|
กลิ่นคาวโลกีย์จางๆ ลอยคลุ้งผสมกับกลิ่นน้ำหอมราคาแพงและกลิ่นเหงื่อบุรุษเพศภายในห้องพักครูที่ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นห้องเชือดชั่วคราว พัช ประธานหนุ่มผู้เคยหยิ่งยโส บัดนี้ยืนหอบหายใจตัวโยน ขาเรียวขาวสั่นเทาจนแทบพยุงกายไม่อยู่ น้ำรักสีขุ่นที่เพิ่งพุ่งทะลักออกมาเปรอะเปื้อนหน้าท้องแบนราบและพื้นพรมราคาแพง เป็นหลักฐานชิ้นดีที่ประจานความ “ง่าย” ของร่างกายเขาต่อหน้าชายฉกรรจ์นับสิบ “แฮ่กแฮ่ก...” พัชก้มหน้าซุกกับอกแกร่งของโชคที่ยืนซ้อนหลัง ใบหน้าแดงก่ำร้อนผ่าวราวกับคนจับไข้ ความอับอายแล่นพล่านไปทั่วทุกอณูขุมขน เขาเพิ่งจะแตกแตกต่อหน้าลูกน้องของคนที่เขาเพิ่งจะด่าทอไปหยกๆ แตกทั้งที่โดนแค่การชักรูดด้วยมือ “ไวดีนี่ครับคุณพัช...” เสียงทุ้มต่ำของครูพีร์ดังขึ้นข้างหู พร้อมกับสัมผัสอุ่นจากปลายนิ้วที่ปาดคราบน้ำรักบนหน้าท้องของพัชขึ้นมาดู “น้ำเยอะขนาดนี้ แสดงว่าเก็บกดมานาน หรือว่าชอบ ให้คนรุมมองแบบนี้กันแน่?” “มะไม่ใช่อึกปล่อยผม...” พัชพยายามปฏิเสธเสียงเครือ แต่ร่างกายกลับทรยศคำพูด เมื่อพีร์ส่งนิ้วที่เปื้อนน้ำกามของเขาเองเข้ามาบดคลึงที่ริมฝีปาก “ชิมสิครับ รสชาติของความพ่ายแพ้” พีร์สั่งเสียงพร่า ก่อนจะกดนิ้วแทรกเข้าไปในโพรงปากนุ่ม บังคับให้พัชต้องเผยอปากรับรสคาวขื่นของตัวเอง ลิ้นเล็กพยายามดุนดันออก แต่กลับกลายเป็นการเลียไล้นิ้วเรียวยาวของครูหนุ่มอย่างไม่ตั้งใจ ภาพที่เห็นยิ่งปลุกเร้าสัญชาตญาณดิบเถื่อนในตัวของเหล่าบอดี้การ์ดที่ยืนล้อมวงอยู่ให้ลุกโชน “เอาล่ะ บทเรียนแรกผ่านไปแบบเบาะๆ” พีร์ถอนนิ้วออก เช็ดคราบน้ำลายกับแก้มใสของพัชเบาๆ ราวกับเอ็นดูสัตว์เลี้ยง “แต่คุณทำห้องผมเลอะเทอะไปหมด คงต้องช่วยกัน ทำความสะอาด หน่อยแล้วล่ะ” พีร์ดีดนิ้วดัง เปาะ! สัญญาณมรณะที่พัชไม่เข้าใจความหมาย แต่เหล่าบอดี้การ์ดรู้ดี “โชค ให้เด็กๆ จัดการ” สิ้นเสียงคำสั่ง ร่างสูงใหญ่ของชายฉกรรจ์สี่คนก็ก้าวเข้ามาประชิดตัวพัชทันที พัชเบิกตากว้างด้วยความตื่นตระหนก ถอยหลังกรูดจนแผ่นหลังบางชนกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่ “จะ…จะทำอะไร! อย่าเข้ามานะ!” “ทำความสะอาดไงครับนาย” หนึ่งในการ์ดหน้าเข้มเอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะคุกเข่าลงตรงหน้าพัช สองมือหยาบกร้านจับข้อเท้าขาวแยกออกกว้าง พัชพยายามดิ้นหนี แต่โชคที่ยืนคุมเชิงอยู่ด้านหลังกดไหล่เขาไว้แน่น ตรึงร่างประธานหนุ่มให้กลายเป็นเป้านิ่ง “อ๊ะ! อย่า…ลิ้นอ๊าาาา!” พัชกรีดร้องลั่นเมื่อลิ้นร้อนชื้นของผู้ชายตรงหน้าลากเลียตั้งแต่ข้อเท้า