สัมผัสพิเศษ ตอนที่ 017 การจากลา

backroom

สัมผัสพิเศษ  ตอนที่  017  การจากลา




หลังจากที่  "อาลา"  ได้เข้ามาทำหน้าที่หัวหน้าหมู่บ้านได้นานเกินปี
ผู้คนในหมู่บ้าน  ต่างดูมีความสุขขึ้นมากๆ  แถมยังอยู่ร่วมกันด้วยความรัก  ความสามัคคีอย่างที่ไม่เคยมีแบบนี้มาก่อน
ทำให้  "อาลา"  เกิดความภาคภูมิใจในตนเองเป็นที่สุด .... และมักจะนำพาความภูมิใจนี้  ไปบอกเล่าให้ผู้เป็นพ่อที่นอนอยู่ในหลุมฝังศพฟังเสมอ


ซึ่งพ่อของ  "อาลา"  นั้น  ก็ได้รับรู้ในสิ่งที่ลูกชายทำอยู่เรื่อยมา
และมักจะคอยตามดูแลปกป้อง  "อาลา"  อยู่ไม่ห่าง .... ด้วยเพราะรัก  "อาลา"  เป็นอย่างมาก  เลยคอยติดตาม  "อาลา"  ไปทุกที่เสมอ
โดยที่  "อาลา"  เองนั้น .... ก็เหมือนจะรับรู้สิ่งนี้มาโดยตลอด ..... จึงเลือกที่จะไม่สานต่อความรักกับ  "อาจู"  อย่างเช่นที่เคยเป็นมา


หากแต่เลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่ตามลำพัง  เดินทางไปไหนคนเดียวโดยไม่มีคนติดตาม
ก็เพื่อที่จะใช้เวลาอยู่ร่วมกับพ่อของเขาที่เขาไม่อาจมองเห็นได้ .... หากแต่ภายใต้การมองเห็นไม่ได้นั้น
"อาลา"  กลับสามารถสัมผัสถึงการมีอยู่ของผู้เป็นพ่อได้ .... นั่นเลยทำให้เขา  มักจะสร้างความสัมพันธ์ที่เผ็ดร้อนกับพ่อของเขาอยู่เสมอ


และการกระทำที่ว่านั้น .... "พล"  คือผู้ที่เห็นมัน  เป็นเป็นพยานได้อย่างดี
หากแต่  "พล"  ก็พยายามทำเป็นมองไม่เห็นในสิ่งที่เกิดขึ้น  และมักจะเอาเวลาไปบังคับฝืนใจปลุกปล้ำ  "อาจู"  แทนนั่นเอง
ซึ่งพักหลังๆมานี้ .... ดูเหมือนว่า  "อาจู"  จะเข้าไปจับจองพื้นที่ในหัวใจของ  "พล"  เอาไว้เสียจนหมด  ทำให้  "พล"  อยากอยู่กับเขาไม่ห่าง


โดยที่  "อาจู"  เองนั้น .... ถึงภายนอกจะมองดูว่าเขากำลังดื้อ  และพยายามต่อต้าน
หากแต่ลึกๆภายในใจของเขาจริงๆแล้ว ..... เขารู้ดีว่าตนเองกำลังหลงรักในสิ่งที่เขามองไม่เห็น  อย่างถอนตัวไม่ได้
จนถึงกับแอบภาวนาอยู่ในใจร่ำไปว่า .... ถ้าชีวิตยังมีความดีอยู่บ้าง  เขาก็อยากมีโอกาสได้พบหน้ากับคนที่เขามองไม่เห็นสักครั้งนึง


ซึ่งสิ่งที่  "อาจู"  ภาวนานั้น .....
มันไม่ได้เกิดขึ้นในเวลาอันสั้น ..... หากแต่เนิ่นนานต่อไปอีกถึง 3 ปี
ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่  "อาลา"  กำลังล้มป่วยลงด้วยเพราะร่างกายที่ไม่แข็งแรง  ประกอบกับถึงเวลาที่เขาจะต้องลาจากโลกนี้ไป


