เด็กอะไรว่ะ...น่ารักเป็นบ้า!!(6)

tanya

(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)
% [0 L' b* [+ B8 f9 tตอนพิเศษ คนโง่
ผมเคยคิดว่าถ้าวันนึงผมต้องเลิกคบมันจริงๆยังไงผมก็คงอยู่ไหว มันจะยากตรงไหนกันก็แค่กลับไปอยู่คนเดียวเหมือนเดิม…แต่ผมพึ่งรู้ตัวก็วันนี้ว่าสิ่งที่ผมเคยคิดมันผิดทั้งหมด
8 o* b& `& k9 zแค่ที่เราเป็นอยู่กันตอนนี้ผมยังทนไม่ไหวสุดท้ายก็เป็นผมเองที่ปวดใจกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปรู้ทั้งรู้ว่าตัวเองรักมันขนาดไหน แต่ก็ไม่ทำในสิ่งที่ใจตัวเองรู้สึกที่ผมทำร้ายจิตใจมันไปมันก็สมควรแล้วที่ผมต้องมาเศร้าแบบนี้ ยิ่งคิดยิ่งโกธรตัวเอง น้ำตาที่เก็บไว้ก็กลั้นไว้ไม่อยู่อีกแล้ว
1 O' V' T! B2 O# z# |6 r6 Y  P“ไง มานั่งเป็นหมาหงอยตรงนี้เองหรอ”ผมแทบจะหันหลังกลับไม่ทันทันที่ได้ยินเสียงพูดนั้น เสียงของคนที่ทำผมน้ำตาไหลอยู่ตอนนี้
“มึงจะไปไหน”มันพูดพร้อมคว้ามือผมไว้ทันทีที่ผมเดินหนีมัน
“ปล่อยกู”ผมพูดโดยไม่ยอมหันไปมองมัน ไม่ได้ผมจะให้มันเห็นว่าผมร้องไห้ไม่ได้
: x. S% e: B# P# J# |% |“อย่าเดินหนีกูแบบนี้ กูไม่ชอบ!!  หันมามองหน้ากูสิ”มันพูดพร้อมกับบีบข้อมือผมอย่างแรง เจ็บชิบหายเลยครับ
2 @0 g6 N* a* }/ oและด้วยความว่าตัวมันใหญ่กว่าแค่กระชากตัวผมนิดเดียวผมก็หันหน้ามาเผชิญกับหน้ามันแล้ว แต่ผมก็ยังไม่กล้าสบตากับมันอยู่ดี
“นี่มึงร้องไห้หรอ”มันพูดพร้อมเอามือมาลูบแก้มผมเบาๆ
- E$ G/ I5 c) U* L) i6 x1 c' Y“ปล่อยกูนะ”ผมพูดพร้อมดิ้นขัดขืน
7 B* F; V6 p+ u4 W9 U“ไม่ กูไม่ปล่อยมึงหรอก ถ้าคิดว่าแรงมึงสู้ก็ได้ก็ลองดู”พูดเสร็จมันก็โน้มคอลงมาจูบผมเฉยเลยแค่ปากประกบกันยังไม่พอมันดันสอดลิ้นเข้ามาอีก ใจผมตอนนี้ลอยไปแล้ว จากที่โหยหาให้มันกลับมาอยู่แล้วเจอมันทำแบบนี้ผมก็หมดแรงขัดขืน แถมยังกอดมันตอบอีกต่างหากจะอะไรก็ช่างเถอะตอนนี้ผมไม่อยากสนใจอะไรแล้ว กูต้องการมึงว่ะบอมนั้นคือความรู้สึกเดียวของผมตอนนี้~~
“เคลิ้มเชียวนะมึง ไหนว่ากูมันคิดไปเองฝ่ายเดียวไง ”ถอนจูบเสร็จมันก็พูดจากวนตีนทันที จะเยาะเย้ยกูไปไหนว่ะ
“ไอ้สัด ปล่อยกู”ผมขยับตัวไม่ได้เลยครับเพราะมันกอดผมไว้แน่นมาก
“ถึงขนาดนี้แล้ว มึงยังจะยังไม่ยอมรับอีกหรอว่ามึงรู้สึกยังไงกับกู”ทำไมมึงต้องพูดอะไรเสียดสีกูแบบนี้ด้วยแค่นี้ก็กูเสียใจจะแย่แล้วนะ
