ปรสิตสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ บทที่ 1 – กำเนิดปรสิต ตอนที่ 1.1 – หมู่บ้านและชีวิตประจำวัน

AMFUSE

0 |6 `# m) l) _3 u& V

* x% d9 ^8 H# T; d
9 H* p( F% @! `8 n

อันนี้ฉบับแก้ไข และเพิ่มเนื้อหาใหม่ๆ

สามารถติดตามเพิ่มเติมได้ที่ ธัญ พิมพ์ชื่อเรื่อง

🎭 ตัวละครหลัก

ชิต (ราชาฝูง / พระเอก)

• อายุ 22 หนุ่มบ้านไร่ หล่อแต่ยากจน พ่อแม่ตาย เหลือแค่กระต๊อบกับที่นา
• ใสซื่อ ไม่เข้าใจเรื่องทางโลก มักถูกคนในหมู่บ้าน “ลอบได้” บ่อย ๆ
• เอกลักษณ์: ท่อนลำใหญ่ เรียวยาว ผิวขาว หัวแดงสด น้ำเชื้อหวานกว่าปกติ
• เป็นศูนย์กลางของฝูง → ทุกการปล่อย = การแพร่พันธุ์
  
  3 |1 S6 h% k( c6 R
  
  

แก้ว (กะเทยในหมู่บ้าน)
0 d1 A" V2 q6 q# G

• อายุ 20 แอบรักชิตมานาน
• คนแรก ๆ ที่ลอบได้ชิตหลังปรสิตเข้าสู่ร่าง
• ทำหน้าที่ “หน่อพิเศษ” → เก็บทุกหยดและส่งต่อให้ฝูง แต่ไม่สามารถสร้างทายาท
  
  
  
  0 }  e: b4 i6 z( @3 p

. O* |( u2 n0 \6 X2 [3 H

แทน (ลูกผู้ใหญ่บ้าน)

• อายุ 23 หนุ่มเกเร ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ใจร้อน
• หลังได้ชิมชิต → กลายเป็นทาสปรสิต → จุดเริ่มของการแพร่ไปยังชายอื่น
  
  
  

  
  

  
  
  

3 X9 m( G. ]# I

แก้ม (สาวชาวนา)

( o! Q, O# t2 b- Y1 {2 q

• อายุ 20 แอบชอบชิตมาตลอด
• กลายเป็นผู้หญิง “คนแรกและคนเดียว” ที่ได้ร่วมกับชิตในเชิงสืบพันธุ์
• ท้องผิดธรรมชาติ โตไวเกินมนุษย์ → คลอด “ปอ”
• ❌ หลังคลอด → ตายทันที เพราะทายาทสูบร่างกายแม่ผ่านรก
  
  
  9 q0 ]1 B! M* Z/ U4 I
    o& t8 W" E: F: x' u

ปอ (ทายาทสายตรง)

6 n5 d/ o& }7 ~, v6 Z

• เกิดจากชิต + แก้ม แต่เป็น “ลูกของปรสิต” โดยตรง
• โตเร็วผิดปกติ ภายในไม่กี่วันเป็นหนุ่มวัยรุ่น
• ใช้ได้ทุกทาง (ปาก–ช่องทางรัก–ข้างหลัง)
• ฟีโรโมนแรงกว่าชิต → ดึงดูดจนเกือบเป็นคำสั่ง
• เป็น “เจ้าชายปรสิต” ที่อาจขึ้นแทนชิตในอนาคต
  
  - J- d) _' h) O2 e! J& [) s3 L& H0 i
  / }* z) C* M$ k% j
  

4 F) t, `& d# D7 M4 s: h+ |

  I* V9 t8 r) M0 X% a' e8 [) i

0 l# ]. G! X2 [- D

/ C! e* ?: H( {) Q( b8 O/ r; ^

2 o% @6 Z6 U1 X: h  G. |# k: ^

🧬 ระยะการเติบโตของปรสิต

% Q& N) R8 u% U& ^- m' |  E  N

6 N/ n& M; f5 S0 S& \. T: r

ระยะที่ 0 – ก่อนปรสิต

• ชิตยังเป็นคนปกติ → เพียงแต่หน้าตาดี, น้ำเชื้อหวานนิดหน่อย
• มักถูกคนในหมู่บ้านลอบได้เพราะไม่ระวัง
  
