ถึงวันที่ครอบครัวผมไปเที่ยวด้วยกัน โดยจุดหมายปลายทางของพวกเราในครั้งนี้คือ จังหวัดระยอง ตอนแรกพี่พีตั้งใจว่าจะจ้างพี่อ่อนให้เป็นคนขับรถพาไป แต่พี่ทีนอยากให้ทริปนี้มีแค่คนในครอบครัว ทั้งสองคนจึงตกลงว่าจะผลัดกันขับแทน พี่พีฝากให้พี่อ่อนกับป้าจันทร์ช่วยดูแลโฮมสเตย์ในช่วงที่เราไม่อยู่
ตอนที่พี่บอกว่า “แค่คนในครอบครัว” คงมีคนบางคนที่ไม่ได้คิดแบบนั้น พี่แอนดูไม่สบอารมณ์ตั้งแต่ขึ้นรถมา แกนั่งด้านหน้าข้างคนขับ ไม่พูดไม่จากับใคร จะได้ยินเสียงนางก็เฉพาะตอนที่หันมาดุพวกเด็ก ๆ
“เอาไป! แล้วก็อยู่กันเงียบ ๆ ด้วย อย่าเสียงดัง! รำคาญ!” พี่แอนพูดพลางโยนมือถือให้เด็กทั้งสองคน เจ้าไนซ์ลิงโลด รีบโดดไปคว้ามาเปิดเข้าเกมทันที โดยที่เจ้าไนน์มองตาปริบ ๆ เพราะหยิบไม่ทัน ผมกลอกตาอย่างหน่ายใจ ไม่ใช่เพราะเรื่องมือถือ แต่เอือมระอาเพราะคำพูดที่นางใช้กับเด็ก ๆ มากกว่า
อย่างที่ทุกคนรู้ ผมไม่ชอบให้หลาน ๆ เล่นเกมมือถือ แต่ในตอนนั้นผมตัดสินใจทำในสิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิด โดยการยื่นมือถือของตัวเองให้เจ้าไนน์ “เอ้า! เอาของอาไปเล่นก็ได้ แต่ให้เล่นแค่ 30 นาที พอนะ”
“ขอบคุณครับ” ไนน์รีบคว้ามือถือผมไปเปิดเกมด้วยความดีใจ ที่ทำแบบนั้น เพราะสิ่งที่ผมไม่ชอบที่สุดในตอนนี้ก็คือ การที่หลานชายคนใดคนหนึ่งได้ของบางอย่างแล้วอีกคนไม่ได้ ส่วนเรื่องมือถือ ผมก็รู้แหละว่าถึงยังไงก็คงห้ามไม่ได้ แทนที่จะห้ามเด็ดขาดถือโอกาสสอนให้หลานรู้จักแบ่งเวลาให้เป็นจะดีกว่า
ระหว่างทางผมนั่งอิงแอบอยู่กับพี่พี พูดคุยกันสัพเพเหระ ส่วนพวกแฝดพอเลิกเล่นมือถือก็สลบเหมือดกันไปทั้งคู่ ตื่นขึ้นมาก็บ่นปวดฉี่ พี่ทีนจึงถือโอกาสแวะพักไปในตัว
หลายชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดก็ถึงจุดหมายปลายทาง เราจองที่พักเป็นพูลวิลล่าหลังเดี่ยวสองชั้น สองห้องนอน มีห้องนั่งเล่นและห้องครัวในตัว พร้อมกับสระน้ำขนาดใหญ่ พวกเด็ก ๆ ตื่นเต้นกันสุด ๆ เพราะเพิ่งเคยมาทะเลเป็นครั้งแรก ถึงอย่างนั้นก็น่าอิจฉา สมัยผมได้เห็นน้ำทะเลครั้งแรกก็ตอนม.ปลาย ที่มากับบ้านทองเอกนั่นแหละ
หลังเช็คอินเรียบร้อยเราก็แยกย้ายกันไปเก็บของ พวกเด็ก ๆ รบเร้าจะไปเล่นน้ำกันไม่หยุดจนพี่พีต้องรับหน้าที่เป็นคนดูแลพาไปก่อน ส่วนผม หลังจากที่จัดของเสร็จก็เปลี่ยนเสื้อผ้าและกำลังจะตามออกไป ผ่านหน้าห้องพี่ทีนกับพี่แอน ก็ได้ยินเสียงทั้งคู่ทะเลาะกันดังแว่วออกมา
“ฉันก็บอกพี่แล้วไงว่าฉันไม่อยากมา! พี่ก็ยังลากฉันมาอีก!”
