โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว ( 81-82 )

tanya

(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)
) h# s5 X9 \6 A; @1 vตอนที่ 81 ทบทวนความทรงจำ
! L2 c' c! |0 d3 H$ w* _/ Cสักพักก็พี่โชว์ก็มา
  X0 a  [6 A+ _  s  I/ X  k( W3 ^* W“หวัดดีเฮียมาได้ไงเนี้ยะ” พวกเพื่อนๆ ผมก็ทักกันไปผมใจเต้นแรงมากไม่กล้าสบหน้ายังไงไม่รู้ เหมือนเด็กทำความผิดยังไงก็ไม่รู้ไอ้พวกนั้นก็หลบให้พี่โชว์มานั่งข้างผม รู้สึกถึงรังสีอำมหิตยังไงก็ไม่รู้
$ Y/ _0 M# I  X( g6 S3 ]+ b; s“กินข้าว จะได้กินยา” เสียงโคตรโหดอ่า เพื่อนๆคงเห็นบรรยากาศมาคุ จึงรีบหาเรื่องอื่นคุย
0 j0 w$ S8 L) l% I& V  J$ f“เมื่อกี๊มึงฟังรู้เรื่องด้วยหรอว่ะ” ไอ้พจน์ถามไอ้คิวพอที่พนักงานร้านนี้ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ ตอนแรกผมก้ฟังไม่รู้เรื่องเหมือนกัน
“รู้ดิ แถวบ้านกูเยอะ” ไอ้คิวว่า
“สัส ฟังเขานะกูต้องแปลไทยเป็น ไทย มึงเป็นล่ามละกัน” ไอ้พจน์ว่า ก็ฮาดีครับ ฟังพวกมันคุยกัน ทำให้ลืมเรื่องเครียดข้างๆตัวได้หน่อย จะว่าก็ว่าเหอะอย่าเงียบดิพี่โชว์ ผมลืมโทรอ่ะ ขอโทษไม่น่ารับปากเลยเราเลยผิดเต็มๆ
# L% B/ [' I/ i3 J' r“ยาละ” พี่โชว์ถามเสียงเรียบผมหยิบกล่องยาออกมาจากกระเป๋า เค้าก็หยิบไปจากมือผมเลย
“อ่ะ” พี่โชว์ยื่นยาหลังอาหารมาให้ ผมก็รับมากิน แล้วดื่มน้ำตาม
“หายไวไวนะมึง อยากให้ไอ้ตุลย์กลับมาซ่าเหมือเดิม” ไอ้เจ๋งว่า
0 ?: r! G! o1 b1 K" s“เออ จะรีบจำให้ได้ละกัน” ผมบอกพวกมันไป
* v: k* f9 b3 O5 i“เออ งั้นพี่กับตุลย์ขอตัวกลับก่อนนะ” พี่โชว์พูดแทรกขึ้น
“แต่พี่โชว์ยังไม่ได้สั่งไรกินเลยนะ” ไอ้ข้าวว่า
( I1 x) L' F$ J“ไม่เป็นไร พี่อิ่มแล้วแหละ” พี่โชว์พูดแล้วฉุดมือผมให้ลุกขึ้นพร้อมกลับ อารมณ์ไหนของเขาว่ะเนี้ยะ
“เออ งั้นกลับก่อนนะเว้ย พรุ่งนี้เจอกัน” ผมบอกลาเพื่อนๆ
. h/ x9 R. J/ M3 N“เออ เจอกันเว้ย หวัดดีครับเฮีย อย่าทำไรเพื่อนผมละเพื่อนผมความจำมันไม่ดี” ไอ้พจน์ว่า ยังจะมีอารมณ์แซวอีกนะ จะเกิดอะไรกับกูกูยังไม่รู้เลย  ไอ้พี่โชว์ก็หน้านิ่งได้อีก ไม่รู้คิดไรอยู่
“บาย” แล้วมันจูงมือลากผมออกมาเลย ผมพยายามแกะออกเพราะผู้ชายเดินจับมือกัน คนก็มองกันหมดอ่า อายครับ
“ตุลย์เดินเองได้” ไอ้พี่โชว์ไม่พูดแล้วก็ไม่ปล่อยมือด้วยซ้ำ โอ้ยเรื่องของมึงละกัน อยากจับอยากจูงก็ตามใจ อย่าให้กูหมดความอดทนนะ กูจะฆ่าแมร่งเลย (กล้าก็บ้าแล้ว คนที่ตายอาจจะเป็นผมมากกว่าตอนนี้ เฮออ) พี่โชว์เปิดประตูแล้วดันให้ผมขึ้นรถ แล้วเขาก็เดินอ้อมไปขึ้นฟังคนขับ ก็เงียบจนจะถึงห้องแหละครับ วันนี้ลืมเอาปากมารึไง
