& f. R/ b' C* T! p0 g5 m* ?
' H6 K/ r3 V% @% Sบทที่ 3: บังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต
: u9 L8 b6 Q3 D0 f4 v- D% a
และแล้ววันหยุดสุดสัปดาห์ก็มาถึง แสงแดดยามบ่ายทอดผ่านผ้าม่านโปร่งเข้ามาในห้องนอนอย่างอบอุ่น ครูพายุ ทอดตัวลงบนเตียงขนาดคิงไซส์ ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ความเมื่อยล้าจากการ "สู้รบ" กับเหล่านักเรียนชายที่เต็มไปด้วยพลัง มาตลอดทั้งสัปดาห์ โดยเฉพาะกับ วินนี่ เด็กนักเรียนจอมแสบที่ดูจะแผลงฤทธิ์ป่วนประสาทเขาได้แสบสันต์เป็นพิเศษ ทำให้ร่างกายของเขาเริ่มมีอาการ เส้นเอ็นทุกส่วนตึงเครียดไปหมด
* ^9 ]& R, i- ]' N8 Q: r
"สงสัยต้องไปนวดให้เส้นคลายหน่อยแล้ว" ครูพายุพึมพำกับตัวเอง พลางนึกถึงคำแนะนำเมื่อวานจาก ครูแดน ครูวิทยาศาสตร์รุ่นน้องที่เริ่มสนิทสนมกันพอสมควร เพราะพวกเขาก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน เลยสนิทกันเร็ว ทั้งยังคุยถูกคอ และมีไลฟ์สไตล์ที่ดูจะเข้ากันได้ดี ไม่น่ามีเรื่องดราม่าให้ปวดหัว
1 V$ ?* A, o& x' ~4 Z 4 m. `: [) `+ s, b, {
$ C: P9 g+ e, }+ X5 h
. x( H8 r$ \; A% d+ H! M5 l& V+ _
"พี่พายุครับ! ถ้าเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวนะ ผมมีร้านแนะนำที่นวดดีจริง! เป็นร้านดังมีสาขาอยู่ทั่วกรุงเทพฯ เลยนะ ลองไปที่สาขาใกล้โรงเรียนก็ได้ครับ เป็นสาขาใหญ่ของเขาเลยครับ สะดวกสบาย ลูกชายเจ้าของร้านเป็นลูกศิษย์เก่าผมเอง พนักงานทุกคนมืออาชีพมาก แถมฝีมือดีมาก! ผมไปนวดประจำ หายเป็นปลิดทิ้งเลย!" ครูแดนคะยั้นคะยอแนะนำด้วยท่าทางกระตือรือร้น เพราะอยากช่วยเหลือผู้ชายที่ตัวเองแอบชอบอยู่แล้ว
& k2 [6 l! N% O* N0 n% Q5 E% H8 ?
ครูพายุไม่รอช้า หยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูขึ้นมา ค้นหาชื่อร้าน "Relaxation Win Massage" สาขาที่ใกล้เขาที่สุดบนแผนที่ เพียงเห็นภาพหน้าร้านที่ดูสะอาดตาและบรรยากาศสงบก็นึกอยากจะไปพักผ่อนทันที เขาตัดสินใจเดินทางไปที่ร้านโดยตรง หวังว่าการนวดผ่อนคลายจะช่วยคลายความตึงเครียดและฟื้นฟูร่างกายที่อ่อนล้าให้กลับมามีพลังงานเต็มเปี่ยมอีกครั้ง
6 y8 K/ A; t# S6 U6 V6 b0 L/ F
"ลูกชายเจ้าของร้าน" ที่ครูแดนเอ่ยถึงนั้น ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็น

; z! ?1 n4 z0 P% g, P! E
9 a5 D( m8 f ~& A1 I0 F0 U) s
ณ ร้าน Relaxation Win Thai Massage
ก้าวแรกที่ครูพายุเดินเข้าร้านมากลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำมันหอมระเหยและสมุนไพรก็ลอยเตะจมูก บรรยากาศภายในร้านตกแต่งอย่างเรียบง่ายแต่หรูหรา ชวนให้รู้สึกผ่อนคลายตั้งแต่แรกเห็น พนักงานต้อนรับในชุดไทยประยุกต์โค้งคำนับต้อนรับอย่างนอบน้อม
1 P1 U, X$ I$ T% z, G' u' O# E0 ]
"สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับค่า ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าได้จองคิวไว้ไหมคะ" พนักงานสาวหน้ายิ้มเอ่ยถาม
"อ่อ ไม่ได้จองไว้ครับ พอดีพึ่งเคยมาครั้งแรกครับ อยากมาลองดูครับ" ครูพายุตอบด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อนเล็กน้อย พลางกวาดสายตาสำรวจบรรยากาศร้าน
"ไม่เป็นไรค่ะ งั้นเชิญนั่งพักสักครู่นะคะ เดี๋ยวจะนำเมนูการนวดมาให้ค่ะ"
! _: v& }" ?) c" t3 O
ไม่นานนัก พนักงานสาวก็เดินกลับมาพร้อมเมนูการนวด ครูพายุพลิกดูอย่างพินิจพิเคราะห์ สุดท้ายตัดสินใจเลือกการนวดน้ำมันอโรมาเพื่อความผ่อนคลายสูงสุด ระยะเวลา 90 นาที ซึ่งน่าจะเพียงพอที่จะทำให้ร่างกายหายเมื่อยล้าทั้งหมด
; a( E$ @) r9 c. t4 m5 E1 n( y
"คุณลูกค้าเลือกนวดน้ำมันอโรมา 90 นาทีนะคะ" พนักงานสาวยิ้มหวาน ก่อนจะก้มลงดูสมุดคิว
