แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย KinhoKang เมื่อ 2025-7-31 01:34 4 |1 u1 B7 o) \9 s
& r' B/ L: N$ y5 ^7 eหลังจากเหตุการณ์ประหลาดในป่าที่ทำให้เขาเงี่ยนชั่วขณะเดช พรานป่าผู้ช่ำชอง ได้นำเห็ดมันวาวที่เขาบังเอิญไปเจอและชิมเข้าโดยไม่ตั้งใจกลับมาที่บ้านด้วยความสงสัยอย่างยิ่ง เขาเฝ้ามองเห็ดดอกนั้นอย่างพิจารณา ความปรารถนาที่จะไขปริศนาของมันมีมากพอๆกับความตื่นตระหนกในสิ่งที่มันได้ทำกับร่างกายและจิตใจของเขา หลายวันผ่านไปเดชยังคงไม่กล้าที่จะลองชิมเห็ดนั้นอีกแต่ความอยากรู้อยากเห็นก็เอาชนะความกลัวในที่สุด วันหนึ่งขณะที่เขากำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่คนเดียวในกระท่อมกลางป่าเดชก็ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ เขานำเห็ดดอกนั้นออกมาจากห่อผ้าที่เก็บซ่อนไว้อย่างดี ด้วยความระมัดระวังเขาหั่นเห็ดออกเป็นชิ้นเล็กๆ เพียงไม่กี่ชิ้นและโยนลงไปในหม้อแกงป่าที่กำลังเดือดปุดๆกลิ่นหอมฉุนของเครื่องแกงคลุกเคล้ากับกลิ่นแปลกๆ ของเห็ดลอยอบอวลไปทั่วกระท่อมเดชคนแกงอย่างใจจดใจจ่อ เฝ้ารอคอยปฏิกิริยาของเห็ดที่จะเกิดขึ้น เขาอยากรู้ว่าเห็ดที่ผ่านความร้อนนี้จะยังคงมีฤทธิ์เหมือนเดิมหรือไม่หรือความร้อนจะเปลี่ยนคุณสมบัติของมันไปในทิศทางใด เมื่อแกงสุกเดชตักเห็ดชิ้นเล็กๆ นั้นขึ้นมาชิมอย่างระมัดระวังอีกครั้งรสชาติของมันไม่ได้ขมปี๋อย่างที่คิดไว้ในตอนแรกแต่กลับมีรสชาติที่กลมกล่อมเข้ากับเครื่องแกงอย่างน่าประหลาดไม่นานนักความรู้สึกวูบวาบเพียงเล็กน้อย คล้ายกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ ก็เริ่มแล่นไปทั่วร่าง พร้อมกับความรู้สึก กระปรี้กระเปร่าและสดชื่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ราวกับร่างกายที่เหนื่อยล้าจากการทำงานในป่ามาทั้งวันได้รับการฟื้นฟูอย่างน่าอัศจรรย์ความรู้สึกนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับอาการเร่าร้อนและลุ่มหลงที่เขาเคยเป็นในวันนั้น เดชพยักหน้าอย่างครุ่นคิดแต่เขากลับตีความว่าอาการที่เบาลงนี้เป็นเพราะความร้อนจากการนำเห็ดมาทำอาหาร 'คงเพราะโดนไฟแล้วฤทธิ์มันลดลงไปเยอะเลยเหลือแค่ให้กระปรี้กระเปร่าเท่านั้น' เขาคิดพลางรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่ไม่ได้เจอ"ความตื่นเต้น" เหมือนครั้งก่อน แต่ก็รู้สึกโล่งใจไปพร้อมๆ กัน เพื่อยืนยันความคิดของตัวเองเดชตัดสินใจจะลองชิมเห็ดสดๆ อีกครั้งในวันรุ่งขึ้น ครั้งนี้เขาไม่ได้นำไปปรุงอาหารแต่เลือกเห็ดดอกเล็กๆ ที่ยังสดอยู่หนึ่งดอก มาปัดเศษดินออกเบาๆและกัดลงไปเพียงปลายลิ้นช้าๆ รสชาติที่ขมปนหวานแปลกๆ ยังคงไม่เปลี่ยนไป เดชนั่งรอคอยปฏิกิริยาอย่างใจจดใจจ่อ...แต่แล้ว ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น นอกจากความรู้สึก กระชุ่มกระชวยขึ้นเล็กน้อย ร่างกายของเขารู้สึกเบาสบายคล่องตัวขึ้นเล็กน้อย ประสาทสัมผัสยังคงไวขึ้นกว่าปกติแต่ไม่มีอาการแปลกประหลาดทางอารมณ์รุนแรงเหมือนครั้งแรกที่เขาเจอมันท่ามกลางสายฝนไม่มีไฟปรารถนาโหมกระหน่ำ ไม่มีเสียงครางหลุดจากลำคอ 'แปลกจริง...' เดชครุ่นคิด 'มันเป็นเพราะอะไรกันแน่? หรือว่าฤทธิ์ของมันขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมตอนที่กินเข้าไป?หรือว่าร่างกายเราปรับตัวได้แล้ว?'ความสับสนยังคงคุกรุ่นอยู่ในใจของพรานเดชเขายังคงไม่พบคำตอบที่แท้จริงของปริศนาเห็ดเมาดอกนี้ ขณะที่เดชกำลังจมอยู่กับความคิดและพยายามทำความเข้าใจกับเห็ดปริศนาอยู่นั่นเอง พลันก็มีเสียงตะโกนดังมาจากนอกกระท่อม"เฮ้ย! ไอ้เดช!อยู่ข้างในรึเปล่าวะ!" เสียงนั้นดังลั่นสนั่นป่าทำให้เดชสะดุ้งเล็กน้อย เขาจำได้ทันทีว่าเป็นเสียงของ พรานโด่ง เพื่อนพรานรุ่นราวคราวเดียวกันที่คุ้นเคยกันมานานหลายปีพรานโด่งมักจะแวะเวียนมาหาเขาที่กระท่อมเป็นครั้งคราวเพื่อแลกเปลี่ยนข่าวคราวหรือบางทีก็มาเพื่อขอความช่วยเหลือในการล่าสัตว์ ใบหน้าของเดชคลี่ออกเล็กน้อยด้วยรอยยิ้ม แต่แล้วความคิดประหลาดอย่างหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัว เมื่อมองไปที่เห็ดดอกเล็กๆที่ยังเหลืออยู่ในมือ ความรู้สึกพิเรนทร์ที่ไม่เคยมีมาก่อนก็เริ่มก่อตัวขึ้นในใจของพรานหนุ่ม 'ถ้าเราให้ไอ้โด่งลองชิมดูจะเป็นยังไงนะ?