ผมกับหลานตอนที่ 1

clipboard164

ต่อจากตอนที่แล้ว


ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งตอนฟ้ายังไม่สว่างดี แสงจันทร์สีเงินยังลอดหน้าต่างบานเกล็ดเข้ามาเต็มห้อง ตัวผมร้อนผ่าวทั้งที่ลมเย็นพัดเข้ามาตลอดคืน
โก๊ะยังนอนขดอยู่ในอ้อมแขนผมเหมือนเดิม หัวซุกอยู่ที่อก ผมรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ของมันที่พ่นใส่หน้าอกผมเป็นจังหวะสม่ำเสมอ

ผมขยับตัวเบาๆ มองลงไปที่หน้ามันตอนหลับ
แก้มป่องๆ ยังตุ่ยเหมือนเดิม ปากเล็กๆ อ้าพอให้เห็นฟันซี่เล็กๆ ขนตายาวๆ ผมยกมือขึ้นลูบผมสั้นดำสนิทของมันช้าๆ นิ้วสั่นนิดหน่อย
เมื่อคืน… ผมทำเกินไปจริงๆ

พอมองเห็นมันนอนหลับตาพริ้ม ปากเผยอนิดๆ ผมก็ทนไม่ไหว ก้มลงไปจูบหน้าผากมันเบาๆ ก่อน… แล้วก็คอขาวๆ ที่โผล่พ้นคอเสื้อ… แล้วก็แก้ม… แล้วก็มุมปาก
ผมจำได้ดีว่านิ้วผมลูบแก้มมันนานแค่ไหน กว่าจะกล้าถ่างขามันออกเบาๆ แล้วล้วงเข้าไปในกางเกงขาสั้นตัวบางอีกครั้ง คราวนี้ผมกล้ามากกว่าเดิมเยอะ จับจู๋เล็กๆ นุ่มๆ ของมันไว้ในมือ แล้วลูบช้าๆ นานๆ จนมันแข็งขึ้นเต็มที่ในฝ่ามือผมอีกครั้ง
ผมชักของตัวเองพร้อมกันจนแตกคามือเป็นครั้งที่สองของคืนนั้น

