แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย AMFUSE เมื่อ 2025-9-15 05:48 " l. c! Z+ b! R" v2 F5 t
4 v4 O+ d6 v$ W# ?
; T5 k% i. R% _4 ]0 tอันนี้ฉบับแก้ไข และเพิ่มเนื้อหาใหม่ๆ สามารถติดตามเพิ่มเติมได้ที่ ธัญ พิมพ์ชื่อเรื่อง 🎭 ตัวละครหลัก . `, k! r3 y8 h) u# V
- อายุ 22 หนุ่มบ้านไร่ หล่อแต่ยากจน พ่อแม่ตาย เหลือแค่กระต๊อบกับที่นา
- ใสซื่อ ไม่เข้าใจเรื่องทางโลก มักถูกคนในหมู่บ้าน “ลอบได้” บ่อย ๆ
- เอกลักษณ์: ท่อนลำใหญ่ เรียวยาว ผิวขาว หัวแดงสด น้ำเชื้อหวานกว่าปกติ
- เป็นศูนย์กลางของฝูง → ทุกการปล่อย = การแพร่พันธุ์
" d( i8 L( v3 Q/ i* x7 P7 L' X( ^& l
7 Z. D6 V/ t7 t* _
9 U2 G, ?% v, h! x1 Z U
- อายุ 20 แอบรักชิตมานาน
- คนแรก ๆ ที่ลอบได้ชิตหลังปรสิตเข้าสู่ร่าง
- ทำหน้าที่ “หน่อพิเศษ” → เก็บทุกหยดและส่งต่อให้ฝูง แต่ไม่สามารถสร้างทายาท- O2 z A+ {1 A- s# b4 {4 u3 o9 }
# q. C0 V, M o' W
7 q# n! |6 w% ]
/ L- c4 y/ L% F7 h. Y
" r" r$ w" `, `) R% h9 f W7 l
9 ~4 W6 q/ N( v7 j# }
แก้ม (สาวชาวนา)
; T2 h( D# I9 D1 @" j: u4 l0 l
- อายุ 20 แอบชอบชิตมาตลอด
- กลายเป็นผู้หญิง “คนแรกและคนเดียว” ที่ได้ร่วมกับชิตในเชิงสืบพันธุ์
- ท้องผิดธรรมชาติ โตไวเกินมนุษย์ → คลอด “ปอ”
- ❌ หลังคลอด → ตายทันที เพราะทายาทสูบร่างกายแม่ผ่านรก' ]8 h3 B* w9 i8 z2 e% S7 P
% l' z2 W$ s# a/ k* k3 o
" J! R6 E) s/ n4 u9 U
) E3 T! d; M7 F6 n0 ^8 m& Z
ปอ (ทายาทสายตรง)
9 M' P2 g( v* e2 x$ M
- เกิดจากชิต + แก้ม แต่เป็น “ลูกของปรสิต” โดยตรง
- โตเร็วผิดปกติ ภายในไม่กี่วันเป็นหนุ่มวัยรุ่น
- ใช้ได้ทุกทาง (ปาก–ช่องทางรัก–ข้างหลัง)
- ฟีโรโมนแรงกว่าชิต → ดึงดูดจนเกือบเป็นคำสั่ง
- เป็น “เจ้าชายปรสิต” ที่อาจขึ้นแทนชิตในอนาคต7 b, K- X) @: {7 I4 @" m
2 L3 v+ Y/ T* w" Z K6 H( Q
, Y' u9 @9 G1 I* G- x( I. e' z
- C* `5 c; b/ W$ S8 i. e
+ e% X* G9 q$ d+ Z
' e7 c6 i i0 p' y, i
4 o1 V) V, w0 ^# n
🧬 ระยะการเติบโตของปรสิต
# q6 l9 V+ N. ~# X8 m
* V# }3 J2 J0 C, ?7 u# L
ระยะที่ 0 – ก่อนปรสิต
% {) L% q# V( W# ] u% x4 y
- ชิตยังเป็นคนปกติ → เพียงแต่หน้าตาดี, น้ำเชื้อหวานนิดหน่อย
- มักถูกคนในหมู่บ้านลอบได้เพราะไม่ระวัง
% i! ^ O5 Q0 Q, f
: r, |" }% |& U
) c B1 W/ Q" E
, \6 K4 @7 M7 g; {4 S- G) w. {- e7 c) [
ระยะที่ 1 – กำเนิด + แฝงตัว 6 C2 o3 M8 W" I) ~& j/ K% C
- อุกกาบาตตก → ปรสิตเข้าสู่ร่างชิตผ่านรูฉี่