มันจะทำให้เงี่ยนเหมือนกับเราครั้งแรกไหม?หรือจะแค่กระชุ่มกระชวยแบบเราตอนนี้?นี่แหละ...โอกาสที่จะได้รู้ความจริงเสียที!' เดชไม่ได้รอช้าเขาเดินออกมาจากกระท่อมด้วยท่าทางสบายๆใบหน้ายังคงมีร่องรอยของความอยากรู้อยากเห็นระคนแผนการบางอย่างพรานโด่งยืนอยู่หน้ากระท่อม ตัวสูงใหญ่ไม่ต่างจากเดชใบหน้าเปื้อนยิ้มกว้างเมื่อเห็นเพื่อนรัก "อ้าว ไอ้เดช!ไม่เจอกันนานเลยนะโว้ย" พรานโด่งทักเสียงดัง "กำลังจะเข้าป่าพอดีเลยแวะมาหาน้ำกินหน่อย" "พอดีเลยว่ะโด่ง! มึงเข้ามาในนี้ก่อนสิ"เดชเอ่ยชวนด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้นผิดปกติ "กูเพิ่งทำแกงป่าร้อนๆเสร็จพอดีเลย ใส่เห็ดไปด้วยนะ รสชาติดีเชียว มึงต้องลองชิมดู" พรานโด่งเลิกคิ้วเล็กน้อยด้วยความแปลกใจปกติเดชไม่ค่อยชวนใครกินข้าวด้วยบ่อยนัก แต่เมื่อได้ยินว่าเป็นแกงป่าและมีเห็ดน่าตาน่าทานก็ยิ่งทำให้อยากลอง เขาเดินตามเดชเข้าไปในกระท่อม กลิ่นแกงป่าหอมฉุยเตะจมูกทันที เดชตักแกงใส่ถ้วยให้พรานโด่งพร้อมกับจงใจใส่เห็ดชิ้นเล็กๆ ที่เขาเพิ่งลองกินเข้าไปลงไปสองสามชิ้นพรานโด่งรับถ้วยมา กลิ่นหอมยั่วยวนทำให้เขารีบตักชิมทันที "หืมมม... รสชาติใช้ได้เลยนี่หว่าเดช! เห็ดนี่มันเห็ดอะไรวะไม่เคยกินมาก่อนเลย"พรานโด่งเอ่ยชมพลางกินแกงอย่างเอร็ดอร่อยโดยไม่รู้ตัวว่ากำลังเป็นส่วนหนึ่งของการทดลองของเพื่อนสนิท เดชมองดูปฏิกิริยาของพรานโด่งอย่างเงียบๆ เฝ้ารอคอยว่าฤทธิ์ของเห็ดจะแสดงออกมาเช่นไรกับเพื่อนของเขา ความรู้สึกตื่นเต้นระคนอยากรู้ทำให้หัวใจของเขาเต้นรัว เดชได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าช้าๆความคิดของเขาได้รับการยืนยัน เห็ดที่ถูกปรุงสุกแล้ว หรือกินแบบสดๆ ก็ยังจะให้ผลเพียงแค่ความกระปรี้กระเปร่าเท่านั้นไม่ได้มีฤทธิ์รุนแรงอย่างที่เคยประสบมาในลำธาร 'แสดงว่ามันจะต้องเกี่ยวกับน้ำรึเปล่านะ...'เดชครุ่นคิด 'แต่จะเกี่ยวกันยังไงล่ะ?' หลังจากอิ่มท้องและรู้สึกสดชื่นขึ้นมากพรานโด่งก็ลุกขึ้นยืน "ขอบใจมากนะโว้ยเดช แกงโคตรอร่อยเลย! พอดีกูมีนัดกับพรานกล่ำต้องเข้าไปดูร่องรอยสัตว์แถวป่าท้ายหมู่บ้านก่อนที่มันจะจางไป" เดชพยักหน้าเข้าใจเขาเองก็เป็นพราน ย่อมรู้ดีว่าเรื่องร่องรอยสัตว์เป็นสิ่งที่ไม่ควรรอ "เออๆระวังตัวด้วยล่ะ" พรานโด่งคว้ามีดเหน็บและย่ามคู่ใจที่วางพิงอยู่ข้างฝา"ไว้เดี๋ยวกลับมาจะเอาเนื้อกวางมาฝากนะเว้ย!"เขาตะโกนบอกก่อนจะเดินออกจากกระท่อมและหายลับเข้าไปในแนวป่าที่ทอดยาวไปทางทิศตะวันตก เดชมองตามหลังเพื่อนจนลับตาไปความคิดของเขายังคงวนเวียนอยู่กับปริศนาของเห็ด เขาเดินกลับเข้าไปในกระท่อมหยิบเห็ดที่เหลือมาพิจารณาอีกครั้ง 'ถ้าอย่างนั้น... หรือมันจะออกฤทธิ์แรงก็ต่อเมื่อร่างกายสัมผัสกับน้ำอย่างเต็มที่ในขณะที่เห็ดกำลังออกฤทธิ์อย่างนั้นหรือ?'คำถามนี้ยังคงค้างอยู่ในใจของพรานเดช เวลาผ่านไปเกือบทั้งวัน แสงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า สาดสีส้มแดงอ่อนๆไปทั่วท้องฟ้า ก่อนที่มันจะถูกกลืนกินด้วยเมฆฝนสีเทาเข้มที่ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว จู่ๆ ฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนักอีกครั้ง คราวนี้หนักยิ่งกว่าครั้งไหนๆเสียงฟ้าคำรามก้อง สายลมพัดกรรโชก ต้นไม้ใหญ่โยกไหวราวกับจะหักโค่นผืนป่ากลับมามืดมิดและน่ากลัวอีกครั้ง และท่ามกลางห่าฝนที่บ้าคลั่งนั้น เงาร่างคุ้นตาของพรานโด่งก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง เขากำลังเดินฝ่าสายฝนกลับมาทางกระท่อมของเดชร่างกายเปียกปอนไปทั้งตัว เสื้อผ้าลู่แนบเนื้อดูน่าเวทนา สีหน้าของเขาซีดเผือดไม่ใช่เพราะความหนาว แต่เป็นความอ่อนเพลียที่สะสมมาทั้งวันบวกกับอาการกระปรี้กระเปร่าจากเห็ดที่เริ่มจางลง "เดช! ไอ้เดช! อยู่มั้ยโว้ย!"