ผมกับหลาน ตอนที่ 4 - โก๊ะแวะมาช่วงสั้นๆ (ความเสียวระดับ 1)

clipboard164

คืนนั้นผมหลับตาลงได้ไม่นานก็สะดุ้งตื่นอีกครั้ง  
พัดลมยังหมุนช้า ๆ เสียงจิ้งหรีดข้างนอกยังร้องเบา ๆ  
โก๊ะนอนหลับสนิทในอ้อมแขนผม หายใจแผ่ว ๆ เสียงกรนจิ๋ว ๆ เหมือนลูกแมว


ผมรู้ตัวว่าของข้างในตัวเองตื่นตัวอีกแล้ว  
หัวใจเต้นตึกตักจนเจ็บอก มือสั่นนิด ๆ แต่ก็ค่อย ๆ ลากลงไปแตะที่เป้ากางเกงขาสั้นสีเทาของมันเบา ๆ ก่อน


ผ่านเนื้อผ้าบาง ๆ ผมยังรู้สึกถึงความนุ่มคุ้นเคย จู๋เล็ก ๆ ยังหลับสนิทเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนไปจากครั้งที่แล้วเลย  
ผมกลืนน้ำลายดังอึก แล้วค่อย ๆ ใช้นิ้วดึงขอบกางเกงลงช้า ๆ จนของน้อย ๆ โผล่ขึ้นมาเต็มตาใต้แสงจันทร์สลัว


มันยังเล็ก ยังขาวเนียน ยังหุ้มหัวสนิทเหมือนเดิม  
ผมก้มหน้าลงใกล้ ๆ หายใจเบา ๆ ดมกลิ่นสะอาดอ่อน ๆ ที่ยังมีกลิ่นสบู่เด็กลอยฟุ้ง  
หอมจนหัวใจผมแทบระเบิด


ผมแค่ลูบเบา ๆ วนไปวนมา ผ่านผิวเนียนนุ่มนั้น นิ้วสั่นจนแทบควบคุมไม่อยู่  
ผมไม่กล้าทำอะไรไปมากกว่านั้น  
แค่ลูบไล้เบา ๆ แล้วค่อย ๆ ควักของตัวเองออกมา สาวขึ้นลงช้า ๆ มืออีกข้างยังแตะของโก๊ะไว้ไม่ยอมปล่อย  
จนความรู้สึกมันพุ่งจนสุด ผมรีบคว้าทิชชู่ที่เตรียมไว้ข้างหมอนมารอง แตกใส่ทิชชู่เงียบ ๆ ไม่ให้มีเสียง ไม่ให้เลอะตัวน้องแม้แต่หยดเดียว


ผมหอบหายใจเบา ๆ ซับทำความสะอาดตัวเอง แล้วค่อย ๆ ดึงกางเกงโก๊ะขึ้นให้เข้าที่เหมือนเดิม  
กอดมันแน่นอีกครั้ง ซุกจมูกลงที่ผมมัน หายใจเข้าลึก ๆ  
แล้วหลับไปอีกรอบพร้อมความรู้สึกผิดที่ค่อย ๆ กลบด้วยความอบอุ่นของร่างเล็กในอ้อมแขน

--------------------------------------------------------------------------------------------------


ตื่นมาอีกทีตอนตีสี่กว่า ๆ  
นอกหน้าต่างยังมืดสนิท มีแต่แสงจันทร์สีเงินลอดเข้ามา


ผมยังกอดโก๊ะแน่นเหมือนเดิม แต่คราวนี้… ผมรู้สึกได้ถึงความนูนแข็ง ๆ ที่เป้ากางเกงมัน  
หัวใจผมเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง


ผมค่อย ๆ ดึงขอบกางเกงลงอีกนิด อยากเห็นว่ามันตื่นตอนไหน  
ของน้อย ๆ ของโก๊ะแข็งขึ้นนิด ๆ ยังหุ้มหัวสนิทเหมือนเดิม  
ผมลองเอานิ้วแตะเบา ๆ แล้วค่อย ๆ ดันหนังลงช้า ๆ อยากเห็นหัวชมพูเล็ก ๆ ข้างใน  
แต่หนังมันตึงมาก ดันได้นิดเดียวก็ไม่ไปต่อ