+ ?  |4 t. M/ S8 l' R: }6 _“พี่โชว์ พี่อยากจะพูดอะไรพูดมาเลยดีกว่า” ผมพูดออกมาก่อน ตอนนี้พี่โชว์กำลังจอดรถ  แต่ก็ยังเงียบอยู่
0 @* m' R! A0 G0 A- V9 M+ R+ ?“ขึ้นห้อง” คำพูดแรกตั้งแต่ขึ้นรถมาหลุดออกจากปากคนที่เงียบมาตลอดทาง ผมเดินตามพี่เขาขึ้นห้อง ไม่รู้ทำไมผมต้องเชื่อฟังเขาขนาดนี้ก็ไม่รู้
7 H$ @" m8 C4 S' z“พี่โชว์ตุลย์ขอ....” คำขอโทษผมถูกกีดกั้นด้วยริมฝีปากของพี่โชว์ที่บดขยี้มาที่ริมฝีปากผมทันทีที่ปิดประตูห้องยังไม่สนิทเลยด้วยซ้ำ ผมแค่รู้สึกผิดที่ให้พี่เขารอแล้วจะเอ่ยขอโทษ
“อือ อื้ม” ผมพยายามขัดขืน แต่ต้านทานแรงพี่โชว์ไม่ไหว ความรู้สึกงงงวย แล้วสับสนเข้ามาในหัวผม แต่แล้วก็หายลับความสุข ของไรลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดเข้ากับลิ้นของผม ใช่ผมเคยได้รับความรู้สึกแบบนี้จากที่ไหนสักแห่ง ความสุขที่ลิ้นของพี่โชว์ควานไปทั่วช่องปากของผม จนผมลืมหายใจไปชั่วขณะ ร่างกายผมอ่อนแรงจนแทบจะทรุดลงไป
% U3 K1 l+ Z4 A7 g* i* O“เฮือกกก” ผมรีบสูดหายใจเข้าปอดหลังจากที่ปากเป็นอิสระ ขาผมก็ทรุดจนเกือบจะลงไปกองกับพื้นแต่พี่โชว์ประคองผมไว้ ตอนนี้ผมพูดอะไรไม่ออก ถามว่าสับสนไหม ตอบได้เลยว่ามาก แต่มันก็มีความสุขด้วย ตกลงนี่ผมเป็นเกย์จริงๆ หรอเนี้ยะ
% ?( T$ w7 j/ r- j  g  R) I“พี่ทำงี้ทำไม” พอได้สติผมก็ถามพี่โชว์
“ก็รักไง ตุลย์กูอึดอัดนะเว้ยที่มึงจำกูไม่ได้” พี่โชว์พูดขึ้น
“แล้วพี่คิดว่าตุลย์มีความสุขเหรอ ไม่อึดอัดเหรอ ที่ต้องมาอยู่กับพี่ทั้งที่เป็นอะไรกันก็ไม่รู้ พี่เป็นใครตุลย์ยังไม่รู้จักเลย” ผมพูดออกไปรู้สึกอึดอัดเหมือนกัน
“โถเว้ย มึงรู้ไหมว่ามึงเป็นของกูทั้งตัว ทั้งหัวใจ มึงจำได้ไหม” พี่โชว์พูดออกแนวโมโห
“ไม่รู้ ผมจำอะไรไม่ได้ทั้งนั้นแหละ เลิกทำกับผมเหมือนเด็กสักที” ผมเดินเข้าไปในห้อง ไม่อยากทะเลาะกับพี่เขา
“กูเป็นหวงมึงนี่ผิดมากใช่ไหม” เขาเริ่มขึ้นเสียงกับผมแล้ว
“ผมเบื่อ” ไม่รู้อะไรทำให้ผมพูดคำนั้นออกไป
- l6 M( y) c5 |3 K% y“เออได้ งั้นเดี๋ยวกูรื้อฟื้นความจำให้เอง ย้ำให้ชัดไปเลยว่ามึงเป็นของกูทั้งตัวและใจ” ว่าพลางพี่โชว์ก็ผลักผมลงไปบนเตียง แล้วคล่อมทับตัวผมอย่างรวดเร็ว
: V) [! [- O& O5 m- k, p/ ?& }- {5 G“พะพี่ ทำอะ..” ริมฝีปากถูกบดขยี้ จนรู้สึกเจ็บไปหมด ผมพยายามไม่ให้ลิ้นพี่โชว์ลวงล้ำเข้ามา
( L7 Q" h, {; {“อ่า” ผมจำต้องอ้าปาก เพราะตกใจที่ตอนนี้มือพี่โชว์ลวงเข้าไปในกางเกงผม ทำไมผมสู้แรงพี่เขาไม่ได้เลย ผมเป็นผู้ชายเหมือนกันนะ พี่โชว์ไล้ลิ้นไปตามใบหูลำคอ
* l% r* Y0 _; p6 O! s. t& u“พี่ปล่อยผม ไม่เอา ผมขอโทษ” ผมเรียกร้องอิสรภาพภายใต้ร่างกายอันกำยำของพี่เขา
