ตอนที่ 1 : ยิ้มแรกของเรา  
  
 เสียงกลองเชียร์ “ตุ้ม! ตุ้ม! แชะ!” ดังสะท้อนทั่วสนามหญ้าหลังเลิกเรียน แดดยามเย็นทอดผ่านต้นชมพูพันธุ์ทิพย์ที่เริ่มผลัดใบ ลมพัดเบาๆ จนเศษกลีบดอกปลิวลอยไปตามแรงอ่อนโยนของมัน บนสนามมีนักเรียนหลายสิบคนกำลังซ้อมเชียร์กันอย่างขะมักเขม้น  
 ท่ามกลางเสียงหัวเราะและความวุ่นวาย มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่แถวหลังสุด เขาชื่อ “นัท” — เด็กปีสองที่ไม่ค่อยพูดกับใครเท่าไหร่ ใบหน้าธรรมดาแต่มีรอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนจนทำให้คนรอบข้างรู้สึกสบายใจ  
 วันนี้เป็นวันแรกที่เขามาร่วมชมรมเชียร์ หลังจากที่เพื่อนลากมาเพราะ “อยากให้ลองดู เผื่อได้เจอคนใหม่ๆ” ซึ่งนัทก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่รู้สึกว่าบรรยากาศตรงนี้มันอบอุ่นแปลกๆ  
 “เอ้า! แถวหน้าโน้น ตั้งขบวนใหม่!” เสียงเข้มของรุ่นพี่ดังขึ้นจากด้านหน้า  
 นัทเงยหน้าขึ้น — แล้วเห็นเขา  
 “พาย” รุ่นพี่ปีสาม หัวหน้าฝึกเชียร์ของโรงเรียน สูงกว่าเล็กน้อย ผิวคล้ำแดดจากการซ้อม แต่เวลายิ้มทีไรเหมือนแดดยามเย็นจะสว่างขึ้นอีกนิด ดวงตาคมแต่ดูอบอุ่นจนใครๆ ก็อดมองไม่ได้  
 “เด็กใหม่เหรอ?” พายเดินเข้ามาหยุดตรงหน้านัท “ค…ครับ” นัทตอบเบาๆ “ชื่ออะไร?” “นัทครับ” “อืม ชื่อเหมาะดี ดูเรียบร้อยเหมือนคนชื่อเลย” พายพูดพร้อมรอยยิ้ม แล้วหันไปหยิบกลองมาวางใกล้ๆ  
 ระหว่างซ้อม พายคอยเดินวนตรวจท่าทางของแต่ละคน เสียงของเขาดังชัดเจนแต่ไม่ดุ มีจังหวะอบอุ่นเหมือนเสียงเพลง นัทพยายามทำตามที่พายบอก แต่ทุกครั้งที่พายเดินมาด้านหลัง ความรู้สึกแปลกๆ ก็แล่นขึ้นมาทุกที  
 “ยิ้มหน่อยสิ เดี๋ยวคนดูจะกลัวมากกว่ามีแรง” “ฮะ? เอ่อ… ยิ้มครับ” “แบบนั้นแหละ ดีมาก”  
 พายพูดพร้อมเอื้อมมือมาแตะแขนนัทเบาๆ เพื่อปรับท่าทางให้ถูก ตอนนั้นเอง หัวใจของนัทเต้นแรงจนกลัวว่าอีกฝ่ายจะได้ยิน  
 เสียงกลองยังดังต่อเนื่อง แต่สำหรับนัทแล้ว ทุกจังหวะเหมือนเสียงหัวใจของตัวเองกำลังบอกอะไรบางอย่างที่ยังไม่เข้าใจ  
 หลังซ้อม พายเรียกนัทไว้ “เฮ้ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาช่วยพี่ตั้งอุปกรณ์หน่อยสิ คนอื่นกลับหมดแล้ว” “ครับ…” “ดีมาก เด็กใหม่ตั้งใจแบบนี้ พี่ชอบ” พายพูดพลางส่งยิ้มอีกครั้ง  
 นัทยิ้มตอบ ทั้งที่ไม่รู้จะพูดอะไรดี พายหันกลับไปเก็บของ ส่วนลมเย็นๆ ที่พัดผ่าน ก็พาเอาความรู้สึกบางอย่างเข้ามาในใจของนัท — ความรู้สึกที่เขายังไม่กล้าเรียกว่า “ชอบ” แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้มของพาย หัวใจของเขามักจะเต้นแรงกว่าทุกเสียงกลองในสนาม  
 และนั่น… คือวันแรกที่เสียงหัวใจของนัทเริ่มดังขึ้น ในสนามเชียร์ที่มีใครอีกคนกำลังยิ้มให้เขาอยู่ 💓  
 
 
 |