ตอนนี้ผมยังรู้สึกถึงความเหนียวๆ ที่ท้องตัวเองที่ยังไม่ได้เช็ดให้สะอาดดี เพราะกลัวปลุกมันตื่น
ผมกลืนน้ำลายดังอึก มองรอยแดงจางๆ ที่คอมัน… รอยที่ผมดูดเบาๆ เมื่อคืนจนติด
หัวใจผมเต้นแรงจนเจ็บอก กลัวเหลือเกินว่าโก๊ะจะตื่นมาแล้วจำได้ หรือแค่รู้สึกตัวว่ามีอะไรไม่เหมือนเดิม
แต่พอผมก้มลงมองดีๆ มันยังหลับสนิท ตุ๊กตาหมีตัวโปรดถูกกอดแน่นจนยุบ ตัวขดแนบผมเหมือนเดิม
ผมถอนหายใจยาวๆ เบาๆ แล้วดึงผ้าห่มขึ้นคลุมไหล่ให้มัน
อีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงฟ้าก็สว่าง ผมยังกอดมันไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
ผมตื่นอีกทีตอนแสงสีส้มทองเริ่มลอดม่านเข้ามาเต็มหน้าต่าง ไก่ข้างบ้านเริ่มขันเสียงดัง ลมเช้าพัดเย็นๆ เข้ามาในห้อง
โก๊ะยังนอนขดตัวแนบอกผมเหมือนเมื่อคืน ตุ๊กตาหมีถูกกอดแน่นจนหัวบี้แบน ตัวมันอุ่นจนผมรู้สึกได้ถึงความร้อนที่ซึมผ่านเสื้อกล้ามบางๆ ของผม
ผมค้างนิ่งอยู่นาน มองหน้ามันที่หลับตาพริ้ม แก้มป่องๆ ตุ่ยขึ้นเพราะนอนทับแขนผมทั้งคืน ขนตายาวสะบัดเบาๆ ตามลมหายใจ ปากเล็กๆ อ้าพอให้เห็นฟันซี่เล็กๆ ที่ยังหลออยู่ซี่นึง
ผมยกมือขึ้นลูบผมมันเบาๆ นิ้วสั่นนิดหน่อย เพราะยังกลัวว่ามันจะจำอะไรได้เมื่อคืน
แต่โก๊ะยังหลับสนิท ไม่มีวี่แววว่าจะตื่น
ผมกลืนน้ำลายดังอึก แล้วกระซิบเบาๆ ข้างหูมัน
“…โก๊ะ… ตื่นได้แล้ว ไปอาบน้ำกัน”
มันขยับตัวนิดหน่อย ส่งเสียงงัวเงีย “อืม… อีกห้านาที…” แล้วซุกหน้าลงที่อกผมแรงกว่าเดิม แขนเล็กๆ โอบเอวผมแน่นขึ้น
ผมหัวเราะในคอเบาๆ แล้วลูบหลังมันผ่านผ้าลื่นๆ “ไม่ได้แล้ว ฟ้าสว่างแล้ว เดี๋ยวย่ามาเรียก”
โก๊ะครางงอแง “โก๊ะง่วง…” แล้วลืมตาขึ้นช้าๆ ดวงตากลมโตยังง่วงเต็มที่ มองผมตาแป๋ว “พี่ปาล์ม… เมื่อคืนพี่กอดโก๊ะแน่นมากเลย โก๊ะฝันว่าถูกหมีใหญ่กอดจนหายใจไม่ออก”
ผมสะดุ้งนิดนึง แต่รีบยิ้มกลบเกลื่อน “หมีใหญ่เหรอ… พี่ขอโทษ กลัวน้องหนาว”
มันยิ้มกว้าง ฟันขาวจั๊วะ “ไม่เป็นไร โก๊ะชอบ อบอุ่นดี” แล้วขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ชุดนอนยับยู่ยี่เต็มตัว กางเกงขาสั้นเลิกขึ้นจนเห็นขาเล็กๆ ขาวจั๊วะ
ผมรีบเบือนหน้าหนี เพราะยังเห็นรอยแดงจางๆ ที่คอมันชัดเจนตอนแสงเช้าส่องมา
โก๊ะลุกขึ้นยืนบนเสื่อ เอื้อมแขนเหยียดตัวงัวเงีย “โก๊ะไปอาบน้ำก่อนนะพี่” แล้วหันกลับมามองผม “เดี๋ยวอาบเสร็จมาเรียกพี่ปาล์มกินข้าวเช้าด้วยกันนะครับ!”
ผมพยักหน้า ยิ้มฝืนๆ “อืม… ไปเลย”
มันวิ่งออกไปหน้าห้อง ผมยังนั่งนิ่งอยู่บนเสื่อ มองตามหลังมันที่หายไปหลังประตู
หัวใจผมยังเต้นแรงไม่หยุด

โก๊ะมาอยู่บ้านผมครบสิบวันแล้ว

ทุกคืนมันจะมานอนกอดผมเหมือนเดิม บางทีก็ขอให้ผมอ่านนิทานให้ฟัง บางทีก็หลับไปก่อนตั้งแต่หัวค่ำ ตุ๊กตาหมีถูกกอดแน่น ตัวขดเป็นกุ้งแนบอกผมจนผมรู้สึกถึงหัวใจเล็กๆ ที่เต้นตึกตักผ่านเสื้อกล้ามบางๆ

ผมยังคงกอดมันไว้แน่นเหมือนทุกคืน

แต่หลังจากคืนนั้น ผมไม่เคยล้วงเข้าไปในกางเกงมันอีกเลย

ถึงแม้ทุกครั้งที่มันซุกหน้าลงที่อกผม หายใจอุ่นๆ ผ่านเสื้อผม ผมจะรู้สึกว่ามันแข็งขึ้นในกางเกงตัวเองทันทีก็ตาม

