|
หล่อลวงพราย
คำเตือน: เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการและความเชื่อส่วนบุคคล แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละคร เหตุการณ์ และสถานที่เป็นเรื่องสมมติ ผู้เขียนไม่มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลหรือสถาบันใด ๆ นอกจากนี้ นิยายมีฉากความรุนแรงและเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ในเดือนมีนาคม ฤดูร้อนสาดแสงส่องเข้ามาใน มหาวิทยาลัยชื่อดังใจกลางกรุงเทพ ถนน ทางเดินพลุกพล่านไปด้วยผู้คน นักศึกษาหลายพันชีวิตเข้ามาใช้ชีวิต เรียน เล่น กันที่นี่ ห่างออกไป4กิโลเมตร มีคอนโดอยู่ไม่ไกลจากตัวมหาลัย ห้อง708 ภายในตกแต่งตัวฟอนิเจอร์สีดำ-เทา กลิ่นภายในหอมหวนจากเทียนหอม มีร่างชายหนุ่มวัย20 ผิวขาว ผมดำตัดสั้นที่ยุ่งนิดๆจากการนอนบนที่นอนทั้งคืน ร่างนั้นค่อยๆบิดขี้เกียจและลืมตาช้าๆก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบมือถือที่อยู่บนโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา เบนซ์ : “เห้อ...” ถอนหายใจเบาๆ เขามองโทรศัพท์ด้วยสายตาที่เบื่อหน่าย และดูว่างเปล่าเขาค่อยๆลุกขึ้น มองไปนอกหน้าต่างบานใหญ่ เห็นวิวเมืองที่คุ้นชิน ก่อนจะค่อยๆลุกจากเตียงเข้าห้องน้ำและอาบน้ำ ผ่านไปไม่นานเขาอาบน้ำเสร็จนุ่งผ้าขนหนูพื้นเล็กออกมา ผมเปียกๆที่ถูกเสยขึ้น มีหยดน้ำไหลลงมาตากรอบหน้าและใบหน้า คิ้วทรงตรงหนา ดวงตาทรงอัลมอนด์สองชั้น เรียวยาวมีเสน่ห์แต่กลับดูเฉยชา จมูกโด่งได้รูป ริมฝีปากอมชมพูน่าจูบ ลงมาเป็นผิวตัวที่ขาวเนียนละเอียดและความฟิตจากการเล่นเวทเข้ายิมเป็นประจำอกพายไหล่กว้าง แผ่นหลังกระชับดูใหญ่จากกล้ามเนื้อ กล้ามอกฟูๆนูนพร้อมหัวนมอมชมพู ลงมาหน้าท้องที่เห็นเป็นร่อง8แพ๊ค ดูแข็งแรงแต่ก็ดูลีนในเวลาเดียวกัน และเส้นวีเชปที่ทอดลงไปใต้ผ้าขนหนูอย่างเชิญชวน เขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเปิดมันออกและเลือกเสื้อผ้าตามปกติ เขาใส่เสื้อเชิตแขนยาวสีขาว พับตรงข้อมือขึ้น1ทบ และปลดกระดุมเม็ดบน1เม็ด พอโชว์แผงอกแบบไม่โดนอาจาร์ยว่า ก่อนจะสวมกางเกงตัวเล็กสีขาวที่พอใส่แล้วเหมือแถบจะปกปิดสิ่งนั้นไม่อยู่ ส่วนกางเกงก็กางเกงสแล๊คสีดำทรงกระบอก ยาว พร้อมใส่เสื้อในกางเกงเพื่อความเนี๊ยบ ด้วยส่วนสูงถึง184 ทำให้ใส่อะไนก็ดูดี แต่ยิ่งดูดีและแพงในชุดนักศึกษาแบบนี้สำหรับเขา และไม่ลืมหยิบนาฬาข้อมือสีเงินมาสวมไว้ และไม่ลืมฉีดน้ำหอมตัวโปรดเขาเดินไปหยิบกระเป๋าเป้ตัวเก่งพร้อมยัดไอแพดและอุปกรณ์เครื่องเขียนลงไปในกระเป๋า ก่อนจะออกจากห้องก็สวมรองเท้าหนังของมหาลัย มองตัวเองในกระจก จัดแจงทรงผมของเขาให้เป็นทรงหน้าม้าของเขาให้แทรกข้าง 70/30 และเปิดประตูออกจากห้องไปที่ลิฟเพื่อลงไปชั้นจอดรถ เขาเดินตรงไปที่รถ civic rs สีขาวเงาวับ ก่อนจะขับออกไปที่มหาลัยตามปกติ
