เมื่อผมโดนลวนลาม บทที่ 4.1 โดนรูดกลางห้องสมุด

rokuta1993

หลังกลับจากค่าย ปอนด์พยายามใช้ชีวิตให้เป็นปกติ ซึ่งโชคดีที่ช่วงนี้เป็นสัปดาห์ก่อนสอบ ทำให้หลายวิชาก็ปิดคอร์สไปแล้ว ปอนด์เลยแทบไม่ต้องเข้าเรียน และไม่ต้องไปเจอหน้าเพื่อนสนิทของเขา
% H/ q; B' v% m/ D+ Q7 q# O6 A" L  @
; l$ E: D% |9 l/ W/ E+ J3 Eภายในห้องมืดสลัว มีเพียงแสงจากหน้าจอโน้ตบุ๊กที่เปิดค้างไว้ส่องกระทบร่างเปลือยท่อนบนของเขา กล้ามเนื้อแน่นขึ้นเล็กน้อยจากการเล่นบาสช่วงที่ผ่านมา และร่องหน้าท้องที่เริ่มเป็นลอนชัดๆ ยิ่งมองก็ยิ่งทำให้รู้สึกอะไรบางอย่างคุกรุ่นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ปอนด์นอนนิ่งอยู่แบบนั้น มือข้างหนึ่งวางพาดหน้าท้อง ส่วนอีกข้างเลื่อนลงไปใต้ขอบกางเกงบ็อกเซอร์ สัมผัสโดนควยตัวเองเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ รูดขึ้นลงช้าๆ โดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเริ่มทำเมื่อไหร่

9 `* ^% f  Q% V" `ในหัวเขามีแต่ภาพในค่ายวันนั้น ตอนที่เขาโดนพี่กล้าลูบตรงหน้าท้องตอนกลางดึก ลมหายใจอุ่นๆ ชิดอยู่แถวๆ หู ร่างเปลือยเปล่าของเขาถูกดันแนบกับพื้นเต็นท์ เสียงเสียดสีเบาๆ จากเนื้อกับเนื้อ และแรงขยับที่สม่ำเสมอที่ตรงก้น
9 B( `$ G! t+ b: w
“อือ...” ปอนด์ครางเบาๆ ในลำคอ มือกำควยแน่นขึ้น ความรู้สึกมันแปลกมาก… เขาไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องแบบนั้น แต่พอคิดถึงทีไร ใจมันเต้นแรงทุกที เขาหลับตาแน่น เริ่มสาวควยถี่ขึ้น ภาพในหัวมันชัดจนเหมือนเกิดขึ้นตรงหน้า เขานอนนิ่ง ไม่ขยับ ไม่แม้แต่จะลืมตาให้รู้ว่าตื่นแล้ว แต่ก็รู้สึกทุกอย่าง ทั้งตอนที่โดนมือใหญ่ๆ จับที่หัวควย ลูบขึ้นลงเบาๆ ก่อนจะใช้นิ้วโป้งวนเล่นที่ปลายควยจนแฉะ
+ G0 H" l* T  R9 a. B
, A8 B, c5 @+ c“อ๊า… ซี๊ด...” เสียงครางหลุดออกมาจากปากโดยไม่ตั้งใจ ร่างกายเกร็ง มือรูดถี่จนทนไม่ไหว แล้วน้ำเงี่ยนขาวข้นก็พุ่งออกมาราดเต็มหน้าท้อง เขากัดปากแน่น ขาสั่น ไหล่กระตุกไปทั้งตัว

" s5 K  _+ H. H/ Y& c. |ปอนด์นอนนิ่งอยู่แบบนั้น หายใจหอบ เหงื่อเต็มแผ่นหลัง ควยยังกระตุกเบาๆ แม้จะเสร็จไปแล้ว แต่ในหัวเขาก็ยังมีแต่ภาพเดิมๆ วนซ้ำเหมือนฝังอยู่ในจิตใต้สำนึก ภาพที่มันควรจะน่ารังเกียจ แต่มันกลับทำให้เขาแตกได้ทุกครั้ง