. b% G6 {6 U5 b6 a) I) v“ตุลย์เป็นของพี่เข้าใจไว้ด้วย” พูดแค่นั้นกางเกงพร้อมกางเกงในผมก็ลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้า ในขณะที่กระดุมทุกเม็ดหลุดออก เผยให้เห็นร่างกายทุกส่วนของผม ลิ้นพี่โชว์ไล้ไปตามหัวนมผม ความรู้สึกกระสันแปลกๆ เข้ามาแทน ผมพยายามขัดขืนผลักดันออก
& P6 H) ]  u5 l/ G% R% y“อ่ะ พี่ ปะ ปล่อย ผมนะ” ผมพูดเสียงปนหอบหายใจ
“แต่ตรงนี้ตุลย์ก็ไม่ได้ปฏิเสธพี่หนิ” มือใหญ่กอบกุมของผมเอาไว้ ใช่แล้วครับผมมีอารมณ์ ทำไมถึงเป็นแบบนี้
$ z/ N5 E( S8 J; q“ผมขอร้องพี่” ผมวอนขออีกครั้ง
“ถึงขนาดนี้ เยิ้มขนาดนี้แล้ว ไม่ต้องขอพี่ก็จะช่วย” พูดจบพี่โชว์ก็ใช้ปลายลิ้นเลียไปที่ที่ส่วยปลาย
8 Q& N9 A7 O3 n- e* ^7 X3 a& C“เฮ้ย! พี่ อ่า” ผมรู้สึกตกใจ แต่ก็เสียวซ่านไปทั้งตัว พี่โชว์ค่อยครอบปากลงไปที่ส่วนนั้น แล้วละเมียดละไม ในทุกๆส่วน ผมเสียวซ่านจนหลังแทบไม่ติดพื้น นี่ผมเป็นอะไร ผมกำลังจะมีอะไรกับผู้ชายนะ นี่เรื่องจริงใช่ไหม
! ~$ ^2 }2 J% _& }“ซีดด อ่า” ผมร้องออกมาอย่างห้ามปรามตัวเองไม่ไหว ผมปล่อยอารมณ์ไปกับจังหวะปากและปลายลิ้นของพี่โชว์
3 {5 B# P# F! l1 Z4 ~( G0 a) P" i“พี่ชะ อือ โชว์ ผมไม่ไหวแล้ว” ไมพยายามผลักหัวพี่โชว์ออก แต่ก็ไม่เป็นผล พี่โชว์กับเร่งเร็วขึ้น ความเสียวระคนความสับสน อารมณ์ตอนนี้ไม่ใช่ผมใช่ไหม ผมเป็นใคร
“อ่า” ความสุขที่พวยพุ่งออกมาอย่างไม่ลดละ โดยมีพี่โชว์ใช้ปากโอบอุ้มทุกหยาดหยดนั้นไว้
“พี่ผมขอโทษ” ผมเอ่ยปากขอโทษพี่เขาไป
“ไม่เป็นไรพี่เต็มใจ”
) l  B3 D& u) q" A# D  x“พอเถอะนะผมขอร้อง” ผมขอร้องพี่เขา ไม่อยากให้มากกว่านี้ พูดตามตรงผมสับสนไปหมด
8 ]- U& f- q* B3 T3 [! b4 W7 q+ G“ตุลย์จะมีความสุขคนเดียวแล้วทิ้งพี่หรอ” พูดแค่นั้นปากผมก็โดนประกบอีกครั้ง กลิ่นคาวยังคงคละคลุ้งในปากพี่โชว์
8 O) R, S  g6 y; D, D. y$ G8 j“อือ” ผมพยายามขัดขึ้นอีกรอบก็ไม่เป็นผล พี่โชว์บีบอะไรสักอย่างใส่มือแล้วป้ายไปที่ด้านหลังของผม ผมรู้สึกเย็นแล้วร้อนวูบวาบในคราวเดียวกัน
. r: d. X6 h% l“อือ พะพี่” นิ้วพี่โชว์สอดผ่านร่างกายผมไปตามความลื่นของเจล
, B' `) ?9 \+ E- s: ]  @3 }0 }$ L“พี่รักตุลย์นะ” พี่โชว์กระซิบบอกรักผมที่ข้างหู ผมรู้สึกร่างกายลอยแล้วเบาหวิว
“ครับ” ผมเผลอตอบรับความอ่อนโยนพี่ตุลย์ไป
- ?& ^% A. j6 S& h6 Q“อือ โอ้ย” ความอึดอัดระคนความเจ็บปวดมาที่ช่องทางด้านหลัง นี่พี่โชว์จะเอากูจริงๆหรอว่ะเนี้ยะ พี่เขาเป็นเกย์เหรอว่ะ
“พี่ขอโทษ ตุลย์อย่าเกร็งสิ” พี่โชว์ขอโทษผม แล้วใช่มือช่วยส่วนหน้าผมจนมันมีพลังขึ้นมาอีกครั้ง
5 y. Q$ K4 o  }- D: u“พี่ผมว่าพอเหอะ ผมไม่ไหวอ่ะ”
“ตุลย์เรามีอะไรกันจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วนะ ทุกครั้งเราก็มีความสุขด้วยกัน” เรามีความสุขร่วมกันเหรอ
