แสงที่หน้าอกของอุลตร้าแมนทีก้ากระพริบอย่างอ่อนแรง ขณะที่เขายืนเผชิญหน้ากับดาร์กทีก้า สัตว์ประหลาดที่ถูกสร้างจากพลังของเขาเอง รูปกายของดาร์กทีก้าดูคล้ายคลึงกับเขาอย่างน่าขนลุก แต่สีดำมืดและดวงตาที่เปล่งแสงแดงฉานบ่งบอกถึงความชั่วร้ายที่ซ่อนอยู่ในตัวมัน เมืองรอบตัวกล้าถูกทำลายไปมากแล้ว เสียงคำรามของดาร์กทีก้าดังก้องราวกับเยาะเย้ยความอ่อนแอของเขา อุลตร้าแมนทีก้า: “เจ้า… ถึงจะมีพลังของเรา แต่เราจะไม่ยอมให้เจ้าใช้มันทำลายเมืองนี้!” เขาตะโกนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น แม้ว่าร่างกายของเขาจะแทบไม่เหลือพลังจากการถูกป้าแม่บ้านรีด “น้ำแห่งชีวิต” ไปก่อนหน้านี้ เขากำหมัดแน่นและพุ่งเข้าใส่ดาร์กทีก้าด้วยความเร็วที่เหลืออยู่ การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด ดาร์กทีก้ายิงลำแสงสีดำออกจากมือ เกือบจะเลียนแบบสเปเซี่ยมเรย์ของทีก้าได้อย่างสมบูรณ์แบบ กล้าพยายามหลบและตอบโต้ด้วยหมัดและเตะ แต่ทุกครั้งที่เขาออกแรง แสงที่หน้าอกของเขาก็ยิ่งกระพริบเร็วจนใกล้จะดับ ดาร์กทีก้าแข็งแกร่งเกินกว่าที่เขาจะรับมือได้ในสภาพนี้ มันเคลื่อนไหวได้เร็วกว่าและหนักหน่วงกว่า ราวกับรู้จุดอ่อนของเขาทุกจุด ดาร์กทีก้า: “เจ้าไร้พลังแล้ว อุลตร้าแมนทีก้า! พลังของเจ้ามันอยู่ในตัวข้า!” เสียงของมันดังก้องในหัวของกล้า ราวกับมันสามารถสื่อสารผ่านจิตใจได้ มันพุ่งเข้าจู่โจม ใช้แขนที่แข็งแกร่งคว้าตัวทีก้าและเหวี่ยงเขากระแทกเข้ากับมุมตึกที่พังทลายลงครึ่งหนึ่ง โครมม! ร่างของอุลตร้าแมนทีก้าตกลงบนพื้นท่ามกลางซากปรักหักพัง ฝุ่นควันฟุ้งกระจาย เขาพยายามลุกขึ้น แต่ดาร์กทีก้าก้าวเข้ามาใกล้ มันคุกเข่าลงข้างๆ ร่างของทีก้า ดวงตาสีแดงฉานจ้องมองด้วยความเยาะเย้ย ดาร์กทีก้า: “พวกฮิโปสั่งให้ข้าทำลายเจ้า… แต่ก่อนอื่น ข้าจะรีดพลังที่เหลืออยู่น้อยนิดของเจ้าให้หมด!” มันพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นเยียบ มือขนาดใหญ่ของมันเลื่อนลงไปที่เป้าของชุดเกราะของทีก้า ซึ่งเป็นจุดที่ป้าแม่บ้านเคยบอกว่าเป็นแหล่งพลังของเขา กล้า (ในร่างทีก้า): “ไม่… เจ้าจะไม่…” เขาพยายามขัดขืน แต่ร่างกายของเขาแทบไม่เหลือแรง ดาร์กทีก้าใช้พลังบางอย่างที่เลียนแบบมาจากน้ำอสุจิของกล้าเอง สร้างสนามพลังที่ทำให้ร่างกายของทีก้าสั่นสะท้านด้วยความรู้สึกที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นในสนามรบ มันเริ่มสัมผัสและกดทับที่เป้าของชุดเกราะ ราวกับรู้วิธีกระตุ้นจุดอ่อนของเขา กล้ารู้สึกถึงความเสียวซ่านที่พุ่งพล่านในร่างกายของเขาในร่างอุลตร้าแมน ความรู้สึกนั้นรุนแรงเกินกว่าที่เขาจะควบคุมได้ เขาครางออกมาเบาๆ ขณะที่พลังของเขาถูกดึงออกไปทีละน้อย ดาร์กทีก้าดูเหมือนจะเพลิดเพลินกับความอ่อนแอของเขา มันใช้มือบีบและลูบอย่างช้าๆ แต่หนักแน่น ส่งผลให้แสงที่หน้าอกของทีก้าดับลงเกือบสนิท กล้า: “อ๊ะ… หยุด…” เขาครางในใจ แต่ร่างกายของเขาในร่างอุลตร้าแมนกลับตอบสนองอย่างช่วยไม่ได้ ความรู้สึกนั้นรุนแรงจนเขารู้สึกถึงจุดสูงสุดที่กำลังใกล้เข้ามา ในที่สุด ร่างของเขาก็ปลดปล่อย “น้ำแห่งชีวิต” ออกมาอีกครั้ง พลังงานที่หลงเหลืออยู่ในตัวเขาถูกดึงออกไปพร้อมกับของเหลวที่ซึมผ่านชุดเกราะ ดาร์กทีก้ายกหลอดแก้วขนาดเล็กที่คล้ายกับของป้าแม่บ้านขึ้นมาเก็บของเหลวนั้นไว้ทันที หลอดแก้วสว่างวาบด้วยพลังงานบริสุทธิ์ ดาร์กทีก้า: “พลังของเจ้าเป็นของข้าแล้ว!” มันหัวเราะอย่างสะใจ ก่อนจะลุกขึ้นและเตะร่างของทีก้าที่หมดสภาพให้กระเด็นไปอีกด้านของซากตึก อุลตร้าแมนทีก้าล้มลงนิ่งสนิท แสงที่หน้าอกของเขาดับลงอย่างสมบูรณ์
ที่ฐานลับของมนุษย์ต่างดาวฮิโป ป้าแม่บ้านและผู้นำฮิโปยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อเห็นหลอดแก้วที่เก็บ “น้ำแห่งชีวิต” ของกล้าถูกส่งกลับมา พวกเขานำมันไปใส่ในเครื่องทดลองทันที เครื่องนั้นเริ่มทำงาน สร้างสัตว์ประหลาดใหม่ที่มีพลังมากยิ่งขึ้นจากพลังของทีก้า ผู้นำฮิโป: “ในที่สุด อุลตร้าแมนทีก้าก็พ่ายแพ้! เมืองนี้จะเป็นของเรา!” เขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง มองไปที่หน้าจอที่แสดงภาพของกล้าที่นอนสลบอยู่ในร่างมนุษย์ท่ามกลางซากปรักหักพัง ป้า: “เจ้าเด็กนั่นไม่มีทางสู้เราได้อีกแล้ว ฮ่าๆ!” เธอหัวเราะตาม ขณะที่เครื่องทดลองเริ่มส่งพลังงานไปยังสัตว์ประหลาดตัวใหม่ที่กำลังก่อร่างขึ้น
ในขณะเดียวกัน กล้าค่อยๆ ฟื้นคืนสติในร่างมนุษย์ เขานอนอยู่ท่ามกลางซากตึก ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและความอ่อนล้า เขารู้สึกถึงความว่างเปล่าในตัวเอง พลังของอุลตร้าแมนทีก้าถูกดึงออกไปจนเกือบหมดสิ้น เขากำหมัดแน่น มองไปที่ท้องฟ้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
|