ณ มหาวิทยาลัย XX เขาขับมาจอดรถที่ตึกรวม ที่เดิมที่เคยจอดก่อนจะลงจากรถและเดินไปตามโถงทางเดินอาคาร ผู้คนสันจรกันอย่างวุ่นวาย เขาเดินขึ้นันไปและตรงไปที่หน้าห้อง 209 เขาเห็นเพื่อนของเขา โจเซฟ บาส ปอนด์ ชายหนุ่มทั้งสามที่อยู่ในชุดนักศึกษาเหมือนเขาดูสูงยาวผิวพรรณดี พวกเขายืนถือหนังสือเล่มพยายามหนาอ่านท่องจำและดูเครียดมากๆ บาส ชายหนุ่มสูงราว180 ผิวขาวเหลืองหน้าตาหล่อแบบไทยๆ หันมามองเห็นชายหนุ่มที่คุ้นเคยเดินมาก็โบกมือทัก บาส : “เห้ย เบนซ์ทางนี้ๆ” บาสเรียกไม่ดีงจนเป็นจุดเด่น เขาเห็นแบบนั้นก็เดินไปหากลุ่มเพื่อน ปอนด์ ชายหนุ่มผิวขาว สูงราว182 หน้าตาตี๋ จัดฟัน ที่กำลังเครียดกับหนังสือก็สถบออกมา ปอนด์ :“เชี้ยเอ้ย กูจำไม่ได้ว่ะ แม่ง กฏหมายห่าไรเยอะแยะใครจะไปจำได้” โจเซฟหนุ่มลูกครึ่ง ผิวขาว ผมสีน้ำตาล ตาสีอ่อน จมูกโด่ง หล่อแบบฝรั่งที่ยืนข้างๆปอนด์ก็ถอนหายใจเบาๆ โจเซฟ : “ไอปอนด์ มึงลืมอ่อว่ามึงเรียนนิติ มันต้องจำไอสัส” ปอนด์ : “โห่ มึงพูดเหมือนมึงจำได้อ่ะอีเหี้ย ไหนมึงบอกกฏมหายแพ่ง ม 537ให้กูฟังดิ้” โจเซฟอ้ำๆอึ้งๆ ดูเหมือนพยายามนึก โจเซฟ : “เอ่อ....เกี่ยวกับ.....” โจเซฟนิ่งไปสักพักจนเบนซ์พูดแทรกขึ้นมา เบนซ์ : “มาตรา 537 “อันว่าการเช่าทรัพย์สินนั้น คือ สัญญาซึ่งบุคคลหนึ่งเรียกว่า ผู้ให้เช่า ตกลงให้บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่า ผู้เช่า ได้ใช้หรือได้รับประโยชน์ในทรัพย์สินนั้นชั่วระยะเวลาหนึ่ง และผู้เช่าตกลงจะให้ค่าเช่าเป็นเงินหรือทรัพย์สินอย่างอื่นแก่ผู้ให้เช่า”” ปอนด์ : “เชี้ยยย เบนซ์ มึงเก่งจังวะ จำได้ไง” บาส : “ไอปอนด์ มึงยังไม่ชินอ่อ ไอห่านี่แม่งเป็นหุ่นยนต์” ปอนด์ : “เออว่ะ จะว่าไปตอนปี1มึงก็ได้เกรดเยอะเลยนิ เท่าไหร่วะ 3จุดดดดด...” เบนซ์ : “มึงเอาเวลานี้ไปรีบจำเถอะ อีก5นาทีเข้าห้องสอบ” เบนซ์ตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย ปอนด์ : “ค้าบพ่อ” ทั้งสาม บาส ปอน์ โจเซฟ นั่งอ่านนังสืออย่างจริงจัง ขณะที่ เบนซ์นั่งข้างมองเหม่อไปที่โถงทางเดินเหมือนมีอะไรในใจ ไม่นาน ทั้งสี่ก็เดินเข้าห้องสอบและผ่านไปราว2ชม. เสียงอ็อดดังขึ้น หมดเวลาสอบ บาส โจเซฟ ปอนด์ และเบนซ์ เดินออกมาปอนด์เหยียดแขนสองข้างขึ้นด้วยความเมื่อก่อนจะครางออกมา ปอนด์ : “เอืออออออ! เสร็จแล้วเว้ย วิชาสุดท้าย กูว่ากูก็ทำได้เยอะเหมือนกันนี่หว่า” โจเซฟ : “เออ กูเห็นไอปอนด์แม่งนั่งจดทุกครั้งที่กูเงยหน้าขึ้น555” ปอนด์ : “ช่วยไม่ได้วะ จังหวะนั้นสมองแม่งลื่นปรื้ดๆ” บาส : “555 เออๆ ว่าแต่เที่ยงนี้กินไหนดีวะ มึงว่าไงเบนซ์” ทั้งสามหันไปมองเบนซ์ที่กำลังกดมือถืออยู่ เบนซ์เงยหน้าขึ้นมามองทั้งสามคนด้วยสีหน้าเรียบเฉย เบนซ์ : “โทดทีว่ะ พอดีกูมีไปกินข้าวกับเบลเที่ยงนี้” ปอนด์ : “แหมมม พ่อคุณ ตั้งแต่คบกับเบลนี่ไม่ค่อยปกินข้าวกับพวกกูเลยนะ” โจเซฟ : “โห่ไอปอนด์ ถ้ากูมีแฟนกูก็ไม่มานั่งกินข้าวกับพวกมึงหรอก โดยเฉพาะมึง” ปอนด์ : “อ่าว ไอเหี้ยนี่” ทั้งสองดูเหมือนจะเริ่มมีเรื่องกันจนบาสเข้ามาห้าม บาส : “เออไอสัส พอก่อน งั้นไอเบนซ์.......อ่าว” บาสหันไปก็เห็นเบนซ์เดินหันหลังไปไกลแล้ว
เบนซ์ที่เดินลงมาใต้คณะก่อนจะเห็นแฟนสาวตัวเองยืนรออยู่ เบล หญิงสาวหน้าตาสวยผมยาวถึงกลางหลังสีน้ำตาล สูงราว168 ผิวขาวนวล รูปร่างสมส่วน ผอมเพรียว ที่อยู่ในชุดเสื้อนักศึกษา กระโปรงทรงพีท โชวขาอ่อนที่ขาวเนียน เบล : “สอบเป็นบ้าง” เบนซ์ : “ก็ดี....ไม่แย่” เบล : “ไม่แย่?? เคเลย ไม่แย่ก็ไม่แย่ เห็นเมื่อคืนหายไปทั้งคืน” เบนซ์ : “ก็อ่านหนังสือนั่นแหละ ไม่มีไรหรอก” เบลมองด้วยสายตาหรี่ๆ เบล : “โอเค เชื่อก็เชื่อ งั้น.....