โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว ( 57-58 )

tanya

มาต่อกันเลยนะครับ 2 ตอน
$ s8 S4 x. ^- W( k; S' T(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)   
2 G  `$ ~' f4 s9 qตอนที่ 57   การกระทำสำคัญกว่าสัญญา
1 Q' Y3 i$ x+ J: E5 a“ไม่เป็นไร กูไม่ได้ว่าอะไรมึงซะหน่อย แล้วแผลอย่าโดนน้ำละเดี๋ยวหายช้า แล้วไงถ้าเป็นไรมากค่อยไปหาหมอ”
“ขอบใจนะ”
“ไปรอบนห้องก่อนไป เดี๋ยวทำอะไรเสร็จแล้วเดี๋ยวตามขึ้นไป”
“ไม่เป็นไรนั่งรอตรงนี้แหละ ขึ้นพร้อมกัน แล้วอาบน้ำให้ด้วย”ได้ทีเลยนะมึง
“อาบเองเหอะ”
“จะอาบเองได้ไง เดี๋ยวแผลโดนน้ำ”
“เออ ๆ อาบให้ก็ได้ว่ะ” ทำไงได้ละครับก็คงต้องอาบให้มัน
2 K7 m( o+ i' Q4 \0 ~/ {“ตุลย์ กูรักมึงนะ” มันพูดเสียงดัง
“เบาๆ ดิว่ะ เดี๋ยวแม่ได้ยิน”
* ?" e/ ^; Q* Q  J“ได้ยินก็ดีดิจะได้สู่ขอเลย ดีมั้ย” มันพูดยิ้มกวนๆน่ารักชะมัด
; z+ j: {1 s3 C$ i+ z+ A6 J' r$ n“ไม่ดีอ่ะ ใครอยากแต่งงานกับมึง” ผมก็พูดไปเล่นๆ
“ใช่สิกูมันผู้ชายหนิ มึงไม่คิดจะจริงจังอะไรกะกูอยู่แล้ว” แต่มันน้อยใจจริง โชว์กูอยากให้ใครๆ ได้มามองเห็นมุมนี้ของมึงจังจากไอ้กร่างที่เคยเห็น ไม่ต่างอะไรจากเด็กน้อย ที่ขี้อ้อนและขี้น้อยใจ เฮออ(สรุปมึงเต็มป่าวว่ะ 55 กูได้คนบ้าเป็นแฟนโว้ยยยย)
, \9 i* b. d0 t0 E) Y! F: O“โชว์ ซีเรียสหรอมึง” ผมก็ยังพูดเล่นๆ ไปไม่อยากให้มันคิดมาก
/ ^( G4 d6 L0 U“ตุลย์ มึงจะทิ้งกูไหม อนาคตมึงจะไปแต่งงานกับผู้หญิงใช่ไหม” โอ้ย เครียดเข้าไปใหญ่
/ d' t( E* ^  X0 [) n- D“ไอ้โชว์ มึงฟัง มึงเป็นคนทำให้กูต้องมามีชีวิตแบบนี้ มีแฟนเป็นผู้ชายแบบนี้ แล้วก็ทำให้กูรักแบบนี้ กูจะทิ้งมึงได้อย่างไร เลิกคิดมากเหอะ หน้าแก่นะมึง” ผมคงรักมันไปอย่างนี้แหละครับ ไม่รู้จะทิ้งมันไปได้ไง เสือกรักผู้ชายแถมเป็นเมียมันอีกต่างหาก พูดแล้วเซ็ง ชีวิตชายชาตรีของกูย่อยยับเพราะความรักพิเรนๆของมึง
“กูสัญญากูจะดูแลมึงให้ดีที่สุด” มันพูดเสียงหนักแน่น
. w, K9 D  S. w; b“กูไม่ชอบคำสัญญาว่ะ แค่มึงทำให้ได้อย่างที่พูดละกัน” การกระทำย่อมสำคัญกว่าคำสัญญาครับ ผมคิดอย่างนี้จริงๆ
“เออ งั้นจะเสร็จได้ยัง จะได้ไปกระทำกัน” ก็กลายเป็นคนทะลึ่งคนเดิม วันๆไม่คิดเรื่องอื่น
1 o8 M" U6 a1 [$ K' t. |+ f2 E4 n“ เออ จะเสร็จแล้ว เดี๋ยววันนี้จะไปนอนกับแม่” ผมแกล้งมัน
: {5 V' k; v  s“ได้ไงล่ะ”
$ v7 K) f& I, |" D) G$ n“ได้สิแม่กู กูคิดถึงแม่กูกูจะไปนอนกอดแม่กู”
“งั้นกูไปนอนกอดด้วย”
& Q2 H. H6 G. D4 N2 C“ไม่ต้องเลย นอนคนเดียวในห้องกูไปเลยยกให้”
“ตุลย์มึงจะทิ้งกูหรอ” มันทำหน้าเศร้า เสียงอ้อนๆ
2 J$ V9 g4 e: h* l, s, [“แค่จะไปนอนกับแม่นี่นะ”
- ?: J( @) G) ^% E% A“เออ จะไปนอนไหนก็ไป” มันลุกจะเดินหนี ผมคว้ามือมันไว้ เสียหลักล้มลงทั้งคู่เลยครับ ตอนนี้มันทับตัวผมอยู่ สองตาประสานกัน (คิดภาพในละครไทยตามนะครับ ตอนพระเอกกับนางเอกล้มทับกัน 55)