“ครับ” ผมไม่รู้จะพูดอะไร ขัดขืนก็ไม่ได้ คงต้องยอมแหละครับในเมื่อทั้งเพื่อนก็ยืนยันว่าผมมีอะไรกับพี่เขา แล้วเจ้าตัวของพึ่งบอกผมแล้วก็ทำอยู่ตอนนี้ ในเมื่อผมจำอะไรไม่ได้ ผมก็จะทำทุกอย่างให้เป็นปกติอย่างที่ชีวิตผมเคยเป็น
" l. }0 `2 _  \( b; n5 p, `% K, O“ตุลย์อย่าเกร็งนะ พี่จะเข้าแล้วนะ” เฮ้ยผมรีบมองไปตรงนั้นพี่โชว์
1 M+ `3 M: M8 b6 E4 k, w“มันเข้าไปได้จริงเหรอพี่” ผมรู้สึกกลัว ใช่เล็กซะที่ไหน แล้วต้องใส่ไปตรงนั้นจริงๆหรอเนี้ยะ
( n6 H  x; L4 @! m“อืม ตุลย์อย่าเกร็งนะ” พี่โชว์ค่อยสอดเข้ามา
7 w+ k6 Q& c( I$ `9 M5 \“อ่ะ เจ็บพี่เอาออกเหอะ ผมไม่ไหว” ผมรู้สึกน้ำตาเล็ด เพราะมันเจ็บ
; r# e3 a" n: r+ W1 l9 f“อย่าเกร็งสิ ที่เจ็บเพราะตอนนี้ตุลย์เกร็งอยู่รู้มั้ย” เกร็งไม่เกร็งเป็นไงว่ะ พี่โชว์ใช่มืออีกมือกอบกุมด้านหน้าของผมไว้แล้วรูดขึ้นรูดลง ปากพี่โชว์ลงมาประกบผมอีกครั้ง
# |; G4 |3 J4 u9 t3 H5 l“อือ อืม” ผมรู้สึกว่าผมอาจจะมีความสุขกับพี่เขาจริงๆ ก็ได้ พี่โชว์เอาเข้ามาจนสุดแล้วค่อยขยับเข้าออก นี้ผมกำลังมีอะไรกับผู้ชายด้วยกันจริงๆ เหรอเนี้ยะ
: p8 Z2 P! O/ c: S  Y“อืม อ่า” ผมร้องออกมาอย่างห้ามตัวเองอีกไม่ได้แล้ว มันเกินภาวะร่างกายควบคุมตัวเองได้
“ซีด อืม ตุลย์น่ารักมากรู้มั้ย” โอ้ยยังจะชมอีก แค่นี้กูยังอายไม่พออีกใช่มั้ย
“อือ อืม ตุลย์” พี่โชว์เรียกชื่อผมไม่ขาดปาก
+ [( s! {! F" z& s1 _* @* f“อือ อืม” ผมมีความสุขครับ
“ตุลย์พี่จะไม่ไหวแล้ว” พี่โชว์เร่งจังหวะ พร้อมกับเร่งจังหวะนั้นการช่วยผม
  c8 b/ ~: a+ u$ L6 x“อือ ตุลย์ก้ไม่ไหวแล้วพี่”
9 p$ j0 l; C0 |; O6 s, X; p; N“อืม”
" J- {9 j9 y; y, U: i  U“อ่า” ผมรู้สึกถึงของเหลวงอุ่นในท้อง จะท้องไหมเนี้ยะ เราสองคนถึงที่หมายพร้อมกัน ตัวผมเลอะและเหนียวไปหมด
7 s1 \/ Q6 J1 h! y2 v“เอาออกตุลย์จะไปอาบน้ำ” ผมบอกคนที่นอนหอบอยู่บนตัวผม แต่ไม่ยอมถอนตัวออกไปสักที
“อีกรอบนะ”
% k8 {' d0 P2 `% U* |" ]9 T) E8 C“เฮ้ยย! พี่ตุลย์ไม่ไหวแล้ว” มีเหรอพี่โชว์จะยอม ก็เสร็จอีกรอบ ไปในห้องน้ำอีกรอบ ผมนี่เดินไม่ไหวเลยครับ ต้องให้พี่โชว์อุ้มมานอนที่เตียง ปวดเมื่อยไปทั้งตัวโดยเฉพาะจุดนั้น คนไรทำไม่ให้พักเลย
- ^$ m1 ?) T4 \) K7 f, G“ตุลย์กินยากันไว้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเรียนไม่ไหว” พี่โชว์เอายามาให้ผม
“เพราะใครละ” ผมย้อนแล้วรับยามากิน
“แล้วชอบมั๊ยละ” ยังจะถามอีกกูโดนบังคับนะครับ
* U& s9 f7 X5 W) V. ^6 Fตอนที่ 82  ก็มึงเป็นคนที่กูรักไง
* Q  z/ p9 v. G“ไม่ชอบ ไม่ให้ทำอีกแล้วด้วย” ผมส่งแก้วน้ำคืนให้แล้วล้มตัวลงนอนอย่างอ่อนล้า