“พี่สัญญากับลูกเอาไว้แล้ว จะให้พี่ทิ้งแอนไว้ที่บ้านหรอ?”
“แล้วไงล่ะ? พวกนั้นมันไม่สนใจหรอกว่าฉันจะมาหรือไม่มา ถึงยังไงอาพวกมันก็มาด้วยนี่”
“อีกแล้ว! ทำไมทะเลาะกันทีไรจะต้องพาลไปหาไอ้นินทุกทีเลย?” ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ไม่อยากฟังต่อจึงพาตัวเองออกมาจากตรงนั้น
เอาจริงนะ ผมไม่จำเป็นจะต้องรู้สึกผิดกับการที่พี่แอนชอบด้อยค่าตัวเองแล้วเปรียบเทียบกับผม โคตรไร้สาระเลย แต่ถึงแม้ผมอยากจะบอกว่าพี่แอ่นแม่งงี่เง่าไปเอง ก็พูดได้ไม่เต็มปาก เพราะเราต่างรู้ดีว่าสิ่งที่แกหวาดระแวงนั้นเป็นเรื่องจริง
ผมเดินปล่อยความคิดมาเรื่อย ๆ จนถึงหาด ใช้เวลาไม่นานก็เจอหลาน ๆ กับพี่พีที่เล่นน้ำอยู่
“อานิน!!” น้องไนน์ตะโกนเรียกผมแล้วรีบวิ่งมาหา ยื่นมือที่กำบางอย่างอยู่ให้ผม “แบมือ” ผมแบมือรับอย่างว่าง่าย ปูลมตัวจิ๋วคลานลงมาบนมือผมก่อนจะหล่นลงไปวิ่งฉิวบนพื้นทราย ทั้งสองคนรีบวิ่งตะครุบแต่ไม่ยังไม่ไวพอ
“ไม่ใส่เสื้อ ไม่กลัวดำหรอ?” พี่พีที่เดินตามมาสมทบเอ่ยถามพลางวางมือแนบซอกคอผมแล้วลูบไล้ลงมาโอบไหล่
“แต่ปกติผมก็ไม่ได้ขาวซะหน่อย”
“นาน ๆ จะเห็นโชว์หุ่นแบบนี้ พี่ชักจะแอบหวงซะแล้วสิ”
“เหอะ!”
“อะไร? ก็จริงนี่” พี่พีเลื่อนมือลงมาโอบสะโพกผมแล้วดึงแนบกับตัว
“บางทีพี่ก็อวยเมียตัวเองเกินไป” ผมบอก พี่พีหัวเราะ “แถวนี้สาวสวยหุ่นดีใส่ชุดว่ายน้ำเป็นร้อย ใครมันจะมามองผม? ผมต้องสิต้องหวงพี่ ผมเห็นสาว ๆ กลุ่มนั้นมองพี่กันมาซักพักแล้ว” มีกลุ่มหญิงสาววัยรุ่นประมาณ 4-5 คน ที่ยืนเล่นน้ำกันอยู่ไม่ไกลใช้สายตาแทะโลมพี่พีกันอยู่พักใหญ่แล้ว จะหาว่าผมอวยผัวก็ว่าเถอะ แต่ชายหนุ่มผิวเข้ม หุ่นกำยำ สวมกางเกงว่ายน้ำขาสั้นที่เป้าอูมตุงเด่นชัด ใคร ๆ ก็คงเหลียวมองนั่นแหละ
“ผมว่ากางเกงพี่มันเล็กไปนะ ดูดิ ยิ่งโดนน้ำมันยิ่งเห็นเป็นก้อนเลย”
“ตัวนี้นินเป็นคนซื้อเองนะ”
“ไงก็เหอะ! รีบลงไปในน้ำเลย! ผมไม่ชอบให้ใครมองพี่”
“พวกนั้นรู้ว่าพี่มีเมียแล้ว เดี๋ยวก็เลิกมองไปเอง” พี่พีกดเอวแนบแน่น พร้อมใช้สองมือขยำก้นผมไปด้วย พลันสายตามองข้ามไหล่ผมไปแล้วยิ้มกวน ๆ “นินบอกว่าไม่มีใครมองนินหรอก แต่พี่ว่ามีอยู่คนนึงนะ”
“ใคร?” ผมหันซ้ายหันขวามองหา แต่ก็ไม่เห็นว่าจะมีใครมองมาทางผมอย่างที่พี่พีว่า
“โน่นไง เดินมาแล้ว”
พี่ทีนเดินมาถึงก็เกี่ยวแขนคล้องคอผม “มายืนกอดอะไรกันตรงนี้? ไม่อายคนบ้างหรอ?”
