outdoor-กับอาจารย์ 1

bank0015

บทนำของเรื่องก่อนคือปัจจุบันผมเป็นนักศึกษาปีหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่เป็นตลาดวิชาแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานครแต่ผมเรียนในส่วนของภูมิภาคแต่ผมมีเพื่อนเรียนอยู่ที่กรุงเทพฯอยู่ 1 คนจนเมื่อ 2 วันที่ผ่านมาผมมีโอกาสได้ลงไป กทม ไปซื้อหนังสือกับชีทเฉลยข้อสอบแถวๆหน้ามหาวิทยาลัยแห่งนั้นแหละครับซึ่งเพื่อนก็ชวนผมเข้าไปนั่งเรียนในชั้นด้วย ซึ่งก่อนที่ผมจะลงไปผมได้คุยเอ็มกับครูเอกอายุพึ่งจะ 24-25 ปีครับจบมาใหม่ๆซึ่งเคยสอนคอมผมสมัยชั้น ม.5 แต่ผมไม่รู้นะครบัว่าเค้าเป็นใครเพราะไม่เคยเห็นหน้าเค้าแต่เค้าเคยขอรูปผมไปซึ่งผมก็ให้ไปไม่ได้คิดอะไรมาก หลังจากนั้นเราก็คุยกันไปสารพัดว่าชอบอะไรยังไงจนก่อนหน้าวันที่ผมจะลงมา กทม ก็ได้คุยกันเค้าก็ชวนผมว่าจะพาไปเล่นโชว์แบบ outdoor ซึ่งผมชอบแบบนั้นตามที่เคยคุยกับเค้าไปแต่ก็บอกเค้าไปว่าผมไม่เอาแบบแทงตูดอะไรประมาณนั้นซึ่งเค้าก็ตอบตกลงผมเองก็ยังอึ่งเลยว่าทำไมมันง่ายๆแบบนี้เลยเสนออะไรไปเค้าก็ตกลงหมด แต่ยอมรับว่าในใจหนึ่งตอนนั้นผมเองเริ่มเกิดอาการปอดนั่นเองว่าจะเอาจริงหรอมันจะดีหรอง่ายๆคือเริ่มลังเลว่าจะเล่นดีมั้ยวะ แล้วถ้าไม่เล่นจะหาวิธีหลบเลียงและหนีหน้าเค้ายังไงจะเปลี่ยนเมลล์หนีเปลียนเบอร์หนีคิดไปสารพัดแต่อีกใจหนึ่งก็บอกว่าลองดูมันไม่หน้าจะมีปัญหาอะไรทั้งความกลัวและความ`เสี้ยน`ก็เข้าปกคลุมผมไปพร้อมๆกันในตอนนั้นเอง ผมนั่งเครื่องมาลงที่สุวรรณภูมิระหว่างที่กำลังรอเพื่อนอยู่ครูเอกโทรมาพอดีเค้าถามเรื่องที่พักว่าพักที่ไหนยังไง ตอนนั้นผมก็อาการเดิมครับคือทั้งกล้าๆกลัวๆและความ`เสี้ยน`ครอบงำผมในตอนนั้นครวยผมแข็งขึ้นมาทันทีเลยต้องหาที่นั่งเพื่อมันครวยผมได้สงบสติอารมณ์ แต่ยังดีที่ผมใส่กางเกงยีนในตอนนั้นเลยช่วยพรางได้มากอยู่ครับและครูเอกพูดมาว่าไม่ต้องกลัวหรอกเล่นกันแบบสนุกๆ ในตอนนั้นเองก็เกิดอาการอารมณ์กระเจิงไปเลยแบบว่าเอาไงเอากันวะกรูเลยบอกไปว่าตอนแรกกะจะพักกับเพื่อนแต่คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่าเดียวหาที่พักเอง