เด็กอะไรว่ะ...น่ารักเป็นบ้า!!(6)

tanya

(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)
ตอนพิเศษ คนโง่
ผมเคยคิดว่าถ้าวันนึงผมต้องเลิกคบมันจริงๆยังไงผมก็คงอยู่ไหว มันจะยากตรงไหนกันก็แค่กลับไปอยู่คนเดียวเหมือนเดิม…แต่ผมพึ่งรู้ตัวก็วันนี้ว่าสิ่งที่ผมเคยคิดมันผิดทั้งหมด
แค่ที่เราเป็นอยู่กันตอนนี้ผมยังทนไม่ไหวสุดท้ายก็เป็นผมเองที่ปวดใจกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปรู้ทั้งรู้ว่าตัวเองรักมันขนาดไหน แต่ก็ไม่ทำในสิ่งที่ใจตัวเองรู้สึกที่ผมทำร้ายจิตใจมันไปมันก็สมควรแล้วที่ผมต้องมาเศร้าแบบนี้ ยิ่งคิดยิ่งโกธรตัวเอง น้ำตาที่เก็บไว้ก็กลั้นไว้ไม่อยู่อีกแล้ว
“ไง มานั่งเป็นหมาหงอยตรงนี้เองหรอ”ผมแทบจะหันหลังกลับไม่ทันทันที่ได้ยินเสียงพูดนั้น เสียงของคนที่ทำผมน้ำตาไหลอยู่ตอนนี้
+ r6 Q  r6 t, `. k4 n2 k“มึงจะไปไหน”มันพูดพร้อมคว้ามือผมไว้ทันทีที่ผมเดินหนีมัน
“ปล่อยกู”ผมพูดโดยไม่ยอมหันไปมองมัน ไม่ได้ผมจะให้มันเห็นว่าผมร้องไห้ไม่ได้
! V0 A' a( ~$ Z, N% {“อย่าเดินหนีกูแบบนี้ กูไม่ชอบ!!  หันมามองหน้ากูสิ”มันพูดพร้อมกับบีบข้อมือผมอย่างแรง เจ็บชิบหายเลยครับ
และด้วยความว่าตัวมันใหญ่กว่าแค่กระชากตัวผมนิดเดียวผมก็หันหน้ามาเผชิญกับหน้ามันแล้ว แต่ผมก็ยังไม่กล้าสบตากับมันอยู่ดี
“นี่มึงร้องไห้หรอ”มันพูดพร้อมเอามือมาลูบแก้มผมเบาๆ
“ปล่อยกูนะ”ผมพูดพร้อมดิ้นขัดขืน
$ `0 D1 o9 m7 k- P) M“ไม่ กูไม่ปล่อยมึงหรอก ถ้าคิดว่าแรงมึงสู้ก็ได้ก็ลองดู”พูดเสร็จมันก็โน้มคอลงมาจูบผมเฉยเลยแค่ปากประกบกันยังไม่พอมันดันสอดลิ้นเข้ามาอีก ใจผมตอนนี้ลอยไปแล้ว จากที่โหยหาให้มันกลับมาอยู่แล้วเจอมันทำแบบนี้ผมก็หมดแรงขัดขืน แถมยังกอดมันตอบอีกต่างหากจะอะไรก็ช่างเถอะตอนนี้ผมไม่อยากสนใจอะไรแล้ว กูต้องการมึงว่ะบอมนั้นคือความรู้สึกเดียวของผมตอนนี้~~
" m- L3 q( \3 y" Q% l7 D6 ?* u“เคลิ้มเชียวนะมึง ไหนว่ากูมันคิดไปเองฝ่ายเดียวไง ”ถอนจูบเสร็จมันก็พูดจากวนตีนทันที จะเยาะเย้ยกูไปไหนว่ะ
“ไอ้สัด ปล่อยกู”ผมขยับตัวไม่ได้เลยครับเพราะมันกอดผมไว้แน่นมาก
“ถึงขนาดนี้แล้ว มึงยังจะยังไม่ยอมรับอีกหรอว่ามึงรู้สึกยังไงกับกู”ทำไมมึงต้องพูดอะไรเสียดสีกูแบบนี้ด้วยแค่นี้ก็กูเสียใจจะแย่แล้วนะ
  “ถ้ามึงจะมาพูดเพื่อเอาชนะกู ก็กลับไปเหอะ”
“ทำมาเป็นปากดี พอกูไปจริงๆก็มานั่งร้องไห้ อวดเก่งไม่เข้าท่า”สะอึกเลยครับเจอมันพูดแบบนี้
( m& n  n! e- ^“กูมันก็เป็นคนงี่เง่าแบบนี้แหละบอม ถ้ามึงไม่พอใจก็อย่ามายุ่งกับกูสิ”ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ
“ไล่กูจังนะ มึงอยากให้กูไปให้พ้นๆจริงๆใช่ไหม”
“ก็เรื่องของมึงสิ”รู้ตัวว่าทำผิด แต่ก้อยากให้มันพูดดีๆกับผมบ้าง เจอมันชวนทะเลาะผมก็ลืมตัวไปทะเลาะกับมันอีกแล้ว เฮ้อ
7 [( S3 T# i" q3 l“งั้นกูจะไปจริงๆนะ กูจะกลับกรุงเทพเดี๋ยวนี้เลย มึงจะได้ไม่ต้องมาลำบากหลบหน้ากูอีกไง”แล้วมันก็ผละผมออกจากกอดมัน หันหลังจะเดินกลับ ผมคว้าชายเสื้อมันไว้แถมไม่ทัน
( ]5 G; ~7 {7 y) q$ M. \“กูยอมแล้วๆ กูขอโทษ”มันหันมามองแต่ไม่พูดอะไร ผมเลยเดินเข้าไปกอดมันไว้
6 S: U+ O. ^/ s“อย่ากลับกรุงเทพเลยนะพี่บอม นะ”
9 N; ?* r8 G6 ]* w8 J“ไม่กลับก็ได้ แต่มึงต้องตอบกูมาก่อนว่าทำไมถึงไม่ยอมบอกเรื่องที่ไอ้อิศมันมาขู่มึง”
% X+ d) V5 @- v9 m% `“มึงรู้ได้ไงอ่ะ”
7 k6 K# \! q3 Q0 {+ W# E8 o. [“มันเล่าทุกอย่างให้กูฟังหมดแล้ว”
“นี่มึงคงไม่ได้ไปหาเรื่องมันหรอกนะ”
$ o5 h; B+ ^$ E3 d“แล้วทำไมมึงต้องกลัวมันขนาดนี้ด้วย บ้ารึเปล่า มันใส่ร้ายมึงอย่างงั้นมึงก็ต้องยอมมันด้วยหรอ”
2 i* ^, }8 b( r9 h' k5 q8 [“แล้วจะให้กูทำไง ไม่งั้นมันก็จะเอาเรื่องของกูกับมึงไปบอกเบล”
“บอกก็บอกดิ”
9 N! f6 Q4 ~1 Y' ~- A“มึงก็พูดได้หนิ ถ้าเบลรู้เรื่องยังมึงกูต้องเลือกเค้าอยู่แล้ว แล้วกูล่ะ กูจะทำยังไง”
“แล้วกูเคยพูดหรอว่ากูจะทิ้งมึงไปน่ะ”มันพูดพร้อมเขย่าไหล่ผม เหมือนโมโหมากผมเงียบไม่ตอบมัน มันถอนหายใจก่อนพูดต่อ
+ O" I' u& L: ^. J“ทำไมถึงคิดอะไรเอาเองอย่างงี้วะ มึงคบกับกูอยู่ไหมเกี้ยง มึงมีอะไรมึงก็ต้องพูดกับกูก่อนสิ ไม่ใช่ทำแบบนี้”
* Z; ^( X/ Z5 U“แล้วมึงไม่กลัวเบลเค้ารู้เรื่องหรอ”
“กูกลัวจะเสียมึงไปมากกว่า”มันพูดพร้อมคลายมือที่จับไหล่ผมออก ผมสบตากับมัน ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะแคร์ผมมากขนาดนี้
) x; R' i7 ?7 ?, m“ตราบใดที่มึงยังมีกูอยู่กูจะปกป้องมึงเอง ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธ์ทำให้มึงเสียใจหรือทุกข์ใจ  เพราะงั้นอย่าแบกอะไรไว้คนเดียวอีก”มันขยับตัวเข้ามาใกล้พร้อมพูดต่อ