"เอ่อ...ต้องขออภัยคุณลูกค้าด้วยนะคะ พอดีวันนี้หมอนวดของเราคิวค่อนข้างเต็มเลยค่ะ ถ้าคุณลูกค้าจะนวดโปรแกรมนี้ อาจจะต้องรอนานหน่อยนะคะ ประมาณสองถึงสามชั่วโมงเลยค่ะ"
0 f' I1 O1 E6 s S- U2 `
ครูพายุขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาตั้งใจมานวดคลายเมื่อยเต็มที่แล้ว แต่ถ้าต้องรอนานขนาดนั้นก็คงไม่ไหว เขากำลังจะอ้าปากบอกว่าไม่เป็นไร จะลองหาที่อื่นแทน
ขณะที่ครูพายุกำลังตัดสินใจ จู่ๆ ร่างสูงโปร่งของใครบางคนก็เดินออกมาจากห้องด้านในอย่างไม่ทันตั้งตัว วินนี่ที่กำลังเบื่อหน่ายจากการเฝ้าร้านช่วงวันหยุดและคิดจะออกไปเดินเล่นแก้เซ็งพอดี ชั่ววินาทีนั้น ทั้งคู่ต่างหยุดชะงัก สายตาประสานกันพอดี
) v* M% s1 W6 C$ U
"ครูพายุ!" เสียงอุทานหลุดออกจากปากของ วินนี่ นักเรียนจอมแสบของเขาเอง วินนี่อยู่ในชุดพนักงานของร้าน เป็นเสื้อคอจีนสีขาวกับกางเกงขายาวสีเข้มที่ดูสะอาดตา แต่ก็ไม่อาจซ่อนรูปร่างที่สมส่วนของเขาได้มิดชิด ความตกใจปรากฏชัดเจนบนใบหน้า แต่เพียงเสี้ยววินาทีต่อมา มันก็ถูกแทนที่ด้วยประกายของความดีใจและรอยยิ้มซุกซนที่แฝงแผนการบางอย่างไว้เบื้องลึก
8 Y% ]5 w9 O( ]% A+ m; o
'แผนการที่ยังเป็นเพียงภาพร่างในความคิดของวินนี่ ถูกเติมเต็มและสมบูรณ์แบบขึ้นในพริบตาเดียวเมื่อเห็นครูพายุปรากฏตัวตรงหน้าเขาอย่างไม่คาดฝัน
7 V# |. L3 u% V
"วินนี่! มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน!" ครูพายุแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เขาจำได้ว่าครูแดนเคยบอกว่าลูกชายเจ้าของร้านเป็นลูกศิษย์เก่า แต่ไม่คิดว่าจะเป็นวินนี่! ความเหนื่อยล้าเมื่อครู่ถูกแทนที่ด้วยความประหลาดใจ
+ \5 F5 \- B- z) @7 q! P: d
วินนี่รีบปรับสีหน้าให้ดูเป็นธรรมชาติที่สุด "สวัสดีครับครู! คือ...ร้านนี้เป็นร้านของที่บ้านผมเองครับ! ผมมาช่วยงานช่วงวันหยุดน่ะครับ ไม่คิดว่าจะได้เจอครูที่นี่เลยครับ! นี่มันความบังเอิญ โลกกลม หรือว่าพรหมลิขิตละครับเนี่ย" วินนี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มน่าฟังปนความขี้เล่นซึ่งเป็นเอกลักษณ์เฉพาะ และยังแววตาแพรวพราวที่ซ่อนอยู่ลึกๆ นั้นฉายชัดถึงความเจ้าเล่ห์
9 A' v2 X# [6 |0 @' }0 U
พนักงานสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ซึ่งกำลังประสบปัญหาหนักใจเรื่องคิวแน่น หันไปเล่าให้วินนี่ฟังอย่างร้อนรน "คุณวินนี่! คือตอนนี้ไม่มีคิวว่างให้คุณผู้ชายท่านนี้เลยค่ะ หมอคนอื่นก็ติดลูกค้ากันยาวเลย ถ้าคุณเขาจะนวดอโรมา 90 นาที อาจจะต้องรออีกหลายชั่วโมงเลยค่ะ"
0 V% J3 X: o& R4 d
วินนี่ได้ยินดังนั้น แววตาเจ้าเล่ห์ก็ปรากฏชัดเจนขึ้นในทันที ปกติวินนี่จะแค่แอบดูแอบจำเทคนิคการนวดจากหมอคนอื่นบ้างเวลาว่าง ๆ แต่ยังไม่เคยนวดให้ลูกค้าจริงมาก่อน ทว่านี่คือโอกาสทองที่เขาจะไม่มีวันปล่อยให้หลุดมือไป แผนการที่ยังเป็นเพียงภาพร่างในความคิดของวินนี่ ถูกเติมเต็มและสมบูรณ์แบบขึ้นในพริบตาเดียว
, x. L2 W8 s9 u- E, f
วินนี่มองครูพายุด้วยรอยยิ้มหวานจนน่าขนลุก "ครูพายุครับ! ถ้าอย่างนั้น... ให้ผมดูแลครูเองเลยดีไหมครับ!" วินนี่เสนอตัวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและกระตือรือร้น "ผมพอจะนวดได้บ้างครับ รับรองว่าผมจะดูแลครูอย่างดีที่สุดเลยครับ! ไม่งั้นครูต้องรอนานแน่ๆ เลยนะครับ"
3 ]3 o2 ?7 a2 f6 s& Y* V2 d% r
คำเสนอของวินนี่ทำให้พนักงานสาวที่ได้ยินถึงกับ ทำหน้าช็อก เธอรู้ดีว่าวินนี่ไม่เคยรับลูกค้านวดจริงจังมาก่อน แววตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวลใจและกำลังจะอ้าปากทักท้วง แต่ในวินาทีนั้นเอง วินนี่ก็ตวัดสายตาคมกริบส่งมาให้เธออย่างรวดเร็ว เป็นสายตาที่แฝงคำสั่งเงียบๆ ว่า 'เงียบนะพี่ ห้ามขัดผม!' พร้อมกับรอยยิ้มที่แทบจะไม่เรียกรอยยิ้ม แต่มันคือการข่มขู่ในที