ผมแค่ลูบหลังมันผ่านผ้าลื่นๆ ช้าๆ วนไปวนมา บางทีก็ลากนิ้วไปตามขอบกางเกงขาสั้นสีฟ้า แตะเบาๆ ตรงเป้ากางเกงแค่ผ่านเนื้อผ้า แล้วหยุดแค่นั้น

แค่ลูบวนๆ วนๆ ช้าๆ บนผ้าบางๆ นั้น จนผมรู้สึกถึงความอุ่นและความนุ่มของมันผ่านนิ้ว

ผมกัดฟันแน่นทุกคืน ห้ามตัวเองไม่ให้ดึงขอบกางเกงลง ไม่ให้ล้วงเข้าไปจับของจริงอีก

เพราะผมกลัว

กลัวว่าถ้าผมข้ามเส้นนั้นอีกครั้ง ผมจะหยุดตัวเองไม่ได้จริงๆ

บางคืนโก๊ะนอนหลับสนิทมาก ผมแอบก้มลงจูบหน้าผากมัน จูบแก้ม จูบมุมปากเบาๆ บางทีก็ดูดคอมันจนเกิดรอยแดงจางๆ แล้วรีบใช้แป้งเด็กที่ย่าซื้อไว้ทาให้มันก่อนมันตื่น

ผมรู้ว่าผมกำลังเดินอยู่บนเส้นบางๆ ที่พร้อมจะขาดได้ทุกเมื่อ

ทุกเช้ามันจะตื่นขึ้นมายิ้มให้ผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“พี่ปาล์ม เมื่อคืนกอดโก๊ะแน่นอีกแล้วนะ โก๊ะฝันดีมากเลย”

ผมยิ้มตอบ แล้วลูบหัวมันเบาๆ

“พี่แค่กลัวน้องหนาว”

มันหัวเราะคิกคัก แล้วกระโดดลงจากเตียงไปอาบน้ำ

ผมยังนั่งนิ่งอยู่ มือกำแน่นจนนิ้วซีด


ในทุกวันผมยังคงเล่นบาสกับโก๊ะเหมือนเดิม วันที่เป็นจุดเปลี่ยนก็มาถึง
วันนั้นผมกับโก๊ะเล่นกันจริงจังแบบตัวต่อตัวครั้งแรก

ผมลดตัวต่ำลง เลี้ยงลูกตุ๊บตุ๊บ ไหล่ชนอกโก๊ะเบาๆ มันหัวเราะคิกคัก พยายามแย่งลูกจากผมเต็มที่ ตัวเล็กๆ วิ่งตามหลังผมไม่ยอมห่าง
ผมแกล้งเลี้ยงช้าๆ แล้วจู่ๆ เร่งเครื่องพุ่งไปข้างหน้า โก๊ะร้อง “เดี๋ยววว!” แล้ววิ่งตามสุดแรง
ผมกระโดดขึ้นสูง หมุนตัวจะดังลูก
มันเลยยื่นมือมาคว้าผมไว้เต็มแรง เพื่อไม่ให้ผมดังลูกใส่ห่วง
แต่มือเล็กๆ มันคว้าได้แค่ขอบกางเกงบาสผมพอดี
แล้วดึงลงแรงๆ
“ผลุบบบ!”

กางเกงบาสกับกางเกงในขอบย้วยสีเทาที่หลวมสุดๆ หลุดร่วงลงมาถึงข้อเท้าในเสี้ยววินาที
ผมกำลังลอยตัวอยู่กลางอากาศ ลูกบาสหลุดจากมือกระเด็นไปชนห่วงดังแกร๊ง
เจ้าโลกผมที่ยังนอนนิ่งๆ กับขนดำรกรุงรังและลูกอัณฑะสองลูก โผล่เด่นอยู่ตรงหน้าโก๊ะเต็มตา
ผมลงพื้นด้วยขาทั้งสองข้างกางเกงร่วงถึงตาตุ่ม ตัวแข็งทื่อ

