|
หลายสัปดาห์ผ่านไปนับตั้งแต่การต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับดาร์กทีก้า เมืองเงียบสงบอย่างน่าสงสัย ไม่มีสัตว์ประหลาดโจมตีเลยสักตัว กล้า เด็กหนุ่มวัย 18 ปี ผู้เป็นร่างสถิตของอุลตร้าแมนทีก้า พยายามใช้ชีวิตปกติในฐานะนักเรียนมัธยมปลายและนักกีฬาว่ายน้ำของโรงเรียน แต่ความเงียบนี้ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ เขาสงสัยว่ามนุษย์ต่างดาวฮิโปและป้าแม่บ้านกำลังวางแผนอะไรบางอย่าง เขาจึงใช้เวลานี้ฝึกฝนร่างกายและจิตใจให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น รวมถึงค้นพบว่าพลังของเขามีความเชื่อมโยงกับ “น้ำแห่งชีวิต” หรือน้ำอสุจิของเขา ซึ่งเป็นเป้าหมายของศัตรู เพื่อป้องกันพลังของเขาถูกขโมย กล้าเริ่มเก็บน้ำอสุจิของตัวเองในหลอดแก้วพิเศษที่ออกแบบมาให้ป้องกันการตรวจจับจากเครื่องมือของฮิโป เขาทำสิ่งนี้ในที่ลับตาคนหลังจากปลดปล่อยความต้องการทางร่างกายด้วยตัวเอง แม้ว่าจะรู้สึกเขิน แต่เขามุ่งมั่นที่จะควบคุมพลังของตัวเองให้ได้
ฝั่งตัวร้าย ที่ฐานลับของมนุษย์ต่างดาวฮิโป ห้องทดลองเต็มไปด้วยเครื่องจักรที่กำลังทำงานอย่างหนัก หลอดแก้วที่เก็บ “น้ำแห่งชีวิต” ของกล้าสว่างวาบด้วยพลังงานบริสุทธิ์ ผู้นำฮิโปก้มหน้ามองเครื่องทดลองที่กำลังสร้างกองทัพสัตว์ประหลาดใหม่จากพลังงานที่ได้มา ผู้นำฮิโป: “พลังของอุลตร้าแมนทีก้าจะเป็นกุญแจสู่ชัยชนะของเรา! เราจะสร้างกองทัพสัตว์ประหลาดที่ไม่มีใครหยุดได้!” เขาพูดด้วยความทะเยอทะยาน ขณะที่ร่างของสัตว์ประหลาดหลายตัวเริ่มก่อตัวในหลอดทดลองขนาดยักษ์ ป้า (ในร่างปลอม): “แต่เจ้าเด็กนั่นอาจจะกำลังฟื้นพลังของมันอยู่ค่ะท่าน ถ้าเราจะโจมตี ต้องทำให้มันอ่อนแอเสียก่อน!” เธอยิ้มเจ้าเล่ห์ ในครั้งนี้ ป้าแม่บ้านไม่ได้อยู่ในร่างเดิมของเธอ เธอใช้เทคโนโลยีของฮิโปเพื่อปลอมตัวเป็นนักเรียนสาวสวยวัยรุ่นที่ดูไร้เดียงสา เพื่อเข้าใกล้กล้าโดยไม่ให้เขาสงสัย “ป้ามีแผนแล้ว… คราวนี้จะทำให้เจ้าเด็กนั่นยอมจำนนแน่นอน!”
ฝั่งกล้า วันหนึ่ง กล้ากำลังซ้อมว่ายน้ำที่สระของโรงเรียนตามปกติ เขากลับมาแข็งแกร่งขึ้นจากการฝึกฝนอย่างหนัก กล้ามเนื้อของเขาชัดเจนขึ้น และเป้าของกางเกงว่ายน้ำที่ตึงแน่นทำให้เขาดูเด่นสะดุดตา เขาพยายามโฟกัสกับการซ้อม แต่ความเงียบของเมืองในช่วงหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาก็ทำให้เขารู้สึกกังวล กล้า: ในใจ “ทำไมถึงไม่มีสัตว์ประหลาดเลย… พวกฮิโปต้องกำลังวางแผนอะไรสักอย่างแน่ๆ!” เขาคิดขณะว่ายน้ำไปมาในสระ ร่างกายที่เปียกชุ่มและกล้ามเนื้อที่เคลื่อนไหวทำให้เขาดูมีเสน่ห์โดยไม่รู้ตัว หลังจากซ้อมเสร็จ กล้าขึ้นจากสระและเดินไปที่ห้องแต่งตัว เขาสังเกตเห็นเด็กสาวหน้าตาน่ารักคนหนึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ เธอมีผมยาวสีน้ำตาลและรอยยิ้มหวานที่ดูไร้เดียงสา กล้าไม่เคยเห็นเธอมาก่อน แต่คิดว่าเธออาจเป็นนักเรียนใหม่ เด็กสาว (ป้าแม่บ้านปลอมตัว): “พี่กล้าค่ะ… หนูเห็นพี่ซ้อมว่ายน้ำแล้วเก่งมากเลย