เรือเมล์เร่รัก ตอนที่ 11 by สุรัMนาวี_CP

mon-mon

กิตเดินอ้อมไปที่ต้นหูกวางด้านหลังแล้วผลัดผ้า เขาคงไม่ได้คิดอะไรหรอกและเห็นว่าผมเองก็เป็นผู้ชายด้วยกัน แต่การที่เขาเปลือยกายต่อหน้าผมกลับเป็นเหมือนการยั่วให้อารมณ์ของผมที่คุกรุ่นอยู่เมื่อครู่นี้แตกกระเจิง ศีรษะสวยได้รูปที่ตัดผมสั้นเกรียนมองเห็นสองขวัญ แผ่นหลังขาวเนียนกว้างเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นรูปตัววี เอวบางคอดกิ่วและสะโพกหนั่นแน่นเพรียวกับบั้นท้ายขาวโพลนเบียดชิด มีไรขนอ่อนๆ ที่ก้นกบ ท่อนขาที่แยกออกกว้างเล็กน้อยเผยให้แลลอดไปเห็นพวงไข่สองใบโตและปลายท่อนลำที่ตกห้อยสีชมพูเข้มมีน้ำหยดอยู่ตรงปลาย


ผมพยายามฝืนใจไม่มองไปทางมัน แต่ก็ดูเหมือนตาไม่สามารถที่จะละไปจากภาพเบื้องหน้าได้ กิตยังคงคุยอยู่ต่อไปเหมือนจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับสายตาของผม


"พี่รัตน์ ตำส้มตำเป็นหรือเปล่า ผมอยากกินมากเลย ไปซื้อทีไรได้มานิดเดียวไม่พอกินสักที ตำเองก็ไม่เห็นอร่อย เนี่ยเครื่องอะไรก็มีครบหมดขาดแต่คนตำ..."
แล้วกิตก็หันกลับมา แวบเดียวเท่านั้น ชั่วเสี้ยววินาทีนั้นเองที่ผมได้มองเห็นความเป็นหนุ่มของเขาชัดเจนกะจะตา ท่อนลำอวบยาวสีคล้ำที่อ่อนปวกเปียกอยู่ภายใต้พงขนสีดำอ่อนบาง กับบอลแฝดลูกโต กิตคว้าเอาผ้าขนหนูผืนใหม่มานุ่งเอาไว้หลวมๆ แล้วเดินมาหาผม


"พี่...พี่...ใจลอยไปไหนอ่ะ"
"ปละ...เปล่า" ผมแก้ตัว
"ก็ฟังอยู่นี่ไงล่ะ กิตอยากกินส้มตำใช่ไหมล่ะ เดี๋ยวจะตำให้กิน" กิตดีดนิ้วดังเปาะ
"แจ๋วเลยพี่ เย็นนี้นะ ผมจะล้างท้องรอเลย"
"อ้าว แล้ววันนี้ไม่ทำงานแล้วเรอะ?" ผมสงสัย
"มันก็ต้องมีหยุดกันบ้างสิพี่ ใจคอจะให้ผมทำ 7 วันอย่างนั้นเลยเรอะ" กิตขมวดคิ้วยุ่งๆ ของเขา แต่นั่นยิ่งทำให้เขาหล่อขึ้นไปอีก


"พี่ไทแกไปธุระที่สามพราน ก็บ้านเกิดแกนั่นแหละครับ พรุ่งนี้ถึงจะกลับ" กิตผลัดผ้าเป็นกางเกงยีนส์ตัดขาตัวเก่าๆ กับเสื้อเชิ้ตแขนกุดลายสก๊อตสีแดงเก่าซีด
"เราก็เลยไม่ต้องทำงานกัน พรุ่งนี้แกคงจะกลับ"
"แล้วก๊อตล่ะ เขาบอกหรือเปล่าว่าจะกลับเมื่อไร"
"ไม่รู้หรอกพี่ เดี๋ยวนี้พี่ก๊อตแปลกๆ กลางคืนเป็นหายตัวไปทุกที สองคืนแล้วเนี่ย พอพี่ไทถามก็บอกว่านอนที่บ้านเพื่อน อย่างกับแกมีเพื่อนกะเขางั้นนี่"
"งั้นคืนนี้กิตก็นอนที่นี่คนเดียวล่ะสิ" ผมถาม
"ฮือ" กิตยักไหล่
"ผมชอบออก อยู่คนเดียว จะดูทีวีช่องไหนก็ไม่มีใครแย่ง จะทำอะไรก็ไม่มีใครยุ่ง" ประโยคสุดท้ายทิ้งนัยไว้ให้ค้างคาใจจนผมคิดไปต่างๆ นานา ว่า...จะทำอะไรก็ไม่มีใครยุ่ง...หมายถึงสิ่งใด แล้วอะไรบางอย่างก็แวบขึ้นมาในหัว ผมรีบบอกกิต
"เออ กิต เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านก่อนนะ เย็นๆ จะมาตำส้มตำให้กิน"
"ดีดิพี่ อ้อ แล้วพี่มีตังค์ไหมล่ะ ช่วยซื้อบุหรี่ LM เขียวให้ผมหน่อยดิครับ ตังค์ผมอยู่กับพี่ไท" กิตสั่ง