ไล่ขึ้นมาตามเรียวขาขาวผ่อง ดูดเม้มผิวเนื้ออ่อนบริเวณน่องจนเกิดเสียงดังจ๊วบ ความเสียวซ่านแล่นปราดขึ้นมาจนขนลุกซู่ ไม่ใช่แค่คนเดียว แต่อีกสามคนที่เหลือก็รุมเข้ามาประกบซ้ายขวาและด้านหลัง ต่างคนต่างใช้ลิ้นและมือรุมทึ้งร่างกายเปลือยเปล่าของเขาอย่างหิวกระหาย “ตรงนี้เปื้อนนะครับคุณพัช เดี๋ยวผมเช็ดให้” การ์ดคนหนึ่งพูดพลางใช้ลิ้นสากลากเลียคราบน้ำรักที่เลอะหน้าท้องของพัช ปลายลิ้นร้อนซุกซนแหย่ลงไปในสะดือบุ๋ม ก่อนจะตวัดเลียวนรอบแอ่งชีพจร พัชแอ่นกายเกร็ง เชิดหน้าขึ้นเพดาน สองมือจิกเกร็งกับขอบโต๊ะทำงานเพื่อระบายความเสียว “อื๊อ…สกปรกอย่าเลียอ๊าา ซี๊ดดด” ปากบอกปฏิเสธ แต่เสียงครางกลับหวานหูจนคนฟังแทบคลั่ง พีร์ยืนกอดอกมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาพอใจ ร่างขาวๆ ของพัชตอนนี้ดูเหมือนขนมหวานที่ถูกมดงานรุมตอม ผิวเนื้อที่เคยขาวเนียนเริ่มขึ้นสีแดงเป็นจ้ำๆ จากแรงดูดเม้มและบีบเค้น “หึๆ ดูสิครับคุณพัช ร่างกายคุณสั่นไปหมดแล้ว ชอบให้คนรับใช้ปรนนิบัติแบบนี้เหรอครับ?” พีร์เดินเข้ามาใกล้ โน้มตัวลงกระซิบข้างหูพัชที่กำลังเคลิบเคลิ้ม “แต่นี่มันแค่การเตรียมพร้อมของจริงมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก” มือหนาของพีร์เอื้อมไปด้านหลัง สัมผัสเข้ากับก้นกบมนกลึง ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนนิ้วลงต่ำผ่านร่องก้นขาวที่ขมิบเกร็งแน่น “ยะ…อย่าตรงนั้นไม่ได้อึก!” พัชสะดุ้งเฮือก เมื่อปลายนิ้วกลางของพีร์กดเน้นย้ำที่ปากทางจีบสีหวานที่ปิดสนิท “ตรงนี้สินะครับ ที่ยังไม่เคยมีใครได้เข้าไป” พีร์พูดเสียงเย้าแหย่ “แน่นจังสงสัยต้องขยายหน่อย ไม่งั้น ของพวกผม คงเข้าไปไม่ได้” “ไม่เอา! คุณพีร์! ผมขอโทษ! อ๊าาา!” พัชหวีดร้องเมื่อพีร์ไม่รอช้า กดนิ้วพรวดเข้าไปในช่องทางคับแคบทีเดียวจนสุดโคน ความเจ็บจุกผสมกับความแปลกใหม่ทำให้พัชน้ำตาเล็ด ร่างกายบิดเร่า แต่ติดที่ถูกการ์ดสี่คนรุมล็อกแขนขาและใช้ปากปรนเปรอจุดอ่อนไหวอื่นๆ จนเขาโฟกัสไม่ถูกว่าจะเจ็บหรือจะเสียวดี “ผ่อนคลายหน่อยสิครับคุณพัช ยิ่งเกร็งจะยิ่งเจ็บนะ” พีร์กระซิบพลางเริ่มขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ คว้านหมุนไปรอบผนังเนื้อนุ่มที่ตอดรัดนิ้วเขาแน่นตุบๆ “ตอดแรงขนาดนี้อยากได้อะไรที่ใหญ่กว่านิ้วไหมครับ?” “ไม่ อื๊อออ…มันแน่นอึดอัดอ๊าาา” “โชค เอายามา” หลอดเจลหล่อลื่นสูตรร้อนถูกบีบชโลมลงบนช่องทางรักและนิ้วของพีร์จนชุ่มโชก ความเย็นวาบในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นความร้อนรุ่มดั่งไฟสุมเมื่อเจลเริ่มออกฤทธิ์ พัชดิ้นพล่านด้วยความทรมานปนสุขสม ความรู้สึกเหมือนมีไฟลุกไหม้อยู่ในท้องน้อย “ร้อนฮึกร้อนไปหมดแล้วเอาออกไป...” “ทนหน่อยนะครับคุณพัช เดี๋ยวพอ เพื่อนๆ เข้าไปทักทาย มันจะรู้สึกดีกว่านี้” พีร์เพิ่มนิ้วที่สองและสามเข้าไปอย่างไม่ปรานี ขยับกระแทกกระทั้นในจังหวะที่รัวเร็วขึ้น เสียงเฉาะแฉะของน้ำเจลกระทบเนื้อดังลั่นห้อง ผสานกับเสียงครางระเส่าของพัช “อ๊า! อ๊า! คุณพีร์! ลึกมันลึกไปโดนอื๊อออ! ตรงนั้น!” พัชหวีดร้องเสียงหลงเมื่อปลายนิ้วแกร่งกระแทกโดนจุดกระสันภายใน ร่างกายกระตุกเกร็ง แอ่นสะโพกรับสัมผัสอย่างลืมอาย ขาเรียวที่ถูกการ์ดจับแยกกว้างสั่นระริก แก่นกายที่เพิ่งสงบไปเริ่มกลับมาตั้งชันผงาดขึ้นอีกครั้ง ทั้งที่เจ้าตัวไม่ได้แตะต้องมันเลย “เจอแล้วสินะ...” พีร์ยิ้มร้าย “จุดร่านของคุณอยู่ตรงนี้นี่เอง” เขากดย้ำๆ ที่จุดเดิมซ้ำๆ จนพัชตาเหลือกค้าง น้ำลายใสไหลยืดที่มุมปาก สติสตังเริ่มกระเจิดกระเจิง ความเป็นประธานผู้สูงส่งถูกทำลายย่อยยับ เหลือเพียงร่างของทาสกามที่กำลังเสพติดความเจ็บปวดอันหอมหวาน “เอาล่ะพร้อมรับแขกแล้วมั้ง” พีร์ถอนนิ้วออก เกิดเสียง บล๊อก เบาๆ จากแรงดูดของช่องทาง พัชหอบหายใจโรยริน คิดว่าจะได้พัก แต่เขากลับคิดผิดถนัด เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบกับภาพที่ทำให้หัวใจหยุดเต้น บอดี้การ์ดทั้ง 7 คน รวมถึงโชค กำลังปลดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงลงพร้อมกัน เผยให้เห็นความเป็นชายขนาดมหึมาที่แข็งขึง ผงาดง้ำเตรียมพร้อมรบ บางคนถลกหนังหุ้มปลายออกเผยหัวบานสีคล้ำ บางคนเส้นเลือดปูดโปนน่ากลัว ขนาดและรูปร่างแตกต่างกันไป แต่สิ่งที่เหมือนกันคือความต้องการที่อัดแน่นจนแทบระเบิด “เลือกเอาครับคุณพัช...” พีร์ผายมือไปทางลูกน้องของเขา “วันนี้คุณเป็น เจ้าภาพ อยากจะเริ่มที่ใครก่อน หรือจะให้ผมเลือกให้?” “มะ…ไม่ไหวเยอะไปตายแน่ผมตายแน่ๆ...” พัชส่ายหน้าดิก น้ำตาไหลพรากด้วยความกลัว แค่ของพีร์คนเดียวยังไม่รู้จะรับไหวไหม แต่นี่มันกองทัพชัดๆ “คนปากเก่งเมื่อกี้หายไปไหนแล้วล่ะครับ?” โชคเดินเข้ามาเป็นคนแรก ควักท่อนเนื้อลำเขื่องยาวเหยียดออกมาตีแปะๆ ที่แก้มก้นขาวของพัช “ลองชิมของคนขับรถอย่างผมดูหน่อยไหมครับ รับรองว่า ถึงใจ กว่าพวกผู้ดีตีนแดงที่คุณเคยเจอแน่” ไม่รอคำอนุญาต โชคจับเอวสอบของพัชยึดไว้แน่น ดันร่างโปร่งให้คว่ำหน้าลงกับโต๊ะทำงาน บังคับให้โก่งโค้งสะโพกลอยเด่น ท่าทางน่าอายที่เปิดเผยรูจีบสีสดที่กำลังขมิบเชื้อเชิญสายตาทุกคู่ “อ๊า! ไม่นะ! อย่าเพิ่งอึก!” ส่วนหัวบานใหญ่ยักษ์ของโชคจ่อเข้าที่ปากทาง ก่อนจะค่อยๆ ดันแทรกผ่านความคับแคบเข้าไป พัชกรีดร้องเสียงแหบแห้ง เล็บจิกเกร็งลงบนผิวไม้ขัดเงาของโต๊ะจนแทบหัก ความรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังถูกฉีกกระชากแยกออกเป็นสองเสี่ยง “ซี๊ดดดแน่นชิบหายนายครับของคุณพัชแม่งโคตรตอด...” โชคคำรามต่ำ กัดฟันแน่นขณะพยายามดันตัวตนเข้าไปจนสุดความยาว “อ๊าาา! เสียว! ฮึกเสียวเอาออกมันใหญ่ไปอื๊อออ!” “ผ่อนคลายสิพัชหายใจลึกๆ” พีร์เดินมาอยู่ตรงหน้าพัช จับใบหน้าสวยที่เปื้อนน้ำตาให้เงยขึ้นสบตาเขา “มองหน้าผมอย่าไปสนใจข้างหลัง” พีร์ปลดซิปกางเกงตัวเองลงบ้าง ควักแก่นกายขนาดสมส่วนแต่ยาวเหยียดออกมา จ่อไปที่ริมฝีปากสั่นระริกของพัช “อ้าปากครับทำให้ผมพอใจ แล้วผมจะสั่งให้โชคเบาแรงลง” ข้อเสนอที่เหมือนคำขู่ทำให้พัชไม่มีทางเลือก เขาจำต้องอ้าปากรับท่อนเนื้อร้อนจัดของพีร์เข้ามาในปาก ทั้งที่ข้างหลังกำลังถูกโชคกระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างป่าเถื่อน “อื๊ออออ่อกอุ้ก...” วินาทีนั้น พัชรู้สึกเหมือนตัวเองตกอยู่ในนรกที่เต็มไปด้วยไฟราคะ ปากถูกอุดด้วยความเป็นชายของพีร์ ที่กระแทกสวนเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบแต่ลึกซึ้ง ส่วนด้านหลัง โชคเริ่มขยับเอวซอยถี่ขึ้น ความใหญ่โตคับแน่นเสียดสีผนังเนื้ออ่อนจนร้อนวูบวาบ ความเจ็บปวดเริ่มจางหาย กลายเป็นความเสียวซ่านที่แล่นปราดไปทั่วไขสันหลัง “ดีมากครับดูดแรงๆใช้ลิ้นด้วย...” พีร์ครางต่ำ กดหัวพัชให้รับตัวตนของเขาเข้าไปลึกขึ้นจนชนคอหอย “อ๊า! ซี๊ดดด! แน่นเว้ย!” โชคคำรามลั่น ฟาดฝ่ามือลงบนก้นขาวเสียงดัง เพียะ! จนเนื้อสั่นกระเพื่อม “ร่านนักนะคุณหนูตอดควยกูยิกๆ เลยนะ!” พัชสติหลุดลอย ร่างกายสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกจากสองทาง ทั้งหน้าและหลังถูกเติมเต็มจนไม่มีที่ว่าง ความคิดที่ว่าตัวเองเป็นประธานบริษัทผู้ยิ่งใหญ่ถูกลบเลือน เหลือเพียงความรู้สึกของการเป็น “รู” รองรับอารมณ์ใคร่ของผู้ชายเหล่านี้ “เฮ้ย! พวกมึงอย่ามัวแต่มองสิวะ” โชคหันไปตะโกนบอกลูกน้องอีก 6 คนที่ยืนดูตาเป็นมัน มือล้วงเป้าตัวเองกันยิกๆ “ว่างก็เข้ามาช่วยคุณพัชเขาร้องหน่อย ตัวเขาสั่นหมดแล้ว” เหมือนได้รับอนุญาต เหล่าบอดี้การ์ดที่เหลือต่างกรูเข้ามาทันที พื้นที่รอบตัวพัชเต็มไปด้วยกำแพงมนุษย์และกลิ่นอายดิบเถื่อน “ขออนุญาตนะครับเจ้านาย...” การ์ดคนหนึ่งมุดลงไปใต้โต๊ะ แทรกตัวเข้าระหว่างขาของพัชที่ยืนถ่างกว้าง ใช้มือหนาคว้าหมับเข้าที่พวงสวรรค์และแก่นกายของพัชที่กำลังแกว่งไกวตามแรงกระแทก “อ๊ะ! อื๊อออ! ตรงนั้นเสียวอ๊าาา!” พัชสะดุ้งสุดตัวเมื่อลิ้นร้อนชื้นของคนใต้โต๊ะตวัดเลียหัวหยักสีชมพูของเขาอย่างรัวเร็ว ดูดดึงเสียงดังจ๊วบจ๊าบ ราวกับกำลังกินไอติมแท่งโปรด อีกสองคนเข้ามาประกบด้านข้าง บีบขยำหน้าอกและหัวนมของพัชจนบวมเป่ง ปากดูดดุนยอดอกสลับกับขบกัดเบาๆ สร้างความซ่านสยิวจนพัชต้องแอ่นอกรับ “อ๊าาา! ไม่ไหวมันเยอะไปอึกเสียว…เสียวไปหมดแล้วพีร์คุณพีร์ช่วยด้วยอ๊าาา!” พัชครวญครางไม่เป็นภาษา ร่างกายถูกปรนเปรอจากทุกทิศทาง ทั้งปาก ก้น หน้าอก และแก่นกาย ไม่มีส่วนไหนของร่างกายที่รอดพ้นจากเงื้อมมือและริมฝีปากของชายฉกรรจ์กลุ่มนี้ “ชอบไหมครับพัช? นี่ไงความรู้สึกของผู้ถูกกระทำ” พีร์ถอนแก่นกายออกจากปากพัชชั่วคราว เพื่อให้พัชได้ส่งเสียงร้องครางออกมา “เด็กคนนั้นที่หลานคุณแกล้ง เขาคงรู้สึกอึดอัดและไร้ทางสู้แบบนี้แหละ” “ฮึกเข้าใจแล้วยอมแล้วพอเถอะอ๊าาา! แรงไปตรงนั้นแรงไป!” พัชหวีดร้องเมื่อโชคกระแทกเน้นจุดกระสันย้ำๆ จนตาพร่ามัว “ยังไม่พอหรอกครับคุณต้องจำให้แม่นกว่านี้” พีร์แสยะยิ้ม ก่อนจะหันไปสั่งการ์ดอีกคน “มึงมาเปลี่ยนกะโชคสิ ให้คุณพัชเขาได้ลอง ไซส์ ใหม่ๆ บ้าง” โชคถอนแก่นกายออกอย่างเสียดาย เกิดเสียง บลุ่ก พร้อมกับน้ำสีใสและเจลไหลย้อยออกมาตามเรียวขา พัชเข่าอ่อนแทบทรุด แต่ก็ถูกการ์ดด้านข้างพยุงปีกไว้ “คนต่อไปครับคุณพัช...” พีร์กระซิบ “คนนี้ของ ใหญ่ พิเศษหวังว่ารูคุณพัชจะรับไหวนะครับ” การ์ดร่างยักษ์ผิวดำแดงก้าวเข้ามา แทนที่โชค ความใหญ่โตมหึมาของมันทำให้พัชตาค้าง ส่ายหน้าด้วยความหวาดกลัวสุดขีด “มะ…ไม่อันนั้นไม่เอามันเข้าไม่ได้อ๊าาาาาาา!” คำอ้อนวอนไร้ผล เมื่อท่อนเนื้อลำใหม่ถูกยัดเยียดเข้ามาในช่องทางที่กำลังขยายตัวแดงช้ำ ความคับแน่นที่มากกว่าเดิมหลายเท่าทำให้พัชรู้สึกเหมือนร่างจะแตกสลาย แต่ในความเจ็บปวดนั้น กลับมีความเสียวซ่านลึกลับที่พุ่งทะยานขึ้นมาอย่างหยุดไม่อยู่ ในห้องปกครองที่ควรจะเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ บัดนี้กลายเป็นสวรรค์วิปริตของเหล่าซาตานในคราบผู้ดี และพัชเหยื่อผู้โอหัง กำลังถูกสอนบทเรียนบทใหม่ ด้วยภาษาของตัณหาที่ไร้ขอบเขต
0 V4 L" E' v: d$ g
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับ
0 m3 {# k$ [" o8 f" G ถ้าชอบฝากคอมเมนต์เป็นกำลังใจด้วยนะครับ อาจจะไม่ค่อยได้ตอบ แต่มาอ่านตลอดครับ เรื่องนี้ที่จริงผมลงทางรี้ดอะไร้ท์ครับ มีทั้งหมด5ตอน ในนั้นชื่อเรื่องว่า โดนครูประจำชั้นของหลานจัดหนักตอนเรียกพบผู้ปกครอง 8P | PWP แต่ผมนำตอนฟรี2ตอน ทยอยมาลงด้วย ถ้าชอบฝากติดตามที่เหลือต่อด้วยนะครับ 2 I8 P7 n+ {2 b! [6 z8 q
|