"อาจู"  ที่เป็นเหมือนเพื่อนคนเดียวในชีวิตของ  "อาลา"  เลยคอยอยู่ทำหน้าที่ดูแล  "อาลา"  โดยไม่หายหน้าไปไหน
ทำให้เมื่อ  "อาลา"  กำลังก้าวเท้าเข้าสู่วินาทีสุดท้ายของชีวิต ..... เขาก็ได้เรียกให้  "อาจู"  เข้าไปหา  และบอกให้ก้มหน้าลงใกล้ๆ
ก่อนที่จะพูดกับ  "อาจู"  ว่า ......


" หลังจากที่เราไปจากที่นี่แล้ว .... ขอให้  "อาจู"  เดินทางคอยอยู่เฝ้าเราที่หน้าทางเข้าถ้ำสุสานนะ  แล้วเดี๋ยวเรา จะส่งของขวัญมาให้ "

หลังจากที่  "อาลา"  เอ่ยปากพูดจบ ..... เขาก็จากโลกใบนี้ไป  และนำมาซึ่งความเสียใจให้กับทุกคนที่รักเขา
แต่ทว่าความเสียใจและน้ำตานั้น  กลับหวนคืนมาไม่ได้ ..... ด้วยเพราะทุกอย่าง  ล้วนเกิดขึ้นตามวัฎจักรที่ควรจะเป็น
ดังนั้น ..... พอหลังจากที่  "อาลา"  จากโลกนี้ไปแล้ว ..... ทุกคนที่เหลืออยู่  ก็ต้องทำหน้าที่หลังจากนี้กันต่อไป


อย่างเช่น  "อาชา"  ผู้เป็นพี่ชายของ  "อาลา"  ก็ถูกมอบหมายให้เข้ามาทำหน้าที่หัวหน้าหมู่บ้านแทน
ส่วนทางด้านของ  "อาจู"  นั้น .... หลังจากที่เสร็จสิ้นพิธีการแต่งตั้งหัวหน้าคนใหม่แล้ว .... เขาก็รับหน้าที่จัดการเรื่องต่างๆของ  "อาลา"  แทน
ก่อนที่จะเดินทางไปเฝ้า  "อาลา"  ที่หน้าถ้ำสุสานตามที่  "อาลา"  ได้เอ่ยปากบอกเอาไว้ตามลำพัง


และเมื่อรัติกาลเดินทางผ่านไปถึงช่วงเที่ยงคืน .....
"อาจู"  ที่กำลังนั่งผิงกองไฟอยู่ตามลำพัง  ก็ต้องหน้าตื่นด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก  เมื่อเห็นว่า ....
ตนเองนั้น  กำลังถูกอ้อมแขนอันแข็งแกร่งของใครบางคน  โอบกอดรอบตัวเอาไว้เสียจนแน่น


อ้อมกอดอันแข็งแกร่ง  กับวงแขนอุ่นที่  "อาจู"  กำลังมองเห็นนั้น .... มันทำให้ความรู้สึกอะไรบางอย่างพังทะลายลงมา
จนหยดน้ำตาของ  "อาจู"  ร่วงหล่นมาสัมผัสโดนเข้าที่แขนของ  "พล"  สองสามที
"พล"  ที่รู้สึกได้  เลยก้มหน้าลงมามองอย่างสนใจ  ก่อนที่จะซบใบหน้าลงมาเบียดกับแก้มเย็นๆของ  "อาจู"  เอาไว้


พลางพูดว่า ....