ผมยิ้มให้เขาแล้วลุกขึ้นหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย
"ไม่ต้องหรอก พี่เลี้ยง แล้วเอาอย่างอื่นอีกไหม?"
"งั้นผมขอเหล้าขาวซักขวดก็แล้วกันนะพี่" กิตยกมือไหว้
"เมาๆ หน่อยจะได้หลับง่าย"
ผมกลืนน้ำลายลงคอ ดูเหมือนสถานการณ์ตอนนี้มันช่างเป็นใจให้ผมกับเขาเสียเหลือเกิน ผมไม่กล้าที่จะคิดอะไรกับเขามากไปในตอนนี้ เพราะผมรู้ดีว่าเขาไม่ได้เป็นเกย์เหมือนกับผม หากผมคาดหวังกับเขามากเกินไปจะทำให้เจ็บใจเสียเปล่าๆ หากกิตเขาไม่เล่นด้วยกับผม แล้วมันจะพาลกลายเป็นความบาดหมางใจกันเสียเปล่าๆ
กิตส่งยิ้มหล่อให้ผมขณะที่โบกมือลา ผมรีบจ้ำเดินไปหน้าท่าแล้วเรียกมอเตอร์ไซค์วินไปส่งที่บ้าน ในใจผมคิดถึงแต่เรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นในคืนนี้ระหว่างผมกับกิต
---------------------------------------------------------------------
"โอย...อร่อยจังเลย กินซะแน่นท้องไปหมดแล้ว" กิตร้องครางแล้วตบพุงดังแปะๆ หน้าท้องเรียบเนียนขาวที่มีเพียงไรขนอ่อนบางใต้สะดือ  ถูกเปิดโชว์ขึ้นให้ดูเป็นการยืนยัน ผมเคาะบุหรี่ออกจากซองส่งให้เขาจุดสูบ
"ถ้าชอบจะมาทำให้กินบ่อยๆ เลย" ผมหัวเราะ แล้วเก็บจานชามที่เกือบจะว่างเปล่าจากฝีมือการกินของกิตลงไปแช่ในกาละมัง ไม่ยักรู้เลยว่าหนุ่มน้อยอย่างเขานี้ทานหนักขนาดนี้ ส้มตำสองครก ไก่ย่างหนึ่งตัว ต้มแซ่บเครื่องในแล้วก็ข้าวเหนียวอีกจานใหญ่ นี่ไม่นับขนมจีนและผักจิ้มนะครับ ทุกอย่างหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ ยกเว้นหอยขวานที่เขาทำเองนั่นแหละท่ยังคงแช่น้ำปลาาพริกเอาไว้รอทานวันหลัง
----------------------------------------------------------------------------
ตอนบ่ายหลังจากที่ผมรีบกลับไปบ้านก็อาบน้ำแต่งตัวแล้ว ผมก็ออกมาซื้อของเตรียมไว้ ใจหนึ่งผมคิดว่าก๊อตอาจจะแวะมาหาผมตอนขากลับจากซื้อของ แต่ไม่รู้สิ ผมไม่อยากให้เขากลับมาเจอผมเลย เพราะผมอยากที่จะอยู่กับกิตกันตามลำพังสองต่อสองมากกว่า
แน่ล่ะ ผมไม่ได้ชอบเขาแล้วก็ไม่ได้เป็นคนเริ่มเรื่องความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ด้วย เขาเองที่เริ่มทุกอย่าง และเขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามหากผมจะชอบกิต


ผมมีนิสัยชอบทำกับข้าวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เพียงแต่พอเริ่มต้องมาอยู่คนเดียวการซื้อทานจะดูง่ายกว่าและไม่ยุ่งยากด้วย ที่สำคัญคือมันประหยัดกว่ากันเยอะ ทำให้ผมไม่ได้ทำกับข้าวกินเองมาเป็นเวลานานพอสมควร เมื่อได้กลับมาทำอีกครั้งก็เหมือนกับว่าเป็นการลับฝีมือใหม่
----------------------------------------------------------------------------
"ถ้าใครได้เป็นแฟนรัตน์คงมีความสุขเนอะ" กิตพูดทั้งที่คาบบุหรี่อยู่ในปาก เขารินเหล้าขาวลงในจอกแก้วใบเล็กๆ ที่เรียกกันว่า "เป๊ก" สองใบ แล้วเลื่อนมาให้ผมใบหนึ่ง
"น่ารัก เอาใจเก่ง แถมทำกับข้าวก็อร่อย" ผมรับมาแล้วกระดกทีเดียวหมดแก้ว มันร้อนวาบไปทั่งร่าง ผมชักเริ่มรู้สึกแล้วเหล้าขาวนี่ก็อร่อยไม่เลยเลย
"ตอนนี้พี่ไม่มีแฟนหรอก เพิ่งเลิกกันไปน่ะ"
"ใครวะแม่งโง่ขนาดนั้น" กิตส่ายหัว
"เป็นผมหน่อยล่ะไม่ได้...." ผมหรี่ตามองเขา
"แล้วถ้าเป็นผมจะทำยังไงเหรอ?" กิตเกาหัวตัวเองแล้วหัวเราะแหะๆ
"เออ...นั่นสิ จะเอาไงดีว้า แฮะๆๆ" แล้วเราก็หัวเราะออกมาพร้อมๆ กัน ผมรู้สึกมีความสุขไปอีกแบบกับการได้ใกล้ชิดหนุ่มที่ผมชื่นชอบ หนุ่มหล่อที่โดนใจไม่ใช่ใครก็ไม่รู้หน้าเห่ยๆ แถมฟันก็หลอ บอกตรงๆ เลยว่าถ้าผมได้กิตผมก็ไม่เอาก๊อตแล้ว อย่างเขาควงไปไหนก็อายคน
----------------------------------------------------------------
ขอบคุณสำหรับคืนอันแสนวิเศษของเราสองคน ผมอยากให้พระอาทิตย์วันนี้ตกไวๆ ผมจะไดกลับมาหารัตน์อีก
คิดถึงคุณทุกวินาที
ก๊อต
-----------------------------------------------------------------
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมหัวใจผมเจ็บจี๊ด พร้อมๆ กับที่ข้อความเหล่านี้ผุดขึ้นมาในมโนสำนึก
------------------------------------------------------------------
ข้างนอกมืดแล้ว สายลมจากแม่น้ำโชยระรื่นเย็นสบาย ในเวลากลางวันผิวน้ำต้องรับความร้อนแรงจากแสงแดดทำให้มันต้องระเหยกลายเป็นไอลอยขึ้นสู่ฟ้า อากาศจากบนแผ่นดินซึ่งเย็นกว่าก็จะพัดลงสู่แม่น้ำ แต่ในเวลากลางคืนแผ่นดินจะคายความร้อนที่สะสมมาทั้งวันออกมา อากาศผิวน้ำที่เย็นกว่าก็จะพัดพาเข้าสู่ฝั่ง ปรากฎการณ์ธรรมชาติเช่นนี้ เป็นแบบเดียวกับที่เราเรียกว่า "ลมบกและลมทะเล" นั่นเอง กลิ่นแม่น้ำอวลกรุ่นอยู่รอบกายท่ามกลางความสงัดยามราตรี มีเสียงหรีดหริ่งเรไรขับแทนลำนำ


เรานั่งดื่มกันอยู่ที่แคร่ไม้ที่ทำจากแพลเล็ตหรือยกพื้นไม้ลังขนาดใหญ่ที่เอาไว้รองสินค้านั่นเอง เพียงต่อขาให้มันแล้วปูทับด้วยเฝือก (ไม้ไผ่ที่สานต่อเป็นแผ่นเหมือนเสื่อ สามารถม้วนได้) มันก็กลายเป็นเตียงอย่างดี รอบกายมืดสลัวเพราะเรามีเพียงตะเกียงโป๊ะตัวเล็กๆ ให้ความสว่างเพียงดวงเดียวเท่านั้น แมลงราตรีสองสามตัวบินเล่นไฟอย่างไม่กลัวตาย แสงสีที่ล่อให้มันมาจะลุกไหม้และเผามันเป็นเชื้อไฟ เพียงเพราะความหลงใหลในเงามายา
ผมมองใบหน้าหล่อเหลาของเขาที่มองเห็นเป็นเหลี่ยมเงาลึกลับในความมืด มันดูกึ่งน่ากลัวกึ่งยั่วยวนใจให้จ้องมอง ไม่ว่าด้วยฤทธิ์เหล้าขาวหรือว่าแสงจากตะเกียงก็ตาม ทั้งผมและเขาก็ดูจะหน้าเป็นสีแดงอ่อนๆ แล้ว


"ว้า เสียดายแฮะ กินแต่เหล้าเปล่าๆ ไม่มีกับแกล้มเลย" ผมบ่น
"เดี๋ยวพี่ไปซื้ออะไรมาเพิ่มดีกว่า"
"อย่าเลยพี่ มีแค่เหล้ากับคนรู้ใจแค่นี้ก็ดีถมไปหละ" กิตว่า
ผมรู้สึกว่าหน้าตัวเองจะแดงมากกว่าที่ควรเมาเสียแล้ว กับแค่คำพูดซื่อๆ ของเด็กหนุ่มหน้าหล่อคนนี้ เขาชี้ให้ผมดูพระจันทร์บนฟ้า คืนนี้เป็นคืนเดือนเพ็ญ มันจึงดูสว่างสดใสและดวงโตกว่าทุกวันมากมาย