$ J* v  ]+ h  B3 ]$ u  “ถ้ามึงจะมาพูดเพื่อเอาชนะกู ก็กลับไปเหอะ”
“ทำมาเป็นปากดี พอกูไปจริงๆก็มานั่งร้องไห้ อวดเก่งไม่เข้าท่า”สะอึกเลยครับเจอมันพูดแบบนี้
“กูมันก็เป็นคนงี่เง่าแบบนี้แหละบอม ถ้ามึงไม่พอใจก็อย่ามายุ่งกับกูสิ”ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ
  d9 d8 A) T' N" x“ไล่กูจังนะ มึงอยากให้กูไปให้พ้นๆจริงๆใช่ไหม”
“ก็เรื่องของมึงสิ”รู้ตัวว่าทำผิด แต่ก้อยากให้มันพูดดีๆกับผมบ้าง เจอมันชวนทะเลาะผมก็ลืมตัวไปทะเลาะกับมันอีกแล้ว เฮ้อ
“งั้นกูจะไปจริงๆนะ กูจะกลับกรุงเทพเดี๋ยวนี้เลย มึงจะได้ไม่ต้องมาลำบากหลบหน้ากูอีกไง”แล้วมันก็ผละผมออกจากกอดมัน หันหลังจะเดินกลับ ผมคว้าชายเสื้อมันไว้แถมไม่ทัน
“กูยอมแล้วๆ กูขอโทษ”มันหันมามองแต่ไม่พูดอะไร ผมเลยเดินเข้าไปกอดมันไว้
“อย่ากลับกรุงเทพเลยนะพี่บอม นะ”
3 ]% n! E2 T" S( |; G“ไม่กลับก็ได้ แต่มึงต้องตอบกูมาก่อนว่าทำไมถึงไม่ยอมบอกเรื่องที่ไอ้อิศมันมาขู่มึง”
  L& r- \, E& t$ M: E) T“มึงรู้ได้ไงอ่ะ”
“มันเล่าทุกอย่างให้กูฟังหมดแล้ว”
“นี่มึงคงไม่ได้ไปหาเรื่องมันหรอกนะ”
4 m, B" d& i, l“แล้วทำไมมึงต้องกลัวมันขนาดนี้ด้วย บ้ารึเปล่า มันใส่ร้ายมึงอย่างงั้นมึงก็ต้องยอมมันด้วยหรอ”
“แล้วจะให้กูทำไง ไม่งั้นมันก็จะเอาเรื่องของกูกับมึงไปบอกเบล”
6 @8 ?4 c( Y8 \4 ?& w“บอกก็บอกดิ”
. u( ?. L8 {6 E2 y7 ^, {0 S2 m$ N“มึงก็พูดได้หนิ ถ้าเบลรู้เรื่องยังมึงกูต้องเลือกเค้าอยู่แล้ว แล้วกูล่ะ กูจะทำยังไง”
“แล้วกูเคยพูดหรอว่ากูจะทิ้งมึงไปน่ะ”มันพูดพร้อมเขย่าไหล่ผม เหมือนโมโหมากผมเงียบไม่ตอบมัน มันถอนหายใจก่อนพูดต่อ
4 G; K; E$ H! S1 e  |+ i+ k“ทำไมถึงคิดอะไรเอาเองอย่างงี้วะ มึงคบกับกูอยู่ไหมเกี้ยง มึงมีอะไรมึงก็ต้องพูดกับกูก่อนสิ ไม่ใช่ทำแบบนี้”
“แล้วมึงไม่กลัวเบลเค้ารู้เรื่องหรอ”
“กูกลัวจะเสียมึงไปมากกว่า”มันพูดพร้อมคลายมือที่จับไหล่ผมออก ผมสบตากับมัน ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะแคร์ผมมากขนาดนี้
5 ^. {( U$ W+ K3 f" K3 S6 A“ตราบใดที่มึงยังมีกูอยู่กูจะปกป้องมึงเอง ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธ์ทำให้มึงเสียใจหรือทุกข์ใจ  เพราะงั้นอย่าแบกอะไรไว้คนเดียวอีก”มันขยับตัวเข้ามาใกล้พร้อมพูดต่อ