เสียงตะโกนของพรานโด่งแว่วมาตามสายลมและเสียงฝนที่ดังสนั่น"ขอหลบฝนหน่อยเถอะโว้ย! เปียกไม่ไหวแล้ว!" เดชได้ยินเสียงเพื่อนก็รีบผุดลุกขึ้นแววตาของเขามีประกายบางอย่างผุดขึ้นมาในเสี้ยววินาที 'หรือว่านี่จะเป็นโอกาสที่จะได้พิสูจน์ความจริงของเห็ดนั้นอีกที?' เดชเปิดประตูออกทันทีพลางกวักมือให้พรานโด่งเข้ามาในกระท่อม "เฮ้ย ไอ้โด่ง! เอ็งกลับมาไวจังวะ" เดชเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงที่พยายามเก็บความตื่นเต้นเอาไว้ พรานโด่งก้าวเข้ามาในกระท่อมตัวสั่นเทาเล็กน้อยจากความหนาวและความเหนื่อยล้า หยาดน้ำฝนหยดติ๋งๆจากเสื้อผ้าที่เปียกปอนลงบนพื้นไม้ในกระท่อม "โธ่เอ๊ย! เดชเอ๊ย! ฝนตกหนักขนาดนี้จะไม่ให้กลับยังไงวะ ถ้ายังดื้ออยู่ในป่านะมีหวังได้แข็งตายคาป่าแน่ๆ!" พรานโด่งบ่นอุบสีหน้าบ่งบอกถึงความเอือมระอาเต็มที "ว่าแต่...แกมีผ้าแห้งๆ ให้กูเช็ดตัวหน่อยไหมวะหรือไม่ก็ขอเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยนทีเถอะ หนาวจะแย่แล้วเนี่ย" เดชมองสภาพเพื่อนด้วยแววตาครุ่นคิดแผนการบางอย่างกำลังก่อตัวขึ้นในหัวของเขา พรานโด่งกำลังเปียกปอนสัมผัสกับน้ำอย่างเต็มที่ และยังอยู่ภายใต้อิทธิพลของเห็ดที่เขาเพิ่งกินเข้าไปนี่แหละคือโอกาสที่รอคอย! เดชเดินไปหยิบผ้าแห้งมาให้พรานโด่งผืนหนึ่งแต่แทนที่จะรีบก่อไฟ เขากลับเดินไปที่ห่อเห็ดที่วางอยู่บนหิ้งแล้วหยิบเห็ดดอกเล็กๆ ที่ยังสดอยู่หนึ่งดอกออกมา "นี่โด่ง มึงดูล้าๆ นะ คงจะเหนื่อยมาทั้งวัน" เดชกล่าวพลางยื่นเห็ดดอกนั้นให้เพื่อน"ลองชิมเห็ดนี่ดูสิ จะได้หายเหนื่อย กูลองแล้ว รู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันทีเลย" พรานโด่งรับเห็ดมาอย่างงงๆมองดูเห็ดสีสันแวววาวในมือ "เห็ดที่ใส่ในแกงนั่นเหรอวะ? กินสดๆ ได้ด้วยรึ" เขาถามด้วยความสงสัยแต่เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของเดช ประกอบกับความรู้สึกอ่อนเพลียที่กัดกินเขาจึงตัดสินใจกัดเห็ดดอกนั้นเข้าไปครึ่งหนึ่งอย่างไม่ลังเล เดชจ้องมองพรานโด่งอย่างไม่กะพริบตาหัวใจเต้นระรัวด้วยความคาดหวัง ในที่สุดเขาก็จะได้เห็นกับตาว่าสมมติฐานของเขาถูกต้องหรือไม่ เวลาผ่านไปเพียงไม่กี่นาทีหลังจากที่พรานโด่งกลืนเห็ดลงไป ปฏิกิริยาที่รุนแรงและคุ้นเคยก็เริ่มก่อตัวขึ้นในร่างกายของเขา ดวงตาของพรานโด่งเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อยสีหน้าเริ่มเปลี่ยนเป็นความสับสนระคนความรู้สึกบางอย่างที่ไม่คุ้นเคย ร่างกายของเขาเริ่มรุ่มร้อนขึ้นมาทันที ทั้งที่เสื้อผ้ายังคงเปียกชุ่มไปด้วยน้ำฝนเย็นเยียบที่เกาะพรานทั่วกายความร้อนผ่าวจากภายในพลุ่งพล่านขึ้นมาอย่างรวดเร็วปะทะกับความเย็นภายนอกจนเกิดความรู้สึกซาบซ่านไปทั่วร่างกายเส้นเลือดบนลำคอและขมับของเขาเริ่มปูดโปนเล็กน้อยพรานโด่งรู้สึกราวกับมีกระแสไฟฟ้านับพันแล่นไปทั่วทุกเส้นประสาทกล้ามเนื้อเกร็งกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้ ใบหน้าของพรานโด่งเริ่มแดงก่ำเขาหายใจแรงขึ้นถี่ขึ้น เสียงหอบหายใจหนักๆ เริ่มดังขึ้นในความเงียบของกระท่อมเดชมองดูเพื่อนด้วยความตื่นเต้นระคนตกใจเล็กน้อยนี่คืออาการแบบเดียวกับที่เขาเคยเป็นในวันนั้น ไม่มีผิด! สมมติฐานของเขาถูกต้อง...เห็ดจะออกฤทธิ์รุนแรงเมื่อร่างกายสัมผัสกับน้ำอย่างเต็มที่ พรานโด่งพยายามรวบรวมสติที่เลือนลางใบหน้าที่แดงก่ำหันไปมองเดชด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความงุนงงระคนปรารถนาที่ไม่อาจอธิบายได้"เดช... เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย?ตัวกู... ทำไมมันร้อนอย่างนี้?"เสียงของเขาแหบพร่าและติดขัด ขณะที่ความรู้สึกร้อนรุ่มแผ่ซ่านไปทั่วร่างความอึดอัดจากเสื้อผ้าที่เปียกชุ่มก็ยิ่งเพิ่มทวีคูณมือของพรานโด่งที่สั่นเทาเล็กน้อย เริ่มเลื่อนไปที่กระดุมเสื้อเชิ้ตลายสก็อตสีเข้มของเขา เขาปลดกระดุมออกทีละเม็ดอย่างช้าๆ เผยให้เห็นแผงอกที่กำยำและเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อผสมหยาดฝนความปรารถนาในแววตาของเขาชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ราวกับสัญชาตญาณดิบกำลังเข้าครอบงำ ทันใดนั้นเองพรานโด่งก็ ลุกพรวดขึ้นมา อย่างรวดเร็วดวงตาของเขาฉายแววปรารถนาอย่างรุนแรงจนแทบจะมองไม่เห็นความเป็นเพื่อนหลงเหลืออยู่เขาไม่พูดอะไรอีก แต่กลับ คว้ามือของพรานเดชที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ไปอย่างรวดเร็ว แล้วนำมือของเดชไป ลูบไล้ไปบนแผงอกที่เปียกชุ่มและร้อนผ่าวของตัวเอง โดยไม่สนใจปฏิกิริยาของเดชเลยแม้แต่น้อย ปลายนิ้วของเดชสัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อที่แข็งเกร็งและผิวหนังที่รุ่มร้อนของพรานโด่งราวกับไฟที่กำลังลุกโชน ความรู้สึกประหลาดใจระคนตื่นเต้นแล่นไปทั่วร่างของเดชเขาไม่ได้ขัดขืนปล่อยให้มือของตัวเองถูกนำทางไปตามร่างกายของเพื่อนที่กำลังจมดิ่งอยู่กับฤทธิ์ของเห็ดเมา มือของพรานเดชถูกพรานโด่งนำให้วนเวียนอยู่บนหน้าอก ที่เปียกชุ่มของเขาอย่างไม่หยุดหย่อนความร้อนจากผิวกายของพรานโด่งแผ่ซ่านมายังฝ่ามือของเดช บางจังหวะที่ปลายนิ้วของเดช แอบเผลอไปเขี่ยโดนหัวนม ที่แข็งตัวของพรานโด่งเบาๆ พลัน เสียงครางแผ่วต่ำแต่เปี่ยมไปด้วยความยั่วยวน ก็หลุดออกมาจากลำคอของพรานโด่ง"อืมมม... เดช..." เสียงนั้นสั่นพร่าด้วยแรงอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าดวงตาของเขาปิดพริ้มลงเล็กน้อย ใบหน้าเงยขึ้นเล็กน้อยรับรู้ถึงสัมผัสที่สร้างความเสียวซ่านไปทั่วร่าง เดชมองดูเพื่อนด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆเขาสัมผัสได้ถึงความเงี่ยนที่แผ่ออกมาจากพรานโด่งและการตอบสนองของร่างกายเพื่อนที่อยู่ภายใต้ฤทธิ์เห็ดเมาก็ยิ่งทำให้เขาตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ขณะที่เดชกำลังลูบไล้หน้าอกของพรานโด่งอยู่นั้น พรานโด่งก็คว้าเห็ดอีกครึ่งที่เหลือออกมาจากมือของตัวเอง ซึ่งตอนแรกเขาไม่ได้กินจนหมด แล้วนำมาคาบไว้ที่ริมฝีปากของเขาเอง ดวงตาที่พร่าเลือนด้วยฤทธิ์เห็ดจ้องมองมาที่เดชอย่างมีความหมาย จากนั้นพรานโด่งก็ ค่อยๆยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เดชอย่างช้าๆ ริมฝีปากที่คาบเห็ดอยู่ใกล้จนเดชสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวของเพื่อน เป็นการเชื้อเชิญให้เดชรับเห็ดชิ้นนั้นไปจากปากของเขา เดชไม่ลังเลแม้แต่น้อยเขามองเข้าไปในดวงตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของพรานโด่ง ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปรับเห็ดชิ้นนั้นจากปากของเพื่อนอย่างไม่ขัดขืน ปลายนิ้วของเดชยังคงสัมผัสอยู่ที่หน้าอกของพรานโด่งขณะที่ริมฝีปากของพวกเขาสัมผัสกันแผ่วเบา เมื่อเดชกลืนเห็ดชิ้นนั้นลงไปเขารู้สึกถึงรสชาติขมปนหวานแปลกๆ ที่คุ้นเคย ความรู้สึกวูบวาบเพียงเล็กน้อยคล้ายกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ ก็เริ่มแล่นไปทั่วร่างอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ร่างกายของเขากลับยังคงปกติ ไม่ได้ร้อนรุ่มหรือถูกปลุกเร้าให้พลุ่งพล่านเหมือนที่พรานโด่งกำลังเป็นอยู่ ผิวของเดชยังคงแห้งสนิท ต่างจากเพื่อนที่เปียกปอนไปทั้งตัวมีเพียงแค่ ความอุ่นที่แผ่ซ่านมาจากร่างกายของพรานโด่ง ที่กำลังเสียดสีอยู่เท่านั้นที่ทำให้เดชรู้สึกถึงความร้อนผ่าว เดชเริ่มเข้าใจความลับของเห็ดชนิดนี้อย่างถ่องแท้แล้วมันไม่ได้อยู่ที่การกินสดๆ หรือปรุงสุก แต่มันอยู่ที่ การสัมผัสกับน้ำในขณะที่เห็ดกำลังออกฤทธิ์ นี่คือเงื่อนไขสำคัญที่ปลุกเร้าสัญชาตญาณดิบให้ตื่นขึ้น ขณะที่เดชกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งความเข้าใจพรานโด่งกลับจมดิ่งลงสู่ห้วงอารมณ์ที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาของเขาแดงก่ำมือที่เคยคว้ามือเดชมาลูบไล้ก็เริ่มเลื่อนต่ำลงไป... พรานโด่ง ปล่อยมือของเดชออกจากตัว พลางถอยหลังไปเพียงก้าวเดียวสายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่เดชด้วยแววตาที่พร่ามัวแต่ทว่ากลับเต็มไปด้วยแรงปรารถนาที่ไม่ถูกเก็บงำ เขาเริ่มเล้าโลมร่างกายของตัวเองอย่างยั่วยวน มือแกร่งของพรานป่าไล้ไปตามแผงอกที่กำยำและเปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำฝนและเหงื่อเสื้อลายสก็อตที่ปลดกระดุมออกจนถึงกลางอกเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่อัดแน่นสมเป็นพรานผู้แข็งแรง พรานโด่งซึ่งเป็นพรานหนุ่มที่ หน้าตาพอไปวัดไปวาแต่มีหุ่นที่กำยำล่ำสันสมเป็นพรานป่า