“ฟังกูนะ  ถึงตอนี้กูอาจจะทำให้มึงมั่นใจในความรักของกูไม่ได้ แต่อย่าคิดว่ากูจะต้องทำให้มึงเจ็บปวด กูไม่เคยต้องการให้มึงมาเสียใจเพราะกู แต่ ถ้ามึงจะต้องเจ็บก็ให้รู้ไว้ว่ากูเจ็บกว่ามึง”
“กูขอโทษนะ”ผมพูดด้วยน้ำตาคลอ
5 K( w+ R0 j3 w1 m3 |# o8 R" P“งั้นมึงกูช่วยตอบให้กูชื่นใจหน่อยได้ไหมว่า…กูไม่ได้คิดไปเองคนเดียว”
“มึงก็รู้คำตอบอยู่แล้วนี่”
“ไม่เอาอ่ะ ถ้าเกี้ยงไม่พูดแล้วพี่จะมั่นใจได้ไง”
“ก็ต้องชอบสิ ไม่งั้นจะรั้งไว้ทำไมล่ะ”พอพูดไปแบบนั้นมันถึงกับหัวเราะชอบใจ แล้วก็หยิกแก้มผม
“เด็กอะไรว่ะ น่ารักเป็นบ้า” ;D
“จะชมหรือจะด่า”เข้าโหมดปกติแล้วครับ
2 k1 L- X9 O$ c( C9 m: U8 R“ก็ชมนั่นแหละแต่ว่ามันหมั่นไส้ …ชอบเค้าแล้วก็ปากแข็งอยู่ได้”
: `, s9 ]2 e0 o  A“ก็ขอมีฟอร์มบ้างไรบ้าง”
- {9 y0 Y7 g/ y0 \% ^4 o' L“ฟอร์มเยอะแล้วเป็นไงล่ะ ทำผิดแล้วไม่ยอมมาง้อเค้าอีก สุดท้ายก็มานั่งร้องไห้ขี้มูกโป่งอยู่คนเดียว นี่ถ้าไม่ได้คุยกับไอ้อิศเราก็อาจไม่ได้กลับมาคุยกันอีกแล้วรู้ไหม”
, S3 |4 _! V7 ~/ R7 ^“มึงโกธรกูมากเลยใช่ไหม”
; t4 j8 F7 h( I8 d* T% K“กูไม่ได้โกธร แต่โคตรน้อยใจเลย”
! M; _) v; q. q; b8 _7 R3 `) z“มาใกล้ๆดิมีไรจะบอก”แล้วมันก็เอาหน้ามาใกล้ๆเหมือนจะรอฟังว่าผมจะพูดอะไร แต่ผมกลับหอมแก้มมันแทน ไหนๆทำผิดแล้วก็ของ้อด้วยการหอมแก้มแล้วกันนะ :-[
“อะไรอ่ะครับ”มันทำตาโต ถามด้วยความแปลกใจ
“เกี้ยงแม่งงี่เง่าเองอ่ะ ให้อภัยเกี้ยงนะ”มันยิ้มพร้อมกับดึงผมเข้าไปกอด
“น่ารักขนาดนี้ งี่เง่าขนาดไหนก็โกธรไม่ลงหรอกคร้าบ”
! x: P/ x$ W# d* ^5 t" j( kหลังจากนั้นเราก้พากันกลับไปที่วงเหล้าเห็นพวกไอ้ตั้มดวลเหล้ากันอยู่แต่ไม่เห็นมีไอ้อิศ แล้วอยู่ๆพวกนั้นก็บอกว่ามันรู้เรื่องทั้งหมดแล้วเพราะไอ้หมูมันได้ยินพี่บอมกับไอ้อิศคุยกัน ผมถึงได้รู้ตอนนั้นว่าจริงๆแล้วไอ้อิศชอบพี่เบลอยู่ โคตรบังเอิญเลยพวกมันเลยตัดสินใจแบนไอ้อิศจนกว่าไอ้อิศจะมาขอโทษผม โคตรซึ้งใจพวกมันเลย
แต่ที่ทำตกใจกว่านั้นคือพวกมันบอกว่ารู้เรื่องผมกะพี่บอมมานานแล้ว แต่ก็อย่างว่าล่ะครับเพื่อนผู้ชายมันไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวกันอยู่แล้วผมได้แต่ขอบใจที่พวกมันเข้าใจผม
8 W# g( n! s8 }- D7 n4 a2 s- p% iกินๆกันไปสักพักผมดันเจ็บท้องขึ้นมา อาจเพราไม่ได้กินข้าวตอนเย็นแถมมากินเหล้าอีก ผมเลยบอกบอมว่าจะขึ้นมานอนก่อน แต่นอนไปได้สักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนคนร้องไห้ครับ ในใจก็คิดว่าเอาแล้วไง งานเข้ากูแน่ๆ