กินข้าวไหนดี จะกินนี่หรือกินระหว่างทาง” เบนซ์ : “กินเลยก็ได้ จะได้ยิงยาวทีเดียว เค้าขี้เกียจขี่ลงทางด่วนด้วยรถติด” เบล : “อ่า ได้ แต่เค้าขอเลือกร้านนะ” เมื่อพูดจบ ทั้งสองก็เดินไปหาข้าวกินภายในมอ เมื่อนั่งกินเสร็จทั้งสองเดินไปที่รถของเบนซ์เปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ เบนซ์ : “เสื้อผ้าเธอมีแค่นี้ใช่มะ พวกโน๊ตบุ๊ค ไอแพด เอามาครบยัง” เบล : “ครบละจ้า กระเป๋าแบรนด์นี้ใส่ของได้เยอะมากกก” เธอพูดพร้อมตีกระเป๋าเป้สีชมพูใบใหญ่ “แล้วเธออ่ะ ไม่เอาไรมาเลยอ่อ” เบนซ์ชี้ไปที่กระเป๋าเป้ใบดำที่อยู่เบาะหลังรถเบนซ์มองแบบเหลือบๆที่เบลก่อนจะค่อยๆปลดเกียร์และขับออกไปถนนที่นำไปสู่จุดหมาย..... ตลอดเส้นทางเบลนั้นนั่งพูดตลอด ในขณะที่เบนซ์เองก็เงียบไม่ได้พูดอะไร ดูเหมือนจะเข้ากันได้ สักพักเบลก็หลับไป ส่วนเบนซ์ยังคงขับรถเงียบๆแต่สายตาของเบนซ์เองก็ดูว่างเปล่า เฉยเมย จนกระทั่งเวลาผ่านไปราว4ชม. เขาขับรถมาถึงจังหวัดบุรีรัมย์ เขาหันไปพูดประโยคแรกหลังจากที่ไม่ได้พูดมานาน เขาสะกิดเบล เบนซ์ : “เบล บ้านเธออยู่อำเภอไหนนะ ตั้งGPSที” เบล : “อื้มๆ ได้ๆแปปนะเธอ...หมู่บ้าน xxx อ่ะ ถ้าไปไม่ถูกก็ปลุกเค้านะ” เบลหยิบโทรศัพท์และตั้งGPS ไปยังบ้านของเธอ เธอดูไม่ได้สนใจมากนักเพราะพึ่งตื่นก่อนที่เธอเอามือถือให้เบนซ์ดูและเบนซ์ก็ขับไปตามหมุดนั้น ซึ่งไม่นานเธอก็หลับไปอีกรอบ ตกเย็น ท้องฟ้าก็เปลี่ยนเป็นสีส้มยามเย็น เบนซ์ขับมาตามหมุดก่อนที่เบนซ์จะขมวดคิ้ว เพราะข้างหน้าเป็นทางแยกและGPS บอกให้เข้าไปทางซ้ายซึ่งเต็มไปด้วยป่าสองข้างทาง แตกต่างจากทางขวาที่เป็นถนนหลัก เบนซ์ : “เธอแน่ใจนะ ว่ามันถูก” เขาหันไปมองเบลและยังเห็นว่ายังหลับอยู่ เขาถอนหายใจเบาๆ เบนซ์ : “ชั่งหัวแม่ง” เขาพูดเบาๆก่อนจะขับไปตามทาง
แม้จะเย็นและพอมีแสงอยู่บ้าง แต่ป่านี่ก็สูงและหนาพอจะทำให้มันดูวังเวงหน้ากลัว เขาขับไปสักพักไม่เจอบ้านเรือน ไม่เจอใคร ถนนก็เป็นถนนลาดยางขรุขระ จนเขาเริ่มสงสัยและอยากจะปลุกเบลมาถาม แต่ก่อนจะได้ถามเขาขับรถไปเห็น คนคนหนึ่ง เป็นหญิงชราผมหยิกฟูเขา เนื้อตัวอวบๆ สูงไม่มาก ใส่เสื้อผ้าขาดๆ ผ้าถุงสีเลือดหมู แกลากกระสอบไปบนถนนรุกรัง เขาคิดว่าอาจจะเป็นคนแถวนี้ เลยขับไปใกล้และจอดข้างๆยายแก่ๆคนนั้น เขาลดกระจกลงฝั่งแฟนของเขาและมองเห็นใบหน้าของแก แกดูเป็นหญิงวัย70 ผิวคล้ำๆ ผมหยิกฟูสีขาวโพลนปลายผมสีดำ ดั้งไม่มี ริมฝีปากดำคล้ำ แกดูเป็นคนอวบๆ ใบหน้าเหี่ยวแก่ชรา เขามองไปทางแก เบนซ์ : “เอ่อ...ขอโทษนะครับ ยายครับ ทางนี้ใช่ทางไปหมู่บ้าน xxx ไหมครับ” หญิงชราคนนั้นมองมาที่เบนซ์แต่ไม่ได้พูดอะไร เธอยิ้มๆเห็นฟันของแก แกฟันดำเหมือนคนสมัยก่อน แต่ยืนจ้องหน้าเบนซ์ปานจะกลืนกิน จนเบนซ์เริ่มขนลุก เขาก็รอ แต่ยายก็ไม่ยอมพูดกับเขา เขาจึงตัดสินใจจะกดกระจกขึ้น แต่ทันใดนั้นหญิงชราคนนั้นก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแก่ๆ หญิงชรา : “ทาง....