แม้จะพยายามข่มใจตัวเองไม่ให้คิดถึงเรื่องในค่าย แต่พออยู่คนเดียวเมื่อไหร่ ความคิดก็วกกลับไปที่เดิมทุกที ปอนด์รู้ดีว่าเขาจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ เขาจึงตัดสินใจว่าจะออกจากห้องไปหาที่อ่านหนังสือสักแห่ง เพื่อเบนความสนใจจากความรู้สึกคุกรุ่นในอก ซึ่งห้องสมุดมหาวิทยาลัยกลายเป็นตัวเลือกแรกที่ผุดขึ้นมาในหัว

ช่วงสอบแบบนี้ คนก็เยอะตามปกติ แต่ปอนด์เลือกขึ้นไปชั้นบนสุดของอาคาร ห้องสมุดตรงชั้นนั้นมีบรรยากาศเงียบกว่าด้านล่าง แม้คนจะเยอะเพราะใกล้สอบ แต่ไม่มีใครส่งเสียง ทุกคนต่างก้มหน้าอ่านหนังสือของตัวเอง โต๊ะไม้สีน้ำตาลเข้มเรียงเป็นแถวอย่างมีระเบียบ แสงจากหลอดไฟ LED สีขาวนวลสะท้อนลงบนพื้นเงาสะอาด เสียงแอร์เบาๆ ผสมกับเสียงกระซิบของกระดาษที่ถูกพลิกอย่างแผ่วเบา
; ~. O- @% g$ B& T
ปอนด์เลือกโต๊ะไม้ที่อยู่ริมผนังกระจก โต๊ะขนาดสำหรับสี่คน ถูกจับจองไปแล้วสองที่ฝั่งตรงข้าม เป็นนักศึกษาชายที่เขาไม่รู้จัก ต่างคนต่างก้มหน้าอ่านหนังสือโดยไม่แม้แต่จะเงยขึ้นมามองเขา ส่วนที่นั่งข้างๆ ปอนด์ยังว่างอยู่
0 O) r! C3 u4 v& x
เขาวางกระเป๋าเป้ลงเบาๆ แล้วหยิบชีทรายวิชาวิศวะวางตรงหน้า ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ไม้เบาะหนังที่เย็นวาบจากแอร์ ปอนด์สวมเสื้อยืดคอกลมสีเทาเข้ม กับกางเกงวอร์มของมหา’ ลัยตามสบาย ช่วงแขนล่ำๆ ที่เปลือยจากเสื้อแขนสั้นมัดกล้ามชัดเจน ผิวขาวเนียนสะอาดตาที่สะท้อนกับแสงไฟบนเพดานอย่างเงียบๆ เขาเปิดชีทอ่านช้าๆ พยายามไม่คิดอะไรนอกจากเนื้อหาตรงหน้า แต่จังหวะที่ปลายนิ้วเขาเลื่อนไปโดนขอบโต๊ะโดยบังเอิญ ความเย็นจากเนื้อไม้กลับทำให้ร่างกายสะท้านวูบโดยไม่ตั้งใจ

- r9 r' j  d1 G; B- @! ~0 Xเขาหยุดมือเล็กน้อยก่อนจะกลั้นหายใจ แล้วข่มใจให้จดจ่ออยู่กับหน้ากระดาษอีกครั้ง เสียงแอร์เบาๆ กับกลิ่นกระดาษผสมกลิ่นไม้จากโต๊ะทำให้หัวใจเขาสงบลงบ้าง แต่จู่ๆ ก็มีแรงสะกิดเบาๆ จากเก้าอี้ข้างตัว ใครบางคนดึงเก้าอี้ออกเบาๆ แล้วนั่งลงข้างๆ เขาโดยไม่พูดอะไร
5 L- L, P9 B/ s4 ^
ปอนด์เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยด้วยความเคยชิน มองผ่านหางตา เห็นว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ดูรุ่นราวคราวเดียวกัน ใส่แว่น หน้าตาคมเข้ม ผิวคล้ำแดดเหมือนคนซ้อมกีฬาเช่นกัน อีกฝ่ายวางโน้ตบุ๊กลงบนโต๊ะเบาๆ แล้วหยิบหนังสือออกจากกระเป๋าโดยไม่พูดอะไร