9 s" {9 K9 ?& R. m: f+ h7 p" Q. i พยายามหลับตาปี๋ ในใจก็นึกบทสวดมนต์ แต่ใจไม่ไม่สงบไปแล้วนี่ครับ ยิ่งท่องยิ่งฟุ้งซ่าน เสียงร้องไห้ก็ไม่หยุดสักที :-X ผมเลยตัดสินใจจะลงไปหาไอ้บอมข้างล่าง แต่พอเดินไปถึงประตูเท่านั้นและครับ ผมก็เห็น....และผมก็เห็น…..ไอ้อิศนั่งร้องไห้อยู่  ไอ้ว่าเคืองก็เคืองนะครับแต่ว่าก็สงสารมันอยู่เหมือนกัน
* E8 P5 D  D: C( L( R4 R“เฮ้ย มึงเป็นไงบ้าง”ผมถามมันพร้อมกับนั่งลงข้างๆมัน มันเช็ดน้ำตาแทบไม่ทัน
6 e4 g3 w- `% k# L, J7 K4 n5 w. ?“ทำไม มึงจะมาสมน้ำหน้ากูหรอ พอใจยังล่ะที่เห็นกูเป็นแบบนี้”
“พอเหอะว่ะ ไม่มีใครเค้าอยากให้เรื่องเป็นอย่างงี้หรอก มีมึงอ่ะบ้าไปคนเดียว ”
! j% c$ m1 B+ v* r' U0 d, ?/ L# I“เออ ใช่  กูบ้า กูมันคนไม่ดี ทำไรแม่งกูผิดไปหมด ใครมันจะดีเหมือนมึงล่ะ ”
“กูว่าเปิดใจคุยกันเลยดีกว่า ถ้ามึงคิดว่ามึงเป็นลูกผู้ชายพอ”
“มึงจะมากล่อมให้กูขอโทษมึงหรอไง”
5 Z$ C; K4 S, b, H/ j" e“ไม่จำเป็นอ่ะ ยังไงๆกูก็จะบอกให้พวกนั้นเลิกแบนมึงอยู่แล้ว  กูไม่ชอบหน้ามึงก็จริงแต่กูว่าที่พวกมันทำก็แรงไปอีกอย่างถ้ามึงไม่ได้รู้สึกอย่างงั้นจริงๆจะทำไปทำไม ”
“แล้วมึงไม่โกธรกูบ้างรึไง”
“ก็เคืองอยู่เหมือนกัน แต่กูก็พอจะเข้าใจว่าที่มึงทำไปเพราะอะไร”
* ^, n4 Z3 R# w" T" a6 f“มึงคงรู้เรื่องที่กูชอบเบลแล้วสินะ”ผมพยักหน้า
“แล้วมึงไม่กลัวเรื่องที่กูขู่มึงแล้วหรอ”
1 _  k! M6 C$ t2 H9 V+ h8 P* X“มึงอยากบอกก็บอกไปเหอะ  เพราะตอนนี้กูเข้าใจตัวเองแล้วว่า ไม่ว่าพี่เบลจะรู้หรือไม่รู้  กูก็เลิกรักมันไม่ได้หรอก”แล้วมันก็เงียบไป ผมเลยพูดขึ้นอีก
6 s8 E7 S8 D4 e“ตลกว่ะ แม่งไปๆมาๆมึงกับกูเสือกหัวอกเดียวกันซะงั้น”
“กูไม่เหมือนมึงหรอก เบลอ่ะ เค้าไม่คิดจะมองกูด้วยซ้ำ กูก็แค่ตัวประหลาดที่วนๆเวียนๆในชีวิตเค้า รอเวลาที่กูจากไปเองเท่านั้นแหละ”มันพูดเสียงค่อยๆ ผมโคตรสงสารมันเลยครับ
. b& t7 {9 `! _( S( u/ c“ความรักนี่แม่งทำเรามีความสุขกับทุกข์พอๆกันเลยว่ะ”ผมพูดพร้อมหัวเราะเยาะ
5 u- `: T' R+ i/ r) E“จริงๆแล้วที่กุไม่ชอบหน้ามึงเพราะกูอิจฉามึงวะ กูอยากเป็นได้อย่างที่มึงเป็นบ้าง แต่กูก็ไม่เคยทำได้”อยู่ๆมันก็มันยอมรับออกมาตรงๆ