นู้น....” หญิงชราชี้ไปทางข้างหน้า ซึ่งตรงกับที่GPSนำไป แสดงว่าเขาคิดถูก เขายิ้มก่อนจะบอกขอบคุณไป ขณะที่เขาเริ่มขับรถออกไป เขาก็อดขนลุกไม่ได้ แต่เมื่อเขามองย้อนไปที่กระจกมองหลัง เขาก็ร่างยายกำลังก้มเก็บพวกขวด แกน่าจะทำถุงหลุดมือตอนเขาขับรถออกมาพอดี เห็นแบบนั้นเขาก็อดสงสารไม่ได้ เขาเลยจอดรถข้างๆทางก่อนจะหันไปหาแฟนตัวเอง เบลยังคงหลับอยู่ เขาตัดสินใจปลุกเธอ เบนซ์ : “เธอๆ ตื่นก่อน เดี๋ยวเขามานะแปปนึง” พูดเสร็จเบนซ์ก็ลงไปเลยปล่อยให้แฟนสาวที่ดูงัวเงียนั่งงงๆขยี้ตา ส่วนเบนซ์ก็วิ่งไปหาหญิงชราคนนั้นที่กำลังเก็บขวดใส่ถุงกระสอบ เบนซ์ : “ยายครับ ผมช่วย” พูดเสร็จเขาก็ก้มเก็บขวดที่กระจายอยู่แถวนั้นใส่ถุง เขาตั้งใจเก็บจนไม่ได้สังเกตุว่าหญิงชราที่แอบมองเขาอยู่นั้นแอบยิ้มเล็กๆ จนเขาเก็บเสร็จ เขาก็ยื่นถุงกระสอบให้หญิงชรา หญิงชราก็รับมันโดยสัมผัสมือเขา เบนซ์รู้สึกถึงมือที่หยาบกร้านสัมผัสลงบนมือของเขา เขายิ้มเจื่อนๆให้หญิงชรา ก่อนจะขอตัว เบนซ์ : “เอ่อ..ขอตัวก่อนนะครับ...” ขณะที่เขาจะเดินไป หญิงชราก็เรียกเขา หญิงชรา : “เดี๋ยวก่อนพ่อหนุ่ม....มานี่ ยายจะให้พร” หญิงชราพูดพร้อมยื่นมือของแกออกไปข้างหน้า “ก้มหัวลง” เบนซ์ตอนแรกจะไม่ทำ เพราะเขาไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ แต่ว่าเขาก็เห็นถึงความหวังดี และมันดูไม่มีอะไรเสียหาย เขาเลยเข้าไปพนมมือและก้มหัวให้หญิงชราสัมผัส ก่อนที่ หญิงชราจะยื่นมือมาสัมผัสผมของเขา เธอท่องคาถาบางอย่างพึมพัมๆ ก่อนจะดึงเส้นผม1เส้นของเขาอย่างรวดเร็วจนเขาร้องออกมา เบนซ์ : “โอ้ย! ทำไรเนี่ยยาย” หญิงชรา : “ป่าว เอ่า ทีนี่เอ็งก็ปลอดภัยจากสิ่งที่มองไม่เห็นแล้ว ไม่ต้องกลัวไอหนุ่ม” เบนซ์ทำหน้างงๆ ก่อนจะยกมือไหว้ และเดินกลับขึ้นรถไป เขานั่งในรถมองไปข้างหน้าอย่างงงๆว่าเกิดอะไรขึ้น เบลที่นั่งขำกับคลิปในติ๊กต๊อกก็หันมามองเขา เบล : “เป็นไรอ่ะ และลงไปทำไม” เบนซ์ : “ป่าว ก็เห็น...” เบนซ์มองไปข้างหลังก็ไม่เห็นหญิงชราคนนั้นแล้ว มันทำให้เขางงนิดหน่อย แต่ด้วยเป็นคนที่ไม่ชอบพูดหรืออธิบาย เขาเลยเลือกจะปล่อยไป “ป่าว ไม่มีไร ชั่งมันเถอะ......สรุป ถูกใช่ไหม ทางนี้” เบลหยักหน้า เบนซ์จึงขับรถไปต่อโดยไม่ได้สนใจอะไรมากนัก
สักพักเพียบแค่5นาที เบนซ์ก็ขับรถมาถึงหมู่บ้านเล็กๆ เบนซ์ขับตามทางที่เบลบอก ก่อนจะถึงบ้านทรงไม้สองชั้นยกสูง ชั้นล่างเปิดโล่ง พื้นคอนกรีท มีห้องครัว โซนทำอาหาร เปลญวณและโต๊ะหวายตัวใหญ่ใต้ถุน และพวกรถมอไซต์จักรยานที่จอดพิงข้างๆ ส่วนบันไดขึ้นชั้นสองจะอยู่ด้านหน้าหน่อย อยู่ห่างจากรั้วไม่เท่าไหร่ ด้านหน้าปลูกสวนเป็นรั้ว สูงประมาณเอว ด้านหลังบ้านเป็นพื้นที่โล่งๆมีรั้วสวน และมีห้องน้ำที่แยกออกจากตัวบ้านอยู่ชั้นล่างตามสไตล์คนบ้านนอก หน้าบ้านของเบลที่ติดกับถนนอีกฝั่งจะเป็นป่าทอดยาวตลอดแนว ในส่วนใต้ถุนก็มีแม่ของเบลที่เดินมาหน้าบ้านปู่ก็กำลังรถน้ำสวนหน้าบ้าน ในขณะที่ย่าของเบลกำลังผัดอาหารอยู่ เบนซ์ขับรถไปจอดข้างรั้วบ้านก่อนจะลงไปพร้อมกับเบล เบล : “แม่!! เบลกลับมาแล้ว” แม่ : “โห่ มาเกือบดึกเลยน้าา เหนื่อยกันไหม กินอะไรก่อนไหม” เบนซ์ : “หวัดดีครับแม่....” เขาไหว้ขณะที่มองสำรวจบริเวณรอบๆ ในหัวค่ำวันนั้นท้องฟ้าเริ่มมืด ถนนมืดมิดมีเพียงแสงสว่างจากหลอดไฟใต้ถุนบ้านหลังนี้ เบนซ์ เบล แม่ ปู่ และ ย่า นั่งล้อมวงกินข้าวใต้ทุนบ้าน พูดคุยกันอย่างสนุกสนานตามปกติ ขณะที่ทุกคนกำลังกินอยู่ จู่ๆปู่ก็ตะโกนเสียงดัง ปู่ : “นั่นมาอีกแล้ว!!!! ออกไป!!” ทุกคนตกใจและหันไปมองพร้อมกันก็เห็นหญิงชราหัวฝู อวบๆผิวคล้ำๆ ยืนยิ้มอยู่นห้ารั้วบ้าน เบนซ์มองตาโต เขาจำได้ดีว่าคนนั้นคือใครหญิงชราที่บอกทางเขาเมื่อเย็น ปู่เดินไปที่หน้าบ้านพร้อมหยิบไม้ แกเดินไปทำท่าขู่ ปู่ : “ออกไป!!!” แกตะโกนเสียงดัง หญิงชราเดินไปช้าๆแต่ยังคงมองมาทางเขา เบนซ์รู้สึกหัวใจเต้นแรงผิดปกติแถมมีเหงือไหลออกมาก เขามองหญิงชราเดินหายไปท่ามกลางความมืด จนมารู้ตัวอีกทีเบลก็สกิดเขา เบล : “เธอ เป็นไร....