  
  / A3 h6 m1 O) z4 L
  

ระยะที่ 1 – กำเนิด + แฝงตัว

• อุกกาบาตตก → ปรสิตเข้าสู่ร่างชิตผ่านรูฉี่
• ฝังในไข่แฝด → เริ่มบังคับร่างกายผลิตสาร
• อาการ: น้ำใสไหลไม่หยุด, ร่างกายร้อนง่าย
  
  
  & r2 U1 l$ `5 _! G
  

  Q4 S+ h6 A  g3 k

- @1 {* n, F' ?( D: ~; O3 b: [2 B

ระยะที่ 2 – การยึดร่างเริ่มต้น

5 E% h- t' T# e$ \

• ชิตเริ่มมีอารมณ์มากขึ้น, น้ำเชื้อหวานกว่าปกติ
• กลิ่นหอมจาง ๆ เริ่มปรากฏ
• ผู้ที่ลอบได้รู้สึกแตกต่าง แต่ยังไม่รู้สาเหตุ
  
  
  : h( I4 K3 t, z1 W# W: q3 A
  

ระยะที่ 3 – การแพร่พันธุ์

! ^" ~4 L0 d% }0 S, L1 z

• ทุกครั้งที่ชิตปล่อย → กลายเป็นการแพร่ปรสิต
• ผู้ชายที่ “กินหมด” = ทาสเงียบ
• รสน้ำหวานกว่าปกติอย่างชัดเจน
  
  ! z- O. {5 W4 J  X( Y
  5 Q% ]4 q$ |: t, K/ H
  3 B: Q3 Y5 O2 U5 y. m9 J, N

ระยะที่ 4 – ฟีโรโมนแรง

• กลิ่นหอมหวานลอยไปไกล → ดึงดูดใครก็ตามในระยะ
• ร่างกายของชิตแทบไม่ต้องพัก สามารถผลิตได้ต่อเนื่อง
• คนในหมู่บ้านเริ่มวนเวียนใกล้ชิตเหมือนแรงสะกด
  
  5 n" E! o6 Q$ A( [! Y
  % U9 D- _. n* O5 e' L4 [
  $ l# r+ f1 N* I  a, B

ระยะที่ 5 – ทายาทปรสิต

7 H5 L1 Q  @: V* f) S/ s1 x

• ชิต (หรือทายาท) + ผู้หญิง → สร้างทายาทใหม่
• ❌ หลังการคลอด → ผู้หญิงตายทันที (ร่างกายถูกสูบผ่านสายรก)
• ทายาทโตเร็ว ใช้ได้ทุกทาง และสามารถสร้างทายาทต่อไปเอง
  
  ( i) ?; z' S. M
  * i1 L- a( `3 ]  R' q0 B
  4 y, W% }; F4 _

8 ?6 [; |% C9 K. m! j

🧩 เอกลักษณ์ของชิต

1. รูปร่างและท่อนลำ

• ใหญ่ ยาว เรียวสวย ได้รูปเหมือน “งานปั้น”
• หัวแดงสดเหมือนผลทับทิมสุก → เป็นจุดเด่นสะดุดตา
• ผิวลำขาวเนียนสะอาด แม้ทำงานกลางแดด
• เส้นเลือดรอบท่อนลำชัดเจนเวลาตั้งชัน
  

2. น้ำและกลิ่น

• ช่วงปกติ (ก่อนปรสิต)
  
  
  / U' N! Y9 s( J9 M
  
  
  • น้ำหวานกว่าคนทั่วไปเล็กน้อย
  • กลิ่นหอมต้องดมใกล้ ๆ ไม่ลอยออกมา
    
• ช่วงหลังปรสิต
  
  
  
  
  
  • น้ำเงี่ยน (ใส) ไหลออกตลอดเวลา เป็นสัญญาณ “มีอารมณ์”
  • น้ำเชื้อ (ขาว) แตกแรง พุ่งกระฉูดไม่หยุด
  • รสหวานกว่าช่วงปกติ → คนที่ได้กินติดใจ
  • กลิ่นหอมหวานจาง ๆ ค่อย ๆ แรงขึ้นตามการเจริญเติบโตของปรสิต
  • ทุกหยดถูกกินหมดเสมอ (กฎของฝูง: กินหมดไม่เหลือ)
    5 |8 v5 ]( d, j/ z0 h
• 
  $ Z7 W: ~% Y1 G( J% u- u

