ปรสิตสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ 8 (หมู่บ้านล้างบาง) Part2

AMFUSE

" m4 E6 D% Z7 o5 J1 _- J  k+ F2 W% p
ตอน 8.4 – โพรงใต้ไทร
' R6 u" {$ ], z' o
โพรงใต้รากไทรเปียกชื้น กลิ่นอับผสมกลิ่นดินกับกลิ่นคาวคลุ้งจนเด็ก ๆ ร้องไห้งอแง มัทนาอุ้มเด็กแน่นกอดอกเหมือนจะปิดกั้นพวกเขาจากความมืด
5 e: r( H% n" @$ C
หมอพรตจุดตะเกียงเจ้าพายุ สะเก็ดไฟส่องให้เห็นผนังโพรงที่มีรอยขีดข่วนโบราณ คล้ายลายสลักเป็นรูปร่างคนครึ่งสัตว์ บางรูปกำลังร่วมรักกันท่าพิสดารจนมัทนาหน้าแดง แต่พรตกลับกระซิบเบา ๆ

“นี่คือ…คำเตือนของบรรพบุรุษ พวกเขารู้ว่าปรสิตไม่ได้มาจากโลกนี้”

% D' Y0 u, |/ J# y2 b⸻

โพรงที่มีชีวิต
6 Q* k9 l- b) M' E
อินทร์ก้าวตามหลังด้วยอาการหอบ หน้าแดงเหงื่อท่วมเหมือนจะไม่ไหว ดวงตาแดงก่ำ คล้ายจะร้องแต่กลับแปรเป็นเสียงครางต่ำ ๆ แทน
. F8 v, n! |5 I- o
: M1 I, n2 Q4 z& L8 Y9 i" P' @มัทนาสะดุ้ง “อินทร์! นายโอเคไหม”
' y! N$ E, D" V; B8 s, G; j; C
9 N4 F6 |9 s- B7 d8 l0 u8 a* p- \อินทร์กัดฟันตอบ “กูยัง…ไม่เป็นไร” แต่ปลายน้ำควยไหลเป็นทางลงขากางเกงบอลจนเห็นเงาวาว
8 S1 U# {& I+ y7 O
หมอพรตปรายตามอง “เอ็งเริ่มไม่ใช่คนเต็มตัวแล้ว…แต่ถ้ายังมีสติอยู่ก็เดินต่อไป”

& K. p; Y9 z+ ^' w, W6 hโพรงลึกลงไปเรื่อย ๆ รากไม้พันกันแน่น แต่บางช่วงรากกลับมี การเต้นเบา ๆ ราวกับมันยังมีชีวิต หยดน้ำใส ๆ ไหลซึมออกมา มีกลิ่นหวานคาวเหมือนน้ำกามอุ่น ๆ
6 C# A* Z0 H8 X1 Z
อินทร์เอามือแตะแล้วเผลอลิ้มรสน้ำหยดนั้นทันที ร่างเขาสั่นสะท้านเหมือนจะเสร็จ มัทนาร้องห้าม แต่ช้าเกินไป—น้ำไหลลงคอไปหมด
+ ~6 d6 ?# x0 O
⸻
" W0 y, G! O- T* ]
# ^' Q9 `! r8 p' |; `เสียงจากใต้ดิน

“พวกเอ็ง…ในที่สุดก็มาถึง”

1 P3 N% ]$ `. C$ J" W$ Vเสียงทุ้มดังสะท้อนในโพรง ไม่มีใครเห็นว่าเสียงมาจากไหน เด็ก ๆ กรีดร้อง มัทนากอดแน่นจนมือสั่น
' C. O0 ]- O) g( `, F3 a; W
จากเงามืด ร่างหนึ่งก้าวออกมา—ร่างเปลือยเปล่าของชิต หล่อเหลาเหมือนเดิม ร่างกายเปล่งประกายเหงื่อวาว สายตาคมกริบ แต่ผิวเขามีเส้นดำ ๆ คล้ายรากไม้เลื้อยขึ้นตามต้นคอ
8 }- T, I4 r" y5 L& o. l
& N3 g0 U  L+ \8 x0 C- r: G  H“กูคือผู้ถูกเลือกคนแรก…ราชาของพวกมัน” ชิตเอ่ยเสียงเย็น แต่รอยยิ้มกลับยั่วยวน