“กูกอดเมียกู จะต้องอายใคร?” พี่พีสวน “เมียมึงล่ะ?”
“ไม่ลงมา สงสัยจะนั่งรถเพลีย” พี่ทีนตอบ หลบสายตาซ่อนความจริง
“เพลียเพราะนั่งรถ หรือเพลียเพราะอะไร? กว่าจะลงมาได้! เพลา ๆ หน่อยนะเพื่อน เมียกำลังท้อง ฮ่า ๆๆ”
“ส้นตีนแน่ะ!! กูไม่ได้เอากันมาเป็นเดือนแล้ว”
“โอ้ย! พี่ต้องคุยเรื่องนี้ตอนนี้ด้วยหรอ? พวกเด็ก ๆ ก็อยู่เนี่ย!” ผมเอ็ด ทั้งสองคนหัวเราะอย่างไม่คิดอะไรก่อนจะพากันเดินลงน้ำ
“พ่อ! แม่ไม่เล่นน้ำหรอ?” น้องไนน์เอ่ยถามขึ้นมา สีหน้าและแววตาละห้อยเหมือนผิดหวังทั้งที่ยังไม่ได้ฟังคำตอบ พอเห็นว่าพี่ทีนเงียบ เด็กทั้งสองคนก็ยิ่งดูเศร้า ผมจึงเดินไปจับไหล่ไนน์ พยายามคิดคำตอบที่จะไม่ทำร้ายความรู้สึกหลาน “ตอนนี้แม่เค้ากำลังมีน้องอยู่ในท้อง ก็เลยต้องพักผ่อนเยอะ ๆ”
“อืม”
“แฝด! เอาห่วงยางมั้ย? เดี๋ยวพ่อไปเช่ามาให้ จะได้ออกไปเล่นไกล ๆ ด้วยกันได้”
“เอา/เอา” ทั้งคู่ตอบพร้อมกัน ผมปรับอารมณ์ตามหลานไม่ทันเลย
เราให้เจ้าลิงทั้งสองเกาะห่วงยางอันเดียวกันแล้วพาออกไปในจุดที่ลึกนิดหน่อยสำหรับเด็ก ๆ แต่ผมยังยืนถึงอยู่ พี่ทีนได้ที แกล้งเจ้าไนซ์ด้วยการดึงตัวออกจากห่วงยาง เจ้าตัวก็แหกปากร้องใหญ่ แต่สุดท้ายกลับชอบใจ กอดคอพ่อตัวเองว่ายน้ำเล่นอย่างสนุกสนาน น้องไนน์มองเหมือนอยากเล่นบ้าง แต่ยังกล้า ๆ กลัว ๆ ไม่ยอมปล่อยมือจากห่วงยาง
“อยากไปเล่นกับพี่มั้ย?” ไนน์ส่ายหน้า “จะอยู่กับอานิน” แม้จะปฏิเสธ แต่สายตาฟ้องว่าอยากไปเล่นด้วยกันกับไนซ์ “อานินว่ายน้ำเป็นมั้ย?”
“ไม่เป็น… แต่อาไม่ปล่อยไนน์จมหรอก ตรงนี้อายังยืนถึงอยู่” ผมยืนขึ้นจนอกลอยเหนือขึ้นบนผิวน้ำเพื่อให้หลานสบายใจ
เล่นอยู่ครู่นึง พี่ทีนก็ส่งเจ้าไนซ์ให้พี่พีดูแลต่อ ก่อนจะว่ายมาหาผมกันไนน์ เอ่ยปากร้องชวน “ไนน์ไปเล่นกับพ่อมั้ย?”
