ตอนที่ 4: เช้าที่ปล่อยใจ แสงแดดส่องลอดม่านบางเข้ามาแตะผิวแก้มของอาชว์ เขาขยับตัวเล็กน้อย รู้สึกถึงไหล่ไทน์ที่ยังแนบอยู่ข้าง ๆ และแขนหนัก ๆ ของอีกฝ่ายที่พาดอยู่บนเอวเขา
2 k' a( m/ v/ \5 _6 L8 H
ไม่ได้ฝัน... เมื่อคืนมันเกิดขึ้นจริง ทั้งการสัมผัสที่ลึกซึ้ง... การเปิดใจแบบที่ไม่เคยทำกับใคร และเสียงหัวใจที่เต้นพร้อมกัน 8 G3 C8 r, x0 ^: M
“ตื่นแล้วเหรอ” เสียงไทน์แหบเล็กน้อย แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น อาชว์พยักหน้าช้า ๆ ไม่พูดอะไร เขาแค่หันหน้าไปมองคนที่นอนข้าง ๆ และยิ้มจาง ๆ 9 C. d5 f+ d% l( m8 @* `
ไม่มีความอึดอัดเลย มีแต่ความนิ่งสงบ...แบบที่ไม่เคยรู้สึกเวลาอยู่กับใครอื่น ( e0 \0 j& `) n1 Z3 Z2 w+ m
“กูอยากฉี่ว่ะ” ไทน์พูดพลางหัวเราะเบา ๆ อาชว์หัวเราะตาม “กูด้วย… ขอนำก่อนละกัน” ( I" u' O& Z1 `0 r* b2 w" e X
ทั้งสองคนเดินไปห้องน้ำด้วยกันโดยอัตโนมัติ ร่างกายยังมีรอยบาง ๆ ของเมื่อคืน ความเหนียวตัวนิด ๆ และกลิ่นผิวกายที่คุ้นเคยยิ่งทำให้รู้สึกใกล้กันเข้าไปอีก
( L" O J1 q: Q
ไม่มีใครใส่เสื้อผ้า มีเพียงร่างเปลือยสองร่างที่ยืนข้างกันหน้าโถฉี่ ( E9 Q( n y7 E7 }
“แปลกดีเนอะ” ไทน์พูด ขณะยืนปล่อยสายน้ำเหลืองทองเคียงกับอาชว์ “เมื่อก่อนเราฉี่ข้างกันเพราะบังเอิญ… แต่ตอนนี้ เราเลือกที่จะฉี่ข้างกัน เพราะรู้สึกปลอดภัย” " L4 ~1 H8 C( F i' C) `
อาชว์สบตาอีกฝ่ายขณะฉี่ไหลต่อเนื่อง “กูไม่เคยฉี่กับใครแล้วสบายใจแบบนี้เลย มึงรู้มั้ย”
/ I0 \2 o1 }4 y) u) @% @9 o; E" {
“กูก็เหมือนกัน” ไทน์กระดกปลายควยเบา ๆ สะบัดฉี่ชุดสุดท้ายลงในโถ ก่อนจะหันไปแปะมือที่ไหล่เพื่อนอย่างแรง “อยู่กับมึง กูไม่ต้องปิดอะไรเลยว่ะ ไม่ว่าจะหัวใจ…หรือควยกู”
9 ~& l$ T8 e% j& \
อาชว์หัวเราะเสียงดัง “ไอ้เหี้ย กูจะซึ้ง ดันขำเฉย!”
2 v, K8 M+ Y& Q+ [2 p
หลังล้างมือและล้างหน้า ทั้งสองกลับมานั่งที่เตียง อาชว์หยิบเสื้อยืดมาสวม ขณะที่ไทน์ยังนุ่งแค่บ็อกเซอร์นั่งกอดเข่าอยู่
# T' ^; u/ q4 w8 n0 R: u
“เราเป็นอะไรกันวะ” คำถามธรรมดา ๆ ที่ลอยขึ้นมาจากอาชว์ ไม่ใช่เพราะเขาไม่แน่ใจ แต่เพราะเขารู้สึก…ว่ามันพิเศษเกินจะเรียกแค่ว่า ‘เพื่อน’
# F: g: Y5 u7 b
ไทน์ไม่ตอบทันที เขายกมือขึ้นลูบผมอาชว์เบา ๆ ก่อนจะพูดเรียบ ๆ ว่า 7 D6 R2 o7 S+ _% v
“เราเป็นอะไรก็ได้…ที่เราไม่ต้องเกร็ง ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องซ่อน” “จะเป็นคนที่มึงอยากกอดตอนเช้า... หรือคนที่มึงอยากยืนฉี่ข้างตลอดไป กูก็โอเคหมด”
% z& p- n8 a* G8 r* y7 U
อาชว์มองหน้าเพื่อนคนเดิมที่เขารู้จักมาตั้งแต่ม.ต้น จากเพื่อนที่เคยยืนฉี่ข้างกัน กลายเป็นคนที่เขารู้สึกว่า... "แค่ยืนข้าง ก็รู้สึกว่าทุกอย่างมันปลอดภัยแล้ว"
% k8 V( c; B% E( W- q |