“เจ็บมั้ย” มันถามผม
“ไม่อ่ะ แต่หนักมากกว่า” ก็มันทับตัวผมอยู่นี่ครับ
“อุ๊บ” มันประกบปากผม เราสองคนจูบกัน สักพักผมก็ดันมันออก นึกขึ้นได้ว่าอยู่ในครัว มันก็ลุกแล้วดึงมือผมขึ้นมา
2 u- L6 Z5 t6 z& f5 O2 t6 F“เจ็บแผลป่าว”
4 I) {; U& E# z8 _% U3 ~* @8 Q$ N“ไม่อ่า เจ็บใจที่เธอจะไปนอนกับคนอื่น” ไอ้โชว์มึงบ้าไปแล้ว
“คนอื่นที่ไหน แม่กูนะ”
“เอางี้ตัดปัญหา เพราะเถียงกันไปกันมาก็ไม่มีใครยอมใครหรอก” มันพูดขึ้น
$ |5 T6 j* ?, S4 i# |' S6 G“ยังไง” ผมสงสัยว่ามันจะเอายังไง
“ให้แม่มึงนอนไป แล้วมึงก็มานอนกับกูที่ห้อง ให้กูได้กอดมึงเหมือนทุกคืน แค่นี้จบปัญหาป่ะ”
“เออ จบ เฮ้ย มึงจะบ้าหรอมันยุติธรรมตรงไหนว่ะ”
- a+ w/ K; `. \9 m+ Q6 i8 O“เออเลิกพูดได้แล้ว ล้างเร็วๆ ง่วงนอนแล้ว อยากอาบน้ำด้วย ทำไรช้าตลอด” เอ๊ะมีบ่น เดี๋ยวกูตีหัวด้วยจาน
“เงียบปากแล้วอยู่เฉยๆ ไปป่ะ รำคาญ” ชักยั้วครับ มาเร่ง สาสส
. p: p/ E. C, x$ P) b$ L. s“เมียจ๋า ผัวขอโทษ”
“ใครเมียมึง”
+ a' x- M% s& ?. v2 n. L“หรือมึงจะให้พิสูจน์ในครัว” มันทำท่าลุกจะมาหาผม
! t7 T' O- u; f- s( J9 o“อย่าๆ ไม่เล่นแล้ว เลิกเล่นได้แล้ว เสร็จแล้ว”
( Y" x" \( y* J! V) Z“ป่ะ ขึ้นห้องกัน ไปทำอะไรประสาผัวเมีย”
“โชว์กูเกลียดคำว่าเมียจากปากของมึงว่ะ” มันทำให้ผมนึกย้อนถึงวันที่มันยัดเยียดคำว่าเมียให้กับผม
“ตุลย์ กูขอโทษ” มันพูดเสียงสำนึกผิด มันคงรู้ว่าผมคิดยังไง
1 R# H$ I) f9 m5 i“ไม่เป็นไร”
* l3 ]% I/ ]2 ^2 ?& d) r8 m5 v. ~“ต่อไปจะไม่เรียกแล้วนะครับ ขอโทษ” มันพูดพร้อมจับมือผม จูงขึ้นข้างบน
  c  n3 [4 R+ X. W“ขอบคุณนะ” ผมพูดออกไป ไม่รู้หรอกครับว่าขอบคุณเรื่องอะไร แต่มันอยากพูด อยากพูดกับคนๆ นี้ ตอนนี้
# p. H8 c: ^1 W“ตุลย์ รักมึง” มันแอบจุ๊บแก้งผมไปทีนึง เขิลๆๆๆ (ทำเป็นเขิน มากกว่าจุ๊บก็ทำมาแล้ว 55)
  u8 o! Y! L% D# E( x“รักเหมือนกัน จะอาบน้ำเลยป่ะ”
“อาบให้ด้วยนะ”
“อาบอย่างเดียวนะ”
“อืม สัญญา”
“กูบอกแล้ว การกระทำสำคัญกว่าสัญญา”
“อืม ไว้คอยมาทำกันในห้อง ห้องน้ำบ้านมึงเล็กจะตาย ไม่ถนัดด้วย แถมต้องระวังแผลเปียกอีกต่างหาก” ก็นิสัยทะลึงเหมือนเดิม กูก็หลงดีใจ (แค่ก็ดีบนเตียงสบายดี อิอิ)
“ป่ะ” อยู่ดีดีมันก็แก้ผ้าต่อหน้าผม แบบเปลือยเลยอะครับ
7 c# E! K( `7 }! H8 x“มึงอายเป็นป่าวว่ะ”
“กับมึงกูจำเป็นต้องอายด้วยหรอ”
3 s- R1 X2 I. C, h1 o! ]5 w4 ]“ไม่อายกูก็อายผีบ้านผีเรือนกูบ้าง”
. X7 {# J- T( p7 j“เฮ้ย มีผีด้วยหรอ” มันรีบวิ่งมาเกาะผม คือมันกลัวผีมากครับ
“มีดิ”
“งั้นมึงอยู่กับกูตลอดเลย”
“ได้ แต่ช่วยเขยิบไอ้นั้นมึงออกไปจากตูดกูก่อน”  เพราะไอ้นั้นมันจิ้มตูดผมอยู่ นี้ขนาดมึงกลัวผีนะ
