ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
ดู: 154|ตอบกลับ: 6

สัมผัสพิเศษ ตอนที่ 002 ได้พบหน้ากัน

[คัดลอกลิงก์]

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
198
ตอบกลับ
2157
พลังน้ำใจ
12065
Zenny
45644
ออนไลน์
1267 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวานซืน 10:33 | ดูโพสต์ทั้งหมด |โหมดอ่าน





สัมผัสพิเศษ  ตอนที่  002  ได้พบหน้ากัน




จากเหตุการณ์ในตอนที่แล้ว ....
หลังจากที่  "เขมชาติ"  หรือ  "เขม"  ได้สร้างปาฎิหาริย์ให้ผู้คนได้รับรู้กัน
เรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้น  ก็ถูกนำไปพูดต่อๆกันจนเป็นวงกว้าง


ทำให้เมื่อ  "เขม"  ถูกพ่อและแม่พาเดินทางกลับมาถึงบ้าน .....
ก็ได้มีผู้คนมากมาย  ต่างพากันมาเพื่อเยี่ยมเยียนไม่ขาด  แถมบางคน  ยังเอาเครื่องบูชามาเพื่อไหว้ขอพร
ทำให้ผู้เป็นพ่อกับแม่ของ  "เขม"  เกิดความรู้สึกไม่สบายใจ  เพราะเกรงว่า  "เขม"  จะถูกคนกลุ่มนี้ทำให้กลายเป็นเด็กไม่ปกติ


พ่อและแม่ของ  "เขม"  เลยตัดสินใจพา  "เขม"  มากราบ  "หลวงตาคง"  เจ้าอาวาสในวัย 60 ปี ณ วัดประจำหมู่บ้าน
เพื่อขอความเมตตาจากท่าน  ให้ช่วยหาทางออกให้กับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ ณ ตอนนี้
ซึ่งการพา  "เขม"  มาที่นี่  นับว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง .... ด้วยเพราะ  "หลวงตาคง"  ได้หาทางออกโดยการบอกให้หลายคนทราบว่า .....


"เขม"  คือเด็กปกติคนหนึ่ง  และไม่มีความพิเศษใดๆ
หากแต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับผู้เป็นแม่ของ  "เขม"  นั้น  เกิดจากความพอดิบพอดีเท่านั้น  มิได้มีเรื่องของคุณวิเศษใดมาเกี่ยวข้อง
ซึ่งหลังจากพูดจบ .... "หลวงตาคง"  ก็แสร้งทำกลอุบายบางอย่างเพื่อทดสอบให้ทุกคนเชื่อว่า .... ความวิเศษไม่มีอยู่จริง


ก่อนจะเอ่ยปากบอกให้ชาวบ้าน  และเด็กในวัด  พากันเอาเรื่องนี้ไปบอกต่อๆกัน  เพื่อให้ชาวบ้านเลิกงมงาย
แล้วจากนั้น ..... "หลวงตาคง"  ก็ได้อุ้ม  "เขม"  เพื่อพาเดินไปยังอุโบสถเก่าประจำวัด  พร้อมกับพ่อและแม่ของ  "เขม"  ด้วย
หากแต่ยังไม่ทันก้าวเท้าพ้นธรณีประตูอุโบสถเข้าไปข้างใน  ฟ้าฝนก็เทลงมากระหน่ำ  พร้อมกับเสียงร้องลั่นของ  "เขม"  ที่ดังกังวาล


"หลวงตาคง"  เลยก้มหน้าลงมองใบหน้าของ  "เขม"  ด้วยความเมตตาอยู่ชั่วครู่  พร้อมกับสวดมนต์อะไรบางอย่างออกมาเบาๆ
จากนั้น  ก็ก้าวเท้าข้ามธรณีประตูพา  "เขม"  ผ่านเข้าอุโบสถไป .... โดยมีพ่อและแม่ของ  "เขม"  เดินตามมาติดๆ
กระทั่งเมื่อ  "หลวงตาคง"  วางเขมลงบนพื้นหน้าพระประธานอันศักดิ์สิทธิ์ .....