* u# H I0 P9 d
ครูพายุขมวดคิ้วเล็กน้อย เขามองวินนี่ที่กำลังยิ้มกว้างอย่างมีเลศนัยแล้วรู้สึกเหมือนถูกจับทางได้ ครูพายุทำท่าจะปฏิเสธ เพราะรู้สึกไม่สะดวกใจที่จะให้ลูกศิษย์มานวดให้ แต่เมื่อ ความเหนื่อยล้าสะสม จนหมดพลังที่จะต่อล้อต่อเถียงกันเจ้าเด็กนี่ และก็เกรงใจพนักงานด้วย เขาก็ไม่อยากทำให้ใครเดือดร้อน และเขาก็อยากจะนวดคลายเมื่อยเต็มที่แล้วจริงๆ
"เอ่อ...ได้สิ ถ้าวินนี่สะดวกนะ" ครูพายุตอบอย่างลังเลในตอนแรก แต่ในที่สุดก็ยอมจำนนต่อสถานการณ์ รู้สึกเหมือนกำลังก้าวเข้าสู่กับดักที่มองไม่เห็น แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้
4 i" W5 `' e# T0 {
"ยินดีเลยครับครู! ผมว่างพอดีเป๊ะเลยครับ! รับรองว่าผมจะดูแลครูอย่างดีที่สุดเลยครับ! เดี๋ยวเชิญทางนี้เลยครับครู" วินนี่รีบรับคำอย่างกระตือรือร้นเกินเหตุ ดวงตาเป็นประกายวาววับ เขาผายมือเชื้อเชิญครูพายุไปยังห้องนวดที่อยู่สุดโถงทางเดิน ห้องที่เงียบสงบและเป็นส่วนตัว
8 M# L. z9 B# z0 v1 R
เมื่อมาถึงหน้าห้องนวด วินนี่เปิดประตูเชิญครูพายุเข้าไป ก่อนจะอธิบายขั้นตอนการเตรียมตัวด้วยน้ำเสียงที่ดูเป็นมืออาชีพ แต่ก็ยังแฝงความเจ้าเล่ห์ไว้ไม่จางหาย "ครูครับ ข้างในมีชุดสำหรับเปลี่ยนนะครับ รบกวนครูเปลี่ยนเป็นชุดที่เตรียมไว้ได้เลยนะครับ แล้วนอนคว่ำหน้ารออยู่บนเตียงได้เลยครับ ผมจะเตรียมน้ำมันแล้วจะเข้ามาอีกทีครับ"
' Y4 D; v! v z+ b1 p! h
ครูพายุพยักหน้ารับ เดินเข้าไปในห้องที่จัดเตรียมไว้อย่างเรียบง่ายแต่ดูสะอาดสะอ้าน มีเตียงนวดอยู่กลางห้อง และชุดสำหรับเปลี่ยนวางพับไว้บนเก้าอี้ ชุดนั้นคือชุดกางเกงในกระดาษสีขาวตัวเล็กจิ๋ว ที่แทบจะปิดบังอะไรได้ไม่มิดนัก ครูพายุถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างช้าๆ พร้อมกับความรู้สึกประหลาดที่ปะปนกันไปทั้งความโล่งใจที่จะได้นวดผ่อนคลาย และความรู้สึกประหม่าที่คนที่จะมานวดให้คือลูกศิษย์จอมแสบอย่างวินนี่ และชุดสำหรับเปลี่ยนที่วางพับไว้บนเก้าอี้ ชุดนั้นคือชุดกางเกงในกระดาษสีขาวตัวเล็กจิ๋ว ที่แทบจะปิดบังอะไรได้ไม่มิดนัก
" [! n$ r" l* Y- r7 r. Qเขาใช้เวลาอยู่ราว 3 นาทีในการใส่เจ้านี่ ไม่รู้ใครเป็นคนคิด น่าอายสุดๆ แต่ก็ไม่อยากให้ชุดของตนต้องเลอะน้ำมัน จำต้องยอมอย่างช่วยไม่ได้
2 X; ~+ D; h+ M5 v- U+ b
เมื่อเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้ว ครูพายุก็นอนคว่ำหน้าลงบนเตียงนวด เอาผ้าขนหนูผืนใหญ่วางคลุมช่วงกลางลำตัว ส่วนด้านบนเผยให้เห็นแผ่นหลังกว้างและกล้ามเนื้อที่ตึงแน่น แผ่นหลังของเขามีเหงื่อซึมเล็กน้อย ด้านล่างมีเพียงชั้นในกระดาษแบบจีสตริงที่เปิดเผยแก้มก้นของเขาเต็มๆ ส่วนด้านหน้าก็พอจะปกปิดได้บ้าง แต่เพราะเขานอนคว่ำอยู่แล้วก็คงไม่เป็นอะไรหรอก แค่นวดหลังเองพายุคิดเช่นนั้น
0 t, r% O: v6 E9 J
บรรยากาศภายในห้องเงียบสงบ มีเพียงเสียงดนตรีบรรเลงเบาๆ และกลิ่นหอมอ่อนๆ ของ ดอกไม้สกัดกับสมุนไพรที่ช่วยให้รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น เหมือนจะเคลิ้มหลับไปได้ทุกเมื่อ ไม่นานนัก ประตูห้องก็เปิดออกอีกครั้ง วินนี่เดินเข้ามาพร้อมถาดไม้ขนาดเล็กที่มีขวดน้ำมันอโรมาวางอยู่ เขาวางถาดลงบนโต๊ะข้างเตียงนวด ก่อนจะเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างเตียงครูพายุ แววตาของเขาจับจ้องไปยังแผ่นหลังกว้างของครูอย่างเปิดเผย แต่ก็แฝงไว้ด้วยความตื่นเต้นที่ไม่อาจซ่อนได้มิด
% y' S& d9 y& J- g2 z" h8 r5 @
‘เกมกำลังจะเริ่มแล้วละครับครูพายุ’ วินนี่คิดในใจ รอยยิ้มมุมปากเล็กๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าก่อนที่เขาจะเริ่มขั้นตอนการนวดอย่างเป็นมืออาชีพ แต่แฝงไว้ด้วยความตั้งใจบางอย่างที่เกินกว่าคำว่า "นวดผ่อนคลาย"
1 `# g3 `6 F% _: u! M9 r7 T
บรรยากาศในห้องนวดเงียบสงบ มีเพียงเสียงดนตรีบรรเลงเบาๆ และกลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำมันอโรมาที่อบอวลไปทั่ว ครูพายุนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง รู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อยกับการที่ลูกศิษย์จอมแสบอย่างวินนี่จะมาเป็นผู้นวดให้
7 S. O, ~2 S, F& X' {" Y
แต่ก่อนที่จะเริ่มนวด วินนี่ใช้ประโยชน์จากสิ่งที่เคยจำมา ถามพายุอย่างสุภาพว่า “ลูกค้าต้องการนวดอะโรม่า 90นาทีนะครับ ทางร้านเลือกกลิ่น ยูคาลิปตัส ผสม ซิทรัส ซึ่งทำให้สดชื่น ลดความเครียดสะสมได้ด้วยนะครับ แล้วลูกค้าอยากให้เน้นตรงไหนเป็นพิเศษไหมครับ”
( p6 v' K5 B6 ~7 I9 V1 K
พายุที่กำลังฟังเพลินทั้งยังแอบทึ่งในความมืออาชีพของลูกศิษย์ตัวแสบคนนี้ ที่ตอนนี้คำพูดคำจาต่างจากที่โรงเรียนลิบลับ ส่วนเขากลับกลายเป็นคนที่ตอบอย่างตะกุกตะกักแทนสะงั้น “เอ่อ เน้นที่ช่วยหัวไหล่กับหลังก็แล้วกัน”
! }( l R. L3 \* f' w
วินนี่เริ่มเทน้ำมันอโรมาลงบนฝ่ามือ ถูเบาๆ เพื่อวอร์มน้ำมันให้เกิดความร้อน ก่อนจะค่อยๆ วางมือลงบนแผ่นหลังกว้างของครูพายุ สัมผัสแรกที่ปลายนิ้วสัมผัสผิวครู ทำให้วินนี่รู้สึกถึงอุณหภูมิที่สูงขึ้นเล็กน้อยในร่างกาย แผ่นหลังที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อแข็งแรงภายใต้ผิวหนังเรียบลื่นนั้นทำให้เขาอดใจไม่ได้ที่จะลูบไล้เบาๆ
เขานวดคลึงเบาๆ ตั้งแต่ช่วงคอไล่ลงมายังบ่ากว้าง ก่อนจะลงมาที่กลางแผ่นหลัง แม้จะไม่เคยนวดให้ลูกค้าจริงๆ จังๆ มาก่อน แต่วินนี่ก็เป็นเด็กฉลาด เขาเคยแอบสังเกตและจดจำเทคนิคการนวดของหมอนวดหลายคนในร้านเอาไว้ ทั้งจังหวะการลงน้ำหนัก การคลึง การกดจุดต่างๆ ที่เขาเห็นว่าได้ผลดีกับลูกค้าคนอื่นๆ ที่เคยมาใช้บริการ
' g7 c, s1 o% C. S
และแล้ว...พรสวรรค์ที่ซ่อนอยู่ก็เผยออกมา เมื่อวินนี่ลองกดน้ำหนักและคลึงไปตามแนวกล้ามเนื้อบริเวณสะบักของครูพายุ แรงกดนั้นแม้จะดูมั่วๆ ในสายตาของคนที่ไม่ใช่หมอนวดมืออาชีพ แต่กลับไปโดนเข้ากับเส้นที่ตึงเปรี๊ยะของครูพายุเข้าอย่างจัง!
/ t, u1 G$ f* f7 i4 p1 W
"อื้อ...อ่าา..." เสียงครางต่ำๆ หลุดออกมาจากลำคอของครูพายุ นั่นทำให้วินนี่ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะคลายแรงกดลงเล็กน้อยแล้วค่อยๆ นวดคลึงซ้ำบริเวณนั้นอีกครั้ง และคราวนี้ เสียงครางที่เบาลงก็ดังขึ้นอีกครั้งอย่างผ่อนคลายมากขึ้น
$ k, G% k2 W2 O+ i% Y* l
ครูพายุรู้สึกประหลาดใจไม่น้อยในใจ แรกเริ่มเขาแอบดูถูกเด็กน้อยคนนี้ไปหน่อย ว่าการนวดครั้งนี้คงเป็นเพียงการลูบไล้ไปมาตามผิวหนัง เพราะไม่คิดว่าเด็กอย่างวินนี่จะมีความเชี่ยวชาญในการนวดได้ขนาดนี้ แต่เมื่อวินนี่นวดโดนจุดที่ปวดเมื่อยจริงๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความกังวลและความประหม่าที่มีอยู่ก็ค่อยๆ ลดลงไปทีละน้อย
ไม่เลวเลยนี่หว่า... เด็กนี่นวดเป็นจริงๆด้วย ครูพายุคิดในใจอย่างโล่งอก เขาเบาใจได้นิดหนึ่งว่าอย่างน้อย วันวินนี่ดูเป็นมืออาชีพ และคงไม่เล่นพิเรนทร์ๆอะไรแน่
+ l3 o6 u9 {+ J' m4 }: d0 t8 {
วินนี่เองก็สังเกตเห็นถึงปฏิกิริยาของครูพายุ เขาเห็นไหล่ที่เริ่มคลายลง และเสียงครางที่แสดงถึงความผ่อนคลายนั้นทำให้มุมปากของเขายกยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ ยิ่งเห็นว่าครูพายุเริ่มวางใจ เขาก็ยิ่งคิดแผนการบางอย่างที่ "น่าสนใจ" มากยิ่งขึ้นไปอีกในใจ นี่เป็นเพียงแค่การเริ่มต้นเท่านั้น...