3. พฤติกรรม

• ไม่เคยช่วยตัวเอง → ทุกการปล่อยจึง “สดใหม่บริสุทธิ์”
• ถูกคนพาไปลับ ๆ บ่อย เพราะไม่ระวัง / ไม่เข้าใจเรื่องทางโลก
• รู้สึกอาย แต่ก็ไม่เคยห้ามใครได้จริง → จึงกลายเป็น ของกลางหมู่บ้าน
• หลังปรสิตเข้าร่าง → ยิ่งถูกรีดก็ยิ่งแข็งแรง แทนที่จะเหนื่อยกลับมีแรงเพิ่ม
  3 r# H1 }* x( ~4 f

# o& Y. H; m: Y  T+ X6 q

$ x+ C* y  Q9 r' y

บทที่ 1 – กำเนิดปรสิต

ตอนที่ 1.1 – หมู่บ้านและชีวิตประจำวัน

ตอนที่ 1.1.1 – เปิดบรรยากาศหมู่บ้าน

แสงอาทิตย์แรกยามเช้าสาดลงมาบนทุ่งนากว้างใหญ่ ละอองหมอกยังลอยเหนือผืนนาและหนองน้ำที่ทอดยาวราวกับทะเลเล็ก ๆ ของหมู่บ้านแห่งนี้ เสียงไก่ขันแว่วก้องไปทั่ว เสียงจักจั่นเริ่มเร่งจังหวะราวกับบรรเลงเพลงต้อนรับวันใหม่

8 o6 e+ z& X  {; y. A# F

หมู่บ้านแห่งนี้มีบ้านไม้ไม่ถึงห้าสิบหลังเรียงรายกันเป็นกลุ่มเล็ก ๆ หลังคาสังกะสีบางหลังก็เป็นสนิม บางหลังก็ยังคงใช้ฟางคลุมเหมือนเมื่อหลายสิบปีก่อน ที่นี่ไม่มีถนนลาดยาง มีเพียงทางดินและสะพานไม้ไผ่ทอดไปตามคันนา ผู้คนรู้จักกันทุกคน แค่เห็นเงาก็รู้ว่าใครเดินมา

วิถีชีวิตของคนที่นี่เรียบง่าย แต่หนักแน่น ทุกเช้า ผู้ใหญ่จะหาบน้ำใส่โอ่ง เด็ก ๆ วิ่งตามควายร้องเล่นเสียงดัง บ้างก็ถือหนังสติ๊กวิ่งตามนกกระจอก เสียงหัวเราะเจื้อยแจ้วกลายเป็นส่วนหนึ่งของความสงบสุขที่คงอยู่มานานแสนนาน

5 ~1 w7 c4 l( P

หนองน้ำทางทิศเหนือของหมู่บ้านคือหัวใจสำคัญ ทั้งเป็นแหล่งหาปลา ที่เล่นน้ำ และเป็นเหมือนสถานที่นัดพบในยามเย็น ผู้เฒ่าผู้แก่บอกต่อกันว่า หนองน้ำนี้มีมานานกว่าหมู่บ้านเสียอีก ใครแตะต้องก็มีแต่โชค แต่ห้ามลบหลู่ เพราะมันคือ “ที่อยู่ของวิญญาณเก่าแก่” ที่คอยดูแลผู้คนมาตลอด

แม้ชาวบ้านส่วนใหญ่ไม่ค่อยสนใจตำนาน แต่ต่างก็รู้ว่าหนองน้ำแห่งนี้มีบางสิ่งบางอย่างไม่ธรรมดา เพราะเวลาค่ำ ความเงียบของมันไม่เหมือนหนองน้ำทั่วไป มันมักมีเสียงประหลาดแทรกมาเป็นระยะ คล้ายเสียงพึมพำจากใต้ผิวน้ำ

! x; s2 \! r, h* m4 s1 O

ยามเช้าของหมู่บ้านจึงเต็มไปด้วยกลิ่นฟืน กลิ่นข้าวหอม และเสียงควายที่ถูกจูงไปนา ส่วนยามค่ำคือความเงียบสงัดจนได้ยินแม้แต่เสียงใบไม้เสียดสีกัน ทุกสิ่งดูธรรมดาเรียบง่าย…แต่กลับแฝงด้วยเงาที่รอวันปรากฏ