; b# D4 N8 i) x0 g, }& K6 y6 [3 xอินทร์ตัวสั่นยิ่งกว่าเดิม พอเห็นชิตก็แทบทรุดลงกับพื้น น้ำจากท่อนลำพุ่งเปียกกางเกงในทันที
$ Y2 M0 C# M. Y0 K7 G9 n' N
ชิตหัวเราะเบา ๆ “เห็นไหม…พวกเอ็งไม่ต้องกลัวการสูญเสียความเป็นคน เพราะความเป็นคน…มันอ่อนแอเกินไป”
1 S# w0 `2 W- S, `* r& [4 P8 k. a
7 P( f$ |# x6 J" R7 S⸻

การเผชิญหน้า

1 D0 j8 V' D; ~: q3 s/ ]& ?หมอพรตยกตะเกียงส่องไป “มึงยังคิดว่าตัวเองเป็นคนอยู่อีกหรือไอ้ชิต”

ชิตหัวเราะ “กูยังเป็นคน…ยังหล่อ ยังหิว ยังอยาก…และยังรัก” เขาเหลือบตาไปทางอินทร์ “โดยเฉพาะเอ็ง อินทร์”

0 U' P, H  D1 d5 _. [8 Sอินทร์ตัวสั่น “กู…กูไม่…”
7 V. p( G- X2 v0 w& U+ t. \แต่ยังไม่ทันพูดจบ ร่างเขาก็กระตุก เสียงครางหลุดออกมา น้ำใสทะลักออกมาจากเป้าไม่หยุด

มัทนาร้องไห้ “อินทร์! ฝืนไว้นะ!”

- C) C' ?7 X4 \/ b2 Pชิตค่อย ๆ ก้าวเข้ามา ยื่นมือแตะหน้ามัทนาเบา ๆ แต่ถูกเธอตบปัดออกทันที
5 ]4 o/ t8 {; k) n, Y& A“อย่าแตะต้องฉัน!”
# z" u/ s( A+ H+ F% I7 ?8 V
9 V' f" `" [( A- Y& Q. X4 t# vชิตยิ้ม “ไม่ใช่เอ็งที่กูอยากแตะอยู่แล้ว” แล้วเขาก็โน้มตัวไปหาอินทร์ กอดคอไว้พร้อมกระซิบเสียงต่ำ “เป็นของกูเถอะ”
+ H6 ^/ u. D( O% O
* @4 ?, t( }/ k0 J4 \/ Aอินทร์ตัวสั่น หน้าขาวซีดแต่ดวงตาแดงฉ่ำ ร่างกายคล้ายจะยอมโดยไม่รู้ตัว
! K* Z6 b8 M. T: S5 m+ Y
. R, Q4 F" k6 K$ u2 N  v/ R⸻
" ^* s. D/ J4 W( _8 I* a1 M
" Q# m+ r+ u+ D( [0 \8 }: C1 p. r' Kปิดตอน 8.4

, r9 K( _: t) S: ?หมอพรตรีบสวดคาถาเก่าแก่ เสียงท่องดังสะท้อนทั่วโพรง รากไม้รอบด้านเริ่มกระตุกเหมือนมีชีวิต ขณะที่ชิตยิ้มเย้ย น้ำเงี่ยนหยดจากปลายท่อนลำเขาตกลงดินแล้วแตกเป็นไอควันคลุ้ง
  C& I( ~: e3 }
4 G8 }- [; W- J- Aเสียงชิตก้องกังวาน “หนีหรือสู้…ก็เลือกซะ เพราะสุดท้าย พวกเอ็งทุกคน…จะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับกู”
+ _" L' ?+ t: ^8 Q5 C4 P4 [" e
. |2 S: Q' K+ m2 x8 Q: G9 t4 G8 P1 jโพรงสั่นสะเทือน ราวกับทั้งหมู่บ้านกำลังหายใจพร้อมกัน


2 Z6 I& e! o/ ?* \ตอน 8.5 – ปะทะในโพรง
: y% D1 e# i. D. {
# s7 g/ l$ c! Wโพรงใต้ไทรสั่นสะเทือนเหมือนหัวใจยักษ์กำลังเต้นอยู่ข้างใต้ ดินผนังซึมของเหลวหนืด ๆ ไหลเป็นเส้น กลิ่นคาวหวานทำให้มัทนาคลื่นไส้แทบอาเจียน เด็ก ๆ ที่เธอกอดไว้สั่นระริก
/ H  `9 b  O( b8 U. T
หมอพรตยืนขึงขัง อ่านคาถาเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ เสียงแปร่งโบราณสะท้อนก้องไปทั่วโพรง แต่ชิตกลับหัวเราะเสียงต่ำ
- V- p8 a9 ?' u2 E
“คาถาพรรค์นั้น…เอาไม่อยู่แล้วพรต โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว”