พายุที่โหมหระหน่ำนั่นก็มีอันสงบเงียบลง  พร้อมกับ  "เขม"  ที่หยุดร้อง  และหลับปุ๋ยไปอย่างนิ่งสนิท
"หลวงตาคง"  เลยพยักหน้ารับสิ่งที่เกิดขึ้นเล็กน้อย  ก่อนที่จะหันหน้ามาหาพ่อและแม่ของ  "เขม"  พร้อมกับย้ำถามทั้งสองคนว่า ....
พวกเขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้แล้วใช่ไหม .... และพอเดาได้ใช่ไหมว่า .... นั่นคือเรื่องไม่ปกติธรรมดา


ซึ่งพ่อและแม่ของ  "เขม"  ก็เอ่ยปากรับคำ  "หลวงตาคง"  อยากเข้าใจ
พร้อมกับถาม  "หลวงตาคง"  ว่า .... เรื่องที่เกิดขึ้นจะดี  หรือร้ายแบบไหน  และมีทางแก้ไขได้หรือไม่
"หลวงตาคง"  ที่นั่งฟังอยู่  จึงหลับตาลงทำสมาธิอยู่ชั่วครู่  ก่อนจะลืมตาขึ้นมาแล้วพูดกับพ่อและแม่ของ  "เขม"  ว่า .....


"เด็กนี่นาสงสารนัก  เขาเกิดมาอายุสั้น  เพราะเกิดอยู่ผิดที่ผิดทาง ..... อันที่จริงแล้ว  เขาควรไปเกิดอยู่กับใครคนนึงมากกว่า"


พอ  "หลวงตาคง"  พูดจบ  ก็หันหน้าไปมอง  "เขม"  อย่างเมตตาอีกนิดนึง
ก่อนที่จะหันกลับมาพูดกับพ่อและแม่ของ  "เขม"  ว่า ..... พวกเขาอยากเลี้ยงลูกเอง  แต่ต้องรับสภาพว่าลูกจะอยู่ได้แค่ไม่เกิน 1 ปี
หรือจะยอมพาลูกไปยกให้คนที่เหมาะสมเลี้ยงดู  เพื่อให้  "เขม"  อายุยืนยาวอย่างที่ควรจะเป็น


ซึ่งพอพ่อและแม่ของ  "เขม"  ฟังจบ .... พวกเขาก็รีบตกปากรับคำว่าจะเลือกยกลูกให้ผู้อื่นดูแลทันที  ทั้งๆที่ในใจก็รู้สึกบอบช้ำ  หากแต่อยากให้ลูกมีชีวิตอยู่
"หลวงตาคง"  ที่ได้ฟัง  ก็พยักหน้ารับคำนั้นให้อย่างไม่แสดงสีหน้า  พร้อมกับนำกระดานไม้ขึ้นมาเขียนด้วยช็อคสีดำสนิท  ก่อนจะพูดว่า ....


"ลองไปดูซิ  ว่าญาติของพวกเอ็งคนไหน  ที่อยู่ไปทางทิศเหนือบ้าง  คนนั้นแหละ  คือคนที่ลูกเอ็งจะต้องไปอยู่ด้วย"


พอ  "หลวงตาคง"  พูดจบ .... พ่อและแม่ของเขมก็รีบพา  "เขม"  กลับ  เพื่อไปหาคำตอบให้กับเรื่องนี้ทันที
โดยการไปขอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่บ้าน  ให้ช่วยดูทิศทางตามแผนที่ให้ว่า .... ทิศเหนือคือทางไหน  และจากที่อยู่  ตรงจุดใดอยู่ในเขตทิศเหนือบ้าง
จนได้คำตอบมาว่า .... มีจังหวัดเลย  ที่ตั้งอยู่ ณ เขตทิศนั้น .....