5 k; b: q6 J( e, C* f“ฟังกูนะ  ถึงตอนี้กูอาจจะทำให้มึงมั่นใจในความรักของกูไม่ได้ แต่อย่าคิดว่ากูจะต้องทำให้มึงเจ็บปวด กูไม่เคยต้องการให้มึงมาเสียใจเพราะกู แต่ ถ้ามึงจะต้องเจ็บก็ให้รู้ไว้ว่ากูเจ็บกว่ามึง”
% l; S" W) ]: k$ z“กูขอโทษนะ”ผมพูดด้วยน้ำตาคลอ
“งั้นมึงกูช่วยตอบให้กูชื่นใจหน่อยได้ไหมว่า…กูไม่ได้คิดไปเองคนเดียว”
“มึงก็รู้คำตอบอยู่แล้วนี่”
- c" V% l5 ^9 }“ไม่เอาอ่ะ ถ้าเกี้ยงไม่พูดแล้วพี่จะมั่นใจได้ไง”
“ก็ต้องชอบสิ ไม่งั้นจะรั้งไว้ทำไมล่ะ”พอพูดไปแบบนั้นมันถึงกับหัวเราะชอบใจ แล้วก็หยิกแก้มผม
“เด็กอะไรว่ะ น่ารักเป็นบ้า” ;D
* ]0 U: Z. Q3 _, p! ?“จะชมหรือจะด่า”เข้าโหมดปกติแล้วครับ
“ก็ชมนั่นแหละแต่ว่ามันหมั่นไส้ …ชอบเค้าแล้วก็ปากแข็งอยู่ได้”
) P8 @- F! T7 J" p) c$ k) w' {; U“ก็ขอมีฟอร์มบ้างไรบ้าง”
“ฟอร์มเยอะแล้วเป็นไงล่ะ ทำผิดแล้วไม่ยอมมาง้อเค้าอีก สุดท้ายก็มานั่งร้องไห้ขี้มูกโป่งอยู่คนเดียว นี่ถ้าไม่ได้คุยกับไอ้อิศเราก็อาจไม่ได้กลับมาคุยกันอีกแล้วรู้ไหม”
( I  u9 {7 S# P3 q“มึงโกธรกูมากเลยใช่ไหม”
“กูไม่ได้โกธร แต่โคตรน้อยใจเลย”
“มาใกล้ๆดิมีไรจะบอก”แล้วมันก็เอาหน้ามาใกล้ๆเหมือนจะรอฟังว่าผมจะพูดอะไร แต่ผมกลับหอมแก้มมันแทน ไหนๆทำผิดแล้วก็ของ้อด้วยการหอมแก้มแล้วกันนะ :-[
“อะไรอ่ะครับ”มันทำตาโต ถามด้วยความแปลกใจ
“เกี้ยงแม่งงี่เง่าเองอ่ะ ให้อภัยเกี้ยงนะ”มันยิ้มพร้อมกับดึงผมเข้าไปกอด
“น่ารักขนาดนี้ งี่เง่าขนาดไหนก็โกธรไม่ลงหรอกคร้าบ”
2 o3 r9 X: ^! wหลังจากนั้นเราก้พากันกลับไปที่วงเหล้าเห็นพวกไอ้ตั้มดวลเหล้ากันอยู่แต่ไม่เห็นมีไอ้อิศ แล้วอยู่ๆพวกนั้นก็บอกว่ามันรู้เรื่องทั้งหมดแล้วเพราะไอ้หมูมันได้ยินพี่บอมกับไอ้อิศคุยกัน ผมถึงได้รู้ตอนนั้นว่าจริงๆแล้วไอ้อิศชอบพี่เบลอยู่ โคตรบังเอิญเลยพวกมันเลยตัดสินใจแบนไอ้อิศจนกว่าไอ้อิศจะมาขอโทษผม โคตรซึ้งใจพวกมันเลย
& @: E  c; D- J/ [' ^# X; a6 y, W แต่ที่ทำตกใจกว่านั้นคือพวกมันบอกว่ารู้เรื่องผมกะพี่บอมมานานแล้ว แต่ก็อย่างว่าล่ะครับเพื่อนผู้ชายมันไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวกันอยู่แล้วผมได้แต่ขอบใจที่พวกมันเข้าใจผม
กินๆกันไปสักพักผมดันเจ็บท้องขึ้นมา อาจเพราไม่ได้กินข้าวตอนเย็นแถมมากินเหล้าอีก ผมเลยบอกบอมว่าจะขึ้นมานอนก่อน แต่นอนไปได้สักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนคนร้องไห้ครับ ในใจก็คิดว่าเอาแล้วไง งานเข้ากูแน่ๆ