ปอนด์ไม่ได้คิดอะไรนัก แค่พยักหน้าเบาๆ ให้ตามมารยาทก่อนจะก้มหน้ากลับไปอ่านต่อ ทว่าในใจลึกๆ เขากลับรู้สึกว่าช่องว่างข้างกายที่เคยเงียบสงบนั้นเปลี่ยนไป รู้สึกได้ถึงแรงลมหายใจเบาๆ กับอุณหภูมิอุ่นๆ จากร่างข้างตัว แม้ทั้งคู่จะไม่แตะกันเลยแม้แต่นิดเดียว

2 F$ X- w* Y( z% g" E, bปอนด์ก้มหน้าอ่านต่อ แต่รู้สึกเหมือนสายตาของใครบางคนข้างๆ กำลังมองผ่านมาที่เขา ราวกับกำลังสำรวจบางอย่างผ่านหางตา โดยไม่ให้เจ้าตัวรู้ตัว ปอนด์ไม่ได้หันไปมองกลับ แต่สันหลังกลับเย็นวาบขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เขาขยับตัวเล็กน้อย เปลี่ยนท่านั่ง เอาข้อศอกวางพาดขอบโต๊ะ ทำท่าคล้ายกำลังจดอะไรลงบนสมุด แต่จริงๆ แล้วเป็นเพียงข้ออ้างเพื่อจะได้ก้มตัวลงมากขึ้น เพื่อให้แน่ใจว่าเสื้อที่เขาใส่อยู่จะไม่ร่นจนเห็นผิวเนื้อด้านข้างมากเกินไป แต่ในใจเขา กลับไม่สามารถห้ามภาพซ้อนในหัวได้เลย ภาพของใครบางคนที่มองเขาขณะที่เขาหลับสนิท... มือใหญ่ๆ ที่ไล้ลงมาตามแนวท้องอย่างเงียบเชียบ... เสียงครางในลำคอของตัวเองในคืนนั้นที่ยังคงดังก้องอยู่ในใจ
, Y( k9 S& K4 Q1 A
ปอนด์หลับตาแน่นเพียงชั่วครู่ สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้นอีกครั้ง
6 M8 h" M( g  j+ ?4 T
& L+ D# y. |9 d# O; H# L  [# y/ C* J‘กูมาอ่านหนังสือ… ไม่ใช่มาเงี่ยน’ เขาด่าตัวเองในใจ กำปากกาจดโน้ตแน่นขึ้นอีกนิด พยายามไล่ทุกอย่างในหัวออกไป แต่มือข้างหนึ่งกลับเผลอขยับลูบท้องตัวเองเบาๆ ราวกับจะปลอบให้สงบลง ความนิ่งเงียบของห้องสมุด กลับกลายเป็นความอึดอัดในใจเขาอย่างประหลาด ราวกับเสียงหัวใจตัวเองกำลังเต้นดังจนอีกฝ่ายอาจจะได้ยิน
  p- A$ l( v( x* x& j
7 o. D; M( e1 o! f( Qเสียงเลื่อนเก้าอี้เบาๆ ดังขึ้นตรงหน้า พร้อมกับจังหวะที่นักศึกษาชายสองคนซึ่งนั่งฝั่งตรงข้ามปอนด์ขยับตัวลุกขึ้น คนหนึ่งบิดขี้เกียจเบาๆ พลางเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์ที่วางบนโต๊ะ ส่วนอีกคนก็ปิดหนังสือในมืออย่างเงียบๆ