2 o# u6 X# o* D  E0 _  D) F& l3 f

ตอนที่ 1.1.2 – วิถีชีวิตของชิต

ท่ามกลางผู้คนในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้ มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ใคร ๆ ต่างก็พูดถึงอยู่เสมอ—ชิต

  P$ T3 F  I2 W" l5 D7 f

ชิตอายุยี่สิบสองปี หน้าตาคมเข้ม ผิวสีแทนจากการทำงานกลางแดดทุกวัน เขาอาศัยอยู่เพียงลำพังในกระต๊อบไม้เก่า ๆ ริมทุ่งนา หลังพ่อแม่เสียชีวิตตั้งแต่เขายังเป็นวัยรุ่น สิ่งเดียวที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้คือที่นาผืนเล็กกับควายแก่หนึ่งตัว นอกนั้นเขาต้องพึ่งแรงกายของตนเอง

ชีวิตของชิตเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า เขาตื่นเช้ากว่าคนอื่นเสมอ ออกไปดูนาก่อนแดดจะร้อน ตรวจร่องน้ำ ดูว่าต้องซ่อมคันนาหรือไม่ ก่อนจะกลับมาหาบน้ำเข้าบ้าน จุดไฟหุงหาอาหาร ข้าวเช้าเรียบง่ายที่สุดคือข้าวสวยกับปลาย่างหรือผักต้มที่เขาเก็บมาจากสวนหลังบ้าน

กลางวันเขามักอยู่ที่ทุ่งนา ร่างกายกำยำจากการทำงานหนัก เสื้อผ้าที่ใส่ส่วนใหญ่คือผ้าขาวม้าเก่า ๆ หรือกางเกงทำงานที่ซักจนซีด บ่อยครั้งเขามักลงไปหว่านแหหาปลาในหนองน้ำ—เสื้อผ้าเปียกชุ่ม ร่างกายแน่นตึงจนผ้าที่สวมอยู่แทบไม่อาจปิดบังรูปทรงได้

+ K0 b& s) \) ?% r, d5 W

นี่แหละที่ทำให้ชิตกลายเป็นเป้าสายตาของใครต่อใครในหมู่บ้าน

5 m" \/ \1 Z5 @. @  B( ?

สาว ๆ มักแอบมองเขาตอนยกน้ำใส่โอ่ง เห็นกล้ามแขนเป็นมัด ๆ ขณะที่กะเทยวัยรุ่นก็พูดกันลับ ๆ ว่าเพียงแค่เห็นเขาเดินผ่านตลาดก็ใจเต้นแรงเหมือนจะขาดลม บางคนถึงขั้นแอบตามไปดูเวลาชิตลงน้ำหาปลา หวังได้เห็นร่างกายแน่นตึงกับท่อนลำที่ปูดออกมาในกางเกงในเก่า ๆ

8 Q2 y* N& Z0 A1 K

แต่ชิตเองกลับไม่รู้ตัว เขามีเพียงความอายทุกครั้งที่รู้ว่ามีคนมอง เขาไม่เข้าใจความหมายของการถูกแอบเล็งหรือการถูกลอบแตะต้อง เขาคิดเพียงว่า “เราแค่จนเกินไป ไม่มีใครคิดจริงจังหรอก”

* _( X! D) I" V" C' _2 d

สิ่งหนึ่งที่คนใกล้ชิดรู้กันดีคือ ความซื่อของชิต เขาแทบไม่เคยออกไปเที่ยวกับใคร นอกจากไปช่วยงานบุญหรืองานวัด เขามักทำงานจนเหนื่อยแล้วกลับมานอนเงียบ ๆ ในกระต๊อบ หลายครั้งที่เพื่อนบ้านมาเรียกไปช่วยยกของหรือทำงานใช้แรง ชิตก็มักยอมทุกครั้งโดยไม่เคยปฏิเสธ

3 \# o, Q- E8 q1 z

ความไม่รู้เรื่องโลกและความซื่อเกินไปนี้เอง กลับกลายเป็นจุดอ่อนที่ทำให้เขาตกเป็นเป้าของผู้คนที่หวัง “ลอบได้” โดยที่เจ้าตัวไม่เคยบอกใคร…

( X) H& _/ k  m& ?' e: g1 a

6 F0 k0 q5 _% q- d& a

ตอนที่ 1.1.3 – คนในหมู่บ้านมองชิตอย่างไร

แม้ชิตจะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและซื่อเหมือนหนุ่มบ้านไร่ทั่วไป แต่สำหรับสายตาคนในหมู่บ้าน เขาไม่เคยเป็น “ธรรมดา” เลย