ครูเอกก็ตอบกลับมาอีกว่าไม่เป็นไรเดียวจะจัดที่พักให้ตอนนั้นเองผมยิ่งเกิดอารมณ์ว่ามันหน้าจะเป็นอะไรที่ตื่นเต้นที่สุดเป็นแน่ๆเพราะแกคงสนองความชอบโชว์ของผมแน่นอนและไม่นานเพื่อนผมก็มารับไป พอถึงบ้านเพื่อนแล้วก็รีบแต่งตัวกันเพื่อจะออกไปนั่งเรียนกับเพื่อนซึ่งผมกับมันเรียนคณะและสาขาเดียวกันต่างกันแค่มันเรียนส่วนกลางผมเรียนส่วนภูมิภาค หลังจากแต่งตัวเสร็จมันเดินออกมาในชุดเสื้อยืดคอโปโลสีขาวกางเกงยีนส่วนผมเองอยู่ในชุดนักศึกษาเรียบร้อยมากเล่นเอาผมเอ๋อกินไปเลยแต่ในใจก็บอกว่าคนไม่รู้ย่อมไม่ผิด เหอๆๆ เพราะผมไม่เคยได้มานั่งเรียนส่วนกลางนิครับเลยไม่รู้ว่าต้องใส่ชุดอะไรยังไงอีกอย่างคือตอนปฐมนิเทศน์ผมก็ไม่ได้ไปนั่งฟังด้วยเพราะส่วนภูมิภาคต้องนั่งฟังผ่านดาวเทียมครับเลยเบี้ยวไม่ไปเลยระหว่างนั้นครูเอกก็โทรเข้ามาหาเป็นระยะครับเล่นเอาผมไทบจะไม่มีสมาธิทไอะไรเลยเพราะเมื่อใดที่ครูเอกโทรมาครวยผมมันพยายามจะหาทางรับสายแทนมือผมที่จะกดปุมรับซะอย่างงั้น จนมาถึงตอนเย็นเพื่อนผมชวนไปเล่นบาสแถวๆสนามบาสใต้สะพานแห่งหนึ่งแถวๆ MRT ลาดพร้าว ครับไม่ไกลจากบ้านมันครับผมก็ตอบตกลงไปเล่นด้วยตอนนั้นครูเอกก้โทรเข้ามาหาผมอีกในใจผมคิดว่ากะจะเล่นกรูให้ได้เลยใช่มั้ยครับแต่ครวยผมมันพยายามจะรับโทรศัพท์แทนผมอีกแล้วในตอนนั้น ผมก็บอกครูเอกไปว่าจะออกไปเล่นบาสกับเพื่อนที่ไหนๆครูเอกก็บอกว่างั้นเดียวจะไปรับที่นั่นไว้ใกล้ไปถึงเมื่อไหร่จะโทรไปหาอีกรอบ ตอนนั้นเองสติผมกระเจิงหายเข้าไปในกลีบเมฆแล้วอาการหัวใจเต้นสูบฉีดอย่างรุ่นแรงคิดไปต่างๆนาๆว่าจะโดนอะไรมั้งเพราะจะคิดจะเดาไปยังไงต่างๆนาๆก็ล้วนแต่จะมีแต่ความตื่นเต้นกล้าๆกลัวๆเสี่ยวและ`เสี้ยน`สุดในตอนนั้น ผมโดนเพื่อนตีหัวเข้าไปหนึ่งทีมันถามว่าเป็นอะไรเรียกตั้งนานละไม่ตอบผมเอกเลยหลุดจากภวังตอนนั้นออกมาละก็หลุดปากบอกไปว่าคนรู้จักโทรมาคืนนี้จะไปนอนบ้านเค้านะเดียวเค้าจะมารับไปตอนค่ำหน่อยคงจะเล่นบาสได้ซักแป๊ปหนึ่ง มันก็ทำหน้างงๆละบอกว่างั้นก็ตาทใจเมิงนะจะเอายังไงแล้วแล้วแต่ผมก็เลยขอยืมกระเป้าเป้มันมาแบ่งเสื้อผ้ากับขอบใช้อื่นๆในกระเป้าผมละฝากกระเป้าเสื้อผ้าอันใหญ่ผมไว้ที่มัน