และนั่น  คือสิ่งยืนยันให้กับพ่อและแม่ของ  "เขม"  ว่า .....
"หลวงตาคง"  ดูไว้ไม่ผิดจริงๆ ..... พวกเขาสองคนมีญาติที่อาศัยอยู่ทางทิศเหนือ  ณ อ.ปากชม จ.เลย
ซึ่งญาติคนนั้นมิใช่ใคร  หากแต่เป็น  "พล"  หนุ่มใหญ่ในวัย 50 ปี  ผู้เป็นปู่แท้ๆของของ  "เขม"  นั่นเอง


และเมื่อรู้แบบนี้แล้ว ......
พ่อและแม่ของ  "เขม"  เลยไม่รอช้า .... รีบพา  "เขม"  กลับมากราบลา  "หลวงตาคง"  ในทันใด
ก่อนที่จะพากันเดินทางไปหา  "พล"  ณ  ที่พักอาศัยของเขา  ที่ตั้งอยู่ใน อ.ปากชม จ.เลย  นั่นเอง


และเมื่อพ่อกับแม่ของ  "เขม"  พา  "เขม"  ไปถึงที่นั่น ....
เรื่องราวปาฎิหาริย์ก็เกิดขึ้นอีกครั้ง .... เมื่อมีพายุพัดกระหน่ำเข้ามาอย่างแรง  จนต้นไม่ไหวเอนแทบจะหักล้มลง
ก่อนที่จะมีสายฟ้าฟาดลงมาที่กิ่งไม้ขนาดใหญ่จนร่วงหล่น  สร้างความตื่นตระหนกให้กับคนในบ้านนั้นอย่างมา


จนทุกคนต้องพากันออกมาดู  และเห็นว่า ..... พ่อและแม่ของ  "เขม"  กำลังอุ้ม  "เขม"  แล้วส่งเสียงตะโกนร้องเรียกอยู่
"พล"  ผู้เป็นปู่ที่เดินออกมาและพบเห็นถึงการมาเยือน .... เลยรีบลงจากบ้านมาโอบรับผู้มาเยือนอย่างดีใจทันที
ก่อนที่จะได้รู้ว่า  "เขม"  คือหลานของตน ..... เลยทั้งดีใจ  ทั้งตื่นเต้นที่ได้พบเจอ  จนอดไม่ได้ที่จะขออุ้ม  "เขม"  ไปไว้ในอ้อมกอดของตนเอง


และนั่น ..... กลับทำให้ทุกอย่างสงบลงอย่างฉันพลัน
ท้องฟ้าที่มืดมิดน่ากลัวนั่นกลับเปิดโล่งสว่าง .... ทุกอย่างที่ดูโหมกระหน่ำเกิดการหยุดชะงักไปหมด
เหลือไว้เพียงบรรยากาศที่แสนสดใส  มีเพียงแค่หยดน้ำฝนประปรายที่เกาะอยู่ตามใบไม้ให้ดูสดชื่น


นั่นช่างเป็นเรื่องที่ทำให้ทุกคนฉงนใจอยู่ไม่น้อย
หากแต่กลับไม่มีใครสนใจมากนักนอกจากพ่อและแม่ของ  "เขม" .... ด้วยเพราะคนอื่นๆคิดว่ามันคงเป็นแค่เรื่องของธรรมชาติ
อีกทั้งทุกคนยังตื่นเต้นกับการได้เห็น  "เขม"  เลยมิได้สนใจในสิ่งที่เกิดขึ้นมากนัก


กระทั่งเมื่อพากันขึ้นบ้านมานักพูดจาทักทายกันได้ชั่วครู่นั่นแหละ ....
พ่อและแม่ของ  "เขม"  ถึงได้แสดงสีหน้าลำบากใจออกมา  ก่อนที่จะเอ่ยปากบอกกับ  "พล"  ว่า  จะขอเอา  "เขม"  มายกให้เลี้ยงดู
ซึ่ง  "พล"  นั้น  ก็หน้าบึ้งไปชั่วครู่  ด้วยเพราะคิดว่าลูกชายของตนกับลูกสะใภ้  ช่างไม่มีความรับผิดชอบในการเป็นพ่อและแม่เลย