5 Z) j/ h' A3 }/ S  {, v⸻

การยั่วยวน
4 R( ^# R: ?" N
อินทร์ตัวสั่น หายใจแรงจนอกกระเพื่อม ท่อนลำแข็งชูขึ้นจนกางเกงเปียกชุ่ม น้ำเงี่ยนหยดติ๋ง ๆ ลงพื้น

ชิตเดินเข้าไปใกล้ เอื้อมมือแตะปลายคางอินทร์ ยิ้มเยาะ “มึงอยากเป็นของกูอยู่แล้วใช่มั้ย…อย่าฝืนเลย”

อินทร์พยายามหลับตา ส่ายหัวแรง ๆ “กู…กูยังเป็นคน…”
' G* ?. p) l9 U
( s& H$ R( v2 z/ K/ J$ r0 ?แต่ร่างกายกลับทรยศ—สะโพกสั่น น้ำใสไหลไม่หยุด

% f6 a4 r0 X. l3 I# n5 gมัทนาตะโกน “อินทร์! อย่าหลงไปนะ!”

1 G7 x3 s/ m4 L4 n* o# c) g$ e, |⸻

พิธีสกัด

5 A3 K2 ]% h0 V9 F. yหมอพรตเหยียบพื้นแรง ๆ วางผงดำจากย่ามลงบนดิน เส้นควันขาวพุ่งขึ้นเป็นวงล้อมรอบชิต

' @. Y- O1 H5 c“นี่คือผงอาคมผูกจิต มึงออกจากวงนี้ไม่ได้!” หมอพรตประกาศ

+ `9 }. F* |  R+ Q& {" E4 rชิตหัวเราะก้อง “ผูกกายกูไม่ได้หรอก…แต่มึงลืมไป ว่ากูไม่ได้อยู่คนเดียว”
# J6 @8 r: E6 {6 \- I$ C: J
, `' h8 X$ W* U, O/ \⸻

% l  s, x) @5 H, r. uร่างกายที่เชื่อมโยง

+ X* Q8 R1 l& j$ _6 ~9 gทันใดนั้น อินทร์ก็กรีดร้องลั่น ตัวเขากระตุก น้ำกามพุ่งออกมาจนพื้นแฉะ ร่างทรุดลงคุกเข่า ดวงตาแดงฉ่ำ

1 D" L; U0 N9 `" w# s; Aผงอาคมที่ควรจะล้อมชิตไว้ กลับแตกออกทีละเส้น เพราะอินทร์กำลัง เชื่อมร่าง กับเขา
' t& Z1 Z6 f. z# ^+ b
ชิตยิ้มพอใจ “เห็นมั้ยพรต…เพราะร่างนี้มันโหยหาเหมือนกู”
; O3 N- b9 H; m) h2 K. w
มัทนากรีดร้องวิ่งเข้าหาอินทร์ แต่ถูกแรงมองของชิตสะกดจนขาแข็ง ขยับไม่ได้

3 X4 ^" D$ p. y" r" P# |8 n# h⸻

# B8 ?$ G$ i/ K# y/ n+ ~การปะทะ
6 q5 n) s$ G% ?4 v! Y
หมอพรตคว้าดาบไม้เก่าขึ้นมา พุ่งเข้าใส่ชิตทันที ดาบฟาดลงกลางอก แต่แทนที่เลือดจะแตกทะลัก—รากไม้สีดำพุ่งออกมาจากบาดแผล รัดดาบแน่นจนพรตดึงไม่ออก
4 @8 b' c1 P( @1 v, c) i
! R5 Z) E1 `  ^( u7 Y& ?# j0 G1 b/ D! vชิตก้มมองพรต ยิ้มยั่ว “มึงก็อยากเสพสุขใช่มั้ย…พรต”
" X3 V: [0 m  N: Z2 t% `( {จากนั้นรากไม้เลื้อยเข้ามาตามแขนหมอพรต ความรู้สึกร้อนวูบวาบแล่นเข้าไปจนเขาเผลอครางต่ำ ๆ เสียงเดียวกับคนกำลังเสร็จ

% N- t( i' x" v“อ…อาาา…”

⸻

5 B* Y- L$ @( vการเลือกข้าง

8 t7 U  {. T( I1 ^อินทร์ที่คุกเข่าอยู่ เงยหน้ามองชิตกับพรต น้ำตาไหลปนเหงื่อ “กู…กูไม่อยากเสียสติ…แต่กูอยากมึงชิต”

! K! {1 r2 c7 L, a: Z' ]เขาคลานเข้าหา กอดเอวชิตจากด้านหลัง ร่างกายทั้งคู่เชื่อมติดกันด้วยน้ำหนืดที่ไหลไม่หยุด
" A7 ?  y6 v4 f9 T# x) g% X
2 n) z; ^0 h5 g7 ~' _; Iมัทนาตะโกนลั่น “อินทร์! อย่าไป!”