; ]1 N$ j8 G% _) X9 q+ n“อิอิ ป่ะไปอาบน้ำกัน” มันขำๆ แล้วหยิบผ้าขนหนูมาพันเอว ผมก็ไปอาบน้ำให้มันครับ อ้อนนู้นอ้อนนี้ ขนาดแค่เป็นแผลเล็กๆที่เท้านะ ถ้าแผลใหญ่กูจะเป็นไงเนี้ยะ เดี๋ยวถูตรงนั้น เดี๋ยวล้างตรงนี้ โอ้ยเอาเป็นว่าสะอาดทุกซอกทุกมุมอ่ะ สรุปเท้าเจ็บ หรอแขนขาดว่ะ
“อ่ะเสร็จแล้ว ออกไปรอกูก่อน กูจะอาบของกู”
“ไม่เอา มึงก็อาบไปดิกูรอ”
“สัส กูจะได้รีบๆ จะได้ไม่ต้องมาระวังน้ำกระเด็นโดนแผลมึง”
8 r9 g) A) w; s* P$ w“ไม่เอา กลัวผี”
, V0 ^1 A- a3 m“ผีเผอที่ไหนเล่า กูอยู่มาจะยี่สิบปี ไม่เจอสักตัว”
" \+ O9 @4 d: ^/ l$ Q& C8 C“อาบไปเถอหน่า รอนี่แหละ”
, `- ~6 I/ b  U" l. r“เออ ตามใจมึง” ผมก็อาบไป ต้องมาคอยระวังน้ำโดนแผลมันอีก วุ่นวายจริงๆ ไอ้เด็กโข่ง นี้กูมีแฟนหรือกูมีลูกน้อยว่ะ แป็บเดียวก็เสร็จ ผมขี้เกียจอาบน้ำ เพราะมันจ้องเหลือเกิน มันเขิลๆ อิอิ
* E& O0 e& V5 `5 V: M“เสร็จละ” ก็มาแต่งตัวที่ห้องครับ
* L% \, O* z5 v* f, c9 t- B“ตุลย์ไม่ต้องใส่หรอกขี้เกียจถอด นอนเลยดีกว่า” มันเดินไปลงกลอน พร้อมปิดไฟแล้ว ผลักผมลงบนที่นอนแล้วคร่อมผมไว้
% k4 @' c- V1 B% O7 R% V“โชว์เล่นไรของมึงเนี้ยะ”
& {3 A1 `) F' i7 G“ไม่ได้เล่น ตุลย์กูรักมึงนะ” มันประกบปากผม มือก็ลูบคล้ำผมไปทั้งตัว มันบี้ที่หัวนมผมให้มันชูชันขึ้นมา ไม่ต่างอะไรกับเบื้องล่างของผมและมันที่เสียดสีกันอย่างร้อนผ่าว ลิ้นสองลิ้นสอดประสานกันเกลียวกลม เป็นหนึ่งเดียว (อยากใช้ภาษาสละสลวยบ้าง 55)
; z# r: u) j$ P: [( P8 u“ตุลย์มึงรักกูแค่ไหน” ปากผมเป็นอิสระจากปลายลิ้นที่มันพันธนาการ
0 M. T2 ]  c% ?4 C' n( F“มากทั้งตัว มึงจะทำอะไรกับกูก็เชิญ” คำพูดอันเชื้อเชิญออกจากปากผม เหมือนยิ่งจุดเชื้อไฟอันร้อนรุ่มให้ทั้งผมและมัน
- t& E0 `2 d5 j  u8 w“งั้นกูจะกินมึงทั้งตัว” ปลายลิ้นอันเร้าร้อนลากผ่านที่ซอกคอผม ยอดอก เล็กไล้ไปทั่งร่างกายผม ร่างกายผมตอบสนองได้เป็นอย่างดี มือใหญ่ลูบเบื้องล่างของผม ความสุขพร้อมความเสียวพลุ่งพล่านไปทั่วตัวผม ปากหนาบรรจงครอบลงบนเล็กๆที่พองขยายรับเต็มที่ ปลายลิ้นฉกไปในรูแห่งความเสียว นิ้วน้อยบรรจงสอดเข้าไปจากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็นสาม จากความเจ็บเป็นความเสียวเข้ามาแทนที่   
“โชว์ ไม่ไหวแล้ว เอาเข้ามาสักทีเหอะ” เหมือนราดน้ำมันไปในกองไฟ แก่นกายอันร้อนผ่าวถูกสอดเข้ามาในร่างกายผม
9 I3 r7 _; G+ V  q) ^“ซีดดด” เสียงเล็กรอดออกมาด้วยความเสียวสาน สองเสียงสอดประสานเป็นหนึ่งเดียว เพลงรักดำเนินไปในคำคืนอันแสนสุข
8 N4 `6 K9 ?. m9 a6 d$ _“โชว์กูไม่ไหวแล้ว”
“พร้อมกันนะ” ของเหลวขุ่นไหลพุ่งในร่างกายผม พร้อมกับของผมที่เปะไปทั่วหน้าท้องผมและมัน
* a/ y' {7 @6 L& }  N3 d. M2 z6 O5 |“อ่า รักมึงนะ” มันก้มกระซิบที่หูผม