หากแต่ทั้งสองก็ไม่ปล่อยให้  "พล"  และคนอื่นๆเข้าใจผิดไปเสียยกใหญ่
พร้อมกับรีบอธิบาย  บอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ทุกคนฟัง  จนทุกคนพากันมองหน้าไปมา  แล้วเริ่มพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่
ซึ่งนั่นแหละ  ที่ทำให้  "พล"  เข้าใจในเจตนาการมาของลูกชายและลูกสะใภ้ได้อย่างดี


จนต้องรีบเอ่ยปากรับเลี้ยง  "เขม"  เอาไว้เป็นลูกของตนเอง
พร้อมกับหันไปขอความเป็นจากเมียของตน  ซึ่งเป็นเมียใหม่  ของ  "พล"  ที่อยู่กินกันมาเป็น 10 ปี ว่าสะดวกใจไหม
"จันทร์"  หญิงสาวใบหน้าอบอุ่นนั่น  ก็ยิ้มรับให้อย่างยินดี  พร้อมกับบอกว่าเธอเองก็ไม่มีลูก  และอยากมีมากๆ  เลยยิ่งยินดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้


นั่นเลยทำให้พ่อและแม่ของ  "เขม"  รู้สึกสบายใจมากๆ  จึงได้เอ่ยปากฝากฝัง  "เขม"  เอาไว้ตามเจตนาของพวกตน
จากนั้น  พ่อและแม่ของ  "เขม"  ก็ขอตัวกลับ .... ซึ่งพวกเขาทั้งสองคนนั้น  ต้องกลับไปด้วยหัวใจที่บอช้ำมากๆ
หากแต่นี่คือทางออกที่ดีที่สุดแล้ว .... พวกเขาเลยจำต้องลากจาก  "เขม"  ไป  โดยที่มิได้อยู่เลี้ยงดูอย่างที่ควรจะเป็น


ส่วนทางด้านของ  "เขม"  นั้น .... หลังจากที่ต้องมาอยู่ในความดูแลของ  "พล"  ผู้เป็นปู่  และ  "จันทร์"  ผู้เป็นย่าแล้ว
ชีวิตของ  "เขม"  ก็ดูจะมีความสุขมากๆ .... ด้วยเพราะทั้งปู่และย่า  ทั้งรัก  ทั้งหลง  "เขม"  สุดๆ
จวบจนกระทั่งเมื่อ  "เขม"  อายุครบ 1 ขวบปี .... ก็มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น .....


เพราะอยู่ดีดี  ก็มีสายฟ้าฟาดลงมาที่ตัวของ  "เขม"  ขณะที่กำลังนอนหลับอยู่ในเปลไม่ไกลจากจุดที่  "พล"  กำลังทำไร่อยู่
นั่นเลยทำให้  "พล"  ตกใจหวาดกลัวมากๆ  จนรีบวิ่งไปหา  "เขม"  ที่เปลอย่างไม่กลัวตาย
หากแต่เมื่อไปถึง  กลับพบว่า  "เขม"  นอนอยู่ในเปลอย่างสงบไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ  มีเพียงแค่สายสิญจน์ที่  "หลวงตาคง"  ผูกมาให้ที่เกิดรอยไหม้จนขาดออก


"พล"  เลยรีบอุ้ม  "เขม"  ขึ้นมากอดไว้ด้วยความหวั่นใจทันที
ก่อนที่จะรีบพา  "เขม"  กลับไปหา  "จันทร์"  ที่บ้าน  และเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้  "จันทร์"  ฟังอย่างไม่แทบไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น
ทำให้  "จันทร์"  รู้สึกตกใจตาม  จนต้องรีบอุ้ม  "เขม"  ไปกอดเอาไว้  ก่อนจะพาเข้าห้องพระไปสวดมนตน์ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครง


แล้วก็ไม่ยอมให้  "เขม"  ออกจากบ้านไปที่ไร่ที่นาอีกเลย
จวบจนกระทั่งเมื่อ  "เขม"  อายุได้ 3 ขวบปี ..... "จันทร์"  และ  "พล"  ถึงได้ยอมพา  "เขม"  ออกจากบ้านมา  เพื่อพาไปเข้าโรงเรียนในระดับเตรียมอนุบาล
แต่การออกมาในครั้งนี้ก็เกิดปัญหา  เมื่ออยู่ดีดี  "เขม"  กลับจากโรงเรียนมาแล้วไม่สบาย  จนต้องหยุดพักอยู่บ้านอีกเป็นสัปดาห์


ทำให้  "จันทร์"  ตัดสินใจไปขอลาออกจากโรงเรียน  เพื่อให้  "เขม"  อยู่บ้าน  และตนเองคอยสอนนั่นสอนนี่เอา
ซึ่งนั่น  ก็ดูเหมือนจะเป็นทางออกที่ดี  เพราะ  "เขม"  ดูไม่ป่วยไข้  และมีความสุขตามแบบฉบับที่เด็กคนนึงควรจะเป็น
แต่แล้ว ..... เมื่อเวลาผ่านไปอีก 1 ปี  จนถึงเกณฑ์ที่  "เขม"  จะต้องเข้าเรียนชั้นอนุบาลจริงๆ


"จันทร์"  ก็มีท่าทีจะไม่ยอมให้  "เขม"  ไปเรียน  เพราะกลัวว่า  "เขม"  จะป่วยไข้เหมือนคราวที่แล้ว
หากแต่  "พล"  กลับไม่อยากให้เป็นแบบนั้น  เพราะคิดว่ายังไงเสีย  "เขม"  ก็ต้องใช้ชีวิตเป็นปกติให้ได้  เลยตัดสินใจพา  "เขม"  มาหาพ่อและแม่ของตน
เพื่อให้พาไปหา  "หลวงตาคง"  สำหรับขอทางออกในเรื่องนี้ .....


"หลวงตาคง"  ที่ได้เจอ  "เขม"  อีกครั้ง  ก็ดูจะดีใจ  และยิ้มรับการมาของ  "เขม"  อย่างยินดี
ก่อนที่จะบอกกับทุกคนว่า .... "เขม"  จะไม่มีอาการป่วยไข้อีกแล้ว  เพราะอยู่มาถึงเวลานี้ได้  แสดงว่าโชคชะตา  ยอมเปิดทางให้มีชีวิตต่อแล้ว
พอ  "หลวงตาคง"  พูดจบ .... สายลมเย็นก็พัดเข้ามาปะทะร่างของทุกคนให้รู้สึกสบายตัว สบายใจ


ก่อนที่  "หลวงตาคง"  จะบอกให้ทุกคนพากันนำ  "เขม"  ออกไปก่อน  เหลือไว้เพียงแค่  "พล"  ผู็เป็นปู่คนเดียว
เพื่อที่  "หลวงตาคง"  จะพูดคุยกับ  "พล"  ถึงเรื่องที่  "หลวงตาคง"  จับญานแล้วเห็นว่า .... ทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้น  มีกรรมเป็นเครื่องพันผูก
โดย  "หลวงตาคง"  ได้บอกกับ  "พล"  ว่า ..... อดีตเมื่อ 25 ปีที่แล้ว  กำลังหวนคืนกลับมาหา  กลับมาเพื่อทวงคำสัญญาของ  "พล"  นั่นเอง


และเมื่อ  "หลวงตาคง"  พูดจบ ....
"หลวงตาคง"  ก็ได้หยิบรากไม้ขนาดเล็กๆรากนึงมอบให้กับ  "พล"  พร้อมกับมองหน้า  "พล"  อย่างให้คำตอบ
ซึ่ง  "พล"  นั้น  ก็รับรากไม้นั้นมาถือไว้อย่างหวนถึงอดีต  ก่อนที่จะกราบลา  "หลวงตาคง"  เพื่อพา  "เขม"  เดินทางกลับมายังบ้านของตนเองเช่นเดิม


โดยหลังจากที่พา  "เขม"  เดินทางกลับมาแล้ว ....
ในคืนนั้นเอง  ขณะที่  "พล"  กำลังนอนกอด  "เขม"  และหลับตาลงพักด้วยกันอย่างสนิทบนเตียงนอนข้างๆ  "จันทร์"
"พล"  กลับฝันถึงเรื่องราวในอดีตขึ้นมา  โดยในฝันนั้น .....