โก๊ะยืนตาโต ปากอ้าค้าง มือยังจับขอบกางเกงผมค้างไว้แบบนั้น แก้มแดงจัด
สองวินาทีผ่านไป มันเพิ่งรู้ตัว รีบปล่อยมือทันที แล้วยกทั้งสองมือปิดตาแน่น
“โก๊ะขอโทษครับ!!! โก๊ะไม่ได้ตั้งใจดึงกางเกงพี่เลย โก๊ะแค่ไม่อยากให้พี่ดังลูก!”
ผมรีบดึงกางเกงขึ้นปิดของลับแทบไม่ทัน หน้าแดงก่ำจนร้อนผ่าว
“ไม่เป็นไร… ไม่เป็นไรเลย พี่ใส่กางเกงหลวมเองโทษพี่”
ผมหัวเราะแห้งๆ แล้วเดินไปกอดไหล่โก๊ะที่ยังยืนตัวเกร็ง
“ไม่มีอะไรแล้ว”
มันค่อยๆ ลืมตา แก้มแดงปี๊ด มองพื้นไม่กล้าสบตาผม
ทั้งวันนั้นโก๊ะเงียบผิดปกติ แอบมองผมบ้าง หลบตาบ้าง
จนกระทั่งก่อนนอน มันนอนขดแนบผมเหมือนทุกคืน แต่คราวนี้มันกระซิบเบาๆ ข้างหูผม
“พี่ปาล์ม… เมื่อบ่าย… ขอโทษจริงๆ นะครับ”
ผมลูบหัวมัน “ไม่เป็นไรสักหน่อย พี่ไม่โกรธเลย”
มันเงียบไปนิดนึง แล้วกระซิบต่อ เสียงใสๆ แต่เขินสุดๆ
“แล้ว… ทำไมของพี่ถึงมีขนเยอะจังครับ… ของโก๊ะยังเรียบเลย”
ผมหัวใจแทบหยุดเต้น
แล้วยิ้มบางๆ กอดมันแน่นขึ้นกว่าเดิม
“เพราะพี่โตแล้วไง… อีกหน่อยโก๊ะโตแล้วก็จะมีบ้าง”
มันพยักหน้าดุ๊กดิ๊ก แล้วซุกหน้าลงที่อกผม
“โก๊ะจะรีบโตให้มีขนเหมือนพี่ปาล์มบ้าง”