แต่เสียงของเธอจมหายไปกับเสียงครางของผู้ชายสองคนที่กอดกันตรงกลางโพรง
& _& G( x8 k5 G$ Y2 x% g
% q0 e! \! Z3 G⸻
6 K3 a6 b4 e) s6 {, Z! O
ปิดตอน 8.5

หมอพรตถูกมัดด้วยราก มัทนากับเด็กถูกกักไว้ อินทร์กำลังยอมจำนนให้ชิตเต็มที่ โพรงใต้ไทรสั่นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับมี “อะไรบางอย่าง” กำลังจะฟักออกมาจากใต้ดิน

เสียงชิตหัวเราะ “คืนนี้…พวกมึงจะได้เห็นกำเนิดที่แท้จริง”
5 E1 _) S7 E- b, {* w; h# U

ตอน 8.6 – กำเนิดร่างใหม่

โพรงใต้ไทรสั่นสะเทือนแรงกว่าเดิม ดินร่วงลงมาเป็นฝุ่นคลุ้ง เสียงคล้ายหัวใจยักษ์เต้น ตุบ…ตุบ… ดังสะท้อน

( d. o0 J3 y0 a( s! ]หมอพรตร่างถูกพันด้วยรากไม้ดำจนแน่น เลือดซึมตามแขน ขณะที่มัทนากับเด็ก ๆ กรีดร้องพยายามหนีแต่ขยับไม่ได้ รากใต้ดินขยับเหมือนมีชีวิต

ชิตยืนกลางโพรง ร่างกายเปลือยเปล่าแผ่วไอร้อน อกขยับแรง ดวงตาแดงเรืองเหมือนเปลวไฟสลับกับความมืด
5 z# Q& K% Z- J" }6 z: R% j3 t& h
9 ?- K3 X  R) {$ j1 E. D3 f“คืนนี้…กูจะให้พวกมึงเห็นกำเนิดใหม่” เสียงเขาก้องสะท้อน
7 w# ?0 s7 M5 A
⸻

พิธีแห่งการผสม

8 i* M2 }+ ?4 lอินทร์ทรุดคุกเข่าอยู่ข้างชิต เหงื่อท่วมร่าง สะโพกสั่นไม่หยุดเพราะท่อนลำแข็งปั๋ง น้ำใสไหลไม่หยุดเหมือนเขื่อนแตก
# Q. d4 F; M' g: J" Q" T* F: a* B% ?- C; E
1 e& R  V" P0 k“กู…กูไม่ไหวแล้ว…” อินทร์คราง เสียงเต็มไปด้วยทั้งความทรมานและความโหยหา

% C9 M7 V$ n6 r7 K" _( A/ R; lชิตจับคางอินทร์ยกขึ้น จ้องตาลึก “ไม่ต้องฝืน…มึงจะเป็นของกูตลอดไป”
0 X- E- ^: Y$ o- W5 ]
แล้วเขาก็กอดรัดอินทร์ ซุกไซ้จนอินทร์ครางกระเส่า เสียงดังสะท้อนทั่วโพรง

% N6 X2 G. M% w, y1 cมัทนาตกใจร้องลั่น “อินทร์! อย่ายอมมันนะ!”
8 t: m3 t- t& e* T: y" i1 P! D
4 z- X5 n1 C& Nแต่เสียงของเธอกลายเป็นเพียงเสียงเบาบางท่ามกลางเสียงเร่าร้อนของผู้ชายสองคน
3 u- \" K' n3 q0 H$ E
$ H2 s( w4 D! Q  P( \7 r  l4 V4 H⸻