ทันใดนั้นโก๊ะขยืดตัว ขยับจะพลิกตัว เกร็งนิด ๆ


ผมตกใจ รีบดึงกางเกงขึ้นปิดให้เข้าที่ทันที แล้วกอดมันแน่นกว่าเดิม ฝังหน้าลงที่ไหล่มัน  
มือลูบหลังเบา ๆ ทำเป็นหลับต่อ


โก๊ะครางงัวเงียในคอสองสามที แล้วนอนนิ่ง หายใจยาวอีกครั้ง  
ผมถอนหายใจเบา ๆ โล่งอกจนตัวอ่อน


ผมกอดมันแน่นอีกครั้ง จูบหน้าผากเบา ๆ  


แล้วผมก็หลับไปอีกครั้ง  
พร้อมร่างเล็ก ๆ ที่ยังแนบสนิทในอ้อมแขน  
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยในคืนนั้น

-----------------------------------------------------------

เช้าวันเสาร์ ฟ้ายังไม่สว่างดี ผมสะดุ้งตื่นตอนตีห้าครึ่ง
โก๊ะยังนอนขดอยู่ในอ้อมแขน ตัวอุ่น ๆ หายใจแผ่ว ๆ หัวซุกอกผมเหมือนตุ๊กตา

ผมค่อย ๆ คลายแขนออกช้า ๆ มาก กลัวมันตื่น
แล้วลุกจากที่นอนเบา ๆ เดินย่องไปอาบน้ำ แต่งตัวเป็นเสื้อยืดเก่า ๆ กับกางเกงขาสั้น
วันนี้ต้องรีบไปตลาดเช้า ซื้อของมาทำอาหารตามสั่ง
ผมตั้งใจสุด ๆ ว่าจะรีบไป-รีบกลับ อยากกลับมาก่อนที่ไอ้ตัวเล็กจะตื่น

ปั่นจักรยานคันเก่าออกไปตอนฟ้ายังมืด ๆ ตลาดยังไม่คึกคัก ซื้อของเสร็จไวมาก ไก่สด ผักสด ไข่เป็ด ทุกอย่างครบในเวลาไม่ถึงชั่วโมง
ปั่นกลับมาถึงบ้านตอนหกโมง กว่าๆ
แต่… ประตูหน้าบ้านเปิดแง้ม ไฟในครัวเปิดสว่างจ้า
เดินเข้าไปดู… เจอไอ้ตัวเล็กนั่ง หน้างอ อยู่บนเก้าอี้ไม้ตัวเตี้ย
ยังใส่ชุดนอนตัวเดิม ผมยุ่ง ๆ ตาแป๋วแดง ๆ นั่งกินโจ๊กที่ย่าตักให้ แต่ตาเหม่อมองไปทางประตูตลอด
พอเห็นผม มันก็ร้องทันที
“พี่ปาล์ม! ไปไหนมา ผมตื่นมาแล้วไม่เจอ”
ผมรีบวางของ เดินไปกอดหัวมันเบา ๆ
“ขอโทษนะ พี่แค่ไปซื้อของที่ตลาดแป๊บเดียว ตั้งใจจะกลับมาก่อนโก๊ะตื่นเลย แต่ตื่นเช้ากว่าที่คิดอีกนะเนี่ย”
มันทำหน้างอนๆ
ผมยกมือขึ้นลูบหัว “เดี๋ยวพี่ชดเชยให้ เล่นด้วยทั้งวันเลยดีไหม”

เสียงแม่ลอยมาจากในครัวทันที
“จะไปสัญญาอะไรอย่างนั้นได้ไงลูก เดี๋ยวต้องมาช่วยขายของ!”
ผมยิ้มแห้ง ๆ หันไปมองโก๊ะ มันกลับยิ้มกว้างทันที
“งั้นวันนี้ผมช่วยพี่ปาล์มขายของเอง! ขายเสร็จแล้วค่อยไปเล่นกันตอนเย็น”
ผมหัวเราะเบา ๆ ก้มลงกระซิบข้างหูมัน
“น่ารักขนาดนี้ พี่จะทิ้งไปได้ยังไง จัดไปเลย”
แล้วตะโกนไปทางครัว “โอเคครับแม่! มีผู้ช่วยพิเศษมาช่วยวันนี้!”

