|
โรงเรียนนิรนาม บทที่ 0 – เตรียมการ ณ พื้นที่แห่งหนึ่งที่อยู่ระหว่างตัวเมืองกับชนบทพื้นที่อันเหมาะแก้การตั้งโรงเรียนที่จะมีทั้งเด็กมีเงินเอาแต่ใจและเด็กยากไรที่ต้องการทุนการศึกษาในเวลาที่เตรียมเปิดภาคเรียน พีผู้เป็น ผอ. ของโรงเรียนนี้ ในชุดเสื้อคอปก กางเกงวอร์มที่กำลังเตรียมทุกอย่างให้พร้อมสำหรับวันโกลาหลที่ใกล้เข้ามาทั้งพื้นที่ปลอดภัยที่ดูตอนนี้เงียบสงบมีพียงเสียงสายลมเท่านั้นด้วยพื่นที่กว่า10 ไร่ของโรงเรียนที่ตอนนี้มีเพียงคน 1 คนยืนอยู่ ณ ที่นี้ และบุคลากรคนใหม่ที่ได้นัดไว้ครูวิชาวิทยาศาสตร์ที่อีกไม่นานจะมาตามเวลาที่ได้นัดหมายหลังจากนัดกันโดย ผอ.พีได้คัดอย่างดีจากใบสมัครที่มีไม่มากเพราะเป็นโรงเรียนที่ไม่ดังและพื้นที่ห่างไกลความเจริญแต่แน่นอนว่าไม่ใช่แค่นั้นแต่เป็นเพราะคุณสมบัติที่แตกต่างจากโรงเรียนทั่วไป หนุ่มวัย24 สวมแว่นหนา สูง 160 ตัวผอม ส่วนเสื้อเชิตสีขาวใส่ในกางเกงสแลคดำสูงแถบเหนือสะดือที่ดูจากไกลๆก็รู้ว่าเป็นเด็กเนิร์ดในระยะ1 กิโล เขาพึ่งเรียนจบด้านครูมาและเห็นใบสมัครพร้อมคุณสมบัติที่ต้องการจากที่นี้เขาทั้งตื่นเต้น และดีใจไม่คิดว่าจะมีที่แบบนี้ที่ตอบสนองความต้องการของเขาหลังจากส่งใบสมัครไป ทาง ผอ.พี ก็โทรแจ้งรับเขาทำงานทันทีและนัดวันเพื่อสัมภาษณ์กัน เด็กหนุ่มที่มาถึงก็เจอคนที่อยู่ที่นี้จึงรีบเข้าไปถาม หนุ่มแว่น - สวัสดีครับ ผมมาหาผอ.นิรกาล ครับ พี - ผมนี้แหละ ผอ.นิรกาลนี้คุณสรวิช ที่นัดมาสัมภาษณ์สินะ หนุ่มแว่น - ใช่ครับผม พี - งั้นก็ตามมาเลยเดี่ยวผมพาไปห้องผม เรียกผมว่าพี ก็ได้ที่นี้เราไม่ได้ถืออะไรมากมายนะขอบใจนะที่สนใจมาสมัครเป็นครูโรงเรียนทุรกันดารแบบนี้ แล้วให้ผมเรียกคุณว่าอะไรล่ะ หนุ่มแว่น - ไม่เลยครับเป็นเกียรติของผมที่จะได้ดูแลเด็กที่นี้ครับ ผอ.พี เรียกผมว่ามอสได้ครับ ขณะเดินไป มอส ก็มอง ผอ.ของโรงเรียนนี้ที่กำลังจะเป็นนายจ้างของตนอย่างแปลกใจที่ดูแล้วไม่น่าเชื่อว่าจะ 40แต่กับดูเหมือนอายุกับตน ด้วยความสูงที่มากกว่าความรู้สึกอยู่ใกล้แล้วน่ากลัวเล็กน้อย หุ่นที่ดูสมส่วนไม่อ้วนหรือผอมเกินไปต่างจากต้นที่เป็นเด็กเรียนผอมๆ พี - เชิญเข้ามาห้องผมเลย คุณมอส มอส – ครับ ผอ. ไม่นานก็ถึงห้อง ผอ.