0 ?1 K* b% Z5 E“รักมึงเหมือนกัน” ผมตอบไปจากจิตใต้สำนึก (เป็นไงภาษาพอใช้ได้ม่ะ 555) สรุปผมก็ต้องไปอาบน้ำอีกรอบ
“มึงไม่ต้องเดี๋ยวกูเอาผ้ามาเช็ดให้ ลำบาก” ขี้เกียจระวังแผลเปียกน้ำครับ ผมก็ออกไปอาบน้ำ แล้วเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดให้มัน
2 y5 |0 O7 l& k. {+ n+ W  m“ขอบใจนะ”
4 Q( R9 |- D. l; ^6 i“ไม่เป็นไร”
5 A% i6 [. I5 L“รักมากนะรู้ป่าว” มันบอก
3 M1 R- {' E% S' H, E' @“ไม่รู้”
“เมื่อกี้ยังไม่พอหรอ”
* x3 |# T% {+ r# @6 ^“รู้ครับพี่โชว์”
, {2 K& j! r3 G6 E“ดีมากอยากให้เรียกแบบนี้ทุกวันจัง”
' j2 ~; b$ W9 k8 R4 u“ฝัน” ผมโยนกางเกงไปให้มันใส่แล้วผมก็ใส่เสื้อผ้า กว่าจะได้นอน เกือบตีหนึ่ง มันก็นอนกอดผมเหมือนทุกคืน
“ตื่นแล้วหรอลูก” ผมลงมาช่วยแม่ตั้งร้าน ไม่ได้ปลุกไอ้โชว์หรอกครับ ให้มันนอนไปเหอะ
2 L0 |7 k" u' n* B“แม่พระมายังอ่ะ ตุลย์อยากใสบาตร” ผมถามแม่ รู้สึกอยากทำบุญกับแม่
“ยังเลย ตักข้าวสิ เดี๋ยวแม่ตักแกงให้” ผมก็เอาขันมาตักข้าว
“แม่ทำบุญด้วยกันนะ”
. w7 C0 E. B" W) aช้าวันนั้นผมก็ทำบุญ แล้วก็ช่วยแม่ตั้งร้านครับ นานแล้วที่ผมไม่ได้ตื่นเช้ามาช่วยแม่แบบนี้ มีความสุขจัง รักแม่มากนะครับ
' a) l; M9 n8 f3 O  @, Z1 w% Xตอนที่ 58  ที่แห่งความทรงจำ
( \4 K0 {! q5 v$ z, K5 F1 g+ m  |( N“อ้าวโชว์ ตื่นแล้วหรอลูก” แม่ผมทัก มันเดินหน้ามุ้ยมาหาผม
“ทำไมไม่ปลุกอ่ะ”
7 \0 ~9 ~. N2 N$ q8 l6 f+ C2 Y“ก็เห็นนอนสบาย เลยไม่อยากปลุก หิวยัง” ผมถามมันแล้วมองที่แผลมัน
0 Z/ _/ ~$ u3 }0 A+ H“เฮ้ย!! โชว์ แผลมึง” ผมร้องออกมาอย่างตกใจ
8 V6 v% V; L; V“โชว์ ไปโดนอะไรมาลูก” แม่ผมก็ตกใจ เท้ามันบวมเป่ง มีเลือดซึมๆ ออกมา
“ไม่เป็นไรหรอกครับแม่ เมื่อคืนโดนแก้วบาด ไม่เจ็บหรอกตุลย์” มันยังทำปากเก่งเหมือนเดิม
“ตุลย์ทำไมไม่พาโชว์ไปหาหมอล่ะ” แม่ดุผม
“โชว์ไปหาหมอกันเถอะ” ผมเลยชวนมันไปหาหมอ เพื่อไปให้ดูแผล
) f* Q+ z, |& @“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวมึงล้างแผลให้กูพอ” เก่งนะมึงไอ้กร่าง อย่ามาทำสำออยกับกูละกัน
“ไปเหอะ ขับรถไหวใช่ป่ะ” มันคงยังพอขับได้เพราะมันเป็นแผลเท้าซ้าย
“อืมไปก็ได้” กว่าจะไปได้นะมึง
“แม่เดี๋ยวตุลย์พาโชว์ไปหาหมอก่อนนะ”
, v8 c: r! H* G2 G# J5 e0 ]; M4 s$ n“อืมจ๊ะ ขับรถดีดีนะลูก”
: V! l& j6 [; h! X  Q“ครับแม่” โชว์บอกแม่ผม
) r( ]% o. ]) h/ F8 a; @' K“ใครทำแผลให้ก็ไม่รู้” มันว่าผมหลังจากขับรถออกมา
“นี่มึงกำลังจะว่ากูใช่ไหม”
, l+ G3 `2 n; U9 {/ y6 X“ป่าว อย่าร้อนตัวดิ”
“แล้วมึงพูดทำไมว่าใครทำแผลให้ก็ไม่รู้”
* P& c$ f  S# Y" |2 r“อยากพูด”
# g( O/ A: k( E( _6 q) \“สัสส” ผมชักโมโหครับ ขี้เกียจเถียงเลยนั่งเงียบมาตลอดทางจนถึง
“ลงดิ” มันบอกเพราะผมนิ่ง
“ลงไปเหอะ เดี๋ยวรอตรงนี้แหละ”