บัดนี้กำลังตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของเห็ดเมาอย่างสมบูรณ์เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สูดหายใจเข้าลึกๆราวกับจะซึมซับความรู้สึกเร่าร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างลิ้นร้อนแตะเลียริมฝีปากช้าๆมืออีกข้างเริ่มลูบไล้ต่ำลงไปตามหน้าท้องที่แข็งเป็นลอนก่อนจะหยุดอยู่ที่ขอบกางเกงที่เปียกชุ่ม เขาเริ่มบิดกายช้าๆ คล้ายจะปลดปล่อยความเงี่ยนที่กำลังปะทุขึ้นภายใน มือของพรานโด่งเลื่อนลงไปจับที่ แท่งควยของตัวเองจากนอกกางเกงวอร์มตัวเก่า ที่เปียกชื้น มันแข็งและพองตัวเต็มที่จน แข็งโด่และแทบจะชี้หน้าตรงไปยังพรานเดช ที่ยืนอยู่ตรงหน้า มันกระดก หงึกๆ ราวกับมีชีวิตเป็นของตัวเองเหมือนจะกระโดดพุ่งเข้าใส่เดชให้รู้แล้วรู้รอดไป พรานโด่งหลับตาลงเล็กน้อยใบหน้าแดงก่ำด้วยความเร่าร้อน เขาเริ่ม สาวแท่งควยขึ้นลงอย่างช้าๆ ผ่านเนื้อผ้ากางเกงวอร์มที่แนบแน่นสัมผัสถึงความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นทุกขณะ เสียงครางต่ำๆ แผ่วเบา เล็ดลอดออกมาจากลำคอ พร้อมกับ ลมหายใจอันร้อนผ่าว ที่พ่นออกมาเป็นจังหวะแสดงถึงความปรารถนาที่ไม่อาจยับยั้งได้อีกต่อไป เดชมองดูภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกันทั้งความตกใจที่เห็นเพื่อนในสภาพเช่นนี้ ความเข้าใจในฤทธิ์ของเห็ดและความรู้สึกตื่นเต้นที่เริ่มก่อตัวขึ้นในตัวเขาเองอีกครั้ง ขณะที่พรานโด่งกำลังจมดิ่งในห้วงอารมณ์และสาวแท่งควยของตัวเองอยู่ไม่หยุดนั้นเดชก็ตัดสินใจในทันที เขาต้องพิสูจน์สมมติฐานให้แน่ชัด! "โด่ง! ขอกูลองอะไรหน่อย!" เดชตะโกนบอกเพื่อนที่ดูเหมือนจะไม่ได้ยินเสียงของเขามากนักด้วยความมุ่งมั่นที่จะทดลอง เดชไม่ได้รอช้า เขาวิ่งพรวดออกไปนอกกระท่อมเปิดประตูผางออกไปเผชิญหน้ากับสายฝนที่ยังคงเทกระหน่ำอยู่ ปล่อยให้เม็ดฝนเย็นเฉียบสาดซัดเข้าใส่ร่างกายที่มีเพียงเสื้อผ้าบางๆของเขา เขาหลับตารับสัมผัสจากหยาดน้ำฟ้าเพียงชั่วครู่เดียว ไม่นานนักเดชก็ วิ่งกลับเข้ามาในกระท่อม ตัวของเขาทันทีก็เปียกปอนไปทั้งตัวจากน้ำฝนที่เพิ่งสัมผัสมาใบหน้าของเดชมีแววตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัดเขากลับมายังจุดเดิมที่ยืนอยู่ตรงหน้าพรานโด่งที่ยังคงเร่าร้อนอยู่กับตัวเอง ขณะที่เดชก้าวเข้ามาในกระท่อมพร้อมร่างกายที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำฝน พรานโด่งที่กำลังจมดิ่งกับความเร่าร้อนก็พอดีกับที่งัดแท่งควยของตัวเองออกมาจากใต้กางเกงในรอสโซ่สีเลือดหมู มันตั้งชันอย่างเต็มที่ผงกหัวขึ้นลงคล้ายจะทักทายกับอากาศที่เย็นชื้นภายในกระท่อม แท่งควยสีคล้ำนั้นแข็งโด่ชี้หน้าเดช แสดงถึงความความเงี่ยนที่อัดแน่นจนถึงขีดสุด เมื่อเดชได้เห็นภาพตรงหน้าเช่นนั้นประกอบกับ ร่างกายที่เพิ่งเปียกน้ำฝนมาหมาดๆ ทำให้เงื่อนไขที่ปลดปล่อยฤทธิ์เห็ดทำงานอย่างสมบูรณ์แบบ พลังงานร้อนรุ่มที่เคยเป็นเพียงความกระปรี้กระเปร่าในตอนแรกก็พุ่งพล่านขึ้นมาในตัวเดชอย่างรวดเร็วและรุนแรงยิ่งกว่าเดิม ราวกับมีเชื้อเพลิงถูกเติมเข้าไปในกองไฟ สายตาของเดชเริ่มพร่ามัวลงด้วยแรงอารมณ์ที่ควบคุมไม่ได้ความปรารถนาที่คุกรุ่นอยู่ภายในเขาตั้งแต่เช้าพลันปะทุขึ้นมาพร้อมกับ"สิ่งเร้า" ตรงหน้า การทดลองได้ก้าวข้ามขอบเขตที่เขาคาดไว้ไปไกลแล้ว ในที่สุดเดชก็ไม่อาจยับยั้งชั่งใจได้อีกต่อไป เขาก้าวเข้าไปหาพรานโด่งอย่างเชื่องช้าแต่เปี่ยมด้วยความมุ่งมั่น เดชเดินดุ่มไปหาพรานโด่ง โดยไม่พูดอะไรสักคำสายตาของเขาสะท้อนความปรารถนาที่ไม่ต่างจากเพื่อนรัก พรานโด่งยังคงสาวแท่งควยตัวเองอย่างไม่หยุดยั้งดวงตาพร่าเลือนด้วยแรงเห็ด เมื่อทั้งสองคนยืนประจันหน้ากันเดชก็ไม่รอช้า บรรจงประทับริมฝีปากลงไปบนริมฝีปากของพรานโด่ง อย่างแผ่วเบาในทีแรกก่อนที่ความร้อนรุ่มจากฤทธิ์เห็ดและอารมณ์ที่พุ่งพล่านจะเปลี่ยนมันเป็นการจูบที่เร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ จากจูบธรรมดาที่อ่อนโยนก็เริ่มมีการ แลกลิ้น อย่างดูดดื่มลิ้นร้อนเกี่ยวพันกันไปมา ส่งผ่านความปรารถนาที่ไม่อาจควบคุมได้ไปสู่กันและกันเสียงจูบดูดดื่มผสมกับเสียงหอบหายใจหนักๆ ของทั้งคู่ดังก้องไปทั่วกระท่อม ทั้งคู่ ผละออกจากกันครู่หนึ่งเพื่อหายใจ ดวงตาที่พร่ามัวของทั้งสองสบกันชั่วแวบหนึ่งก่อนที่แรงปรารถนาจะดึงดูดพวกเขาเข้าหากันอีกครั้ง พวกเขาคว้าคอของอีกฝ่ายเพื่อจูบกันอย่างดูดดื่มอีกครั้งหนึ่ง ลิ้นร้อนยังคงแลกเปลี่ยนกันอย่างเร่าร้อนยิ่งกว่าเดิม ขณะที่ริมฝีปากและลิ้นกำลังหลอมรวมกันนั้น เอวของพรานโด่งก็เริ่มขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ ให้แท่งควยของเขาที่ยังคงถูกกางเกงวอร์มและกางเกงในรัดอยู่ แต่หัวพ้นออกมาจากขอบกางเกงใน เสียดสีกับกางเกงของเดช ที่บัดนี้ แท่งควยของเขาก็เริ่มชูชันขึ้นมาสู้ อย่างไม่แพ้กันความร้อนผ่าวและแรงเสียดทานสร้างความเสียวซ่านไปทั่วร่างของพรานทั้งสองในกระท่อมกลางป่าที่เงียบสงัดภายใต้สายฝนที่ยังคงโปรยปราย ด้วยแรงอารมณ์ที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆเดช ถอดเสื้อเชิ้ตลายสก็อตของพรานโด่งออก อย่างรวดเร็วเผยให้เห็นแผงอกที่เปียกชุ่มและกล้ามเนื้อที่อัดแน่นอย่างเต็มตา เดชไม่รอช้า บรรจงประทับริมฝีปากลงไปบนหน้าอกที่ร้อนผ่าวของเพื่อน สัมผัสถึงหยาดน้ำฝนที่ยังหลงเหลืออยู่ปนกับเหงื่อที่ผุดพรายออกมา เขาไล่จูบซับตามแผงอกลงไปเรื่อยๆก่อนจะเลื่อนขึ้นไปที่ต้นคอและหยุดอยู่ที่ข้างใบหูของพรานโด่งอย่างช้าๆ เดช ขบกัดใบหู ของพรานโด่งอย่างแผ่วเบาแต่เร้าอารมณ์ เสียงครางดังลั่น หลุดออกมาจากลำคอของพรานโด่งด้วยความเสียวซ่านที่แทบจะทนไม่ไหวร่างกายของเขาสะท้านเฮือกและบิดเร่าด้วยความเงี่ยนที่ถูกปลุกเร้าจนถึงขีดสุด "อ่าาาาาาาาาห์... ซี้ดดดด... เสียวว่ะเดช!" พรานโด่งครางออกมาอย่างไม่อายปากเสียงนั้นสั่นพร่าด้วยความสุขสมที่ถาโถมเข้ามาไม่หยุดหย่อนเขายกมือขึ้นขยุ้มผมนุ่มของเดชแน่นราวกับจะยึดเหนี่ยวตัวเองไว้กับความเป็นจริงที่กำลังเลือนหายไป เดชไม่สนใจสิ่งใดอีกแล้วนอกจากความเงี่ยนที่ครอบงำ เขายังคงเล้าโลมร่างกายของพรานโด่งอย่างต่อเนื่อง ค่อยๆ เล้าโลมต่ำลงมาเรื่อยๆ จากลำคอ สู่แผงอกที่กำยำ เขา แวะดูดดื่มกับหัวนมสีเข้ม ของพรานโด่งอย่างละเมียดละไม วนลิ้นหยอกล้ออยู่ซักพัก จนหัวนมของเพื่อนยิ่งแข็งตัวชูชันขึ้นกว่าเดิม จากนั้นลิ้นร้อนของเดชก็ ไล่เลียลงไปตามกล้ามเนื้อหน้าท้อง ที่เปียกชุ่มและแข็งเกร็งสัมผัสทุกอณูผิวอย่างตั้งใจ ก่อนจะเลื่อนต่ำคุกเข่าลงไปอีก จนกระทั่งถึงจุดที่ความเงี่ยนทั้งหมดถูกรวมอยู่ เดชสัมผัสกับแท่งควยของพรานโด่ง ที่แข็งโด่อยู่ภายใต้กางเกงวอร์มและกางเกงในสีเลือดหมูเขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะงัดมันออกมาฟาดกับหน้าท้องของพรานโด่ง แล้วดึงกางเกงลงมาถึงตาตุ่ม พรานเดชครอบปากลงไป อย่างช้าๆ บรรจงชิมน้ำใสที่ซึมแทรกออกมาจากแท่งแกร่งนั้นอย่างเต็มที่ความร้อนผ่าวของมันผสมผสานกับความเย็นจากเนื้อผ้าที่เปียกชื้นสร้างความเสียวซ่านที่ทำให้พรานโด่งสะท้านไปทั้งร่างและครางไม่หยุด เมื่อเดชครอบครองแท่งควยของพรานโด่งด้วยริมฝีปากพรานโด่งก็ยิ่งจมดิ่งในห้วงอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้า เขายกมือทั้งสองข้างขึ้นจับศีรษะของพรานเดชไว้แน่น ออกแรงกดเล็กน้อยเพื่อบังคับให้ใบหน้าของเดชติดอยู่กับแท่งควยของเขาและจากนั้น พรานโด่งก็เริ่มขยับเอวกระเด้าขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ ช้าบ้างเร็วบ้างตามแรงปรารถนาที่ไม่อาจควบคุมได้ เดชที่ยังไม่คุ้นชินกับการเคลื่อนไหวเช่นนี้ สำลักเล็กน้อย เมื่อแท่งควยของพรานโด่งกระแทกลึกเข้ามาในลำคอแต่เขาก็ถอนปากออกเพียงชั่วครู่เพื่อ หายใจเฮือกหนึ่ง ก่อนจะกลับไปครอบครองแท่งควยนั้นอีกครั้งคราวนี้เขา เริ่มจับจังหวะการกระเด้าของพรานโด่งได้ ปล่อยให้เพื่อนออกลีลาใส่ปากของเขาได้เต็มที่ โดยไม่ขัดขืนแม้แต่น้อย "มึงแม่งดูดเก่งจังวะเดช!" พรานโด่งครางเสียงแหบพร่าด้วยความสุขสมที่พุ่งพล่านไปทั่วร่าง "อ่าาาาาห์...เสียว...