4 L- p& Q/ E) D; |; q
ผ่านไปประมาณยี่สิบนาทีกับการนวดคลึงแผ่นหลังและบ่าของครูพายุอย่างตั้งใจและมีจังหวะจะโคน ความหนักแน่นของนิ้วมือวินนี่บวกกับกลิ่นหอมสดชื่นของน้ำมันนวด และเสียงดนตรีเบาๆ ทำให้ความตึงเครียดในร่างกายของครูพายุคลายลงอย่างเห็นได้ชัด กล้ามเนื้อที่เคยเกร็งเริ่มผ่อนคลาย ลมหายใจสม่ำเสมอขึ้น จนบางครั้งก็มีเสียงครางในลำคอแผ่วเบาเล็ดลอดออกมาบ่งบอกว่าเขาเริ่มเคลิบเคลิ้มเกือบจะหลับเต็มทีแล้ว
9 ^# i3 P7 K9 H, ?: G0 X
เมื่อเห็นครูพายุกำลังอยู่ในภวังค์แห่งความผ่อนคลาย วินนี่ก็รู้ว่าถึงเวลาที่จะเปลี่ยนไปสู่ขั้นตอนต่อไปแล้ว เขาค่อยๆ เลื่อนมือลงจากแผ่นหลัง มายังช่วงล่างของร่างกายอย่างนุ่มนวล เริ่มต้นจากการนวดบริเวณ ข้อเท้า คลึงวนเบาๆ เพื่อวอร์มอัพ ก่อนจะไล่นิ้วขึ้นมาตามแนว น่อง ที่แข็งเป็นมัดด้วยกล้ามเนื้อจากการออกกำลังกาย วินนี่ใช้นิ้วโป้งกดคลึงอย่างช้าๆ เน้นย้ำไปตามจุดที่เขารู้ว่ากล้ามเนื้อจะเกิดอาการล้าได้ง่าย ลูบไล้ขึ้นไปเรื่อยๆ ตามเรียวขาที่ยาวและสมส่วนของครูพายุ
ค่อยๆเป็นค่อยๆไป... วินนี่คิดในใจ รอยยิ้มซุกซนกลับมาปรากฏที่มุมปากอีกครั้ง เขารู้ดีว่าจุดหมายต่อไปคือที่ไหน และเขาก็แทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้ว
# }; Z3 T) a- I9 l1 b( b! q
เมื่อเขานวดมาถึงบริเวณ ต้นขา วินนี่เริ่มใช้ฝ่ามือที่ชุ่มน้ำมันนวดคลึงหนักขึ้นเล็กน้อย สัมผัสถึงมัดกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและเต็มไปด้วยพลังงาน เขาใช้ปลายนิ้วกดลึกเข้าไปตามแนวกล้ามเนื้อขาหนีบด้านในอย่างจงใจ สัมผัสนั้นทำให้ครูพายุถึงกับสะดุ้งเฮือกเล็กน้อย แต่ด้วยความที่ยังเคลิ้มๆ อยู่ จึงได้แต่ขยับตัวเล็กน้อยแล้วครางในลำคอเบาๆ
"อืมม..." เสียงครางนั้นเหมือนสัญญาณที่อนุญาตให้วินนี่ก้าวข้ามเส้นบางๆ ไปอีกขั้น เขาเริ่มนวดไล่มือขึ้นไปอีกเล็กน้อย จนปลายนิ้วเฉียดเข้าไปใกล้บริเวณ บั้นท้าย ของครูพายุที่ไม่ถูกปิดบังด้วยกางเกงในกระดาษตัวจิ๋ว วินนี่จงใจใช้นิ้วโป้งกดคลึงบริเวณรอยพับก้นที่เชื่อมต่อกับต้นขาอย่างเนิบนาบ สัมผัสที่เกิดขึ้นทำให้ครูพายุรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟอ่อนๆ วิ่งผ่านไปทั่วร่าง แต่ด้วยความอ่อนเพลียทำให้เขายังคงจมอยู่ในภวังค์ครึ่งหลับครึ่งตื่น
& N. O& J S4 p* m
วินนี่แอบกลั้นยิ้ม เขามองเห็นถึงการตอบสนองของร่างกายครูพายุที่เริ่มเกร็งตัวขึ้นมาเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่มีท่าทีจะตื่นเต็มตา แผนการของเขากำลังดำเนินไปอย่างช้าๆ แต่แน่นอน
"เป็นไงบ้างครับครู... รู้สึกสบายขึ้นไหมครับ" วินนี่เอ่ยถามเสียงนุ่มทุ้มข้างหูครูพายุอย่างแผ่วเบา จนลมหายใจอุ่นๆ เป่ารดบริเวณใบหูของอีกฝ่าย
ครูพายุครางตอบในลำคอเบาๆ "อืม... สบายดี... นายนวดดีกว่าที่คิดนะ..."
! h- U9 L, f, N8 d# y
เสียงตอบรับที่มาพร้อมกับความไว้ใจนั้น ยิ่งทำให้วินนี่ได้ใจ เขาแกล้งทำเป็นปรับเปลี่ยนท่านวด ทำให้ลำตัวส่วนบนของเขาโน้มลงไปใกล้กับแผ่นหลังของครูพายุมากยิ่งขึ้น กลิ่นน้ำมันผสมกับกลิ่นกายหอมอ่อนๆเฉพาะตัวของวินนี่ ที่อบอวลอยู่รอบตัว ยิ่งทำให้ครูพายุที่กำลังเคลิ้มอยู่รู้สึกผ่อนคลายจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้
. m- G. Z4 i' @% e7 h
วินนี่เริ่มนวดไล่ขึ้นมาตามแนวต้นขาด้านนอกและด้านในอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาใช้นิ้วมือลูบไล้ขึ้นไปจนเกือบจะถึงบริเวณที่ถูกปิดด้วยผ้าขนหนู เขาจงใจใช้ปลายนิ้วสัมผัสเฉียดไปมาบริเวณนั้นอย่างจงใจ ความร้อนบางอย่างเริ่มก่อตัวขึ้นบริเวณนั้นอย่างรวดเร็ว
ไม่นะ... ครูพายุคิดในใจ แม้จะยังเคลิ้มอยู่ แต่สัมผัสที่จงใจเกินไปนั้นเริ่มทำให้เขารู้สึกตัวมากขึ้น ความรู้สึกแปลกประหลาดที่ปะปนไปด้วยความสบายและความตื่นเต้นบางอย่างกำลังปะทุขึ้นภายในร่างกาย
6 T& ]+ V: ]/ {( |, r5 F. a
วินนี่สังเกตเห็นถึงอาการตอบสนองของครูพายุ เขารู้ว่าครูเริ่มรู้สึกตัวแล้ว และนั่นคือเวลาที่เกมจะเริ่มสนุกขึ้นไปอีกขั้น!