"นั่นไง กับแกล้ม" กิตชี้ให้ผมดูแล้วหัวเราะ ผมมองตามมือของเขาแล้วยิ้ม
"ไหนลองกินให้ดูหน่อยซิ" เขาเอามือแตะริมฝีปากแล้วโบกมันไปมา
"พี่ไม่อะไรซะแล้ว พระจันทร์น่ะมันกินได้" กิตตะแคงแก้วให้ผมดู เงาสะท้อนของพระจันทร์ลอยเรี่ยอยู่บนผิวเหล้า
"เห็นไหม ตอนนี้มันอยู่ในแก้วผมแล้ว" เขายกมันขึ้นสาดลงลำคอ ก่อนจะถอนหายใจทางปากดังๆ
"อาห์...สุดยอด พี่ลองดูสิ" ผมรินเหล้าเพิ่มให้ตัวเองและเขาก่อนจะทำตาม แค่สายตาและรอยยิ้มของกิตที่ผมได้รับก็ทำให้ผมรู้สึกมีความสุขเหมือนได้ดื่มพระจันทร์เข้าไปทั้งดวงแล้ว


แต่เมื่อผมลดแก้วลงก็กลับพบว่า กิตทอดร่างลงนอนไปกับพื้นแคร่เสียแล้ว เขากอดตัวเองไว้หลวมๆ ราวกับเหน็บหนาว สายตาของเขามองขึ้นไปยังบนท้องฟ้า สักพักกิตก็รำพันออกมาเบาๆ
"พี่รัตน์ใจดีนะ ผมหลอกก็ยังอุตส่าห์ทำตาม"
"ก็...เอ่อ...พี่" ผมพูดอะไรไม่ออก
"มันก็ฟังโรแมนติกดีนี่ พี่จะจำไปไว้เขียนในนิยายได้ไหม?"
"อย่าเลยพี่ มันไม่มีสาระอะไรเลยกับอีแค่คำพูดของเด็กบ้านแตก" กิตพูดเสียงแผ่วคล้ายจะสะกดอารมณ์
"มันก็แค่เป็นการหลอกตัวเองเท่านั้น ไม่มีอะไรเลย ผมหลอกตัวเองและแกล้งทำเป็นว่ามีความสุข ทั้งๆ ที่ผมหวาดกลัว ผมไม่มีใคร ผมไม่มีที่ไป" ปลายเสียงสั่นน้อยๆ เหมือนคนจะร้องไห้
"ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต ได้แต่อยู่ไปวันๆ เหมือนเรือไร้จุดหมาย พี่รัตน์ ผม...ผม...ไม่มีใคร"


อาจเป็นเพราะสัญชาตญาณความเป็นพี่หรือเพราะว่าผมต้องการที่จะเข้าใกล้ชิดเขาก็ยากที่จะเดาได้ ผมเดินไปนั่งข้างๆ เขาแล้วลูบศีรษะที่ถูกกล้อนผมจนเตียนเบาๆ
"อย่าคิดมากน่ากิต กิตยังมีพี่ไท แล้วก็ก๊อตนะ" กิตสูดน้ำมูกเบาๆ
"พี่ไทน่ะ ผมเองก็ไม่รู้ว่าเราจะอยู่กันไปได้อีกนานเท่าไหร่ เพราะพี่แกแค่รองานอู่ต่อเรือที่เมืองนอก ส่วนพี่ก๊อตน่ะ แกเหมือนจะมีแฟนแล้วถ้าแกขอแยกตัวออกไปผมจะอยู่กับ...กับ...กับใคร"


กิตยกแขนขึ้นก่ายปิดใบหน้า ทั้งร่างสั่นสะท้านด้วยแรงสะอื้น แรกๆ ก็เบาแต่ต่อมาก็แรงขึ้นจนน่าสงสาร เขาไม่ได้ร้องไห้ออกมาดังๆ แต่การที่เขาทำเช่นนั้นมันทำให้ผมรู้สึกเศร้าโศกไม่ได้ต่างอะไรกับเขาเลยแม้แต่น้อย การที่ทุกคนทิ้งเขาไป วันนี้ทำให้จิตใจของกิตไหวหวั่น เขาหวาดกลัวการถูกทอดทิ้งเพราะเขาไร้ซึ่งหนทางที่จะดำเนินชีวิตต่อไป จากครอบครัวอันร้าวฉานที่มีบิดาผู้คอยทุบตีทำร้าย มาสู่เรือเมล์ที่ไร้ซึ่งจุดหมายและอนาคต มองไปเบื้องหน้าก็คงจะไม่เห็นอะไรนอกจากความว่างเปล่าที่น่าสะพึงกลัว