“ไนน์กลัว…”
“ไม่ต้องกลัว พ่อจับไว้ ไม่จมหรอก”
น้องไนน์ส่ายหน้ายืนยันคำเดิม พี่ทีนก็ไม่ได้คะยั้นคะยอ “เกาะห่วงยางกับอานินสนุกกว่าหรอ? งั้นพ่อขอเกาะด้วยนะ ” พี่ทีนบอกแล้วขยับตัวเข้ามาแนบชิดผมจากด้านหลัง แขนข้างหนึ่งเกาะห่วงยางหลวม ๆ ส่วนอีกข้างจับที่เอวผมก่อนจะเลื่อนขึ้นมาจนถึงหน้าอก วางคางบนไหล่ผมแล้วหันมาจูบที่ต้นคอผมเบา ๆ
“พี่!” ผมดุ เพราะกลัวพี่พีจะหันมาเห็น แต่เหมือนว่าเสียงผมนั่นแหละที่ดึงความสนใจพี่พี
“กอดหน่อยไม่ได้หรอ?” พี่ทีนกอดผมแน่นกว่าเดิม จนผมรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่กำลังดันบั้นท้ายผมอยู่ “ไนน์ พ่อกอดอานินได้มั้ย?”
“ได้ครับ!” เจ้าตัวแสบตอบ
“เอ้า!”
“แล้วพ่อหอมอานินได้มั้ย?”
“ได้ครับ!” พอเจ้าไนน์ตอบแบบนั้น พี่ทีนก็หอมแก้มผมฟอดใหญ่ ผมทำเป็นดิ้นขัดขืนพอประมาณ พี่ก็ยิ่งโอบกอดผมไว้แน่น คลื่นน้ำซัดกระแทกทำตัวเราทั้งคู่โยกไหว พี่ทีนบฉวยโอกาสเสียดสีท่อนลำแข็งของตัวเองกับก้นผมอย่างตั้งใจ ใบหน้าผมร้อนผ่าว พ่นลมหายใจหนัก กลัวทุกอย่างจะเลยเถิดผมจึงรีบดันตัวพี่ออก พี่ทีนเองก็เหมือนจะเริ่มมีสติ จึงยอมถอยแต่โดยดี แต่ยังเกาะห่วงยางอยู่แบบนั้น
เราจ้องหน้ากันครู่หนึ่ง ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมถามพี่ทีน “พี่… จริงหรอที่บอกว่าพี่กับพี่แอนไม่ได้…”
“ห้ะ? อือ ตั้งแต่ก่อนจะรู้ว่าท้องแล้ว” พี่ทีนหลบสายตาเหมือนกำลังอาย แต่ก็ตอบออกมาตามตรง
“ทำไมอ่ะ?”
“ก็…” พี่ทีนเงียบ คงพยายามคิดหาเหตุผล “เค้าไม่ให้ไง ฮ่า ๆๆ”
ผมแกล้งหัวเราะคลอไปด้วยเพื่อไม่ให้พี่เขิน แต่แล้วมือปลาหมึกก็เริ่มแผลงฤทธิ์อีกครั้ง พี่ทีนจับมือผมข้างหนึ่งแล้วดึงลงไปใต้น้ำ ให้ผมเกาะกุมท่อนเอ็นแข็งจากด้านนอกกางเกง ผมขืนมือดึงออก แต่พี่ยังจับรั้งเอาไว้ จ้องตาผมแล้วกระซิบเบา ๆ “อิจฉาไอ้พีมันเนาะ หิวเมื่อไหร่ก็ได้กิน”
“พี่! พูดดี ๆ เจ้าไนน์ก็อยู่เนี่ย!”
“อะไร? พี่หมายถึงกับข้าวไง”
“หรอ?” ผมปล่อยมือจากห่วงยางยกขึ้นมาตีหน้าผากมันไปทีนึง เจ้าไนน์หัวเราะชอบใจ
“เออดิ! อยากกินพะโล้ฝีมือนินจัง… เนอะ ไนน์อยากกินพะโล้ฝีมืออานินมั้ย?”
“อยากครับ อานินทำได้มั้ย?”
“ไว้กลับไปบ้านอาจะทำให้กินนะ”
“ให้กินจริงนะ?” พี่ทีนถามแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
“พี่อ่ะ อด!”