" เจ้าเด็กขี้แย  พอเพื่อนไม่อยู่แล้วคงจะเหงา  และเสียใจมากๆเลยสินะ "

พอพูดจบ .... "พล"  ก็เอามือช้อนใบหน้าของ  "อาจู"  ให้หันเข้ามาหา
ทำให้  "อาจู"  ได้เห็นกับตาว่า .... ชายหนุ่มใบหน้าคมหล่อได้รูป  ที่มีตอหนวดเข้มๆ  กับจมูกคมสันรับอย่างลงตัว
ช่างเป็นคนที่น่าหลงใหลเสียจริงๆ .... จนไม่ทันที่  "พล"  จะก้มหน้าลงประทับริมฝีปากจูบ


"อาจู"  กลับเป็นฝ่ายขยับหัวเข้าหา  แล้วโอบแขนขึ้นกอดรอบคอของ  "พล"  เอาไว้
จากนั้นก็ประทับริมฝีปากเล็กๆของเด็กหนุ่มอย่างเขาลงไปบดขยี้เข้ากับริมฝีปากหน้าของ  "พล" อย่างรุนแรง
ก่อนที่จะใช้แรงของตนเอง  ดันรั้งร่างกำยำของ  "พล"  ให้หงายท้องนอนลง  เพื่อที่  "อาจู"  จะได้ทาบทับอยู่บนตัวของเขาแล้วประกบปากดูดดื่มต่อไป


การกระทำนั้น .... ทำให้  "พล"  พึงใจมากๆ
เขาเลยบดปากสอดลิ้นสากร้อนของตนเอง  เข้าสู้บดขยี้เกี่ยวฟัดพันลิ้นของ  "อาจู"  จนฉ่ำนอง
ก่อนที่  "พล"  นั้น  จะพลิกร่างกำยำน้อยๆของ  "อาจู"  กลับลงมาเป็นฝ่ายแนบอยู่กับพื้น  ที่ถูกปูไว้ด้วยใบตองขนาดใหญ่อย่างดี


จากนั้น ..... "พล"  ก็กอดรัดฟัดร่างกำยำของเด็กหนุ่มตรงหน้าของเขาอย่างเต็มที่แบบที่ไม่เคยจัดหนักแบบนี้มาก่อน
แม้กระทั่งท่อนควยเขื่องน้อยๆ .... "พล"  ก็ยอมหลับตาลงใช้ปากรูดดูดให้จนหัวถอกบานเยิ้ม
ทำให้  "อาจู"  ถึงกับเคลิ้มตัวร้องลั่นอย่างเสียวสะท้านหยุดไม่อยู่ .... ก่อนที่  "อาจู"  จะหวนขึ้นมาเป็นฝ่ายเดินเกมส์เอง


โดยการครอบอุ้งปากร้อนของเขาลงครอบที่หัวถอกหนาอวบของ  "พล"  ดูบ้าง
จากนั้นก็รูดปากโยกขึ้นลงตามความยาวของดุ้นควยหนาแบบขึ้นสุดลงสุด .... พร้อมกับเม้มปากซดหัวควยถอกที่น้ำเยิ้มฉ่ำไปด้วย
ทำเอา  "พล"  ถึงกับสูดปากครางลั่น  เอามือกดหัวของ  "อาจู"  ให้กระแทกรูดบดกับท่อนควยของเขาแบบเอาเป็นเอาตาย


จนเมื่อหัวควยหนาหลั่งน้ำเงี่ยนใสไหลเยิ้มออกมาให้เห็นจนหัวฉ่ำนอง
"พล"  ก็รีบจัดการยกหัวของ  "อาจู"  ออก  เพื่อยันตัวขึ้นอยู่ในท่ากึ่งนั่ง .... แล้วจากนั้นก็เอามือโอบรั้งร่างกำยำของ  "อาจู"  ให้มานั่งคร่อม
เพื่อที่  "พล"  จะทำการกดร่องหลืบร้อนของ  "อาจู"  ให้หย่อนลงรับกับท่อนควยอันหน้าหวาดเสียวและดุดันของตนเองเข้าไป