“โหอะไรอ่า พี่ขอโทษนะๆๆๆ คราวหน้าจะออมมือกว่านี้นะ” ออมมือกล้าพูดเนอะ
& H% A+ D. L: ~8 m4 M' Q“ไม่มีคราวหน้าหรอก” คืนนั้นพี่เขาก็นอนกอดผมทั้งคนจนผมหลับไปในอ้อมกอดพี่เขาแหละครับ
“เชี่ยตุลย์โดนแล้วหรอมึงเป็นไงบ้างว่ะ” เช้ามาถึงมอก็เจอคำถามนี้จากไอ้คิวเลยครับ
, L# F2 @" `7 u1 \  v( G* g“อะไร โดนเดินอะไร งงเว้ย” ผมทำไขสือ มันจะรู้ได้ไงว่ะ
“สาสสอย่ามาทำไก๋ หลักฐานทนโท่” มันชี้ไปที่ลอย ตรงประมาณกระดุมเม็ดแรก ซวยแล้วไงกระดุมเสือกหลุดได้จังหวะไปไหม ผมรีบติดกระดุมคืนเลยครับ
5 W1 e( Y# d# [“ป่าว ไม่ใช่” ผมตอบ ไม่รู้ตอนนี้สีหน้าผมเป็นไง
“ไม่ใช่แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย” ไอ้พจน์ถาม
“เฮ้ย ป่าว” นี้หน้าผมแดงหรอเนี้ยะ”
“เป็นไงจำอะไรได้บ้างป่าววะ” ไอ้คิวถาม
* `& t% f2 p5 S; y: {( G& l& q“ไม่ได้อ่ะ แค่รู้สึกว่ามันมีสายสัมพันธ์บางอย่างระหว่างกูกับพี่โชว์” ผมตอบไป ผมรู้สึกได้จริงๆ แต่ยังจำอะไรไม่ได้
4 R' S% Q4 ~& m3 g“นั้นไง ไหนมึงบอกว่าไม่มีไร” อ้าวนี้ผมโดนหลอกถามหรือนี้
“ถ้าเป็นไอ้ตุลย์คนเดิมมันไม่โดนหลอกถามง่ายๆ แบบนี้หรอก” โอ้ยย กูอยากเป็นไอ้ตุลย์คนเดิมโว้ย ผมเถียงไม่ได้ก็ต้องยอมจำนน ต่อทั้งหลักฐาน และคำให้การแหละครับ
“เออ เราถามหน่อยดิ ความจำตุลย์หายไปตั้งแต่ช่วงไหนอ่า” ข้าวถาม ผมก็ลองนึกๆ ดู
; t3 M8 P8 T0 n6 ~  c“เอ่อ ตอนไหนว่ะ เอาเป็นว่าจำพวกมึงหรือจำใครที่มหา’ลัย ไม่ได้ คงช่วงขึ้นมหา’ลัยใหม่ๆ มั้ง” พูดแค่นี้ทำให้ผมนึกถึงเพื่อนคนนึงได้ ใช่แล้วไอ้โป้งเพื่อนรัก มันหายไปไหนเนี้ยะ
“ค่อยๆ จำนะมึง มันไม่ได้หายไปเยอะหรอก นิดเดียวเอง” ไอ้พจน์ว่า มันก็จริงอ่า แต่สองปีที่ผมลืมไปนั้นมันคงมีอะไรมากมายคนหลายคนที่ผมลืมมันไป
* y1 H, r# M# b2 S5 L“อืม กูจะพยายาม” ผมโดนพวกมันว่าพูดเพราะเกินไป ดูไม่เป็นตุลย์ มันอยากให้ผมพูดกับมันแบบเดิม ผมก็พูดครับ แรกก็ไม่ชิน ไปๆ มาๆ ก็ชินครับ  พวกมันก็คอยติวให้ผม คอยรื้อความจำให้กับสารพัดวิธี เอาเป็นว่าผมจำได้ว่าพวกนี้แหละคือเพื่อนของผม
“โป้ง เป็นไงบ้าง สบายดีมั๊ย” ผมกรอกเสียงทักทายปลายสาย
7 B: a4 h2 D# d6 F% J( ?- t“อืมสบายดี มีอะไรป่าว ร้อยวันพันปีไม่เคยโทรหา” โป้งตอบกลับ
“โหยคิดถึงอะดิ อยากเจอมึงมาก” ผมพูดเพราะผมคิดถึงมันจริงๆ ผมไม่เจอกับมันนานแค่ไหนจำไม่ได้ แต่คิดถึงโคตรอ่า
9 Q1 D9 }  Y7 ~  B“อ่ะ จริงดิมามุกไหนเนี้ยะ” โป้งว่า ผมก็พูดกับมันปกติแปลกตรงไหนว่ะ
“ไม่มุกคิดถึงจริงๆ นี้เลิกเรียนยังเนี้ยะ”
“เลิกแล้ว เอางี้มึงอยู่ไหนเดี๋ยวกูไปรับมึง ไปกินข้าวกัน”
“เออ ก็ดีมีเรื่องอยากถามมากมาย”
' r; G# \4 q  `! z2 h“อืม” สักพักมันก็มารับผม
8 }5 ?& r6 p: K$ @4 p- H“สวัสดีครับพี่ตุลย์”