“อดหรอ?” พี่ทีจับแก้มผมทั้งสองข้างแล้วหอมซ้ายขวา น้องไนน์ที่เห็นแบบนั้นก็พาลหัวเราะ คงคิดว่าหยอกล้อกัน
“เฮ้ย!!” เสียงพี่พีตวาด แต่พี่ทีนทำเป็นไม่สนใจดึงผมไปกอดแล้วเอนหัวซบเพื่อยั่วพี่พี
“ทำไมล่ะ? กูกอดน้องกูไม่ได้หรอ?”
“ไม่ได้!”
“หวงหรอ? นี่ ดูนี่!!” พี่ทีนระดมหอมผมต่อไม่หยุดจนผมจั๊กจี้ พี่พีรีบว่ายเข้ามาดึงตัวพี่ทีน ทั้งคู่ยิ้อแย่งกันแบบขำ ๆ พวกเด็ก ๆ ก็เห็นเป็นเรื่องตลก หัวเราะกันไม่หยุด
ในตอนนั้นผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า ก่อนหน้านี้พี่พีจับเจ้าไนซ์อยู่ แต่ตอนนี้พี่พีมาอยู่ตรงนี้แล้ว
“ไนซ์ล่ะ?” ผมถามด้วยความตกใจ ทุกคนหันกลับไปมอง เจ้าไนซ์ทำหน้าฉงน เหมือนลืมตัวว่าตอนนี้ตัวเองกำลังลอยตัวในน้ำได้เองโดยที่ไม่มีใครจับ “พ่อ!! ไนซ์ว่ายน้ำได้! อ๊อก!!” ไม่ทันจะพูดจบ คลื่นลูกใหญ่ก็ซัดม้วนครอบหัวเจ้าตัวเล็กไป พี่ทีนและพี่พีรีบพุ่งไปหาอย่างร้อนใจ แต่ไม่นานเจ้าไนซ์ก็ตะเกียกตะกายโผล่ขึ้นมา พี่ทีนรีบไปจับตัวเอาไว้ ตอนแรกเหมือนเจ้าตัวจะร้องไห้ แต่พอรู้ว่าตัวเองกำลังจะว่ายน้ำเป็น ก็ฉีกยิ้มแล้วหัวเราะออกมา พี่ทีนกอดเจ้าไนซ์ด้วยความเป็นห่วง แต่ก็ดูภูมิใจ
“ไนน์ลองหัดว่ายน้ำมั้ย? ให้อาพีสอน” ผมหันไปถามน้องไนน์ ที่ตอนนี้กำลังตกใจที่พี่ชายมีท่าทีเหมือนเกือบจะจม “พี่ไนซ์เป็นอะไรมั้ย?” น้องไนน์ตะโกนถามคนเป็นพี่ด้วยความเป็นห่วง พี่พียกมือขึ้นมาลูบหัวน้องไนน์อย่างเอ็นดู
ผ่านไปกว่าสามชั่วโมงที่เราเล่นน้ำกัน ทุกคนก็เริ่มหิว จึงขึ้นจากทะเลแล้วกลับมาที่บ้านพัก แยกย้ายกันไปอาบน้ำ
“ไหน มานี่สิ แก้มช้ำหมดแล้วมั้ง?”
“หืม?”
“ไอ้ทีนมันหอมจนแก้มช้ำหมดแล้ว” พี่พีกล่าวพลางลูบใยหน้าผมอย่างแผ่วเบา
“หึงหรอ?”