- ฝังในไข่แฝด → เริ่มบังคับร่างกายผลิตสาร
- อาการ: น้ำใสไหลไม่หยุด, ร่างกายร้อนง่าย) h) D h8 g0 n7 f
' s; `4 j( D) r) K. A
5 D$ P$ v- p5 b0 [, M0 K
( m* Z, |2 s, C4 b9 S6 @
ระยะที่ 2 – การยึดร่างเริ่มต้น 7 \/ r. p' ~- {6 [/ R9 V g- n
- ชิตเริ่มมีอารมณ์มากขึ้น, น้ำเชื้อหวานกว่าปกติ
- กลิ่นหอมจาง ๆ เริ่มปรากฏ
- ผู้ที่ลอบได้รู้สึกแตกต่าง แต่ยังไม่รู้สาเหตุ2 j, L0 e$ e' E0 M: n z t
- J# F! U; B1 C6 O5 v/ \
' m* g6 _8 \7 w: s. o9 ~
. P' b! k6 P" R% Q) ?% p
ระยะที่ 3 – การแพร่พันธุ์ ) Z9 j, O+ l' }3 [) s4 l
- ทุกครั้งที่ชิตปล่อย → กลายเป็นการแพร่ปรสิต
- ผู้ชายที่ “กินหมด” = ทาสเงียบ
- รสน้ำหวานกว่าปกติอย่างชัดเจน3 _7 E% H, P, L$ \
# {( x( w* B3 u. Q) G% [6 O
4 E# G! @3 d" i
5 N. }# W; i9 V5 u! ~# d; {
ระยะที่ 4 – ฟีโรโมนแรง ' L/ X: @# t% W p0 p, ^
- กลิ่นหอมหวานลอยไปไกล → ดึงดูดใครก็ตามในระยะ
- ร่างกายของชิตแทบไม่ต้องพัก สามารถผลิตได้ต่อเนื่อง
- คนในหมู่บ้านเริ่มวนเวียนใกล้ชิตเหมือนแรงสะกด$ D& m' e& q$ [/ }5 \7 V; Q
4 i$ s% F# Q. C. Y0 |
0 u1 s8 Y7 Y) I; `' y! @) L6 L
0 e/ V) W( D$ E4 }' b
ระยะที่ 5 – ทายาทปรสิต
w f2 ~- M6 t. u
- ชิต (หรือทายาท) + ผู้หญิง → สร้างทายาทใหม่
- ❌ หลังการคลอด → ผู้หญิงตายทันที (ร่างกายถูกสูบผ่านสายรก)
- ทายาทโตเร็ว ใช้ได้ทุกทาง และสามารถสร้างทายาทต่อไปเอง5 j# w0 z- q/ z0 k5 N' @
0 v1 p' h# L2 _1 |
5 R) P z% G+ P& _& I6 t
" ~: p" f1 q) [% t
🧩 เอกลักษณ์ของชิต 1. รูปร่างและท่อนลำ - ใหญ่ ยาว เรียวสวย ได้รูปเหมือน “งานปั้น”
- หัวแดงสดเหมือนผลทับทิมสุก → เป็นจุดเด่นสะดุดตา
- ผิวลำขาวเนียนสะอาด แม้ทำงานกลางแดด
- เส้นเลือดรอบท่อนลำชัดเจนเวลาตั้งชัน
0 x" V. F+ |& G% D
* }- K, H4 h) ~7 R y$ o
2. น้ำและกลิ่น - ช่วงปกติ (ก่อนปรสิต)
7 n4 s3 J; X: X# B- e6 v, B: R7 X* R2 A. K; ~
- น้ำหวานกว่าคนทั่วไปเล็กน้อย
- กลิ่นหอมต้องดมใกล้ ๆ ไม่ลอยออกมา8 r, `8 Q0 z( j
- ช่วงหลังปรสิต0 z; h# Y6 i& W, C- n
- f5 m9 C2 \8 |" a; b
- น้ำเงี่ยน (ใส) ไหลออกตลอดเวลา เป็นสัญญาณ “มีอารมณ์”
- น้ำเชื้อ (ขาว) แตกแรง พุ่งกระฉูดไม่หยุด
- รสหวานกว่าช่วงปกติ → คนที่ได้กินติดใจ
- กลิ่นหอมหวานจาง ๆ ค่อย ๆ แรงขึ้นตามการเจริญเติบโตของปรสิต
- ทุกหยดถูกกินหมดเสมอ (กฎของฝูง: กินหมดไม่เหลือ)
1 Z5 q8 }) a1 v" d
- * w' D( t, d( _% j( A