! j* b& b' U) r) W) U/ C! @/ i( Z“เอ่อ สวัสดี” ผมรับไหว้น้องคนหนึ่งที่นั่งรถมาด้วย
“เออซัน เดี๋ยวพี่ไปส่งหอก่อนนะ พี่ขอธุระกับตุลย์หน่อย แล้วไงเดี๋ยวพี่มาหา” ชื่อซันนี่เอง แต่ว่าเป็นไรกับไอ้โป้งว่ะ
“อ่อได้ครับ”
( [, a! d3 ^& s7 g0 ?" a7 I“เฮ้ย ไปด้วยกันก็ได้หนิ” ผมถ้วงขึ้น
+ _. ~) p0 G4 d* }- V' V1 i“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมมีรายงานต้องรีบทำด้วยครับ” ไอ้น้องที่ชื่อซันว่า แล้วไอ้โป้งก้ไปส่งน้องซันที่หอ
! a9 y2 Y) M; T7 h; `( [“โป้งกูมีอะไรจะบอก” ผมพูดขึ้นหลังจากน้องซันลงไปแล้ว
“หิวใช่ไหม ได้เดี๋ยววันนี้ป๋าเลี้ยงเอง”
$ C! C$ u7 K  O" B“ป่าว กูจะบอกว่ากูความจำเสื่อม” ผมบอกเรื่องที่ต้องบอกกับมันไป
& m$ t* a# `" _“เฮ้ย!! พูดเป็นเล่น นี้จะอำอะไรกูป่าวเนี้ยะ” ไอ้โป้งขำ ไม่เชื่อในสิ่งที่ผมพูด
- u: w2 l+ G% @) F: u$ j6 g6 }“กูพูดจริงๆ” ผมย้ำคำทำจริงจัง
“ตุลย์ถ้ามึงความจำเสื่อมไหงมึงจำกูได้ว่ะ” มันยังพูดทำนองไม่เชื่อ
“ก็มึงเป็นคนที่กูรักไง” ใช่มึงเป็นเพื่อนที่กูรักมากที่สุด
, h0 a( o  ]+ g- X5 F“ตุลย์” มันพูดแล้วเงียบไปแป็บนึง
“กูเชื่อมึงแล้ว แต่คนที่มึงรักไม่ใช่กู แต่..” มันเงียบไป
8 ]2 q  G& f/ M. q+ Q% }“แต่อะไร”
“โชว์” ไง
2 s, h4 B" u& U# K0 M) k6 ~9 t, {  M“มึงคิดเชี่ยไรเนี้ยะ กูหมายถึงเพื่อนเว้ย มึงกับกูเป็นเพื่อนรักกันนะเว้ย”
“อ่อ เออใช่ แล้ววันนี้เพื่อนจะกินอะไรละ”
, z0 A: p& ?. H' M. c1 n* I“แล้วแต่ป๋าเลย”
* d* S( c- f9 `. F# X7 }- \" p“ตุลย์ มึงความจำเสื่อมจริงๆ เหรอว่ะ” ไอ้โป้งถามอีกครั้ง ตอนนั่งกินข้าว
“จริงดิ เอ่อ เมื่อกี้ที่ไปส่งอ่ะใครว่ะ” ผมเลบถามกลับ สงสัยอยู่
) C0 Q: \+ n6 ?% v“อ่อ ซันอ่ะเหรอ แฟนกูเอง”
“เฮ้ยย!! มึงเป็นเกย์เหรอว่ะ” ผมตกใจ ไม่คิดว่ามันจะเป็นเพราะมันก็แมนนะ
. V+ `* G5 M1 U) I- `; n1 J“อืม มึงลืมจริงๆด้วย” มันตอบเสียงเรียบ
“ก็กูบอกว่ากูจำอะไรไม่ได้ มึงเข้าใจกูด้วยดิ”
“อืม แล้วทำไมถึงความจำเสื่อม” มันถามผม
. M/ u0 y: X0 E( }3 ^“อุบัติเหตุนิดหน่อยอ่า”
“สาสส เสื่อมขนาดนี้ไม่นิดแล้วมั้ง อย่างอื่นเสื่อมด้วยมั้ยเนี้ยะ” มันไม่วายแซวผม
“สาสส ยังดีจะลองป่ะล่ะ จัดสักดอก” ผมเลยเล่นกลับ
5 C2 f  H* T6 X$ C. Q) h“โอ้ยมากกว่าลองก็เคยมาแล้ว” เอ่อ หมายความว่าไงว่ะ
, V7 e) Q4 S' s3 s. N- A“มากอะไรมึง” พูดอะไรหลายอย่างที่ผมชักจะสงสัยแระ
“ป่าวไม่มีไร จำไม่ได้ก็ดีแล้ว”
/ L4 \+ O: s# K2 w0 a& h' H“ไม่เอา บอกมา ช่วยกูรื้อฟื้นความจำหน่อย” ผมอ้อนมัน อยากรู้เรื่องราวที่หายไปจากมันบ้าง