วินนี่ยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นครูพายุเริ่มมีปฏิกิริยา เขาค่อยๆ เอื้อมมือไป ดึงผ้าขนหนูที่คลุมอยู่ลงมาเล็กน้อย เผยให้เห็นขอบกางเกงในกระดาษสีขาวที่รัดกระชับช่วงบั้นท้ายของครูพายุมากขึ้น
) G# J/ D! y: |( m2 D, u" D t
"ครูพายุครับ กล้ามเนื้อส่วนก้นนี่เป็นส่วนสำคัญมากเลยนะครับ" วินนี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เป็นธรรมชาติ ราวกับกำลังอธิบายความรู้ทางกายวิภาค "มันคือกล้ามเนื้อที่ใหญ่ที่สุดในร่างกาย ช่วยในการทรงตัว การเคลื่อนไหวของสะโพกและขา ถ้ากล้ามเนื้อส่วนนี้แข็งแรงและยืดหยุ่นดี จะช่วยลดอาการปวดหลังส่วนล่างได้ด้วยครับ"
ขณะพูด วินนี่ก็เริ่มลงมือนวดบริเวณก้นทั้งสองข้าง ของครูพายุอย่างจริงจัง เขาใช้นิ้วโป้งและฝ่ามือคลึงวนเป็นวงกลม กดน้ำหนักลงไปตามแนวกล้ามเนื้อที่กระชับและแน่น สัมผัสที่เกิดขึ้นนั้นหนักแน่นแต่ก็เนิบนาบชวนให้รู้สึกปั่นป่วน
0 x" B$ A+ K4 ^ `7 v+ N, P/ B
ครูพายุรู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วบริเวณนั้น ตั้งแต่ผิวหนังด้านนอกไปจนถึงกล้ามเนื้อด้านใน ความรู้สึกผ่อนคลายจากการนวดเมื่อครู่เริ่มปะปนไปกับความรู้สึกซ่านเสียวที่ไม่อาจระบุได้ ร่างกายของครูพายุเริ่มมีอาการเกร็งขึ้นมาอีกครั้ง เขาพยายามข่มตาให้หลับเพื่อควบคุมสีหน้าและอาการตอบสนอง แต่ทุกสัมผัสของวินนี่ที่ลงมาบนกล้ามเนื้อบั้นท้ายนั้นเหมือนถูกออกแบบมาอย่างจงใจให้กระตุ้นความรู้สึกบางอย่างที่ซ่อนอยู่ภายใน ลมหายใจของเขาเริ่มหนักขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ยังคงพยายามรักษาความนิ่งเอาไว้ให้ถึงที่สุด
% J- ?# ^' z$ H" L0 S% T
วินนี่เงยหน้าขึ้นมองครูพายุเล็กน้อย เขาสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของคนตรงหน้า ทั้งเหงื่อซึม และลมหายใจที่เปลี่ยนไป นั่นทำให้รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของวินนี่ขยายกว้างขึ้นไปอีก เขาตัดสินใจที่จะเร่งเกมขึ้นอีกขั้น!
+ Z7 D! {) c. H% F* y
วินนี่เลื่อนมือมาที่ ต้นขาด้านใน ของครูพายุ เขาเริ่มนวดคลึงอย่างช้าๆ เน้นน้ำหนักบริเวณกล้ามเนื้อต้นขาที่แข็งแรงแต่ก็ยังคงมีความอ่อนนุ่ม สัมผัสที่เกิดขึ้นนั้นแนบแน่นและใกล้ชิดกับ "จุดศูนย์กลาง" ของครูพายุมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
8 ]2 p1 k9 j, v- B) `1 _5 W
"กล้ามเนื้อต้นขาด้านในเป็นส่วนที่มักจะถูกละเลยนะครับครู ทั้งที่มันสำคัญกับการเคลื่อนไหวมากๆ เลย" วินนี่อธิบายด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แต่ปลายนิ้วของเขากลับเคลื่อนไหวอย่างจงใจ เขาลูบไล้ขึ้นไปจนเกือบจะถึงขอบกางเกงในกระดาษ พลางใช้นิ้วกลางและนิ้วนางปัดผ่านบริเวณนั้นอย่างแผ่วเบา แต่บ่อยครั้งที่ปลายนิ้วจะเฉียดเข้าไปใกล้กับรูทางด้านหลังของครูพายุราวกับตั้งใจ แม้จะไม่ลุกล้ำเข้าไป แต่ความร้อนและแรงเสียดสีเพียงน้อยนิดก็มากพอที่จะสร้างความปั่นป่วนให้กับความรู้สึกของครูพายุได้อย่างมหาศาล
สายตาของวินนี่เหลือบมองลงไป เขาเห็นก้อนกลมๆที่บวมขึ้นมาเล็กน้อยภายใต้เนื้อผ้ากางเกงในกระดาษสีขาวบางๆ แม้มันไม่ได้ถูกแตะต้องโดยตรง แต่การเคลื่อนไหวของมือวินนี่ที่นวดคลึงบริเวณต้นขาด้านในอย่างจงใจ ทำให้มันเคลื่ยนไหวเล็กน้อย วินนี่ยิ้มมุมปากอย่างพอใจในผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น
. Y1 i6 Y# J2 S