ผมก้มลงจูบแก้มป่อง ๆ ของมันเบา ๆ
“กินข้าวให้หมดเลยนะ เดี๋ยวไปอาบน้ำแต่งตัว พี่ไปเตรียมร้านก่อน”
มันพยักหน้า ฟันขาวๆ โผล่ออกมาเต็มยิ้ม
“ครับพี่ปาล์ม!”
ผมเดินไปยกของเข้าครัว ใจฟูเต็มอก
วันนี้มีผู้ช่วยตัวจิ๋วติดข้างๆ ทั้งวัน
เหนื่อยแค่ไหนก็ยิ้มได้ทั้งวันแน่นอน

-----------------------------------------------------------

วันเสาร์คึกคักกว่าทุกวัน วันนี้อากาศหนาว

ร้านอาหารตามสั่งของบ้านผมตั้งแผงใต้ถุนใหญ่ ขายดีตั้งแต่เช้า แต่ครึ่งวันแรกยังไม่ค่อยพลุกพล่าน ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นคนบ้านใกล้เรือนเคียง สั่งข้าวผัด ผัดกะเพรา กินเสร็จก็จ่ายเงินแล้วไป
โก๊ะในฐานะผู้ช่วยตัวน้อย สวมเสื้อฮู้ดตัวหนา 2 ชั้นทับเสื้อยืดลายสไปเดอร์แมน กางเกงขายาว 2 ตัวซ้อนกันจนดูพอง ๆ ขาเล็ก ๆ วิ่งวุ่นตั้งแต่เปิดร้าน  

“พี่ปาล์ม! เอานี่!” มันเอาเงินทิป 20 บาทยื่นให้ผมรอบแรก ตาแป๋วเป็นประกาย “ลุงข้างบ้านให้ทิปโก๊ะเอง!”
ผมหัวเราะ ลูบหัวมัน “เก่งมาก ไอ้ตัวเล็ก เก็บไว้ซิ เดี๋ยวซื้อน้ำอัดลมกินกัน”
ไม่ถึงชั่วโมง มันวิ่งมาอีกรอบ เงินทิป 10 บาทในฝ่ามือ “ป้าป้าที่สั่งไข่เจียวให้เพิ่ม! บอกโก๊ะน่ารัก 555”
“ฮ่าๆๆ เก่งจัง” ผมแกล้งทำตาโต “แบบนี้พี่ต้องจ้างเป็นพนักงานประจำแล้วล่ะ”
พอเที่ยงกว่า ลูกค้าแห่กันมาเต็มร้าน วัยรุ่นนักเรียน มอเตอร์ไซค์จอดเรียงกันยาวเหยียด สั่งข้าวราดแกง ผัดไทย ก๋วยเตี๊ยว  
โก๊ะวิ่งเสิร์ฟไม่หยุด “ข้าวผัดทะเลมาแล้วครับ!” “ผัดกะเพราไก่ไม่เผ็ดนะครับ!” ตัวเล็กๆ หลบลูกค้าไปมา หอบแฮ่ก ๆ แต่ยิ้มกว้างตลอด
“เหนื่อยมั้ยนั้น” ผมถามตอนมันวิ่งมาพักหอบข้าง ๆ
“เหนื่อยมากกก! แต่สนุกมากเลยพี่ปาล์ม สนุกกว่าค่ายลูกเสืออีก!” มันยกแขนยืดตัว แก้มแดงก่ำจากความเหนื่อย “ได้ทิปอีกแล้ว 20 บาท! วันนี้รวยเลย!”
ผมหยิกแก้มป่อง ๆ มันเบา ๆ “เก่งสุด ๆ ไปเลย พี่ภูมิใจจัง มีน้องเก่งแบบนี้”
ทั้งวันผ่านไปด้วยดี ลูกค้าชมโก๊ะกันใหญ่ “เด็กคนนี้บริการดีจังเลยนะ” “น่ารักแบบนี้ อยากให้มาทุกวันเลย”  