$ K7 l$ z% Q9 \; K) r' W" E9 R- `“ไปหาน้ำกินก่อน ฝากของด้วยนะ” หนึ่งในนั้นพูดเสียงเบา ก่อนทั้งสองจะพากันเดินออกไปโดยยังวางกระเป๋าและชีทเรียนไว้บนโต๊ะตามเดิม เป็นสัญญาณชัดว่าคงไม่ได้ไปนาน
0 f4 B8 }. s: A+ L4 ~3 p
ปอนด์ยังคงนั่งนิ่ง พยายามก้มหน้าลงกับชีทตรงหน้า แม้ใจจะไม่ได้อยู่กับบทเรียนเลยสักนิด ความเงียบของห้องสมุดที่เหมือนจะช่วยให้มีสมาธิ กลับกลายเป็นความอึดอัดแปลกๆ ที่เกาะแน่นอยู่ในอก

แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นข้างตัว ทำให้เขาสะดุ้งเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว

9 ]( m8 q/ X6 J7 Q, x& a“นี่… นายคือปอนด์ใช่ไหม” เสียงทุ้มแต่สุภาพดังแผ่วข้างหู ทำให้ปอนด์หันขวับไปทันทีด้วยความแปลกใจ เขาไม่คิดว่าจะมีใครเรียกชื่อเขาในสถานการณ์แบบนี้ ชายหนุ่มผิวคล้ำแดด ใส่แว่น หน้าคมชัด เสื้อยืดสีเข้มเรียบๆ นั่งอยู่ข้างๆ เขาในระยะไม่ถึงครึ่งแขน อีกฝ่ายมองมาพร้อมรอยยิ้มบางๆ แต่แววตานิ่งลึก เหมือนมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่
. ^4 _+ }7 H3 z6 l1 {
“เอ่อ… ใช่” ปอนด์ขมวดคิ้วเล็กน้อย “รู้จักเราได้ไงอะ”
9 I% k' o; ]5 n: ~
“เราเรียนวิชาตั้งแคมป์กับนายไง” อีกฝ่ายตอบ “เราโอม จำได้ไหม ไปค่ายเดียวกันเมื่อวันก่อนน่ะ”

3 v7 v8 ]. ]9 y0 y+ e! l3 Hปอนด์ชะงัก ใจสะดุดวูบทันทีเมื่อได้ยินคำว่าค่าย... ภาพเก่าๆ แล่นกลับเข้ามาในหัวเหมือนสั่งได้… ผ้าปูเต็นท์ที่ชื้นเหงื่อ กลิ่นร่างกายที่เหม็นอับผสมกลิ่นน้ำว่าวที่แห้งเกรอะ… ตอนตื่นขึ้นมาในความมืด มีแค่คลุมตัวอยู่… ความรู้สึกเหนียวๆ ที่ง่ามขา และคราบขาวข้นที่แห้งติดหน้าท้อง...
& B$ B& r$ x4 e7 T, O  @
' x2 ~. D; ^" m$ [- w: y' Q“อ๋อ… เหรอ” เขาขานเบาๆ อย่างเลี่ยงๆ แล้วพยายามก้มหน้ากลับไปอ่านหนังสือ แต่สมาธิกลับเตลิดหายไปหมด
$ T7 g2 i! D* h( O8 B( w. M7 N, G) b
0 f+ b! T$ c$ aโอมยังคงนั่งนิ่งอยู่ข้างๆ ก่อนจะพูดขึ้นต่อด้วยน้ำเสียงปกติ แต่คำที่พูดกลับทำให้ปอนด์ชะงักไปทั้งตัว

- g3 y* m9 \' u& i0 J& B1 E“เราได้ยินมาว่า นาย… แก้ผ้านอนในเต็นท์ด้วยเหรอ”
+ m4 l" J4 J/ T" U. n( H
ปอนด์เงยหน้าขึ้นทันที ดวงตาเบิกขึ้นเล็กน้อยเหมือนถูกจับได้ ริมฝีปากเม้มแน่นเหมือนลังเลว่าจะตอบยังไงดี หัวใจเขาเต้นแรงจนเหมือนจะหลุดออกมานอกอก