5 b3 n6 b% S: d0 j: x8 t“จะลงไม่ลง มึงเป็นคนทำให้กูเป็นแบบนี้นะ” จี๊ดสิครับ โมโหมากครับ เปิดประตูลงแล้วปิดเสียงดัง แล้วเดินนำเข้าไปในคลินิก ไม่รอคนเจ็บหรอกครับ ขอให้แมร่งโดนตัดขา
“ตุลย์” มันเรียกผมแต่ผมไม่สนใจ ผมเดินจะออกไปหาอะไรกิน ขี้เกียจอยู่กับมัน
“โอ้ย” เสียงมันร้องผมเลยหันไปดู แล้วรีบวิ่งไปประคองมัน เพราะมันไปสะดุดขาเก้าอี้ปูนที่หน้าคลินิก
1 i* y; F3 [+ `3 c/ U# r3 O. y“โชว์ เป็นไร จะตามมาทำไม ไปหาหมอเลย”
- b4 r/ Q+ Y$ O; |- a6 A% u0 L“ก็มึงจะหนีกูไปไหนละ พากูมาแล้วจะทิ้งกูนี่นะ” มันทำเสียงเศร้า เจือความเจ็บที่แผล เห็นน้ำตามันซึมๆ เล็กน้อย คงเจ็บแผล
“งั้นเข้าไป เดี๋ยวกูอยู่เป็นเพื่อน” รู้สึกผิดเล็กๆ ทำให้มันเจ็บอีกรอบ เข้าไปหมอก็บอกว่าแผลอักเสบ ก็ให้ยามาแล้ว สั่งว่าอย่าเดินมาก แล้วก็อย่าให้แผลโดนน้ำ
$ p6 k3 D  f2 }( o  U2 j, |) Q“ตุลย์เค้าเดินไม่ได้อ่ะ” อ้อนครับ มันอ้อน ตัวโตเป็นควายชอบทำตัวเด็ก
6 D7 i/ N! Y# z+ T: Z“เค้าไม่ได้บอกไม่ให้เดิน เค้าบอกอย่าเดินมาก”
“ตุลย์เค้าเจ็บอ่ะ”
“แล้วไงล่ะ กูช่วยอะไรได้ แล้วนี้จะขับรถไหวป่ะ” มาร้องเจ็บๆๆ อยู่นั้นแหละ
“อืม ก็พอได้อ่ะ”
2 U! ]0 z5 u. N% ]“ป่ะงั้นกลับบ้าน กูจะไปช่วยแม่ขายของ” แล้วผมกับมันก็กลับบ้านครับ
“ตุลย์พาโชว์ไปในบ้านไป เดี๋ยวร้านแม่ดูเองพี่เค้าก็ช่วย” แม่ให้ผมพาโชว์ไปในบ้าน
/ q9 E. w3 C9 Y“อืม เดี๋ยวตุลย์ออกมาช่วยนะ”
“ไม่เป็นไร ดูแลโชว์เหอะ เค้ามาบ้านเรา”
' ~& q0 u* i7 S" J“อืมแม่” ผมจำต้องทำตามคำสั่งแม่  ไอ้กร่างก็ยิ้มสิครับ ทำสำออย ต้องประคองมันเข้าบ้าน
( K: P9 n; `! t“โชว์ กูว่ามันจะมากไปแล้วนะ แผลแค่นี้ทำเหมือนจะตาย” ผมพูดกับมันตอนนี้นั่งบนโซฟา อ้อนมากๆ ก็ไม่ไหวครับ
“ก็กูเจ็บมึงจะให้กูทำไง มึงไม่เต็มใจก็อย่าทำ กูอยู่คนเดียวได้” สัสเอ้ย กูผิด กูทำไรผิดไปหมด
“เออ มึงอยากทำไรก็ทำไป กูไปแระ” เบื่อที่จะง้อ เซ็งโว้ย ออกไปช่วยแม่ดีกว่า ผมรู้ว่ามันเป็นคนอารมณ์ร้อน ใครพูดอะไรไม่เข้าหูไม่ได้ ส่วนผมก็ร้อนเหมือนกัน ควรต่างคนต่างอยู่สักพักมันจะดีขึ้นเอง
( C7 P$ c$ l. s9 u* `* m“อ้าวตุลย์ แล้วนี้กินข้าวกันยัง” แม่ถาม
, a' u+ w& B+ D2 V“ยังเลยแม่ ออกมากินนี้ไง”
4 t# z6 Q5 m* c+ z# `% k“อ้าวแล้วโชว์ล่ะ”
; [2 D" E# s9 v5 g; T1 n7 D, j3 Z1 h“ไม่รู้มัน”
( ^  J" G4 Q: E8 }# q6 {5 g& a“อ่ะงั้นเดี๋ยวเอาข้าวไปให้เพื่อนนะลูก จะได้กินยา” แม่ผมพึ่งหนีมันมา เฮออ ผมก็ต้องเอาข้าวไปให้มัน
“อ่ะข้าวกินซะจะได้กินยา แม่ให้เอามาให้” ผมย้ำว่าผมไม่ได้เป็นคนเอามาให้เอง ผมวางไว้แล้วเดินออกไป
/ m; k9 z7 K1 z% x“เดี๋ยว” ผมหันกลับไปมองมัน
“ตุลย์ กูขอโทษ ที่เอาแต่ใจไปหน่อย อยู่กับกูเถอะนะ” อ้าวง้อเป็นด้วยหรอ ขอเล่นตัวดีกว่า อิอิ
6 U$ n! Z9 F, N$ F“ไม่อ่ะจะไปช่วยแม่” ผมหันหลังอีกครั้ง คราวนี้มันมาสวมกอดด้านหลังแล้งครับ ทำให้ผมสามารถก้าวเดินไปได้