หลังจากเล่นบาสไปได้พักใหญ่จวนจะถึงสี่ทุ่มแล้วก็ยังไม่มีวี่แววว่าครูเอกจะมาในใจผมก็เกิดอาการแบบสงสัยกรูคงรอดแล้วละแต่อีกใจก็อะไรฟะเสียดายจริงๆอีกคสามคิดผมมันช่างตีกันเองเสียจริงๆในตอนนั้นหลังจากนั้นผมก็เดินออกนั่งพักข้างสนามแล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้นตอนนั้นเองที่ผมตกใจมากเห้ยเอาจริงหรอวะความคิดนั้นพุ่งเข้ามาในจิตใจอีกตอนนั้นมันไม่อะไรมาแย่งความคิดครับซึ่งตอนนั้นคิดอยู่อย่างเดียวคือความกลัวความเสี่ยวและ`เสี้ยน`นี้กรูจะได้โชว์ outdoor ตามที่คุยกับเค้าไปจริงๆหรอเนี้ยแล้วเค้าก็ดันเองจริงอีกผมคิดนานมากปลาอยจนสายหลุดไปเองผมเลยหลุดจากภวังสบัดหัวตัวเองเพื่อไล่อาการต่างๆออกไปจนครูเอกโทรเข้ามาหาผมอีกรอบในตอนนั้นผมรับสายด้วยอาการใจเต้นแรงมากมือก็สั่นไปหมดและก็เป็นไปตามคาดคือครูเอกบอกว่าตอนนี้ใกล้จะถึงแล้วนะผมทำอะไรไม่ถูกได้แต่บอกไปอย่างเดียวว่า ครับ ไม่ว่าครูเอกจะพูดอะไรผมเหมือนโดนสะกดเลย ครับ อย่างเดียวหลังจากวางสายผมก็ตะโกนบอกเพื่อนว่ากรูไปละนะเค้ามารับแล้วเพื่อนผมมันก็มั่วแต่เล่นอยู่มันก็เลยตะโกนรับมาว่า เออๆ อย่างเดียว หลังจากนั้นผมก็ลุกจะไปใส่เสื้อเพราะเล่นเป็นทีมที่ต้องถอดเสื้อเล่นครับ ตอนนั้นใส่เสื้อกล้ามเสร็จแล้วกำลังจะใส่ชุดนักศึกษาผมก็เลี้ยวมองไปเจอกับครูเอกซึ่งตอนนั้นผมเองก็ยังไม่รู้แหละครับว่านั่นแหละนายของผมกำลังจะมาสั่งให้ผมไปสนองทั้งความ`เสี้ยน`ของผมและของนายแล้วผมเลยตะโกนเรียกครูเอกไปครูเอกหันมายิ้มกับผมแปลกๆทำให้ผมสดุงว่าเห้ยสายตาแบบนี้มันแปลกๆ ครูเอกเดินตรงเข้ามาหาผมแล้วก็ยิ้มอีกทีก่อนจะถามว่าอ่าวนายบอสมาทำอะไรแถวนี้ผมเลยตอบไปว่ามาเล่นบาสกับเพื่อนละก็มาทำธุระด้วย ครูเอกยิ้มอีกละถามว่าแค่นั้นหรอเล่นเอาผมทำหน้าไม่ถูกแบบว่าครูเอกมีวิชาอ่านใจหรือยังไงเลยพยามยามก้มหน้าก้มตาจะติดกระดุมชุดนักศึกษาให้เสร็จสักพักครูเอกก็จับมือผมแน่นมากแล้วบอกว่าชอบโชว์ไม่ใช่หรอแล้วจะรีบใส่ชุดทำไม หลังจบคำถามนั่นปุ๊ปผมสดุงแบบตกใจมากในใจคิดว่าเห้ย!!!