       ตอนนี้โก๊ะมาอยู่บ้านผมเกือบสองอาทิตย์แล้ว พรุ่งนี้มันก็ต้องกลับแล้ว

ทุกคืนมันยังมานอนกอดผมเหมือนเดิม แต่หลังจากวันที่กางเกงร่วงนั่น… บรรยากาศมันเปลี่ยนไปนิดนึง
มันยังคงเขิน ๆ อยู่สองสามวัน แอบมองผมบ้าง หลบตาบ้าง เวลาเล่นบาสก็ไม่กล้าดึงผมแรง ๆ อีกเลย กลัวซ้ำรอย 555
แต่คืนนี้… มันต่างออกไป
ผมอาบน้ำเสร็จ นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเสื่อเหมือนทุกวัน
โก๊ะเดินเข้ามาในชุดนอนผ้าไหมสีฟ้าตัวเดิม แต่คราวนี้มันไม่รีบกระโดดขึ้นเตียงทันที
มันยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่หน้าประตู มือบิดพู่ตุ๊กตาหมีไปมา
“พี่ปาล์ม…”
“หืม?”
มันกัดปากนิดนึง แก้มแดง ๆ ใต้แสงจันทร์ที่ลอดหน้าต่างเข้ามา
“ของพี่… ที่มีขนน่ะ…”
ผมชะงัก หัวใจเต้นตึกตักทันที
มันเดินเข้ามานั่งข้างเสื่อผมช้า ๆ แล้วกระซิบเบา ๆ
“โก๊ะขอดูใกล้ ๆ ได้มั้ยครับ…”
ผมกลืนน้ำลายดังอึก
แล้วโก๊ะก็ยกมือเล็ก ๆ ขึ้นมา วางเบา ๆ บนเป้ากางเกงบาสตัวเก่าที่ผมใส่นอน
ผ่านเนื้อผ้าบาง ๆ มันค่อย ๆ ลูบวน ๆ ช้า ๆ
ผมชะงักไปสองวิ… แต่สุดท้ายก็ยอมแพ้ให้สายตาแป๋วนั้น
ผมค่อย ๆ ดึงขอบกางเกงบาสลงช้า ๆ จนของผมโผล่ออกมาเต็ม ๆ ใต้แสงจันทร์สีเงิน
มันยังไม่ตื่นตัวเต็มที่ แต่ก็แข็งขึ้นนิด ๆ เพราะได้สัมผัสจากมือเล็ก ๆ ของโก๊ะเมื่อกี้
โก๊ะตาโตสุด ๆ แก้มแดงก่ำ แต่ไม่หลบตาเลย
“ของพี่… มันใหญ่จัง” มันกระซิบเบา ๆ มือยังลูบวน ๆ ผ่านผิวผมเบา ๆ เหมือนกลัวทำเจ็บ
ผมกลืนน้ำลาย แล้วพูดเสียงแหบ
“มันเรียกว่าจู๋ของผู้ชาย… หรืออวัยวะเพศชายก็ได้
ผู้ชายมีไว้… เพื่อฉี่ แล้วก็… เพื่อให้ผู้หญิงท้องได้ตอนโต”
โก๊ะพยักหน้าดุ๊กดิ๊ก “แล้วขนดำ ๆ นี่คืออะไร”
“ขนผู้ใหญ่… พอโตแล้วมันจะขึ้นเอง โก๊ะอีกไม่กี่ปีก็จะมีบ้าง”
มันเอานิ้วเล็ก ๆ แตะโคนผมเบา ๆ “อุ่นจัง… แล้วมันแข็งได้ขนาดนี้เลยเหรอพี่”
ผมกัดปากนิดนึง แล้วค่อย ๆ จับมือมันให้ห่อรอบตัวผมช้า ๆ
“ได้สิ… เวลาตื่นเต้นมันจะแข็งแบบนี้แหละ”
ผมค่อย ๆ ขยับมือมันขึ้นลงให้ช้า ๆ ทีละนิด
โก๊ะทำตามแบบงง ๆ แต่ตาไม่วางจากของผมเลย
“แล้ว… มันเอาไว้ทำอะไรอีกเหรอพี่”
ผมหายใจหอบนิด ๆ แล้วกระซิบข้างหูมัน
“มันเอาไว้ช่วยตัวเองได้ด้วย… เวลาอยากรู้สึกดี ๆ
แค่เอามือจับแบบนี้… แล้วขยับขึ้นลงช้า ๆ แบบที่พี่ทำให้น่ะ…”
โก๊ะหน้าแดงจัด แต่ก็ขยับมือตามที่ผมสอน ขึ้นลงช้า ๆ
ผมกัดฟันแน่น ไม่ให้ครางออกมา
“แต่… โก๊ะยังเด็กมากเลยนะ
ตอนนี้แค่ลูบ ๆ ดูก็พอ ไว้โตกว่านี้อีกหน่อย… พี่จะสอนให้ทั้งหมดเลย
สอนให้รู้สึกดีแบบที่พี่รู้สึก...”