“ไม่ต้องมาพูดเลย” พี่พีดึงผมไปกอด ทั้งจูบทั้งหอมไม่หยุด อารมณ์พี่พีดูรุนแรงกว่าปกติ
“ผมรู้นะ ว่ามันทำให้พี่ยิ่งมีอารมณ์”
“ไม่ต้องมายั่วเลย”
“ทำไมผมจะยั่วไม่ได้?” ผมเกี่ยวแขนคล้องคอพี่พี โน้มตัวจูบที่ริมฝีปากอย่างเร้าอารมณ์ พี่พีเผยอปากจูบตอบ ผมซุกไซร้ลงมาที่ซอกคอ โลมเลียไล่ลงมาจนถึงอกแกร่ง พี่พียืนตัวสั่นสะท้านตอนที่ผมลากลิ้นพลางขบกัดเบา ๆ ที่หัวนมแข็งเป็นไต “อื้ออ อ่าา…” สายน้ำจากฝักบัวสาดกระเซ็นเกิดเป็นหยดน้ำเกาะตามตัว ร่างกายแกร่งร้อนฉ่า เกิดละอองไอเกาะกระจกห้องน้ำจนเป็นฝ้า เราทั้งคู่เปลือยเปล่าบดเบียดร่างกายกันนัวเนีย พี่พีกดบ่าผมลง เป็นสัญญาณบอกว่าต้องการให้ผมจัดการกับท่อนเนื้อแท่งเขื่องที่กำลังผงาดง้ำ ผมตอบสนองให้อย่างไม่ขัดขืน คุกเข่าลงคว้าท่อนลำเอาไว้ด้วยสองมือ รูดเบา ๆ สองสามทีก่อนจะใช้ปลายลิ้นแตะส่วนหัว โลมเลียน้ำอยากใสรสเค็มปะแล่มกลืนลงคอ “อ่าาห์ ซี๊ดดส์ เสียวหัวควย… อ่าาห์”
ผมแลบลิ้นเลียจากคอหยักลงไปจนถึงโคน จับลำควยแนบใบหน้าแล้วถูไถอย่างหลงใหล “อืมม อืมม”
ตอนที่ผมกำควยพี่พีเอาไว้ในมือ ทำให้ผมเผลอนึกถึงควยของพี่ทีนที่เพิ่งได้จับไปก่อนหน้านี้ นั่นทำให้ผมยิ่งเสียวซ่านในอารมณ์
ผมโขยกหัวพร้อมกับโก่งคอเขมือบกลืนท่อนลำลงคอลึกเข้าไปจนเกือบสุด “อื้ออ อ่าาห์ ซี๊ดดส์ เมียจ๋าา~ ผัวเสียว อูยย” ผมอมค้างไว้อย่างนั้น ก่อนจะค่อย ๆ ขย่อนคายควยออกมาแล้วดูดดุนต่อ
ผมทำทีเป็นโยกตัว จินตนาการว่ากำลังโดนควยอีกแท่งเย็ดอยู่ ดูพี่พีเหมือนเข้าใจในท่าทีที่ผมแสดงออกมาและยิ่งมีอารมณ์มากขึ้น มันประคองหัวผมด้วยสองมือ แล้วโยกเอวเย็ดปากผมระรัวจนผมแทบสำลัก “อืออ อ่า อ่าาห์ ซี๊ดดส์”
ผมออกแรงดูดดุน เสียงจ้วบจ้าบดังระงมคลอไปกับเสียงครางด้วยความเสียว “อ่าาห์ นิน พอก่อน! พี่จะแตก!”
ผมถอนปากออก น้ำลายและน้ำเงี่ยนปะปนกันยืดเป็นสาย พี่พีขยับตัวลงมาคร่อมผม หยิบเอาเจลล์หล่อลื่นสูตรน้ำที่เตรียมไว้บีบราดลงบนลำควยจนชุ่มแล้วจ่อที่ปากรู ค่อย ๆ ออกแรงดันส่วนหัวเข้ามา “อืก อืออ” ไม่ว่าจะโดนเย็ดมากี่ครั้ง แต่ทุกครั้งที่พี่พีเสียบหัวควยเข้ามาก็ยังสร้างความเสียดเสียวในท้องน้อยเหมือนทุกที ลำควยขนาดใหญ่ค่อย ๆ ครูดผนังลำไส้ หูรูดเกร็งตอดบีบรัดเป็นจังหวะ จนกระทั่งพี่พียัดควยเข้ามาจนสุดลำ “อูยยย รูนินตอดไม่หยุดเลย เดี๋ยวพี่ก็แตกพอดี” พี่พีทิ้งน้ำหนักกดแช่ลำควยเอาไว้อย่างนั้น เพื่อเห็นผมหายเกร็งแล้วจึงค่อย ๆ เขยิบเอวเนิบ ๆ ช้า ๆ
เม็ดเหงื่อผุดบนร่างกายของพี่พีเป็นภาพที่ผมมองไม่เคยเบื่อ รอยยิ้มเย้ายวน กับคำรักที่พร่ำบอก กระตุ้นอารมณ์ให้ผมยิ่งเสียวเกินทนไหว มันจับขาผมยกขึ้นพาดบ่าข้างหนึ่ง แล้วซอยเอวเย็ดไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องลั่นห้อง เราต้องเปิดน้ำให้แรงขึ้นเพื่อกลบกเสียง “โอยย อ่าาห์ เมียพี่เย็ดมันส์ควยสุด ๆ อ่าห์”
“อืออ อืออ ควยพี่ก็ใหญ่ ผมเสียวรูที่สุดเลย อ่าาส์”
“พี่ใกล้จะแตกแล้ว ขอพี่เย็ดต่อนะ อยากเย็ดนินอีกหลาย ๆ รอบเลย”
“อึก อื้มม ผมก็จะเสร็จแล้วเหมือนกัน พี่เย็ดแรง ๆ เลย ผมจะแตกแล้ว!!”