เหงือออกเยอะจังร้อนหรอ?” เบนซ์ : “อ่อ....อะ...อื้ม...” เขาพยักหน้า พูดเสร็จย่าก็หันผัดลมไปหาเบนซ์ ปู่ก็เดินกลับมา มานั่งที่โต๊ะไม้หวายที่พวกเขานั่งอยู่ เบล : “นั่นยายจวญหรอ ทำแกเปลื่ยนไปขนาดนั้นอ่ะ เบลไม่อยู่แค่5เดือนเองนะ” ย่า : “ตอนเอ็งไม่อยู่มันมีเหตุการ์ณเกิดขึ้นเยอะ ชาวบ้านเล่าว่า ไอจวญแกเล่นของ” เบล : “เล่นของ!? เล่นตอนเบลไปอ่ะหรอ” ย่า : “หมอธรรมแกบอก ไอจวญมันเล่นมานานแล้ว แค่ไม่มีใครรู้ จนมีคนไปเห็นแกทำลับๆล่อๆที่สุ้มไก่ชาวบ้าน พอเช้ามาไก่ก็หายคนเลยว่าแกเป็นปอบ” เบนซ์ : “ปอบ?” ย่า : “ใช่จ้ะ ปอบ พอคนเริ่มสงสัย ผู้ใหญ่บ้านก็พากันไปบุกบ้านไอจวญ และค้นบ้านก็พบพวกของปลุกเสก เล่นของ สิ่งกาลกิณีมากมาย ผู้ใหญ่บ้านแกก็โกรธ เพราะไม่กี่วันก่อนเมียแกพึ่งคลอดลูก กลัวมันไปทำไม่ดีไม่ร้ายลูกของแก แกเลยพังข้าวของทั้งหมดและเอาออกมาจุดไฟเผา ไอจวญมันก็ร้องๆๆ จนมันเหมือนเห็นอะไรบางอย่าง มันกลัวก่อนจะวิ่งหนีหนีเข้าป่าไป เขาว่าของมันเข้าตัว หลังจากนั้นแกก็ชอบมาเดินเรร่อนไปทั่ว ว่ากันว่าบ้านไหนแกไปยืนบ้านนักมักจะมีหมาไม่ก็แมวหายไป แต่แปลกเนอะพ่อ บ้านเราก็ไม่ได้เลี้ยงหมาหรือแมว มันมายืนทำไม” ปู่ : “ข้าก็ว่า ปกติจะเป็นมันเดินผ่าน ร้อยวันพันปีไม่เห็นมันมาหยุดหน้าบ้านเรา” เบนซ์ : “.....น่าสงสารยายเขานะครับ” เบนซ์ก้มลงพูดด้วยเสียงเบาๆ” ปู่ : “โอ้ย ไอหนุ่ม เองจะไปสงสารมันทำไม มันเป็นปอบ มันบ้า!!” เบนซ์ : “บ้า?.....” เบนซ์ลุกขึ้นยืนและเริ่มมีน้ำเสียงความโกรธและชี้ไปที่ปู่ “บ้าแบบไหนวะ คนที่บ้าก็มีแต่พวกชาวบ้านโง่ๆที่พากันไปบุกบ้านคนอื่น ทำลายทรัพย์สิน และยังไล่แก รังเกียจ ตีโพยตีพายไปมั่วอีก เพราะไอความเชื่อโง่ๆที่เล่าต่อกันมา ใครกันแน่ที่บ้าวะ!?” เบ้นซ์ตาแข็ง เสียงหอบดังหน้าอกหายใจขึ้นลง มีเหงื่อรอบกรอบใบหน้า ก่อนที่เบลจะลุกขึ้นมาตบหน้าเบนซ์ เบล : “เบนซ์ พอได้แล้ว!!” เบนซ์หลังจากถูกตบก็ได้สติ....เขามองไปที่เบลก่อนจะพูดอะไรไม่ออก ย่า : “เอ่อ...เออๆ....ข้าว่าไปอาบน้ำนอนกันดีกว่า เริ่มมืดแล้ว ป่ะๆ”
ทุกคนเริ่มแยกย้ายกันไปอาบน้ำ บนบ้านชั้นสองขณะที่เบนซ์กำลังนั่งทบทวนตัวเองเรื่องเมื่อตอนนั้น จู่ๆเบลก็เข้ามาในชุดผ้าขนหนู ผมเปียก เบล : “เสร็จแล้ววว เธออาบต่อได้เลยนะ ทุกคนอาบเสร็จหมดละ” เธอเดินเข้ามาในห้องไปนั่งที่โต๊ะข้างแป้ง ก่อนจะเริ่มเป่าผม แต่เบนซ์ยังดูเหม่อๆนั่งกุมมือข้างเตียงจนเบลสังเกตุ เบล : “เห้ย เป็นไร กังวลเรื่องเมื่อเย็นอ่อ อย่าคิดมาเลย ปู่เค้าแกโอเค เพราะเค้าบอกไปว่าแกไม่เชื่อเรื่องผีไรงี้ ไม่มีไรแล้ว” เบลมองเบนซ์ที่ยังก้มหน้า เธอก็ลุกขึ้นเดินมานั่งข้างๆ จับมือเบนซ์ “ขอโทษนะ ที่ตอนนั้นตบหน้าอ่ะ....แต่เธอดู....