"กิต...พี่...เอ่อ...พี่" ผมพยายามปลอบเขาแต่ก็นึกอะไรไม่ออก
"ผมเหงาพี่รัตน์...พี่อย่าทิ้งผมไปอีกคนนะ ผมไม่มีใครเลยตอนนี้" สิ้นคำพูดกิตก็เอามือออกจากใบหน้า ดวงตาเขาแดงก่ำ ไม่ใช่เพราะฤทธิ์สุราหากแต่เป็นเพราะเขากำลังร้องไห้ระบายสิ่งที่อัดอั้นตันใจออกมาให้ผมได้รับรู้ต่างหาก กิตขยับขึ้นกอดผมเอาไว้แน่นๆ
"พี่ไม่ทิ้งกิต เชื่อพี่สิ" ผมตบไหล่เขาเบาๆ
"อย่าร้องไห้สิ กิตเก่งออก ถ้าพี่โดนอย่างกิตพี่คงเตลิดไปไหนต่อไหนแล้วก็ไม่รู้"


เรือนร่างแข็งแกร่งเพรียวบางทีแนบผมอยู่ กลับให้ความรู้สึกชวนเวทนามากกว่าจะทำให้ผมเกิดอารมณ์ปรารถนา ผมลูบไปตามหลังไหล่ที่เปียกชื้นเบาๆ เพี่อปลอบโยนจนเขาค่อยคลายอาการสั่นสะท้าน ผิวเนื้อคอเนียนละเอียดแน่นมองเห็นเส้นเลือดที่ต้นคอเต้นตุบๆ กลิ่นกายของเด็กชายที่เพิ่งแตกเนื้อหนุ่มหอมขื่นประหลาด มันเป็นกลิ่นตามธรรมชาติที่ไม่ได้ปรุงแต่งขึ้นมาเองแท้ๆ ไม่เหม็นแต่ก็ไม่หอม หากมันเย้ายวนใจกระตุ้นอารมณ์ดิบใครให้คุโชนเกินห้าม


และแล้วโดยที่ผมไม่ทันได้คิดอะไร ริมฝีปากผมก็เริ่มซุกไซ้ซอกคอขาวๆ ของกิตอย่างหื่นกระหาย แรกๆ เขาก็สะดุ้งเหมือนตกใจหากแต่ก็มิได้ผลักไสหรือดิ้นรนหนี หนำซ้ำยังกอดตอบผมแน่นขึ้นพร้อมทิ้งตัวลงนอนกับแคร่ วินาทีต่อมาริมฝีปากผมกับเขาก็เลื่อนเข้ามาบดขยี้กันอย่างเผ็ดร้อน...
"อา...พี่รัตน์" กิตครางออกมาเบาๆ หลังจากที่ผมถอนริมฝีปากออกมา แต่ตอนนั้นผมไม่สนใจแล้วว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมจูงกิตเข้าไปหลบภายในโกดัง ที่นั่นมีกองยางรถยนต์เก่าที่ใช้แทนลูกตะเภาหรือวัสดุกันกระแทกเวลาที่เทียบเรือกองเอาไว้ มันถูกปูทับด้วยแผ่นกระดานบางๆ แผ่นใหญ่และผ้าใบเก่าขาด


กิตทรุดตัวลงนั่งบนกระดานแผ่นนั้นอย่างว่าง่าย เขาคงจะเคยใช้มันเป็นที่นอนกันเวลาที่เบื่อนอนเรือ  มีหมอนเก่าๆ ดำๆ สองใบวางกองอยู่ข้างๆ กับผ้าห่มสีคล้ำเหม็นอับ ผมกดกิตให้นอนราบลงไปกับพื้นกระดานแล้วทาบร่างลงทับ เขาไม่ได้ขัดขืนหรือห้ามปราบ หนำซ้ำยังพยายามที่จะถอดเสื้อผ้าผมออกด้วย


แสงจันทร์สาดส่องผ่านรูโหว่บนหลังคาโกดังลงมาแต่งแต้มร่างของเราสองคนเป็นนวลใย ร่างเปลือยของกิตและผมกอดรัดเฟ้นฟอนกันอย่างเร่าร้อน เสื้อผ้าที่ถูกถอดทิ้งไว้กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนห้อง และเมื่อผมปลดปราการด่านสุดท้ายของกิตออก ผมก็ต้องยิ้มอย่างพอใจ ท่อนเอ็นยาวใหญ่ของกิตมันแข็งผงาดชูคอรอผมนานแล้ว หัวของมันกลมและใหญ่เหมือนไมโครโฟนเลยทีเดียว
"เคกิตใหญ่จัง" ผมเอื้อมมือจับ
"ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้ล่ะ"
"พี่รัตน์ไม่ชอบเหรอครับ" ดูกิตจะกังวลกับมัน
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมันเป็นอย่างนี้"


ผมช้อนมันขึ้นมาดูเล่น หัวกลมโตแดงวาวเยิ้มและแข็งผงาดแต่ส่วนท่อนลำออกจะเรียวเล็กกว่าตัวแบบที่เขาเรียกว่าหัวลูกแมว ไอ้แบบนี้แหละที่ไม่ว่าจะเล่นกันท่าไหนก็หลุดยาก เสียแต่คนโดนจะท้องอืดเพราะว่าลมเข้าลำไส้ เวลาชักออกมาลมจะดันตามแล้วส่งเสียงให้ได้อายกัน เสียแต่ว่าหัวของมันเปิดออกมาได้เพียงครึ่งเดียวเท่านั้นเหมือนของเด็กที่ยังซิงแต่ก็สะอาดไม่มีกลิ่นเลยสักนิด