อย่าบอกนะว่าครูเอกคือคนที่คุยด้วยกันมาตลอดตั้งแต่ตอนนั้นผมเงยหน้ามองครูเอกอีกรอบครูเอกพยักหน้ายิ้มละก็หัวเราะออกมาเบาๆเหมือนจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่แต่ผมนั้นหวอจนทำอะไรไม่ถูกเลย ครูเอกลากผมเข้าไปในมุมที่มีต้นไม้ขึ้นอยู่ค้อนข้างที่จะรกหน่อยๆแถวๆนั้นครูเอกสั่งผมว่าถอดเสื้อออก ตอนนั้นผมยังใบ้กินอยู่ตั้งแต่รู้ว่าคนคนั้นคือครูเอกจนสั่นแบบทำอะไรไม่ถูกเลย มารู้ตัวอีกทีตอนที่ครูเอกปลดกระดุมชุดผมออกหมดครูเอกเลยสั่งผมอีกรอบว่านายบอสถอดชุดซิผมก็ยังเฉยๆแบบอืดอาดๆทำอะไรไม่ถูกจนครูเอกเหมือนจะทนไม่ไหวเลยพูดออกมาว่า "จะถอดเองหรือจะให้ถอดให้" ผมตกใจอีกรอบแล้วค่อยๆถอดชุดนักศึกษาออกแบบกล้าๆกลัวๆ ในใจตอนนั้นไม่คิดมาก่อนว่าจะเป็นครูเอกแล้วครูเอกตอนที่สอนคอมผมอยู่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ "เอ้าช้าไรละถอดเสื้อกล้ามออกด้วยซิ" ผมหวอกินอีกรอบแบบ ห๊า!!!ตรงนี้เลยหรอแล้วจะอะไรยังไงต่อไปตอนนั้นสติผมเหมือนอยู่ครึ่งหนึ่งส่วนอีกครึ่งหายไปไหนไม่รู้แล้ว สติกลับมาอีกทีตอนที่รู้ตัวว่าครูเอกออกแรงฉีกเสื้อกล้ามผมไปแล้วตอนนั้นครูเอกเปลี่ยนสายตาไปเป็นคนละครเลยดูโหดขึ้นก่อนจะพูดว่า "อย่าขัดใจกูให้มากถ้าไม่อย่างนั้นจะโดนหนัก" ผมกลัวจนได้แต่พูดว่า "ครับ" เท่านั้นเช่นเคยก่อนที่ครูเอกจะเย็นลงแล้วหันมาขอโทษแล้วยิ้มให้ผมแล้วบอกว่า "สนุกๆน่าอย่าไปคิดมากพี่ก็อยากสนุกด้วย" ครูเอกเรียกตัวเองว่าพี่ก่อนที่ครูเอกจะตบไหล่ผมแล้วถามว่าพร้อมรึยัง ด้วยความบ้าบออะไรไม่ทราบในตอนนั้นผมก็ตอบไปอีกว่า "ครับ" ปากไว้ระบบอัตโนมัติจริงๆครูเอกสั่งให้ผมถอดกางเกงออกตอนนั้นผมไม่รู้สึกกลัวอีกแต่อย่างใดๆแต่กลัวมีทั้งความตื่นเต้นและความเสี่ยวมาแทนที่ ผมถอดกางเกงออกเหลือแต่บ็อกเซอร์ในตอนนี้ครูเอกก็บอกว่า "เร็วไปที่หารถกันพี่จองห้องพักสำหรับเราสองคนไว้ละคืนนี้" ความเสี่ยงพุ่งเข้าใส่ผมอีกในตอนนี้เพราะตอนนี้อยู่ในสภาพที่มีแต่บ็อกเซอร์ครูเอกหันมายิ้มเหมือนอ่านใจออกอีกเลยหยิบเอากางเกงขาสามส่วนมาให้ผมละบอกว่าใส่ตัวนี้แทนไปก่อนนะตอนนั้นผมรวบรวมความกล้าและความปากไว้ถามออกไปว่า "จะให้ถอดบ็อกเซอร์ด้วยมั้ยครับ" ครูเอกหันมาบอกว่าใส่ไว้ก่อนยังไม่ต้องถอดผมเลยใส่กางเกงที่ครูเอกซื้อมาให้แต่ครูเอกก็มาดึงลงจนมันโหลดลงมาเยอะพอสมควรจากที่ผมโหลดอยู่แล้วแบบพอประมาณเวลาใส่กางเกงของผมที่ขอบบ็อกเซอร์มันจะโผล่ออกมา