โดยที่ทุกการชำแรกแหกร่องร้อนนั้น ..... มันสร้างความเจ็บปวดให้กับ  "อาจู"  เป็นอย่างมาก
ด้วยเพราะขนาดควยที่อวบหนายาวใหญ่  มันไม่สอดคล้องกับร่องตูดเล็กๆของเด็กหนุ่มได้เลย .....
หากแต่นั่นไม่ใช่ปัญหา .... เพราะตลอดระยะเวลา 5 ปีที่อยู่ร่วมกันมา ..... ดุ้นควยกำหนัดหนาของ  "พล"  ได้เบิกทางมานับไม่ถ้วนแล้ว


ดังนั้น .... ถึงแม้ว่ามันจะสร้างความเจ็บปวดให้กับ  "อาจู"  อยู่ไม่น้อย
หากแต่สุดท้ายแล้ว ..... ร่องตูดเล็กๆของ  "อาจู"  ก็ยังคงสามารถเปิดทางรับดุ้นควยหนาๆของ  "พล"  เข้าไปฝังเอาไว้ได้จนหมด
ทำให้  "พล"  ถึงกับเงยหน้าซี๊ดปากสะใจมากๆ ..... ก่อนที่จะค่อยๆออกแรงยกบั้นเด้าขึ้นกระแทกเสยสอยร่องตูดร้อนของ  "อาจู"  แบบรัวๆ


ซึ่งแรงกระแทกนั้น  มันสร้างความเสียวกระสันต์ให้กับ  "อาจู"  ไม่ขาด
"อาจู" เลยกัดฟันทน  แล้วเริ่มขย่มร่องตูดบดสู้กับดุ้นถอกหนาของ  "พล"  บ้าง  จนแรงกระแทกและจังหวะขย่มรับ  มันสอดคล้องรับกันไม่หยุด
เรียกว่า .... ถึงกับทำให้พื้นที่โดยรอบ  คละคลุ้งไปด้วยเสียงกระทบของลำควยที่บดกับร่องตูดระงมเลย


และเสียงนั้น  มันสื่อไปถึงวิญญานของ  "อาลา"  และพ่อของเขาด้วย
ทำให้ทั้งคู่  อดที่จะพากันออกมายืนมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นเสียไม่ได้  จนสุดท้าย  ก็ลงมือร่วมรักกันอยู่ข้างๆคู่ของ  "พล"  และ  "อาจู"  ไปพร้อมกันนั่นเอง
โดยที่ทั้ง  "พล"  และ  "อาจู"  นั้น  สามารถมองเห็นอีกฝ่ายกับตาเช่นกัน .... นั่นเลยยิ่งทำให้บรรยากาศแห่งความกระสันต์อบอวลไปทั่วพื้นที่


จนกระทั่งเมื่อความสุขของทั้งสองคู่  ถึงจุดที่ล่นปรี่ระเบิดออกมา
คู่ของ  "อาลา"  และพ่อของเขา  ก็ครวญครางร่องสลายหายตัวไป ..... เหลือไว้เพียงแค่เสียงที่แสดงถึงความสุขเท่านั้น
ส่วนทางด้านของ  "พล"  เอง  ก็เริ่มที่จะมีอาการเลือนลางหายไปจากการรับรู้ของ  "อาจู"  เช่นกัน  ทำให้  "อาจู"  ต้องรีบคว้าและกอดรัดร่างของ  "พล"  ไว้


และนั่น  เพิ่งทำให้  "พล"  รู้ว่า .... "อาจู"  มองเห็นตนเองด้วยตาของเขาจริงๆ
"พล"  เลยรู้สึกดีใจ  พร้อมกับรีบพูดบอกรักให้  "อาจู"  ได้ยิน  พลางกอดเขาเอาไว้เสียแน่น  ราวกับอยากเก็บช่วงเวลานี้เอาไว้
แต่แล้ว ...... เมื่อเสียงร้องของนกน้อยดังขึ้นมาเพื่อบอกสัญญานแห่งรุ่งอรุณวันใหม่ที่กำลังเกิดขึ้น