พี่พีคำรามเสียงครางลั่น “อ๊าาส์ อ่าาห์ แตกแล้ว!! พี่แตกแล้ว!!!” ซอยเอวรัวราวเครื่องสูบ ก่อนจะกดเน้น ๆ ฉีดพ่นน้ำควยร้อนฉ่าเข้ามาในตัวผมอย่างท่วมท้น น้ำควยทะลักไหลยืดเป็นฟองตอนที่พี่พีถอนควยออกมาแล้วยัดกลับเข้าไป ผมขมิบเกร็งน้ำอสุจิพุ่งออกมาเป็นสายราดรดบนพุงตัวเอง “อื้ออ แตกแล้ว!! พี่พี!! เมียเสร็จแล้ว!! อ่าาส์” พี่พีซอยควยต่อ ยังคงพ่นน้ำรักออกมาต่ออีกหลายระรอก นี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงผมคงท้องลูกแฝดแน่นอน
เราสองคนหอบแฮ่ก พี่พีทิ้งตังลงกอดผมโดยที่ยังคงเสียบควยคาเอาไว้อย่างนั้น มันยังแข็งกระตุกหงึก ๆ ไม่ยอมลง “โอวว~ รูเมียพี่โคตรแน่น ถ้าโดนสองควยพร้อมกันจะเป็นยังไงเนี่ย?”
“อื้ออ ไอ้บ้า!! ไม่เอา!!” แม้จะรู้สึกเสียว แต่ผมไม่กล้าพอที่จะลองหรอก สมมุตินะ คนที่เป็นไปได้ที่สุดก็ต้องเป็นพี่ทีน และขนาดควยของทั้งสองคนก็ไม่ใช่น้อย ๆ ยัดเข้ามาพร้อมกัน ตูดผมแหกพอดี แต่เอ๊ะ! ทำไมพี่พีถึงถามออกมา?
“พี่อยากให้พี่ทีนเย็ดผมหรอ?”ผมดันเอวพี่พีให้หยุด ถามด้วยสีหน้าจริงจัง “พี่ไม่หวงผมเลยหรอ?”
“หวงสิ! พี่หวงเมียพี่ที่สุดเลย แต่…”
“แต่?”
“ก็แบบ…กับไอ้ทีนมันไม่เหมือนกัน อย่างที่พี่เคยบอก ทุกอย่างพี่ให้นินตัดสินใจ ถ้านินไม่อยากพี่ก็ไม่ฝืน”
“อ้าว แล้วเอาจริง ๆ พี่อยากมั้ย?” พี่พีนิ่ง แต่ผมรู้จักผัวตัวเองดี ท่าทางแบบนั้นเฉลยคำตอบหมดแล้ว
“พี่มีเรื่องจะสารภาพด้วย” ใจผมแป้วเลยตอนที่พี่พีพูดคำนั้น ไม่รู้หรอกว่าเรื่องอะไร หรือร้ายแรงแค่ไหน แต่มันเป็นคนที่ฟังกี่ครั้งก็หวั่นในใจทุกที “วันนั้นที่เราเย็ดกันในห้องครัวอ่ะ พี่เห็นไอ้ทีนมันแอบดูเราด้วย”
“ห้ะ? จริงหรอ?”