0 V: Y) ]; O8 P1 X$ g* x

เวลาชิตเดินผ่านตลาดนัดประจำสัปดาห์ มักมีสายตาหลายคู่เหลือบตามอง ไม่ว่าจะเป็นแม่ค้า ผู้เฒ่า หรือแม้แต่เด็กสาววัยรุ่นที่หัวเราะคิกคักอยู่หลังแผงผัก กะเทยวัยรุ่นในหมู่บ้านอย่างแก้วก็มักจะกระซิบกับเพื่อนว่า “ของชิตมันไม่เหมือนใคร” ทุกครั้งที่เห็นเขาเหงื่อท่วมหลังเลิกงานนา

7 t0 c: q8 W; x, w. F

ในวงเหล้า หนุ่ม ๆ มักพูดกันลับ ๆ เสียงเบาไม่ให้เจ้าตัวได้ยิน พวกเขาเปรียบเทียบความกำยำและรูปร่างของชิตกับนักมวยในเมือง บางครั้งก็เผลอพูดถึงท่อนลำที่ปูดชัดเวลาเขานั่งพักข้างนา ถึงจะเป็นการหยอกล้อ แต่ลึก ๆ แล้วหลายคนก็แอบคิดอยากได้สัมผัสสักครั้ง

ผู้หญิงบางคนถึงขั้นทะเลาะกันเบา ๆ เพราะต่างเคยเห็น “เงา” ของสิ่งที่อยู่ในกางเกงผ้าขาวม้าของเขาเวลาเปียกน้ำ บางคนบอกว่าเห็นหัวแดงโผล่ชัดเหมือนผลทับทิม บางคนบอกว่าเส้นเลือดปูดจนดูน่ากลัว แต่ไม่ว่าใครก็ยอมรับตรงกันว่า “มันงดงามเกินกว่าจะไม่มอง”

8 X1 U; Q- Z* |$ U( S$ w* a

แต่สิ่งที่น่าสนใจกว่าคือ…ไม่มีใครพูดสิ่งเหล่านี้ต่อหน้าชิตเลย ทุกคนเก็บไว้เป็นเรื่องซุบซิบหลังบ้าน เป็นความลับที่ไม่ถูกเปิดเผยราวกับกฎเงียบ ๆ ของทั้งหมู่บ้าน เพราะทุกคนรู้ว่าเจ้าตัวใสซื่อเกินกว่าจะเข้าใจเรื่องพวกนี้

/ B0 I7 X- u2 r4 F4 R0 }9 Q

หลายครั้งที่มีงานบุญหรืองานวัด สายตาที่จ้องมองเขาก็มากขึ้นเป็นพิเศษ ยามค่ำในบรรยากาศแสงไฟสลัว เสียงกลองยาวและเสียงหัวเราะดังลั่น ทุกครั้งที่ชิตเดินไปช่วยงาน เขาจะไม่รู้เลยว่ามีคนแอบตามไปด้านหลัง หรือตั้งใจชวนเขาไปมุมลับ ๆ โดยใช้ข้ออ้างเรื่องงาน ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเงียบ ๆ ไม่เคยมีใครพูดออกมาอย่างเปิดเผย

& h( o+ [1 f0 C  j

เด็กหนุ่มบางคนที่อายุน้อยกว่าก็แอบเลียนแบบท่าทางการทำงานของชิต บอกว่าอยากแข็งแรงแบบเขา ขณะที่ผู้หญิงบางคนเฝ้าเก็บภาพเขาไว้ในใจเหมือนความฝันต้องห้าม

แต่ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความหมายปองเงียบ ๆ นั้น มีเพียงชิตคนเดียวที่ไม่เคยรู้เลยว่า ตัวเองกำลังถูกจับตามองเหมือน “ของล้ำค่า” ที่ใครก็อยากครอบครองสักครั้ง

4 R- H7 W6 p5 p8 M' h, h5 {& `

ตอนที่ 1.1.4 – ความซื่อและความไม่รู้เรื่องของชิต

แม้จะเป็นที่หมายปองของใครหลายคน แต่ชิตกลับไม่เคยคิดว่าตัวเองมีเสน่ห์อะไรเลย เขาใช้ชีวิตประจำวันเหมือนหนุ่มบ้านไร่ทั่วไป—ตื่นเช้าหาบน้ำ, ออกนา, ลงแหหาปลา, กินข้าวง่าย ๆ แล้วนอนพัก—โดยไม่ระวังว่ากิริยาท่าทางของเขาจะไปกระตุ้นความคิดใคร