‘ใครพูดถึงเรื่องนี้… แล้วโอมรู้เรื่องมากแค่ไหน…’
( F9 b9 {  L+ p, C0 ?* e
“เอ่อ… ก็… ใช่” ปอนด์ตอบออกไปในที่สุด แม้เสียงจะเบาเหมือนลมหายใจ เขาฝืนยิ้มบางๆ พลางหลบสายตา แต่รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าสายตาของโอมไม่ได้ละไปไหนเลย มันมองตรงมา ไม่ใช่มองหน้า แต่ต่ำกว่านั้น… จ้องที่ลำตัวเขาเหมือนกำลังจินตนาการตามคำพูดเมื่อครู่
1 u1 ^9 i2 S9 z  p
เขาไม่กล้าขยับแม้แต่นิด ความร้อนแล่นวาบขึ้นที่ท้ายทอยและใบหู ความเงียบระหว่างพวกเขากลับยิ่งทำให้ทุกอย่างชัดเจนขึ้นราวกับเสียงหัวใจของเขาดังอยู่คนเดียว
, q1 w6 W& l. z* {( `* ~
เขาก้มหน้าลงอีกครั้ง พยายามจดจ่อกับชีทเรียนตรงหน้า ทั้งที่มือที่ถือปากกาเริ่มสั่น แต่ภาพในหัวเขากลับยิ่งชัดเจนขึ้นกว่าเดิม… สายตาของโอมที่มองเขาอยู่และคำพูดเรียบๆ เมื่อครู่ ที่ฟังแล้วกลับรู้สึกเหมือนถูกกระชากความลับออกมาวางกลางโต๊ะ

0 {7 ^- y: E* ~ปอนด์พยายามก้มหน้าอ่านชีทต่อ พยายามไล่สายตาไปทีละบรรทัดตามตัวหนังสือที่พร่ามัวตรงหน้า แต่ไม่มีคำไหนที่เข้าไปถึงสมองเลยแม้แต่นิดเดียว ยิ่งมีโอมมานั่งข้างๆ ยิ่งได้ยินเสียงหายใจแผ่วๆ ใกล้หู ยิ่งคิดถึงเรื่องคืนนั้นในค่าย ทำให้หัวใจของเขายิ่งเต้นแรงจนเหมือนจะดังไปทั่วทั้งโต๊ะ
) f8 Q9 t! g8 N7 A- ?0 R
ปอนด์กัดฟันแน่น ลมหายใจเริ่มติดขัด รู้สึกถึงแรงเต้นตุบๆ ในกางเกงที่เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ควยของเขาแข็งขึ้นจนแน่นตึงไปทั้งลำ ตั้งโด่ดันกางเกงวอร์มออกมาอย่างชัดเจนจนต้องรีบขยับขาไขว้กันใต้โต๊ะ เขาเหลือบมองข้างๆ ผ่านหางตา เห็นโอมนั่งนิ่งๆ จดโน้ตอย่างตั้งใจเหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลย แต่กลับยิ่งทำให้ใจเขาปั่นป่วนแปลกๆ เหมือนกับตอนโดนลวนลามตอนหลับ
, |9 m( [* F3 Y# U; g
ความเงี่ยนมันพุ่งขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้ ลามจากท้องน้อยขึ้นมาจุกแน่นในอก ในลำคอ และในหัว
) m1 H' Z0 s; C# l
+ @3 n  m# q8 f' u! B- L‘ถ้าโอมเอื้อมมาสัมผัสกูบ้าง… มันจะเป็นยังไง…’
) X3 O$ r+ v- `, ?
ปอนด์กลืนน้ำลายลงคอเบาๆ ควยเขากระตุกตุบเบาๆ ใต้กางเกง มือที่ถือปากกาสั่นน้อยๆ จนเขาต้องวางมันลงบนโต๊ะ กลัวจะหลุดมือ ภาพในหัวเริ่มบิดเบี้ยวไปเรื่อยๆ เขาเผลอจินตนาการถึงโอมก้มหน้าลงมาใกล้ มือลูบจากหน้าท้องเขาลงไปใต้ขอบกางเกง สัมผัสที่อุ่นและหนักแน่นไล้ผ่านควยของเขาช้าๆ เขาหลับตาแน่น พยายามข่มความคิดทุกอย่างออกไป แต่ยิ่งห้าม… มันก็ยิ่งแรง
: @$ }# `) V9 @$ Z& Q) i6 h1 u
5 x9 [& B, h9 Y- ~& Z/ ]1 H. V, I‘กูบ้าไปแล้วรึเปล่า… นี่มันไม่ใช่เรื่องที่ควรจะเงี่ยนเลย…’