ครูพายุเริ่มรู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วทั้งร่าง ลมหายใจของเขาเริ่มหอบหนักขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ กล้ามเนื้อหน้าท้องเกร็งเล็กน้อย เขากำหมัดแน่นพยายามระงับอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่าน สัมผัสของวินนี่ที่นวดคลึงอยู่บริเวณต้นขาด้านในนั้นราวกับถูกออกแบบมาเพื่อทรมานเขาโดยเฉพาะ มันใกล้ชิดกับจุดที่ละเอียดอ่อนมากจนทำให้ความรู้สึกซ่านเสียววิ่งพล่านไปทั่วทั้งตัว ความเย็นจากน้ำมันไม่ได้ช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้นเลย ตรงกันข้าม มันกลับยิ่งทำให้เขารับรู้ถึงความร้อนที่ปะทุขึ้นภายใน
5 f" b" p" f& m1 D0 E
เด็กนี่...มันกำลังเล่นอะไรอยู่กันแน่! ครูพายุคิดในใจ สติของเขาเริ่มกลับมาอย่างเต็มที่ ความรู้สึกผ่อนคลายเมื่อครู่ได้มลายหายไปสิ้น แทนที่ด้วยความตึงเครียดและความต้องการบางอย่างที่กำลังก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรง แต่เขาก็ยังคงนิ่งไว้ ไม่ปริปากพูดอะไรออกไป พยายามเก็บอาการทุกอย่างเอาไว้ภายใต้ใบหน้าที่ยังคงคว่ำอยู่กับหมอน เพราะลึกๆแล้ว เขาก็กำลังสงสัยว่าเจ้าเด็กคนนี้มันจะไปได้ไกลแค่ไหนในเกมนี้
' d2 ?" b5 |- I6 i4 j& q
เมื่อเวลาผ่านไปถึงจุดที่วินนี่คิดว่าเหมาะสม เขาก็ถอนมือออกจากการนวดบริเวณต้นขาอย่างช้าๆ รอยยิ้มยังคงประดับอยู่ที่มุมปากของเขา
6 }# \5 @* i# k- j
"เอาล่ะครับครู... ตอนนี้รบกวนครูพลิกตัวขึ้นมานอนหงายได้เลยนะครับ ผมจะได้นวดบริเวณหน้าอกและแขนต่อครับ" วินนี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สดใสและเป็นกันเอง แต่ในแววตานั้นกลับมีความคาดหวังบางอย่างซ่อนอยู่
+ q- R& o. F& G: l) w0 N
คำพูดของวินนี่ทำให้พายุถึงกับชะงัก ร่างกายที่เคยผ่อนคลายกลับแข็งเกร็งขึ้นมาอีกครั้งอย่างควบคุมไม่ได้ การพลิกตัวตอนนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ สำหรับเขาอีกต่อไปแล้ว ด้วย กางเกงในกระดาษตัวจิ๋ว ที่แทบไม่ได้ปกปิดอะไร กับ ความปวดหนึบด้านล่างเพราะอาการตื่นตัวที่กำลังก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรง การที่จะพลิกตัวต่อหน้าวินนี่ในสภาพนี้เป็นเรื่องที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง
! w- }- t$ R& _3 E( O8 F) R/ Y7 S
ครูพายุยังคงนิ่งอยู่กับที่ ไม่ตอบสนองต่อคำขอของวินนี่ เขาได้แต่กัดฟันแน่น พยายามสงบสติอารมณ์ทั้งหมดที่มี เพื่อให้สิ่งที่อยู่ภายใต้ผ้าขนหนูสงบลง
วินนี่สังเกตเห็นอาการที่ผิดปกติของครูพายุ เขายกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ
5 T1 |6 j) A& _7 D9 ~. e* w% Q
"ครูครับ? ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?" วินนี่เอ่ยถามอีกครั้ง เสียงของเขามีความกังวลเจืออยู่เล็กน้อย แต่ในใจกลับหัวเราะชอบใจในสถานการณ์ที่เขาสร้างขึ้นมา
4 e2 I) x9 F6 r9 {# M. N# c
"เอ่อ...ครู...ครูขอนอนคว่ำนวดหลังอีกหน่อยได้ไหม... พอดีวันนี้เมื่อยหลังเป็นพิเศษเลย..." ครูพายุนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ ตอบด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้เป็นปกติที่สุด แต่ก็ยังคงแฝงความหนักใจไว้
2 H! Y8 J0 W( {7 x
วินนี่ยิ้มกว้าง เขารู้ดีว่าครูพายุกำลังพยายามเลี่ยงสถานการณ์ และนั่นก็ยิ่งทำให้เขามั่นใจว่าแผนการของเขากำลังได้ผลเกินคาด!
"โธ่ ครูครับ! แหม... นวดหลังมาตั้งเยอะแล้วนะครับ" วินนี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงแกมหยอก แสร้งทำเป็นถอนหายใจอย่างเสียดาย
$ `, n8 q- u8 R- N, O
"ถ้าไม่พลิกตัว เดี๋ยวกล้ามเนื้อด้านหน้ามันจะเกร็งนะครับครู! มันต้องนวดให้ครบวงจร กล้ามเนื้อจะได้ผ่อนคลายเท่ากันทุกส่วน ไม่งั้นเดี๋ยวกลับบ้านไปจะปวดเมื่อยอีกนะครับ ไม่คุ้มนะครับเนี่ย!"
, r% `) w( k9 L2 x2 ?