ร่างของ  "พล"  ที่กำลังริบหรี่อยู่ก็อันตธานหายไป
และการหายไปในครั้งนี้นั้น ..... เป็นการหายไปอย่างถาวร  ด้วยเพราะนี่คือการมีอยู่ของ  "พล"  ในพื้นที่ทับซ้อนแห่งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนั่นเอง
ทำให้  "อาจู"  ที่ไขว่คว้าหาตัวของ  "พล"  ไม่เจอแล้ว .... ถึงกับร้องไห้ออกมาแทบขาดใจ  และนับจากนั้น  "อาจู"  ก็ไม่กลับเข้าหมู่บ้านอีกเลย


หากแต่มีชีวิตลอยล่องไปตามป่าอย่างไม่มีจุดหมาย  เพื่อหาทางพบเจอกับ  "พล"  จนวินาทีสุดท้ายของชีวิตนั่นเอง
ส่วนทางด้านของ  "พล"  นั้น ..... หลังจากที่ร่างของเขาสลายจากหมู่บ้านป่าห่มมาแล้ว
"พล"  ก็กลับมานอนสลบไม่ได้สติอยู่ที่ชายป่าไม่ไกลจากค่ายทหารที่  "พล"  เคยประจำการอยู่


และนั่น .... ทำให้มีทหารลาดตะเวนมาพบเจอเข้าในเวลาไม่ช้านาน
"พล"  เลยถูกนำตัวกลับมาที่ค่าย  โดยที่เขานั้น  นอนหลับไม่ได้สติยาวนานต่อมาอีก 3 วัน
ถึงได้ยอมตื่นลืมตาขึ้นมาด้วยความงุนงง  ก่อนจะพบว่า .... ตนเองอยู่ในห้องพักผู้ป่วย  ที่มิใช่หมู่บ้านป่าห่มอีกแล้ว


นั่นเลยทำให้  "พล"  รู้สึกเสียใจมากๆ  เพราะเขาเพิ่งได้บอกรัก  "อาจู"  ไปเอง ....
"พล"  เลยพยายามล้มตัวลงนอนอีกหลายต่อหลายครั้ง  เพื่อหวังว่าเมื่อตื่นขึ้นมาแล้ว  เขาจะได้หวนคืนกลับไป
แต่ทุกอย่างมันกลับหวนคืนไม่ได้ .... ทำให้  "พล"  เลือกที่จะไม่พูดกับใคร  แล้วเอาแต่นอนอยู่อย่างนั้นหลายต่อหลายวัน


กระทั่งพ่อและแม่ของ  "พล"  ที่ชรามากแล้วเดินทางมาหา  นั่นถึงทำให้  "พล"  ตระหนักได้ว่า  เขากำลังลืมคนที่รักเขาที่นี่ไป
"พล"   ที่เอาแต่นอนไม่พูดกับใคร  เลยยอมลุกขึ้นมานั่งร้องไห้กอดพ่อกับแม่เอาไว้ด้วยความคิดถึง  และยอมเอ่ยปากครั้งแรกออกมาให้ทุกคนได้ยิน
และนี่ .... คือการยอมรับความจริงของการย้อนคืนกลับมา  นั่นเอง


โปรดติดตามตอนต่อไป .....

nuangnut1996

สนุกมากครับ

jwat

สนุกมากครับ

Littledevilxx

ขอบคุณ​ครับ​

romio7

ในที่สุดพลก็ต้องออกมาสู่โลกแห่งความจริง

สนุกดีครับ ขอบคุณครับ

franklovefluk

ขอบคุณครับ

theera

ขอบคุณครับ

tantan0340

ขอบคุณครับ

reawreaw

ขอบคุณครับ

nattiekung

ขอบคุณครับ