“อืม ตอนนั้นพี่โคตรเงี่ยนเลย พี่ก็เลยขอเย็ดแรง ๆ”
“อ๋อ”
“รู้ป่ะว่าไอ้ทีนมันเอาควยออกมาว่าวด้วย” พี่พีพูดแล้วหัวเราะเบา ๆ อย่างขบขัน แต่ผมสิ ทั้งอึ้งทั้งตกใจ
“บ้า! พี่ทีนเนี่ยนะ? พี่โม้แล้ว!”
“จำได้ป่ะที่นินบอกว่าลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้านไอ้ทีน แต่หลังจากเราเย็ดกันเสร็จ โทรศัพท์นินก็ตั้งอยู่บนโต๊ะกินข้าว” ผมนึกย้อนกลับไป ทำให้รู้ว่าที่พี่พีบอกน่าจะจริง เพราะวันนั้นผมลืมมือถือไว้จริง ๆ แต่มันก็ยากจะทำใจให้เชื่อว่าพี่ทีนจะทำขนาดนั้น แต่ก็พอเป็นไปได้แหละ เพราะพี่ทีนเองก็บอกว่าไม่ได้มีอะไรกับพี่แอนมาซักพักแล้ว
“เรื่องพี่ทีน… ผมจะอยากมั้ยก็ไม่สำคัญหรอก อย่าลืมว่าตอนนี้พี่แอนกำลังท้องนะ”
“นินถึงต้องช่วยมันไง”
“ช่วยบ้าอะไรล่ะ? มันคือการนอกใจ”
“พี่ว่าเรียกว่านอกใจไม่ได้หรอก เพราะนินกับมัน…” พี่ทีนทำหน้าคิด “ก็เหมือนกับพี่… พี่รู้ว่านินกับไอ้ทีนรักกันแบบไหน และพี่ไม่เคยรู้สึกว่ามันเป็นการนอกใจ”
“ไม่เอาหรอก ลองจินตนาการว่าถ้าผมทำลงไปจริง ๆ ผมทั้งรู้สึกผิดกับพี่ กับพี่แอน แล้วก็กับพวกแฝดด้วย ผมรู้ว่าถ้าเราทำครั้งนึง เราจะหยุดไม่ได้และต้องการมากขึ้น ถึงตอนนั้นถ้าเรื่องแดงขึ้นมาปัญหาเกิดแน่”
“อืมม แล้วแต่นินเลย”
“พี่จะมาแล้วแต่ผมไม่ได้! พี่เป็นเจ้าของผม! ผมเป็นเจ้าของพี่! ถ้าพี่อยาก พี่ก็บอกผมว่าพี่อยาก…”
“อืมม…พี่อยาก…อยากเย็ดนินต่ออีกรอบ!”
“ไม่ได้! ต้องลงไปกินข้าวแล้ว เดี๋ยวพวกแฝดเข้ามาตาม”
“อ้าว! ไหนเมื่อกี้บอกจะให้พี่เย็ดอีกรอบไง?” พี่พีทำท่างอแง ดันเอวอัดควยเข้ามาในตัวผมไม่ยอมเอาออก
“เมื่อกี้ผมเสียวผมก็พูดไปเรื่อย”
ตอนแรกพี่พีก็ไม่ยอม จะเย็ดต่อให้ได้ แต่เสียงเด็ก ๆที่มาเคาะประตูเรียก ทำให้เราต้องแยกตัวออกจากกันแล้วรีบอาบน้ำ “กินข้าวเสร็จ คืนนี้ผมก็อยู่กับพี่ทั้งคืนอยู่แล้ว พี่จะเย็ดผมยันเช้าก็ได้ถ้าพี่ไหว”
“พูดแล้วนะ!” พี่พีถามย้ำ ผมก็พยักหน้าตอบไป รู้ว่าถึงยังไงก็คงทำกันอีกแค่ครั้งหรือสองครั้งก็น่าจะเต็มที่แล้ว แต่ผิดคาดสุด ๆ ไม่รู้ว่าพี่พีมันเงี่ยนมาจากไหน คืนนั้นมันเย็ดผมมาราธอนจนเกือบตีสามเลย กว่าจะได้นอน ทำให้ผมนึกถึงคำพี่ทีนขึ้นมา “อิจฉาไอ้พีมันเนาะ หิวเมื่อไหร่ก็ได้กิน”
เวปมีปัญหารึเปล่านะ? ลงไปแล้วรอบนึง พอกลับมาเช็ค พบว่า ข้อความหายไปกว่าครึ่ง
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์ 