"ชอบสิ" ผมจูบส่วนปลายมันเบาๆ กิตซี้ดปากเลยครับ
"พี่รัตน์ ทำให้ผมเสียวทีสิครับ" กิตพูดเบาเหมือนกระซิบ
"ผม...ผมอยากจนจะทนไม่ไหวแล้ว" ไม่ได้พูดเปล่าเพราะเขาจับหัวผมไว้แล้วพยายามดุนดันท่อนเอ็นอันใหญ่เข้ามาในปากผม รสชาติหวานปนคาวน้อยๆ ชำแรกผ่านริมฝีปากเข้ามาพร้อมๆ กับที่ผมได้สัมผัสกับสัดส่วนความเป็นชายของเขาเต็มคำ
กิตนอนตัวสั่นระริกเหมือนคนไม่เคย น่าแปลกเหมือนกันที่หนุ่มหล่ออย่างเขายังคงความสดและซิงมาได้จนป่านนี้ แค่ผมอมมันเข้าไปมิดด้าม กิตก็ร้องครางเสียงสั่น
"พี่รัตน์ครับ....พี่รัตน์...โอววววววว์....ซี๊ดดดดดดด....เสียวครับ....อาซซซซซซ์....อูวววว์"
เสียงครางของเขาเหมือนจะบอกให้ผมเร่งฝีปากให้เร็วขึ้น ผมรู้ดีว่าส่วนหัวที่โตใหญ่นั้นเต็มไปด้วยเส้นประสาทสัมผัสเสียวล้วนๆ ถ้าหากเราดูดเลียแต่ส่วนนั้นโดยใช้เพียงมือรูดเร่งตรงท่อนลำมันจะทำให้คู่นอนมีความสุขมากและถึงจุดสุดยอดได้โดยไว กิตใช้สองมือขยุ้มศีรษะผมกดกระแทกแล้วแอ่นตัวขึ้นมาเสยเคเข้ามาใส่ปากผม


ผมบีบท่อนลำของกิตเอาไว้แรงๆ เป็นการปราม เพราะหัวที่กลมใหญ่ของมันจะกระทุ้งคอหอยผมให้เจ็บเสียเปล่า และเป็นการเตือนให้เขารู้ว่าผมยังไม่อยากให้เขาเร่งจังหวะจนถึงจุดสุดยอดเอาตั้งแต่เนิ่นๆ ครั้งแรกของเขาผมอยากจะให้มันดีและน่าประทับใจที่สุด
กิตเกร็งตัวขึ้นมาดูผม กล้ามหน้าท้องของเขาขึ้นเรียงเป็นลูกดูเซ็กซี่ เขาทำหน้าตาเหยเกเมื่อเห็นว่าสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่นี้ ก่อให้เกิดความเสียวซ่านกับหัวเคของเขาขนาดไหน ผมใช้ลิ้นละเลงไปทั่วดุ้นหัวอันกลมใหญ่เพื่อแกล้งให้กิตเสียวหนักๆ การเล่นที่ส่วนปลายอันเต็มไปด้วยจุดเสียวกระสันจะสร้างความรู้สึกได้มากแต่จะไม่ถึงจุดสุดยอดยกเว้นคุณจะตื่นเต้นเกินไปหรือถูกกระตุ้นที่่ท่อนลำจนกระฉูดออกมา


ดูเหมือนเขากำลังจะทรมานด้วยความสุขและเสียวที่ผมกำลังเสนอให้เขา ผมชอบมองดูเรือนร่างขาวเนียนแกร่งของกิตที่บิดแอ่นไปมาด้วยความปั่นป่วนในอารมณ์ เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดพราวไปทั่วทั้งร่างราวกับออกกำลังกายมาหนัก เสียงลมหายใจถี่กระเส่าผสานกับการกัดฟันเบาๆ ยิ่งทำให้ผมอยากจะแกล้งยั่วเขาให้หนักขึ้นไปอีก


ผมปล่อยท่อนลำของเขาให้เป็นอิสระ มันแข็งตัวผงาดโชนและแดงก่ำ มีน้ำลายผมเยิ้มติดเต็มไปหมด ขนหยิกฟูบางเปียกแนบไปกับหน้าท้องแบนราบ ผมเลียต่ำลงไปสู่ซอกขาเนียนขาวเพื่อซุกไซ้หากลิ่นความเป็นชายสูดดม ได้ยินเสียงกิตร้องอึกอักในลำคอดังลั่นเหมือนคนสำลักความสุขเสียว ขาเขาคู้ขึ้นหนีบศีรษะผมไว้แน่น