“ตุลย์เรื่องบ้างเรื่องควรจดจำ แต่เรื่องบางเรื่องก็ไม่จำได้จะดีกว่า คนบางคนพยายามจะลืมแทบตายยังทำไม่ได้ แล้วมึงจะยังอยากรู้อีกหรอ แล้วมึงคิดว่าถ้ามึงรู้มึงจะจำได้หรอ” มันพูดเสียงเรียบ แต่แฝงไปด้วยความรู้สึกบางอย่าง มันสอนอะไรผมเนี้ยะ
“สรุปจะบอกไม่บอก” ผมถามมัน
“อย่ารู้เลย เรียนรู้ที่จะอยู่กับปัจจุบันน่ะดีที่สุดแล้ว” ทำไมว่ะ
% ]3 f2 R4 Y! d  F, R“อดีตมันไม่น่าจดจำขนาดนั้นเลยหรอว่ะ” ผมถาม
7 x9 A8 S) Z9 {4 I' W“ไอ้จดจำอ่ะมันก็น่าจดจำอยู่หรอก แต่ตุลย์กูแค่อยากมึงอยู่กับปัจจุบันของมึงให้มันมีความสุขมากๆ จำเอาไว้ว่ามึงกับกูคือเพื่อนที่รักกันมากท่สุดพอ”
“โอเค ไม่บอกก็ไม่เป็นไร แต่คืนนี้ไปนอนด้วยนะ” อยากนอนคุยกับมันเหมือนแต่ก่อนที่มันมานอนบ้านผมบ่อยๆ
“จะบ้าเหรอ เดี๋ยวพ่อมึงก็มาหักคอกูตายหรอก”  มันรีบปฏิเสธ
7 G: s8 Y! J4 L“บ้าพ่อกูตายไปแล้วนะ มึงความจำเสื่อมป่าวเนี้ยะ”
“ไม่ใช่กูหมายถึงแฟนมึง” อ่อนึกว่าพ่อจริงๆ
“มึงรู้” ผมถาม
( x6 Y" n9 H) x“โชว์ไง”
  E  a4 S( K& N0 t1 X+ a1 P  @“มันโหดขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ อ่อแล้วมึงรู้มั๊ยกูไปเป็นแฟนกับมันได้ไง มึงก็รู้ว่ากูชอบผู้หญิง” ผมเลยถือโอกาสถามมัน
“ไอ้โหดมันก็โหดอ่า ส่วนเรื่องเป็นแฟนกันมันก็ต้องเกิดจากความรักของสองคนดิว่ะ รักข้างเดียวจะเป็นแฟนกันได้ไง” เออไอ้นี้พูดถูก ขนาดเพื่อนกูยังคอนเฟิร์มว่าดหดเลยหรอเนี้ยะ
“โห เพื่อนกันมันจะว่าเหรอว่ะ กูกับมึงเพื่อนกันนะเว้ย” ผมต่อรองอีก
! e1 z/ z1 ~4 M- Y“เอาเถอะน่า กูก็ต้องไปนอนกับแฟนกูดิว่ะ มึงก็ไปนอนกับแฟนมึงนู้น” โหไรว่ะ ว่าจะหาไรสนุกทำเหมือนตอนมอปลายสักหน่อย อดเลย
; a% t% G, L. T' v“เออ ไอ้คนไม่รักเพื่อน”
“มึงรู้ได้ไงกูไม่รักมึง กูอะรักมึงตลอดเว้ย ไม่เคยที่จะไม่รักตุลย์”
“โหคร้าบๆๆ รักก็รักไอ้เพื่อนยาก เลี้ยงด้วยนะป๋า” ผมก็นั่งกินแล้วคุนกันไปตามประสาเพื่อนแหละครับ ขอบคุณพระเจ้าที่ยังเหลือความทรงจำไว้ให้ผมบ้าง
5 l9 L/ E3 [1 w1 D- Q# k  ]“มึงรีบกลับเหอะ เดี๋ยวก็มาตามหรอก” ไอ้โป้งว่า
9 o% |7 n8 O  \& x
6 j' s5 t# K5 i“เอ่อ เดี๋ยวกูโทรบอกเค้าก่อน” ผมหยิบโทรศัพท์จะกดโทรออกบอกมัน
“เฮ้ยอย่าโทรเลย เดี๋ยวกุไปส่งมึงเลยละกัน ป่ะกลับเหอะ” มันบอก
“มึงเป็นไรรีบร้อนเนี้ยะ” ผมถามมันดูรีบร้อนชอบกล
5 U+ M% n2 z% q7 n" J" e2 q6 E" n“เออน่า ไว้คราวหน้าเจออีก กูมีธุระมึงจะได้ไม่ต้องมีปัญหาด้วย”อะไรว่ะแค่มากินข้าวกับเพื่อนจะมีปัญหาเลยหรอว่ะแล้วมันก็มาส่งผมที่ห้องครับ พี่โชว์ยังไม่กลับมาผมก็เก็บกวาดห้องไปเรื่อยแหละครับ
“ครับ” ผมรับโทรศัพท์
“อยู่ไหน กินข้าวกินยายัง เลิกเรียนทำไมไม่โทรหา” เป็นชุดเลย
: N4 k; v  [; |* i6 |+ }. Z- f7 a“เอาคำถามไหนก่อนดี”
“ค่อยๆ ตอบมาทีละคำถาม”