3. พฤติกรรม - ไม่เคยช่วยตัวเอง → ทุกการปล่อยจึง “สดใหม่บริสุทธิ์”
- ถูกคนพาไปลับ ๆ บ่อย เพราะไม่ระวัง / ไม่เข้าใจเรื่องทางโลก
- รู้สึกอาย แต่ก็ไม่เคยห้ามใครได้จริง → จึงกลายเป็น ของกลางหมู่บ้าน
- หลังปรสิตเข้าร่าง → ยิ่งถูกรีดก็ยิ่งแข็งแรง แทนที่จะเหนื่อยกลับมีแรงเพิ่ม4 m' f7 t' t6 M$ Z! }
7 I" i) E$ H, l |( i
! a# P G& C! F! h
บทที่ 1 – กำเนิดปรสิต ตอนที่ 1.1 – หมู่บ้านและชีวิตประจำวัน ตอนที่ 1.1.1 – เปิดบรรยากาศหมู่บ้าน แสงอาทิตย์แรกยามเช้าสาดลงมาบนทุ่งนากว้างใหญ่ ละอองหมอกยังลอยเหนือผืนนาและหนองน้ำที่ทอดยาวราวกับทะเลเล็ก ๆ ของหมู่บ้านแห่งนี้ เสียงไก่ขันแว่วก้องไปทั่ว เสียงจักจั่นเริ่มเร่งจังหวะราวกับบรรเลงเพลงต้อนรับวันใหม่ # A0 `7 C4 t( c/ v' f
หมู่บ้านแห่งนี้มีบ้านไม้ไม่ถึงห้าสิบหลังเรียงรายกันเป็นกลุ่มเล็ก ๆ หลังคาสังกะสีบางหลังก็เป็นสนิม บางหลังก็ยังคงใช้ฟางคลุมเหมือนเมื่อหลายสิบปีก่อน ที่นี่ไม่มีถนนลาดยาง มีเพียงทางดินและสะพานไม้ไผ่ทอดไปตามคันนา ผู้คนรู้จักกันทุกคน แค่เห็นเงาก็รู้ว่าใครเดินมา
7 d% g) D( k6 \4 H e9 X' W
วิถีชีวิตของคนที่นี่เรียบง่าย แต่หนักแน่น ทุกเช้า ผู้ใหญ่จะหาบน้ำใส่โอ่ง เด็ก ๆ วิ่งตามควายร้องเล่นเสียงดัง บ้างก็ถือหนังสติ๊กวิ่งตามนกกระจอก เสียงหัวเราะเจื้อยแจ้วกลายเป็นส่วนหนึ่งของความสงบสุขที่คงอยู่มานานแสนนาน
% u# O5 g- n V0 R6 A% y. f
หนองน้ำทางทิศเหนือของหมู่บ้านคือหัวใจสำคัญ ทั้งเป็นแหล่งหาปลา ที่เล่นน้ำ และเป็นเหมือนสถานที่นัดพบในยามเย็น ผู้เฒ่าผู้แก่บอกต่อกันว่า หนองน้ำนี้มีมานานกว่าหมู่บ้านเสียอีก ใครแตะต้องก็มีแต่โชค แต่ห้ามลบหลู่ เพราะมันคือ “ที่อยู่ของวิญญาณเก่าแก่” ที่คอยดูแลผู้คนมาตลอด
: B0 U* h5 N7 Y9 |
แม้ชาวบ้านส่วนใหญ่ไม่ค่อยสนใจตำนาน แต่ต่างก็รู้ว่าหนองน้ำแห่งนี้มีบางสิ่งบางอย่างไม่ธรรมดา เพราะเวลาค่ำ ความเงียบของมันไม่เหมือนหนองน้ำทั่วไป มันมักมีเสียงประหลาดแทรกมาเป็นระยะ คล้ายเสียงพึมพำจากใต้ผิวน้ำ
) l& Z* ]3 e/ C- r' r
ยามเช้าของหมู่บ้านจึงเต็มไปด้วยกลิ่นฟืน กลิ่นข้าวหอม และเสียงควายที่ถูกจูงไปนา ส่วนยามค่ำคือความเงียบสงัดจนได้ยินแม้แต่เสียงใบไม้เสียดสีกัน ทุกสิ่งดูธรรมดาเรียบง่าย…แต่กลับแฝงด้วยเงาที่รอวันปรากฏ
+ F! }! j {1 }7 `- d
4 X& d" k! L- m3 V9 L$ I/ D9 Z6 n! i0 q
ตอนที่ 1.1.2 – วิถีชีวิตของชิต ท่ามกลางผู้คนในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้ มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ใคร ๆ ต่างก็พูดถึงอยู่เสมอ—ชิต