“มึงจะอยากมาเหมือนกูทำไม คนเราก็ต้องเป็นตัวของตัวเองดิว่ะ  เป็นอย่างตัวเราให้ดีที่สุด อย่างงั้นแหละถึงเรียกว่าเจ๋ง”
$ |# J; C; w$ c& [9 A“แล้วมึงว่ามึงเจ๋งไหม”มันถามผมเหมือนจะยิ้มนิดๆ
! E7 p0 Z# u5 L* u5 o) \“ก็พอตัวนะ มึงคิดว่าไงล่ะ”ผมก้อกวนตีนกลับ
“สุดๆอ่ะ”แล้วมันก็หัวเราะ ในตอนนี้ผมรู้สึกเลิกเกลียดมันไปแล้วล่ะครับ
“กูขอโทษมึงด้วยล่ะกัน เรื่องที่กูขู่มึงไว้กูก็คงไม่ทำแล้วล่ะ จริงอย่างมึงพูดเบลเค้าจะรู้หรือไม่รู้ก็ไม่ทำให้เค้ารักกูขึ้นมาหรอก ถ้าเค้าจะไม่รักกูซะอย่าง ”
“ถ้ามึงมีความสุขที่ได้ทำเพื่อเค้าก็ทำต่อไปเถอะ”ไม่รู้จะปลอบใจมันยังไงดี
“กูใกล้จะหมดแรงแล้วล่ะ แล้วมึงอ่ะ”
$ u2 m7 [8 f7 }/ }# W% q“ยังไม่รู้เลยว่ะ กูยังไม่แน่ใจในตัวมัน ไม่สิ แม้แต่ตัวกูกูก็ยังไม่แน่ใจเลย”
“แต่กูว่ามันก็จริงจังกับมึงอยู่นะตอนที่มันรู้เรื่องแม่งโมโหโคตรน่ากลัว เอาซะกูเกือบตาย”เพราะอย่างงี้ไงกูถึงให้มันรู้เรื่องมึงไม่ได้
: i- K0 U$ c" n“มันกล้าให้กูบอกความจริงกับเบล ก็แสดงว่าสุดท้ายมันก็คงเลือกมึงยังไงมึงก็ยังพอมีหวังนะเว้ย”มันพูดพร้อมตบไหล่ผม
5 [/ M5 T6 r0 T( A1 J- F“กูไม่อยากหวังหรอกว่ะ”
“ที่มึงไม่กล้าหวัง เพราะมึงกลัวเจ็บใช่ไหมล่ะ”ผมพยักหน้า
4 y  `. F7 }0 h0 |! g0 _“แต่กูอ่ะยอมเจ็บเพื่อให้ตัวเองยังมีหวัง แต่ก็จะให้ทำไงได้โลกมีคนเป็นล้านให้รักก็ไม่รัก เสือกไปรักคนที่ไม่ควรรักเองนี่หว่า”แล้วมันก็หัวเราะคล้ายๆว่ามันก็คงพูดประชดตัวเองพอได้คุยกับมันผมก็พึ่งได้รู้ว่าสิ่งที่คนๆนึงจะทำเพื่อคนที่ตัวเองรักได้มันยิ่งใหญ่จริงๆกับความรักที่ผมมีให้บอม ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าผมจะทำเพื่อมันได้ขนาดนี้รึเปล่า…

. U' j# Z. z: |

ไม่ติด

ขอบคุณครับ

3571138

ขอบคุณครับ

dekratisri

น่าอ่านมาก
! e9 j# s# G. T! x; [

sodva

เด็กอะไรว่ะ...น่ารักเป็นบ้า

teenee555

อยากอ่านมากคับ
" v2 @- `% f: @3 {$ Q

nuu2522

ขออ่านบ้างดิครับ

mybee

ขอบคุณครับ

ummax

ขอบคุณมากนะครับ

pooh_sk1

ขอบคุณครับ

suwan0210

ชอบมากเลยครับ

golf-o-

ครับสุดยอด

icekung_acz

ขอบคุนครับบ

callton

ขอบคุนคร่าบบบ

lkidna

ขอบพระคุณอย่างสูงคับ

methach

ขอบคุณมากครับ

pep

ขอบคุณครับ

cokeiiz

ขอบคุณครับ

Kicker

ขอบคุณมาก ๆ คับสำหรับการแบ่งปันสิ่งที่ดี ๆ

DDNR

ขอบคุณมากค๊าบบบบ