2 k* m" z3 D' L) d  Q. T7 G& \ พยายามหลับตาปี๋ ในใจก็นึกบทสวดมนต์ แต่ใจไม่ไม่สงบไปแล้วนี่ครับ ยิ่งท่องยิ่งฟุ้งซ่าน เสียงร้องไห้ก็ไม่หยุดสักที :-X ผมเลยตัดสินใจจะลงไปหาไอ้บอมข้างล่าง แต่พอเดินไปถึงประตูเท่านั้นและครับ ผมก็เห็น....และผมก็เห็น…..ไอ้อิศนั่งร้องไห้อยู่  ไอ้ว่าเคืองก็เคืองนะครับแต่ว่าก็สงสารมันอยู่เหมือนกัน
“เฮ้ย มึงเป็นไงบ้าง”ผมถามมันพร้อมกับนั่งลงข้างๆมัน มันเช็ดน้ำตาแทบไม่ทัน
“ทำไม มึงจะมาสมน้ำหน้ากูหรอ พอใจยังล่ะที่เห็นกูเป็นแบบนี้”
“พอเหอะว่ะ ไม่มีใครเค้าอยากให้เรื่องเป็นอย่างงี้หรอก มีมึงอ่ะบ้าไปคนเดียว ”
' T% C$ U2 _9 G: o: ?“เออ ใช่  กูบ้า กูมันคนไม่ดี ทำไรแม่งกูผิดไปหมด ใครมันจะดีเหมือนมึงล่ะ ”
1 W; n  C4 R( K9 ~“กูว่าเปิดใจคุยกันเลยดีกว่า ถ้ามึงคิดว่ามึงเป็นลูกผู้ชายพอ”
' e5 L0 E- F6 q, Z  U7 E7 j“มึงจะมากล่อมให้กูขอโทษมึงหรอไง”
: O$ ^! b- Q/ Z“ไม่จำเป็นอ่ะ ยังไงๆกูก็จะบอกให้พวกนั้นเลิกแบนมึงอยู่แล้ว  กูไม่ชอบหน้ามึงก็จริงแต่กูว่าที่พวกมันทำก็แรงไปอีกอย่างถ้ามึงไม่ได้รู้สึกอย่างงั้นจริงๆจะทำไปทำไม ”
% t& A9 f/ M" B; E  m“แล้วมึงไม่โกธรกูบ้างรึไง”
4 k, U) M) Q  d: Z6 ?“ก็เคืองอยู่เหมือนกัน แต่กูก็พอจะเข้าใจว่าที่มึงทำไปเพราะอะไร”
“มึงคงรู้เรื่องที่กูชอบเบลแล้วสินะ”ผมพยักหน้า
0 t) `& I6 b6 G5 h: u  G“แล้วมึงไม่กลัวเรื่องที่กูขู่มึงแล้วหรอ”
“มึงอยากบอกก็บอกไปเหอะ  เพราะตอนนี้กูเข้าใจตัวเองแล้วว่า ไม่ว่าพี่เบลจะรู้หรือไม่รู้  กูก็เลิกรักมันไม่ได้หรอก”แล้วมันก็เงียบไป ผมเลยพูดขึ้นอีก
“ตลกว่ะ แม่งไปๆมาๆมึงกับกูเสือกหัวอกเดียวกันซะงั้น”
+ n7 h2 p; o$ }“กูไม่เหมือนมึงหรอก เบลอ่ะ เค้าไม่คิดจะมองกูด้วยซ้ำ กูก็แค่ตัวประหลาดที่วนๆเวียนๆในชีวิตเค้า รอเวลาที่กูจากไปเองเท่านั้นแหละ”มันพูดเสียงค่อยๆ ผมโคตรสงสารมันเลยครับ
8 Q; X7 w: G# u6 g“ความรักนี่แม่งทำเรามีความสุขกับทุกข์พอๆกันเลยว่ะ”ผมพูดพร้อมหัวเราะเยาะ
3 K# |7 }+ ~0 e. S! ~& i“จริงๆแล้วที่กุไม่ชอบหน้ามึงเพราะกูอิจฉามึงวะ กูอยากเป็นได้อย่างที่มึงเป็นบ้าง แต่กูก็ไม่เคยทำได้”อยู่ๆมันก็มันยอมรับออกมาตรงๆ
