|
หลังจากที่กล้าสามารถผลักป้าแม่บ้านออกและแปลงร่างเป็นอุลตร้าแมนทีก้าเพื่อทำลายเครื่องสแกนของมนุษย์ต่างดาวฮิโปได้สำเร็จ เขากลับคืนร่างมนุษย์ในมุมเปลี่ยวของเมือง ร่างกายของเขาอ่อนล้าสุดขีดจากการต่อสู้และการถูกกระตุ้นอย่างหนักจากป้าแม่บ้านเมื่อครู่ หัวใจของเขายังเต้นรัว ความรู้สึกเสียวซ่านที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในร่างกายทำให้เขารู้สึกสับสนและอ่อนแอ ทันใดนั้น เงาร่างของป้าแม่บ้านก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง เธอไม่ได้ยอมแพ้ง่ายๆ คราวนี้ในมือของเธอถืออุปกรณ์ใหม่ที่ดูซับซ้อนกว่าเดิม เป็นหลอดแก้วขนาดเล็กที่เชื่อมต่อกับเครื่องมือของมนุษย์ต่างดาวฮิโป ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์และความมุ่งมั่น ป้า: “คิดว่าเจ้าจะหนีป้าได้ง่ายๆ เหรอจ๊ะกล้า? ป้าต้องได้ ‘น้ำแห่งชีวิต’ ของเจ้าให้ได้!” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ขณะก้าวเข้ามาใกล้กล้าที่กำลังนั่งพิงกำแพง หอบหายใจด้วยความเหนื่อยล้า กล้า: “ป้า… หยุดเดี๋ยวนี้นะ… ผมไม่มีแรงแล้ว…” เขาพูดด้วยเสียงสั่น ร่างกายของเขาแทบไม่เหลือเรี่ยวแรงจะขัดขืน เขาพยายามขยับตัวหนี แต่ขาของเขาเหมือนถูกตรึงไว้ด้วยความอ่อนแอและความรู้สึกที่ยังคงวนเวียนอยู่ในร่างกาย ป้าแม่บ้านคุกเข่าลงข้างหน้าเขา มือของเธอเลื่อนไปที่เป้ากางเกงของกล้าอย่างช้าๆ เธอรู้ดีว่าการกระตุ้นจุดอ่อนของเขาจะทำให้พลังของอุลตร้าแมนทีก้าถูกระงับ และนี่คือโอกาสที่เธอรอคอย ป้า: “อย่าขัดขืนเลยจ๊ะ ป้าจะทำให้เจ้ารู้สึกดี… และได้ของที่ป้าต้องการด้วย!” เธอพูดพร้อมรอยยิ้ม ขณะที่มือของเธอเริ่มลูบไล้ไปตามเป้ากางเกงของกล้า กางเกงว่ายน้ำที่เขายังสวมอยู่นั้นตึงแน่น และเริ่มมีรอยเปียกจากน้ำที่ซึมออกมา กล้า: “อ๊ะ… อย่า… ป้า…” เขาพยายามพูด แต่เสียงของเขากลับกลายเป็นเสียงครางแผ่วเบาเมื่อป้าแม่บ้านเริ่มใช้มือบีบและลูบอย่างชำนาญ ความรู้สึกเสียวซ่านที่พุ่งพล่านทำให้ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขารู้สึกถึงความแข็งที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในกางเกงของเขา ร่างกายของเขาไม่ยอมทำตามคำสั่งของสมองอีกต่อไป ป้าแม่บ้านยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาของกล้า เธอค่อยๆ ดึงกางเกงว่ายน้ำของเขาลง เผยให้เห็นส่วนที่แข็งขึงและพร้อมสำหรับการถูกกระตุ้น เธอหยิบหลอดแก้วของมนุษย์ต่างดาวฮิโปขึ้นมา และเริ่มใช้ปากของเธอสัมผัสกล้าอย่างช้าๆ แต่หนักแน่น กล้า: “อ๊ะ… ไม่… อย่าทำ…” เขาครางออกมา ร่างกายของเขาสั่นเทิ้มเมื่อป้าใช้ลิ้นและปากอย่างชำนาญ ความรู้สึกนั้นรุนแรงเกินกว่าที่เขาจะต้านทานได้ พลังของอุลตร้าแมนทีก้าที่หลงเหลืออยู่ในตัวเขาดูเหมือนจะถูกดูดออกไปพร้อมกับความเสียวซ่านที่ทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ ป้า: “ดีมากจ๊ะ… ปล่อยออกมาเลย ปล่อยให้ป้าได้ ‘น้ำแห่งชีวิต’ ของเจ้า!” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ขณะที่มือของเธอเคลื่อนไหวเร็วขึ้น และปากของเธอก็ทำงานอย่างต่อเนื่อง หลอดแก้วในมือของเธอเริ่มเปล่งแสงสีเขียวเมื่อมันสัมผัสถึงพลังงานจากร่างกายของกล้า กล้าพยายามขัดขืนในใจ แต่ร่างกายของเขากลับยอมจำนนต่อความรู้สึกที่กำลังครอบงำ ในที่สุด ความเสียวซ่านก็ถึงจุดสูงสุด เขาครางออกมาดังลั่นเมื่อร่างกายของเขาปล่อย “น้ำแห่งชีวิต” ออกมาอย่างรุนแรง ป้าแม่บ้านรีบใช้หลอดแก้วเก็บน้ำอสุจิของกล้าไว้ทันที เครื่องมือของมนุษย์ต่างดาวฮิโปส่งเสียงวี๊ดๆ และแสงสีเขียวสว่างวาบเมื่อมันบันทึกพลังงานที่ได้มา ป้า: “ในที่สุด! ป้าได้มันมาแล้ว! พวกฮิโปจะต้องดีใจแน่!” เธอหัวเราะด้วยความดีใจ มองไปที่หลอดแก้วที่เต็มไปด้วยของเหลวสีขาวขุ่น ซึ่งตอนนี้กำลังเปล่งแสงอ่อนๆ ราวกับมีพลังงานบางอย่างซ่อนอยู่ในนั้น กล้านอนหอบอยู่บนพื้น ร่างกายของเขาไร้เรี่ยวแรงโดยสิ้นเชิง เขารู้สึกถึงความว่างเปล่าที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน พลังของอุลตร้าแมนทีก้าดูเหมือนจะจางหายไปเกือบหมด เขามองป้าแม่บ้านด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธและความอ่อนแอ กล้า: “ป้า… จะเอาน้ำนั่นไปทำอะไร…” เขาพูดด้วยเสียงแหบแห้ง พยายามลุกขึ้นแต่ร่างกายไม่ยอมขยับ ป้า: “เจ้าไม่ต้องรู้หรอกจ๊ะ แค่รู้ว่าพวกฮิโปจะใช้มันสร้างสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น เพื่อทำลายเจ้าและเมืองนี้!” เธอพูดพร้อมหัวเราะ ก่อนจะหันหลังเดินจากไป มุ่งหน้าไปยังฐานลับของมนุษย์ต่างดาวฮิโป
ในขณะเดียวกัน ที่ฐานลับของมนุษย์ต่างดาวฮิโป ผู้นำของพวกมันกำลังตรวจสอบหลอดแก้วที่ป้าแม่บ้านส่งมาให้ แสงสีเขียวจากหลอดแก้วสว่างวาบเมื่อมันถูกต่อเข้ากับเครื่องทดลองขนาดใหญ่ หน้าจอในห้องทดลองแสดงภาพของพลังงานที่ถูกสกัดจากน้ำอสุจิของกล้า มันคือพลังงานบริสุทธิ์ของอุลตร้าแมนทีก้า ผู้นำฮิโป: “ในที่สุด! พลังของอุลตร้าแมนทีก้าอยู่ในมือของเราแล้ว! ใช้มันสร้างสัตว์ประหลาดตัวใหม่ทันที!” เขาสั่งการด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน เครื่องทดลองเริ่มทำงาน ส่งเสียงดังก้องขณะที่พลังงานจากน้ำอสุจิของกล้าถูกฉีดเข้าไปในร่างของสัตว์ประหลาดที่กำลังถูกสร้างขึ้น ร่างของมันค่อยๆ ก่อตัวเป็นสัตว์ประหลาดที่มีลักษณะคล้ายอุลตร้าแมนทีก้า แต่มีสีดำมืดและดวงตาที่เปล่งแสงสีแดงฉาน มันคือ “ดาร์กทีก้า” สัตว์ประหลาดที่ถูกสร้างจากพลังของกล้าเอง
กลับมาที่กล้า เขาค่อยๆ รวบรวมแรงที่เหลืออยู่น้อยนิดเพื่อลุกขึ้นยืน เขารู้ว่าพลังของเขาถูกขโมยไป และเมืองนี้กำลังตกอยู่ในอันตรายยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เขากำอุปกรณ์แปลงร่างแน่น แม้ว่าจะรู้สึกถึงความว่างเปล่าในร่างกาย แต่ความมุ่งมั่นในใจของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง กล้า: ในใจ “ไม่ว่าพวกมันจะทำอะไร… ผมจะปกป้องเมืองนี้ให้ได้!” เขาคิดก่อนจะยกอุปกรณ์แปลงร่างขึ้น แสงสว่างวาบขึ้นอย่างอ่อนแรง แต่ร่างของอุลตร้าแมนทีก้าก็ยังคงปรากฏขึ้น แม้ว่าจะอยู่ในสภาพที่อ่อนแอกว่าปกติ ทันใดนั้น เสียงคำรามดังสนั่นจากอีกด้านของเมือง ดาร์กทีก้าปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับพลังที่ดูเหมือนจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าตัวเขาเอง กล้ามองศัตรูตรงหน้าด้วยความตกใจ แต่ในใจของเขายังคงเต็มไปด้วยความหวัง อุลตร้าแมนทีก้า: “ถึงพลังของเราจะอ่อนแอ… แต่เราจะไม่ยอมแพ้!” เขาตะโกน ก่อนจะพุ่งตัวเข้าสู่การต่อสู้ครั้งใหม่ที่ยากลำบากยิ่งกว่าครั้งไหนๆ
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 
โพสต์