5 ปีต่อมา
คินนั่งอยู่ในห้องประชุมของบริษัทออกแบบ Creative Studio ชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ
ในฐานะหัวหน้าทีมการตลาด เขากำลังดูเรซูเม่ของพนักงานใหม่ที่เพิ่งจะถูกย้ายมาเสริมโปรเจกต์ใหญ่จากฝ่ายกราฟิก
ชื่อในเอกสารนั้น ทำให้หัวใจของเขาสะดุด —
"ฟิวส์ ธนกฤต ภูมิเวท"
ทันทีที่ได้ยินเสียงเคาะประตูเบา ๆ คนที่เปิดเข้ามาก็คือเจ้าของชื่อนั้น
ชายหนุ่มในเสื้อเชิ้ตพับแขน ทรงผมเซอร์นิด ๆ ยิ้มกวนที่เขาจำได้แม่นตั้งแต่วันสุดท้ายในห้องพักมัธยมปลาย
ไง…นึกว่าจะไม่เจอกันอีกแล้วนะ" ฟิวส์ยิ้มให้เขาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
คินกลับนิ่ง เงียบ ไม่ตอบคำ; L, c: x3 Q! |! l2 X
สายตาเขาไหลผ่านร่างของฟิวส์ที่โตขึ้น หล่อขึ้น...และยั่วมากขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ
แต่ในใจ...เหมือนมีไฟลุกวูบ
" Q, C; p; G0 m* l, Sเพราะเขายังจำสัมผัสทุกส่วนของร่างกายนั้นได้, k. L0 \4 z* O0 k% v
ทุกเสียง...ทุกจังหวะที่อีกฝ่ายบิดเร่าอยู่ใต้ร่างเขา
…;;;
สองสัปดาห์ต่อมา ทั้งคู่ต้องทำงานร่วมกันในโปรเจกต์ใหญ่
ความใกล้ชิดค่อย ๆ เผาใจคินช้า ๆ
6 I& }/ l) B3 o9 V2 ]0 f- y! n7 J( c! y8 }เขาระวังทุกการสัมผัส พยายามไม่สบตา แต่ฟิวส์กลับเล่นเหมือนไม่รู้ตัว
มึงจะทำหน้าเคร่งไปถึงไหนวะ พออยู่กับกูทีไร ทำเหมือนกูเป็นโรคติดต่อ"
$ D5 L: C$ }& w) Cฟิวส์แกล้งแหย่ขณะอยู่กันในห้องครีเอทีฟเงียบ ๆ
คินหันไปมองนิ่ง ๆ/ H) V1 M) J! \$ j
"...ก็กูไม่อยากทำอะไรเกินเลยอีก"
"แปลว่าอยาก?"" v) ^, h% v. n3 O) b
ฟิวส์ยิ้มเยาะ ดวงตากึ่งท้าทายกึ่งยั่ว
คินเดินเข้าไปใกล้ช้า ๆ1 }& J4 k! t8 ]) s
จนร่างทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงคืบ1 } T* d' q& q9 R/ f
เสียงหายใจของทั้งสองดังชัดเจน
“อย่าท้า ถ้าไม่อยากโดนจริง”8 Z) z7 Z1 H6 P- E$ c/ }
เสียงคินต่ำและขุ่นร้อนราวกับน้ำมันเดือด
"งั้นมึงกล้าเหรอ?"( D/ c/ n- J; {
คำพูดนั้นเป็นเหมือนประกายไฟก้อนสุดท้ายที่จุดระเบิดทุกสิ่ง
คินพุ่งเข้าจูบฟิวส์ทันที รุนแรง ดิบ และโหยหากว่าครั้งไหน
; z" U& m" p5 U/ Tร่างฟิวส์ถูกดันชิดกับผนังห้อง มือใหญ่ของคินรั้งข้อมือเขาไว้เหนือหัว0 Y; Y! [4 ~- d8 a
ลิ้นเกี่ยวพันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
เสื้อเชิ้ตของฟิวส์ถูกปลดออกกระชาก ๆ! k" V3 t H* C6 h
คินก้มลงขบกัดยอดอกที่แข็งตั้งเพราะความเสียว
1 W, N# k# |9 Z6 |* Dเสียงฟิวส์ครางกระเส่า ปากแห้งผะแผ่ว
"อ๊ะ…ซี๊ด… คิน… เดี๋ยว…อื้มมม…"
' H9 E u/ U- X% ^; h1 Wแม้จะพูดว่า ‘เดี๋ยว’ แต่สะโพกกลับเบียดแนบเข้าหาอีกฝ่าย
มือคินรูดซิปกางเกงลง…
+ [1 W( H0 H# r8 d0 t! }แก่นกายของฟิวส์พองตัวแนบชิดกลางลำตัวของเขา$ ~0 e7 m$ D% c5 i3 [+ e
เขาจับมันไว้ในมือ…ขยับขึ้นลงอย่างชำนาญ& p' v0 S3 \" h
ในขณะที่อีกมือหนึ่งดึงกางเกงตัวเองลงจนพ้นช่วงสะโพก
ร่างสองร่างบดเบียดกันหน้าผนังห้องประชุมที่ไม่มีใครใช้9 S. h9 w& |) A1 G4 P2 `- P1 V5 i% p' T
ไม่มีเวลาถอดเสื้อผ้าให้หมด ไม่มีแม้แต่คำว่าระวัง
มีแต่เสียงหอบ เสียงคราง เสียงความต้องการที่อัดแน่นมาหลายปี
ติดตามตอนต่อไป
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์