# d3 h8 \& K9 U0 _/ }“มึงจะอยากมาเหมือนกูทำไม คนเราก็ต้องเป็นตัวของตัวเองดิว่ะ  เป็นอย่างตัวเราให้ดีที่สุด อย่างงั้นแหละถึงเรียกว่าเจ๋ง”
8 F. d& x% E, e0 g) T“แล้วมึงว่ามึงเจ๋งไหม”มันถามผมเหมือนจะยิ้มนิดๆ
“ก็พอตัวนะ มึงคิดว่าไงล่ะ”ผมก้อกวนตีนกลับ
“สุดๆอ่ะ”แล้วมันก็หัวเราะ ในตอนนี้ผมรู้สึกเลิกเกลียดมันไปแล้วล่ะครับ
" H3 e/ u' H7 i! s% ^“กูขอโทษมึงด้วยล่ะกัน เรื่องที่กูขู่มึงไว้กูก็คงไม่ทำแล้วล่ะ จริงอย่างมึงพูดเบลเค้าจะรู้หรือไม่รู้ก็ไม่ทำให้เค้ารักกูขึ้นมาหรอก ถ้าเค้าจะไม่รักกูซะอย่าง ”
# Y6 k" C8 f8 [: _) r( L“ถ้ามึงมีความสุขที่ได้ทำเพื่อเค้าก็ทำต่อไปเถอะ”ไม่รู้จะปลอบใจมันยังไงดี
* l% h2 F+ a) @. f) A6 f( Y“กูใกล้จะหมดแรงแล้วล่ะ แล้วมึงอ่ะ”
! u- u$ R* i) M" ~4 K! K“ยังไม่รู้เลยว่ะ กูยังไม่แน่ใจในตัวมัน ไม่สิ แม้แต่ตัวกูกูก็ยังไม่แน่ใจเลย”
“แต่กูว่ามันก็จริงจังกับมึงอยู่นะตอนที่มันรู้เรื่องแม่งโมโหโคตรน่ากลัว เอาซะกูเกือบตาย”เพราะอย่างงี้ไงกูถึงให้มันรู้เรื่องมึงไม่ได้
“มันกล้าให้กูบอกความจริงกับเบล ก็แสดงว่าสุดท้ายมันก็คงเลือกมึงยังไงมึงก็ยังพอมีหวังนะเว้ย”มันพูดพร้อมตบไหล่ผม
: V) M! U+ }5 l“กูไม่อยากหวังหรอกว่ะ”
! V! }9 g; P* M$ ?/ v0 v  s“ที่มึงไม่กล้าหวัง เพราะมึงกลัวเจ็บใช่ไหมล่ะ”ผมพยักหน้า
“แต่กูอ่ะยอมเจ็บเพื่อให้ตัวเองยังมีหวัง แต่ก็จะให้ทำไงได้โลกมีคนเป็นล้านให้รักก็ไม่รัก เสือกไปรักคนที่ไม่ควรรักเองนี่หว่า”แล้วมันก็หัวเราะคล้ายๆว่ามันก็คงพูดประชดตัวเองพอได้คุยกับมันผมก็พึ่งได้รู้ว่าสิ่งที่คนๆนึงจะทำเพื่อคนที่ตัวเองรักได้มันยิ่งใหญ่จริงๆกับความรักที่ผมมีให้บอม ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าผมจะทำเพื่อมันได้ขนาดนี้รึเปล่า…

3 W8 H/ |2 ]3 y. @( `

ไม่ติด

ขอบคุณครับ

3571138

ขอบคุณครับ

dekratisri

น่าอ่านมาก
9 ~4 B& ?! g# g/ o( V2 G

sodva

เด็กอะไรว่ะ...น่ารักเป็นบ้า

teenee555

อยากอ่านมากคับ

nuu2522

ขออ่านบ้างดิครับ

mybee

ขอบคุณครับ

ummax

ขอบคุณมากนะครับ

pooh_sk1

ขอบคุณครับ

suwan0210

ชอบมากเลยครับ

golf-o-

ครับสุดยอด

icekung_acz

ขอบคุนครับบ

callton

ขอบคุนคร่าบบบ

lkidna

ขอบพระคุณอย่างสูงคับ

methach

ขอบคุณมากครับ

pep

ขอบคุณครับ

cokeiiz

ขอบคุณครับ

Kicker

ขอบคุณมาก ๆ คับสำหรับการแบ่งปันสิ่งที่ดี ๆ

DDNR

ขอบคุณมากค๊าบบบบ