สัส..." เสียงสบถที่หลุดออกมาแสดงถึงความเงี่ยนที่แท้จริงที่เห็ดเมาได้ปลดปล่อยออกมาพรานโด่งยิ่งเร่งจังหวะกระเด้าขึ้นลงถี่รัวขึ้น แรงเร่งของพรานโด่งทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆใบหน้าของเขาแดงก่ำไปด้วยเลือดฝาด เส้นเลือดบนลำคอปูดโปนพรานโด่งหายใจหอบแรงราวกับเพิ่งวิ่งมาอย่างสุดกำลังเสียงครางของเขากลายเป็นเสียงกรนต่ำๆ ที่แสดงถึงความสุขสมที่เกินจะทานทนพลันร่างกายของเขาก็ หยุดชะงัก ลงกะทันหันในจังหวะที่แรงที่สุด จากนั้น แท่งควยของเขาก็กระตุกอย่างรุนแรง พ่น น้ำรัก สีขุ่นข้นออกมาเต็มปากของพรานเดชอย่างไม่ยั้งพรานโด่งยังคง กดศีรษะของเดชไว้แน่น ใบหน้าของเดชจึงยิ่งชิดกับ ดงหมอย ของเพื่อนปล่อยให้น้ำรักอุ่นร้อนไหลทะลักออกมาจากปากของเดชจนเอ่อล้นลงมาตามคางและแผงอกที่เปียกชื้นของเขา พรานโด่งค้างอยู่ในท่าทางนั้นชั่วขณะปล่อยให้แรงปรารถนาสุดท้ายระบายออกมาจนหมดสิ้น ก่อนที่เขาจะ ถอนแท่งควยออกมาจากปากของเดชอย่างช้าๆ แผงอกของเขากระเพื่อมขึ้นลงด้วยความเหนื่อยหอบจากการปลดปล่อยอย่างรุนแรง เดชที่รับเอาความสุขสมของเพื่อนไว้อย่างเต็มที่ กลืนน้ำรักของโด่งทั้งหมด อย่างไม่ลังเลมือของเขาที่ยังคงเปียกชื้นยกขึ้น ปาดส่วนที่เอ่อล้นออกมาจากปากกลับเข้าไป ใบหน้าของเขาแสดงถึงความรู้สึกที่ผสมปนเปกันทั้งความเสียวซ่านที่ยังคงคุกรุ่นและความมึนงงจากฤทธิ์เห็ดที่เริ่มเข้าครอบงำอย่างเต็มที่ ขณะที่เดชกำลังจัดการกับตัวเองนั้น สติของพรานโด่งก็เริ่มกลับมาเล็กน้อย ความพร่ามัวในดวงตาเริ่มจางลงแต่ความร้อนรุ่มในกายยังคงอยู่ เขาเข้าใจในทันทีถึงสภาพของเพื่อนที่กำลังเผชิญอยู่ 'เดชก็โดนฤทธิ์เห็ดเข้าแล้วนี่หว่า...แถมยังเปียกน้ำมาอีก'ความเข้าใจนั้นทำให้เขารู้สึกเห็นใจแต่ก็ผสมกับแรงปรารถนาที่ยังไม่จางหายไป "มา... กูช่วย" พรานโด่งเอ่ยเสียงแหบพร่าเขาขยับตัวเล็กน้อยเพื่อประคองสติ ก่อนจะ จับเดชหันหลัง แล้ว ม้วนเสื้อของเดชขึ้นไปพาดไว้ที่ท้ายทอย ก่อนจะ ดึงตัวเดชมานั่งบนตักของเขา ร่างกายของทั้งคู่แนบชิดกันสัมผัสได้ถึงความร้อนผ่าวของกันและกัน เสื้อของเดชที่เปียกชื้นอยู่แล้วยิ่งแนบไปกับแผงอกของพรานโด่งที่ยังคงร้อนระอุ พรานโด่ง สอดมือทั้งสองข้างไปใต้รักแร้ของเดช ช้อนอุ้มร่างเพื่อนให้แนบแน่นยิ่งขึ้น พลางสูดดมกลิ่นตัวหอมๆ อันเป็นเอกลักษณ์ของพรานเดชอย่างลึกซึ้งกลิ่นเหงื่อปนกลิ่นดินผสมกับกลิ่นกายเพื่อนยิ่งปลุกเร้าสัญชาตญาณให้คุกรุ่นมือของเขาเริ่ม ซุกซนลูบไล้ไปทั่วแผงอกและกล้ามแขนที่กำยำของเดช สัมผัสทุกอณูอย่างปรารถนา มือทั้งสองข้างของพรานโด่ง หยุดนิ่ง เขี่ยวนอยู่ตรงหัวนมที่แข็งตัวของเดช ที่บัดนี้มันก็ชูชันขึ้นมาด้วยแรงอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน เขากดและบดขยี้มันเบาๆ ด้วยปลายนิ้วสร้างความเสียวซ่านไปทั่วร่างของเดชจน เอวของเดชแอ่นโค้งไปข้างหน้า พร้อมกับ เสียงคราง "ซี้ด... อ่าาาาาห์...เสียวว่ะเพื่อน..." ที่หลุดออกมาจากลำคอของเดชอย่างไม่อาจกลั้นไว้ได้ พรานโด่งไม่รอช้า มุดศีรษะลงไปใต้วงแขนของเดช แล้ว ดูดดึงหัวนม ของเดชอย่างกระหาย ขณะที่มืออีกข้างก็ เขี่ยเล่นกับหัวนมอีกข้าง สร้างความเสียวซ่านไปทั่วร่าง เดชเสียวจนตัวบิดไปมา อย่างควบคุมไม่ได้ปล่อยให้ร่างกายตอบสนองต่อสัมผัสอันเร่าร้อนของเพื่อนอย่างเต็มที่ในกระท่อมกลางป่าที่เงียบสงัดมีเพียงเสียงหอบหายใจและเสียงครางที่ดังแผ่วเบาเท่านั้น มือของพรานโด่งเลื่อนต่ำลงไปอีกอย่างช้าๆก่อนจะ ล้วงลงไปในกางเกงขาสั้นของเดช ที่ยังคงสวมอยู่ เขาสัมผัสได้ถึงแท่งควยของเดชที่แข็งขืนและตั้งชันอยู่ภายในกางเกงในสีขาวพรานโด่ง กำแท่งควยของเดช อย่างแผ่วเบา คลึงมันอยู่ภายในกางเกง เขาใช้นิ้ววน ๆ ตรงหัวแล้วชักขึ้นลงอย่างช้าๆ สร้างความเสียวซ่านที่ส่งตรงไปยังเดช เดชที่ตอนนี้ถูกฤทธิ์เห็ดครอบงำอย่างสมบูรณ์ไม่ได้ขัดขืนแม้แต่น้อย เขากลับ ยกเอวสวนขึ้นลงตามจังหวะ การเคล้าคลึงของพรานโด่งปล่อยให้ร่างกายเคลื่อนไหวไปตามแรงปรารถนาที่ไม่อาจควบคุมได้ พอเคล้าคลึงไปสักพักโด่งก็ งัดเจ้าโลกของเดชออกมา จากกางเกงและกางเกงในที่รัดตึงมันพุ่งออกมาอย่างอิสระ แข็งโด่และเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อผสมหยาดน้ำฝน โด่งไม่รอช้า เขาเล่นกับมันอย่างเพลิดเพลิน เริ่มต้นด้วยการ ชักขึ้นลงอย่างรวดเร็วขึ้น สร้างแรงเสียดทานที่เพิ่มความเสียวซ่านให้เดชถึงขีดสุด "อ่าาาาาห์... เสียว... จะแตกแล้วๆๆๆๆ!" เดชพ่นเสียงครางออกมาอย่างดังลั่นใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความสุขสมที่เกินจะทานทน พลัน น้ำรักสีขุ่นข้นก็พุ่งกระฉูดออกมาจากแท่งควยของเขา จนพุ่งใส่หน้าและลำตัวของตัวเอง อย่างเต็มที่ความร้อนผ่าวปะทะกับผิวหนังที่เปียกชื้น พรานโด่งจ้องมองน้ำรักที่พุ่งออกมาด้วยแววตาหื่นกระหาย เขาใช้มือเกลี่ยน้ำรักของเดชทาไปทั่วร่างกายของตัวเอง แผงอก กล้ามแขน ใบหน้าน้ำรักที่เคยเป็นของเดชตอนนี้ปกคลุมไปทั่วตัวพรานโด่ง สร้าง กลิ่นคาว ที่คลุ้งไปทั่วอากาศในกระท่อมแต่พรานโด่งกลับไม่ได้รังเกียจ เขาสูดดมมันอย่างหื่นกระหาย ราวกับเป็นกลิ่นหอมที่น่าปรารถนาที่สุดยิ่งปลุกเร้าสัญชาตญาณดิบในตัวเขาให้ลุกโชนขึ้นไปอีก พรานทั้งสอง นั่งหอบ อยู่บนพื้นกระท่อมชั่วครู่เสียงหายใจที่หนักหน่วงปะปนกับเสียงฝนที่ยังคงโปรยปรายอยู่ภายนอกแต่ถึงแม้เดชจะปลดปล่อยไปแล้ว แท่งควยของพรานโด่งก็ยังคงชูชันอยู่ แข็งขืนและกระดกหงึกๆ ไม่ต่างจากเมื่อครู่ดวงตาที่แดงก่ำของโด่งเหลือบมองแท่งควยของตัวเอง ก่อนจะหันมามองเดชด้วยแววตาที่ความเงี่ยนยังหลงเหลืออยู่ "ดูซิมึงทำอะไร!" โด่งเอ่ยเสียงแหบพร่าพลาง ยกเดชให้ยืนขึ้น แล้ว หันหลังให้เพื่อนได้มองเห็นแท่งควยของตัวเอง ที่ยังคงกระดกหงึกๆ อย่างไม่ลดละ "มึงต้องรับผิดชอบว่ะเดช" โด่งกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แต่แฝงไปด้วยความเร่าร้อนเขาไม่รอช้า ปาดน้ำรักของเดชที่เปื้อนอยู่บนตัวเขาเองมาทาแท่งควยของตน เพิ่มความลื่นและความกระหาย ก่อนจะ ลุกขึ้นยืน เต็มตัว โด่งจับตัวพรานเดชที่ยังคงมึนงงจากฤทธิ์เห็ดให้ โก้งโค้ง ลงเบื้องหน้าเขา จากนั้น เขาดึงเอวของเดชเข้ามาใกล้ๆ อย่างรวดเร็ว และในชั่ววินาทีต่อมา ก็ยัดแท่งควยของตัวเองเข้าไปในรูสวรรค์ของเดช อย่างไม่รีรอ "โอ๊ยยยย... เจ็บ... แต่...สะ...เสียวว่ะ...เบาๆ ก่อนนะมึง"เดชอุทานออกมาด้วยความเจ็บปวดระคนความเสียวซ่านที่พุ่งพล่านขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งฤทธิ์เห็ดบวกกับสิ่งเร้าตรงหน้าทำให้ความรู้สึกทวีคูณยิ่งกว่าที่เคย โด่ง ดันแท่งควยของเขาเข้าไปจนสุด และปล่อยค้างไว้เช่นนั้นชั่วครู่เพื่อให้เดชได้ ปรับตัว กับขนาดและความรู้สึกที่ถาโถมเข้ามา เมื่อเดชเริ่ม ขมิบ ตอบรับ ความเงี่ยนในตัวโด่งก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง เขาเริ่มใส่จังหวะเร็วขึ้น ดันแท่งควยเข้าออกอย่างรุนแรงและเร่าร้อนเสียง ครางดัง ของทั้งสองคนประสานกัน ท่ามกลางเสียงสายฝน ที่ยังคงกระหน่ำอยู่ภายนอกกระท่อมกลางป่ายิ่งทำให้บรรยากาศดูดิบเถื่อนและเร่าร้อนมากยิ่งขึ้น ทั้งคู่ยังคงนอนหอบอยู่บนพื้นกระท่อม ร่างกายอ่อนแรงราวกับถูกสูบพลังงานออกไปจนหมดสิ้นความเงียบเข้าปกคลุมแทนที่เสียงครางครวญมีเพียงเสียงฝนกระทบหลังคาที่ยังคงเป็นฉากหลังของค่ำคืนนี้ พรานโด่งค่อยๆ เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยใบหน้ายังคงแดงก่ำและมีร่องรอยของความปรารถนาที่ยังไม่จางหายไป "เดช... ไปล้างเนื้อล้างตัวหน่อยไหมวะ"เขากล่าวเสียงแหบพร่าพลางขยับตัวเล็กน้อย เดชขยับกายอย่างเชื่องช้าพลางเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยล้าไม่แพ้กัน "หยุด...ค่อยล้างตอนเช้าเถอะ" ความเหนื่อยล้าจากการผจญภัยในป่าการเผชิญหน้ากับเห็ดปริศนาและความเร่าร้อนที่เกินคาดได้ถาโถมเข้าใส่พรานทั้งสองจนถึงขีดสุด ไม่นานนัก ทั้งคู่ก็เพลียจนหลับไป ซบหน้าเข้าหากัน และนอนกอดกันบนพื้นไม้แข็งๆภายใต้แสงสลัวของกระท่อมกลางป่าที่ถูกรายล้อมด้วยสายฝนพวกเขาหลับไปพร้อมกับความลับของเห็ดเมาที่ยังคงดำรงอยู่ 0 M m3 I" j% T3 O, u
4 _/ B: n3 _/ T5 |" N, _7 G
******จบ******
" B& E. i" n) i8 W* @ พรานโด่ง
3 _' n7 o2 A$ J! E' d I$ O' S3 Aน่าจะจบจริงละครับ ตันละ มาแบบด่วน ๆ นิดนึง แต่ยาวมากพิมพ์นิ้วหงิก ภาพพรานเดชไปส่องตอนก่อนนะครับ
% l) Q9 S$ L. k5 C$ i! b
8 ]' G$ B% h4 |1 C. U
1 A. K1 I9 r$ D/ E9 d* n9 O: ~% Q5 N/ Y) K9 n2 p, J( C
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์ 