เขาเดินอ้อมมาอีกด้านของเตียงนวด ย่อตัวลงเล็กน้อยเพื่อสบตากับครูพายุที่ยังคงคว่ำหน้าอยู่
& K" ~/ x* G9 c1 {! l( Q v* a8 a
5 J: Z) Y7 L+ o6 i: @" j- N& ?6 H R+ m% J# D# x3 V* I
"แล้วอีกอย่างนะครับครู..." วินนี่ลดเสียงลงเล็กน้อยให้ดูเป็นความลับ แต่แววตายังคงแพรวพราว
M: Z& @$ P, V$ v4 f
"ปกติเวลาจะนวดด้านหน้า... เราก็ต้องพลิกตัวกันนะครับ"
# H) R) ~6 V' Oเขายิ้มกริ่มอย่างมีเลศนัย ราวกับกำลังเสนอทางออกที่ไม่อาจปฏิเสธได้
9 z0 o X; P" T) K- Eครูพายุรู้สึกเหมือนกำลังถูกบีบให้จนมุม ความร้อนที่แผ่ซ่านอยู่ด้านล่างเริ่มจะควบคุมได้ยากขึ้นเรื่อยๆ ทั่วทั้งร่างเริ่มมีเหงื่อซึมออกมาเล็กน้อย เขาไม่สามารถรักษาสีหน้านิ่งเฉยไว้ได้อีกต่อไป ความกระอักกระอ่วนฉายชัดบนใบหน้าคมเข้ม
# ]& n; w! P9 w2 y# d6 J, |: m
8 H( M* v+ u9 h/ e X/ j" p6 B# T4 t# [1 O+ [
"แต่ถ้าครูไม่สะดวก..." วินนี่ไม่รอให้ครูพายุตอบ เขาก้าวเข้ามาใกล้เตียงนวดอีกก้าว และในจังหวะที่มือเรียวของเขากำลังจะเอื้อมไป "จัดผ้า" ที่คลุมช่วงล่างของครูพายุให้กระชับขึ้น ราวกับจะช่วยปกปิดสิ่งที่กำลังโดดเด่นอยู่อีกด้านนั้น วินนี่ก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มลึกปนยิ้มกริ่ม "ครูพลิกเลยก็ได้นะครับ... ผมจะเอาผ้าบังไว้เอง"
( ^; E0 k1 l! a9 k, K( z7 @0 V/ i
" y+ }; E! t' H: \3 ~! F* ?/ \6 i
5 z7 r+ n& A) S9 G. X6 T: wค้อนทุบลงกลางหัว ครูพายุรู้ทันทีว่าวินนี่รับรู้ทุกอย่างแล้ว การที่เด็กหนุ่มทำท่า "จัดผ้า" แล้วเสนอให้ "พลิกเอง" นั้น บีบให้เขาต้องเปิดเผยสิ่งที่กำลัง
แข็งดันเตียงนวดอยู่ตอนนี้ต่อหน้าวินนี่อย่างเลี่ยงไม่ได้ ความร้อนผ่าวแล่นขึ้นมาถึงใบหน้าอย่างรวดเร็ว
/ q; h0 g9 r- z
* ?# s Y% H7 _: h& C& c" e! _8 }- S2 T5 k: W. g. w
! L; Y" \ _2 n$ a9 e" ~
"วินนี่..." ครูพายุพยายามหาคำพูด แต่ก็ติดอยู่ที่ลำคอ "ไม่เป็นไรครับครู" วินนี่พูดตัดบททันที ราวกับอ่านใจครูได้ "สบายๆ ครับ! ไม่ต้องเกร็งนะครับครู ผ่อนคลายเลย"
9 J) L; k( c4 H/ x7 @( M) y X5 s
b8 r* p& W. ]0 m
$ w' I: C% {# d) B" D8 v3 u& C( ~8 hวินนี่ไม่รอให้ครูพายุตอบ เขายื่นมือข้างหนึ่งมาวางบนไหล่ของครูพายุอย่างนุ่มนวล ส่วนมืออีกข้างก็ยังคงประคองชายผ้าขนหนูที่คลุมช่วงล่างของครูพายุเอาไว้
2 x* R6 T! B( ~1 o" Nครูพายุรับรู้ถึงสัมผัสที่มั่นคงบนไหล่ และความใกล้ชิดของมืออีกข้างที่ยังคงประคองชายผ้าไว้ตรงก้นของเขา เขาไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้วในสถานการณ์เช่นนี้ เขาทำได้เพียงถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วกัดฟันแน่น พลางรวบรวมสติทั้งหมดเพื่อเตรียมรับมือกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ไป
1 |) h9 @0 V- e% W
' Y1 P7 A- c; K! x4 f
2 s! B6 d4 P+ G; \* |
'ให้มันรู้ไป... ว่านายจะทำอะไรฉันได้... เจ้าเด็กแสบ!' พายุคิดในใจ พูดกับตัวเองว่าจะไม่ยอมถูกอีกฝ่ายควบคุมเป็นอันขาด ครูพายุถอนหายใจยาวเฮือกสุดท้าย ความกระอักกระอ่วนที่เกาะกุมใจเริ่มเจือจางลงช้าๆ แม้จะมืด ก็พอมองเห็นแววตาที่แพรวพราวของวินนี่ ที่กำลังแสร้งทำเป็นเห็นอกเห็นใจเขา แต่แท้จริงแล้วเจ้าเล่ห์กว่าใคร
5 F1 [0 ]0 {' z1 J) b) Z8 U* g5 b3 V$ G! b! O' c5 T
% v( y r. {6 W% U- j3 K
'เอาวะ! ก็ผู้ชายเหมือนกัน ไม่เห็นต้องไปอายเด็กมันเลย!' ครูพายุปลงตกในใจ
$ k8 A2 A3 Q& c& c' e 9 G) B0 F$ L% `( j! b. u. E6 U8 ^$ Z! X
7 M9 c. G) X: Y! u* C/ B0 A
+ U |" C K& B
( k1 {' o p, `- F. P
' s. f6 Q. _+ o8 x, \2 D# k. U
*** จบไปแล้วกันตอนที่ 3 ตอนต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นมั้ยไม่รู้ รู้แต่นี่สินะที่เขาเรียกว่า "บังเอิญ โลกกลม วินนี่ลิขิต 
" สวัสดีครับ
7 [3 ~# T6 F- E: D" M/ Q I# s
9 @/ J# s: ^+ z
2 a+ A* |2 g# B2 v% m
: N8 v3 g- @1 L; U6 |! `# ^( d
/ U( w( v/ O+ |* e
: B6 f/ a4 _# I5 ? N
- Z) R6 s7 E8 u4 ?
8 M1 ]7 h2 g9 n7 c
3 S5 F! w7 Q x/ L, Y0 f
- _5 H( L; ^6 F- Z
5 A3 S& o' k3 \4 A: e! j
9 u9 i1 f6 h; \