  ]$ I* p0 u9 e+ w  m' i“โชว์ปล่อยก่อน อยู่ก็ได้ เดี๋ยวแม่มาเห็น” มันก็ปล่อย ผมจึงหันไปหามัน
. i$ q$ w2 t% I. I/ t“นะอยู่เป็นเพื่อนกูนะ”
“อืม อย่าใส่อารมณ์อีกนะ ไม่ชอบว่ะ”
% B8 @% x$ @3 i0 i& X“ขอโทษ” จบเรื่อง ทะเลาะวันละนิดจิตแจ่มใส
“อืม ขอโทษเหมือนกัน เดี๋ยวออกไปเอาข้าวมากินด้วย รอแป็บ” มันก็ปล่อยให้ผมไปเอาข้าวมากินกับมัน
  `4 }) y4 I; H' E; C7 F“อร่อยม่ะ”
“อร่อยมากเลยอ่า ทุกอย่างอร่อยถ้ามื้อนั้นมีมึงนั่งกินด้วย” จะอ้วก
“กินเสร็จแล้วกินยาด้วย เจ็บมากป่าว” ผมถามอย่างเป็นห่วง
“ค่อยยังชั่วแล้วแหละ” กินเสร็จผมก็เอาจานไปล้าง แล้วก็นั่งดูทีวีเป็นเพื่อนมัน มันนอนหนุนตักผม
6 w8 o2 N3 G! g9 q0 G, U; T. K“ไอ้หัวโตหนักชะมัด” ผมแกล้งแซวมัน
“หัวไหนที่โตละ” มึงจะทะลึ่งใช่ไหม
“หัวที่มึงหนุนกูอยู่เนี้ยะ”
- Q8 b8 o- M- O" c“พอดีคนมันฉลาดอะสมองเลยใหญ่” จ้าพ่อคนเก่ง ผมก็นั่งลูบหัวมันไป ไล้ผมที่นิ้วและพลิ้วสวย ไม่นานมันก็หลับไป เป็นเพราะง่วง หรือฤทธิ์ยาไม่ทราบ ผมเอาหมอนให้มันหนุนแทน เพราะผมเมื่อย  โชว์กูรักมึงไปได้ไงว่ะ มึงมันคนเอาแต่ใจ มึงมันเป็นคนอารมณ์ร้อน มึงเคยทำร้ายกู แล้วทำไมทำไมกูถึงต้องรักมึงด้วย มึงมันเลว มาทำให้กูรักคนเลวๆอย่างมึง
5 g: Q9 @3 u3 q) h8 @+ R“ตื่นได้แล้ว ไหนบอกวันนี้จะให้พาเที่ยวไง” ผมปลุกมันหลังจากที่ปล่อยให้มันนอนยาว ตอนนี้แปดโมงกว่าแล้วครับ เมื่อคืนมันบอกให้ผมพาไปเที่ยว ผมก็ตกลง  แต่นี่มันยังดันไม่ตื่น
“อืมอีกนิดนึงได้ป่ะ”
“โชว์ มึงตัวร้อน” ผมสัผัสที่หน้าผากมัน มันไม่สบายครับ
0 T+ H! F* ~8 J7 P8 B7 ^+ M“ไม่ต้องไปเที่ยวแล้ว ไว้วันหลังค่อยไป วันนี้มึงนอนพักผ่อนไปก่อน” ผมบอกมันอย่างเป็นห่วงอยากให้มันพักผ่อนเยอะๆ
“ไม่เป็นไรกูไหว มึงรอกูแป็บกูอาบน้ำแต่งตัวแป็บเดียว”
“ไม่ต้องไปแล้ววันอื่นดีกว่า มึงยังไม่ได้กลับไม่ใช่หรอ”
“ตุลย์คือกูต้องกลับพรุ่งนี้แล้วอ่ะ” ใจผมนี้แป้วเลยครับ
  Q9 m& Z: B2 j“ไหนบอกมึงจะอยู่ยาวไง”
! k' d  o5 H% o/ P; J$ ]5 a, M! G: ]“กูต้องไปช่วยงานที่บ้าน เค้าโทรตาม”
“งั้นหรอ ก็ได้ เดี๋ยวกูรอ แล้วเดี๋ยวพามึงไปเที่ยว” ผมต้องตามใจมัน เพราะพรุ่งนี้มันต้องกลับแล้ว คิดแล้วใจหาย
“เสร็จแระไปเหอะ จะพาไปเที่ยวไหน” มันถาม อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย
6 a$ S2 u0 v; c“ไหวแน่นะมึง กูยังไม่รู้เลยว่ากูจะพามึงไปไหน”
6 u) G0 G$ j5 H; F8 f9 W) |“ไหวดิ สบายมาก แค่มีมึงก็พอโอเคงั้นเดี๋ยวกูพาไปเอง” อ้าวไหนบอกให้กูพาเที่ยวไงว่ะ
“ไปไหนอ่า”
& c6 g! G1 y/ L6 y1 u“ไปไหนเดี๋ยวก็รู้เองแหละ”
“อืม จะกินข้าวร้านแม่หรือจะออกไปหากินข้างนอก” ผมถามมัน
“กินไปเลยก็ได้ขี้เกียจแวะ เดี๋ยวช้าไม่ได้เที่ยว” ผมกับมันก็กินข้าวกันไปเรียบร้อย
