ได้มีแต่คราบมาสคาร่าเต็มไปหมด พอเห็นผมมันกอดทันทีร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด
“ฮือๆๆ มันทิ้งกู ฮือๆๆ”มันพูดเสียงสั่นไปหมด ผมสงสารมันมากเห็นแล้วแหย่เล่นไม่ออกเลย คราวนี้ดูมันเป็นมากกว่าทุกครั้ง มันบอกว่าครั้งนี้มันทุ่มเทมากและมันก็ทำจริงๆ ประเคนแทบจะทุกอย่างให้ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`กานต์ แต่ผมไม่โทษมันหรอกเพราะดูไม่ออกจริงๆว่ามันจะหลอกเพื่อนผมได้ไม่มีวี่แววเลย มันทำได้ไงคบเป็นปีๆอีโมนิคไม่เคยระแคะระคายว่ามันจะนอกใจ
“โมนิค หยุดร้องนะหน้าเละหมดแล้ว”ผมจับหน้ามันให้เงย เอาทิชชู่ค่อยๆเช็ดให้
“อีฝืด เปลี่ยนเป็นเลอะแทนได้ไหม”ดูมันขนาดแซดแม่งยังเรียกชื่อที่มันตั้งให้ผมได้ แสดงว่ามันคงดีขึ้นนิดหน่อยผมพิจารณามันอย่างถี่ถ้วน นี่มันทำเพื่อนผมขนาดนี้เลยเหรอคนเก่าๆที่มันเคยคบด้วยก็ไม่เคย ตาบอบช้ำ มุมปากก็เขียว ตามตัวมีรอยช้ำเต็มไปหมด
“มันอยู่ที่ไหน”ผมถามมันเสียงเย็นเลย

ABCAAA

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

adan

ขอบคุณมากๆครับ

hottha

ขอบคุนมากมาย

llMAGz

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

1712

ขอบคุณครับ

1712

ขอบคุณครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ น่ารัก ชอบก็คบเลยค่ะหนูเชียร์

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

dung

ขอบคุณครับผม

GBOMK

ขอบคุณคับผม

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนนะคราฟผม

Yhoon