โก๊ะพยักหน้า แล้วยิ้มกว้าง
“โก๊ะจะรีบโตให้ไว ๆ เลยครับพี่ปาล์ม!”
ผมดึงกางเกงขึ้นให้เข้าที่ แล้วกอดมันแน่น ๆ ซุกหน้าลงที่ผมของโก๊ะ

ผมตื่นตั้งแต่ตีสี่ แต่ยังนอนแช่ไม่ขยับ โก๊ะนอนซุกอยู่ในอกผมเหมือนทุกคืน ตุ๊กตาหมีถูกทิ้งไว้ข้าง ๆ ตัว มือเล็ก ๆ โอบเอวผมแน่น ตัวอุ่น ๆ ตัวนุ่ม ๆ แนบจนผมรู้สึกถึงลมหายใจของมันที่พ่นใส่หน้าอกผมเป็นจังหวะเบา ๆ

ตอนเช้า ต้องไปส่งมันขึ้นรถทัวร์ กลับกรุงเทพแล้ว

ผมไม่อยากให้นาฬิกาเดินต่อเลยจริง ๆ
ผมค่อย ๆ ลูบผมมันเบา ๆ นิ้วสั่นนิด ๆ แล้วก้มลงจูบหน้าผากมันช้า ๆ
จากหน้าผาก… คิ้ว… จมูก… แล้วลงมาที่มุมปากเล็ก ๆ ที่ยังอ้าพอเห็นฟันซี่เล็ก ๆ
โก๊ะขยับตัวนิดหน่อย ตาแป๋ว ๆ ลืมขึ้นช้า ๆ มองผมงง ๆ
“พี่ปาล์ม… ยังไม่เช้าเลยนะ”
ผมกระซิบเสียงสั่น
“พี่รู้… แต่พรุ่งนี้โก๊ะต้องกลับแล้ว
พี่เลยอยากกอดน้องไว้นานกว่านี้สักหน่อย”
โก๊ะเงียบไปนิดนึง แล้วมันก็ขยับตัวขึ้นมานั่งคร่อมอกผมเลย
มันก้มลงมากอดคอผมแน่น
“โก๊ะก็ไม่อยากกลับเลยครับ… โก๊ะอยากอยู่กับพี่ปาล์มตลอดไป”
ผมกอดมันตอบแน่นจนแทบหายใจไม่ออก แล้วกระซิบข้างหูมัน
“อีกไม่กี่เดือน ปิดเทอมใหญ่ปีหน้า โก๊ะต้องมาอีกนะ
ครั้งหน้าพี่จะสอนทุกอย่างที่เคยสัญญาไว้… ทั้งหมดเลย”
โก๊ะพยักหน้าดุ๊กดิ๊ก แก้มแดง ๆ แล้วมันก็ก้มลงจูบแก้มผมเบา ๆ
“โก๊ะจะรีบโตให้ไวที่สุดเลยครับ… แล้วจะกลับมาให้พี่สอนทุกอย่าง”
ผมยิ้มทั้งน้ำตา ดึงมันลงมานอนกอดกันแน่นอีกครั้ง

แต่คืนนี้มันพิเศษที่สุด
เพราะเป็นคืนสุดท้ายที่ผมได้กอดน้องชายตัวเล็กของผมแบบนี้… ก่อนที่มันจะต้องกลับไป









----------
ขออภัยด้วยนะครับที่ฉากอย่างว่ามันน้อยไปหน่อย มันเป็นความรู้สึกจริงๆที่เกิดขึ้น ปิดเทอมรอบหน้า มากกว่านี้แน่นอนครับ


ยังไงก็ถ้าถูกใจฝากให้ค่าขนมผมด้วยนะครับ

LUCKYPEE

ขอบคุณครับ

jkjhlk

2936

ขอบคุณครับ

pppoi

ชอบครับ รอติดตามนะ

nop58

ขอบคุณมากๆครับ รอตอนต่อไปอยู่นะครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

thai_boys

ขอบคุณมากๆนะครับรอติดตามตอนต่อไป

Tttttr

ขอบคุณคับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

aumking

ขอบคุนนะ

SuperZabZa55

อ่านแล้วยิ้มได้เลยครับมีน้องแบบนี้

ขอบคุณมากครับ

popn

ขอบคุณครับ

artwin

ขอบคุณมากครับ

Nukinho

ขอบคุณครับ

Fammy

ขอบคุณมาก รอติดตามตอนต่อไปนะครับ

soulevan

ขอบคุณครับ

bigdure

ขอบคุณครับ

champza001

ขอบคุณครับ