T& A3 v- w. a2 g4 j- P6 g
ชิตอายุยี่สิบสองปี หน้าตาคมเข้ม ผิวสีแทนจากการทำงานกลางแดดทุกวัน เขาอาศัยอยู่เพียงลำพังในกระต๊อบไม้เก่า ๆ ริมทุ่งนา หลังพ่อแม่เสียชีวิตตั้งแต่เขายังเป็นวัยรุ่น สิ่งเดียวที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้คือที่นาผืนเล็กกับควายแก่หนึ่งตัว นอกนั้นเขาต้องพึ่งแรงกายของตนเอง 1 x% \. I1 b, I1 ]& q
ชีวิตของชิตเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า เขาตื่นเช้ากว่าคนอื่นเสมอ ออกไปดูนาก่อนแดดจะร้อน ตรวจร่องน้ำ ดูว่าต้องซ่อมคันนาหรือไม่ ก่อนจะกลับมาหาบน้ำเข้าบ้าน จุดไฟหุงหาอาหาร ข้าวเช้าเรียบง่ายที่สุดคือข้าวสวยกับปลาย่างหรือผักต้มที่เขาเก็บมาจากสวนหลังบ้าน
/ w( y6 y1 p7 \0 ]$ [; w" b
กลางวันเขามักอยู่ที่ทุ่งนา ร่างกายกำยำจากการทำงานหนัก เสื้อผ้าที่ใส่ส่วนใหญ่คือผ้าขาวม้าเก่า ๆ หรือกางเกงทำงานที่ซักจนซีด บ่อยครั้งเขามักลงไปหว่านแหหาปลาในหนองน้ำ—เสื้อผ้าเปียกชุ่ม ร่างกายแน่นตึงจนผ้าที่สวมอยู่แทบไม่อาจปิดบังรูปทรงได้ ( O. B0 W' c" X S6 W8 l
นี่แหละที่ทำให้ชิตกลายเป็นเป้าสายตาของใครต่อใครในหมู่บ้าน $ q% y" H: a- ?! d) p8 t1 D* w
สาว ๆ มักแอบมองเขาตอนยกน้ำใส่โอ่ง เห็นกล้ามแขนเป็นมัด ๆ ขณะที่กะเทยวัยรุ่นก็พูดกันลับ ๆ ว่าเพียงแค่เห็นเขาเดินผ่านตลาดก็ใจเต้นแรงเหมือนจะขาดลม บางคนถึงขั้นแอบตามไปดูเวลาชิตลงน้ำหาปลา หวังได้เห็นร่างกายแน่นตึงกับท่อนลำที่ปูดออกมาในกางเกงในเก่า ๆ 9 C9 W8 k5 @9 n: i
แต่ชิตเองกลับไม่รู้ตัว เขามีเพียงความอายทุกครั้งที่รู้ว่ามีคนมอง เขาไม่เข้าใจความหมายของการถูกแอบเล็งหรือการถูกลอบแตะต้อง เขาคิดเพียงว่า “เราแค่จนเกินไป ไม่มีใครคิดจริงจังหรอก”
) l, c7 h$ B, E* |5 H
สิ่งหนึ่งที่คนใกล้ชิดรู้กันดีคือ ความซื่อของชิต เขาแทบไม่เคยออกไปเที่ยวกับใคร นอกจากไปช่วยงานบุญหรืองานวัด เขามักทำงานจนเหนื่อยแล้วกลับมานอนเงียบ ๆ ในกระต๊อบ หลายครั้งที่เพื่อนบ้านมาเรียกไปช่วยยกของหรือทำงานใช้แรง ชิตก็มักยอมทุกครั้งโดยไม่เคยปฏิเสธ 3 a: r: v5 [+ u, K( m9 f+ f" A
ความไม่รู้เรื่องโลกและความซื่อเกินไปนี้เอง กลับกลายเป็นจุดอ่อนที่ทำให้เขาตกเป็นเป้าของผู้คนที่หวัง “ลอบได้” โดยที่เจ้าตัวไม่เคยบอกใคร…
) N) S" b) _6 Z
3 k" J8 s2 H( ?6 M8 H
ตอนที่ 1.1.3 – คนในหมู่บ้านมองชิตอย่างไร แม้ชิตจะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและซื่อเหมือนหนุ่มบ้านไร่ทั่วไป แต่สำหรับสายตาคนในหมู่บ้าน เขาไม่เคยเป็น “ธรรมดา” เลย 6 C# V" Z) y9 H, I" S