8 P$ T0 @8 g$ O, m5 _แต่ยิ่งคิด ร่างกายเขาก็ยิ่งไม่ฟังเลยแม้แต่นิดเดียว ปลายควยของเขาเริ่มชื้น เสียววูบอยู่ในกางเกง ขาสั่นเล็กน้อยจนต้องยกขึ้นไขว้ใหม่อีกครั้งเพื่อบดบัง มือที่วางอยู่บนหน้าท้องเกร็งแน่น ขยับขึ้นลงเล็กๆ อย่างห้ามไม่ได้ ในหัวของเขา เต็มไปด้วยเสียงหอบ เสียงคราง และภาพจินตนาการของตัวเองกับโอมในแบบที่ไม่ควรจะคิดถึง

ในที่สุด ปอนด์ก็ทนไม่ไหว เขาลุกจากเก้าอี้ทันทีโดยไม่พูดอะไร ทิ้งสมุด ชีทเรียน และกระเป๋าเป้ไว้บนโต๊ะเหมือนเดิม ร่างทั้งร้อนทั้งอึดอัดเหมือนจะระเบิดได้ทุกเมื่อ มือข้างหนึ่งรีบกดลงไปตรงเป้ากางเกงพยายามบังลำควยที่แข็งโด่แนบต้นขาไว้แน่น ก่อนจะก้าวเร็วๆ ออกจากโต๊ะ ไม่แม้แต่จะหันไปมองโอมที่ยังนั่งอยู่ข้างๆ เขาเดินเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตรงไปยังห้องน้ำชายที่อยู่สุดทางเดินของชั้นนั้น ใจเต้นแรงจนเหมือนจะทะลุออกมานอกอก
" }& y; i# |$ [. x! Q
พอเข้าไปในห้องน้ำ เขากวาดตามองอย่างรวดเร็วและพอเห็นว่าไม่มีใครอยู่เลย เขาก็รีบเลื่อนเข้าไปยังห้องส้วมห้องในสุด ปิดประตูแล้วลงกลอนแน่นทันที ร่างพิงแผงไม้หายใจหอบแรงด้วยความกระสับกระส่าย ก่อนจะเลื่อนมือไปถลกขอบกางเกงวอร์มและชั้นในลงรวดเดียว
- X, _$ h) d" t' j- g4 U. l
ทันใดนั้น ควยที่แข็งโด่เต็มที่ก็เด้งพรวดออกมา น้ำใสๆ เยิ้มอยู่ตรงปลายจนแทบจะหยด

“เหี้ยเอ้ย…” เขาพึมพำเบาๆ มองลำควยตัวเองที่สั่นตุบๆ อยู่กลางอากาศด้วยความตกใจ มือข้างหนึ่งเลื่อนไปจับเบาๆ แล้วค่อยๆ รูดขึ้นลง แต่ถึงแม้สัมผัสนั้นจะทำให้รู้สึกวูบวาบที่ท้องน้อย แต่ว่ามันก็ไม่ได้เติมเต็มความต้องการอะไรเลย

