|
ติณเด็กชายวัย 12 นั่งตัวแข็งทื่อที่โต๊ะตัวเล็กในห้องนั่งเล่น แสงแดดยามบ่ายส่องลอดม่านบางๆ เข้ามา แต่มันไม่ช่วยให้เขารู้สึกผ่อนคลายเลยสักนิด ตรงข้ามกันกับครูเอก—ผู้ชายวัยสี่สิบต้นๆ ผิวคล้ำเข้ม ตัวใหญ่ กล้ามเนื้อแน่นจากการออกกำลังกายเป็นประจำ—ที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา สวมเสื้อเชิ้ตสีเทาเข้มที่ปลดกระดุมบนสองเม็ด เปิดเผยหน้าอกที่ปกคลุมไปด้วยขนดำหยิกบางๆ แม่ติณจ้างครูเอกมาเพราะทนเห็นลูกชายเก็บตัวเงียบเกินไปไม่ได้อีกต่อไป “ช่วยสอนให้เขาออกสังคมบ้างค่ะ” เธอพูดเสียงสั่น “ติณไม่เคยมีเพื่อน ไม่เคยคุยกับใครเลย” ครูเอกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ตอบว่า “ได้ครับ ผมจัดการให้”
วันแรกๆ เป็นแค่คณิตศาสตร์ล้วนๆ ติณนั่งก้มหน้าก้มตาเขียนโจทย์ ครูเอกนั่งใกล้มากกว่าที่ควรจะเป็น ข้อศอกแตะแขนเขาเบาๆ เป็นครั้งคราว ติณสะดุ้งทุกที แต่ก็ไม่พูดอะไร วันที่สาม ครูเอกเริ่มเปลี่ยนวิธี “ติณ วันนี้เรามาทดลองอย่างอื่นกัน” เขาพูดเสียงทุ้มนุ่ม “ถ้าอยากให้คนอื่นเข้าใกล้เราได้ง่ายๆ เราต้องฝึกให้ร่างกายคุ้นชินกับการสัมผัส” ติณเงยหน้าขึ้นมองตาเขา ครูเอกยิ้ม ยื่นมือมาจับมือติณที่วางอยู่บนโต๊ะ มือใหญ่ของครูเอกห่อหุ้มมือเล็กๆ ของติณไว้ทั้งหมด นิ้วหัวแม่มือของครูเอกลูบไล้หลังมือติณขาวๆ ช้าๆ “รู้สึกยังไง” ครูถาม “...ร้อน” ติณตอบเบาๆ เสียงสั่น “ดี” ครูเอกยิ้มกว้างขึ้น “นี่แหละคือจุดเริ่มต้น”
วันที่สี่ เขาขยับเก้าอี้เข้ามาใกล้จนขาเกือบแตะกัน ระหว่างสอน เขายื่นแขนโอบไหล่ติณจากด้านหลัง บอกว่า “ผ่อนคลายสิ ครูไม่ได้ทำอะไรรุนแรง” มือหนาของเขาลูบไหล่ ลูบหลังคอเบาๆ ติณตัวเกร็ง แต่ก็เริ่มชินกับความร้อนจากฝ่ามือใหญ่ที่กดลงบนผิวหนัง วันที่ห้า ครูเอกบอกว่า “วันนี้เราจะฝึกการมองตากัน” เขาจ้องตาติณนานเกินกว่าที่ครูควรจะทำ ติณพยายามหลบสายตา แต่ครูเอกยกมือขึ้นจับคางติณเบาๆ บังคับให้เงยหน้าขึ้นมอง “มองตาครูนะ” เสียงเขาต่ำลง “แบบนี้แหละที่คนอื่นจะรู้สึกว่าเราเปิดใจ” ติณรู้สึกหัวใจเต้นแรงจนเจ็บหน้าอก ครูเอกยิ้ม แล้วค่อยๆ โน้มตัวเข้ามาใกล้ จนลมหายใจร้อนผ่าวของเขาปะทะใบหูติณ “ครูจะลองจูบติณนะ” เขากระซิบ “แค่เบาๆ ก่อน” ติณยังไม่ทันได้ตอบ ริมฝีปากหนาของครูเอกก็ประทับลงบนปากเขาเบาๆ แค่แตะ ติณสะดุ้ง แต่ครูเอกไม่ถอย เขาใช้ปลายลิ้นแตะริมฝีปากล่างของติณช้าๆ ราวกับลิ้มรส “เปิดปากสิ” ครูเอกกระซิบ “ให้ครูได้ลองชิม” ติณสั่นเทิ้ม แต่ก็ค่อยๆ แยกปากออกตามคำสั่ง ครูเอกไม่รอช้า ลิ้นร้อนชื้นสอดเข้าไปทันที หมุนวนช้าๆ ลิ้มเลียเพดานปาก ฟันซี่เล็กๆ แล้วดึงลิ้นติณออกมาดูดอย่างดูดดื่ม ติณครางออกมาในลำคอโดยไม่รู้ตัว เสียงอู้อี้ ครูเอกยิ้มในจูบ มือข้างหนึ่งจับท้ายทอยติณไว้แน่น อีกข้างเลื่อนลงไปกดก้นติณให้แนบชิดตัวเขา จูบแรกยังเบาๆ แต่ครูเอกไม่หยุด เขาดูดลิ้นติณแรงขึ้น ดึงออกมาแล้วเลียทั้งเส้น ฟันกัดเบาๆ ที่ริมฝีปากล่างจนแดงช้ำ ติณตัวอ่อนระทวย ครูเอกผลักตัวเขาให้ล้มลงบนโซฟา คาบปากติณไว้ไม่ยอมปล่อย ลิ้นสอดลึกเข้าไปในลำคอ จนติณรู้สึกเหมือนจะสำลัก แต่ก็ยังดูดกลับอย่างหิวกระหาย
“ชอบไหม” ครูเอกถอนจูบออกมา เสียงแหบพร่า น้ำลายเชื่อมระหว่างปากทั้งคู่ ติณหน้าแดงก่ำ พยักหน้าช้าๆ “ดี” ครูเอกยิ้ม แล้วก้มลงจูบอีกครั้ง คราวนี้แรงกว่าเดิม เขาดูดปากติณจนปูดแดง ลิ้นสอดลึกจนติณครางออกมาเต็มเสียง มือใหญ่ของครูเลื่อนลงไปคลึงก้นติณผ่านกางเกง ติณสะดุ้งแต่ก็ยกสะโพกขึ้นรับโดยไม่รู้ตัว “พรุ่งนี้เราจะฝึกต่อ” ครูเอกกระซิบข้างหูติณ “คราวนี้ครูจะสอนให้ติณให้เข้ากับคนได้ดีขึ้น” ติณตัวสั่น หัวใจเต้นระรัว แต่ในใจกลับรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่ไม่เคยมีมาก่อน เขารู้แล้วว่า...เขาอยากให้ครูสอนต่อไปอีกนานกว่านี้ และครูเอกก็รู้ดีว่า เขากำลังจะได้เด็กชายคนนี้ทั้งตัวในไม่ช้า
|