เวลาชิตเดินผ่านตลาดนัดประจำสัปดาห์ มักมีสายตาหลายคู่เหลือบตามอง ไม่ว่าจะเป็นแม่ค้า ผู้เฒ่า หรือแม้แต่เด็กสาววัยรุ่นที่หัวเราะคิกคักอยู่หลังแผงผัก กะเทยวัยรุ่นในหมู่บ้านอย่างแก้วก็มักจะกระซิบกับเพื่อนว่า “ของชิตมันไม่เหมือนใคร” ทุกครั้งที่เห็นเขาเหงื่อท่วมหลังเลิกงานนา 3 x( X' l5 K# J$ B( `
ในวงเหล้า หนุ่ม ๆ มักพูดกันลับ ๆ เสียงเบาไม่ให้เจ้าตัวได้ยิน พวกเขาเปรียบเทียบความกำยำและรูปร่างของชิตกับนักมวยในเมือง บางครั้งก็เผลอพูดถึงท่อนลำที่ปูดชัดเวลาเขานั่งพักข้างนา ถึงจะเป็นการหยอกล้อ แต่ลึก ๆ แล้วหลายคนก็แอบคิดอยากได้สัมผัสสักครั้ง
/ \# b, o2 H! R+ C
ผู้หญิงบางคนถึงขั้นทะเลาะกันเบา ๆ เพราะต่างเคยเห็น “เงา” ของสิ่งที่อยู่ในกางเกงผ้าขาวม้าของเขาเวลาเปียกน้ำ บางคนบอกว่าเห็นหัวแดงโผล่ชัดเหมือนผลทับทิม บางคนบอกว่าเส้นเลือดปูดจนดูน่ากลัว แต่ไม่ว่าใครก็ยอมรับตรงกันว่า “มันงดงามเกินกว่าจะไม่มอง” 1 h8 Y, q1 o3 u* L8 h1 h) m. b6 L _
แต่สิ่งที่น่าสนใจกว่าคือ…ไม่มีใครพูดสิ่งเหล่านี้ต่อหน้าชิตเลย ทุกคนเก็บไว้เป็นเรื่องซุบซิบหลังบ้าน เป็นความลับที่ไม่ถูกเปิดเผยราวกับกฎเงียบ ๆ ของทั้งหมู่บ้าน เพราะทุกคนรู้ว่าเจ้าตัวใสซื่อเกินกว่าจะเข้าใจเรื่องพวกนี้ 6 x7 [. c* P& Q+ N7 k1 @. Y( c
หลายครั้งที่มีงานบุญหรืองานวัด สายตาที่จ้องมองเขาก็มากขึ้นเป็นพิเศษ ยามค่ำในบรรยากาศแสงไฟสลัว เสียงกลองยาวและเสียงหัวเราะดังลั่น ทุกครั้งที่ชิตเดินไปช่วยงาน เขาจะไม่รู้เลยว่ามีคนแอบตามไปด้านหลัง หรือตั้งใจชวนเขาไปมุมลับ ๆ โดยใช้ข้ออ้างเรื่องงาน ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเงียบ ๆ ไม่เคยมีใครพูดออกมาอย่างเปิดเผย - i" w+ G; ~+ y1 i
เด็กหนุ่มบางคนที่อายุน้อยกว่าก็แอบเลียนแบบท่าทางการทำงานของชิต บอกว่าอยากแข็งแรงแบบเขา ขณะที่ผู้หญิงบางคนเฝ้าเก็บภาพเขาไว้ในใจเหมือนความฝันต้องห้าม
' @/ p3 G i4 z4 O( h$ h3 D) i7 H
แต่ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความหมายปองเงียบ ๆ นั้น มีเพียงชิตคนเดียวที่ไม่เคยรู้เลยว่า ตัวเองกำลังถูกจับตามองเหมือน “ของล้ำค่า” ที่ใครก็อยากครอบครองสักครั้ง
9 C+ n- I+ I; Z2 k; F! }
4 u" m' N% z( g4 A: g: N# d