3 |/ q7 u4 `  r. @ปอนด์กัดฟัน หลับตาแน่น พยายามเพิ่มแรงรูดให้เร็วขึ้น หวังว่าจะปลดปล่อยให้มันจบๆ ไปเสียที แต่ไม่ว่าจะสาวยังไง หัวใจก็ยังรู้สึกว่างเปล่า เพราะในใจลึกๆ ของเขาไม่ได้อยากรูดเอง เขาไม่ได้อยากแตะตัวเองเลยสักนิด

สิ่งที่เขาโหยหาคือมือของใครบางคน เป็นสัมผัสที่ไม่ใช่ของเขาเอง เป็นสายตาที่มองเขาด้วยความต้องการแบบที่โอมมองเมื่อครู่ เป็นแรงกดบนท้อง นิ้วมือเย็นๆ ที่ลากลงมาจากสะดืออย่างช้าๆ แล้ววนที่ปลายควยของเขา
7 f5 c( y3 g  W6 U& _0 W
* F* ?' y; T3 Hเขาครางในลำคอเบาๆ ร่างกายสั่นสะท้าน แต่กลับยังรู้สึกว่าไม่พอ เสียงเนื้อกระทบเนื้อในห้องน้ำเงียบๆ ดังขึ้นเรื่อยๆ เหงื่อซึมเต็มแผ่นหลัง เขากัดริมฝีปากแน่น พิงหน้าผากกับแผงประตูไม้

ในหัวเขามีแต่ภาพของการโดนสัมผัสจากคนอื่น แม้รู้ดีว่าความรู้สึกแบบนี้มัน ไม่ควรจะเกิดขึ้นเลยก็ตาม แต่ร่างกายเขากลับปฏิเสธมันไม่ได้เลย
# p8 i& \; s8 c$ `5 I. a
ในที่สุด ปอนด์ก็ตัดสินใจหยุดมือที่กำลังรูดควยอย่างแรงลงกลางลำ กลั้นลมหายใจแน่นพลางสะบัดหน้าเบาๆ เหมือนจะสะบัดความคิดบางอย่างออกไป เขาปล่อยมือจากลำควยอย่างหงุดหงิด หัวควยแดงจัดที่ยังแข็งจนเต้นตุบๆ เยิ้มไปด้วยน้ำใสๆ กลับเข้าไปอยู่ในกางเกงอีกครั้งแบบลวกๆ กางเกงวอร์มสีเข้มรัดเป้าไว้แน่นจนยังเห็นเป็นทรงตุงชัดอยู่บ้าง แต่เขาก็ไม่สนแล้ว