ไม่ใช่เธอเลย” เบนซ์ : ค่อยๆเงยหน้ามามองเบลและก้มลงต่ำอีกรอบ “แปลกขนาดนั้นเลยหรอ....” เบล : “ก็นะ เธอดูโกรธมาก แต่เค้าเข้าใจ อาจจะเพราะเธอเป็นคงสงสารยายแกมากที่โดนแบบนั้น เค้าก็สงสารนะเอาจริงๆ” เบนซ์พยักหน้า ก่อนที่จะถูกเบลไล่ไปอาบน้ำ เบนซ์เริ่มเปลือยกายนุ่งผ้าขาวม้า เปลือยท่อนบนเผยให้เห็นผิวที่ขาวเนียน กล้อมเนื้ออกฟู พร้อมหัวนมที่อมชมพู หุ่นกระชับลีนๆ วีเชฟที่ที่มุ่งไปจุดลับใต้ผ้าขาวม้า ก่อนที่เบนซ์จะลงไปเบลก็เดินตามมาและยื่นสร้อยพระมาให้เขา เบล : “อ่ะเธอ ใส่ไว้ปู่ให้มา แกบอกแถวนี้ของเขมรมันแรง และเธอเป็นคนต่างที่ด้วย” เบนซ์ : “อะ..อื้ม...” เบนซ์ทำหน้างงๆเหมือนจะไม่รับ แต่สุดท้ายก็รับมา แม้เขาจะไม่เชื่อเรื่องพวกนี้แต่ก็เพื่อให้แฟนสบายใจเขาเลยรับสร้อยพระ ก่อนจะเดินลงไปชั้นล่างเขารู้สึกถึงอากาศเย็นๆและลมพัดเบา เขาเดินต่อไปด้วยรองเท้าแตะและมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำหลังบ้าน
หน้าห้องน้ำเขาถอดผ้าขาวม้าออกและแขวนไว้ที่ราวตากผ้าด้านอก พร้อมกับวางสร้อยพระตรงบริเวณนั้นด้วย เมื่อเขาถอดผ้าขาวม้าออกเผยให้เห็นก้นขาวเนียนและแน่นกระชับ ในส่วนด้านหน้า....อวัยวะเพศชายที่ห้อยลงต่ำตามแรงโน้มถ่วงของโลกสีขาวนวลดูหนากว่าข้อมือผู้หญิงและยังยาวกว่า20เซน ในส่วนหัวที่อมอมชมพู สัมผัสอากาศเย็นด้านนอก ก่อนที่เขาจะเปิดประตูเข้าไปในห้องน้ำ ขณะที่เขากำลังตักขันอาบน้ำ เสียงน้ำราดลงกับพื้นก็ดังเป็นระยะๆ น้ำไหลตามร่างกายที่กำยำของเขาลงส่วนล่างที่ห้อยไปมา ขณะที่เขากำลังเพลินๆจู่ๆก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นจากด้านนอกรอบๆ เขารู้สึกสงสัยแต่ไม่ได้ทำอะไรยังคงอาบน้ำ จนในที่สุดก็เงียบหายไป แต่เบนซ์ก็ไม่ได้เอะใจเพราะคิดว่าเป็นคนในบ้านลงมาเอาของ เมื่ออาบน้ำเสร็จ เขาก็เปิดประตูออกไป หันไปที่ราวที่เขาแขวนผ้าขาวม้าไว้ จึงรีบหยิบผ้าขาวม้ามาพันรอบเอวตามปกติหลังจากนั้นก็เดินไปที่บันไดเพื่อจะขึ้นไปแต่งตัว แต่จู่ๆเมื่อเขามาถึงบันไดและกำลังจะก้าวขึ้นขั้นแรกเขาได้ยินเสียงแหบแห้งและแผ่วเบา “หนุ่ม~” เขาหันไปตามเสียง มองออกไปบริเวณรั้วบ้าน เขาพบกับยายจวญที่ยืนอยู่ เขาตาโตและมองซ้ายมองขวา ก่อนจะเดินไปหายายจวญช้าๆ เบนซ์ : “มีอะไรหรอครับยาย” ยายจวญ : “หนุ่ม~” แกพูดซ้ำหลายรอบ พร้อมมองร่างกายของชายหนุ่มตามันวาว เบนซ์ที่ยืนอยู่ภายในรั้วบ้านและมองยายจวญที่อยู่นอกรั้วบ้าน มีเพียงประตูไม้ที่อยู่ระดับเอวกั้นทั้งสอง จู่ๆเขาก็รู้สึกร้อนขึ้น ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังหนาว จากเนื้อตัวที่พึ่งแห้งจากน้ำ ก็กลับมาเริ่มชุ้มช่ำด้วยเหงือ เหงื่อเริ่มไหลลงตามหน้าผาก คอ และส่วนอื่นๆ หัวใจของเบนซ์เต้นเร็วขึ้น เลือดสูบฉีดไม่รู้ว่าเพราะอะไร จนเขารู้สึกถึงการแข็งตัว เลยก้มลงไปมอง เห็นควยตัวเองที่แข็งตรงและงัดขั้น กระดิกงิกๆเหมือนคนเงี่ยนมากๆ หัวใจเขาเต้นรัว และเริ่มหายใจถี่ เขามองไปที่ยายจวญที่กำลังมองควยเขาที่อยูใต้ผ้าขาวม้าเหมือนกัน เบนซ์หน้าแดงกับสายตาของยายจวญ รู้สึกอับอายแต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงไม่ปกปิดมัน เบนซ์ : “ยาย....มีอะไรหรอครับ.” ยายจวญ : “ยายทำของของยายหาย ช่วยยายได้ไหมจ้ะ” เบนซ์พยักหน้าช้าๆก่อนที่เธอจะเดินนำเข้าไปในป่าทั้งที่ยังนุ่งผ้าขาวม้าและรองเท้าแตะตามยายจวญไป เขาไม่รู้ทำไม ทั้งที่สมองบอกให้ปฏิเสธแต่ปากกลับตอบตกลง