"พี่รัตน์อย่า....ซี๊ดดดดดด...อ๊าคคคคค...โอยยยยย...เสียวววว"
แต่ยิ่งเขาครางห้ามมันก็ยิ่งเหมือนกับการยั่วยุ ตานี้ผมลงลิ้นเลียไปตามซอกขาทันที ปาดปลายลิ้นเปียกๆ ร้อนๆ ไปตามผิวเปลือกไข่อ่อนนุ่มที่มีขนรำไร และเพียงได้สัมผัสมันกิตก็ดิ้นพราดๆ ร้องไม่เป็นภาษา เหมือนกับว่าเขาไม่เคยมีใครที่จะถูกต้องของสงวนสำคัญของเขามาก่อน นั่นทำให้ผมยิ่งฮึกเหิมยิ่งขึ้นที่ได้เป็นคนเปิดบริสุทธิ์เขา


"พี่รัตน์...โอย...พอแล้ว ผมจะขาดใจ...อาซซซซ์" กิตคราง
"จะทำอะไรก็ทำเลยพี่ ผมยอมทุกอย่างแล้ว ซี๊ดดดดด"
ผมพยายามยิ้มตอบเขาทั้งๆ ที่ยังอมดุ้นเอ็นอวบใหญ่เอาไว้อยู่เต็มปาก แล้วลุกขึ้นแยกขาก้าวคร่อมร่างของกิตเอาไว้ ดูเขาจ้องมองร่างเปลือยเปล่าของผมอย่างปรารถนาเช่นกัน


ผมค่อยๆ ทรุดตัวลงไปนั่งคุกเข่าอยู่เหนือแก่นกลางกายที่อวบใหญ่ แล้วค่อยๆ จับหัวดุ้นอันโตกลมจ่อที่ร่องบั้นท้ายตัวเองก่อนจะกดมันลงไปอย่างช้าๆ ความที่ท่อนลำนั้นมีน้ำลายเปรอะอยู่จนชุ่มจึงทำให้มันง่ายต่อการเข้าไปบ้าง แม้จะไม่มากนักแต่ก็ดีกว่าไม่ได้ใช้อะไรเลย แต่หัวที่โตใหญ่ของมันก็เป็นอุปสรรคกับผมอยู่ไม่น้อย


ดูเหมือนว่ากิตเองก็จะรู้ว่าผมใส่มันไม่ไหว เขาจึงขยับไปหยิบอะไรบางอย่างที่วางแอบอยู่ข้างๆ เมื่อเขาเปิดฝามันออกและผมได้กลิ่นดอกมะลิจางๆ จึงรู้ว่ามันคือน้ำมันมะกอกราคาถูกแบบที่เขาเอาไว้ทาผิวกัน ผมขยับออกให้กิตได้เอามันมาชโลมที่ท่อนลำของเขาเองจนชุ่ม
"ผมซื้อเอาไว้นวดเวลาไม่มีอะไรทำน่ะพี่ นวดทุกๆ วันแล้วมันใหญ่ดีนะ" กิตบอก
"นวดให้แข็งๆ พอจะแตกก็หยุด แล้วพอทำหลายๆ ครั้งทนไม่ไหวแล้วค่อยปล่อยให้มันแตกเอง"
"เหรอ?" ผมงง
"ไปรู้มาจากไหนเนี่ย"
"พี่ไทสอนครับ ดอแกใหญ่มากเลยแล้วก็ยาวมากด้วย ของผมสู้แกไม่ได้หรอก แกสอนพี่ก๊อตทำด้วยนะ" มิน่าเล่าแต่ละคนถึงได้มีมรดกพ่อที่ใหญ่ยาวขนาดนี้
"พี่เคยได้ยินว่าทำแล้วมันจะเอาทนด้วยนะ"
"ฮือ" กิตพยักหน้าอายๆ
"แต่ผมยังซิงอยู่เลยนะพี่ ผมกลั้นไว้ไม่ได้อ่ะ พี่รัตน์ดูดเสียวดีจังเลย ผมอยากมีความสุขกับพี่แบบสุดๆ ครับ"


คำพูดซื่อๆ ของเขาทำให้ผมมีอารมณ์ขึ้นมาอีกอย่างช่วยไม่ได้ กิตเอาน้ำมันมะกอกใส่มือแล้วจับเคผมที่กำลังแข็งโด่
"พี่รัตน์ พี่ก็มีอารมณ์เหมือนกันนี่ครับ ผมช่วยให้เอาไหม"
ว่าแล้วกิตก็กำมันรูดเบาๆ ความลื่นของน้ำมันบวกกับความหยาบของมือคนใช้แรงงานมันทำให้ผมแสบและเสียวอย่างน่าประหลาด ผมชอบที่จะมีเซ็กส์กับหนุ่มที่เต็มใจและให้ความร่วมมือบนเตียงเป็นอย่างดี ไม่ใช่มานอนเมาให้เราดูดจนเสร็จแล้วก็หลับหรือขอตัวกลับบ้านไป มันทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนตัวอะไรสักอย่างที่เขาไว้ใช้ระบายความหงี่อยากเวลาที่อัดอั้นมา กับคนแบบนั้นผมจะมีเซ็กส์ด้วยกันเพียงครั้งเดียวเท่านั้นและจะไม่เคยไปข้องแวะกันอีกเลย