ที่เมื่อเปิดเข้ามามีกระดานด้านขวา เก้าอี้ โต๊ะรับแขกด้านขวา โต๊ะทำงานผอ.ที่อยู่ในสุด พีกดปุ่มไมค์ตามสายที่ไม่รู้ไปที่ไหน พี - เจ้ากุ้งครูมีแขกเอาน้ำมาเสิร์ฟหน่อย 2 แก้ว อยู่สภาพไหน มาสภาพนั้น เดี่ยวนี้!! มอส นั่งที่เก้าอี้รับแขกก็อดสงสัยกับคำพูดของ ผอ. ไม่ได้ว่าทำไมถึงสั่งแบบนั้นและสภาพโรงเรียนแห่งนี้ที่ดูแปลกกว่าทั่วไป มีความโปร่งสะอาดแต่กับมีจำนวนครูไม่มาก จะบอร์ดครู โรงเรียนดูใหญ่แต่กับอยู่ลึกลับ พี – อายุเท่าไรละ คุณมอส มอส – 24 ครับ ผอ. พี –จากประวัติแล้วคุณพึ่งเรียนจบมานิครับ มอส – ใช่ครับ พี – ประวัติไม่ธรรมดา คุณมอสสามารถเป็นครูโรงเรียนท็อปๆได้เลยนะเนี่ยทำไมถึงอยากมาอยู่โรงเรียนห่างไกลความเจริญแบบนี้ครับ มอส – ผมไม่ชอบความวุ่นวายนะครับแล้วจากคุณสมบัติของที่นี้แล้ว ผมคิดว่าผมอยากสอนเด็กๆที่นี้ครับ มอสที่นึกถึงค่าตัวที่นี้ที่เริ่มต้นได้หนักมากแต่ก็หน้าเริ่มแดงเมื่อนึกถึงคุณสมบัติในการเป็นครูที่นี้ กางเกงที่ดูหลวมๆจากหุ่นผอมๆ เหมือนมีอะไรบ้างอย่างขยับๆอยู่ และเหมือนไม่มีในเวลาเดี่ยวกัน พี - งั้นหรอครับแบบนี้คงต้องลองดูว่าจะตรงตามคุณสมบัติไหม แล้วคุณยินยอมที่จะพักที่นี้ตามกฏของเราใช่หรือไม่ครับ มอส – ยินดีครับ พี - คุณแน่ใจนะผมว่าในใบสมัครบอกแล้วว่าคุณต้องปฏิบัติอย่างไรบ้างที่นี้เราเคร่งครัดเรื่องระเบียบและให้ความสำคัญกับเด็กเป็นอันดับหนึ่ง ขณะที่มอส หนุ่มเนิร์ดกำลังจะตอบนั้นก็มีเสียงเคาะประตู น้องกุ้ง - เอาน้ำมาเสิร์ฟครับ ผอ. พี – เข้ามาเลยเจ้ากุ้ง และนี้คือเหตุผลที่ครูหนุ่มอนาคตไกลมาทำงานที่นี้เด็กน้อยตัวมอมแมมอายุไม่น่าเกิน 12 ที่ทั้งตัวมีเพียงถาดที่มีแก้วน้ำ 2 ใบเท่านั้นไม่มีอะไรนอกจากนี้ที่ปิดบังมอสพยายามมองสิ่งที่อยู่ใต้ถาดแต่กับถูกโต๊ะรับแขกบังไว้เพียงพริบตาเด็กน้อยตัวบางก็ไปอยู่หลังโต๊ะ ผอ. แล้ว เห็นเพียงก้นเล็กๆที่น่าบีบอย่างมาก พี – ขอบใจมากเจ้ากุ้งที่ไปเอาน้ำมาเสิร์ฟแล้วไงรีบเดินแบบนั้นล่ะ ปกติซ่ากว่านี้นิ (เอามือลูปหัวเจ้ากุ้งที่ผมยาวดูไม่น่าได้ตัดตั้งแต่ปิดเทอมหรือนานกว่ายาวจนถ้าไม่เห็นเงาข้างล่างว่ามีพวงบ้างอย่างคงไม่คิดว่าเป็นผู้ชาย) น้องกุ้ง –ก็ครูเรียกผมมาเสิร์ฟน้ำสภาพนี้ จะไม่ให้เขิลได้ไง พี – ยังไม่ชินอีกหรอหะใกล้เปิดเทอมแล้ว น้องกุ้ง - จะให้ชินได้ไงหนูเพิ่งอยู่แบบนี้มา 2 สัปดาห์เองปกติก็ใส่กางเกง นี้จะให้หนูเรียนสภาพนี้จริงหรออายพวกผู้หญิง พี - แม้ปกติก็เห็นแก้ผ้าโดดน้ำเดินไปไม่เคยเห็นใส่เสื้อผ้า แล้วอีกอย่าง.... (เจ้ากุ้งหน้าแดง ตามองไปที่คนแปลกหน้า เหมือนไม่อยากให้ สิ่งที่ ผอ.พี กำลังจะพูดหลุดออกมา) พี – อ่ะ อะ ไม่พูดก็ได้ แล้วนี้มอมแมมขนาดนี้ไปเล่นอะไรมา น้องกุ้ง – ก็ออกกำลังกายให้ชินกับอากาศตามที่ครูสั่งแหละเห็นกองใบไม้แห้งเลยอดใจไม่ได้โดดลงไปนะ พี - สนจริงเลย 555 อ่ะนี้ครูใหม่มาสัมภาษณ์เจ้ากุ้งมาเดี่ยวช่วยเป็นนักเรียนคนแรกในการทดลองให้ครูมอสหน่อย มอสที่จ้องเด็กกุ้งจนแม้แต่เด็กน้อยยังรู้สึก ตกใจกลับคำพูดของ ผอ. มอส - ให้ผมทดลองตอนนี้เลยหรอครับ พี – ใช่สิหรือครูอยากลองกลุ่มใหญ่ล่ะ ลองดูก่อนเลยตอนนี้ แต่ก่อนอื่นครูเซ็นสัญญานี้ก่อนถ้าจะมาเป็นครูที่นี้ มอส – ครับ มอสอ่านเอกสารที่ ผอ.พีส่งให้โดยข้อสัญญาก็เป็นไปตามที่ได้อ่านก่อนมานี้แล้ว ขณะเซ็นสัญญา น้องกุ้ง – ให้หนูเรียนสภาพนี้เลยหรอครับ พี - ใช่แล้ว ฝึกตัวเองไปด้วยไง น้องกุ้ง - ได้ครับ (ทำหน้าจอยพร้อมรับชะตากรรม) มอส – เซ็นเรียบร้อยครับครับ พี - งั้นก็เริ่มเลยลองสอนเจ้ากุ้งเรื่อง เรื่องร่างกายมนุษย์สิ กฎการใส่เสื้อผ้าของโรงเรียน นิรนาม นักเรียนทุกคนต้องใส่เสื้อผ้าในชุดนักเรียน คือท่อนบนเสื้อสีขาวเชิ้ตสีขาวปักชื่อ นามสกุลชื่อย่อโรงเรียน และรหัส ท่อนล่างเป็นกางเกงน้ำเงิน หรือกระโปรงน้ำเงินโดยไม่กำหนดว่านักเรียนชายจะต้องใส่กางเกง หรือนักเรียนหญิงจะต้องใส่กระโปรง ถือที่นักเรียนผู้ปกครองสะดวก หรือหากผู้ปกครองไม่มีคุณทรัพย์ทางโรงเรียนอนุญาตให้ไม่ใส่มาได้และห้อยบัตรนักเรียนแทนเนื่องจากทางโรงเรียนส่งเสริมความเสรีแต่หากใส่ผิดระเบียบทางโรงเรียนจะขอยึดเครื่องแต่งกายนั้นจนกว่าจบภาคเรียนหรือผู้ปกครองมารับคืน
ชอบอย่างไรหรืออยากให้เกิดอะไรต่อไป เสนอมาได้นะ
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2025-11-24 21:39:58
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2025-11-24 22:40:42
โพสต์ 2025-11-24 22:46:29
โพสต์ 