แต่ครูเอกเล่นดึงโหลดกางเกงผมลงไปจนเห็นตัวของบ็อกเซอร์เลยถ้าจะพูดให้เห็นภาพก็ขอบกางเกงมาอยู่แถวท้องน้อยผมพอดี ผมยืนรอว่าครูเอกจะเอาเสื้อมาให้เมื่อไหร่ครูเอกหันมายิ้มอีกแล้วบอกว่าเสื้อไม่ต้องใส่ผมก็เอาละไงดอกแรกกรูโดนแล้วหลังจากนั้นครูเอกก็เอาเสื้อกับเกางเกงของผมยัดใส่เป้ของผมแล้วยื่นให้แล้วครูเอกก็เดินออกไปจากตรงนั้น ผมเลยรับสพายเป้แล้ววิ่งตามออกไปมาโผล่แถวๆซอยข้างๆสนามบาสตรงนั้นซึ่งก็พอจะมีรถอยู่ครับที่เข้าซอยนี้มาเพื่อเลี่ยงรถติดบริเวณถนนใหญ่แถวๆแยกหน้า MRT ลาดพร้าว ผมเลยถามครูเอกไปว่าจอดรถไว้ที่ไหนครูเอกหันมายิ้มแบบนั้นใส่ผมอีกแล้วละบอกว่า "แท๊คซี่" ผมอึ่งไปแบบพูดอะไรไม่ออกเลย ครูเอกเดินย้อนมาข้างๆผมแล้วบอกว่าจะเริ่มแล้วนะอาการผมตอนนั้นคือสั่นและกล้าๆกลัวๆอย่างเห็นได้ชัดครวยผมก็เล่นตลกอีกแข็งซะไม่ยอมหดเลยกางเกงขาสามส่วนที่ครูเอกให้มันดันเป็นสีขาวอีกแต่ก็พอมีลายอยู่บ้างหน้าจะดึงซีนออกไปจากขอบกางเกงที่มันตุงๆได้อยู่ ผมเดินตามครูเอกออกไปได้ซักพักก็เกือบๆจะถึงปากซอยแล้วละครับตอนนั้นอายมากกับหลายๆสายตาที่มองมาแต่เค้าก็เฉยๆสงสัยคงเพราะเ้ห็นบ่อยมั้งครับอาจจะด้วยสาเหตุที่ในซอยมีสนามบาสนั้นอยู่ ซักพักก่อนจะถึงหน้าปากซอยก็มีแท๊คซี่มาจอดทั้งๆที่ครูเอกยังไม่ได้โบกเลยแล้วครูเอกก็เปิดประตูให้ผมไปนั่งข้างหน้าผมเองก็ตกใจอีก เห้ย!!!แล้วคนขับเค้าจะไม่สงสัยอะไรเลยหรอแต่ผมก็ยอมขึ้นไปโดยดีครับเพราะเจอคำพูดที่ว่า "จะนั่งรถไปหรือจะเดินไป" ของครูเอกหลังกจาผมขึ้นไปนั่งได้ซักพักระหว่างนั้นรถกำลังติดแต่ไม่มากครับพอเคลื่อนตัวไปได้ผมหันไปมองหน้าพี่คนขับแท๊คซี่อายุหน้าจะยังสามสิบกว่าๆอยู่ครับคือดูยังไม่แก่ พี่แกก็หันมายิ้มให้ผมแปลกๆแบบครูเอกอีกแล้วผมก็ถึงบางอ้อทันทีหลังจากพี่ป้อมคนขับแท๊คซี่หันมาถามครูเอกว่า "จะไปไหนครับนาย" ครูเอกก็บอกว่าไป ลาดพร้าว 35 หลังจากนั้นพี่ป้อมก็ปรับเก้าอี้ที่ผมนั่งให้เอนลงลงไปให้พออยู่ในระนาบที่หัวผมโผล่พ้นขอบหน้าต่าง ซักพักครูเอกยื่นมือมาดึงเอามือผมไปไขว้ไว้ที่หลังเบาะแล้วจากนั้นผมก็รู้สึกว่าจะเป็นเชือกหรืออะไรซักอย่างมัดมือผมไว้ "บอสพี่ขอลองเล่นหน่อยได้มั้ย" ครูเอกถามแบบจะหัวเราะผมเองได้แต่เสี่ยวซี๊ดพี่ป้อมเองก็ใช่เล่นแกขับรถของแกไปเรื้อยๆแต่ถ้ารถหยุดหรือติดแดงเมื่อไหร่แกจะต้องมาร่วมมือกับครูเอกตลอด ผมก็เสี่ยวกลัวคนข้างนอกจะเห็นโดยเฉพาะตอนติดไฟแดงแต่รถของพี่ป้อมแกก็พอมีฟิล์มในระดับหนึ่งแต่ก็ไม่มืดมากตามที่แท๊คซี่จะทำได้บวกกับเป็นนั้นก็ใกล้ๆจะดึกแล้วรถก็เลยมีไม่มากแสงก็ไม่เยอะเท่าไหร่นอกจากแสงไฟที่จะส่องทะลุฟิล์มเข้ามาในรถ ครูเอกเริ่มเล่นผมแบบนิ่งๆเพระแกนั่งอยู่ด้านหลังผมซึ่งตอนนี้เอนเก้าอี้ไปข้างหลังก็มากพอที่จะสบตากกันได้ในขณะที่ครูเอกนั่งอยู่หลังเบาะของผมที่พี่ป้อมแกปรับเอนให้ ครูเอกเริ่มลูบไปตามต้นแขนของผมก่อนครับเล่นเอาขนลุกเลยจริงๆครับเพราะนอกจากจะตื่นเต้นละก็เสี่ยวแล้วครั้งนี้ยังเป็นครั้งแรกของผมอีกที่ได้มาเล่นอะไรแบบนี้ "รู้มั้ยพี่อยากเล่นแบบนี้มาตั้งนานละตั้งแต่ที่พี่ไปเห็นบอสถอดเสื้อเล่นบาสอยู่ในโรงยิมที่โรงเรียน" จบประโยคนี้ผมพอจะเข้าใจอะไรบางอย่างแล้วครับว่าทำไมเวลาผมเลิกเรียนแล้วไปเล่นบาสจะเจอครูเอกบ่อยมากๆเรียกได้ว่า 5 วันจันทร์ถึงศึกร์จะเจอไม่ต่ำกว่า 3-4 วันบางอาทิตย์มาทุกวันเลยแล้วครูเอกมักจะขอตัวไปนั่งพักที่อัฒจรรย์ในโรงยิมตลอดเวลาที่ผมอยู่ทีมที่ต้องถอดเสื้อเล่น จะว่าไปแล้วครูเอกได้สัมผัสผมถึงเนื้อถึงตัวแบบจริงๆก็รอบนี้แหละครับรอบแรกหลังจากที่ผมเคยโดนครูเอกทำโทษไปตอนที่ลืมเอาสมุดคอมไปซึ่งเพื่อนๆผมก็โดนกันไปเล็กๆน้อยๆแต่ผมนี้ซิโดนครูเอกบิดหัวนมจนช้ำเลย ครูเอกเริ่มจะลูบเข้ามาแถวๆต้นคอกับหน้าอกของผมก่อนที่แกจะใช้นิ้วชี้เขี่ยหัวนมของผมนมันแข็งแล้วยังเอามือมาบีบเล่นอีกตอนนั้นผมทั้งเสี่ยวมากในอีกอารมณ์คืออยากน้ำแตกสุดๆตอนนั้นระหว่างที่ผมกำลังเสียวแบบหลับตาไม่มองสิ่งรอบข้างอยู่ขั้นก็รู้สึกว่ามีปากมาครอบและปลายลิ้นมาตวัดที่หัวนมของผม ผมลืมตาขึ้นมาดูก็อึ่งไปพอสมควรคือครูเอกย้ายไปนั่งที่นั่งข้างหลังคนขับเก้าอี้ของผมถูกปรับเอนให้ลงไปให้เกือบจะนอนได้แล้วครับครูเอกกำลังดูดและเอาลิ้นมาตวัดหัวนมผมเล่นจนผมเสี่ยวสะท้านสุดๆแทบจะร้องออกมาแต่ก็พยายามเก็บเสียงเอาไว้ หลังจากนั้นรถก็หยุดอยู่ที่ไหนซักแห่งมืดๆผมคิดว่าคงเป็นที่ไหนซักแห่งในซอยไหนนั้นซักซอยพี่ป้อมดับเครื่องรถแล้วเปิดหน้าต่างตอนแรกผมตกใจจนกระตุกเล็กน้อยซึ่งในตอนนั้นครูเอกยังไม่เลิกอร่อยก็หัวนมของผมซักที ซักพักครูเอกก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ผมก่อนที่จะปลดเชือกที่มันมือผมเชิงว่าเราไปที่พักกันได้ละ "นายครับผมของลองซักหน่อยจะได้มั้ย" เสียงของพี่ป้อมเลยเอาผมสดุดเลยครูเอกพยักหน้ารับ เห้ย!!!อะไรวะเนี้ยแต่ก่อนที่ผมจะทันได้คิดไปต่ออย่างอื่นปากของพี่ป้อมก็ลงไปอยู่แถวๆหน้าท้องผมเรียบร้อนแกไซร้เก่งมากผมยอมรับผมเกร็งจนซิกแพคอันน้อยนิดของผมพอจะออกมาให้เห็นเป็นรูปร่างบางผมเองก็งงอยู่ว่า่เล่นกีฬาก็มากทำไมมันไม่ยอมมีเแบบชัดๆเหมือนชาวบ้านเค้าซักที พี่ป้องไซร้ผมไปเรียกว่าเกือบจะทั่วทั้งตัวโดยเฉพาะหัวนมผมพี่แกก็เล่นตวัดแบบไม่ได้เอาปากครอบแต่เอาลิ้นออกมาเลียให้เห็นๆเลยน้ำหนักลิ้นรู้สึกจะเยอะกว่าครูเอกจนผมต้องเบี่ยงตัวหลบเลยเพราะเสี่ยวสุดๆ หลังจากนั้นครูเอกปลดเชือกที่มัดมือผมไว้พี่ป้อมก็ปรับเบาะให้เป็นแบบเดิม "ถอดกางเกงที่ให้ไปออกเก็บไว้ในประเป้าให้เหลือแต่บ๊อกเซอร์นะ" ตอนนั้นผม`เสี้ยน`กินสุดๆอารมณ์กระเจิงเหมือนจะหมดแล้วซึ่งยางอายแต่มันก็ยังพอมีเหลืออยู่บ้างเพราะความที่กลัวๆแต่มันไม่รู้สึกกลัวแบบช่วงก่อนหน้านั้นแต่มันกลายเป็นความเสี่ยวและความ`เสี้ยน`เข้ามาแทนที่ไปเกือบจะเต็มสตรีมในตอนนั้น ผมรีบถอดตามตามที่ครูเอกสั่งแล้วออกไปยืนนอกรถดูได้ว่าตอนนี้รถเข้ามาอยู่ในซอยแห่งหนึ่งที่จอดรถตรงนี้เปรียวๆ

dududy

ขอบคุณมากๆนะครับ

adan

ขอบคุณมากๆ

hanumann

อ่าานไปน้ำเงี่นนเยิ้มเลย

phitchapat

ขอบคุณครับ

mbamint

ขอบคุณครับ

0966

ขอบคุณมากคับ

vpn14

ขอบคุณครับ

poonnana

ขอบคุณคับ เดี๋ยวหาอ่านต่อ

treziz

thanks

redial

ขอบคุณครับ

pawaret502

ขอบคุณมากๆครับผม

cfmrt

ขอบคุณครับ

bbbbbb

ขอบคุณมากครับ

pipe2525

ขอบคุณมากครับ

panyong

เสียวดีครับผม

jinjin23

ขอบคุณครับ

aloneboy1

ขอบคุณครับครับ

tempao

ขอบคุณคาบ

Nanu

ชอบมากครับ