$ }3 F! W/ A9 K& `. @: w“แม่เดี๋ยวตุลย์มานะ” ผมลาแม่เรียบร้อย
“ขับรถดีดีกันล่ะลูก”
. g" F8 u( [% x0 R2 ?“แม่มึงใจดีเนอะ” มันบอกผม ตอนนี้เราขับรถออกมาได้สักพัก ทางที่มันไปคือทางออกมานอกเมือง แต่ผมก็ยังไม่รู้ว่ามันจะพาผมไปที่ไหน
“แม่กูเค้าก็เป็นงี้แหละ”
  ^; J' v0 D( z, \0 g  R3 u“ไม่เหมือนแม่กู คิดถึงกูก็ต่อเมื่อจะมีงานให้กูทำนั้นแหละ” มันพูดเสียงเนื่อยๆ
“ไม่หรอกน่า แม่มึงเค้าก็รักมึงเหมือนกันแหละ ไม่งั้นมึงไม่มีมาถึงทุกวันนี้หรอก” ผมให้กำลังใจมันไป มันก็เงียบแล้วขับรถต่อไป
“ไปไหนอ่า” ผมชักสงสัยว่ามันจะพาผมไปไหน
“อืม เดี๋ยวถึงก็รู้ ไม่พาไปฆ่าหรอกน่า”
“อืม งั้นนอนนะ ง่วงอ่ะ เมื่อเช้าตื่นแต่เช้า”
“อืมนอนไปเลย เดี๋ยวถึงแล้วปลุก” มันบอกผม พร้อมเอามือมาขยี้หัวผม กูไม่ใช่หมานะเว้ย แล้วผมก็ลงสู่หวงนิทรา
“ตุลย์ ตื่นๆๆ ถึงแล้ว” มันเขย่าปลุกผม
7 ~4 ^6 O3 Z: V% }' w; {“อืม” ผมค่อยๆ ลืมตา แล้วผมก็ต้องผวา ภาพในความทรงจำย้อนมาอีกครั้ง ความทรงจำอันโหดร้าย ที่มันทำกับผม ที่นี้บ้านที่มันเคยพาผมมา แล้วทำในสิ่งที่เลวร้ายกับผม ผมนิ่งเงียบ
“ตุลย์ เป็นไร ลงรถสิ” ผมยังนิ่งเงียบ ภาพความเจ็บปวดพรั่งพรู เข้ามาในความคิดผม น้ำตาผมเออล้นออกมา ปริ่มที่ขอบตา
“ตุลย์มึงเป็นไร มึงร้องไห้ทำไม” มันเรียกสติผมกลับมาอีกครั้ง ผมรีบปาดน้ำตาแล้วเปิดประตูลงจากรถ
( a* i( f0 b4 _( S% ~“มึงพากูมาที่นี่ทำไม” ผมถามมันอย่างสงสัย พยายามไม่นึกถึงภาพวันวาน
4 T) N1 K5 Y! r& k) S" y! h( y“กูอยากอยู่กับมึงที่นี้ ที่ที่มีเราแค่สองคน”
“แต่ทำไมต้องเป็นที่นี่ด้วย” ผมถามมัน ทำไมภาพเก่าๆ เข้ามาตอกย้ำในความคิดผมอยู่เรื่อย เคยมั้ยกับการที่เราฝั่งใจกับที่ที่นึก จนไม่อยากกลับมา มันน่ากลัวขนาดไหน
- p3 {6 v: d0 |1 \8 e$ Q“เพราะมันคือบ้านของเรา มันคือบ้านของมึงกับกูไงตุลย์” แล้วมันก็ชี้ไปที่ป้ายหน้าบ้านป้ายเขียนว่า
“บ้านตุลากรณ์” มันคือชื่อของผม
“โชว์ ขอบคุณ” น้ำตาผมไหล แล้วโผเข้ากอดมัน ไม่มีภาพวันวานอันเลวร้ายอีกแล้ว มีแต่ภาพวันนี้วันที่ผมกับมันมีความสุขด้วยกัน
- m# o9 E1 `$ u% c& c0 S  ?' O“ตุลย์ กูรักมึงนะ”
“กูก็รักมึง”
4 V! y" I' N# h7 f# b* s% M% v/ w3 @“ต่อไปนี้เราจะอยู่ด้วยกันนะ” มันพูดแล้วหอมที่หน้าผากผมอย่างอบอุ่น
0 D. l; d& m" W! o“โชว์ กูขอบคุณมึงมากนะ”
“ป่ะเข้าบ้านของเรากัน” มันจูงมือผมเข้าบ้าน บ้านที่ความคิดผมเปลี่ยนไป จากบ้านที่จะไม่มีเหยียบอีก กลายเป็นบ้านที่ผมอยู่กับมันแล้วจะมีความสุข
5 K) `. h, M& f$ O0 E3 z( z“คืนนี้ค้างที่นี่นะ”
“ไม่ได้บอกแม่อ่า”
“บอกให้แล้ว ส่วนเสื้อผ้าก็เอามาให้แล้วอยู่ท้ายรถ”  เสร็จสรรพเชียวนะ
“จอมวางแผนนะมึง แล้วเดี๋ยวไงกูโทรบอกแม่อีกที”
“คืนนี้ก็ขึ้นบ้านใหม่ไง”
; h1 T/ q, W- e- @' _“ทะลึ่ง”