2 ]! V+ Q4 `3 ?) Pรากแห่งปรสิต

ขณะที่ชิตกดร่างอินทร์นอนลงกับพื้น รากไม้ดำหลายเส้นพุ่งออกจากผนังโพรง แทรกเข้าใต้ผิวหนังอินทร์ทีละน้อย
! L. n8 k5 V! r, D9 ~
; U9 }5 r$ w* {6 P. i) ?1 F* [$ Yอินทร์กระตุก น้ำกามพุ่งออกมาจนเปียกพื้น แต่แทนที่จะเจ็บ เขากลับครางเหมือนคนถึงจุดสุดยอด
! t+ y- U  J) H1 \' ~
“อ๊าาาาาาาาา!”
# u6 g4 `6 M: l! b2 p! a4 `) h; c
2 K1 u" v  n+ T1 K$ l# Nชิตหัวเราะต่ำ “เห็นมั้ย…นี่คือของจริง อินทร์ มึงกำลังจะเป็นร่างใหม่ที่กูต้องการ”
! N0 u# x2 ^3 {+ M, G8 d
0 u2 n: O! u3 S  {4 U⸻

การต่อต้านครั้งสุดท้าย
. u4 G% @* l7 B, d( z+ G% H7 g
หมอพรตกัดฟันสวดคาถาเสียงดังจนเลือดออกปาก เสียงนั้นกดดันรากไม้ให้หยุดไหวชั่วขณะ แสงจากตะเกียงเจ้าพายุสว่างขึ้นเล็กน้อย
2 V  V) ]' b: |- ^" i
“อินทร์! ถ้ายังมีสติอยู่…จงปฏิเสธมันเดี๋ยวนี้!”

! h# v! K1 Y4 d' i( D' Gอินทร์หอบหายใจแรง ร่างสั่นสะท้าน ดวงตาสีแดงเริ่มแปรกลับเป็นขาวขุ่นเหมือนกำลังสู้กับอะไรในใจ
2 B* d( L9 ?- n4 _% v. ]" l; O# L$ f
) U# T6 Z! l% n* {4 |ชิตกดท่อนลำลงกับร่างอินทร์ทันที กระซิบเสียงต่ำ “เลือกกูสิ…แล้วมึงจะไม่ต้องเจ็บอีกต่อไป”
# X6 I7 J2 ~. A, ~' Y
⸻

จุดแตกหัก
1 q' _$ B9 F5 E2 R
เสียงหัวใจยักษ์ใต้ดินเต้นแรง ตุบ! ตุบ! ตุบ!

( D# H9 c, i& A- I. xรากไม้รอบโพรงเริ่มแตกออก เผยให้เห็น ถุงเนื้อยักษ์ ใต้ดินที่เต้นเหมือนกำลังจะฟัก ร่างในนั้นเคลื่อนไหว—เป็นเงาร่างมนุษย์หลายแขนหลายขาแทรกกัน

. X  X8 S6 s' ^# t5 y0 \  r5 Tชิตประกาศเสียงดัง “นี่แหละ…ราชันปรสิตจะถือกำเนิดใหม่!”

อินทร์ถูกดึงร่างให้แนบเข้ากับชิต ร่างทั้งคู่เริ่มเชื่อมต่อ น้ำหนืดไหลออกจากปากรูทวารและอวัยวะเพศ ผสมรวมกันหยดลงบนดิน
# {( \1 U4 V, j  r" }' |  _/ z3 S
มัทนากรีดร้องทั้งน้ำตา “อย่า! อินทร์!”

แต่เสียงหัวเราะของชิตดังก้อง “สายไปแล้ว…”
# \% R% C$ C0 i" r& @  k
" v5 Z9 {3 [4 X: l* J5 D4 A' K⸻
1 p4 Q% G4 Q* S$ ^  H
3 [+ H6 ~/ k; I6 ^: O) S+ U" Rปิดตอน 8.6
  O) f" r( b9 w
โพรงใต้ไทรแตกสั่นสะเทือน รากไม้พันร่างอินทร์กับชิตเข้าด้วยกัน เหมือนกำลังสร้าง “ร่างใหม่” ขึ้นมา เสียงหัวใจใต้ดินดังถี่รัวเหมือนจะระเบิด
5 T$ h$ x9 u% v; Q9 T! c+ n
6 Q* j& c" r: _- X0 Nหมอพรตสบถลั่น “สวรรค์…อย่าให้มันเกิดขึ้นเลย”
3 N# ~! G6 c) A% V$ n8 Q" m
+ `+ N- }0 x- O" ?4 i% sแต่แสงไฟตะเกียงดับพรึบ เหลือเพียงความมืดและเสียงครางผสมเสียงหัวเราะสยองที่สะท้อนทั้งโพรง



+ ], |1 [, F9 l( Y3 a

magicianz

ขอบคุณครับ

lekthai

มันเสวมาก

secretman1

ขอบคุณครับผม

kkkggg

สนุก

nuangnut1996

สนุกมากครับ

ore

เสียว

shinecaraff

มันส์จัด

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