ระหว่างทางเดินควยเขาก็ส่ายไปมา มันยังคงแข็ง เขาหัวใจเต้นเร็วมาก น้ำเงี่ยนก็ไหลตามทาง จนมารู้ตัวอีกทีเขาก็รู้สึกเข้ามาลึกพอสมควร บรรยากาศมืดๆ เปลียวๆ เขาเอาแต่มองตามหลังยายจวญเดินตามไปเหมือนคนไร้สติ เดินเกี่ยวพุ่มไม้บ้าง จนในที่สุดมาหยุดที่ต้นไม้ใหญ่ ยายจวญหันหลังมาเห็นชายหนุ่ม ที่เดินตามมายังอยู่ในชุดผ้าขาวม้าที่ตรงกลางนูนเด่น ยายจวญ : “แถวนี้แหละที่ยายทำของของยายหาย” เบนซ์เดินเข้ามาใกล้ยายจวญพูดด้วยเสียงแผ่วเบาและกระเสา เบนซ์ : “เดี๋ยวผมหาให้....นะครับยาย...” พูดเสร็จ เบนซ์ก็คุกเข่าลงกับพื้นและคลานบางอย่าง เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคืออะไร แค่รู้ว่าต้องหา เขาคลานหาไปสักพักจนคลานกลับมาที่ยายจวญ เขาจับไปที่เท้ายายจวญที่ตอนนี้กำลังพิงต้นไม้ อ้าขาออก เผยให้เห็นข้างใน ภายในที่มืดมิดหมอยรุงรัง เต็มไปหมด ที่มาพร้อมกลิ่นเหม็นสาป เบนซ์จ้องมองจุดนั้นด้วยสายตาที่อึ้งและหื่นกระหายทั้งๆที่ไม่ควร ยายจวญ : “บางทีของสิ่งนั้นอาจจะมีที่ที่มันควรอยู่......” ยายจวญยิ้มพร้อมอาขาออกให้กว้างขึ้น เบนซ์เงยหน้ามองหญิงชรา เหงื่อที่ตอนนี้ท่วมตัวจนไหลเป็นน้ำตก เขาค่อยๆคลานขึ้นไปถกผ้าถุงของยายจวญออก เผยให้เห็นหีของยายจวญ อูมใหญ่และมีหมอยดกดำ แคมที่เหี่ยวย่นตามอายุจนน่าเกลียด และกลิ่นเหม็นสาปของหี เบนซ์กลืนน้ำลาย มือสั้นเหมือนเจ้าเข้า สายตาที่มองมันเหมือนคนหลงเสน่ห์บางอย่าง เบนซ์ : “ของที่หายไป ตามปกติมันควรอยู่....ในนี้ใช่ไหมครับ” ยายจวญ : “ใช่จะ....” เบนซ์ : “งั้น...ใช่อันนี้ไหมครับ” เมื่อพูดจบเบนซ์ก็ถอดผ้าขาวม้าและโยนทิ้งไปแบบไม่สนใจว่าจะไปตกตรงไหน และเผยให้เห็นลำควยของชายหนุ่ม ลำสีขาวนวลผิวอมชมพูที่ทั้งแข็งตั้งตรงเหมือนถูกปั้นมาอย่างดี และงัดขึ้น ปลายอมชมพูหัวบานใหญ่เหมือนดอกเห็นที่มีน้ำใสๆไหลลงมาจากรูตลอด ยายจวญตาค้างก่อนจะนำมือมาโอบมันแต่ไม่มิด ลำของมันมีขนาดใหญ่กว่าขอมือของยายจวญด้วยซ้ำ ส่วนควยยาวก็ยาวตั้งแต่ข้อมือจนเกือบถึงข้อศอกของยายจวญ ดวงตาของยายจวญเป็นประกาย เบนซ์ : “ใช่ของที่ยายตามหาไหมครับ” ยายจวญ : “ใช่จะ มันเป็นของของยาย” เบนซ์ : “งั้นผมจะเก็บมันไว้ในที่ที่มันควรจะอยู่ให้นะครับ” พูดเสร็จเขาก็จับควยของเขานำปลายควยไปจ่อที่ปากรูหีของยายจวญที่แคมหีเหี่ยวๆของแกที่เหี่ยวออกมาอย่างน่าเกลียด เขาค่อยๆดันสะโพกไปข้างหน้าช้าๆ ทีละนิด จากหัวควยค่อยๆหายไปในความอุ่น ตามไปด้วยลำควย สีขาวเนียนที่กำลังถูกหีอุมๆดำๆกลืนกิน ความแตกต่างทำให้ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น จนในที่สุดเขาก็ดันจนสุดควย ควยที่ยาว20กว่าเซน ตอนนี้ไม่มีใครเห็นเพราะมันอยู่ในตัวของยายจวญ เบนซ์เงยหน้าขึ้น เกร็งลำตัว เบนซ์ : “อ๊าาส....ชะ...ใช่ไหมครับ...