กล้าพยายามสะบัดขาออกอย่างแรงเพื่อให้หลุดจากป้าแม่บ้านที่เกาะขาเขาแน่น ขณะที่เสียงโครมครามจากสัตว์ประหลาดดังก้องไปทั่วเมือง แสงจากอุปกรณ์แปลงร่างของกล้าเริ่มกระพริบรัวขึ้น แสดงถึงพลังที่กำลังจะถูกปลดปล่อย แต่ป้าแม่บ้านกลับยิ้มเจ้าเล่ห์ มองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาและความรู้บางอย่างที่กล้าไม่อาจคาดเดาได้ ป้า: “อย่ารีบไปไหนสิจ๊ะกล้า ป้ารู้ว่าเจ้าเป็นอุลตร้าแมนทีก้าแล้ว ป้าจะไม่ยอมให้เจ้าไปง่ายๆ หรอก!” เธอพูดพร้อมกับกระชากขากล้าแน่นขึ้น มือของเธอเลื่อนไปจับที่เป้ากางเกงว่ายน้ำของเขาอีกครั้ง ราวกับพยายามกระตุ้นพลังบางอย่างในตัวกล้าให้ตื่นขึ้น กล้า: “ป้าปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะ! เมืองกำลังถูกทำลาย ผมต้องไป!” เขาตะโกนด้วยความร้อนรน แต่ร่างกายของเขากลับรู้สึกอ่อนแรงอย่างประหลาด ความรู้สึกเสียวซ่านจากสัมผัสของป้าเมื่อครู่ยังคงวนเวียนอยู่ในตัวเขา ทำให้สมาธิของเขาเริ่มแตกกระเจิง พลังของอุลตร้าแมนทีก้าที่ปกติจะพุ่งพล่านในตัวเขาตอนนี้เหมือนถูกระงับไว้บางส่วน ทันใดนั้น ป้าแม่บ้านหัวเราะคิกคัก เธอหยิบอุปกรณ์เล็กๆ ออกมาจากกระเป๋า เป็นเครื่องมือที่ดูเหมือนเครื่องสแกนของมนุษย์ต่างดาวฮิโปที่กล้าเคยได้ยินมา มันเปล่งแสงสีเขียวอ่อนและส่งเสียงวี๊ดๆ ขณะที่ชี้ไปที่ตัวกล้า ป้า: “เจ้านึกว่าป้าเป็นแค่แม่บ้านธรรมดาเหรอจ๊ะ? ป้าทำงานให้พวกฮิโปมานานแล้ว! พวกมันบอกป้าว่าพลังของเจ้ามาจาก ‘น้ำแห่งชีวิต’ ในตัวเจ้า และป้าจะเป็นคนรีดมันออกมาให้ได้!” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มือของเธอเริ่มเลื่อนไปที่เป้ากางเกงของกล้าอีกครั้ง ราวกับรู้ว่าการกระตุ้นร่างกายของเขาจะทำให้พลังของอุลตร้าแมนทีก้าอ่อนแอลง กล้า: “อะไรกัน… ป้าทำงานให้มนุษย์ต่างดาว?!” เขาตกใจ มองป้าด้วยความไม่เชื่อสายตา แต่ความรู้สึกเสียวที่พุ่งพล่านในร่างกายทำให้เขาขยับตัวหนีได้ยากขึ้นทุกที เขารู้สึกถึงพลังของอุลตร้าแมนที่เริ่มจางลงเมื่อป้าสัมผัสตัวเขา สมองของเขาพยายามต่อสู้กับความรู้สึกที่กำลังครอบงำ แต่ร่างกายกลับไม่ยอมทำตาม โครมมม! เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้งจากนอกห้องแต่งตัว สัตว์ประหลาดที่เหมือนต้นไม้มีเถาวัลย์กำลังพังเมืองอย่างบ้าคลั่ง กล้ารู้ว่าเขาต้องรีบแปลงร่างให้ได้ มิฉะนั้นเมืองจะต้องพินาศแน่ เขากัดฟันแน่น พยายามรวบรวมสมาธิ และตะโกนออกมา กล้า: “ผมจะไม่ยอมให้ป้าทำลายเมืองนี้ได้!” เขาใช้แรงเฮือกสุดท้ายสะบัดป้าออกไปจนเธอเซถลาไปชนกำแพง กล้ารีบคว้าอุปกรณ์แปลงร่างของเขา และวิ่งออกจากห้องแต่งตัวไปยังมุมที่ไม่มีคนเห็น แสงสว่างวาบขึ้นเมื่อเขายกอุปกรณ์ขึ้นเหนือศีรษะ “ทีก้า!” เสียงตะโกนของกล้าดังก้อง ร่างของเขาถูกห่อหุ้มด้วยแสงเจิดจ้า และในพริบตา อุลตร้าแมนทีก้าก็ปรากฏตัวขึ้นในร่างที่สง่างาม เป้าของชุดเกราะที่ปกติจะดูเด่นชัด วันนี้กลับดูเหมือนมีพลังบางอย่างที่ผิดปกติ ราวกับพลังของเขาถูกรบกวนจากเหตุการณ์เมื่อครู่ อุลตร้าแมนทีก้าพุ่งตัวเข้าใส่สัตว์ประหลาดที่มีเถาวัลย์ยักษ์พุ่งออกมาจากร่างของมัน การต่อสู้ดุเดือดเริ่มขึ้น เถาวัลย์ของสัตว์ประหลาดพยายามรัดร่างของทีก้าไว้ แต่เขายังคงต่อสู้อย่างไม่ยอมแพ้ แม้ว่าจะรู้สึกถึงพลังที่ไม่เสถียรในตัวเอง ทุกครั้งที่เขาใช้พลัง แสงที่หน้าอกของเขาจะกระพริบเร็วกว่าปกติ ราวกับพลังงานของเขากำลังถูกดึงออกไป ในขณะเดียวกัน ป้าแม่บ้านที่ถูกสะบัดออกไปยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เธอหยิบเครื่องสื่อสารขนาดเล็กขึ้นมาและพูดกับใครบางคนที่อยู่อีกด้านหนึ่ง ป้า: “เจ้าเด็กนี่แข็งแกร่งสมคำร่ำลือจริงๆ แต่พลังของมันเริ่มอ่อนลงแล้ว ส่งสัตว์ประหลาดตัวต่อไปมาเลย คราวนี้เราจะรีด ‘น้ำแห่งชีวิต’ ของมันให้หมดตัว!” ที่อีกด้านหนึ่งของเมือง มนุษย์ต่างดาวฮิโปกำลังเตรียมสัตว์ประหลาดตัวใหม่ที่มีพลังร้ายกาจยิ่งกว่าเดิม มันถูกออกแบบมาเพื่อจู่โจมจุดอ่อนของอุลตร้าแมนทีก้าโดยเฉพาะ และเป้าหมายของพวกมันคือการทำให้กล้าสูญเสียพลังทั้งหมดผ่าน “น้ำแห่งชีวิต” ที่ป้าแม่บ้านพูดถึง กล้า (ในร่างอุลตร้าแมนทีก้า): ในใจ “ทำไมพลังของเราถึงไม่เต็มที่… ป้านั่นต้องรู้บางอย่างเกี่ยวกับพลังของเราแน่ๆ!” เขาคิดขณะที่ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดอย่างยากลำบาก เถาวัลย์ของมันเริ่มรัดแน่นขึ้น และแสงที่หน้าอกของเขากระพริบเร็วยิ่งขึ้น ในขณะที่สถานการณ์กำลังตึงเครียด อุลตร้าแมนทีก้าจะสามารถเอาชนะสัตว์ประหลาดและหนีจากแผนการร้ายของป้าแม่บ้านและมนุษย์ต่างดาวฮิโปได้หรือไม่? หรือพลังของเขาจะถูกดูดกลืนจนหมดผ่าน “น้ำแห่งชีวิต” ที่เป็นจุดอ่อนของเขา?
|