--------------------------------------------------------------------------




กว่าจะเก็บร้านเสร็จก็มืดสนิท แสงไฟถนนสลัว ๆ ส่องลงมา ย่ากับแม่เก็บจานชาม ผมกับโก๊ะล้างแก้วล้างจานกันตัวเปียกชุ่ม
“วันนี้ไม่ได้เล่นบาสแล้วเหรอพี่” มันถามเสียงน้อยใจนิด ๆ ขณะเช็ดแก้ว

“พรุ่งนี้เช้าค่อยเล่นละกัน คืนนี้พี่ชดเชยด้วยการเล่น Roblox กับโก๊ะเลย ดีมั้ย”
ตาแป๋วของมันเบิกกว้าง “จริงเหรอ! โก๊ะสอนพี่เล่น Blox Fruits นะ! สนุกมากกก!”
คืนนั้นหลังอาบน้ำ เราเอนตัวลงบนที่นอนในห้องผม
โก๊ะนั่งคร่อมขาผม ตัวติดแน่น สอนเล่น Blox Fruits แบบไม่ยั้งปาก
“พี่ปาล์ม นี่คือผลปีศาจ โกมุ-โกมุ นะ! กดตรงนี้ ยิงปืนยักษ์ กดตรงนี้ ต่อยยืดได้ กดตรงนี้ กระโดดสูง!” มันกดปุ่มรัว ๆ มือเล็ก ๆ ว่องไวสุด ๆ

ผมเป็นแฟนวันพีชตัวยง รู้จักทุกผลปีศาจ โกมุ-โกมุ, เมระ-เมระ แต่ไม่เคยเล่น Roblox มาก่อน  
เล่น PVP กับใครก็แพ้ทุกที “เฮ้ยยย ตายอีกแล้ว!”

โก๊ะเล่นตัวของมัน กดคอมโบรัว ๆ มือแทบเป็นระวิง “ดูนี่พี่! ชนะแล้วววว!” มันกระโดดโลดเต้น ตัวโยกไหวในอ้อมแขนผม
“พี่เล่นกากเลย” ผมบ่น แต่ยิ้มไม่หุบ
มันหันมามอง ตาแป๋วขำ ๆ “ไม่เป็นไรพี่ปาล์ม ใหม่ ๆ ก็แบบนี้แหละ! เดี๋ยวโก๊ะสอนเพิ่ม สักพักพี่ก็เก่งแล้ว!” (ผมแอบรู้ว่ามันแฮปปี้มาก เหมือนได้เอาคืนเรื่องบาสที่ไม่เคยชนะผมสักรอบ)

ผมแกล้งทำหน้าดุ “เอ้า กล้าแซวพี่เหรอ” แล้วงับหูมันเบา ๆ หนึ่งที มันกรี๊ดหัวเราะลั่น หดตัวลงซุกอกผม
“ฮ่า ๆ ๆ พี่ปาล์ม! อย่ากัดโก๊ะสิ!”
เล่นกันจนดึก ไฟห้องดับ มีแต่แสงจากโทรศัพท์
โก๊ะนอนขดในอ้อมแขนผม หัวใจเต้นตึกตักเพราะตื่นเต้นทั้งวัน
คืนนี้อีกคืนสุดท้าย…  
พรุ่งนี้โก๊ะต้องกลับกรุงเทพฯ แล้ว  
ผมไม่อยากให้เวลาผ่านไปไวขนาดนี้เลยจริง ๆ  
กอดมันแน่นขึ้น จูบหน้าผากเบา ๆ แล้วกระซิบ
“พรุ่งนี้เล่นบาสให้เต็มที่เลยนะ ก่อนขึ้นรถ”
มันพยักหน้าดุ๊กดิ๊กในอกผม “ครับพี่ปาล์ม… โก๊ะคงจะคิดถึงพี่มาก ๆ เลย”

ผมชอบอ่านคอมเม้นของทุกท่านมากเลย

ถ้าชอบยังไงก็ฝากบริจาค และเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ


ขอบคุณทุกกำลังใจ และขอบคุณทุกยอดบริจาคนะครับ

pppoi

ขอบคุณนะครับ