  y6 M1 U) K7 ~* x- x! z) X

Ifoot-ballZ

อีกไม่กี่ตอนก็จบแระแต่วันนี้อ่านไม่ทันละ เดะคืนนี้มาอ่านต่อ จะจบแบบไหนนิ ลุ้นเลยอ่ะ
" S% x, D. l3 [' J1 v  cปล.อ่านจนไม่เป็นอันทำงานแระอ่ะ ของเค้าดีจิงๆ อิอิ...

nuto01

ขอบคุนคับ
- t8 v# y) G5 ^5 k( E

Ifoot-ballZ

ต้นฉบับโพสต์โดย ballove เมื่อ 2012-1-5 05:54
7 \; t9 v- [! {! n2 R0 y' w+ r5 `อีกไม่กี่ตอนก็จบแระแต่วันนี้อ่านไม่ทันละ เดะคืนนี้ ...

# i3 P: d; R" Nง่ะ ก็อ่านในที่ทำงานอ่ะ อ่านไปทำงานไป เพลินดี แต่อ่านไปอ่านมางานเริ่มไม่เดินอ่ะนะ อิอิ

puccajung

ขอบคุณคร๊าบบ

masushi

สนุกมากกกชอบๆ

teenee555

น่าอ่านมากคับ ผมชอบมาก

no2000

ชอบมาก อิอิอิ{:6_176:}

snowy69

เมื่อไหร่จะจำได้สักที

boommy

สนุกครับ ชอบมาก

cherry-p

ขอบใจมากๆๆๆๆคับ

Banklovebank

ขอบคุณครับ

2539

สนุกมากกกชอบๆ

soupkung

ขอบคุณครับ

whywhy

โคร ต ๆ อ่ะ Smile :')

teay2507

ขอบคุนมากๆคับ

imanaji

ขอบคุณมากๆๆครับ

callton

ขอบคุนครับ

grantnun

อบคุณมากครับ

tamia

ขอบคุณครับ