& o, g% T4 f3 e8 j“หมายถึงปาร์ตี้ที่มีแต่เราสองคนไง ใครกันแน่ที่คิดทะลึ่ง”  มันพูดยิ้มๆๆ
( N! o8 \2 N  o  V3 f/ z  J, v“เออ ให้มันจริงเหอะ อย่ามาสะกิดกูละกัน”
% G, o( ^( Y2 G8 h7 u3 u“คร้าบ ไม่จริงหรอก อิอิ จะสะกิดทั้งคืนเลย” มันยิ้มอ้อนๆๆ
" B4 S( x* b- Z; Z! e& V“ฝันไปเหอะ”
: r9 l2 E6 T4 H/ K# s5 a“หิวยัง กูให้ป้าแม่บ้านเค้าเตรียมอาหารไว้ให้แล้ว” มาในป่าขนาดนี้ยังมีแม่บ้านอีกหรอว่ะ
“หิวแล้ว ว่าแต่มีแม่บ้านด้วยเหรอว่ะ” นี้มันบ่ายโมงกว่าแล้วนะ
“ก็ชาวบ้านแถวนี้แหละ เค้ามาคอยดูแลบ้านให้ จ้างเค้านะ นี้ก็โทรมาบอกเค้าให้เตรียมอาหารไว้ให้” เป็นคนรวยมันก็ดีงี้อะนะ มีคนทำให้ทุกอย่าง
6 B& L2 Q9 F8 ~* Q2 M“ป่ะไปกินข้าว จะได้ไปเที่ยวน้ำตกกัน” มันจะพาผมไปน้ำตกครับ ไม่ได้ไปเที่ยวนาน นี้ใครเป็นคนราชบุรีกันแน่เนี้ยะ กูต้องพามึงเที่ยวไม่ใช่หรอ
“อยากเล่นน้ำตกอ่า” ผมบอกมัน
; @- Q' T4 H" ~+ S6 i% N" [“อืม ไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวพาไป” เราก็กินข้าวกันครับ ก็อร่อยดี อาหารบ้านๆ
“ตุลย์ รู้ทางป่ะ” มันถามผม
“ไม่อ่า ไม่ได้มานานมากแล้ว” ผมบอกมัน
“เดี๋ยวถามๆ ไปละกัน”
“อ้าวนี่มึงไม่รู้ทางหรอ”
) {8 k# e% Z& D1 Z
“เออดิ”
/ s* w: {, [7 n3 r$ K“แล้วมึงขับมาแล้วตั้งไกลนี่นะ ถ้าหลงจะทำไง”
- c& n1 e3 p! @) F: x' j“ไม่หลงหรอกน่า เดี๋ยวถามทางเค้าเอา” ยังปากเก่งอยู่ผมเริ่มนั่งไม่ติด
6 O. C6 E! z( ?4 w* O' s8 w+ O“แล้วจะเก่งพามาทำไมเนี้ยะ อยู่บ้านอะดีแล้ว” ผมเริ่มเซ็งครับหมดสนุกแล้ว เพราะรู้ว่ากำลังหลงทาง
“กลัวหรอ มีกูมึงกลัวอะไร แล้วที่กูพามาเนี้ยะหมาตัวไหนบอกอยากเล่นน้ำตก”
3 U; ]: s) c/ D  P“มึงว่ากูเป็นหมาหรอ” ฉุนครับ
“ตุลย์อย่าอารมณ์เสียได้ไหม ยังไงกูก็พามึงไปได้แน่นอน” พักนี้มันมันใจเย็นกว่าผม ทำให้เราทะเลาะกันน้อยลง  แล้วมันก็พาผมมาถึงน้ำตกจนได้ ด้วยความยากลำบาก
“บอกแล้วว่าลำบากไงกูก็ทำเพื่อคนที่กูรักได้” ทำซึ้งอีกแระ
0 C) U' `# e4 B' H8 E: [“อืม ขอบคุณนะ ขอโทษที่อารมณ์ร้อนใส่ด้วย” ผมรู้สึกผิดนิดๆๆ
! t. j+ [5 r; P+ d
, z( u6 Q. e: B. O

, F# N2 r+ w. x9 f" C+ D

Ifoot-ballZ

จะหวานกันใหญ่แระนะ อิจฉาอ่ะ

taboy

ขอบคูณมากมาย

1712

ขอบคูณมากมาย

no2000

ชอบตอนนี้มาก
( @/ h+ l- w. _; u2 L- h

snowy69

สยุกมากเลยคราฟ

mmrotic

ขอบคุณมากครับ

psuu

ขอบคุณครับ

asoda123

ขอบคุณมากครับผม

boommy

สนุกครับ ชอบมาก

Banklovebank

ขอบคุณครับ

takuza121

ขอบคุณครับผม

whywhy

โคร ต ๆ อ่ะ Smile :')
+ L4 R7 Q: x) O; c

pansuwan

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุฯมากๆครับ

Nattasakko

ติดตามทุกตอนเลยนะครับ

tamia

ขอบคุณมากนะครับ

mind19mindPSU

ขออ่านต่อนะครับ

red

ขอบคุณครับ

pkclub2146

ขอบคุณมากมากคับ