. Z& k; r, Z) p( w9 U

เวลานั่งพักเหนื่อย เขามักนั่งเอนหลังตามคันนา ขยับผ้าขาวม้าแบบไม่ทันระวัง บางครั้งปล่อยให้ร่องผ้าหลวมจนเห็นเกินจำเป็น ถ้าใครผ่านมาพอดี ภาพนั้นก็ติดตาไปนาน แต่ชิตกลับเพียงยกผ้ามัดใหม่ด้วยความเขิน ไม่คิดว่านั่นคือ “การยั่ว” อย่างไม่ตั้งใจ

$ _6 c+ d: c& y" Q3 U7 u2 V* l" j

เขาเป็นคนอ่อนน้อม ใครขอแรงอะไรก็ไม่เคยปฏิเสธ ไม่ว่าจะหาบน้ำเข้าบ้าน ช่วยซ่อมรั้ว หรือแม้แต่ถูกชวนให้ไปเก็บของหลังงาน เขาก็มักเดินตามไปเงียบ ๆ อย่างไม่ตั้งข้อสงสัยเลยว่าคนชวนมีเจตนาอื่น

เพราะความซื่อนี้เอง หลายครั้งเขาจึงตกอยู่ในสถานการณ์ที่ทำให้หัวใจเต้นแรงอย่างไม่เข้าใจ—ถูกผลักให้นั่งพิงผนัง ถูกมือหนาลูบผ่านต้นขา หรือถูกสายตาจ้องลึกจนพูดไม่ออก เขาอายจนหน้าร้อนผ่าว แต่ไม่เคยกล้าขัดขืนเต็มที่ และยิ่งไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง

ยามค่ำเมื่อเหนื่อยจนเผลอหลับในกระต๊อบเล็ก ๆ บางครั้งเขาก็ตื่นขึ้นมาเพราะความรู้สึกวูบวาบผิดปกติ แต่เมื่อลืมตาแล้วเห็นเงาคนเคลื่อนไหว เขากลับไม่กล้าพูดอะไร นอกจากแกล้งทำเป็นนอนต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เช้าวันถัดมา เขามักบอกตัวเองว่า “คงฝันไป”

) i! R. C9 s' z: G0 \/ c

ความไม่รู้เรื่องโลกของชิตจึงกลายเป็นทั้งเกราะและบ่วง เกราะเพราะเขายังไม่เปิดเผยความลับให้ใครฟัง แต่เป็นบ่วงเพราะทุกครั้งที่เผลอ เขามักถูก “ลอบได้” อยู่เสมอ และสิ่งที่เกิดขึ้นเงียบ ๆ นี้ กลายเป็นกฎที่ไม่พูดออกมาในหมู่บ้าน—ใครได้ชิมแล้วต้องเก็บเป็นความลับ

# B, a+ ]9 W# ]; L; m' C( x

แม้ในใจเขาจะรู้สึกอายและสับสน แต่ลึก ๆ ร่างกายกลับตอบสนองทุกครั้งโดยไม่อาจปฏิเสธ นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ชิตค่อย ๆ เดินเข้าสู่เส้นทางอันลึกลับ โดยไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วโชคชะตาของเขากำลังจะเปลี่ยนไปตลอดกาล…

# q6 Y6 e$ \7 B* W
; S8 X! E1 H6 y: T# d

จบตอนที่ 1.1

2 Y" E0 K* i, r  G2 g1 c

Toyoza

ขอบคุณครับ

Linkren

มันโครตดีจริงๆไม่คิดว่าจะเขียนลงรายละเอียดได้ขนาดนี้ เหมือนหลุดไปยืนดูอยู่ข้างๆเลย

nuangnut1996

สนุกมากครับ

phanumard

ขอบคุณครับ

NHero123

ขอบคุน

shinecaraff

โหยย งานละเอียดมาก เห็นภาพลอยเข้ามาในหัวเลยครับ

warin69

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ
$ R" S  H% X. P  w+ [

Marrero

ขอบคุณ

Aon14

ขอบคุณครับ