หนูเป็นแฟนคลับของพี่เลยนะ!” เธอพูดด้วยน้ำเสียงสดใส ตาโตมองกล้าด้วยความชื่นชม เธอเดินเข้ามาใกล้ มือถือขวดน้ำและผ้าเช็ดตัวราวกับจะยื่นให้เขา กล้า: “อ๋อ… ขอบคุณนะ แต่ผมไม่ค่อยรู้จักคนใหม่เท่าไหร่” เขายิ้มเล็กน้อย พยายามรักษาระยะห่าง แต่รู้สึกถึงความตื่นเต้นเล็กๆ จากสายตาที่จ้องมองของเธอ เด็กสาว: “อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ หนูแค่อยากรู้จักพี่เฉยๆ นะ” เธอยิ้มหวาน เดินเข้ามาใกล้จนกล้าสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ จากตัวเธอ เธอยื่นผ้าเช็ดตัวให้ แต่จงใจให้มือของเธอสัมผัสกับแขนของกล้าเบาๆ กล้ารู้สึกถึงความร้อนที่พุ่งขึ้นในร่างกายทันที เขาสงสัยในความรู้สึกนี้ เพราะมันคล้ายกับตอนที่ป้าแม่บ้านเคยกระตุ้นเขา เขาพยายามตั้งสติและถอยออกมา แต่เด็กสาวคนนั้นก้าวตามเข้ามาในห้องแต่งตัวที่ไม่มีคนอื่นอยู่ กล้า: “เดี๋ยว… เธอเข้ามาทำอะไร? ออกไปก่อนนะ!” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเข้ม แต่ร่างกายของเขากลับเริ่มตอบสนองต่อการปรากฏตัวของเธอ เด็กสาว (ป้าแม่บ้านปลอมตัว): “อย่าขัดเขินเลยค่ะพี่… หนูรู้ว่า พี่คืออุลตร้าแมนทีก้า!” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เผยให้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเธอ เธอถอดหน้ากากปลอมออกด้วยเทคโนโลยีของฮิโป กลายเป็นป้าแม่บ้านในร่างเดิม มือของเธอถืออุปกรณ์สแกนที่ส่งคลื่นรบกวนพลังของกล้า ทำให้เขารู้สึกถึงความเสียวซ่านที่คุ้นเคย กล้า: “ป้า! ป้าทำแบบนี้อีกแล้วเหรอ!” เขาตะโกน พยายามผลักเธอออก แต่คลื่นจากอุปกรณ์ทำให้ร่างกายของเขาอ่อนแอลง เขารู้สึกถึงความแข็งที่เพิ่มขึ้นในกางเกงว่ายน้ำของเขา ป้า: “คราวนี้เจ้าไม่มีทางหนีป้าได้หรอกจ๊ะ! ป้าจะรีดน้ำแห่งชีวิตของเจ้าให้หมด!” เธอหัวเราะ มือของเธอเลื่อนไปที่เป้ากางเกงของกล้าอย่างรวดเร็ว เธอเริ่มลูบไล้และบีบเบาๆ ผ่านกางเกงว่ายน้ำที่เปียกชุ่ม ทำให้กล้าครางออกมาโดยไม่ตั้งใจ กล้า: “อ๊ะ… อย่า… ป้า…” เขาพยายามขัดขืน แต่ร่างกายของเขากลับยอมจำนนต่อความรู้สึกที่ถูกกระตุ้น ป้าแม่บ้านใช้มือและปากของเธออย่างชำนาญ ดึงกางเกงว่ายน้ำของกล้าลง และเริ่มสัมผัสเขาอย่างตรงไปตรงมา ความเสียวซ่านนั้นรุนแรงจนกล้าแทบสูญเสียสติ ป้า: “ปล่อยออกมาเลยจ๊ะ ป้าต้องการน้ำแห่งชีวิตของเจ้า!” เธอพูดพร้อมกับใช้ปากดูดและมือเคลื่อนไหวเร็วขึ้น กล้าพยายามต่อสู้ในใจ แต่ร่างกายของเขาไม่ยอมฟัง ในที่สุด เขาก็ถึงจุดสูงสุดและปลดปล่อยน้ำอสุจิออกมาอย่างรุนแรง ป้าแม่บ้านรีบใช้หลอดแก้วเก็บของเหลวนั้นไว้ทันที อุปกรณ์สแกนในมือของเธอสว่างวาบเมื่อมันบันทึกพลังงานจากน้ำแห่งชีวิต ป้า: “ได้แล้ว! พวกฮิโปจะต้องดีใจแน่!” เธอหัวเราะอย่างสะใจ ก่อนจะลุกขึ้นและเดินจากไป ทิ้งกล้าไว้นอนหอบอยู่บนพื้นห้องแต่งตัว ร่างกายของเขาไร้เรี่ยวแรงโดยสิ้นเชิง
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์