"อูวววว์" ผมสูดปากครางออกมาเบาๆ
"ดีจังเลยกิต เบาๆ นะ อย่าชักแรง เดี๋ยวพี่แสบ" ผมมองดูเขาเลียริมฝีปากอย่างตื่นเต้น ผมรู้ดีว่าหนุ่มหล่อคนนี้ยังปรารถนาที่จะเรียนรู้และตักตวงหาประสบการณ์เสียวสนุกจากผมอีกมาก ผมลูบไล้ไปตามเรือนร่างเนียนแกร่งขณะที่กิตเองก็ชักรูดท่อนลำให้กับผม โดยที่ผมไม่รู้ตัวเลยว่ากิตกำลังค่อยๆ ดันท่อนลำเข้ามาในก้นผมอย่างช้าๆ


"ซี๊ดดดดดด...อูย...กิต...เบาๆ พี่เจ็บ" ผมเริ่มรู้สึกตึงหูรูดไปหมดเมื่อมันดันเข้ามาได้ครึ่ง แค่หัวอันโตใหญ่ทำให้ผมเจ็บและจุกอยู่นิดๆ ถ้าหากกัดฟันทนจนมันผลุบเข้ามาได้ส่วนท่อนลำก็ไม่น่าจะใช่ปัญหา ผมเลยกัดฟันขย่มมันเบาๆ แต่ท่าทางกิตจะเสียวมากเพราะเขาเกร็งแอ่นเสยมันเข้าไปเต็มที่เลยทีเดียว
ปรืด!!!!! ผมรู้สึกเจ็บแปลบและแสบร้อนภายในช่องท้องวูบวาบไปหมด กิตซี๊ดปากครางดังลั่นเลยครับ ผมต้องรีบอุดปากเขาเอาไว้ป้องกันใครที่ผ่านไปผ่านมาได้ยิน


ผมต่างหากที่น่าจะเป็นฝ่ายร้องเพราะตอนนี้มันทิ่มทะลวงเข้ามาในก้นผมจนถึงคอหยักแล้ว และส่วนที่เหลือกำลังจะผลุบตามเข้ามาอย่างช้าๆ
"ซี๊ดดดดดด....อ๊าซซซซซ์....ซี๊ดดดดดดด....อ๊าซซซซซซซ์....ซี๊ดดดดดดด"
กิตครางไม่หยุดปากขณะที่ขยับเด้งเอวซอยแท่งเนื้อ ให้ผลุบเข้ามาในรูผมอย่างเมามัน เหมือนช่องรูผมจะถูกฉีกแหวกออกจนกว้างด้วยดุ้นเคอวบใหญ่หัวโตเบ้อเริ้มเทิ่มของเขา แต่ละครั้งที่กิตกระแทกมันเข้าไป เหมือนจะดังกรึบๆ อยู่ข้างในตัวผมตลอดเวลา
เจ็บก็เจ็บ เสียวก็เสียว มันส์ก็มันส์ ผมไม่รู้แล้วว่าจะเลือกสั่งให้กิตหยุดหรือว่าทำต่อไปให้แรงขึ้นและเร็วขึ้นดี เพราะผมรู้ดีว่าความเสียวซ่านผมกำลังจะท่วมท้นออกมาในไม่ช้าและกิตเองก็คงเช่นกัน ผมกลายเป็นฝ่ายที่นั่งคุกเข่าแยกขาเกร็งตัวนิ่งปล่อยให้กิตจับสะโพกผมยกขึ้นแล้วกระแทกเสยซอยขึ้นใส่เป็นจังหวะ ทั้งเสียวทั้งมันส์จนผมต้องหลับตาปี๋


แต่รู้สึกว่ามันจะยังไม่สะใจกิต ผมไม่อยากจะเชื่อแล้วว่าเขาเป็นหนุ่มซิงเพราะจากท่าทางที่ทำแล้วเขาช่างเก่งเหมือนเป็นขุนพลยอดนักรักมาก่อน ทุกอย่างที่เขาทำมันเหมือนจะเผาผมให้ไหม้ละลายไปด้วยร่างกายและความรู้สึกของเขา
กิตพลิกเอาร่างผมลงไปนอนหงายแล้วจับขาผมขึ้นเกี่ยวเอวเอาไว้ ก่อนจะคร่อมลงมาจูบปากกับผมอย่างดูดดื่มแล้วกระแทกซอยต่อ กิตชักออกมายาวๆ แล้วอัดกระแทกกลับเข้าไปอย่างแรงจนผมจุก รู้สึกเหมือนกับช่องรูตัวเองขยายออกกว้างและเต็มไปด้วยความสุขความเสียวที่เขากำลังอัดฉีดใส่ สองมือของเขาลูบคลำไปมาบนหน้าอกผมจนเจอกับหัวนมที่แข็งเป็นไต กิตใช้หัวแม่โป้งทั้งสองข้างกดคลึงมันสลับกับการบีบบี้จนผมเสียวแทบทนไม่ไหว....