"พล"  เห็นตัวเองที่อยู่ในชุดทหาร  กำลังเดินลาดตะเวนอยู่ในป่าทึบกับเพื่อนๆ  เพื่อหากลุ่มคนที่แอบขนยาเสพติดเข้ามาเพื่อจำหน่ายโดยการผ่านป่านี้
หากแต่ยิ่งเดินเข้าไปลึกมากเท่าไหร่ .... ก็หากลุ่มคนที่กระทำผิดกฎหมายไม่เจอสักที .....
ผู้บังคับบัญชา  เลยสั่งให้ทีมเดินเข้าไปในป่าลึกมากขึ้นเรื่อยๆ  จนเมื่อ  "พล"  มารู้ตัวอีกที  ก็พบว่า .....





ตนเองได้เดินหลงทางออกมาจากกลุ่มเพื่อนเสียแล้ว .....
และที่มากไปกว่านั้นก็คือ .... "พล"  ไม่รู้ว่าตนเองหลงมาไกลแค่ไหน  รู้เพียงแค่ว่า  ป่าละแวกนี้ดูอึมครึม  น่ากลัวกว่าจุดใด
เลยพยายามส่งเสียงเรียกหาเพื่อนของตนเอง  หากแต่เรียกเท่าไหร่ก็ไม่มีเสียงของใครตอบกลับ  และนั่น  ทำให้  "พล"  รู้สึกหวัดใจสุดๆ


"พล"  เลยรีบย่างเท้าเดินไปเรื่อยๆเพื่อหาทางออก  แต่สิ่งที่  "พล"  พบก็คือ .....
"พล"  ยังคงเดินวนเวียนอยู่ที่เดิม  ไม่ได้ออกห่างไปไหนเลยแม้แต่คืบเดียว ......

ขออภัย! โพสต์นี้มีไฟล์แนบหรือรูปภาพที่ไม่ได้รับอนุญาตให้คุณเข้าถึง

คุณต้อง เข้าสู่ระบบ เพื่อดาวน์โหลดไฟล์นี้ หากยังไม่มีบัญชี กรุณา สมัครเข้าเรียน

×

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
0
ตอบกลับ
309
พลังน้ำใจ
3053
Zenny
2572
ออนไลน์
339 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวานซืน 11:09 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นายกสโมสร

กระทู้
0
ตอบกลับ
52992
พลังน้ำใจ
270855
Zenny
106479
ออนไลน์
21241 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวานซืน 13:32 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สนุกมากครับ

นิสิตสัมพันธ์

โสด

กระทู้
0
ตอบกลับ
1290
พลังน้ำใจ
24839
Zenny
6941
ออนไลน์
7824 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวานซืน 14:57 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ลุ้นอะไรทำไมน้อสนุกคับ ชวนให้ติดตาม  รอตอนต่อไปคับขอบคุนคับ

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
0
ตอบกลับ
29
พลังน้ำใจ
6685
Zenny
308
ออนไลน์
721 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวานซืน 15:51 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
1
ตอบกลับ
4483
พลังน้ำใจ
44230
Zenny
23998
ออนไลน์
2910 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 07:36 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ต่อครับ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
56
ตอบกลับ
644
พลังน้ำใจ
15410
Zenny
32839
ออนไลน์
1345 ชั่วโมง
โพสต์ เมื่อวาน 08:39 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม

ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2025-9-24 10:29 , Processed in 0.086504 second(s), 27 queries .

Powered by Discuz! X3.5, Rev.8

© 2001-2025 Discuz! Team.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้