สิ่งนี้....” เขามองหน้ายายจวญ เหงื่อไหล แก้มแดง แต่สิ่งที่ยายจวญทำคือใช้มือข้างซ้ายลูบกล้ามอกและ8แพ๊คของเขา มือข้างกำอะไรบางอย่างเอาไว้ที่ปาก ยายจวญท่องคาถาบางอย่าง ยายจวญ : “อ้าปาก กินมัน” เธอสั่งพร้อมยื่นเส้นผม1เส้นสีเทามาให้เขา เบนซ์ก็อ้าปากและค่อยๆกลืนลงคอ เมื่อกลืนลงไป ทันทีเขาก็รู้สึกร้อนท้อง จากร้อนอยู่แล้วตอนนี้เหมือนมีเตาอบมาอบเขา หน้าที่แดงเหงือที่ไหล ก็มากขึ้นเท่าตัว เบนซ์ : “เชี้ย” เขาเริ่มขาสั้นก่อนจะเริ่มซอยเข้าออก จากช้าๆในตอนแรก กลายเป็นเร่งจังวะเข้าออก เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังตับๆ ลั่นป่า ยายจวญครางด้วยเสียงกระเสาที่หน้าขนลุก ขณะที่มือของแกยังคงลูบไล้ไปทั่วกล้ามเนียนๆขอบเขาและบ่นพึมพัมคนเดียว ยายจวญ : “อ๊าส์.....ของกู....” เบนซ์เริ่มซอยถี่ขึ้น หัวควยบานใหญ่ที่ขูดผนังหีของยายจวญมันยิ่งเสริมความความเงี่ยนให้เขา ไม่รู้ว่าเขาเงี่ยนหรือเขาคิดไป แต่เขารู้สึกเหมือนหีของยายจวญมันแตกต่างจากหีขอบเบล.....หีขอบยายจวญมันทำให้เขา....มีความสุข......เบนซ์เผยรอยยิ้มออกมาครั้งแรกหลังจากที่ไม่ได้ยิ้มมานาน เขามองไปที่ยายจวญที่กำลังบ่นพึมพัมเหมือนเสกคาถาอะไรบางอย่าง เขายิ้ม เบนซ์ : “เสียวควยชิบหาย ควยผมมันควรอยู่ในหีอยายจริงๆด้วย” พูดเสร็จเขาก็ค่อยๆยกสะโพกขึ้นจนควยเกือบออกจากหี หลังจากนั้นก็กระแทกกลับเข้าไปทั้งลำ ยายจวญ : “โอ้ยส์....เสียวหี....เสียวหี” เบนซ์ได้ใจทำแบบนั้นหลายรอบจนเขาก็เกือบแตกเหมือนกัน เขาเลยหยุดและจับสะโพกของยายจวญ ยกขาแกพาดบ่าก่อนจะกระหน่ำซอยอีกรอบ ไขมัน นมเหี่ยวๆ ของแกกระเพื่อมตามแรงกระแทกของเบนซ์ ยายจวญ : “โอ้ย แตกแล้ว...แตกแล้วผัวจ๋า” เบนซ์ก้มลงไปมองก็พบว่ามีน้ำหีกระเสิงออกจากหียายจวญ เลอะควยเขาและบริเวณขาหนีบของยายจวญและเขา เบนซ์ : “ตาผมบ้างละนะ” สิ้นเสียง จังหวะของเขาเริ่มเปลื่ยน เริ่มซอยเป็นจังหวะที่เขาชอบ เขาสุดออกสุดไปไม่นานเขาก็รู้สึกกำลังจะแตก เบนซ์ : “เชี้ย.....ผมใกล้แล้ว” ยายจวญ : “แตกในนะหนุ่ม” เบนซ์เห็นแบบนั้นก็ทนไม่ไหว เขายกสะโพกขึ้นจนควยเขาทั้งลำหลุดออกจากหียายจวญ และในวินาทีต่อมา “ตับ!!” เขากระแทกลงไปอีกครั้งด้วยความแรง ควยทั้งลำหายไปในหียายจวญอีกครั้ง ครั้งนี้เขากดควยเข้าให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ตามสัญชาติญาณ จนหัวควยเขาไปชนกับผนังมดลูกของยายจวญ เมื่อเข้าจุด เขาก็ปล่อยน้ำเชื้อที่เก็บมานานเข้าไปในหียายจวญ เบนซ์ : “โอ้ยยส์ เชี้ยยยย ยายมึงเอาไปให้หมด!” เบนซ์ค้างไว้ ควยใหญ่ของเขากระตุกหงิกๆส่งน้ำเชื้อเข้าไปในมดลูกล้างของยายจวญมากกว่า10ระลอก ก่อนที่มันจะหยุดกระตุกและค่อยๆถอนออกควยออก จังหวะที่ควยออกจากหีเสียงของมันดัง “โบ๊ะ” เขามองดูควยตัวเองและหียายจวญที่โบ๋อยู่ในตอนนี้ โดยปกติตอนเขาเย็ดกับเบลจะต้องมีน้ำควยเลอะออกมา แต่กลับยายจวญมันไม่มีเล็ดลอดออกมาสักหยด เหมือนหีของยายจวญกินน้ำควยเขาจนหมดเกลี่ยง เขายิ้มและกำลังจะลุกขึ้น เบนซ์ : “หียายกินน้ำควยผมคุ้มเลยนะยาย” และเมื่อยืนขึ้นจู่ๆก็รู้สึกมึนหัว โลกค่อยๆหมุน เบนซ์เริ่มเซไปมาจนล้มก้นกระแทกพื้นก่อนจะภาพค่อยๆมืดลงเรื่อยๆ ภาพสุดท้ายที่เขาเห็นคือยายจวญถือมีด และคลานสี่ขาอย่างน่ากลัวมาบริเวณระหว่างขาของเขาที่ควยยังคงกึ่งแข็งกึ่งอ่อน ก่อนที่มือหยาบๆของยายจะจับลำควยเขาและมองดูพร้อมเสียงหัวเราะที่น่าขนลุก ก่อนที่เขาจะได้เห็นว่ายายจวญทำอะไรต่อ ภาพของเขาก็ตัดไป......
To be continued
ผมพึ่งกลับมา ว่าจะแต่งแนวที่คนไม่ค่อยแต่งดู ชอบไม่ชอบติดชมได้นะครับ 5555
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์