ตอนที่ 1.1.4 – ความซื่อและความไม่รู้เรื่องของชิต แม้จะเป็นที่หมายปองของใครหลายคน แต่ชิตกลับไม่เคยคิดว่าตัวเองมีเสน่ห์อะไรเลย เขาใช้ชีวิตประจำวันเหมือนหนุ่มบ้านไร่ทั่วไป—ตื่นเช้าหาบน้ำ, ออกนา, ลงแหหาปลา, กินข้าวง่าย ๆ แล้วนอนพัก—โดยไม่ระวังว่ากิริยาท่าทางของเขาจะไปกระตุ้นความคิดใคร
# m3 X# o: B# I
เวลานั่งพักเหนื่อย เขามักนั่งเอนหลังตามคันนา ขยับผ้าขาวม้าแบบไม่ทันระวัง บางครั้งปล่อยให้ร่องผ้าหลวมจนเห็นเกินจำเป็น ถ้าใครผ่านมาพอดี ภาพนั้นก็ติดตาไปนาน แต่ชิตกลับเพียงยกผ้ามัดใหม่ด้วยความเขิน ไม่คิดว่านั่นคือ “การยั่ว” อย่างไม่ตั้งใจ ' e) x( n1 f) J3 p3 u. l
เขาเป็นคนอ่อนน้อม ใครขอแรงอะไรก็ไม่เคยปฏิเสธ ไม่ว่าจะหาบน้ำเข้าบ้าน ช่วยซ่อมรั้ว หรือแม้แต่ถูกชวนให้ไปเก็บของหลังงาน เขาก็มักเดินตามไปเงียบ ๆ อย่างไม่ตั้งข้อสงสัยเลยว่าคนชวนมีเจตนาอื่น
* Y7 m0 z0 h5 i" s0 E' Y
เพราะความซื่อนี้เอง หลายครั้งเขาจึงตกอยู่ในสถานการณ์ที่ทำให้หัวใจเต้นแรงอย่างไม่เข้าใจ—ถูกผลักให้นั่งพิงผนัง ถูกมือหนาลูบผ่านต้นขา หรือถูกสายตาจ้องลึกจนพูดไม่ออก เขาอายจนหน้าร้อนผ่าว แต่ไม่เคยกล้าขัดขืนเต็มที่ และยิ่งไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง $ x: R; O' ^7 L' H
ยามค่ำเมื่อเหนื่อยจนเผลอหลับในกระต๊อบเล็ก ๆ บางครั้งเขาก็ตื่นขึ้นมาเพราะความรู้สึกวูบวาบผิดปกติ แต่เมื่อลืมตาแล้วเห็นเงาคนเคลื่อนไหว เขากลับไม่กล้าพูดอะไร นอกจากแกล้งทำเป็นนอนต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เช้าวันถัดมา เขามักบอกตัวเองว่า “คงฝันไป”
6 l2 r/ T& y( P1 S
ความไม่รู้เรื่องโลกของชิตจึงกลายเป็นทั้งเกราะและบ่วง เกราะเพราะเขายังไม่เปิดเผยความลับให้ใครฟัง แต่เป็นบ่วงเพราะทุกครั้งที่เผลอ เขามักถูก “ลอบได้” อยู่เสมอ และสิ่งที่เกิดขึ้นเงียบ ๆ นี้ กลายเป็นกฎที่ไม่พูดออกมาในหมู่บ้าน—ใครได้ชิมแล้วต้องเก็บเป็นความลับ 4 G$ H* K/ E4 ~6 f
แม้ในใจเขาจะรู้สึกอายและสับสน แต่ลึก ๆ ร่างกายกลับตอบสนองทุกครั้งโดยไม่อาจปฏิเสธ นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ชิตค่อย ๆ เดินเข้าสู่เส้นทางอันลึกลับ โดยไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วโชคชะตาของเขากำลังจะเปลี่ยนไปตลอดกาล…
& D, J3 @* V% l+ M
) Z" _" G2 f4 R7 ~4 e
' S+ }7 d; p. X8 x/ c3 [4 c$ r4 p! g1 w* X, f" L+ |2 P8 H+ |
- S+ _0 ?% t& h% S7 I! o) v' B
; W9 I; G) @; |; y9 w8 ]/ n2 A
2 K" A% k0 L# _! ~1 s0 ~* [
$ u4 q9 k" _5 C9 I# T' q5 U0 Z F" e$ G/ z! ^( e' P
, Y% G6 m6 E( m0 r | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์