# e0 m9 q9 O1 D! y3 H1 xปอนด์ดึงเสื้อยืดลงให้คลุมชายกางเกงไว้ แล้วเปิดประตูออกจากห้องส้วม ก่อนจะเดินไปหยุดที่หน้ากระจกเหนืออ่างล้างมือ ใบหน้าของเขาสะท้อนกลับมาในเงากระจก แววตาหรี่ปรือ ลมหายใจยังติดขัด ผมเผ้ายุ่งนิดๆ และเหงื่อบางๆ ที่เกาะอยู่บนหน้าผาก แค่สบตากับตัวเอง เขาก็รู้เลยว่า… ใบหน้าแบบนี้ มันเขียนคำว่าเงี่ยนชัดเจนขนาดไหน
: G+ p4 i) ~( t0 r( P" P0 ]9 e9 R
เขายืนนิ่งอยู่อย่างนั้นครู่หนึ่ง ก่อนที่ดวงตาจะนิ่งลงเล็กน้อย เหมือนตัดสินใจอะไรบางอย่างในใจได้แล้ว ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มกว่า ปอนด์เหลือบดูเวลาจากนาฬิกาบนผนังข้างทางเดินขณะเดินกลับเข้ามาในห้องสมุด ทุกอย่างยังคงสงบ โต๊ะหลายตัวมีคนกระจายๆ นั่งอยู่บ้าง บ้างก็อ่าน บ้างก็หลับฟุบไปแล้ว โต๊ะที่เขานั่งยังอยู่ที่เดิม ของของเขายังอยู่ครบและโอมก็ยังนั่งอยู่ที่เดิมเช่นกัน
& Z( a$ ^+ ~7 ~- H) S% o: ?
ปอนด์เดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ อีกฝ่ายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เสียงเก้าอี้ขยับเบาๆ ขณะเขาทรุดตัวลงนั่ง กลิ่นกายของโอมที่คุ้นจางๆ จากเสื้อยืดผสมกลิ่นสบู่ผู้ชายอ่อนๆ ลอยมาแตะจมูกเขาอีกครั้ง ราวกับดึงเขากลับเข้าไปในภวังค์เดิม เขาหันไปมองโอมครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงแผ่ว
8 ^* h! R, y  R( f! Y6 D8 e. Q
“เราง่วงมากเลย ของีบแป๊บนึงได้ไหม…”
8 {4 X  c! @$ R5 z( k
โอมชะงักเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นจากชีทแล้วพยักหน้าเบาๆ โดยไม่พูดอะไร ปอนด์หัวเราะแห้งๆ เล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อ เสียงที่เปล่งออกมานั้นเบาเหมือนพูดเล่น แต่แววตาของเขากลับนิ่งจริง

“ถ้าเราหลับแล้วกรนเสียงดัง… ช่วยปลุกหน่อยนะ เราเป็นคนตื่นยากอะ หลับทีหลับสนิทเลย…”
) p4 S8 Y; N: z6 l3 J2 d6 i1 ?
ปอนด์พูดพลางขยับตัวเอนศีรษะลงบนแขนที่พาดบนโต๊ะ หันหน้าหนีไปอีกทางเล็กน้อยเพื่อให้ข้างตัวโล่ง วางตัวนิ่งๆ เหมือนคนง่วงจัดที่พร้อมจะผล็อยหลับไปทุกเมื่อ แต่ในใจของเขามันไม่ได้สงบเหมือนท่าทางเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะเขารู้ ว่าคำพูดของเขาเมื่อครู่ ไม่ได้พูดเพื่อขอให้ช่วยปลุก แต่มันคือการเปิดประตูออกไปอย่างเงียบๆ
6 {- k( h) s" b, M3 V. h( y
ในใจเขากำลังหวังว่าอีกฝ่ายจะกล้าขยับเข้ามาอีกนิด กล้าทำในสิ่งที่เขาเอง… ก็ไม่กล้าขอออกมาตรงๆ

หัวใจของปอนด์เต้นแรงในความมืดใต้เปลือกตา แม้เขาจะทำเป็นหลับไปแล้ว แต่ทุกสัมผัส ทุกเสียง ทุกลมหายใจของคนข้างๆ เขาจะรู้สึกได้หมดเหมือนทุกครั้ง

จบตอน

สำหรับตอนอื่นๆ ที่ไม่ได้ลงในเว็บนี้ ตามไปอ่านได้ที่อีกเว็บนะครับ ไม่ค้างคาแน่นอน ใครหาไม่เจอหลังไมค์มาได้นะครับ

* z6 |* W4 m. d% y" n' q
/ t: d: {" T. L. J

thai_boys

ขอบคุณมากๆนะครับสนุกมาก

เบญจมาศ

ไรท์น่ารักที่สุด

lekthai

เสวแทนครรับ

Torataro

ขอบคุณมากครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

phitchapat2

ขอบคุณครับชอบมากๆเลย

Ta_nut1985

เสียวตามเลย

MMelonP

ขอบคุณค่ะ

Mickey1997

ขอบคุณครับ

pondxxx

ขอบคุณครับ